Weet je al wanneer je ons museum gaat bezoeken? Je bestelt alvast eenvoudig je tickets online.

Koop je tickets alvast online

Kom nog één keer, voordat de deuren sluiten

Willem van Oranje

Van februari tot juni 2023 presenteerden we de tentoonstelling Het Delft van Vermeer. Wie was deze beroemde schilder? Hoe was hij verbonden aan Delft? En hoe zag Delft er eigenlijk uit in de 17de eeuw? We blikken terug op een uitzonderlijke tentoonstelling aan de hand van enkele highlights.

Een terugblik op de tentoonstelling 

Highlights uit Het Delft van Vermeer

Prinsenhof delft homepage

If you know when you will be visiting the museum, book your tickets now, online.

Book your tickets online

William the Silent

Vanuit het Prinsenhof strijdt Willem van Oranje (1533-1584) voor vrijheid van geloof en geweten. Hij vindt dat je mag geloven en denken wat je wilt. Wat betekent vrijheid voor inwoners van Delft vandaag? Het afgelopen jaar is Museum Prinsenhof Delft samen met stadsbewoners op zoek gegaan naar antwoorden op deze vraag.

Monutotam

Jan Henderikse

In 1985 doet de Gemeente Delft een oproep aan kunstenaars om een actueel stadsgezicht te maken, geïnspireerd op het wereldberoemde 17de-eeuwse Gezicht op Delft van Johannes Vermeer. Jan Henderikse doet dat letterlijk en fotografeert alles wat hij ziet in de stad van zijn kindertijd en jeugd. Het gaat hem niet om het perfecte plaatje, maar om snelle opnamen. Zijn snapshots zijn amateuristisch en soms onscherp. Maar met zijn 744 polaroids in vijf schetsboeken geeft Henderikse een herkenbaar en volledig beeld van Delft in 1985.

Gezicht op Delft

Twee foto's van huizen aan het Achterom te Delft, geplakt op twee met doek bespannen paneeltjes, beschilderd.

Huizen aan het Achterom 45-47

In februari 2024 heeft de gemeenteraad van Delft het definitieve akkoord gegeven op de verbouwings- en vernieuwingsplannen van ons museum. De deuren zijn op 5 januari 2025 gesloten. We zijn nu echt gestart met de verbouwing. Graag lichten we de grote veranderingen die het historische monument binnen én buiten zal ondergaan toe.

Bouwen aan een nieuw Museum Prinsenhof Delft

Verbouwing & vernieuwing

Jan Schoonhoven

'Offergaven en lofgeden dragen we u op, o heer, voor deze ziel'

'Stabat Mater'

64 Rectangles

S.P.A. Koumans

Het museum is tijdelijk gesloten voor verbouwing en venieuwing

Plan je bezoek

Jan Rijnders

Schietbaan

Miniatuur in de vorm van een West-Sumatraanse moskee, mesjid

wijnglas op flauw convexe voet; de trechtervormige kelk uitgetrokken tot een dunne stam, waar zij zonder afscheiding in overgaat;

Kelkglas met portret van Willem IV

Tekening met 4 varkens. Al je deze tekening opvouwt zie je het gezicht van Hitler.

roodfluwelen omtrek met daarop applicatie Delfts wapen; afgebiesd met zwaar zilveren band met in de vier hoeken vier flosjes, waarvan er twee zijn verdwenen

magistraatskussen

Guus Zuiderwijk

De Porceleyne Fles - Royal Delft

Geldkist met bewerkte slotplaat

Een klaverblad van vier

De Paauw

Koos van de Water

Halverwege het doek loopt een diagonale scheiding tussen een oker- en een lichtgele tint. Rechtsonder een fel gele driehoek. Rechts hiervan is de kleur een gelige tint tussen oker en lichtgeel.

Afstand

Plateelbakkerij Zuid-Holland

Beker vervaardigt ter gelegenheid van de geboorte van prinses Juliana, met aan de voorkant met een boompje met oranje appels in een pot met oren. Op de banderol voor de stam is het opschrift 'D'Oranjeboom bloeit voort' aangebracht en aan weerszijden van de pot de datum '30 April 1909'.

Beker ter gelegenheid van de geboorte van prinses Juliana in 1909

Fotoreportagebedijf N. v.d. Horst

Een erehaag van gidsen, padvindsters en kabouters voor de "MoVaVeDo" (Moeder Van Vele Dochters) op het binnenplein van de Lakenhal. (bron Leidsch Dagblad, 21 mei 1954)

Bezoek van H.M. de Koningin Juliana en Prins Bernhard aan Leiden, 1954

Henk Tieman

De groei

Richard Roland Holst

Ontwerptekening verpakking Delfrite

onbekend

Berchtesgaden Hintersee

Steengoed (bier)kan uit het Westerwald. Aan het lintoor zit nog een restant van het tinnen scharnier van het tinnen deksel. De decoraties zijn ontstaan door stempelen.

De met standring uitgevoerde schotel heeft een licht holle rand. Aan de voorkant is de schotel beschilderd met een centraal medaillon met een tulp, omgeven door gestileerde cartouches met bloemen. De cartouches worden gescheiden door gestileerde florale motieven en de hoeken worden opgevuld met ruitwerk.

Links op de voorgrond een grijsblauwe staande driehoek. Daaromheen een breed zwart kader ('poort'). Daarboven een grauwe blauwe tint. 
 
Het is v/d Water niet te doen om een voorstelling, maar de schikking van de elementen roept een bepaalde spanning op. Aan de kleur wordt een licht/donker waarde gegeven, waardoor tegenstellingen ontstaan, die deels worden opgeheven door de contouren te verzachten tot nevelige scheidingen. Kleur en vorm lopen zo in elkaar over.

En verder

Arthur Stam

Zonder titel

De Piet Hein op weg naar de volgende bestemming, de Hollandia-wedstrijden. (bron Nieuwe Leidsche Courant, 21 mei 1954)

Bram Zwartjens

Brug - Water - Licht

Greet van Amstel

73-23

Zeepfabriek Bousquet

Blanchenaij scheerzeep, Bousquet Delft

Koninklijke van Kempen en Begeer

Delftse Vroedschapspenning

Plantengroei

De Lavieter & Co.

Alida van Sandick - van den Bergh

Franciscus Wilhelmus van der Haagen [Arnhem]

Ballustrade (links), Gemeentelandshuis, Oude Delft W.Z. No. 167

Frans Hogenberg

De terechtstelling van Egmont en Hoorne

Hugo Kaagman

Clock

Waarschijnlijk werden de eerste cloisonné tegels omstreeks 1907 vervaardigd bij De Porceleyne Fles. Deze werden aangebracht bij tegelversieringen in het inmiddels gesloopte Rotterdamse station Hofplein. 
Vanaf 1915 is L.E.F. Bodart betrokken bij de productie van cloisonné tegels met gekristalliseerd glazuur. Bodart leverde vrijwel zeker alle ontwerpen voor deze tegels. 
Tot aan zijn pensionering in 1933 heeft Bodart in samenwerking met D.J. van Arum (dienstverband 1890-1945) en W.D. Oosterloo een grote variëteit aan tegelontwerpen geleverd. 
In het begin van de jaren '20 worden hieraan de herdenkingstegels toegevoegd die werden vervaardigd ter gelegenheid van een bepaalde gebeurtenis. 
Deze tegels werden veelal in een beperkte oplage geproduceerd. 
Na de Tweede Wereldoorlog werd opnieuw een serie tegels in het assortiment opgenomen, die betrekking hadden op de afgelopen oorlogsperiode. 
De productie van cloisonné tegels werd in 1977 gestaakt vanwege het arbeidsintensieve en dus kostbare productieproces 
 
Op de achterkant van deze tegel is een formulier bevestigd met het opschrift: 'Vrijwillig Landstormkorps, Luchtafweerdienst Afdeeling Delft, aan het Gemeente Archief van Delft, De Commandant, Res.Kap.v.Spec.Dienst' en het tweede couplet van het Wilhelmus 'Maar God zal mij regeeren, Als een goed instrument, Dat ik zal wederkeeren, In mijnen regiment'.

Cloisonné tegel 'LAD Delft, 10-14 mei 1940'

Zak, afkomstig uit de Weeskamer (stadhuis Delft), waarin officiële stukken (rechtstukken e.d.) in bewaard werden. Op de zak is een etiket genaaid waarop staat wat in de zak zit. (in dit geval stukken in een zaak van de Weesmeesteren der Stad Delft contra Louis Guilliam Randhaxe). 
 
De tekst op het etiket luidt: 
'Hoff 
Weesmeesteren der Stad Delft q[ualitate] q[ua] Contra Louis Guilliam Randhaxe Scholtis St Stevenswaart etc 
R: Pittenius en F: Ellinkhujisen adv[oca]ten 
H:v: Son, pr[ocureu]r'

Joan Blaeu II

Pieter Blaeu

Herman Uytwerf

'La sainte Bible'

Vaandel 'Nederlandse Bond van Oud Strijders en Dragers van het Mobilisatiekruis'

Vaandel 'Oranjebond Delft opgericht 1914'

De Klaauw

Een zogenaamd pauwenbord met op het plat een vaas met in waaiervorm gerangschikte pauwenveren. 
Rand versierd met afwisselend een dubbel bladmotief en een bloempot met spiraalmotieven.

Bord met waaier- of pauwenverendecor

Beker vervaardigd ter gelegenheid van het 25 jarig jubileum van koningin Wilhelmina, 6 september 1923, met Oranjeboom en Hollandse leeuw en opschrift: 'Jubileum koningin Wilhelmina 6 sept. 1898-1923' en ''t Is Oranje 't Blijft Oranje 't Is Oranje Boven'

Beker vervaardigt ter gelegenheid van het 25-jarig regeringsjubileum van koningin Wilhelmina, 6 september 1923

Vaandel 'Letter lievend Genootschap Geest Beschaving 1860 - 1891'

Blanchenaij Scheerzeep, Bousquet Delft

Karel van Mander (II)

Mander is de signatuur op het wandtapijt. 'Jonge Mander' noemde Karel van Mander zich vaak, ter onderscheiding van zijn gelijknamige vader, die vooral bekend gebleven is door de kunstenaarsbiografieën in zijn Schilder-Boeck. Hij kwam naar Delft als ontwerper voor de tapijtwever François Spiering. Spiering was na de Spaanse Furie met al zijn arbeiders van Antwerpen naar Delft uitgeweken. Het stadsbestuur had hem een van de vroegere kloosters in gebruik gegeven, want voor het weven van tapijten was veel ruimte nodig. Hij leverde veel series tapijten, vooral van het buitenland. 
Karel van Mander werd in dit bedrijf in 1607 of 1608 aangenomen. Hij moest de ontwerpen maken en ze ook vergroten tot kartons. Deze waren een belangrijk hulpmiddel, want de tapijten werden liggend geweven met de voorkant naar beneden, zodat de wevers het resultaat nauwelijks konden beoordelen. Van Mander heeft voor Spiering heel wat ontwerpen gemaakt, met steeds minder genoegen, want de repen van het karton werden meteen in productie genomen en men zat altijd op hem te wachten. Hij bedronk zich regelmatig, geld was er nooit in huis en krediet kreeg hij niet meer. 
Toch lukte het hem in 1615 met financiële steun een eigen bedrijf te stichten, dat in het volgende jaar met de productie begon. Zijn eerste opdracht was een grote serie tapijten voor de Deense koning, die in 1620 tot 26 stuks was uitgegroeid. Er moet hard gewerkt zijn op het atelier, maar waarschijnlijk heeft Van Mander toch te scherp met Spiering willen concurreren. Hij moest grote sommen betalen voor de specialisten. In 1621 werd hijzelf onder curatele gesteld, maar het bedrijf bleef een enorme productie van nog betere kwaliteit behouden. In 1622 werd Van Mander failliet verklaard, in 1623 stierf hij. Zijn materiaal en ontwerpen werden door Spiering overgenomen. 
Alexander de Grote was een geliefd onderwerp voor tapijtwevers. We weten dat Van Mander op zijn minst vier series Alexander-tapijten heeft geproduceerd. Maar al eerder komt Alexander voor als één van de negen beroemde mannen (o.a. in een begin 15 de eeuwse tapijtenserie in The Cloisters, New York) en als grote heerser (in een serie voor het Bourgondische Hof, nu in Roma) In Van Mander's tijd lag de nadruk vooral op de beslissende ogenblikken in de geschiedenis en op de morele eigenschappen van de grote man. 
Op het zojuist verworven wandtapijt is een veldslag te zien. Van de vele veldslagen die Alexander heeft geleverd, is deze te identificeren op grond van de olifanten aan de rechterkant. Zij bewijzen dat het hier om één van de beroemdste gevechten gaat: de slag bij de Hydaspes in 326 v. Chr. Deze rivier (de tegenwoordige Jehlum, West-Pakistan) vormde de scheiding tussen Alexander's leger en dat van koning Porus. Porus was de belangrijkste tegenstander op de grote veroveringstocht naar het Oosten en Alexander was de belangrijkste tegenstander op de grote veroveringstocht naar het Oosten en Alexander was vooral bang voor zijn 200 olifanten. Deze konden alleen door het voetvolk bestreden worden, de ruiters waren er niet op getraind. 
Alexander liet op een stormachtige maanloze nacht een deel van het leger onverwacht een eind verder de rivier oversteken. Zijn tactiek was erop gericht om de olifanten en de ruiterij van Porus te scheiden, zodat zijn voetvolk de olifanten kon aanvallen. Dit lukte en de olifanten gingen, vriend en vijand vertrappend, op de vlucht. De superieure gevechtstechniek van de Grieken, oprukkend in een phalanx met aaneengesloten schilden, zorgde er toen voor dat Alexander de slag won. Hij maakte de overwonnen Porus tot zijn vazal en liet hem verder regeren in zijn koninkrijk. 
Het ontwerp van Van Mander gaat terug op de biografie van Alexander in de parallelle levens van Plutarchus (ca.46 - na 120) In de tweede helft van de 16de eeuw beleefde deze Griekse schrijver een enorme populariteit, vooral na het verschijnen van een zeer matige Franse vertaling van Jacques Amyot (1559, vele malen herdrukt) Deze vertaling werd opnieuw vertaald, in het Engels door Sir Thomas North (1579, uitgebreid geciteerd door Shakespeare) en in het Nederlands door Aarnoud van Zuylen van Nyevelt (Leiden, 1603, herdruk Delft 1644) Er was echter in 1601 in Leiden al een eerdere vertaling van Everart verschenen, die gebaseerd was op een Latijnse versie van Darius Tibertus. Het is onduidelijk of Van Mander één van de Leidse versies heeft gebruikt of de vertaling van Amyot. 
Vele details uit het verhaal zijn op het tapijt terug te vinden. Op de achtergrond is het water van de Hydaspes te zien met aan de rechterkant de slag, waarin de olifanten duidelijk zichtbaar zijn. Het centrum van het tapijt wordt ingenomen door koning Porus, die door Plutarchus beschreven wordt als een enorme man, bijna even groot als zijn olifant, hoewel dit beest groter was dan zijn soortgenoten. Deze olifant beschermde zijn meester, maar toen hij voelde dat Porus door zijn wonden was verzwakt, knielde hij neer en liet Porus zachtjes op de grond glijden. Daarna trok hij met zijn slurf voorzichtig de spiesen en pijlen uit de wonden. Toen Porus voor Alexander gebracht was vroeg deze, hoe hij behandeld wilde worden. Het antwoord was: koninklijk. Alexander vroeg of hij er niet nog iets aan toe te voegen had, maar Porus antwoordde dat het woord koninklijk reeds alles inhield. Daarop gaf Alexander hem niet alleen de regering over zijn eigen koninkrijk, maar voegde er nog een groot gebied aan toe. 
Op het tapijt is het ogenblik afgebeeld waarop Porus in zijn macht wordt bevestigd. Alexander heeft zijn blinkende zwaard opgeheven. Hij zit op zijn beroemde paard Bucephalus, dat korte tijd later zou sterven. Naast Porus lijkt de 30-jarige Alexander een tengere jongeling. 
Van Mander heeft Porus en de zijnen onderscheiden van de Grieken door ze negroïde trekken te geven: platte neuzen en dikke lippen. Met historische en topografische juistheid nam men het in de 17de eeuw nog niet zo nauw. 
De compositie van het tapijt is door Van Mander op superieure wijze opgelost. Porus vormt de verbinding van de hoofdscène links met de veldslag rechts. Vanuit onze links-rechts leesrichting kijken we met Alexander mee, worden tegengehouden door Porus, maar tegelijkertijd in een diagonaal dalende lijn naar rechts geleid, vanwaar we in een slinger van vechtenden naar boven terugkomen bij de gebeurtenissen aan de rivier. Het geheven zwaard van Alexander, dat in de drukke achtergrond gemakkelijk verloren zou kunnen gaan, heeft bijzondere nadruk gekregen door het erachter geplaatste vaandel. 
Overal is de liefde voor het detail merkbaar. Vooral in de wapenrustingen, maar ook in de bloemen op de voorgrond, waar de toen nog nieuwe tulpen opvallen (zouden ze daarom precies onder de speer van Porus zijn geplaatst?) De rand, met een vlechtwerk van bloemen en druiven, verlevendigd door vogels, is sterk verwant aan de boorden van de Scipiotapijten van Spiering, die waarschijnlijk ook door Van Mander ontworpen zijn. 
In de documentatie, die door G.T. van IJsselsteyn is bijeen gebracht, is ons tapijt niet met zekerheid te traceren. Hoewel juist over de Alexander-serie vrij veel informatie bestaat, zijn de gegevens over de kleur van de rand en de maten moeilijk met dit tapijt in overeenstemming te brengen. In ieder geval kunnen we concluderen dat Van Mander vier, misschien wel vijf "kameren van Alexander" heeft geweven. En waarschijnlijk kennen we de oude naam van de voorstelling, al wordt die genoemd in verband met een tapijt met rode rand, terwijl het onze een blauwe heeft: 'de battalie van Poorus'.

Koning Porus voor Alexander de Grote

Brandweerpenning J.C. Bruigom

Henricus Arnoldus Piccardt

De Porceleyne Fles

In 1804 verkoopt Dirck Harlees de plateelfabriek aan Henricus Arnoldus Piccardt. Harlees gaat hierbij tevens de verplichting aan Piccardt gedurende een periode van twee jaar wegwijs te maken in het plateelbakkersvak. 
Om concurrentie vanuit zowel het binnen- als buitenland het hoofd te bieden, ontwikkelde Piccardt een nieuwe techniek om een harder soort aardewerk te fabriceren. 
In vergelijking met de bestaande Delftse faience was dit een sterkere en goedkopere keramieksoort met een witte scherf. 
Hiermee werd getracht het Engelse roomkleurige aardewerk, het zogenaamde creamware van met name Josiah Wedgwood (1730-1795) te imiteren. 
Dit creamware werd al vanaf het midden van de achttiende eeuw geïmporteerd en vormde een serieuze bedreiging voor de Delftse markt. 
Piccardt reisde naar Engeland om het productieproces nader te bestuderen. 
In 1811 ging hij een compagnieschap aan met een zekere Herman Bezoet de Bie om 'te exerceeren de fabricq van Delftsch en Engelsch aardewerk', voor een periode van twaalf jaar. 
Twee jaar later werd deze overeenkomst ontbonden. 
Piccardt doet opnieuw een poging tot een samenwerkingsverband. 
Dit keer met de graveur Leonardus Schweickhardt die zich bezig zal houden met het 'drukken op aardewerk'. 
Alle moeite werd uiteindelijk beloond; voor bevredigende resultaten ontving hij diverse prijzen en eervolle vermeldingen. 
 
De cilindrische apothekerspot of albarello is voorzien van een korte nek en een lage ingesnoerde voet. De voorkant van de pot is beschilderd met het opschrift "MANNA.CALIBR", dat wordt omgeven door een bloemenkrans aan de onderkant bijeen gehouden door en strik.

Peter Odijk

Portret van mevrouw Odijk van Delden

Firma M.M. Couvée

H.K.H. Prinses Juliana schaatsen rijdende

Vaandel 'Buurtvereeniging Oranjevaan, Hof van Delft, opgericht 17 sept 1911'

De Metaale Pot

Lambertus Woutersz. van Eenhoorn

Margaretha Teckman

De schotel is aan de achterkant voorzien van een standring en beschilderd met drie concentrische cirkels. Op het plat aan de voorkant is een bloeiende boom voor een hek afgebeeld, met hierboven een vogel. De decoratie op de rand loopt door in het plat en bestaat uit panelen met bloeiende takken. De rand is licht geaccoleerd.

Schotel

Coenraet Decker

Pieter Smith

Gezicht op Voorburg met een scheepswerf aan een vaart aan de rand van het dorp. 
 
Met middenboven opschrift; 'VOOR-BURGH ten Tyde der Romeinen Genaemt Forum Hadriani' en met drieregelig onderschrift; 'd' Ambachts Heerlycheyt van Voor-burgh met den Aenkleeven van dien Mitsgaders de Tienden aldaer als oock in Teedingerbroeck [...].'

Gezicht op Voorburg met een scheepswerf aan een vaart aan de rand van het dorp

Blanchenay scheercrême, Bousquet Delft

Jaap van den Ende

Twaalf verschillende onregelmatige hoekige vormen, die elkaar slechts op enkele punten raken, en die in een diagonaal zijn 'opgebouwd'. Het doek heeft een donkere ondergrond waarop in lichtere kleur in verschillende richtingen verfstreken op zijn aangebracht.

Stapeling 12 delen

73-34

Opgeschilderd de namen, familiewapens en jaartallen van intrede der schippers: P. Slegge 1708, C. Raesel 1753, B. Vink 1763, S. Rees 1773, A. Vinsent 1723, D. Rees 1750, S. Boitet 1723, S. Cortleeve 1710, I. Overvest 1745, H.V. Zwaard 1753, M. Slegge 1771, W. Cortleeve 1768, B. Slegge 1733, A. v. Rhoon 1756, J. Schimmel 1771, P. Slegge 1780 en drie wapenschilden zonder naam, waarvan één het jaartal 1728 draagt.

Wapenbord van het schippersgilde te Delft

Berchtesgaden van af Lochstein

Johan Christiaan Grabijn

Doorkijkje naar het Oude Delft met links de Waalse Kerk

Christiaan Martinus Jan Hermelink

Alida van den Bergh h/v. W.J. v. Sandick

Karel le Grand

D. Crena de Jong

Sigismundus Zschammer

De kandelaar bestaat uit drie delen, te weten een gladde kaarspunt met hieronder een druiprand gedreven met bloemen. De 'shaft' is gedraaid en ook weer gedreven met bloemen. Deze staat op een met bloemen versierde verdikking boven een ronde licht gewelfde voet. Ook deze is gedreven met bloemen die zijn aangebracht rond medaillons met de Heilige Maagd Maria met Kind, 2 anderen, en de Heilige Drie-eenheid, en 2 anderen. 
 
Two candle holders. Both twisted candleholders are chased with flowers. The slightly domed bases are also decorated with flowers surrounding medallions depicting the Virgin Mary with child and the Holy trinity.

Detail Gevel, Wijnhaven No. 20

Jan Heesterman

Boerderij na onweer

Marianne Aulman

Onder blauwe luchten II

Jacobus Anthonie Meessen

Beloegoe (vorst) Tendonoh van Sengdangeassie in de Lagoendie baai

Portret van Jacoba Theodora Odijk-van Delden

Portret van Jacoba Theodora Odijk-van Delden

Rijk van Lavieren

'De stad van God' boven het wapen van Florence

Het schoteltje heeft een standring en een schuin oplopende, gecontourneerde en geaccoleerde rand. Het afwijkende schoteltje is gewelfd en licht gecontourneerd, en heeft een standring en een licht geaccoleerde rand. De kommetjes zijn omgekeerd concaaf-conisch van vorm en hebben een standring, een gecontourneerde wand en een geaccoleerde rand. Het schoteltje en het plat van de kommen hebben decors van een landschap met gestileerde wolken, een vesting met een vaandel, een treurwilg en een gewapende krijger te paard. Het schoteltje heeft, rond het centrale decor, ronde cartouches met chrysanten. Langs de binnenranden van het schoteltje en de kommen lopen banden met cartouches waarin een landschap met een zittende oosterse figuur. De buitenwand van het schoteltje heeft boven de standring ovale cartouches en daarboven rechte kaders waarin floraal- en landschapsdecors. De buitenwand van de kommen heeft boven de standring bloembladvormige cartouches waarin afwisselend een krijger te paard en een landschapsdecor. Langs de buitenrand van de kommen loopt een band met vakken waarin floraaldecors. Het afwijkende schoteltje heeft een centraal decor van draken, een band met bloemblaadjes waarin bloempjes waaromheen bloemvormig servetwerk, en langs de rand vakken met bloesemtakken. De buitenwand van het afwijkende schoteltje heeft boven de standring een band met bloemblaadjes waarin bloempjes, en langs de rand vakken met bloemen.

Schotel gedecoreerd met het bliksemdecor. De achterkant van de weinig verdiepte schotel is voorzien van een standring en beschilderd met gestileerde bloemen/symbolen. De decoratie aan de voorkant toont het vaak op Delfts afgebeelde chinoiserie decor van het bliksemmotief in combinatie met gestileerde wolken, bloesemtakken en cartouches met bloemen en bladeren. Mogelijk is dit decor afgeleid van een Japanse Imari voorstelling met hekwerk of kronkelende twijgen.

Beloegoe (vorst) Gadawoe van Tabalaho

Fotografie Kramer [Groningen]

Wouter Dirk Oosterloo

Brandmeester

Serie Axelotto, Salamander die nooit volwassen wordt 'Salamandra'

Adolf le Comte

J.D. van Velzen

Aan het einde van de negentiende eeuw bewerkstelligde tsaar Nicolaas II van Rusland (1868-1918) dat conflicten tussen volkeren door middel van arbitrage worden opgelost. 
Over deze kwestie werd in 1899 te Den Haag de eerste internationale conferentie gehouden. Hierbij werd besloten het nog op te richten Internationale Hof van Justitie en het Hof van Arbitrage in deze stad te vestigen. De Franse architect L.M. Cordonnier kreeg de opdracht een gebouw hiervoor te ontwerpen. Hij werkte daarbij samen met prof.ir. J.A.G. van der Steur. In 1913 werd de bouw voltooid van 'Het Vredespaleis' zoals dit bouwwerk al spoedig in de volksmond werd genoemd. De bouw werd mede mogelijk gemaakt door een genereuze schenking van de Amerikaanse filantroop Andrew Carnegie. Alle naties droegen bij door kunst- en kunstnijverheid objecten te schenken, hetgeen de samenwerking tussen de landen symboliseert. De decoratie van deze 'tempel voor de vrede' werd uitgevoerd door diverse kunstindustriële bedrijven waaronder Brouwers aardewerkfabriek Leiderdorp, De Porceleyne Fles en meubelbedrijf H. Pander en Zonen uit Den Haag. De leiding was in handen van de Haagse architect en decorateur Herman Rosse (1887-1965). 
Een schenking van de Nederlandse regering bestond uit de zeven glas-in-lood ramen boven de hoofdtrap. De opdracht tot vervaardiging werd verstrekt aan het atelier van Jan Schouten (1852-1937) die de opdracht doorspeelde aan Adolf le Comte. 
De zeven grote ramen bestaan uit een rond venster met hieronder een dubbel boograam en een titelraam. Volgens een verklaring van Le Comte symboliseren de afbeeldingen op deze ramen enerzijds de zegeningen van de Vrede, anderzijds de Oorlog en de hieruit voortvloeiende Dood met alle gevolgen van dien. Het ronde venster boven het middelste raam 'Pax in Terris' (Vrede op aarde), toont een zittende vrouwenfiguur met een muts op het hoofd. De armen houdt zij gestrekt aan weerszijden van haar lichaam. Deze zittende vrouw vertoont sterke overeenkomsten met de vrouw op deze schotel, die wordt geflankeerd door de personificaties van De Vrede en Justitia. Ongetwijfeld verwijst het opschrift 'Anno 1913 pax in terras' eveneens naar de voorstelling op dit roosvenster in het Vredespaleis.

Objectgegevens

Heb je een opmerking?

Duik in onze collectie

R70-54

De bewening van Christus

Gezicht in de Nieuwe Kerk te Delft met de memorietafel van Adriaen Teding van Berkhout

Nautilusbeker met zingende faunen

Portret van Willem van Oranje op 22-jarige leeftijd

R70-54

De bewening van Christus

Gezicht in de Nieuwe Kerk te Delft met de memorietafel van Adriaen Teding van Berkhout

Nautilusbeker met zingende faunen

Portret van Willem van Oranje op 22-jarige leeftijd

R70-54

De bewening van Christus

Gezicht in de Nieuwe Kerk te Delft met de memorietafel van Adriaen Teding van Berkhout

Nautilusbeker met zingende faunen

Portret van Willem van Oranje op 22-jarige leeftijd

Bekijk

Over ons

Bezoekadres

Op weg naar een nieuw museum

Blijf op de hoogte

Ga je akkoord met onze cookies?

Objectgegevens

Heb je een opmerking?

Duik in onze collectie

R70-54

De bewening van Christus

Gezicht in de Nieuwe Kerk te Delft met de memorietafel van Adriaen Teding van Berkhout

Nautilusbeker met zingende faunen

Portret van Willem van Oranje op 22-jarige leeftijd

R70-54

De bewening van Christus

Gezicht in de Nieuwe Kerk te Delft met de memorietafel van Adriaen Teding van Berkhout

Nautilusbeker met zingende faunen

Portret van Willem van Oranje op 22-jarige leeftijd

R70-54

De bewening van Christus

Gezicht in de Nieuwe Kerk te Delft met de memorietafel van Adriaen Teding van Berkhout

Nautilusbeker met zingende faunen

Portret van Willem van Oranje op 22-jarige leeftijd

Bekijk

Over ons

Bezoekadres

Op weg naar een nieuw museum

Schrijf je in voor de nieuwsbrief

Blijf op de hoogte

Ga je akkoord met onze cookies?