Van februari tot juni 2023 presenteerden we de tentoonstelling Het Delft van Vermeer. Wie was deze beroemde schilder? Hoe was hij verbonden aan Delft? En hoe zag Delft er eigenlijk uit in de 17de eeuw? We blikken terug op een uitzonderlijke tentoonstelling aan de hand van enkele highlights.

Een terugblik op de tentoonstelling 

Highlights uit Het Delft van Vermeer

Prinsenhof delft homepage

If you know when you will be visiting the museum, book your tickets now, online.

Book your tickets online

William the Silent

Jan Henderikse

In 1985 doet de Gemeente Delft een oproep aan kunstenaars om een actueel stadsgezicht te maken, geïnspireerd op het wereldberoemde 17de-eeuwse Gezicht op Delft van Johannes Vermeer. Jan Henderikse doet dat letterlijk en fotografeert alles wat hij ziet in de stad van zijn kindertijd en jeugd. Het gaat hem niet om het perfecte plaatje, maar om snelle opnamen. Zijn snapshots zijn amateuristisch en soms onscherp. Maar met zijn 744 polaroids in vijf schetsboeken geeft Henderikse een herkenbaar en volledig beeld van Delft in 1985.

Gezicht op Delft

Twee foto's van huizen aan het Achterom te Delft, geplakt op twee met doek bespannen paneeltjes, beschilderd.

Huizen aan het Achterom 45-47

In februari 2024 heeft de gemeenteraad van Delft het definitieve akkoord gegeven op de verbouwings- en vernieuwingsplannen van ons museum. De deuren zijn op 5 januari 2025 gesloten. We zijn nu echt gestart met de verbouwing. Graag lichten we de grote veranderingen die het historische monument binnen én buiten zal ondergaan toe.

Bouwen aan een nieuw Museum Prinsenhof Delft

Verbouwing & vernieuwing

Hozan Zangana

Troost de verzorger het kind of troost het kind de verzorger? Is de verzorger wakker of in slaap? Is het een warme omhelzing of een afstandelijke aanraking?

MALAWA / Verzorger en kind

Jackson Li

Lambertus Zijl

Portret Juliana

In veel delen van Indonesië droegen de kinderen tot hun vijfde geen kleren. Hun schaamdelen waren afgedekt met beschermende sieraden, zoals dit juweel voor een jongen. Het vertoont Maleise invloeden.

Is een kind veilig in de baarmoeder terwijl de moeder in nood verkeert? Of is het kind het veiligst in de kostbare tijd net voor zijn eerste ademteug? Als het nog aan de navelstreng tussen de benen van zijn moeder ligt en het nog niet blootstaat aan de soms angstaanjagende buitenwereld.

MALAWA / Geboorte

XAUN komt voort uit gesprekken met jongeren die ondersteund worden door de sociaal-culturele instelling Can I Dream; een veilige gemeenschap die tieners en jongvolwassenen helpt hun talenten te ontwikkelen tijdens een kwetsbare periode in hun leven. Het beeld doet denken aan een schoot. De vorm verwijst naar de schoot van ouders en verzorgers: de liefdevolle en geduldige springplank voor de ontwikkeling van een kind.

XAUN / Droom

Henk Tieman

'aangeboden door het gezamenlijke personeel bij de ingebruikname van de uitbreiding 27-4-1973'

NANKIM is een eerbetoon aan de krachtige rol van oudere vrouwen in gemeenschappen. Nazaten van het kolonialisme in het Caribisch gebied in Delft vertellen over grootmoeders die met al hun wijsheid en levenservaring de pijlers zijn onder gezinnen en kleine gemeenschappen. Zij geven liefdevol advies aan jongere generaties op basis van hun zwaarbevochten zelfrespect, de vrucht van een leven vol ontberingen en onrecht in de schaduw van het kolonialism.

NANKIM / Grootmoeder

Dit beeld geeft uitdrukking aan het gevoel van onzekerheid van een belangrijk deel van de Delftse gemeenschap: de universitaire studenten. Hun angsten vloeien voort uit de constante druk die zij ervaren door de hoge verwachtingen van ouders, leeftijdsgenoten en de studenten zelf. Het beeld toont een mal waarin de studenten zouden moeten passen; een vaste vorm waarin geen ruimte is voor persoonlijke behoeften of in het geheim gekoesterde dromen en ambities.

LEJAR FISHAR / Onder druk


onbekend

De Porceleyne Fles - Royal Delft

'Die mij vroeg zoeken, zullen mij vinden'

Jan de Groot Pzn.

'Aan de Wel Edele Heeren Regenten van de Kamer van Charitaten ter gelegenheid van mijne eerste intrede in derzelver vergadering'

De Metaale Pot

Lambertus Woutersz. van Eenhoorn

Margaretha Teckman

Een serie van acht borden met scenes uit de tabakshandel van de Hollandse tabakshandel uit de tweede helft van de zeventiende eeuw. Om het tafereel een toepasselijke tekst en een nummer en daar omheen een rijkversierde rand van bloem- en bladmotieven De acht borden maken deel uit van een serie van twaalf stuks, welke compleet aanwezig is in het Victoria and Albert Museum in Londen. Daar werden ze in 1907 aangeboden door J.H. Fitzhenry Esq. Deze borden zijn echter niet gesigneerd. De teksten wijken in onderdelen iets af. 
 
 
Tekst op dit met 1 genummerde bord: 
"Op 't houte vaartuigh in 't gevaar der woeste zee 
Soo haalt men baay tabak op de vergijnse ree"

'Met t Houte Vaertuigh Opt gevaer der Woste Zee Soo haeltmen Baij Taback Op de Verginij Ree'

Seeckere Missive uyt Londen van den 24 May 1641. nopende de Iustitie van Milord Depute.

Schelp werd gebruikt door de sunguhu, lagere priester, bij uitdrijvingsceremonieën

sangka

De gewelfde schotel heeft een standring en op het plat, binnen een dubbele cirkel, een decor van een Europees rivierlandschap met bomen, een huis en een muur. De wand is gedecoreerd met een band van kleine bloemen. Langs de rand loopt een band met wijnranken.

Rijk van Lavieren

Molen aan rivier in ondergaande zon

Jan Ernst Douma

Beschrijving van het (kunst)werk: Onderaan vermeld 
hoek Zuiderstraat, Delft 79

Langs Delftse Vesten en Singels. De buitenste binnenstad;hoek Zuiderstraat

Dirk van Dien

het gemaal Hertenkamp

Plattegrond van de stad Batavia, met linksboven een stralenpatroon met de tekst 'MARE DI GIAVA' hieronder een plant met wortels met een lint met de tekst 'BATAVIA' en tussen de wortels de letters 'IHS'. Rechts hiervan de horizontale plattegrond van de stad met linksboven het kasteel van Batavia met hieronder en rechts de door stadsmuren omgeven stad.

Plattegrond van Batavia tussen 1600 en 1700

Marri Oosterholt

Masker van Raedecker

Vaandel 'Byzondere Vrijwillige Landstorm als 't moet, afd. Delft'

Kleerkopers- en kousemakersgildepenning

Berchtesgaden

Wouter Dirk Oosterloo

Opvallend is dat De Porceleyne Fles, ondanks een tekort aan grondstoffen, voedingsmiddelen en brandstof tijdens de Eerste Wereldoorlog, nieuwe producten zoals gekristalliseerd glazuur kan ontwikkelen. Het gekristalliseerd glazuur is vrij dik en geeft een soort schittering aan de oppervlakte van de objecten. Wouter Dirk Oosterloo heeft dit decor ook toegepast in een versie van Delfts blauw.

Schotel met tulpen

Lambert Eugen Florian Bodart

Cornelis Hartog

Gekristalliseerd glazuur, dat zich kenmerkt door kleine vlekjes die het object een schittering verlenen, is een bekend fenomeen in de keramiek. In eerste instantie was dit glazuur alleen geschikt voor architectonische producten. Voor de vorming van kristallen was een glazuurtype nodig dat tijdens de bakgang min of meer vloeibaar werd waardoor het alleen toegepast kon worden op tegels die horizontaal werden gebakken. Bij het gebruik van meerdere kleuren op één vlak moest worden voorkomen dat deze doorliepen. Dit was mogelijk door de glazuren te scheiden door middel van de cloisonné- dan wel de hollijn-techniek. Bij de cloisonné-techniek (verhoogd) werden met behulp van een ballonspuit verhoogde lijnen van klei op het ongebakken aardewerk gespoten die zich tijdens de eerste bakgang hechtten aan het oppervlak. Vervolgens werden de glazuren opgebracht. Bij de tweede techniek, de hollijn-techniek (verdiept) werden lijnen op het biscuitgebakken aardewerk gelegd. Hiervoor werd een mengsel met weinig kleur en glazuur gebruikt, waaraan was werd toegevoegd. De gestolde contouren werkten als een soort dam die de glazuren scheidde. Tijdens de tweede bakgang verbrandde de was en kwamen de lijnen wat dieper te liggen ten opzichte van de aangrenzende kleuren. 
Omstreeks 1914 ontwikkelde Mauser een nieuw glazuur dat bij het bakken voldoende stroperig bleef om op verticale vlakken gebruikt te worden. Hierdoor konden kristalglazuren tevens op vazen en bijvoorbeeld de hier afgebeelde schaal toegepast worden. Hiervan heeft met name de schilder en ontwerper L.E.F. Bodart gebruik gemaakt. Tevens legde Bodart zich toe op het ontwerpen van tegels waarbij hij eveneens het gekristalliseerde glazuur toepaste. 
Door de eerder genoemde verbetering van kristalglazuren werd een nieuw soort aardewerk ontwikkeld. Bodart leverde hiervoor niet alleen de decors en de modellen, maar voerde deze tevens uit. Dit grèsachtige zogenaamde 'Bodart'-aardewerk bestaat voornamelijk uit vazen en schalen.

Adolf le Comte

Johannes Theodora Maria Visser

Met de nieuwe types: het Berbas met het Reflet Métallique en het Jacoba-aardewerk speelde Adolf le Comte in op de nieuwe productiemogelijkheden. Hiervan bleef de productie echter een nevenactiviteit naast de productie van Blauw-Delfts en traditioneel aardewerk. Bij de nieuwe types stond het ambachtelijke aspect voorop. Zowel het vormen van de voorwerpen als het beschilderen gebeurde handmatig. 
Het derde vernieuwde product, het Porselein-Biscuit, is anders van karakter dan het Berbas en Jacoba-aardewerk. Het werd rond 1900 ontwikkeld en in 1902 geïntroduceerd op de Eerste Internationale Tentoonstelling van Moderne Decoratieve Kunst in Turijn waar de kritieken lovend waren. Desondanks werd deze productie nooit echt populair bij het grote publiek en werd de fabricage dan ook na enkele jaren gestaakt. 
Het product bestaat uit een mat, ongeglazuurd porselein dat is versierd met een ingegrifte abstracte decoratie gecombineerd met slibvlakjes in blauw, groen, rood of zwart. De lijnen zijn opgevuld met goud. Le Comte was ook nu verantwoordelijk voor het ontwerpen van de decors en de modellen. Het assortiment bestaat voornamelijk uit vazen, aangevuld met een enkele tegel of pendule. De keuze voor het vervaardigen van porselein kwam deels voort uit het streven de kwaliteit te verbeteren en poreusheid tegen te gaan. Ook zal het een concurrerende reactie zijn geweest op het zo populaire eierschaalporselein van de Haagse plateelbakkerij Rozenburg. 
Het ongeglazuurde porselein was voor gebruik echter niet geschikt omdat het vuil aantrok. De binnenkant van het gebruiksgoed werd daarom voorzien van een transparant glazuur. Deze vaas die aan de binnenkant is geglazuurd, is een voorbeeld van deze Porselein-Biscuit productie. De ingegrifte symmetrische decoratie bestaat uit gestileerde florale motieven van met goud ingekleurde lijnen en groen porseleinslib.

Robert Smit

Beschrijving van het (kunst)werk: Grijze en zwarte lijnen lopen kris kras door elkaar

Zonder titel

Hanny Reneman

Hersenschudding

Over dit schilderij ben ik erg tevreden: het voldoet aan alle eigenschapen die ik belangrijk vind: het is gelaagd, en ziet er tegelijk helemaal vanzelfsprekend uit, alsof alles moeiteloos op zijn juiste plaats terecht is gekomen. Niets is echter minder waar, ik heb er lang aan gewerkt, maar soms is er ineens zo'n 'gouden middag' dat alles vanzelf op zijn plaats valt en ik eigenlijk alleen nog maar de kwast hoef vast te houden. Dan voltooit het schilderij zich zelf¿ 
 
Dit schilderij met zijn roze bloesem kleur, de lucht met sneeuwvlokken (of zijn het bloesemblaadjes?) en de appelvorm, als eindproduct van die bloesem, noemde ik aanvankelijk simpelweg 'lente' , maar gaf ik later de titel 'voorjaar-achterjaar' , omdat dat nauwkeuriger weergeeft wat ik bedoel, en een leuk taalspelletje is¿.Het gaat me hier om de belofte van de zomer die nog komen gaat, maar tevens de markering van de winter die al voorbij is. Het jaargetijde vóór de zomer heet 'voorjaar', maar waarom niet ook aangegeven dat dit het jaargetijde na (of achter) de winter is? Omdat de term 'najaar' al in gebruik is voor het jaargetijde na de zomer, kies ik hier liever voor 'achterjaar'. 
 
Op de tentoonstelling 'De Plek' in het World Art Delft (5 mei t/m 9 juni 2002) kwam dit schilderij schitterend tot zijn recht doordat ik het heb opgehangen naast een groot raam dat uitzag op het polderlandschap en een grote, volop bloeiende kastanjeboom. Een betere plek en een beter tijdstip was niet denkbaar! 
 
Hanny Reneman, Delft, 3-9-02. 
 
Hieronder volgt de tekst die ik schreef voor 'De Plek' in het World Art Delft: 
 
Ik ben een geluksvogel, want behalve de door mij als 'Plek' uitgekozen hal van het Stadhuis is mij is nog een extra 'Plek' aangeboden. Een 'Plek', die zo goed bij mijn werk past, dat ik verbaasd ben dat ik er niet zelf aan heb gedacht. Een 'Plek', die alles te maken heeft met mijn belangrijkste inspiratiebron: het landschap. Daarom hoort het uitzicht uit de ramen van het World Art Delft ook nadrukkelijk bij deze presentatie van mijn werk! 
 
Eigenlijk zouden deze twee plekken naast elkaar zichtbaar moeten zijn, het zijn de immers de polen waartussen mijn werk zich beweegt. Aan de ene kant: de Kruikius-kaart van Delfland die in de hal van het Stadhuis hangt. Een schitterende gravure, een precieze weergave van al het water van Delfland, alle slootjes staan er op en dat levert een prachtig, ritmisch lijnenspel op. En aan de andere kant: Delfland zelf, gezien uit de ramen van het World Art Delft. 
 
Deze twee beelden illustreren precies de vraag, die ik me in mijn werk herhaaldelijk stel: hoe verhoudt de ene werkelijkheid of waarheid zich tot de andere. Het landschap zoals je dat kan zien uit het raam van World Art is een waarheid, een realiteit, maar bijvoorbeeld de Kruikius-kaart, een andere kaart, een foto, een routebeschrijving of een opname van vogelgeluiden uit dat zelfde gebied is óók een realiteit, ook een waarheid, alleen zien ze er totaal verschillend uit! Het zijn waarheden naast elkaar, waarbij hetzelfde wordt bekeken vanuit verschillende invalshoeken. In mijn werk mix ik dit alles door elkaar en maak er een geheel van. Ik analyseer niet, maar duik erin en ervaar het. 
 
Dit heeft alles met een doolhof te maken - het doolhof was het onderwerp van mijn afstudeerscriptie kunstgeschiedenis in 1975 - en dat thema blijkt bij mij onuitroeibaar te zijn. Kaarten, of ze nu oud zijn of modern, maar vooral zeer gedetailleerde wandelkaarten, blijven me boeien. Die prachtige patronen van hoogtelijnen! De voorpret van het bestuderen van zo'n kaart en het me voorstellen hoe het landschap, waar ik straks doorheen ga wandelen er uit zal zien¿. En aan de andere kant is er natuurlijk het landschap zelf, de realiteit van het echte landschap, van het me voortbewegen door dat landschap. Want daar gaat het me in feite altijd weer opnieuw om: het onderweg zijn en het zoeken. 
 
Hanny Reneman, woensdag 10 april 2002.

Voorjaar - Achterjaar

'Breda Oranjestad 1252 - 1952'

Het bord heeft een brede, schuin oplopende rand en een schuine standring. Het plat heeft een decor van bloemen. De vertreding is gedecoreerd met bloemen en bloementakken, en de rand met grillig servetwerk waarin zich bloemen bevinden. De achterwand heeft een decor van twee bloemenranken in ijzerrood.

H.W. Bremmer

Gesteente, wit-grijs met koperachtige schilfers, pyriet (FeS2).

Bernard Romein

Nederlandsche Oliefabriek 

Reclamefolder 'Het opfokken van kuikens met Calvé's opfokvoer'

groen fluwelen vaandel met het opschrift 'Rederijkerscorporatie D.W.V. 1871 14 januari 1886'; om DWV een lauwerkrans; onderzijde afgezet met gouden franje en 3 flossen.

Vaandel 'Rederijkerscorporatie D.W.V. 1871 14 januari 1886'

Vaandel 'Letter lievend Genootschap Geest Beschaving 1860 - 1891'

G.M.R. Werson, Rotterdam

Vaandel 'Nederlandse Bond van Werklieden in Overheidsdienst. Afdeling Delft'

Vaandel 'Dienstdoende Schutterij'

rood fluwelen vaandel omzoomd met gouden franje; afgebeeld het wapen van Delft, kruis met lauwertak en het opschrift: Delft R.K. Vereeniging De Katholieke Kring 1908-1913 opgericht 26 mei

Vaandel 'R.K. Vereeniging De Katholieke Kring 1908-1913 opgericht 26 mei'

Paulus van Vianen

Tazza, drink- of offerschaal, bestaande uit een ondiepe schaal met daarop een door een lauwerkrans omsloten voorstelling van Mercurius met het afgehouwen hoofd van Argus (Ovidius, Metamorfosen, I 568-747), een losse dekplaat en een voetstuk 
Mercurius heeft het hoofd van Argus afgeslagen. Aan weeszijden van het dode lichaam de twee honden van Argus. Op de achtergrond een heuvelachtig landschap met ruïnes. Op de achtergrond rechts zit Juno met een pauw. Zij richt zich tot Jupiter die Io in een koe verandert. Daar weer achter is een vestingstad zichtbaar, waarschijnlijk gebaseerd op tekeningen die Paulus van Vianen zelf gemaakt heeft in Praag. In de lucht Juno in zijn strijdwagen getrokken door twee pauwen. 
 
In de rand een inscriptie die luidt:'Ter nagedachtenis van wijlen de Heer Michiel van Son en zijn Huysvrouwe Margaretha Kabernaal heeft haaren soon Michiel van Son dit aan de Rijswijkse Kerck vereert den 24.8. ber 1717'. 
De dekplaat is versierd met in reliëf uitgevoerde bladeren, zes smalle afgewisseld door beurtelings verschillende bredere bladeren. Het voetstuk heeft een vaasvormige nodus; hierop zijn drie opengewerkte voluten aangebracht met daartussen steeds de kop van een bok. Het zich verbredende onderstuk van de voet is voorzien van drie gevleugelde engelenkopjes met daarachter aan weerszijden een palmtak, terwijl de geprofileerde rand een uit symmetrische ornamenten samengestelde decoratie draagt. 
 
De voet is mogelijk van latere datum. De inscriptie op de rand van de schaal dateert uit 1747.

Affiche ‘TokTok’

aan bovenzijde in gouden letters 'Delftsche Werkmansvereeniging'; in een medaillon met zilveren bladerenkrans DWV; daaronder op rood lint: 'Door kennis arbeid en orde tot welvaart' en 'Delft 14 jan 1871'; in bordeauxrood fluweel; vaandel afgezet met gouden band en franjes; de standaard is omhangen met medailles.

Vaandel 'Delftsche Werkmansvereeniging, 14 jan. 1871'

'wie Asepta spuit, oogst mooi fruit'

Vaandel 'Roeivereeniging De Delftsche Sport, 1885'.

Vaandels werden gebruikt bij officiële gelegenheden zoals de jaarlijkse schuttersparade. Het vaandel stond symbool voor de gehele compagnie. Bovenaan dit vaandel staat het wapen van Delft, met daaronder een bladerkrans in goud. Het oorspronkelijke formaat was 2,10 bij 1,80 meter. Dit vaandel lijkt sterk op die van het schuttersstuk van Jacob II Willemsz. Delff, maar is van latere datum. 
 
Standards were employed on official occasions such as the annual militia procession. The standard was an embem of the entire company. The arms of Delft appear at the top of this standard, above a foliate wreath in gold. The original format was 2,10 bij 1,80 metres. The standard closely resembles that of the militia portrait by Jacob II Willemsz. Delff, but is actually later.

Fragment van het vaandel van het Witte Vendel

Vaandel 'Buurtvereeniging Rietveld'

Vaandel 'Mannenzangvereniging Kunst na Arbeid, 18 november 1894'

Vaandel 'Nederlandse Bond van Oud Strijders en Dragers van het Mobilisatiekruis'

Vaandel 'Buurtvereeniging Oranjetrouw Raam Delft 1909-1932'

Kurz & Co, Tiel

De omgekeerd wijd klokvormige kommen en de gewelfde schotels hebben standringen. De binnenzijde van de schotels en de buitenwanden van de kommen hebben een zogenoemd 'melk en bloed' decor van een vierkante bak met bloeiende plant op een laag tafeltje, een trechtervormige pot met banboe en een lingzhi, een bloementak, een kalebas met een lint en een ru-yi-kop. Langs de randen loopt een band waarin rankwerk met bloemen. Het plat van de kommen heeft een decor van een bloempje.

Cornelis Jansz. van der Burch

Tazza (drinkschaal op voet) met een reliëf van Orpheus

Gebr. van Oven

Vaandel 'Alg. Ned.Rijkswerkliedenbond Afd. Delft 1906'

Gillis van Oosten

Nederlandsche Fabriek van Borduur- en Passementswerk A.A. Knuijver & Zonen

Vaandel 'Delftsche Gymnastiek- en Schermclub, 1871'

Vaandel 'Buurtvereeniging Oranjevaan, Hof van Delft, opgericht 17 sept 1911'

Claes Jansz. Wijtmans

Tegel met een man met een kroes in zijn rechterhand. Dit type tegel met mensfiguur in blauw en geel met groene Franse lelies als hoekvulling zijn na het bombardement in 1940 gevonden in de fundamenten van de tegelbakkerij van Claes Jansz. Wijtmans aan de Korte Wijnstraat.

Gerard Houckgeest

Kerkinterieur met links doorkijk in dwarsschip van Italiaans aandoende kerk, rechts stuk van een grote abdis, waarin een celebrerende priester. Op de voorgrond voor hem een knielende weduwe met page, in het midden een groep, naar de priester, gekeerde mensen en wandelaars. Grafmonumenten met wapens. Een gisant op één van de monumenten lijkt sterk op die van het graf van Willem van Oranje in de Nieuwe Kerk.

Katholiek kerkinterieur

Petrus Regout

Portret van man met baard

Egbert Lievensz. van der Poel

Feest op het Oude Delft voor het gebouw dat tot 1645 diende als herberg en sedertdien zetel van het Hoogheemraadschap van Delfland is. Verlichting met 5 pektonnen en de aankomst van een reiskoets, in de lucht vuurwerk. Het feest kan verband houden met het sluiten van de Vrede van Munster, maar ook met het in gebruik nemen van het gebouw door het Hoogheemraadschap.

Feest op het Oude Delft voor het Hoogheemraadschap van Delfland

Jan Verkolje (I)

Pieter van Asch

Coenraet Decker

Johannes de Ram

Andries Hogeboom

Gerrit Wingendorp

Pieter Smith

Caert Figuratief van Delft

Erik Pape

Links vrouwenfiguur in jurk met geschulpte revers, met rechts naast haar hoofd een witte bloem. Zij kijkt naar rechts. Rechts op de prent een grote vliegende kever.

Meikever III

J. van der Horst

links een sokkel met een geestelijke. rechts een sokkel met een harnas, met elkaar verbonden door een banier met daarop 'vroomheid en dapperheid'. Tussen hen in 12 wapenborden met de namen: Joh. Georg 1787 Weenen; Adm. Hein 1613 Nassau Holland; Wilhelm 1624 Hessen; Wilhelm 1552 Tirol; Hein Ludw. 1760 Postdam; Hermann 1630 Nurnberg; Holland 1829; Manger Cats1825; Manger v. Kirchberg 1437; v. Rozynski Manger 1845; Jacob 1583 Nurnberg

Wapenkaart van de familie Manger

G.F.J. Bley

Badplaats Sindse Merte

Maggi Giles

'The pavilion from the Steine (from an old print)'

Abraham Rademaker

Gezien vanuit het zuiden, op de voorgrond de Schie met zeilboten, bedrijvig laden en lossen. Verder het silhouet van de stad met de torens van de Nieuwe Kerk, het Stadhuis en de Oude Kerk.

Gezicht op de Schiedamse en Rotterdamse poort

Dirk Boode

Lukas Hendrik Knoll

Glas-in-lood raam met links de beeltenis van Jan Schouten naar rechts gewend en rechts gezicht op de ingang van zijn glasatelier in de Schoolstraat. 
In twee eenvoudige cartouches de onderschriften: 'Jan Schouten heeft in dit gebouw van 1890 tot 1937 de glasschilderkunst uitgeoefend' en 'Ter zijner gedachtenis werd dit raam geschonken aan de gemeente Delft. 1954'.

Glas-in-lood raam met een portret van Jan Schouten

De Paauw

Schotel gedecoreerd met het bliksemdecor. De achterkant van de weinig verdiepte schotel is voorzien van een standring en beschilderd met gestileerde bloemen/symbolen. De decoratie aan de voorkant toont het vaak op Delfts afgebeelde chinoiserie decor van het bliksemmotief in combinatie met gestileerde wolken, bloesemtakken en cartouches met bloemen en bladeren. Mogelijk is dit decor afgeleid van een Japanse Imari voorstelling met hekwerk of kronkelende twijgen.

Jan Rijnders

Vallende torens

Michiel van Mierevelt

Buiten Amsterdam en Haarlem zijn nauwelijks schuttersmaaltijden geschilderd. Een uitzondering hierop is de 'Maaltijd van de Delftse schutterij', dat in 1611 door Michiel Jansz. van Mierevelt werd geschilderd. Rond de tafel met spijzen zitten zeven schuttersofficieren, met daarom heen zeven staande figuren. Schuttersmaaltijden stonden in het teken van verbroedering. Dit wordt verduidelijkt door de twee officieren die elkaar de hand schudden en door het glas met daaromheen een wingerd als symbool van vriendschap. Achter de balustrade op de achtergrond staan nog eens veertien schutters opgesteld. Opmerkelijk zijn de kindergezichten die tussen de schuttersfiguren te zien zijn. Van Mierevelt heeft zich in zijn opzet laten inspireren door schuttersmaaltijden uit Amsterdam. Samen met de 'Anatomische les' zijn dit de enige twee groepsportretten die hij heeft geschilderd. De kracht van dit schuttersstuk ligt in de nauwkeurige weergave van de gezichten waarin de individuele karaktertrekken duidelijk zichtbaar zijn. Door de beschadigingen die het schilderij bij de buskruitontploffing opliep en door overschilderingen van latere datum, heeft deze schuttersmaaltijd aan kwaliteit ingeboet. 
 
Scarely any militia banquets were produced outside Amsterdam and Haarlem. An exception to the rule is the Banquet of the Delft militia, which Michiel Jansz van Mierevelt painted in 1611. Seven militia officers are seated at the banquet table, surrounded by seven other, standing figures. The theme of such banquet pieces was fellowship. Hence the two officers who are shaking hands and the glass entwined with a vine, symbolising friendship. Fourteen more militiamen appear behind the balustrade in the background. The faces of the children between the militiamen are notable. Van Mierevelt drew inspiration for the compostion from portraits of Amsterdam militia guilds at table. Together with the Anatomy Lesson in the following gallery, these are the only two group portraits he painted. The strength of this work lies in the precise rendering of the faces with their individual features. The damage it suffered in the gunpowder explosion and the subsequent overpainting did not enhance the quality of this banquet piece.

Objectgegevens

Heb je een opmerking?

Ga je akkoord met onze cookies?