Heb je een vraag? Neemt gerust contact met ons op, we helpen je graag.

Contact

De geschiedenis is niet compleet zonder de blik van vrouwen. Dat spreekt voor zich maar is nog niet vanzelfsprekend. In de presentatie De Delftse Blik. Historische Vrouwen zijn de portretten en originele brieven te zien van vrouwen rond Willem van Oranje. Met deze presentatie voegen we nieuwe stemmen toe aan de vaste tentoonstelling over Willem van Oranje. We vertellen aan de hand van hun eigen brieven de bijzondere levensverhalen van deze vrouwen en laten hun kant van de geschiedenis horen.

De Delftse Blik. Historische Vrouwen

Jan Luyken

Maastricht na beleg veroverd door het leger van Parma op 29 juni 1579. Moord en slachting door de Spaanse soldaten onder de inwoners van de stad. Velen trachten het leven te redden door in het water van de Maas te springen.

Moordpartij te Maastricht aangericht door de Spanjaarden, 1579

De tentoonstelling Lothar Wolleh ziet Jan Schoonhoven. Meesters in ritme en licht in Museum Prinsenhof Delft vertelt het verhaal van een buitengewone vriendschap tussen de Delftse beeldend kunstenaar Jan Schoonhoven en de Düsseldorfse fotograaf Lothar Wolleh. Nog niet eerder werden deze twee grootheden uit de jaren zestig samen getoond. Wollehs liefde voor het fotografische experiment maakt hem tot een pionier van de naoorlogse fotografie. De tentoonstelling brengt reliëfs en tekeningen van Jan Schoonhoven samen met Lothar Wollehs fotografie. Tegen de achtergrond van hun gedeelde fascinatie voor de werking van ritme en licht, biedt de tentoonstelling een nieuw perspectief op het leven en werk van Jan Schoonhoven.

Delft en Willem van Oranje (1533-1584) zijn onlosmakelijk met elkaar verbonden. Wie is deze sleutelfiguur uit de Nederlandse geschiedenis? Ontdek hier de belangrijkste gebeurtenissen in zijn leven, van zijn geboorte tot aan zijn dood in het Prinsenhof. 

Wie was Willem van Oranje?

Willem van Oranje in vogelvlucht

Lothar Wolleh ziet Jan Schoonhoven

Rond 1650 bruist de Delftse kunstwereld. Delftse meesters inspireren elkaar en maken kunstwerken die tot op de dag van vandaag geliefd zijn over de hele wereld. Museum Prinsenhof Delft toont deze 17de-eeuwse topstukken: schilderijen, maar ook zilverkunst en aardewerk. Door de eeuwen heen blijft de stad een broedplaats van artistiek talent. In het Prinsenhof ervaar je dit in de meest oorspronkelijke context. Want zonder Delft, geen Delftse meesters!

Een rommelige tafel, een kat en een vegende vrouw. Is dit schilderij een willekeurig inkijkje in een 17de-eeuws huishouden? Zeker niet. Tijdgenoten van de schilder Cornelis de Man begrijpen direct dat elk detail een betekenis heeft.  

Pikante details en een dienstmeid

Delftse Meesters

onbekend

Theebus

Op 10 juli 1584, wordt in het Prinsenhof Willem van Oranje doodgeschoten. De kogelgaten die achterblijven in de muur, herinneren nog elke dag aan deze tragische en cruciale gebeurtenis uit de Nederlandse geschiedenis. In Museum Prinsenhof Delft ervaar je het verhaal van prins Willem van Oranje in Delft. Wat zijn komst betekende voor de stad en hoe hij en zijn nakomelingen het fundament van dit land legden. In het Prinsenhof loop je door de vertrekken waar Willem van Oranje en zijn familieleden verbleven, en sta je oog in oog met de kogelgaten.

Willem van Oranje

In Museum Prinsenhof Delft is een schitterende collectie Delfts aardewerk uit de 17de tot en met de 21ste eeuw te zien. Natuurlijk unieke topstukken zoals een paar bloemhouders en een stel snoekterrines, maar ook belangrijke archeologische vondsten. Het Prinsenhof toont de ontwikkeling van het wereldberoemde Delfts Blauw in de stad waar het werd gemaakt. Want de sporen van de Delftse aardewerkindustrie zijn alleen hier, in Delft, te vinden.

Grandeur, geur en kleur. Dit paar bloemhouders is een topstuk uit de collectie Delfts Blauw van Museum Prinsenhof Delft. Wat maakt deze objecten zo bijzonder?

Bloemen in Blauw

Delfts Blauw

Jacob Willemsz. Delff (II)

Dit schutterstuk toont de 'particuliere krijgsraad', d.w.z. vijf (van de zes) officieren van het Witte Vendel ten voeten uit. 
 
In het midden staat de kapitein Carel Leenertsz. de Vooght herkenbaar aan de lange commandostok; links van hem staat zijn luitenant Maerten Engelbertsz. Graswinckel gewapend met een korte piek en rechts, in weelderige kleding, de vaandrig Pieter Harmensz. van Ruyven met in zijn rechterhand het vaandel. 
Tussen de drie hoofdofficieren zijn twee sergeanten, links Samuel Claesz. Berckel en rechts Willem Claesz. van Assendelft, weergegeven. Hun lagere positie wordt benadrukt doordat zij enigszins op de achtergrond staan en geen degens dragen. 
Rechts is de tamboer van het vendel zichtbaar. Op zijn trommel staat het jaartal 1648. In dat jaar was Carel de Vooght vijftien jaar kapitein. Dit schuttersstuk is waarschijnlijk ter gelegenheid hiervan geschilderd. De figuren zijn in een halve cirkel gegroepeerd, waarvan het middelpunt wordt aangegeven door de commandostok van de kapitein en de stokwapens van zijn officieren. Door verschillende houdingen heeft de schilder geprobeerd de sterke verticale lijnvoering te doorbreken. Het schilderij is in vergelijking met andere schutterstukken uit deze periode tamelijk statisch. 
 
This canvas portrays the five officers of the White Regiment. In the centre stands the captain, Carel Leenertsz. de Vooght, recognisable by the long commander's baton: to the left stands his lieutenant, armed with a short pike and to the right, elegantly dressed, the ensign with the standard in his right hand. Two sergeants appear between the three field officers. Their inferior rank is underscored by their situation in the background. The regiment's drummer is seen on the right, with the date 1648 on his drum. That was Carel de Vooght's fifteenth year as captain, which this portrait was probably intended to commemorate. The figures are grouped in a semicircle, with the captain's baton and his officers' weapons in the centre. The painter sought to counterbalance the verticality of the design by varying the poses of the figures. Compared to other portraits of its kind, however, this one is rather static.

De officieren van het Witte Vendel

Wie was Willem van Oranje? En waarom wordt hij vaak de Vader des Vaderlands genoemd? Op deze pagina lees je het hele verhaal. De kogelgaten boven de trap in Museum Prinsenhof getuigen van de beroemde moord op Willem van Oranje. Het museum is nu tijdelijk gesloten voor verbouwing en vernieuwing. Daarna zijn de beroemde kogelgaten weer te zien.

Van de alles veranderende erfenis op 11-jarige leeftijd tot de moord in het Prinsenhof.

De stadswandeling is voor 2025 volgeboekt. We bekijken de mogelijkheden om volgend jaar opnieuw deze wandeling te organiseren. Wil je op de hoogte blijven? Volg onze social media kanalen of schrijf je in voor onze nieuwsbrief onder aan de pagina. De Oude en Nieuwe Kerk Delft en Museum Prinsenhof presenteren de nieuwe stadswandeling Sporen van Slavernij. Kijk met andere ogen naar de stad en ontdek verborgen verhalen die lange tijd ongehoord bleven. Deze bijzondere wandeling nodigt je uit om stil te staan bij plekken in Delft die verbonden zijn met het koloniale slavernijverleden. In gesprek met een gids én elkaar reflecteren we op ons gedeelde verleden – en hoe dit nog steeds doorwerkt in het heden. Samen wandelen we langs historische locaties. Welke verhalen schuilen achter de gevels, grachten en de bewoners van de huizen? En wat is de rol van Delft in deze geschiedenis? We delen verhalen die lange tijd niet verteld werden, maar die gehoord móeten worden.

Een interactieve stadswandeling door Delft: ontdek de verhalen die de stad met zich meedraagt. 

Sporen van Slavernij

Fotoreportagebedijf N. v.d. Horst

Bezoek van H.M. de Koningin Juliana en Prins Bernhard aan Leiden, 1954

During the renovation, we will accompany our visitors outside. The collection will be on display in new places, and activities will take place at other locations.

Going Out There 

Heb je een object dat gerelateerd is aan Delft of een ander relevant thema en denk je eraan om het aan te bieden aan het museum? We nemen een aanbod graag in overweging. We kijken daarbij altijd of een object voldoende aansluit bij onze visie en het karakter van onze collectie.

Object aanbieden

"Mevr. Parmentier-Roorda overhandigd H.M. een prachtige pop, gebreid door meisjes van De Sleutelbloem en bestemd voor Prinses Marijke." (bron Nieuwe Leidsche Courant, 21 mei 1954)

Jan Schoonhoven

R60-14

Thonet

Egbert Lievensz. van der Poel

Feest op het Oude Delft voor het gebouw dat tot 1645 diende als herberg en sedertdien zetel van het Hoogheemraadschap van Delfland is. Verlichting met 5 pektonnen en de aankomst van een reiskoets, in de lucht vuurwerk. Het feest kan verband houden met het sluiten van de Vrede van Munster, maar ook met het in gebruik nemen van het gebouw door het Hoogheemraadschap.

Feest op het Oude Delft voor het Hoogheemraadschap van Delfland

Een lichtgrijs vlak, bestaande uit smalle strookjes diagonale arceringen. Een gedeelte van de bovenste helft van het werk bestaat uit kleine 'lapjes' van over elkaar geplaatste horizontale en verticale arceringen. Dit gedeelte is donkergrijs en steekt als een wig (met de punt naar beneden) in het lichtgrijze vlak.

T71-31

P. Schönermarck

De cilindrische tankard is versierd met een hoogreliëf met de voorstelling van de aanbidding door de drie koningen met hun gevolg. Op het deksel is de doop van Christus in de Jordaan door Johannes de Doper afgebeeld. De voet en de rand van het deksel zijn verguld. Het vergulde voluutvormige oor is voorzien van een gorte parelrand. Het duimstuk bestaat uit twee bladeren die aan het scharnierende deksel zijn bevestigd. De binnenkant van het deksel is verguld en versierd met een stippelgravure van een wapen boven een vogel met een weegschaal in de klauwen. Ook de binnenkant van de tankard is verguld.

tankard gedecoreerd met de aanbidding der drie koningen

'De rechtvaardige zal bloeien als een palmboom in 's Heeren huis'

'De zonen van Seth'

'Die door zijn dood onzen dood heeft vernietigd'

'Door 't kruis naar 't eeuwig huis'

'Gegroet, o, kruis onze eeuwige hoop'

Afgebeeld wordt een vrouw die de zaden van een paardenbloemenbol wegblaast. Deze afbeelding is sinds jaar en dag het beeldmerk van de Franse encyclopedie Larousse. Deze afbeelding ging vroeger altijd vergezeld van de tekst ‘Je sème à tout vent’ = 'ik verspreid (kennis) met iedere wind’. 
Schoonhoven heeft zich zonder enige twijfel laten inspireren door het Larousse beeldmerk inclusief de bijbehorende tekst. 
De Larousse is ook in Nederland altijd een veelgebruikte encyclopedie geweest, in de tijd dat er nog geen internet/Wikipedia bestond en de kennis van de Franse taal veel groter was dan nu.

'Je sème à tout vent'

'Jezus en Petrus op de zee wandelende'

Johan Christiaan Grabijn

Hoogheemraadschap met archief, exterieur

'Landschap (naar Dix)'

'Offergaven en lofgeden dragen we u op, o heer, voor deze ziel'

'Stabat Mater'

64 Rectangles

Apostelhuis

De Kananese vrouw  (Matteüs 15:21-28)

R70-31

R70-56

Reliëf van vijf horizontaal uitstekende, onder elkaar geplaatste stroken.

R81-13

Tien horizontale rijen, bestaande uit elk vier witte vierkante 'panelen', dakpansgewijs onder elkaar geplaatst.

R84-4

Anoniem

Relief van de verdediging van de Nederlandse maagd. De Nederlandse leeuw en Willem van Oranje verdedigen haar tegen de hertog van Alva (links) en don Luis de Requesens y Zuniga (rechts). In het midden staat Don Juan van Oostenrijk voor het hek, een halfbroer van Filips. Alle zijn landvoogd over de Nederlanden geweest en hebben geprobeerd de opstand neer te slaan.

De verdediging van de Nederlandse maagd

Gregorius van den Toorn II

Gesp

Henk Bouwer

Wit paneel met daarop bevestigd een dunnere, eveneens witte plaat (triplex) waarin rechts van het midden een enigszins gebogen verticale snede is aangebracht, zodat de randen van deze dunne plaat aan weerszijden van deze snede enigszins naar buiten toe kromtrekken. 
Het werk ontleent zijn karakter aan het materiaal dat is gebruikt: de flexibiliteit van het zeer dunne triplex geeft het werk een extra dimensie, en maakt het ruimtelijk. Ook de werking van licht en schaduw speelt hierbij een rol.

Kromtrekkend relief

Wit paneel met daarop bevestigd een dunnere, eveneens witte plaat (triplex), waarin in het midden een vrijwel rechte verticale snede is gemaakt, zodat de randen van deze plaat aan weerszijden van deze snede enigszins naar buiten toe kromtrekken. 
Het werk ontleent zijn karakter aan het gebruikte materiaal; de flexibiliteit van het triplex geeft het werk een derde dimensie, en daardoor een ruimtelijk effect. Ook het effect van licht en schaduw speelt hierbij een rol.

Kromtrekpaneel

Eugène Lacomblé

Medaillon met portret van Antoine Corneille Oudemans (1831-1895)

Johannes Lutma (I)

John Osborne

Ovaalvormig medaillon met een halfportret van Amalia van Solms

Medaillonportret van Amalia van Solms

Ovaalvormig medaillon met een halfportret van Frederik Hendrik

Medaillonportret van Frederik Hendrik

Portretmedaillon Adolf le Comte

Adolf le Comte

Leon Senf

De Porceleyne Fles - Royal Delft

Het Jacoba-aardewerk werd in 1897 in productie genomen. Ook hiervoor werden weer Nederlandse kleisoorten gebruikt en waren de modellen evenals de decors voornamelijk ontworpen door Adolf le Comte. De versiering bestaat uit abstracte, florale en figuratieve decoraties die met een puntig stokje in de klei worden gegrift en opgevuld met kleuroxides en metaalglazuren zoals op de hier afgebeelde vaas. De figuratieve voorstellingen vertonen typisch Hollandse taferelen die samen met de grondstoffen van eigen bodem het nationale karakter van het product benadrukten. Het technische procédé is in hoofdzaak ontwikkeld door de latere technisch directeur H.W. Mauser (1868-1940). 
Omdat dit aardewerk poreus was, konden de Jacoba-vazen naar keuze worden geleverd met een zinken binnenbak. Sommige objecten zijn voorzien van een reliëfstempel met de drukletters 'NF' (Nederlands Fabrikaat). Dit merk komt alleen voor op het Jacoba-aardewerk en enkele geglazuurde tegels van dezelfde kleisamenstelling. 
Net als het Berbas en Porselein-Biscuit, nam het Jacoba-aardewerk een bescheiden plaats in binnen de productie van De Porceleyne Fles. Het Jacoba-aardewerk vond weinig aftrek, zowel in binnen- als buitenland, en het kwam voor dat onverkochte zendingen door buitenlandse depothouders werden teruggestuurd naar Delft. Een belemmering vormde wellicht het ontbreken van een verkoopcatalogus tot 1900, waarin het Jacoba-aardewerk was afgebeeld. Desondanks werd dit sieraardewerk in 1899 in de Verenigde Staten geïntroduceerd. Waarschijnlijk waren de typisch Hollandse motieven vooral geliefd bij de buitenlanders. Ondanks het geringe commerciële succes, werd pas omstreeks 1950 door het Amsterdamse depot van De Porceleyne Fles het Jacoba uit de verkoop gehaald.

Maarten van Heemskerck

Portret van Aert Witte van der Goes (1475 -1545)

Bram Bogart

Zonder titel

Gillis van Oosten

Portret van Margaretha van Binchem

In 1569 wordt er al een gravure gemaakt van de 'Troon van Alva', waarin gewezen wordt op het tirannieke karakter van de hertog van Alva. Maar dit soort schilderijen zijn rond het Twaalfjarige Bestand (1609-1621) gemaakt om stemmen te winnen voor het voortzetten van de oorlog. Het propagandawerk herinnert aan het 'schrikbewind' van Alva en pleit daarmee voor het voortzetten van de oorlog totdat ook de Zuidelijke Nederlanden zijn bevrijd. Anderen wilden de scheiding tussen de Noordelijke en Zuidelijke Nederlanden liever accepteren en vrede sluiten. De hertog van Alva zit op een troon met een ordonnantie van Filips in zijn linkerhand en een scepter in zijn rechterhand. Kardinaal Granvelle blaast hem met een blaasbalg wraak en moordlust in zijn oor, hem daarmee aanzettend tot geloofsvervolgingen. De duivel houdt een keizerskroon boven het hoofd van Alva en een pauselijke tiara boven dat van Granvelle. Linksvoor staat de trouwe adel en aan de andere zijde van de troon staan raadgevers en leden van de Raad van Beroerten, waaronder Juan de Vargas en Luis del Rio, belast met de berechting van de graven van Egmond en Hoorne. Tussen deze mannen staan twee ter dood veroordeelde edelen (blootshoofds). Mogelijk zijn hier de graven van Egmond en Hoorne weergegeven. Tussen twee scènes met wreedheden en executies is een doorkijk op de Grote Markt van Brussel te zien. Rechts op het schavot is de terechtstelling van de graven Van Egmond en Hoorne te zien. De mannen op het linker schavot worden op een 1569 gedateerde gravure geïdentificeerd als Johan de Casembroot, heer van Backerzeele uit het gevolg van de graaf van Egmond, en de Antwerpse magistraat Antoon van Straelen. Daarvoor vist Margaretha van Parma de bezittingen van de ter dood veroordeelden uit een vijver van bloed. Voor de hertog van Alva knielen de geketende Nederlandse maagden neer. De heilige schrift ligt vertrapt op de grond, net als de verscheurde privileges. Achter de Nederlandse maagden staan de edelen en statenleden die volledig onmachtig zijn. Alle rechten, vrijheden en het ware geloof zijn de Nederlanden door Alva ontnomen. Een spaarpot naast de troon van Alva verwijst naar de door hem voorgestelde belastingheffing van de honderdste, de twintigste en de tiende penning. Vooral tegen de tiende penning, een heffing op de verkoop van alle roerende goederen, bestaat veel verzet en die heffing wordt eerst afgekocht en vervolgens afgeschaft.

'Afbeeldinghe van den ellendighen staet der Nederlanden onder de wreede tijrannije van den hertog van Alba'

Pieter Aertsen

Mogelijk zijpaneel van een altaarstuk met de evangelisten Johannes en Marcus. Achter een tafel met een lezenaar zit Marcus wiens symbool de leeuw links beneden op de achtergrond zichtbaar is in de vorm van een balustrade poot; op de achtergrond staat Johannes met zijn symbool, de adelaar, op de arm, rustend op het evangelie.

De evangelisten Johannes en Marcus

L.G.N. ten Dam

Jurrien Adrianus Burghoorn

H.C. Bottelier

Op Delfts aardewerk werd in de loop der eeuwen een scala aan onderwerpen afgebeeld. Naast onder meer bijbelse- en allegorische voorstellingen schilderde men landschappelijke taferelen die bijvoorbeeld te zien zijn in de series borden met afbeeldingen van de maanden van het jaar. Andere populaire onderwerpen waren de walvisvaart en de haringvangst. Bij de productie van het Blauw-Delfts greep men terug op dergelijke voorstellingen, zo zien we bijvoorbeeld waterlandschapjes op klokken, jardinières en dekselvazen.

Pennenbak

Gerard Houckgeest

De Oude Kerk met zicht op het orgel

Dirk van de Goorberg

Het montuur van het komfoor bestaat uit twee horizontale banden, versierd met C- en S-voluten, onderling verbonden door drie poten. 
Het is geen pijpkomfoor maar een tafelkomfoor, waarop, rustend op de drie steuntjes, boven gloeiende houtskooltjes een schotel kon worden warm gehouden. Pijpenkomforen hebben meestal een naar buiten buigende golvende rand. Gebruikelijk is het komfoor vastgeschroefd op een houten onderblad om het tafelkleed te beschermen tegen hitte.

Komfoor

Christiaen Jansz. van Bieselingen

Portret van Willem van Oranje op zijn doodsbed. Het betreft een dun, schetsmatig opgezet schilderij dat Van Bieselingen waarschijnlijk heeft gemaakt naar het opgebaarde lichaam van Oranje. Het leverde een realistisch aandoend portret op. 
Op de lijst staat het rondschrift: 'den.tienden.iuli.twelck.den.menschen.heft.verdoeten.werde.den.Prinsche.Dorange.tot.Delft.doerschoeten'. De rode letters vormen een chronodisticon (rijmend chronogram): omgezet naar Romeinse cijfers leveren zij opgeteld het jaartal 1584 op. 
Het opschrift 'Aetatis 51' duidt op de leeftijd van Oranje in 1584. 
De Staten van Holland hadden verboden een portret van de dode prins te maken.

Doodsportret van Willem van Oranje (1533-1584)

Aart Houtman

Zonder titel (Panorama Delft)

Anthonie Palamedesz.

Een rokende schilder, waarschijnlijk Anthonie Palamedesz. zelf, nogal zelfgenoegzaam zittend voor zijn ezel, in linkerhand een stenen Goudse pijp, de rechterhand in de zijde geplaatst.

Een rokende schilder voor zijn schildersezel

Jaap van den Ende

Twaalf verschillende onregelmatige hoekige vormen, die elkaar slechts op enkele punten raken, en die in een diagonaal zijn 'opgebouwd'. Het doek heeft een donkere ondergrond waarop in lichtere kleur in verschillende richtingen verfstreken op zijn aangebracht.

Stapeling 12 delen

Hendrik van Steenwijck II

In dit romaanse kerkinterieur zijn beeldenstormers bezig heiligenbeelden te verwijderen en kapot te slaan. Zij lijken aanwijzingen te krijgen van de zittende man linksvoor. Dit komt overeen met het beeld dat historici tegenwoordig hebben van de Beeldenstorm van 1566, een relatief ordelijke zuivering van kerkgebouwen voor de protestantse eredienst. Dit geldt in ieder geval voor de noordelijke Nederlanden. De afbeelding kan ook verwijzen naar het zuiveren van de katholieke kerken nadat in 1572 opstandelingen grote delen van Holland en Zeeland hebben bezet. Er vond toen een zogenaamde desacralisatie (ontheiliging) van de kerken plaats. Niets mocht de mensen afleiden van Gods woord.

Kerkinterieur met beeldenstormers

De Klaauw

Driedelig kaststel bestaande uit een balustervormige, geribde dekselvaas met klokvormig deksel waarop een zittende leeuw. Bekervazen zijn geribd. Beschildering in blauw met florale motieven.

Bekervaas

'Comfoort' voor het verwarmen van eten.

Adriaen Thomasz. Key

Willem Key

Don Fernando Alvarez de Toledo, de hertog van Alva (1507-1582), draagt een zwart pronkharnas met om zijn nek de keten van de Ridderorde van het Gulden Vlies. Filips besluit in oktober 1566 de orde in de Nederlanden te herstellen met een legermacht onder leiding van de hertog van Alva. Alva kan pas na de winter vertrekken en bereikt de Nederlanden in augustus 1567. Margaretha heeft de situatie dan alweer onder controle, maar Alva voert zijn opdracht gewoon uit. Aan het einde van dat jaar dient Margaretha haar ontslag in als landvoogdes en volgt Alva haar op.

Portret van de hertog van Alva

Michiel van Mierevelt

Portret van Ernst Casimir

Tijdens een sanering in de eind jaren (19)60 begin jaren (19)70 zouden onderstaande straten het Damplein vormen, met het doel een parkeerplein (het Damplein) te realiseren, sloopte de gemeente Middelburg vier straatwanden: 
 
 * Lange Giststraat (buitenste straatwand bleef staan) 
 * Korte Delft (gedeelte vanaf Sint Pieterstraat richting Dam; buitenste straatwand bleef staan) 
 * (Korte) Sint Pieterstraat (buitenste straatwand bleef staan) 
 * Dam (gedeelte tegenover standbeeld van Koningin Emma)

Foto van het woonhuis van jhr. Ch.Th. L. van Kinschot en jkvr. M.V. de Jonge Douernier Schorer Van der Souburgen

Rijk van Lavieren

Ibsen

Portret van Filips Willem

Fragment

Drie Posteleyne Astonne

De rechthoekige geschulpte kom heeft een naar buiten gebogen rand die is voorzien van C en S voluten en schelpen in reliëf. Aan weerszijden van de schelpen zijn ranken geschilderd. Het plat is gedecoreerd met een kleine vaas op een grondje omgeven door bloemen met takken. Op de wanden (aan de binnen- en buitenkant) zijn florale 'sprays' aangebracht.

Portret van Frederik Hendrik (1584-1647) uit de reeks die Michiel Jansz. van 
Mierevelt schilderde in opdracht van de stad Delft. Frederik Hendrik, in een zwart 
harnas, draagt een oranje sjerp en heeft in zijn rechterhand een commandostaf. 
Zijn rechterhand rust op het gevest van zijn degen en naast hem prijkt een 
toernooihelm. Frederik Hendrik werd in 1584 geboren in het Delftse Prinsenhof, 
kort voor de moord op zijn vader. Frederik Hendrik was stadhouder van 1625 
tot zijn dood in 1647. Van zijn broer Maurits erfde hij de titel prins van Oranje.

Portret van Frederik Hendrik

Rangonderscheidingsteken (balk), voorkant militair kakigroen en zilverkleurig, achterkant groen en paarskleurig. 
 
Het betreft hier 2 militaire balken, elk vastgezet op een kakigroen, rechthoekig stukje textiel. 
 
Dit zijn insignes voor een nog niet bekende militaire rang.

Jan Tengnagel

Allegorische voorstelling van de bloei van de Republiek onder het stadhouderschap van Maurits. 
De in Romeins gevechtstenue gestoken Maurits draagt een lauwerkrans en staat naast de Nederlandse maagd die op een troon zit. Samen houden zij een lans met de vrijheidshoed vast, een symbool dat teruggaat op de klassieke oudheid. Vrijgemaakte slaafgemaakte mensen mochten een hoed dragen als teken van hun vrijheid. Dat de vrijheidshoed op een lans rust, maakt duidelijk dat de vrijheid hoger staat dan de macht van keizers en koningen. Achter hen staan personificaties van het geloof (links) en de gerechtigheid. Op de voorgrond zit een vrouw die Maurits de symbolen van vrede (olijftak) en wijsheid (olielamp) aanreikt. Tegen haar lichaam houdt zij de `heyliche wet' met in haar hand een bel. Haar voet rust op de Nederlandse leeuw met de zeven pijlen die de gewesten voorstellen. Dit verwijst mogelijk naar de overwinning van Maurits op de Staten in het politiek-religieuze conflict tijdens het Twaalfjarige Bestand (1609-1621). De neergelegde wapens verwijzen naar dat bestand. Uiterst links en rechts zijn stroomgoden weergegeven: links van het zoete water, rechts van het zoute water. Onder de troon van de Nederlandse maagd zijn landbouwtaferelen te zien, terwijl de troon zelf is getooid met twee globes van hemel en aarde. De voorstellingen in de cartouches verwijzen naar de overwinningen onder Maurits: de meest aansprekende successen waren de slag bij Nieuwpoort (1600) en de zeeslag bij Gibraltar (1607). De hoge rieten beschutting omsluit de Hollandse tuin. Dit schilderij moest duidelijk maken dat de voorspoed van de Republiek te danken was aan Maurits.

Allegorie op de bloei van de Republiek tijdens het stadhouderschap van Maurits

Adrianus Koert

Het Jacoba-aardewerk werd in 1897 in productie genomen. 
Ook hiervoor werden weer Nederlandse kleisoorten gebruikt en waren de modellen evenals de decors voornamelijk ontworpen door Adolf le Comte. 
De versiering bestaat uit abstracte, florale en figuratieve decoraties die met een puntig stokje in de klei worden gegrift en opgevuld met kleuroxides en metaalglazuren zoals op de hier afgebeelde vaas. 
De figuratieve voorstellingen vertonen typisch Hollandse taferelen die samen met de grondstoffen van eigen bodem het nationale karakter van het product benadrukten. 
Het technische procédé is in hoofdzaak ontwikkeld door de latere technisch directeur H.W. Mauser (1868-1940). 
Omdat dit aardewerk poreus was, konden de Jacoba-vazen naar keuze worden geleverd met een zinken binnenbak. 
Sommige objecten zijn voorzien van een reliëfstempel met de drukletters 'NF' (Nederlands Fabrikaat). 
Dit merk komt alleen voor op het Jacoba-aardewerk en enkele geglazuurde tegels van dezelfde kleisamenstelling. 
Net als het Berbas en Porselein-Biscuit, nam het Jacoba-aardewerk een bescheiden plaats in binnen de productie van De Porceleyne Fles. 
Het Jacoba-aardewerk vond weinig aftrek, zowel in binnen- als buitenland, en het kwam voor dat onverkochte zendingen door buitenlandse depothouders werden teruggestuurd naar Delft. 
Een belemmering vormde wellicht het ontbreken van een verkoopcatalogus tot 1900, waarin het Jacoba-aardewerk was afgebeeld. 
Desondanks werd dit sieraardewerk in 1899 in de Verenigde Staten geïntroduceerd. 
Waarschijnlijk waren de typisch Hollandse motieven vooral geliefd bij de buitenlanders. 
Ondanks het geringe commerciële succes, werd pas omstreeks 1950 door het Amsterdamse depot van De Porceleyne Fles het Jacoba uit de verkoop gehaald.

Vaas

Cornelis de Man

In 1681 kreeg de schilder Cornelis de Man opdracht van het Delftse chirurgijnsgilde om 's de genees- en heelmeesters deze stad ... en den vermaarden philosooph en natuurkundige Antony van Leeuwenhoek' te portretteren. 
Hij schilderde de anatomische les van dokter Cornelis 's-Gravesande in het Theatrum Anatonicum aan de Verwersdijk. De compositie van het schilderij is gebaseerd op de anatomische les van Michiel van Mierevelt. Ook hier ligt het lijk in de lengterichting van het schilderij en zijn de medici er omheen gegroepeerd. 
 
Centraal staat Cornelis 's-Gravensande die sectie verricht op een man doe dodelijk verwond was aan de borst. De borstkas van de man is geopend en de dokter wijst met een aanwijsstokje naar de plaats van het hart, terwijl hij met zijn linkerhand de plek van zijn eigen hart toont. Op de voorgrond ligt bij de linkerarm van het lijk een prepareermesje. De man rechts van de dokter heeft in zijn hand een spons om het bloed uit de borstholte weg te zuigen. De beroemde geleerde Antoni van Leeuwenhoek staat rechts naast de anatoom. Van Leeuwenhoek had grote interesse in de ontleedkunst en ontving onderricht van Cornelis 's-Gravesande. Ook hij heeft sectie verricht op dit lijk. Op 12 oktober 1680 berichtte hij aan The Royal Society in Londen over zijn onderzoek naar de hartspier van deze man. Geheel rechtsonder staat Henricus d'Acquet afgebeeld. 
De figuur rechtsboven houdt een "ruyckbolletje" in de hand om de onvermijdelijke stank te kunnen verdragen.

Anatomische les van Cornelis ’s-Gravesande

Atelier van gebrandschilderd glas 'T Prinsenhof

Glas-in-loodraam

Cornelis Jacobsz. Delff

Het schilderij toont het verhaal van de Bijbelse figuur Jacob die in een droom een ladder zag die tot aan de hemel reikte. Op de voorgrond van het schilderij ligt de slapende Jacob in een bosrijk landschap, daarachter is zijn visioen van een wolkenladder vol engelen weergegeven. Het werk is geschilderd door Cornelis Jacobsz. Delff (1571-1643), telg uit de beroemde Delftse schildersfamilie waarvan Museum Prinsenhof Delft al verschillende werken in de collectie heeft. Zo zijn vier van de vijf Delftse schuttersstukken door verschillende leden van de familie Delff geschilderd. Alleen van Cornelis ontbrak nog een representatief werk. 
Nadat hij bij zijn vader Jacob Willemsz. Delff I in de leer was geweest, vertrok Cornelis rond 1590 naar Haarlem waar hij onder invloed kwam van het Hollands maniërisme van Cornelis Cornelisz. van Haarlem. Terug in Delft legde Delff zich vooral toe op het schilderen van keukenstillevens. De droom van Jacob vormt hierop een uitzondering. Het schilderij maakte deel uit van een ensemble van vier werken gewijd aan Jacob, die in 1653 in bezit waren van de Delftse burgemeester Joost Jacobsz. van Adrichem.

De Schoolpoort

Objectgegevens

Heb je een opmerking?

Ga je akkoord met onze cookies?