Weet je al wanneer je ons museum gaat bezoeken? Je bestelt alvast eenvoudig je tickets online.

Koop je tickets alvast online

Kom nog één keer, voordat de deuren sluiten

Willem van Oranje

Van februari tot juni 2023 presenteerden we de tentoonstelling Het Delft van Vermeer. Wie was deze beroemde schilder? Hoe was hij verbonden aan Delft? En hoe zag Delft er eigenlijk uit in de 17de eeuw? We blikken terug op een uitzonderlijke tentoonstelling aan de hand van enkele highlights.

Een terugblik op de tentoonstelling 

Highlights uit Het Delft van Vermeer

Prinsenhof delft homepage

If you know when you will be visiting the museum, book your tickets now, online.

Book your tickets online

William the Silent

Jacobus Anthonie Meessen

Babi (varkens) chinees

Rob Scholte

Begrippen strijd, verzet, vrede, geld en macht worden symbolisch weergegeven. 
 
Rob Scholte heeft zich bij de invulling van zijn opdracht niet tot de Vrede van Munster willen beperken omdat hij 'een Vrede wilde verbeelden die actueel is en van alle tijden'. 
 
Over een slagveld bezaaid met lichamen van soldaten in historische en eigentijdse kledij trekken Josephine Baker, Churchill, Einstein, Ghandi en Napoleon aan de toeschouwer voorbij. Josephine Baker staat voor de schijnbaar onbeduidende rol die vrouwen in oorlogen speelden. Churchill en Napoleon vertegenwoordigen twee gewelddadige perioden uit de geschiedenis. Ghandi representeert de vrede en Einstein de verantwoordelijkheid van de machthebbers. Centraal op het doek staat een antieke strijdwagen, waarvan de paarden worden gemend door een krijger met het American Express-logo als hoofd. Dat is gewend naar drie figuren die vrede symboliseren: een engel en Vader Tijd die een baby op de arm draagt. Ghandi voert een hoed mee op zijn wandelstok, een verwijzing naar de herwonnen vrijheid. De Indiase vredestichter is ook een Engelse ridderorde toebedeeld, een eerbetoon dat Churchill wel en Ghandi nooit ten deel viel. 
Links op het schilderij slaan twee figuren de stoet gade. De man met gevouwen handen representeert het verleden en de toekomst. De man met bril en stropdas toont ons het vredestractaat uit 1648. 
Op de voorgrond ligt een (nog) open hangslot met het beeldmerk van de Europese Gemeenschap. Het is de verbeelding van een Europa dat op slot dreigt te gaan voor mensen van andere continenten en hen daardoor de vrijheid ontneemt om er te kunnen reizen. 
 
Rob Scholte stelde deze voorstelling samen op een computer. Hij maakte daarbij gebruik van gescande afbeeldingen. De definitieve compositie werd op het doek geprojecteerd en vervolgens overgeschilderd. Het werk werd in oktober 1998 voltooid.

Na de Vrede van Münster... Moderne kunst leeft !

onbekend

De Porceleyne Fles - Royal Delft

Leon Senf

Chocoladedoos Welke rang heeft de officier

Herman Veldhuis

opschrift: HVISKENS.VAN.ARENT,SASBOVTS Z.V. DVSSE.VOOR.DEN.ARMEN DIE.ALTOOS.SVLLEN.SYN.T'CO OMP.TAL VAN.GODT.ONDER HOVDT.SYN.GEBODT.DAT.IS.VAN ALLEN.BOECKEN.HET.SLODT HET.IS.AL.NIET.DIE. WEL BESIET.PEIST.OM.DIE.DOOT.DIE.NIEMANT.SPAERT RESPICE.FINEM SPERO.MELIVS 1604. 
 
De steen is afkomstig uit het voormalige Sasboutshofje in de Dirklangenstraat, Delft

Gevelsteen afkomstig uit Sasboutshofje

Greet van Amstel

No. 72-015 "Melodisch actief"

Jaap van den Ende

In een veelheid van gekleurde vlakken zijn vaag (witte) contouren van mensfiguren te onderscheiden. In de vlakken zit enige systematiek: ze lopen als het ware ondanks onderbrekingen in andere kleuren / vlakken toch door.

Moeder Nacht

Het theekommetje is convex-conisch van vorm en heeft een standring en een geschulpte rand. De kom is gedecoreerd met een landschap waarin een staande man, een ruiter te paard, een oude man met een stok, en een man met een waaier, die op een krab staat. Het deksel is gewelfd en heeft een ring als knop. De kom is gedecoreerd met drie oosterse figuren in een landschap.

Wan Liya

Lepel met een decoratie van een Chinees landschap met paviljoen.

'Made in Holland'

Drie vazen zijn balustervormig en hebben een hoge standring, een licht conische hals, en een gewelfd deksel met een verdikte rand en een radijsvormige knop. Twee vazen hebben een hoge standring, een concaaf-cilindrische buik en een trompetvormige monding. De vazen hebben op de voet een band met bloemen, waarboven twee potten met bloeiende planten. De buik is gedecoreerd met aan de ene zijde een wapen met drie bokkenkoppen (het familiewapen van Van der Goes) op een zwart fond, met aan de zij- en bovenkant bokken, waarboven een artemisiablad met bloemenrank. De buik is voorts gedecoreerd met plantenpotten, artemisiabladeren en bloesemtakken waarin zich o.a. granaatappels, een ru-yi, een waaier en een plantenpot bevinden. Op de hals loopt een band van rankwerk waarin geschulpte cartouches met gestileerde versieringen en artemisiabladeren. De deksels zijn gedecoreerd met decors van een pot met planten en een artemisiablad met bloemenrank; op de verdikte rand loopt een band met bloemen.

Kaststel, 5 delig

Gillis Gillisz. de Bergh

Stilleven met porseleinen schaal, fruit en roemer met witte wijn. 
Op een uitstekende stenen richel links een roemer half gevuld met witte wijn, voor de roemer een leeg slakkenhuis. Rechts een schuinstaande porseleinen schaal Wan-Li, waarin peren, gele en blauwe pruimen. Op de richel voor de schaal twee peren, waarvan een aan een tak, twee appels een blauwe pruim een tak met kersen, naast de schaal een tak met aalbessen en een tak met een peer. Achter de schaal twee takken met pruimen. Aan alle takken zitten bladeren.

Vruchten, roemer, en Wanli schotel op een stenen richel 


Octagonale botervloot voorzien van twee oren en een vlak deksel met krullend acanthus blad als knop en geaccoleerde rand. De vlakken van de wanden zijn alternerend versierd met bladeren en bloemen. Op het deksel is een banderol met chrysanten, omgeven door prunus en chrysanten.

De bekervazen zijn concaaf-cilindervormig en hebben een standring. De gedekselde vazen zijn balustervormig met een concaaf-conische voet op een standring en hebben een licht conische hals en een wijd klokvormig deksel met een radijsvormige knop. De zogenoemde 'powder blue' vazen hebben een decor van rank- en strikwerk in bovenglazuur goud; vaas A (links op de foto's) heeft een 'prunus on cracked ice'-decor in bovenglazuur goud. De vazen hebben twee in het blauw uitgespaarde grote bladvormige cartouches waarin een bloeiende plant met een vogel, en vier kleine bloemvormige cartouches met een bloem. De deksels zijn gedecoreerd met drie kleine bloemvormige cartouches met een bloem. Twee deksels hebben een 'prunus on cracked ice'-decor in bovenglazuur goud; een deksel heeft rankwerk in bovenglazuur goud.

(Opschep)lepel, rijstlepel, met een decoratie van een Chinees landschap met paviljoen.

Houten kam; één zijde is een pieten- of luizenkam.

Zaiyun Huang

The Sea

Gebr. van Oven

No. 71-044 "Nachtschaduw"

Jan Heesterman

Landschap met boerderij bij rivier

Palamedes Palamedesz. I

Ruitergevecht bij een rivier. Op de voorgrond is duidelijk te zien dat de ruiters gebruik maakten van vuurwapens, een nieuwe ontwikkeling in de oorlogsvoering.

Ruitergevecht bij water

Gebr. van Oven, Rotterdam

groen fluwelen driekhoekvormig vaandel in het hart gekruiste slagersmessen en het lintopschrift 'Recht en Plicht'. Daarboven het stadswapen van Delft met het onderschrift 'Delft' en 'Slagersgez: Vereen: Onderaan, tussen een koeien- en varkenskop de opschriften 'opgericht' en '11 februari 1904';

Vaandel 'Slagersgez: Vereen Recht en Plicht, opgericht 11 febr: 1904'

No. 72-002 "Kleurig teken in de nacht"

Margriet Smulders

The world is not enough

Bram Bogart

Zonder titel

Thomas van der Wilt

In 1727 schilderde Thomas van der Wilt deze anatomische les in het Theatrum Anatomicum aan de Verwersdijk. De stadsanatoom Abraham van Bleyswijk toont de verzamelde medici met een aanwijsstokje de armspieren van het lijk. Uit de plaatsing van de chirurgijns en de ballustrades is de ronde opbouw van het Theatrum af te leiden. De schilder heeft de achtergrond versierd met bogen en klassieke beelden. Voor de arm van het lijk staat een brandende kaars. Deze kaars, die we ook in het schilderij van Van Mierevelt aantreffen, kan de kortstondigheid van het leven symboliseren. De schilder zal echter bij de sectie ook echte kaarsen hebben gezien. Men gebruikte geparfumeerde kaarsen om de stank van het lijk te verminderen. Voor ditzelfde doel gebruikte men ook 'ruykballetjes', die enkele doktoren op het schilderij in de hand hebben.

Anatomische les door Abraham Cornelisz. van Bleiswijck

Christina Linaris-Coridou

Beschrijving van het (kunst)werk: Collage van scherven van porselein en aardewerk, papier, garen en textiel op karton en een applicatie in de vorm van een wapenschild met de Nederlandse leeuw. Delen zijn voorzien van fragmenten van transfers en delen zijn handgeschilderd. Deels voorzien van teksten.

Tijdelijk

Erik Pape

Langwerpige, horizontaal geplaatste, ellips, aan drie kanten afgesneden door de rand van het doek. De restruimte om de ellips is wit. Boven langs de ellips loopt een gele, en onderlangs een blauwe streep. De ellips is opgevuld met donkerblauwe en zwarte horizontaal geplaatste verfstreken (onder) met enkele lichte accenten en met witte en lichtblauwe verfstreken (boven en zij) met enkele donkere accenten.

Bassin rond

ovaal met blauwe rand

Anoniem

Michiel van Mierevelt

Blad met een portret van Johan van Oldenbarnevelt, omringd door de namen van de vierentwintig rechters die hem ter dood hebben veroordeeld. Met randschrift in het Latijn en in de plaat onder het portret een Nederlands onderschrift van drie regels. Onder de prent staat een vers waarin de eer en onschuld van de landsadvocaat worden geroemd. 
 
bovenschrift 'Namen der vier-en twintig gedelegeerde Rechters van den advokaat Johan van Oldenbarnevelt Bij den Ambassadeur van Vrankrijk Beuls genoemt: Waer voor ijder vier-en-twintig honderd guldens heeft genoten'

'Namen der vier-en twintig gedelegeerde Rechters van den advokaat Johan van Oldenbarnevelt Bij den Ambassadeur van Vrankrijk Beuls genoemt: Waer voor ijder vier-en-twintig honderd guldens heeft genoten'

Collage van scherven van porselein en aardewerk, papier, garen en textiel. Delen zijn voorzien van fragmenten van transfers en delen zijn handgeschilderd. Deels voorzien van teksten.

De schaapsherder

Adolf le Comte

De op 29 juli 1842 geboren Lambertus Anthonie - zijn roepnaam is Lambert - van Meerten stamt uit een Delftse brandersfamilie. Van Meerten hielt van musiceren. Hij speelde violoncel en blies hoorn en verzorgde kwartetavondjes. 
Lambert van Meerten gebruikte zijn vrije tijd voor het verzamelen van kunstvoorwerpen. Als muziekliefhebber had hij aanvankelijk een voorkeur voor muziekinstrumenten en later voor bouwfragmenten, Delfts aardewerk en vooral meubilair. Lambert raakte steeds meer geïnteresseerd in het meubelmakersvak, durfde het aan voorwerpen te restaureren en toonde zelfs vaardigheid in het maken van zitmeubels. Met name in het draaien van hout was hij bedreven. De collectie van Lambert kreeg spoedig zo'n omvang dat zijn woning aan het Noordeinde 27 (hij woonde in het ouderlijk huis) te klein werd. Het idee ontstond een patriciërswoning in de zeventiende-eeuwse stijl te laten bouwen, waarin, in nagebootste oudhollandse interieurs met eiken betimmeringen, zijn originele bouwfragmenten ingepast moesten worden, gecompleteerd met nieuw werk in oude vormen. Dan kwamen ze immers het best tot hun recht. Op 1 april 1892 verzocht Lambert van Meerten officieel bij de gemeente Delft om toestemming van afbraak van pand Oude Delft 199 - een gewoon grachtenhuis met de eigenaardigheid dat het voortuintje had, jarenlang bewoond door burgemeester mr Johannus van Kuyk (1819-1885). De vergunning werd zonder problemen verleend. De bouw begon in april 1892 en eindigde precies een jaar later. 
Zijn woonhuis werd dan een passsende omgeving voor zijn grote kunstcollectie. Kortom, gebouw en collectie behoorden samen een harmonieus geheel te vormen. De bedoeling van Van Meerten was om het pand na zijn overlijden te bestemmen als museum van kunst en kunstnijverheid.

Portret van Lambert van Meerten

Gepolychromeerd houten beeld van Hanuman, overhoeks staande op een voetstuk met zwart en gouden wolkenmotief, zijn apenvoeten van elkaar en de knieën gebogen. Hij heeft de armen gebogen en de handen in de zij. De aap heeft aan zijn rechterhand een lange gebogen duimnagel. Zijn lichaam is lichtblauw gekleurd, terwijl op armen en benen en in de oksels zwarte haartjes zijn weergegeven. 
Zijn korte broek is rood met in verguldsel een Chinees siermotief. Verder heeft hij een schouderbedekking met franje, vergulde sieraden: halsketting, waardigheidsteken en een gordel, met in een driehoek twee banen over de dijen. Van de korte dodot zijn plooien zichtbaar tussen de voeten, achter en op zij van de figuur. Zijn staart houdt hij sierlijk in drie bochten, die eindigen in een vergulde knop, omhoog. De figuur is moeilijk te identificeren, daar hij de blauwe kleur van Nila heeft maar de lange duimnagel van Hanoman, die gewoonlijk als een witte aap wordt voorgesteld met een geblokte dodot, ten teken dat hij kan vliegen.

Gepolychromeerd houten beeld van Hanuman

Jan de Baen

portret van Elisabeth Pauw, ten halve lijve naar links; links in het beeldvlak een gordijn met een deel van de balustrade van een tuin; in het rechterbeeldvlak een balustrade met op de achtergrond een tuinbeeld en een landschap. 
Het Hofje van Pauw aan de Paardemarkt in Delft dankt zijn naam aan Elisabeth Pauw, die in 1706 als kinderloze weduwe overleed.

Elisabeth Pauw, dochter van Jacob Adriaensz., echtgenote van mr. Dirck van der Dussen

Jan Henderikse

Twin Towers Delft

Hieronymus Lapis

Afgebeeld is de Delftse familie Van der Leij. Vader Andries, moeder Geertruyda Swaan, dochters Ann (31, uit vaders eerste huwelijk met Anna van Heusden) en Hendrika (11) en de zoons Cornelis (25) en Andries Adriaan (19). 
De familie is in stemmig kleding geschilderd. Alleen Cornelis is in een fraai kostuum gestoken. Andries Adriaan werd enkele jaren later lid van de Alkmaarse vroedschap. Hij eindigde als schout aldaar. De familie bevindt zich in een eenvoudig vertrek. Hun namen zijn door de schilder in het patroon van het vloerkleed verwerkt. 
 
De japon van de moeder heeft een 'falbala' op de onderrok en een zigzaggende ruche langs de open voorpanden van de 'manteau'. Zij draagt een kapje of 'mignonne', evenals haar oudste dochter. De jongste draagt echter een grote hoed: een Engelse invloed die ook zichtbaar is in de dunne schorten. Alle drie hebben de mouwen 'en sabot'. Bij de vader en de zoons is een halsdoek op de beschreven manier geknoopt. Let bij alle drie ook op de horlogeketting of 'breloque' en de platte schoenen met grote gespen. 
De degen, in dit geval onderdeel van een militair uniform, wordt ook door de adel gedragen als teken van waardigheid. Dit gebruik is voor de bourgeoisie streng verboden.

Portret van de familie Van der Leij

Jan Rijnders

Vallende torens

Tentoonstelling Willem van Oranje in Stedelijk Museum Breda

Verwacht:  Willem! Museum Prinsenhof Delft in Breda

aan bovenzijde in gouden letters 'Delftsche Werkmansvereeniging'; in een medaillon met zilveren bladerenkrans DWV; daaronder op rood lint: 'Door kennis arbeid en orde tot welvaart' en 'Delft 14 jan 1871'; in bordeauxrood fluweel; vaandel afgezet met gouden band en franjes; de standaard is omhangen met medailles.

Vaandel 'Delftsche Werkmansvereeniging, 14 jan. 1871'

Jan Schoonhoven

Een lichtgrijs vlak, bestaande uit smalle strookjes diagonale arceringen. Een gedeelte van de bovenste helft van het werk bestaat uit kleine 'lapjes' van over elkaar geplaatste horizontale en verticale arceringen. Dit gedeelte is donkergrijs en steekt als een wig (met de punt naar beneden) in het lichtgrijze vlak.

T71-31

Pepijn van den Nieuwendijk

De schoteltjes hebben een standring en een brede, holle rand. Het plat heeft, binnen een dubbele cirkel, een decor van een Chinese tekst en de rustende wijsgeer Li Tai Poh met een rolkussen. Daaromheen bevindt zich een decor van een staande oosterse man met een dolk, een dichtgeknoopte zak met daarop een tekst, een zittende oosterse man, en een tekst in een rechthoekig kader. Tussen de decors staan Chinese karakters.

Marri Oosterholt

Verdorde Rodgersiabladeren

De vaas, in Kang Xi-stijl, is convex-cilindrisch van vorm en heeft een standring, een conische schouder en een licht concaaf-conische hals met een opstaande monding. De buik heeft een decor van een landschap met rotsen en een centraal huis met een bordes waarop een hoogwaardigheidsbekleder zit, omgeven door een tuin met een hek, rotsen, een pijnboom, twee krijgers en een groot aantal oosterse figuren met uiteenlopende attributen. De schouder heeft een band met bloemvormig servetwerk, waarin vier ovale cartouches met boeddhistische symbolen, en een band met alternerend gearceerd driehoekig servetwerk. De hals heeft een decor van een tuin met een hek, rotsen, een pijnboom, een vlinder, een krijger en drie staande figuren. Op de opstaande rand loopt een band met servetwerk.

Div. grijstonen. Bovenste helft vrij egaal donkergrijs, midden en onder lichtere grijstonen, dik opgebracht, zodat relief ontstaat.

Écriture satirique


No. 1980-1

Landschap met huis en windmolen bij rivier, bij avondlicht

Roel van Boshuysen May

Raadhuis en burgemeesterswoning van de gemeente Vrijenban aan de Nieuwe Plantage 58

No. 71-041 "Rythme coloré"

Landschap met twee molens aan een rivier

Landschap met boer met koe op een weg en boot met man op rivier

Hendrick van Vliet

Door het geopende koorhek ziet men het schip, met enkele figuren en 2 honden. Aan de pijler het rouwbord van Adriaan Berckhout (1576-1620). Rechts een man met rode mantel, witte kousen en een zwarte hoge hoed. Links van deze man staat een man in zwart kostuum met witte kraag, naast hem een hond. Geheel rechts 3 spelende kinderen en links een grafdelver en een man gekleed in zwart kostuum met witte kraag en een zwarte hoge hoed. 
 
In de kerkinterieurs van Hendrick van Vliet spelen de Oude en Nieuwe Kerk in Delft vrijwel altijd de hoofdrol. In 1661 schildert hij in opdracht van Paulus Teding van Berkhout een kerkinterieur ter nagedachtenis aan diens vader Adriaen. Allerlei details verwijzen naar de overledene, zoals zijn grafsteen middenvoor en de monumentale epitaaf aan de zuil rechts. Het schilderij is een kerkinterieur maar dus bovenal een weergave van een plaats van herinnering.

Gezicht in de Nieuwe Kerk te Delft met de memorietafel van Adriaen Teding van Berkhout

Jacob Willemsz. Delff (II)

Portret van Franco Adriaensz. van der Goes (1622-1700), halfportret naar rechts, met wapen rechtsboven

Portret van Franco Adriaensz. van der Goes (1622-1700)

Verre zonsondergang

Steven van der Kruit

Diagonale, doorlopende verfbanen of -streken in wit, zwart, grijs en geel met daar overheen rasters van lijnen, soms rechthoeken, soms vierkanten, die worden onderbroken doordat sommige vierkanten uit het geheel zijn gelicht en omgekeerd weer zijn ingevoegd.

Kosmiek

No. 72-014 "Hommage aan Vermeer"

Stadsplattegrond

De octagonale schaal heeft een standring en een schuin oplopende, geschulpte rand. Het plat heeft, binnen een band met spiraalvormige versiering, een decor van een rivierlandschap met bergen, een bloesemboom, een rots, een bruggetje en vier staande oosterse dames, waarvan twee met een waaier, en een kind. De rand heeft vakken met afwisselend bloemen en vlinders, en bloemen en bloemvormige cartouches met afwisselend een prunustak, en een vliegende phoenix boven een prunustak.

rood fluwelen vaandel omzoomd met gouden franje; afgebeeld het wapen van Delft, kruis met lauwertak en het opschrift: Delft R.K. Vereeniging De Katholieke Kring 1908-1913 opgericht 26 mei

Vaandel 'R.K. Vereeniging De Katholieke Kring 1908-1913 opgericht 26 mei'

Johannes van Coppenhage

Herman van der Weert

Meisjes van Vermeer

Bram Zwartjens

Vliegenkoning

Willem van der Lelij

Pieter Jansz van Asch; Leonard Bramer; Adam Pijnaker; Johannis Verkolje;

Henk Tieman

Waarschijnlijk werden de eerste cloisonné tegels omstreeks 1907 vervaardigd bij De Porceleyne Fles. Deze werden aangebracht bij tegelversieringen in het inmiddels gesloopte Rotterdamse station Hofplein. Vanaf 1915 is L.E.F. Bodart betrokken bij de productie van cloisonné tegels met gekristalliseerd glazuur. Bodart leverde vrijwel zeker alle ontwerpen voor deze tegels, zoals de tegel met een pauwachtige vogel in een nis (pda 416). Tot aan zijn pensionering in 1933 heeft Bodart in samenwerking met D.J. van Arum (dienstverband 1890-1945) en W.D. Oosterloo een grote variëteit aan tegelontwerpen geleverd. 
In het begin van de jaren '20 worden hieraan de herdenkingstegels toegevoegd die werden vervaardigd ter gelegenheid van een bepaalde gebeurtenis. Deze tegels werden veelal in een beperkte oplage geproduceerd. Na de Tweede Wereldoorlog werd opnieuw een serie tegels in het assortiment opgenomen, die betrekking hadden op de afgelopen oorlogsperiode. De productie van cloisonné tegels werd in 1977 gestaakt vanwege het arbeidsintensieve en dus kostbare productieproces

Cloisonné tegel 'Verzet Voor Vaderland, Spoorwegstaking sept. 1944 mei 1945'

De Metaale Pot

Lambertus Woutersz. van Eenhoorn

Margaretha Teckman

Een serie van acht borden met scenes uit de tabakshandel van de Hollandse tabakshandel uit de tweede helft van de zeventiende eeuw. Om het tafereel een toepasselijke tekst en een nummer en daar omheen een rijkversierde rand van bloem- en bladmotieven De acht borden maken deel uit van een serie van twaalf stuks, welke compleet aanwezig is in het Victoria and Albert Museum in Londen. Daar werden ze in 1907 aangeboden door J.H. Fitzhenry Esq. Deze borden zijn echter niet gesigneerd. De teksten wijken in onderdelen iets af. 
 
Tekst op dit met 4 genummerde bord: 
"Den sleper die de sorg der vaaten sagt bewaart 
dient hier den koopman met zijn slede en zijn paart"

'De Sleper die de Sorgh der der Vaaten Sagt Bewaert 4 Dient Hier den Koopman met Sijn Sleede en Sijn Paert'

Adriaen Claesz. de Grebber

Nautilusbeker

Bord, vervaardigd ter gelegenheid van het koningsschap van Wilhelmina op haar achttiiende verjaardag, met een portret, en profil, van Wilhelmina en de tekst 'Koningin Wilhelmina Heel Neerland Juicht 31 augustus 1898'. In de rand de namen van 11 provincies.

Gedenkbord

Gerard van Honthorst

Een van twee pendanten met het portret van Frederik Hendrik. Het andere schilderij toont zijn echtgenote Amalia van Solms. Frederik Hendrik draagt een zwart harnas met witte kraag en zijn linkerhand rust op een commandostaf. Om zijn nek hangt de Engelse Orde van de Kouseband. Het portret onderstreept zijn militaire kwaliteiten. 
 
Frederik Hendrik (1584-1647) werd in het Prinsenhof geboren als zoon van Willem van Oranje en diens vierde echtgenote Louise de Coligny. 
Het huwelijk met Amalia van Solms (1602-1675) werd hem dringend aanbevolen door de stervende Maurits, tot behoud van de Oranje-dynastie (Maurits was ongehuwd gebleven) Ze kregen twee zonen en een dochter. Amalia was tactisch, eerzuchtig en intelligent en gaf het Haagse hof allure.

Portret van Frederik Hendrik (1584-1647)

Hanny Reneman

Over dit schilderij ben ik erg tevreden: het voldoet aan alle eigenschapen die ik belangrijk vind: het is gelaagd, en ziet er tegelijk helemaal vanzelfsprekend uit, alsof alles moeiteloos op zijn juiste plaats terecht is gekomen. Niets is echter minder waar, ik heb er lang aan gewerkt, maar soms is er ineens zo'n 'gouden middag' dat alles vanzelf op zijn plaats valt en ik eigenlijk alleen nog maar de kwast hoef vast te houden. Dan voltooit het schilderij zich zelf¿ 
 
Dit schilderij met zijn roze bloesem kleur, de lucht met sneeuwvlokken (of zijn het bloesemblaadjes?) en de appelvorm, als eindproduct van die bloesem, noemde ik aanvankelijk simpelweg 'lente' , maar gaf ik later de titel 'voorjaar-achterjaar' , omdat dat nauwkeuriger weergeeft wat ik bedoel, en een leuk taalspelletje is¿.Het gaat me hier om de belofte van de zomer die nog komen gaat, maar tevens de markering van de winter die al voorbij is. Het jaargetijde vóór de zomer heet 'voorjaar', maar waarom niet ook aangegeven dat dit het jaargetijde na (of achter) de winter is? Omdat de term 'najaar' al in gebruik is voor het jaargetijde na de zomer, kies ik hier liever voor 'achterjaar'. 
 
Op de tentoonstelling 'De Plek' in het World Art Delft (5 mei t/m 9 juni 2002) kwam dit schilderij schitterend tot zijn recht doordat ik het heb opgehangen naast een groot raam dat uitzag op het polderlandschap en een grote, volop bloeiende kastanjeboom. Een betere plek en een beter tijdstip was niet denkbaar! 
 
Hanny Reneman, Delft, 3-9-02. 
 
Hieronder volgt de tekst die ik schreef voor 'De Plek' in het World Art Delft: 
 
Ik ben een geluksvogel, want behalve de door mij als 'Plek' uitgekozen hal van het Stadhuis is mij is nog een extra 'Plek' aangeboden. Een 'Plek', die zo goed bij mijn werk past, dat ik verbaasd ben dat ik er niet zelf aan heb gedacht. Een 'Plek', die alles te maken heeft met mijn belangrijkste inspiratiebron: het landschap. Daarom hoort het uitzicht uit de ramen van het World Art Delft ook nadrukkelijk bij deze presentatie van mijn werk! 
 
Eigenlijk zouden deze twee plekken naast elkaar zichtbaar moeten zijn, het zijn de immers de polen waartussen mijn werk zich beweegt. Aan de ene kant: de Kruikius-kaart van Delfland die in de hal van het Stadhuis hangt. Een schitterende gravure, een precieze weergave van al het water van Delfland, alle slootjes staan er op en dat levert een prachtig, ritmisch lijnenspel op. En aan de andere kant: Delfland zelf, gezien uit de ramen van het World Art Delft. 
 
Deze twee beelden illustreren precies de vraag, die ik me in mijn werk herhaaldelijk stel: hoe verhoudt de ene werkelijkheid of waarheid zich tot de andere. Het landschap zoals je dat kan zien uit het raam van World Art is een waarheid, een realiteit, maar bijvoorbeeld de Kruikius-kaart, een andere kaart, een foto, een routebeschrijving of een opname van vogelgeluiden uit dat zelfde gebied is óók een realiteit, ook een waarheid, alleen zien ze er totaal verschillend uit! Het zijn waarheden naast elkaar, waarbij hetzelfde wordt bekeken vanuit verschillende invalshoeken. In mijn werk mix ik dit alles door elkaar en maak er een geheel van. Ik analyseer niet, maar duik erin en ervaar het. 
 
Dit heeft alles met een doolhof te maken - het doolhof was het onderwerp van mijn afstudeerscriptie kunstgeschiedenis in 1975 - en dat thema blijkt bij mij onuitroeibaar te zijn. Kaarten, of ze nu oud zijn of modern, maar vooral zeer gedetailleerde wandelkaarten, blijven me boeien. Die prachtige patronen van hoogtelijnen! De voorpret van het bestuderen van zo'n kaart en het me voorstellen hoe het landschap, waar ik straks doorheen ga wandelen er uit zal zien¿. En aan de andere kant is er natuurlijk het landschap zelf, de realiteit van het echte landschap, van het me voortbewegen door dat landschap. Want daar gaat het me in feite altijd weer opnieuw om: het onderweg zijn en het zoeken. 
 
Hanny Reneman, woensdag 10 april 2002.

Voorjaar - Achterjaar

Museum Nusantara, 2000 - 2013

Affiche van de 'Oosterse Markt' gehouden op 8 augustus 1998

Groot plat bord van wit porselein. Een tekst is in spiegelbeeld aangebracht op de achterzijde binnen de standring: witte borden stonden er te glanzen als volle manen uit de boek "vier maltijden" van M. Shalev

Volle maan

Een van twee pendanten met het portret van Amalia van Solms (1602-1675), echtgenote van Frederik Hendrik. Amalia van Solms was een intelligente en ambitieuze vrouw die het Haagse hof een koninklijke allure gaf. Links van haar is een doorkijk op een statig huis: Huis ten Bosch. Dit paleis werd gebouw als zomerresidentie van het stadhouderlijke paar, maar werd na de dood van Frederik Hendrik door Amalia veranderd in een mausoleum ter nagedachtenis aan haar echtgenoot. 
De Oranjezaal, geheel gewijd aan leven en werk van de stadhouder, toont Frederik Hendrik als triomfator op een doek van Jacob Jordaens.

Portret van Amalia van Solms-Braunfels (1602-1675)

Maggi Giles

'Sid in the allotment'

Philip van Pieterson

Beschrijving van het (kunst)werk: Linker doek: gele ovale vorm, uitlopend in een punt van linksonder naar rechtsboven, oranje rand. Rechter doek: ronde ovale vorm, van rechtsonder naar linksboven. achtergrond geel of rood met zwart.

No. 72-033 "Force réunie"

De octagonale schaal heeft een standring en een schuin oplopende, geschulpte rand. Het plat heeft, binnen een band met spiraalvormige versiering, een decor van een rivierlandschap met bergen, een bloesemboom, een rots, een bruggetje en vier staande oosterse dames, waarvan twee met een waaier, en een kind. De rand heeft vakken met afwisselend bloemen en vlinders, en bloemen en bloemvormige cartouches met afwisselend een prunustak, en een vliegende phoenix boven een prunustak.

No. 72-032 "Diary in red I"

N. de Graaf

rond bord met aan de rand bloem- en takmotieven, in het plat een bloemenboeket met een zittende vogel. 
 
In 1978 bestond De Porceleyne Fles 325 jaar. Ter gelegenheid van dit jubileum werd de productie hervat van het befaamde Zwart-Delfts van weleer. De voorwerpen met een polychrome versiering op een glanzende lakzwarte ondergrond komen wat betreft de vorm in grote lijnen overeen met het type producten dat al eeuwen lang in Delft werd gemaakt. De hier afgebeelde collectie uit 1978 bestaat uit een serie schotels en tevens uit nieuw ontworpen vazen, schaaltjes en een kom. 
Aan het begin van de achttiende eeuw liet men zich inspireren tot dergelijk zwart Delfts door lakwerk en het zogenoemde Famille Noir porselein na te bootsen. Dergelijk geëmailleerd Chinees porselein in de kleuren vert, rose, noire en jaune ontstond tijdens het bewind van keizer Kangxi (1662-1722). In de negentiende eeuw verdeelde men dit porselein onder in familles en werd de overheersende kleur hieraan toegevoegd. 
Om in het jubileumjaar 1978 het Zwart-Delfts te introduceren, werd het jaar daarvoor opnieuw begonnen met de ontwikkeling van dit product. Nieuwe decors werden ontworpen die in samenwerking met de modelleur en het ceramisch laboratorium werden afgestemd op kleuren, modellen en glazuur. 
In een publicatie uit 1978 waarvan de titel verwijst naar de gelijknamige in 1962-1963 te Amsterdam gehouden tentoonstelling 'Het wondere zwart van Delft', spreekt de toenmalige directeur van De Porceleyne Fles, J. Dekker, zijn bewondering uit voor 'de levendige plateelkleuren met teruggehouden toon, aangebracht tegen het diepe, lakzwarte fond, afgedekt met transparante glazuur, waardoor de typische zachte hoogglans ontstaat en daardoor sterke herinneringen oproept aan de zo beroemde chinese lakpanelen'. Hierbij vallen op 'de fraaie oosters-georiënteerde bloem- en bladmotieven, die tot evenwichtige decors zijn samengesteld', aldus Dekker, 'terwijl veel van deze decors verder uitgewerkt werden door de toevoeging van een sierlijk vogelmotief'. Op 26 september 1978 werd de jubileumcollectie Zwart-Delfts aan Koningin Juliana gepresenteerd. 
Ongetwijfeld zal vooral de faam van het achttiende eeuwse Zwart-Delfts de beweegreden zijn geweest om juist bij het 325-jarig jubileum een dergelijke productie te hervatten. Het glanzende lakzwarte Delfts geldt immers als het ultieme bewijs van de technische hoogstandjes uit die tijd. Tot op de dag van vandaag wordt een keur aan zwart siergoed op de markt gebracht: van wandversiering en kaststellen tot kandelaars en in tal van kleuren uitgevoerde koetjes. 
In de jaren 70-80 werd in Gouda eveneens aardewerk met een hoogglanzend zwart oppervlak op de markt gebracht. Voorwerpen als een plateau en theebusjes vertonen een fraai Oosters decor met karakteristiek bloemwerk en pagodeachtige bouwsels.

Zelfportret van Cornelis de Man

Objectgegevens

Heb je een opmerking?

Duik in onze collectie

R70-54

De bewening van Christus

Gezicht in de Nieuwe Kerk te Delft met de memorietafel van Adriaen Teding van Berkhout

Nautilusbeker met zingende faunen

Portret van Willem van Oranje op 22-jarige leeftijd

R70-54

De bewening van Christus

Gezicht in de Nieuwe Kerk te Delft met de memorietafel van Adriaen Teding van Berkhout

Nautilusbeker met zingende faunen

Portret van Willem van Oranje op 22-jarige leeftijd

R70-54

De bewening van Christus

Gezicht in de Nieuwe Kerk te Delft met de memorietafel van Adriaen Teding van Berkhout

Nautilusbeker met zingende faunen

Portret van Willem van Oranje op 22-jarige leeftijd

Bekijk

Over ons

Bezoekadres

Op weg naar een nieuw museum

Blijf op de hoogte

Ga je akkoord met onze cookies?

Zelfportret van Cornelis de Man

Objectgegevens

Heb je een opmerking?

Duik in onze collectie

R70-54

De bewening van Christus

Gezicht in de Nieuwe Kerk te Delft met de memorietafel van Adriaen Teding van Berkhout

Nautilusbeker met zingende faunen

Portret van Willem van Oranje op 22-jarige leeftijd

R70-54

De bewening van Christus

Gezicht in de Nieuwe Kerk te Delft met de memorietafel van Adriaen Teding van Berkhout

Nautilusbeker met zingende faunen

Portret van Willem van Oranje op 22-jarige leeftijd

R70-54

De bewening van Christus

Gezicht in de Nieuwe Kerk te Delft met de memorietafel van Adriaen Teding van Berkhout

Nautilusbeker met zingende faunen

Portret van Willem van Oranje op 22-jarige leeftijd

Bekijk

Over ons

Bezoekadres

Op weg naar een nieuw museum

Schrijf je in voor de nieuwsbrief

Blijf op de hoogte

Ga je akkoord met onze cookies?