Vandaag zijn we open van 11.00 tot 17.00 uur.

Plan je bezoek

If you know when you will be visiting the museum, book your tickets now, online.

Book your tickets online

William the Silent

Van februari tot juni 2023 presenteerden we de tentoonstelling Het Delft van Vermeer. Wie was deze beroemde schilder? Hoe was hij verbonden aan Delft? En hoe zag Delft er eigenlijk uit in de 17de eeuw? We blikken terug op een uitzonderlijke tentoonstelling aan de hand van enkele highlights.

Een terugblik op de tentoonstelling 

Highlights uit Het Delft van Vermeer

Prinsenhof delft homepage

onbekend

Kraantjeskan in de vorm van een op een bank zittende dame op een tweetrapsgewijs verhoogd voetstuk met licht geschulpte wanden. Onder het afneembaar hoofddeksel bevindt zich een vulgat. Aan de voorkant op het voetstuk bevindt zich een kraan. 
 
De dame draagt een japon met een strooipatroon van ranken met gele, oranjerode en mangaankleurige bloemen, afgebiesd met een sierrand van oranje bessen. Het bijpassende jak is gedecoreerd met een blauw rankenpatroon. Haar hals is bedekt met een blauwe schakelband. Op het hoofd een platte gele hoed met sierrand. 
Het opgebonden haar wordt aan weerszijden van het achterhoofd bijeengehouden door blauwwitte ronde band. Ze draagt gele schoentjes. De ogen, neusgaten, mond en oren zijn met kleur aangegeven. Haar rechterhand hield misschien een glaasje vast, haar linkerhand ligt tegen haar linkerknie. 
De bank heeft een geel dek en een massief onderstel wat is geaccentueerd met gele lijnen. Het voetstuk heeft mangane randen en aan de voorzijde aan harpvormige opening geflankeerd door acanthusblad. De achterzijde van het voetstuk is ongedecoreerd.

Kraantjeskan in de vorm van een zittende dame

Weet je al wanneer je ons museum gaat bezoeken? Je bestelt alvast eenvoudig je tickets online.

Koop je tickets alvast online

Willem van Oranje

Bij Museum Prinsenhof Delft vertellen we verhalen aan de hand van 3 thema’s die onmisbaar zijn in Delft: Willem van Oranje, Delfts Blauw en Delftse Meesters. Daarnaast inspireert het museum met wisselende tentoonstellingen. En met projecten zoals de Delftse Blik. We willen dat iedere bezoeker zich herkent én welkom voelt. Het museum is een voormalig klooster en werd gebruikt als hof van Willem van Oranje. Het gebouw staat in de top 100 van de Rijksdienst voor de Monumentenzorg.

Over het museum

Van 18 oktober 2024 t/m 5 januari 2025 pakt Museum Prinsenhof Delft uit met de tentoonstelling De KunstParade. Verrassend – Kleurrijk – Hedendaags. Een omvangrijke selectie kunstwerken, van gevestigde en opkomende kunstenaars die een bijzondere band met Delft hebben, is voor het eerst samen te zien. In de feestelijk vormgegeven tentoonstelling geven 38 grote installaties, objecten, schilderijen en tekeningen een kijkje in de nieuwe beeldende kracht die de stad voortbrengt. De KunstParade strooit de werken als confetti over de museumzalen en ver daarbuiten én verrast keer op keer. Deze laatste tentoonstelling voor de tijdelijke sluit van het museum voor een grootschalige verbouwing, is een mooie opmaat naar het ‘nieuwe’ museum waarin er meer ruimte is voor kunst uit de 20ste en 21ste eeuw.

De KunstParade

Henk Tieman

De Porceleyne Fles - Royal Delft

De groei

Herman Frederik Carel ten Kate

Bijbelles in de kapel van het Prinsenhof

Nederlandsche Oliefabriek 

40-jarig jubileumboek Oliefabrieken Calvé-Delft

Beeld of balkdrager voorstellende een heilige diaken

Blik Delfia braadolie / minjak goreng

Blik, produktverpakking voor Delfia braadolie / minjak goreng

Het schoteltje heeft een standring, een licht oplopende rand en een stuitrandje op het plat. Het kommetje is licht concaaf-conisch van vorm en heeft een standring. Het schoteltje heeft op het plat een centraal floraalmotief met daaromheen een decor van bloesemtakken, een spelend zotje en een oosterse dame, een zogenoemde 'lange Lijs', gezeten op een rots. Langs de rand loopt een band met swastikavormig servetwerk. De buitenwand heeft een decor van boeddhistische symbolen. Het kommetje heeft op het plat, binnen een dubbele cirkel, een decor van een rots met gras. Langs de rand loopt een band met swastikavormig servetwerk. De buitenwand is gedecoreerd met een treurwilg, een zotje en een lange Lijs.

Gepolychromeerd houten beeld van Hanuman, overhoeks staande op een voetstuk met zwart en gouden wolkenmotief, zijn apenvoeten van elkaar en de knieën gebogen. Hij heeft de armen gebogen en de handen in de zij. De aap heeft aan zijn rechterhand een lange gebogen duimnagel. Zijn lichaam is lichtblauw gekleurd, terwijl op armen en benen en in de oksels zwarte haartjes zijn weergegeven. 
Zijn korte broek is rood met in verguldsel een Chinees siermotief. Verder heeft hij een schouderbedekking met franje, vergulde sieraden: halsketting, waardigheidsteken en een gordel, met in een driehoek twee banen over de dijen. Van de korte dodot zijn plooien zichtbaar tussen de voeten, achter en op zij van de figuur. Zijn staart houdt hij sierlijk in drie bochten, die eindigen in een vergulde knop, omhoog. De figuur is moeilijk te identificeren, daar hij de blauwe kleur van Nila heeft maar de lange duimnagel van Hanoman, die gewoonlijk als een witte aap wordt voorgesteld met een geblokte dodot, ten teken dat hij kan vliegen.

Gepolychromeerd houten beeld van Hanuman

Op 10 juli 1584, wordt in het Prinsenhof Willem van Oranje doodgeschoten. De kogelgaten die achterblijven in de muur, herinneren nog elke dag aan deze tragische en cruciale gebeurtenis uit de Nederlandse geschiedenis. In Museum Prinsenhof Delft ervaar je het verhaal van prins Willem van Oranje in Delft. Wat zijn komst betekende voor de stad en hoe hij en zijn nakomelingen het fundament van dit land legden. In het Prinsenhof loop je door de vertrekken waar Willem van Oranje en zijn familieleden verbleven, en sta je oog in oog met de kogelgaten.

Delft en Willem van Oranje (1533-1584) zijn onlosmakelijk met elkaar verbonden. Wie is deze sleutelfiguur uit de Nederlandse geschiedenis? Ontdek hier de belangrijkste gebeurtenissen in zijn leven, van zijn geboorte tot aan zijn dood in het Prinsenhof. 

Wie was Willem van Oranje?

Speld met het wapen van Zuid-Holland

Ernst Witkamp

Roeloffzen & Hübner

Diploma, gouden medaille toegekend aan de Nederlandsche Oliefabriek voor hun tafeloliën ingezonden op de Tentoonstelling van Voedingsmiddelen te Amsterdam in 1887.

Diploma, gouden medaille toegekend aan de Nederlandsche Oliefabriek voor hun tafeloliën ingezonden op de Tentoonstelling van Voedingsmiddelen te Amsterdam in 1887

Sluit op zondagmiddag aan bij de gratis instaprondleiding en ontdek het museum.

Instaprondleiding

Heb je een vraag? Neemt gerust contact met ons op, we helpen je graag.

Contact

Opvallend bij deze terrine zijn de Hollandse waterlandschappen en het opschrift 'De Porceleyne Fles'.

Pieter Michielsz. van Mierevelt

Michiel van Mierevelt

Michiel van Mierevelt maakte in 1617 het ontwerp voor deze oudste Delftse anatomische les. De uitvoering van het schilderij berustte bij zijn zoon Pieter. Op het schilderij zijn de medici gegroepeerd rond de stadsanatoom Willem van der Meer. De aanwezige artsen schenken geen aandacht aan de sectie die de stadsanatoom verricht, hun gezichten zijn naar de toeschouwer gekeerd. De enige man die wel naar de dokter kijkt, is de schilder Pieter van Mierevelt. Het lijk ligt in het Theatrum Anatomicum van de Oude Kerk. Op het schilderij is dokter van der Meer begonnen met de sectie op de organen in de buikholte omdat deze het snelst bederven. 
 
Vanuit de banken rondom de sectietafel hebben de medici een goed overzicht op de verrichtingen van de arts. Op de achterste galerij staan enkele skeletten die dienst deden als lesmateriaal. Opvallend aan het schilderij is de aanwezigheid van twee boeken. Linksboven houdt een man een opengeslagen boek van de 16de-eeuwse medicus Vesalius vast. De afbeelding is die van de "spierman". Op de voorgrond houdt een chirurgijn een gesloten boek vast van de geleerde Galenus, die in de tweede eeuw na Christus was gestorven. In de 17de eeuw werd het standaardboek over het menselijk lichaam van Galenus, vervangen door de moderne ideeën van Vesalius. Het geopende boek luidt de nieuwe tijd in, terwijl het gesloten boek van Galenius een periode afsluit. De Delftse medici hebben op deze manier duidelijk willen maken dat zij niet achterbleven bij de nieuwste ontwikkelingen. 
 
'In welcke schilderije, zijn deze navolgende persoonen, nae 't leven afgemaelt 
In 't midden 
 Dr. Willem van der Meer 
 anatomicus. volgt van onder 
aen sijn rechter handt, opwaerts te stellen, 
 dr. Jacobus Valenzis 
 dr. Clemens Overschie 
 dr. Gijsbert van den Hove, met 'et 
 belken in zijn hant. volgt 
 dr. ...... van der Wel 
aen zijn linkerhant, van onder opwaerts 
 dr. Vinsent Swijs, met 'et laurier-blat 
 in zijn hant 
Pieter Mierevelt die 't stuk geschildert heeft. volgt 
 Mr. Corn(elis) Haverhoek 
 Mr. Jacob Schilperoort, met 'et 
 ruijkballetje 
 Mr. Willem Tol, met sijn groten baert 
aen de linkerhant, boven aen, 
 burgem(eeste)r Schilperoort, met den aeker 
 op sijn borst, deken van 't 
 gilde. volgt 
 Mr. Dirck van der Wel 
 Mr. Pieter van der Burgh 
 Mr. David Dijkman, op Delftshaven. 
tusschen beyde de scelata 
 Mr. Assuerus Moerkerken 
 Mr. Jacob Poelenburgh 
 de drie in 't verschiet; discipulen 
 vanden schilder.'

Anatomische les van Willem van der Meer

Jan Henderikse

Een paneel, volgeplakt met kunststof voorwerpen als lepeltjes, flesjes, tubes, de romp van een pop, etcetera. de voorwerpen zien er gebruikt uit.

Assemblage met rommel-afval

De Grieksche A

Adrianus Kocx

De bloemenhouder bestaat uit een voetstuk, een vaasgedeelte en een uit twee segmenten samengestelde deksel met tuiten. Ineen gedraaide slangen zijn als handvat gemodelleerd en spreiden zich uit over het oppervlak van het vaasgedeelte. 
 
Wat betreft de vorm gaat het om een westers model dat zoals de knerrenrand op het voetstuk aantoont, deels is geinspireerd op (edel)metalen voorbeelden. Het hoofdzakelijk in westerse stijl weergegeven, florale decor wordt afgesloten door in oosterse stijl uitgevoerde randen op het voetstuk en de in spaartechniek opgevulde lambrequins op het vaasgedeelte met de deksel. Het fraaie bloemwerk met rondvliegende insecten is evenals op de voetrand naturalistisch uitgewerkt.

Bloemhouder

Maarten van Heemskerck

Christus ligt op de lijkwade, omringd door Nicodemus (rechtsboven met zalfpot als attribuut), Maria Magdalena (met zalfflesje) Zij zalfde ooit de voeten van Jezus en wijst op de wond op zijn voet. Maria (hoofddoek) Maria is een rustpunt in de bewegelijke compositie, zij is eenvoudig gekleed en oud geworden, zij wordt ondersteund door Johannes. Haar mantel was ooit blauw, maar de verf is nu tot grijs verkleurd. Dat komt omdat Van Heemskerck een nieuw soort blauwe verf heeft gebruikt, smalt, dat op den duur grijs werd. Smalt werd gemaakt van kobaltglas en was goedkoper dan de gebruikelijke lapis lazuli. Dat het minder van kwaliteit was en verkleurde, wist men in het midden van de 16de eeuw nog niet. 
Apostel Johannes met uitdrukking van diepe smart op het gezicht, 
Jozef van Arimatea (bij het hoofd van Christus) Jozef heeft zijn eigen graf aan Jezus ter beschikking gesteld, hij toont de beschouwer het smartelijk vertrokken hoofd van de dode Christus. 
Op achtergrond Golgotha en drie kruizen (Calvarieberg); felle kleuren oranje tegen roserood groen. 
 
op de lijst: "Corpus perunctum aromate puro sepulchro conditur: odora tantum pectora et munda Christus diligit" - "Het gebalsemde lichaam wordt in het nieuwe graf geborgen; alleen zuivere harten heeft Christus lief" 
 
Het jaar waarin het schilderij werd gemaakt, 1566 was het jaar van de beeldenstorm. Daardoor werden de schilderijen uit de kerken gehaald. Voor schilders van religieuze schilderijen waren er geen opdrachten meer. Het is niet bekend voor welke kerk of welk klooster dit schilderij is gemaakt. 
Het verhaal van de bewening is door veel schilders uitgebeeld. Bij dit schilderij gaat het om het tonen van de dode Christus en zijn wonden. De Christus die zijn leven heeft gegeven om de mens te verlossen van zijn zonden.

De bewening van Christus

De Metaale Pot

Lambertus Woutersz. van Eenhoorn

Margaretha Teckman

De Delftse plateelschilder van deze schotel heeft zich laten inspireren door de afbeeldingen op Chinees porselein dat vanaf het begin van de 17de eeuw door de VOC naar Nederland werd verscheept. Op de centrale afbeelding zijn dertien figuren geschilderd, waarvan er acht behoren tot ‘de onsterfelijken’ die voorkomen in het Taoïsme, een oude Chinese religie. Ondanks de onwetendheid van de Delftse plateelschilder over de achtergrond van dit decor, laat hij zich er wel door inspireren en past het decor aan naar de smaak en ideeën van de Nederlanders. Zo is er bijvoorbeeld een pijprokende monnik afgebeeld, een beeld dat niet in de Chinese kunst voorkomt. De plateelschilder voegt hiermee het nieuwe populaire westerse gebruik van tabak roken toe aan het decor van deze schotel.

Schotel

Heinrich Giebel

Antonio Moro

Dit portret toont Willem van Oranje in 1555 op 22-jarige leeftijd, het jaar waarin Karel V het gezag over de Bourgondische erfenis overdraagt aan zijn zoon Filips. Oranje staat dan aan het begin van een veelbelovende carrière aan het Bourgondische hof. Na de erfenis van het Franse prinsdom Orange in 1544, behoort Oranje tot de hoogste adel in de Nederlanden. Deze hoge positie blijkt wanneer Filips hem in november 1555 benoemt tot lid van de Raad van State en verkiest tot Ridder in de orde van het Gulden Vlies. In 1559 benoemt Filips hem tot stadhouder van Holland en West-Friesland, Zeeland en Utrecht. Het schilderij toont Oranje als veldheer in een pronkharnas met zijn linkerhand op een toernooihelm. In zijn rechterhand houdt hij een commandostaf.

Portret van Willem van Oranje op 22-jarige leeftijd

Anoniem

Nicolaes Adriaensz. de Grebber

Jan Jorisz. van den Burgh

Nautilusbeker met zingende faunen

Kruik met verschillende Chinese figuren in een landschap

Leonaert Bramer

De plaag van de eerstgeborenen

From 18 October 2024 until 5 January 2025, the Museum Prinsenhof Delft is pulling out all the stops with its exhibition The ArtParade. Surprising – Colourful – Contemporary. Never before have we exhibited such a comprehensive selection of works of art by established and emerging artists with a special connection to Delft. In the festively designed exhibition, 38 large installations, objects, paintings and drawings give a glimpse of the new visual power the city generates. The ArtParade scatters the works like confetti over the museum’s galleries and outside them, with surprise following surprise. This final exhibition, preceding the museum’s temporary closing for a major refurbishment, is a wonderful prelude to the ‘new’ museum, where there will be more room for art from the 20th and 21st centuries.

The ArtParade

Reinoud Kuipers

Delft

Around 1650, the Delft art world was thriving. Delft masters inspired each other and made works of art loved worldwide, to the present day. These 17th-century masterpieces are on display at the Museum Prinsenhof Delft: paintings, and objects of silver and earthenware. Through the centuries, the city has continued to be a breeding ground of artistic talent. At the Prinsenhof, you will experience this in its most authentic context. For without Delft, no Delft masters!

Delft Masters

The Museum Prinsenhof Delft holds a brilliant collection of Delft earthenware from the 17th to the 21st century. You will find unique masterpieces there, of course, such as a pair of flower holders and a set of pike tureens, but important archaeological finds as well. The Prinsenhof shows the development of the world-famous Delftware in the city where it was made. For the traces of the Delft earthenware industry can only be found here, in Delft.

Delftware

Heb je een object dat gerelateerd is aan Delft of een ander relevant thema en denk je eraan om het aan te bieden aan het museum? We nemen een aanbod graag in overweging. We kijken daarbij altijd of een object voldoende aansluit bij onze visie en het karakter van onze collectie.

Object aanbieden

Duik in de wereld van wetenschap en techniek en maak kennis met de Delftse knappe koppen Antonie van Leeuwenhoek en Hugo de Groot.

Baanbrekers

Drie kogelgaten in een muur herinneren aan de moord op Willem van Oranje. Ontdek met een koffer vol onderzoeksinstrumenten hoe de moord is gepleegd.

Cold Case 

Ontdek de verborgen schatten en geheimen van het museum. Tijdens deze museumles worden alle zintuigen aan het werk gezet. 

De kist van Neo

Stap in de voetsporen van Willem van Oranje en ontdek alles over zijn bijzondere leven. 

In de voetsporen van de prins

Ga op pad met de KijkWijzer, laat je uitdagen door prikkelende vragen en ontdek meer over Willem van Oranje en zijn leven. 

KijkWijzer Willem van Oranje

Ga op pad met de KijkWijzer, laat je uitdagen door prikkelende vragen en ontdek meer over Willem van Oranje en zijn leven.

Maak kennis met portretten uit de 17de eeuw. Wat vertellen al die verschillende gezichten?

Portretten van Toen

Ga op pad met een museumdocent en ontdek waarom Delft in de 17de eeuw uitgroeide tot een centrum van kunst en wetenschap.

Rondleiding Delftse Meesters

Maak kennis met Willem van Oranje en zijn gedachtegoed. 

Rondleiding Willem van Oranje en de Opstand

Maak kennis met het roerige leven van Willem van Oranje.

Wil jij een spreekbeurt houden over Willem van Oranje? Dan helpen wij je een eindje op weg!

Spreekbeurt?

Amalia. Ambitie met Allure

Indrukwekkende dikke verflagen, groots en zeer kleurrijk van prinselijk oranje tot helderblauw, zo aantrekkelijk dat je de werken wilt aanraken: dat is het werk van een van de belangrijkste Nederlandse naoorlogse kunstenaars Bram Bogart (1921-2012).In Museum Prinsenhof Delft is een overzichtstentoonstelling met meer dan dertig werken van de internationaal bekende Delftse kunstenaar, Bram Bogart, te zien. Met deze tentoonstelling wordt Bogart ruim honderd jaar na zijn geboorte geëerd in zijn geboortestad. Hij is de grondlegger van de Nederlandse informele schilderkunst en een groot voorbeeld voor de Delftse schilders Jan Schoonhoven en Jan Henderikse. De tentoonstelling Bram Bogart. Schilder van formaat presenteert een dwarsdoorsnede uit het eigenzinnige oeuvre van Bogart, waarin de stad Delft altijd van grote betekenis is gebleven. Vele werken zijn afkomstig uit de privécollectie van de familie Van den Boogaart, aangevuld met stukken uit toonaangevende nationale musea zoals Kunstmuseum Den Haag, Centraal Museum Utrecht, én de eigen collectie van Museum Prinsenhof Delft. Het merendeel van de schilderijen uit de collectie van de familie zijn voor het eerst te zien voor publiek.

Bram Bogart. Schilder van Formaat

De geschiedenis is niet compleet zonder de blik van vrouwen. Dat spreekt voor zich maar is nog niet vanzelfsprekend. In de presentatie De Delftse Blik. Historische Vrouwen zijn de portretten en originele brieven te zien van vrouwen rond Willem van Oranje. Met deze presentatie voegen we nieuwe stemmen toe aan de vaste tentoonstelling over Willem van Oranje. We vertellen aan de hand van hun eigen brieven de bijzondere levensverhalen van deze vrouwen en laten hun kant van de geschiedenis horen.

De Delftse Blik. Historische Vrouwen

Op 9 oktober zijn de winnaars bekend gemaakt van de fotowedstrijd “Jouw kijk op de stad”. Een droom die uitkwam voor de gelukkigen. Inmiddels hangen de werken bij de entree van museumcafé Blauw en kunnen we aan de hand van de reacties van de museumbezoekers wel stellen: het zijn terecht winnende werken. Tijd om het licht op deze fotografen te schijnen.

Expositie winnaars fotowedstrijd

Delft was in de 17de eeuw een broedplaats van talent, een plek waar belangrijke innovaties plaatsvonden. Hier groeide Johannes Vermeer (1632-1675) uit tot een schilder van wereldformaat. Voor het eerst staan Vermeers leven, zijn netwerk en zijn relatie tot de stad Delft centraal in een tentoonstelling. Topstukken van Delftse tijdgenoten worden getoond naast Delfts aardewerk, Delftse tapijten, archivalia en egodocumenten. Hiermee schetsen we een rijk beeld van het artistieke, intellectuele en sociale klimaat in Delft in de 17de eeuw.

Het Delft van Vermeer

Keramiekprijs De Kei wordt elke twee jaar uitgereikt aan een keramist van uitzonderlijke kwaliteit. Daarmee levert deze prijs een belangrijke bijdrage aan de vergroting van de bekendheid en waardering van keramische kunst van Nederlandse kunstenaars of kunstenaars werkend in Nederland.

Keramiekprijs De Kei 2023

Een klaverblad van vier

W. de Haan

De Koninklijke Familie aan boord van "de Heemskerk"

We vertellen u graag meer over ons beleid.

Privacy- & cookiebeleid

Marco Zwinkels

Atelierportret Fenneke van der Elst

Plastiek van een marketentster

Jaap van den Ende

Gezicht op Delft

Plastiek van een appel

Chris Dagradi

Als twintiger strijkt de Amerikaanse kunstenaar Chris Dagradi in Delft neer. Hij werkt jarenlang in de Delftse aardewerkfabrieken en ontdekt zo de mogelijkheden die het beschilderen van tegels en keramiek bieden. Maar hij blijft ook schilderijen maken. Zoals Blade, een grote rechthoek waar Dagradi een puntige vorm uit ‘wegklapte’. De vorm die daardoor ontstaat, is asymmetrisch maar heeft toch een perfecte balans. Dagradi speelt met contrasten en vult de strakke buitenlijn van zijn ‘shaped canvas’ (gevormd doek) met losse, dynamische verfstreken. Ook de titel laat twee tegenpolen zien – een blade is het lemmet van een mes én een grasspriet.

Blade

Wybrand de Geest I

De vier broers van Willem van Oranje, met van links naar rechts: Hendrik (1550-1574), Jan (zittend, 1536-1606), Adolf (1540-1568) en Lodewijk (1538-1574). De broers steunen Willem in zijn strijd. Adolf, Hendrik en Lodewijk sneuvelen op het slagveld. Broer Jan beheert de familiebelangen vanaf Slot Dillenburg en is de enige die een natuurlijke dood sterft. 
 
The four brothers of William of Orange, from left to right: Hendrik (1550-1574), Jan (seated, 1536-1606), Adolf (1540-1568) and Lodewijk (1538-1574). The brothers supported Willem during the revolt. Adolf, Hendrik and Louis died on the battlefield. Brother Jan managed the interests of the Nassau family and lived at the elderly Dillenburg Castle. He was the only one to die of natural causes.

Groepsportret van de vier broers van Willem van Oranje

Plastiek in de vorm van een appel


Gotische kast

Kendi (waterkan) beschilderd met bloemen en bloeiende planten

Philip van Pieterson

Philip van Pieterson is een veelzijdig kunstenaar, die zijn hele leven in Delft woont. Hij fotografeert, tekent, schildert, maakt beelden en collages. Steeds kiest hij de natuur als onderwerp, maar nooit geeft hij haar natuurgetrouw weer. Zoals in Big Pink Flow, dat geen realistische kopie van de natuur is. Op zes enorme doeken schildert Van Pieterson een roze landschap. Onderaan laat hij een riviertje kronkelen, tussen twee kades.

Big Pink Flow

J.D. van Velzen

Vanaf circa 1895 introduceert technisch directeur H.W. Mauser (1868-1940) het traditionele tinglazuur opnieuw. Met nieuwe vormen en moderne decoraties die vooral een Hollands karakter krijgen moeten consumenten aangetrokken worden tot dit traditionele product.

Kist met het wapen van de familie Stalpaert van der Wielen

Karel van Mander (II)

Mander is de signatuur op het wandtapijt. 'Jonge Mander' noemde Karel van Mander zich vaak, ter onderscheiding van zijn gelijknamige vader, die vooral bekend gebleven is door de kunstenaarsbiografieën in zijn Schilder-Boeck. Hij kwam naar Delft als ontwerper voor de tapijtwever François Spiering. Spiering was na de Spaanse Furie met al zijn arbeiders van Antwerpen naar Delft uitgeweken. Het stadsbestuur had hem een van de vroegere kloosters in gebruik gegeven, want voor het weven van tapijten was veel ruimte nodig. Hij leverde veel series tapijten, vooral van het buitenland. 
Karel van Mander werd in dit bedrijf in 1607 of 1608 aangenomen. Hij moest de ontwerpen maken en ze ook vergroten tot kartons. Deze waren een belangrijk hulpmiddel, want de tapijten werden liggend geweven met de voorkant naar beneden, zodat de wevers het resultaat nauwelijks konden beoordelen. Van Mander heeft voor Spiering heel wat ontwerpen gemaakt, met steeds minder genoegen, want de repen van het karton werden meteen in productie genomen en men zat altijd op hem te wachten. Hij bedronk zich regelmatig, geld was er nooit in huis en krediet kreeg hij niet meer. 
Toch lukte het hem in 1615 met financiële steun een eigen bedrijf te stichten, dat in het volgende jaar met de productie begon. Zijn eerste opdracht was een grote serie tapijten voor de Deense koning, die in 1620 tot 26 stuks was uitgegroeid. Er moet hard gewerkt zijn op het atelier, maar waarschijnlijk heeft Van Mander toch te scherp met Spiering willen concurreren. Hij moest grote sommen betalen voor de specialisten. In 1621 werd hijzelf onder curatele gesteld, maar het bedrijf bleef een enorme productie van nog betere kwaliteit behouden. In 1622 werd Van Mander failliet verklaard, in 1623 stierf hij. Zijn materiaal en ontwerpen werden door Spiering overgenomen. 
Alexander de Grote was een geliefd onderwerp voor tapijtwevers. We weten dat Van Mander op zijn minst vier series Alexander-tapijten heeft geproduceerd. Maar al eerder komt Alexander voor als één van de negen beroemde mannen (o.a. in een begin 15 de eeuwse tapijtenserie in The Cloisters, New York) en als grote heerser (in een serie voor het Bourgondische Hof, nu in Roma) In Van Mander's tijd lag de nadruk vooral op de beslissende ogenblikken in de geschiedenis en op de morele eigenschappen van de grote man. 
Op het zojuist verworven wandtapijt is een veldslag te zien. Van de vele veldslagen die Alexander heeft geleverd, is deze te identificeren op grond van de olifanten aan de rechterkant. Zij bewijzen dat het hier om één van de beroemdste gevechten gaat: de slag bij de Hydaspes in 326 v. Chr. Deze rivier (de tegenwoordige Jehlum, West-Pakistan) vormde de scheiding tussen Alexander's leger en dat van koning Porus. Porus was de belangrijkste tegenstander op de grote veroveringstocht naar het Oosten en Alexander was de belangrijkste tegenstander op de grote veroveringstocht naar het Oosten en Alexander was vooral bang voor zijn 200 olifanten. Deze konden alleen door het voetvolk bestreden worden, de ruiters waren er niet op getraind. 
Alexander liet op een stormachtige maanloze nacht een deel van het leger onverwacht een eind verder de rivier oversteken. Zijn tactiek was erop gericht om de olifanten en de ruiterij van Porus te scheiden, zodat zijn voetvolk de olifanten kon aanvallen. Dit lukte en de olifanten gingen, vriend en vijand vertrappend, op de vlucht. De superieure gevechtstechniek van de Grieken, oprukkend in een phalanx met aaneengesloten schilden, zorgde er toen voor dat Alexander de slag won. Hij maakte de overwonnen Porus tot zijn vazal en liet hem verder regeren in zijn koninkrijk. 
Het ontwerp van Van Mander gaat terug op de biografie van Alexander in de parallelle levens van Plutarchus (ca.46 - na 120) In de tweede helft van de 16de eeuw beleefde deze Griekse schrijver een enorme populariteit, vooral na het verschijnen van een zeer matige Franse vertaling van Jacques Amyot (1559, vele malen herdrukt) Deze vertaling werd opnieuw vertaald, in het Engels door Sir Thomas North (1579, uitgebreid geciteerd door Shakespeare) en in het Nederlands door Aarnoud van Zuylen van Nyevelt (Leiden, 1603, herdruk Delft 1644) Er was echter in 1601 in Leiden al een eerdere vertaling van Everart verschenen, die gebaseerd was op een Latijnse versie van Darius Tibertus. Het is onduidelijk of Van Mander één van de Leidse versies heeft gebruikt of de vertaling van Amyot. 
Vele details uit het verhaal zijn op het tapijt terug te vinden. Op de achtergrond is het water van de Hydaspes te zien met aan de rechterkant de slag, waarin de olifanten duidelijk zichtbaar zijn. Het centrum van het tapijt wordt ingenomen door koning Porus, die door Plutarchus beschreven wordt als een enorme man, bijna even groot als zijn olifant, hoewel dit beest groter was dan zijn soortgenoten. Deze olifant beschermde zijn meester, maar toen hij voelde dat Porus door zijn wonden was verzwakt, knielde hij neer en liet Porus zachtjes op de grond glijden. Daarna trok hij met zijn slurf voorzichtig de spiesen en pijlen uit de wonden. Toen Porus voor Alexander gebracht was vroeg deze, hoe hij behandeld wilde worden. Het antwoord was: koninklijk. Alexander vroeg of hij er niet nog iets aan toe te voegen had, maar Porus antwoordde dat het woord koninklijk reeds alles inhield. Daarop gaf Alexander hem niet alleen de regering over zijn eigen koninkrijk, maar voegde er nog een groot gebied aan toe. 
Op het tapijt is het ogenblik afgebeeld waarop Porus in zijn macht wordt bevestigd. Alexander heeft zijn blinkende zwaard opgeheven. Hij zit op zijn beroemde paard Bucephalus, dat korte tijd later zou sterven. Naast Porus lijkt de 30-jarige Alexander een tengere jongeling. 
Van Mander heeft Porus en de zijnen onderscheiden van de Grieken door ze negroïde trekken te geven: platte neuzen en dikke lippen. Met historische en topografische juistheid nam men het in de 17de eeuw nog niet zo nauw. 
De compositie van het tapijt is door Van Mander op superieure wijze opgelost. Porus vormt de verbinding van de hoofdscène links met de veldslag rechts. Vanuit onze links-rechts leesrichting kijken we met Alexander mee, worden tegengehouden door Porus, maar tegelijkertijd in een diagonaal dalende lijn naar rechts geleid, vanwaar we in een slinger van vechtenden naar boven terugkomen bij de gebeurtenissen aan de rivier. Het geheven zwaard van Alexander, dat in de drukke achtergrond gemakkelijk verloren zou kunnen gaan, heeft bijzondere nadruk gekregen door het erachter geplaatste vaandel. 
Overal is de liefde voor het detail merkbaar. Vooral in de wapenrustingen, maar ook in de bloemen op de voorgrond, waar de toen nog nieuwe tulpen opvallen (zouden ze daarom precies onder de speer van Porus zijn geplaatst?) De rand, met een vlechtwerk van bloemen en druiven, verlevendigd door vogels, is sterk verwant aan de boorden van de Scipiotapijten van Spiering, die waarschijnlijk ook door Van Mander ontworpen zijn. 
In de documentatie, die door G.T. van IJsselsteyn is bijeen gebracht, is ons tapijt niet met zekerheid te traceren. Hoewel juist over de Alexander-serie vrij veel informatie bestaat, zijn de gegevens over de kleur van de rand en de maten moeilijk met dit tapijt in overeenstemming te brengen. In ieder geval kunnen we concluderen dat Van Mander vier, misschien wel vijf "kameren van Alexander" heeft geweven. En waarschijnlijk kennen we de oude naam van de voorstelling, al wordt die genoemd in verband met een tapijt met rode rand, terwijl het onze een blauwe heeft: 'de battalie van Poorus'.

Koning Porus voor Alexander de Grote

Haardplaat met de Nederlandse leeuw in de Hollandse tuin. Rondom zijn oorlogsattributen (wapens en trommels) te zien en boven in de rand staat 'Hollandia 1620'. Onderaan staat het motto: 'vigilante deo confidentes' (Waakt in vertrouwen op God).

Haardplaat met een klimmende leeuw in de Hollandse tuin

Haardplaat met het gekroonde (en gedeelde) wapen van Maurits. Na het overlijden van zijn oudere broer Filips Willem (1554-1618) wordt Maurits prins van Oranje.

Haardplaat met wapen van Prins Maurits

Drie Posteleyne Astonne

Hendrik van Hoorn

De langwerpige mand is gemodelleerd met een naar buiten gebogen ajourwand en voorzien van twee handvatten gevormd uit een bal geflankeerd door twee vissenkoppen. 
De wanden zijn opengewerkt met gestileerde florale motieven en de bovenzijde is aan de binnenkant gedecoreerd met een acanthus band. 
Op het plat is een maritieme scene geschilderd van schepen verwikkeld in een gevecht.

Plastiek in de vorm van een appel

Theepotbakkerij Jacobus de Caluwe 

Jacobus Francoisz. de Caluwe

De bolle pot is voorzien van een korte rechte tuit en een oorvormig handvat. De voorstelling op de buik is in laag reliëf aangebracht en bestaat uit de vogel Phoenix tussen bloeiende takken. Het licht gewelfde deksel is versierd met takjes en voorzien van een balvormige knop.

Vrouw met kat in interieur

Objectgegevens

Heb je een opmerking?

Duik in onze collectie

R70-54

De bewening van Christus

Gezicht in de Nieuwe Kerk te Delft met de memorietafel van Adriaen Teding van Berkhout

Nautilusbeker met zingende faunen

Portret van Willem van Oranje op 22-jarige leeftijd

R70-54

De bewening van Christus

Gezicht in de Nieuwe Kerk te Delft met de memorietafel van Adriaen Teding van Berkhout

Nautilusbeker met zingende faunen

Portret van Willem van Oranje op 22-jarige leeftijd

R70-54

De bewening van Christus

Gezicht in de Nieuwe Kerk te Delft met de memorietafel van Adriaen Teding van Berkhout

Nautilusbeker met zingende faunen

Portret van Willem van Oranje op 22-jarige leeftijd

Bekijk

Over ons

Bezoekadres

Openingstijden

Blijf op de hoogte

Vrouw met kat in interieur

Objectgegevens

Heb je een opmerking?

Duik in onze collectie

R70-54

De bewening van Christus

Gezicht in de Nieuwe Kerk te Delft met de memorietafel van Adriaen Teding van Berkhout

Nautilusbeker met zingende faunen

Portret van Willem van Oranje op 22-jarige leeftijd

R70-54

De bewening van Christus

Gezicht in de Nieuwe Kerk te Delft met de memorietafel van Adriaen Teding van Berkhout

Nautilusbeker met zingende faunen

Portret van Willem van Oranje op 22-jarige leeftijd

R70-54

De bewening van Christus

Gezicht in de Nieuwe Kerk te Delft met de memorietafel van Adriaen Teding van Berkhout

Nautilusbeker met zingende faunen

Portret van Willem van Oranje op 22-jarige leeftijd

Bekijk

Over ons

Bezoekadres

Openingstijden

Schrijf je in voor de nieuwsbrief

Blijf op de hoogte