Weet je al wanneer je ons museum gaat bezoeken? Je bestelt alvast eenvoudig je tickets online.

Koop je tickets alvast online

Kom nog één keer, voordat de deuren sluiten

Willem van Oranje

Van februari tot juni 2023 presenteerden we de tentoonstelling Het Delft van Vermeer. Wie was deze beroemde schilder? Hoe was hij verbonden aan Delft? En hoe zag Delft er eigenlijk uit in de 17de eeuw? We blikken terug op een uitzonderlijke tentoonstelling aan de hand van enkele highlights.

Een terugblik op de tentoonstelling 

Highlights uit Het Delft van Vermeer

Prinsenhof delft homepage

Michiel van Mierevelt

Portret van Amalia van Solms (1602-1675), borststuk naar links, met opstaande spitse kraag, parure (een stel bij elkaar passende sieraden met edelstenen) in het haar en op haar borst

Portret van Amalia van Solms

If you know when you will be visiting the museum, book your tickets now, online.

Book your tickets online

William the Silent

In februari 2024 heeft de gemeenteraad van Delft het definitieve akkoord gegeven op de verbouwings- en vernieuwingsplannen van ons museum. De deuren zijn op 5 januari 2025 gesloten. We zijn nu echt gestart met de verbouwing. Graag lichten we de grote veranderingen die het historische monument binnen én buiten zal ondergaan toe.

Bouwen aan een nieuw Museum Prinsenhof Delft

Verbouwing & vernieuwing

Het museum is tijdelijk gesloten voor verbouwing en venieuwing

Plan je bezoek

De Klaauw

Kop zonder oor en diepe schotel. Chinees decor van bloemtakken in blauw onderglazuur.

Philip van Dijk

Portret van mr. Andries Adriaensz. van der Goes (1680-1730)

De vaas is balustervormig en heeft een standring, een rechte hals en een wijd klokvormig deksel. De voet en hals zijn gedecoreerd met bloemenranken. De buik heeft gekromde, licht gecontourneerde cartouches, waarin afwisselend bloeiende planten en rivierlandschapsdecors met bergen, bomen, huizen, bootjes en oosterse figuren. De schouder is gedecoreerd met afwisselend bloeiende planten en ronde cartouches met een bloem. Het deksel is gedecoreerd met cartouches met bladertakken.

Hanny Reneman

Hanny Reneman woont en werkt in Delft sinds 1975. Ze tekent en schildert vooral indrukken en ervaringen die ze opdoet tijdens haar wandelingen door de natuur. Maar op dit schilderij keert Reneman naar binnen en schildert ze koppen, die haar schildersdoek ontvluchten. Reneman geeft zichzelf weer in een typerende houding: knielend op de grond. Ze omlijnt haar contour met een felgekleurde stippellijn, alsof je haar kunt uitknippen. Daarmee wijst ze op de ondergeschikte rol die ze als kunstenaar heeft ten opzichte van het kunstwerk. En naar het oranje-zwarte patroon van de rups van de sint-jansvlinder, die elk moment kan wegvliegen.

De Porceleyne Fles

Jacobus Harlees

Tot het assortiment van Jacobus Harlees behoren eveneens deze balustervormige, achthoekige dekselvaas die aan de voorkant beschilderd is met tussen twee banden gevat bloemwerk en een door schubben omgeven florale decoratie. De beschildering is omgrensd door een in reliëf uitgevoerde rand van S- en C-voluten. De gewelfde deksel is voorzien van een grillig gevormde knop. Bij deze dekselvaas ontbreekt het rococo-ornament in de cartouche. Des te nadrukkelijker is deze stijlvorm vertegenwoordigd in de knopvorm van de deksel. 
 
In tal van verschijningsvormen werd dit type vazen in Delft op de markt gebracht. Gedraaid of gevormd en al dan niet met een in blauw of polychrome beschildering had de klant een ruime keuze in gedekselde vazen. Dergelijk siergoed wordt in menige boedelbeschrijving of andersoortige documenten vermeld. Er is dan sprake van een drie- dan wel vijf- en soms oplopend tot zeventiendelig kaststel, waarvan dit type vazen deel uitmaakte.

Pieter Smith

Jacobus Robijn

Jan Verkolje (I)

Pieter van Asch

Willem van Odekercken

Romeyn de Hooghe

Coenraet Decker

Johannes de Ram

Andries Hogeboom

Gerrit Wingendorp

Complete Caert Figuratief van Delft. 
Plattegrond van Delft omringd door profielen van Delft en Delfshaven, kleine topografische prenten, wapens van burgemeesters en een korte beschrijving van de stad Delft. 
Aan de kaart werd meegewerkt door Johan Verkolje (profielen en grote kerkgebouwen), Jacob Spoors (landmeter, opmetingen eigenlijke kaart), Romeyn de Hooghe (graveur van twee verkleine platen), Coenraet Decker (graveur, wapengroepen en kaartje Delfland), Johannes de Ram (graveur). 
Afgebeeld zijn de volgende voorstellingen: 
1. gezicht op Delft; 2. stadsplattegrond; 3. Oude en Nieuwe Kerk; 4. graftombe Piet Heyn en Willem van Oranje; 5. stadhuis; 6. St Agathaklooster; 7. Meisjeshuis; 8. Vleeshal; 9. Armamentarium; 10. Kruithuis; 11. Delflandhuis; 12. Waterslootsche Poort; 13. Pesthuis; 
14. Doelen; 15 Paardenmarkt; 16. panorama Delfshaven + wapens vier burgemeesteren; 17. stadhuis Delftshaven; 18. Zeemagazijn Delftshaven; 19. plattegrond Delftshaven; 20. plattegrond Overschie + kielende schepen; 21. Voorburg + sluis Leidschendam; 22. ruïne klooster; 23. verklarende tekst.

Caert Figuratief van Delft

Tot het assortiment van Jacobus Harlees behoren eveneens deze balustervormige, achthoekige dekselvaas die aan de voorkant beschilderd is met tussen twee banden gevat bloemwerk en een door schubben omgeven florale decoratie. De beschildering is omgrensd door een in reliëf uitgevoerde rand van S- en C-voluten. De gewelfde deksel is voorzien van een grillig gevormde knop. Bij deze dekselvaas ontbreekt het rococo-ornament in de cartouche. Des te nadrukkelijker is deze stijlvorm vertegenwoordigd in de knopvorm van de deksel. 
 
In tal van verschijningsvormen werd dit type vazen in Delft op de markt gebracht. Gedraaid of gevormd en al dan niet met een in blauw of polychrome beschildering had de klant een ruime keuze in gedekselde vazen. Dergelijk siergoed wordt in menige boedelbeschrijving of andersoortige documenten vermeld. Er is dan sprake van een drie- dan wel vijf- en soms oplopend tot zeventiendelig kaststel, waarvan dit type vazen deel uitmaakte.

Rudolf Bremmer

In het Westland

onbekend

Over dit schilderij ben ik erg tevreden: het voldoet aan alle eigenschapen die ik belangrijk vind: het is gelaagd, en ziet er tegelijk helemaal vanzelfsprekend uit, alsof alles moeiteloos op zijn juiste plaats terecht is gekomen. Niets is echter minder waar, ik heb er lang aan gewerkt, maar soms is er ineens zo'n 'gouden middag' dat alles vanzelf op zijn plaats valt en ik eigenlijk alleen nog maar de kwast hoef vast te houden. Dan voltooit het schilderij zich zelf¿ 
 
Dit schilderij met zijn roze bloesem kleur, de lucht met sneeuwvlokken (of zijn het bloesemblaadjes?) en de appelvorm, als eindproduct van die bloesem, noemde ik aanvankelijk simpelweg 'lente' , maar gaf ik later de titel 'voorjaar-achterjaar' , omdat dat nauwkeuriger weergeeft wat ik bedoel, en een leuk taalspelletje is¿.Het gaat me hier om de belofte van de zomer die nog komen gaat, maar tevens de markering van de winter die al voorbij is. Het jaargetijde vóór de zomer heet 'voorjaar', maar waarom niet ook aangegeven dat dit het jaargetijde na (of achter) de winter is? Omdat de term 'najaar' al in gebruik is voor het jaargetijde na de zomer, kies ik hier liever voor 'achterjaar'. 
 
Op de tentoonstelling 'De Plek' in het World Art Delft (5 mei t/m 9 juni 2002) kwam dit schilderij schitterend tot zijn recht doordat ik het heb opgehangen naast een groot raam dat uitzag op het polderlandschap en een grote, volop bloeiende kastanjeboom. Een betere plek en een beter tijdstip was niet denkbaar! 
 
Hanny Reneman, Delft, 3-9-02. 
 
Hieronder volgt de tekst die ik schreef voor 'De Plek' in het World Art Delft: 
 
Ik ben een geluksvogel, want behalve de door mij als 'Plek' uitgekozen hal van het Stadhuis is mij is nog een extra 'Plek' aangeboden. Een 'Plek', die zo goed bij mijn werk past, dat ik verbaasd ben dat ik er niet zelf aan heb gedacht. Een 'Plek', die alles te maken heeft met mijn belangrijkste inspiratiebron: het landschap. Daarom hoort het uitzicht uit de ramen van het World Art Delft ook nadrukkelijk bij deze presentatie van mijn werk! 
 
Eigenlijk zouden deze twee plekken naast elkaar zichtbaar moeten zijn, het zijn de immers de polen waartussen mijn werk zich beweegt. Aan de ene kant: de Kruikius-kaart van Delfland die in de hal van het Stadhuis hangt. Een schitterende gravure, een precieze weergave van al het water van Delfland, alle slootjes staan er op en dat levert een prachtig, ritmisch lijnenspel op. En aan de andere kant: Delfland zelf, gezien uit de ramen van het World Art Delft. 
 
Deze twee beelden illustreren precies de vraag, die ik me in mijn werk herhaaldelijk stel: hoe verhoudt de ene werkelijkheid of waarheid zich tot de andere. Het landschap zoals je dat kan zien uit het raam van World Art is een waarheid, een realiteit, maar bijvoorbeeld de Kruikius-kaart, een andere kaart, een foto, een routebeschrijving of een opname van vogelgeluiden uit dat zelfde gebied is óók een realiteit, ook een waarheid, alleen zien ze er totaal verschillend uit! Het zijn waarheden naast elkaar, waarbij hetzelfde wordt bekeken vanuit verschillende invalshoeken. In mijn werk mix ik dit alles door elkaar en maak er een geheel van. Ik analyseer niet, maar duik erin en ervaar het. 
 
Dit heeft alles met een doolhof te maken - het doolhof was het onderwerp van mijn afstudeerscriptie kunstgeschiedenis in 1975 - en dat thema blijkt bij mij onuitroeibaar te zijn. Kaarten, of ze nu oud zijn of modern, maar vooral zeer gedetailleerde wandelkaarten, blijven me boeien. Die prachtige patronen van hoogtelijnen! De voorpret van het bestuderen van zo'n kaart en het me voorstellen hoe het landschap, waar ik straks doorheen ga wandelen er uit zal zien¿. En aan de andere kant is er natuurlijk het landschap zelf, de realiteit van het echte landschap, van het me voortbewegen door dat landschap. Want daar gaat het me in feite altijd weer opnieuw om: het onderweg zijn en het zoeken. 
 
Hanny Reneman, woensdag 10 april 2002.

Voorjaar - Achterjaar

Pieter Goos

Schotel met een portret van prins Willem III

Willem Jacobsz. Delff

Portret van Waals predikant Petrus Moraeus op 45-jarige leeftijd

Hersenschudding

Jacques de Gheyn (II)

Portret van Philips van Marnix

Antoon Derkzen van Angeren

Een woning te Garoet

Fotoreportagebedijf N. v.d. Horst

Bezoek aan het laboratorium voor experimentele histologie en cytologie van het academisch ziekenhuis. (bron Nieuwe Leidsche Courant, 21 mei 1954)

Bezoek van H.M. de Koningin Juliana en Prins Bernhard aan Leiden, 1954

Jaap van den Ende

Groepering van twaalf onregelmatige, hoekige (omtrek-) vormen, in vier horizontale rijen van drie, waarbij deze elkaar net niet raken, en waarbij de laatste vormen in een verticale rij op eenzelfde wijze aaneensluiten. De lijnen van zes van de twaalf vormen zijn zwaarder aangezet.

12 systematisch bepaalde vormen (groepering)

Jan Henderikse

Shredded Value

Fotografie Kramer [Groningen]

Z.t.

Simon Fokke

Aert Schouman

Isaac Tirion

De moord op Willem van Oranje is op vele manieren verbeeld. Vaak speelt de moord zich daarbij af in een fantasiedecor. De 18de-eeuwse gravure van Simon Fokke lijkt wel waarheidsgetrouw, tenminste wat de vorm van de ruimte betreft. De trap en het raam boven zijn duidelijk herkenbaar. Maar er zijn ook opvallende verschillen: de vloertegels liggen in een ruitpatroon, terwijl deze nu recht liggen. Het is niet met zekerheid te zeggen hoe de ruimte er ten tijde van de moord uitzag. Fokke maakte de gravure voor het geschiedenisboek Vaderlandsche historie van Jan Wagenaar uit 1752. 
 
The assassination of William of Orange is presented in various ways, often within an imaginary setting. This 18th century etching by Simon Fokke appears to be real, at least as far as the form and space are concerned. The stairs and the window above are easy to recognise. But there are also remarkable differences: the floor tiles seen here in a chequered pattern are now straight. Unfortunately it remains uncertain what the room actually looked like at the time of the murder. Fokke made this etching for the 1752 book Vaderlandsche historie (History of the Nation) by Jan Wagenaar.

Moord op Willem van Oranje door Balthasar Gerard te Delft, 10 juli 1584

Het Oude Moriaanshooft

Geertruy Verstelle

Plastiek van tinglazuuraardewerk, voorstellende een koe

Lucht en Molen

Adriaen Thomasz. Key

Willem Key

Don Fernando Alvarez de Toledo, de hertog van Alva (1507-1582), draagt een zwart pronkharnas met om zijn nek de keten van de Ridderorde van het Gulden Vlies. Filips besluit in oktober 1566 de orde in de Nederlanden te herstellen met een legermacht onder leiding van de hertog van Alva. Alva kan pas na de winter vertrekken en bereikt de Nederlanden in augustus 1567. Margaretha heeft de situatie dan alweer onder controle, maar Alva voert zijn opdracht gewoon uit. Aan het einde van dat jaar dient Margaretha haar ontslag in als landvoogdes en volgt Alva haar op.

Objectgegevens

Heb je een opmerking?

Duik in onze collectie

R70-54

De bewening van Christus

Gezicht in de Nieuwe Kerk te Delft met de memorietafel van Adriaen Teding van Berkhout

Nautilusbeker met zingende faunen

Portret van Willem van Oranje op 22-jarige leeftijd

R70-54

De bewening van Christus

Gezicht in de Nieuwe Kerk te Delft met de memorietafel van Adriaen Teding van Berkhout

Nautilusbeker met zingende faunen

Portret van Willem van Oranje op 22-jarige leeftijd

R70-54

De bewening van Christus

Gezicht in de Nieuwe Kerk te Delft met de memorietafel van Adriaen Teding van Berkhout

Nautilusbeker met zingende faunen

Portret van Willem van Oranje op 22-jarige leeftijd

Bekijk

Over ons

Bezoekadres

Op weg naar een nieuw museum

Blijf op de hoogte

Ga je akkoord met onze cookies?

Objectgegevens

Heb je een opmerking?

Duik in onze collectie

R70-54

De bewening van Christus

Gezicht in de Nieuwe Kerk te Delft met de memorietafel van Adriaen Teding van Berkhout

Nautilusbeker met zingende faunen

Portret van Willem van Oranje op 22-jarige leeftijd

R70-54

De bewening van Christus

Gezicht in de Nieuwe Kerk te Delft met de memorietafel van Adriaen Teding van Berkhout

Nautilusbeker met zingende faunen

Portret van Willem van Oranje op 22-jarige leeftijd

R70-54

De bewening van Christus

Gezicht in de Nieuwe Kerk te Delft met de memorietafel van Adriaen Teding van Berkhout

Nautilusbeker met zingende faunen

Portret van Willem van Oranje op 22-jarige leeftijd

Bekijk

Over ons

Bezoekadres

Op weg naar een nieuw museum

Schrijf je in voor de nieuwsbrief

Blijf op de hoogte

Ga je akkoord met onze cookies?