Van februari tot juni 2023 presenteerden we de tentoonstelling Het Delft van Vermeer. Wie was deze beroemde schilder? Hoe was hij verbonden aan Delft? En hoe zag Delft er eigenlijk uit in de 17de eeuw? We blikken terug op een uitzonderlijke tentoonstelling aan de hand van enkele highlights.

Een terugblik op de tentoonstelling 

Highlights uit Het Delft van Vermeer

Prinsenhof delft homepage

If you know when you will be visiting the museum, book your tickets now, online.

Book your tickets online

William the Silent

Weet je al wanneer je ons museum gaat bezoeken? Je bestelt alvast eenvoudig je tickets online.

Koop je tickets alvast online

Willem van Oranje

Speld met het wapen van Noord-Holland

Kaart Uw karakter onthuld door de sardine Amieux

Henk Bouwer

Wit paneel met daarop bevestigd een dunnere, eveneens witte plaat (triplex) waarin rechts van het midden een enigszins gebogen verticale snede is aangebracht, zodat de randen van deze dunne plaat aan weerszijden van deze snede enigszins naar buiten toe kromtrekken. 
Het werk ontleent zijn karakter aan het materiaal dat is gebruikt: de flexibiliteit van het zeer dunne triplex geeft het werk een extra dimensie, en maakt het ruimtelijk. Ook de werking van licht en schaduw speelt hierbij een rol.

Kromtrekkend relief

Nederlandsche Oliefabriek 

Knijpfles 'Calvé mosterdsaus speciaal'

onbekend

Het Jonge Moriaanshooft

Het rechthoekige model van de zogenoemde 'flower brick' vertoont een decor in de niet alledaagse kleur paars. Een lange en de twee korte zijden zijn beschilderd met een heuvelachtig landschap dat is gestoffeerd met een aantal personages. De andere lange zijde vertoont evenals de bovenkant een sierlijk ornament van krullend acanthusblad. Het decor op de bovenkant wordt onderbroken door een aantal rijen gaatjes. Het landschappelijke decor is nagenoeg identiek aan een wand van het in dat geval blauw gekleurde decor op een tweetal 'flower bricks' in de collectie van het Rijksmuseum Amsterdam. Dit stel is AK gemerkt en afkomstig uit De Grieksche A. Ongetwijfeld beschikte men bij Het Jonge Moriaanshooft over eenzelfde voorbeeld als bij De Grieksche A of maakte men van hetzelfde ponsief gebruik. Daarnaast kennen we een 'flower brick' uit De Grieksche A met een gestileerd bloemdecor. 
Bij het vermaarde bedrijf Het Moriaanshooft werd reeds ver voor de in 1692 uitgevoerde splitsing van het bedrijf in Het Oude en Jonge Moriaanshooft geexperimenteerd met de toepassing van kleuren. Bekend is dat eigenaar Van Dalen van Het Jonge Moriaanshooft niet alledaags Delfts op de markt bracht, zoals de met olijfgroene ondergrond uitgevoerde theepotjes illustreren. Mogelijk was deze in paars beschilderde flower brick eveneens een nouveaute van deze plateelbakkerij. De tot op heden oudst bekende verhandeling (1679) met de receptuur van de Hollandse 'porceleynschilders' die is samengesteld door de Duitse wetenschapper Johann Kunckel (1632/34-1703) geeft een tweetal recepten om de kleuren 'Violen=blaue' en 'Violet' te verkrijgen. 
Het weergegeven decor past in de traditie van de landschapjes van de Delftse kunst- en plateelschilder Frederik van Frytom (circa 1632-1702) waarvan vele navolgingen bekend zijn. 
Het model van de bloemenhouders met gaatjes zal zijn voortgekomen uit de al voor 1687 vervaardigde Delftse bloemenmanden met een vast rooster met gaatjes als hulpmiddel bij het schikken van bloemen. In een latere periode worden gaatjes gecombineerd met één of meer tuiten die zijn aangebracht op een deksel van een komachtige vorm. Zo kan het object naast bloemenvaas ook als pot-pourri worden gebruikt. In Engeland wordt het model van de 'flower brick wel in verband gebracht met keramische inkstellen die eveneens met tal van gaatjes voor het schrijfgerei waren uitgerust. Tot ver in de achttiende eeuw werd dit type bloemenhouders door Engelse aardewerkproducenten op de martkt gebracht. 
 
Bron: deel IV, Vazen met tuiten

De Roos

De zeskantige geribde vaas is gedecoreerd met een doorlopende voorstelling met een fabeldier tussen bloeiende takken met een insect, rotsen en wolken. Het lichtgewelfde deksel is op gelijke wijze versierd en voorzien van een platronde knop. Het decor is geinspireerd op Japanse Kakiemon-porselein.

Een Delftse faience stelbeker met deksel.

Jan Henderikse

US $ one cent coins

Anoniem

Augustinus Terwesten

Tekening van de, huidige, historische zaal (in museum Prinsenhof). 
 
Op een bijbehorend los papier staat vermeld; 'De Groote Sael op het Princenhof te Delft' en 'Overgenomen uit de Verzameling 'Gezichten en Oudheiden der Stad Delft'

'De Groote Sael op het Princenhof te Delft'

Cornelis de Man

Cornelis de Man was regent van de Kamer van Charitaten. Rond 1685 schonk hij het schoorsteenstuk dat de bijbeltekst 'Ik ben het brood des levens' uitbeeldt. (Joh. 6: 35a) Op het schilderij is een engel afgebeeld die een vierkant armenbrood uitdeelt. DIt 'armenbrood', met stempel, werd in de bakkerij van de kamer gebakken.

Allegorie op de Caritas

Geldkist met bewerkte slotplaat

Suzanne Taub

Experimentele Afdeling van De Porceleyne Fles

Deze bokaal werd door het College van Diakenen in 1848 in gebruik genomen en was een geschenk van de toen in functie zijnde diakenen. Hun namen staan onder het voetstuk gegraveerd. De bokaal was (en is) eigendom van het dienstdoende college van diakenen en werd steeds bewaard door de broeder waar de eerstvolgende vergadering zou worden gehouden. Voorheen ging deze beker aan het einde van de vergadering rond voor de afscheidsdronk.

bokaal toegewijd aan vriendschap en broedertrouw

Het ovalen mandje met deksel staat op drie pootjes, is gedecoreerd met chinoiserie voorstellingen en is voorzien van drie getordeerde handvatten. De wand is opengewerkt met vier medaillons met vogels, bloemen en hekwerk. Het handvat op de gewelfde deksel is gemodelleerd als een leeuw. Het deksel is op dezelfde wijze als de mand beschilderd.

'Ehrlich währt am längsten'

Jan Schoonhoven

'Offergaven en lofgeden dragen we u op, o heer, voor deze ziel'

Jan van Lijnschooten

Petrus Leonardus Dijkman

De Porceleyne Fles - Royal Delft

Louis Apol

Technische verbetering maken het mogelijk om schilderijen op keramiek na te schilderen. Werken van oude meesters, zoals Rembrandt en Vermeer, maar ook werken van in die tijd moderne meesters van de Haagse School worden hiervoor gebruikt. Kunstenaars leveren soms zelf ontwerpen aan. Ondanks de dikwijls geuite kritiek van de zijde van kunstcritici was het een veel gevraagd genre.

Schotel met winterlandschap


Terrines gemodelleerd als eend en beschilderd met een verenkleed

modellen van krissen, dolken, zwaarden, houwwapens, lansen en gereedschap

Antonio Moro

Alonso Sánchez Coello

Filip II (1527-1598) ten voeten uit in een pronkharnas met een bâton (symbool van zijn gezag) in zijn rechterhand en met zijn andere hand op het gevest van zijn zwaard. Het Lam Gods aan een lint om zijn nek verwijst naar de Ridderorde van het Gulden Vlies waarvan Filips in 1555 grootmeester wordt. De strikken aan de bovenarmen zijn militaire onderscheidingstekens die alleen door de hoogsten in rang werden gedragen. De Madonna met kind illustreert de diepreligieuze levensovertuiging van de Spaanse koning.

Portret van Filips II (1527-1598), Koning van Spanje

Miniatuurhouder met de portretten van Willem van Oranje en zijn vierde vrouw Louise de Coligny. Willem van Oranje is afgebeeld op zijn sterfbed, Louise de Coligny met een rouwteken op haar hoofd. Volgens de overlevering zou Louise haar man voor Balthasar Gerards hebben gewaarschuwd, omdat zij zijn duistere gestalte niet vertrouwde.

Medaillon met miniatuurportretten van Willem van Oranje op zijn sterfbed en zijn vierde vrouw Louise de Coligny

Hendrick van Vliet

Hendrick van Vliet schildert het Interieur van de Nieuwe Kerk in Delft. Vanuit de zuidelijke kooromgang kijken we langs pijlers op het grafmonument van Willem van Oranje. Van Vliet kiest er voor om het beeld gedeeltelijk af te dekken met een geel gordijn. Hij doet dit op zo’n overtuigende manier dat het lijkt alsof dit gordijn niet bij de voorstelling hoort maar zich in de ruimte van de kijker bevindt. Tegelijkertijd creëert hij hiermee meer diepte in het kerkinterieur. Een dergelijk staaltje van geschilderd gezichtsbedrog of trompe l’oeil is midden 17de eeuw zeer populair in Delft. 
 
Depicted here is the Interior of the Nieuwe Kerk in Delft with the monumental stone of William of Orange. The artist has hidden part of this church interior behind a yellow curtain. He has done this so convincingly, that the curtain seems no part of the image, but rather seems to be located in the viewer’s space. In doing so, he has created more depth in the church interior. Such an optical illusion or trompe l’oeil was extremely popular in Delft in the 17th century.

Interieur van de Nieuwe Kerk in Delft

Een grote stadsbrand richtte op 3 mei 1536 enorme verwoestingen in Delft aan. Ongeveer 2000 huizen gingen hierbij verloren. De Oude en Nieuwe Kerk werden zwaar beschadigd, evenals een groot aantal kloosters. Alleen het zuidoostelijk deel van de stad (het huidige winkelcentrum De Veste) en de terreinen in het noordoosten bleven gespaard. 
De hitte was zo groot dat de klokken in de torens smolten. Op het schilderij zijn de delen van de stad die verbrand zijn in lichtere kleuren geschilderd dan het deel dat behouden bleef. 
Het is de oudste geschilderde plattegrond van een Noord-Nederlandse stad. De schilder heeft een combinatie toegepast van de plattegrond, recht van boven gezien voor de vorm en het stratenpatroon van de stad en de vogelvlucht voor de gebouwen, waar men als van schuin boven tegenaan kijkt. 
 
Op de lijst staat, in gotische letters: 'viertien.kerkcken,veel.menschen.ende.huusen.al.sonder.ghetal.sijn.in. Delft ghebrant, dat stadhuys.ende.die.vleis.hal.1536' 
Dit is een chronodisticon (rijmend historisch chronogram). De rode letters vormen, omgezet naar Romeinse cijfers, het jaartal 1536. 
 
Het werk zou zijn getoond aan de landsheer Karel V als ondersteuning van een verzoek om vrijstelling van belastingen. De stad was in een dermate erbarmelijke staat, dat de jaarlijkse belastingen 'ordinaris bede' onmogelijk betaald konden worden. Delft kreeg uiteindelijk voor een periode van twintig jaar vrijstelling van deze belastingen. 
(zie artikel Een unieke plattegrond, Delft kort na de stadsbrand', Wim Weve, Delf zomer 2012)

Plattegrond van Delft na de stadsbrand van 1536

De Grieksche A

Adrianus Kocx

Colofon

Maarten van Heemskerck

Portret van Margaretha van Binchem

Jacob Willemsz. Delff (II)

Dit schutterstuk toont de 'particuliere krijgsraad', d.w.z. vijf (van de zes) officieren van het Witte Vendel ten voeten uit. 
 
In het midden staat de kapitein Carel Leenertsz. de Vooght herkenbaar aan de lange commandostok; links van hem staat zijn luitenant Maerten Engelbertsz. Graswinckel gewapend met een korte piek en rechts, in weelderige kleding, de vaandrig Pieter Harmensz. van Ruyven met in zijn rechterhand het vaandel. 
Tussen de drie hoofdofficieren zijn twee sergeanten, links Samuel Claesz. Berckel en rechts Willem Claesz. van Assendelft, weergegeven. Hun lagere positie wordt benadrukt doordat zij enigszins op de achtergrond staan en geen degens dragen. 
Rechts is de tamboer van het vendel zichtbaar. Op zijn trommel staat het jaartal 1648. In dat jaar was Carel de Vooght vijftien jaar kapitein. Dit schuttersstuk is waarschijnlijk ter gelegenheid hiervan geschilderd. De figuren zijn in een halve cirkel gegroepeerd, waarvan het middelpunt wordt aangegeven door de commandostok van de kapitein en de stokwapens van zijn officieren. Door verschillende houdingen heeft de schilder geprobeerd de sterke verticale lijnvoering te doorbreken. Het schilderij is in vergelijking met andere schutterstukken uit deze periode tamelijk statisch. 
 
This canvas portrays the five officers of the White Regiment. In the centre stands the captain, Carel Leenertsz. de Vooght, recognisable by the long commander's baton: to the left stands his lieutenant, armed with a short pike and to the right, elegantly dressed, the ensign with the standard in his right hand. Two sergeants appear between the three field officers. Their inferior rank is underscored by their situation in the background. The regiment's drummer is seen on the right, with the date 1648 on his drum. That was Carel de Vooght's fifteenth year as captain, which this portrait was probably intended to commemorate. The figures are grouped in a semicircle, with the captain's baton and his officers' weapons in the centre. The painter sought to counterbalance the verticality of the design by varying the poses of the figures. Compared to other portraits of its kind, however, this one is rather static.

De officieren van het Witte Vendel

Twin Towers Delft

Heb je een vraag? Neemt gerust contact met ons op, we helpen je graag.

Contact

Reliëf van vijf horizontaal uitstekende, onder elkaar geplaatste stroken.

R81-13

We nemen leerlingen mee op een ontdekkingsreis door het museum. Er zijn museumlessen voor de onder- midden- en bovenbouw. Liever op eigen gelegenheid op pad? Dat kan met de KijkWijzer. 

Basisonderwijs

We hebben lesprogramma's voor elk niveau. Klassen kunnen ook zelfstandig het museum bezoeken. Doet je school mee aan een uitwisselingsproject? We bieden rondleidingen aan in het Engels, Frans en Duits. 

Voortgezet onderwijs

Het onderwijsprogramma inspireert en maakt nieuwsgierig. We bieden lessen aan voor alle groepen in het basisonderwijs  en voor elk niveau in het voortgezet onderwijs. Neem een kijkje in ons aanbod. 

Onderwijs

In 1569 wordt er al een gravure gemaakt van de 'Troon van Alva', waarin gewezen wordt op het tirannieke karakter van de hertog van Alva. Maar dit soort schilderijen zijn rond het Twaalfjarige Bestand (1609-1621) gemaakt om stemmen te winnen voor het voortzetten van de oorlog. Het propagandawerk herinnert aan het 'schrikbewind' van Alva en pleit daarmee voor het voortzetten van de oorlog totdat ook de Zuidelijke Nederlanden zijn bevrijd. Anderen wilden de scheiding tussen de Noordelijke en Zuidelijke Nederlanden liever accepteren en vrede sluiten. De hertog van Alva zit op een troon met een ordonnantie van Filips in zijn linkerhand en een scepter in zijn rechterhand. Kardinaal Granvelle blaast hem met een blaasbalg wraak en moordlust in zijn oor, hem daarmee aanzettend tot geloofsvervolgingen. De duivel houdt een keizerskroon boven het hoofd van Alva en een pauselijke tiara boven dat van Granvelle. Linksvoor staat de trouwe adel en aan de andere zijde van de troon staan raadgevers en leden van de Raad van Beroerten, waaronder Juan de Vargas en Luis del Rio, belast met de berechting van de graven van Egmond en Hoorne. Tussen deze mannen staan twee ter dood veroordeelde edelen (blootshoofds). Mogelijk zijn hier de graven van Egmond en Hoorne weergegeven. Tussen twee scènes met wreedheden en executies is een doorkijk op de Grote Markt van Brussel te zien. Rechts op het schavot is de terechtstelling van de graven Van Egmond en Hoorne te zien. De mannen op het linker schavot worden op een 1569 gedateerde gravure geïdentificeerd als Johan de Casembroot, heer van Backerzeele uit het gevolg van de graaf van Egmond, en de Antwerpse magistraat Antoon van Straelen. Daarvoor vist Margaretha van Parma de bezittingen van de ter dood veroordeelden uit een vijver van bloed. Voor de hertog van Alva knielen de geketende Nederlandse maagden neer. De heilige schrift ligt vertrapt op de grond, net als de verscheurde privileges. Achter de Nederlandse maagden staan de edelen en statenleden die volledig onmachtig zijn. Alle rechten, vrijheden en het ware geloof zijn de Nederlanden door Alva ontnomen. Een spaarpot naast de troon van Alva verwijst naar de door hem voorgestelde belastingheffing van de honderdste, de twintigste en de tiende penning. Vooral tegen de tiende penning, een heffing op de verkoop van alle roerende goederen, bestaat veel verzet en die heffing wordt eerst afgekocht en vervolgens afgeschaft.

'Afbeeldinghe van den ellendighen staet der Nederlanden onder de wreede tijrannije van den hertog van Alba'

Hans van Bentem

IMPERIAL STACKS


Cornelis Tulk

Balustervaas met ‘Tulk-zonnebloemmotief’

Speld met het wapen van Zuid-Holland

Openstaande vacatures bij Museum Prinsenhof Delft

Werken bij Museum Prinsenhof Delft

Vacatures

Speld huwelijk Juliana en Bernard

Museum Prinsenhof Delft besteedt veel zorg aan de betrouwbaarheid en de volledigheid van alle gepubliceerde informatie. Onjuistheden kunnen echter voorkomen. Museum Prinsenhof Delft alsmede betrokken toeleveranciers van informatie zijn niet aansprakelijk voor schade als gevolg van onjuistheden, problemen veroorzaakt door, of inherent aan het verspreiden van de informatie via internet alsmede technische storingen.

Disclaimer

De Delftse Blik is het interactieve programma met de stad en staat voor onze manier van werken. Namelijk met een open en nieuwsgierige blik op de wereld. We onderzoeken onze collectie en bevragen de iconen van ons museum: Willem van Oranje, Delfts Blauw en de Delftse Meesters. Daarbij gaan we op zoek naar stemmen die nog niet of onvoldoende gehoord worden. Zo maken we de verhalen van het museum completer en zo ervaren de bezoekers dat geschiedenis ook met hen te maken heeft.  Dit doen wij niet alleen, maar samen met mensen uit verschillende gemeenschappen in Delft.

De Delftse Blik laat je met een open en nieuwsgierige blik naar de museumcollectie kijken

Delftse Blik

Cornelis Jacobsz. Delff

Het schilderij toont het verhaal van de Bijbelse figuur Jacob die in een droom een ladder zag die tot aan de hemel reikte. Op de voorgrond van het schilderij ligt de slapende Jacob in een bosrijk landschap, daarachter is zijn visioen van een wolkenladder vol engelen weergegeven. Het werk is geschilderd door Cornelis Jacobsz. Delff (1571-1643), telg uit de beroemde Delftse schildersfamilie waarvan Museum Prinsenhof Delft al verschillende werken in de collectie heeft. Zo zijn vier van de vijf Delftse schuttersstukken door verschillende leden van de familie Delff geschilderd. Alleen van Cornelis ontbrak nog een representatief werk. 
Nadat hij bij zijn vader Jacob Willemsz. Delff I in de leer was geweest, vertrok Cornelis rond 1590 naar Haarlem waar hij onder invloed kwam van het Hollands maniërisme van Cornelis Cornelisz. van Haarlem. Terug in Delft legde Delff zich vooral toe op het schilderen van keukenstillevens. De droom van Jacob vormt hierop een uitzondering. Het schilderij maakte deel uit van een ensemble van vier werken gewijd aan Jacob, die in 1653 in bezit waren van de Delftse burgemeester Joost Jacobsz. van Adrichem.

De droom van Jacob

Dit is een portret van rector Johannes Colmannus, ofwel Jan Coolman (1471-1538). De eerste wereldlijke priester die in 1512 als rector van het Sint Agathaklooster wordt aangesteld. Met zijn juridische achtergrond is hij de aangewezen persoon om de vele bezittingen en landgoederen die het klooster rijk is te beheren. Het Sint Agathaklooster - het museum is vandaag de dag gevestigd in dit kloostercomplex - is op dat moment een van de rijkste en meest invloedrijke kloosters van de Noordelijke Nederlanden. 
 
We zien Colmannus zittend in een stoel, ten halven lijve weergeven, met een zwarte baret op het hoofd. In zijn handen draagt hij een rood boek en een verwelkte anjer, om zijn vinger een gouden ring. Links aan de wand hangt aan een leeuwenkop het familiewapen. Met spijkers is een klein papiertje aan de wand bevestigd met daarop de leeftijd van 67 aangeduid. Dat is vermoedelijk de leeftijd van Colmannus als hij Maarten van Heemskerck vraagt om zijn portret te schilderen. Het schilderij zit nog in de oorspronkelijke lijst en draagt een inscriptie: Omnino ne sit fato Colmanus ademptus Martini fecit ingeniosa manus (Maarten’s ingenieuze handen hebben dit gemaakt, zodat Colmannus niet door de dood zal worden meegenomen)

Portret van rector Johannes Colmannus (1471-1538)


Frederik van Frijtom

Het met standring uitgevoerde, ronde schaaltje is aan de voorkant in het plat zeer gedetailleerd beschilderd met een rivierlandschap gestoffeerd met een veerpont met figuren op de voorgrond. Aan de andere oever is een dorp tussen de bomen te zien. 
De rand is voorzien van een blauwe band. 
Dit schaaltje maakt deel uit van een set van vijf schaaltjes, elk gedecoreerd met een ander Hollands landschap.

Een Delftse faience schaaltje met een ronde vorm.

staande figuur van Judas Iscarioth tegen console boven het raam, rustend op het wapen van Delft. De figuur maakt deel uit van een groep van negen staande figuren, voorstellende heiligen, apostelen en geestelijken.

Beeld of balkdrager voorstellende Judas Iscarioth

Eugène Lacomblé

Medaillon met portret van Antoine Corneille Oudemans (1831-1895)

'De zonen van Seth'

Zelfportret van de schilder Cornelis de Man

Zelfportret van Cornelis de Man

Hendrik van Steenwijck II

In dit romaanse kerkinterieur zijn beeldenstormers bezig heiligenbeelden te verwijderen en kapot te slaan. Zij lijken aanwijzingen te krijgen van de zittende man linksvoor. Dit komt overeen met het beeld dat historici tegenwoordig hebben van de Beeldenstorm van 1566, een relatief ordelijke zuivering van kerkgebouwen voor de protestantse eredienst. Dit geldt in ieder geval voor de noordelijke Nederlanden. De afbeelding kan ook verwijzen naar het zuiveren van de katholieke kerken nadat in 1572 opstandelingen grote delen van Holland en Zeeland hebben bezet. Er vond toen een zogenaamde desacralisatie (ontheiliging) van de kerken plaats. Niets mocht de mensen afleiden van Gods woord.

Kerkinterieur met beeldenstormers

'Jezus en Petrus op de zee wandelende'

modellen van wapens en landbouwgereedschap

Gerard van Honthorst

Willem II (1626-1650) trouwt in 1641 met Mary Stuart, een dochter van de Engelse koning Karel I. In 1647 volgt hij zijn vader Frederik Hendrik op als stadhouder. Willem II is een fel tegenstander van de Vrede van Münster die vroeg in 1648 wordt gesloten. Hij wil de belangen van de Republiek ondergeschikt maken aan zijn eigen dynastieke belangen: inmenging in de Engelse burgeroolog om zijn schoonvader te helpen. Willem II kan niet voorkomen dat Karel I in 1649 wordt onthoofd, maar wil daarna wel diens erfgenamen met een leger te hulp komen. In het hoogoplopende conflict tussen de stadhouder en de Hollandse steden, die het Staatse leger na de vrede wilden ontbinden, zet Willem II zes vooraanstaande regenten gevangen op slot Loevestein en probeert hij in de zomer van 1650 Amsterdam te verrassen. Kort daarop bezwijkt hij aan de kinderpokken, enkele dagen voor de geboorte van zijn zoon Willem III. De Republiek gaat vervolgens het eerste stadhouderloze tijdperk in dat zal duren tot 1672.

Portret van Willem II (1626-1650)

50.000 bezoekers voor Pioniers in Keramiek

Leon Senf

In 1904 werd H.W. Mauser aangesteld als technisch directeur van de fabriek. In 1903/04 wordt Heinrich W. Mauser aangesteld als technisch directeur van de fabriek. Samen met Leon Senf bestudeerd hij collecties met Islamitische keramiek. De schilder W.D. Oosterloo krijgt de opdracht de oude techniek zo dicht mogelijk te benaderen door bestudering van oude scherven. Vanaf oktober 1909 ontstaan zo het ‘Nieuw Delfts’ met het Oud-Perzisch, Nieuw-Perzisch en het Luster aardewerk

Bram Bogart

Hello Cornelia

Oranje beker met monogram JB, Juliana en Bernhard, en een rood-wit-blauwe bandring.

Beker met monogram van Juliana en Bernard

Lies Cosijn

Vol de nuit II

Vaas met twee oren en een wijde opening, beschilderd in blauw onderglazuur met dieren en bloemmotieven. In de hals 26 gaatjes voor bloemen.

Tien horizontale rijen, bestaande uit elk vier witte vierkante 'panelen', dakpansgewijs onder elkaar geplaatst.

R84-4

Beeld of balkdrager voorstellende Sint Stephanus

Jurrien Adrianus Burghoorn

De tulpendecoratie op deze modern gedecoreerde ‘tulpenvaas’ van traditioneel tinglazuur is een verwijzing naar de 17de-eeuwse stukken die gemaakt werden voor de elite uit die tijd.

Shredded Value

Stokwapens of hellebaarden met een scherpe punt op een lange schacht worden gebruikt om de cavalerie te bestrijden: zo kan een voetknecht een ruiter afweren of zelfs aanvallen. Met de punt wordt de tegenstander belaagd, de haak wordt gebruikt om hem uit het zadel te lichten en een bijlpunt dient om door een harnas heen te dringen.

Hellebaard

R70-31

David Derksen

Sagger bowl

Beeld of balkdrager voorstellende Sint Jozef

De Kananese vrouw  (Matteüs 15:21-28)

Michiel van Mierevelt

Buiten Amsterdam en Haarlem zijn nauwelijks schuttersmaaltijden geschilderd. Een uitzondering hierop is de 'Maaltijd van de Delftse schutterij', dat in 1611 door Michiel Jansz. van Mierevelt werd geschilderd. Rond de tafel met spijzen zitten zeven schuttersofficieren, met daarom heen zeven staande figuren. Schuttersmaaltijden stonden in het teken van verbroedering. Dit wordt verduidelijkt door de twee officieren die elkaar de hand schudden en door het glas met daaromheen een wingerd als symbool van vriendschap. Achter de balustrade op de achtergrond staan nog eens veertien schutters opgesteld. Opmerkelijk zijn de kindergezichten die tussen de schuttersfiguren te zien zijn. Van Mierevelt heeft zich in zijn opzet laten inspireren door schuttersmaaltijden uit Amsterdam. Samen met de 'Anatomische les' zijn dit de enige twee groepsportretten die hij heeft geschilderd. De kracht van dit schuttersstuk ligt in de nauwkeurige weergave van de gezichten waarin de individuele karaktertrekken duidelijk zichtbaar zijn. Door de beschadigingen die het schilderij bij de buskruitontploffing opliep en door overschilderingen van latere datum, heeft deze schuttersmaaltijd aan kwaliteit ingeboet. 
 
Scarely any militia banquets were produced outside Amsterdam and Haarlem. An exception to the rule is the Banquet of the Delft militia, which Michiel Jansz van Mierevelt painted in 1611. Seven militia officers are seated at the banquet table, surrounded by seven other, standing figures. The theme of such banquet pieces was fellowship. Hence the two officers who are shaking hands and the glass entwined with a vine, symbolising friendship. Fourteen more militiamen appear behind the balustrade in the background. The faces of the children between the militiamen are notable. Van Mierevelt drew inspiration for the compostion from portraits of Amsterdam militia guilds at table. Together with the Anatomy Lesson in the following gallery, these are the only two group portraits he painted. The strength of this work lies in the precise rendering of the faces with their individual features. The damage it suffered in the gunpowder explosion and the subsequent overpainting did not enhance the quality of this banquet piece.

De schuttersmaaltijd

Jackson Li

Bloemhouder plastiek

Majorette

Speelgoedauto Gist-Brocades

In 1681 kreeg de schilder Cornelis de Man opdracht van het Delftse chirurgijnsgilde om 's de genees- en heelmeesters deze stad ... en den vermaarden philosooph en natuurkundige Antony van Leeuwenhoek' te portretteren. 
Hij schilderde de anatomische les van dokter Cornelis 's-Gravesande in het Theatrum Anatonicum aan de Verwersdijk. De compositie van het schilderij is gebaseerd op de anatomische les van Michiel van Mierevelt. Ook hier ligt het lijk in de lengterichting van het schilderij en zijn de medici er omheen gegroepeerd. 
 
Centraal staat Cornelis 's-Gravensande die sectie verricht op een man doe dodelijk verwond was aan de borst. De borstkas van de man is geopend en de dokter wijst met een aanwijsstokje naar de plaats van het hart, terwijl hij met zijn linkerhand de plek van zijn eigen hart toont. Op de voorgrond ligt bij de linkerarm van het lijk een prepareermesje. De man rechts van de dokter heeft in zijn hand een spons om het bloed uit de borstholte weg te zuigen. De beroemde geleerde Antoni van Leeuwenhoek staat rechts naast de anatoom. Van Leeuwenhoek had grote interesse in de ontleedkunst en ontving onderricht van Cornelis 's-Gravesande. Ook hij heeft sectie verricht op dit lijk. Op 12 oktober 1680 berichtte hij aan The Royal Society in Londen over zijn onderzoek naar de hartspier van deze man. Geheel rechtsonder staat Henricus d'Acquet afgebeeld. 
De figuur rechtsboven houdt een "ruyckbolletje" in de hand om de onvermijdelijke stank te kunnen verdragen.

Anatomische les van Cornelis ’s-Gravesande

Portret van Filips Willem

Jan Tengnagel

Allegorische voorstelling van de bloei van de Republiek onder het stadhouderschap van Maurits. 
De in Romeins gevechtstenue gestoken Maurits draagt een lauwerkrans en staat naast de Nederlandse maagd die op een troon zit. Samen houden zij een lans met de vrijheidshoed vast, een symbool dat teruggaat op de klassieke oudheid. Vrijgemaakte slaafgemaakte mensen mochten een hoed dragen als teken van hun vrijheid. Dat de vrijheidshoed op een lans rust, maakt duidelijk dat de vrijheid hoger staat dan de macht van keizers en koningen. Achter hen staan personificaties van het geloof (links) en de gerechtigheid. Op de voorgrond zit een vrouw die Maurits de symbolen van vrede (olijftak) en wijsheid (olielamp) aanreikt. Tegen haar lichaam houdt zij de `heyliche wet' met in haar hand een bel. Haar voet rust op de Nederlandse leeuw met de zeven pijlen die de gewesten voorstellen. Dit verwijst mogelijk naar de overwinning van Maurits op de Staten in het politiek-religieuze conflict tijdens het Twaalfjarige Bestand (1609-1621). De neergelegde wapens verwijzen naar dat bestand. Uiterst links en rechts zijn stroomgoden weergegeven: links van het zoete water, rechts van het zoute water. Onder de troon van de Nederlandse maagd zijn landbouwtaferelen te zien, terwijl de troon zelf is getooid met twee globes van hemel en aarde. De voorstellingen in de cartouches verwijzen naar de overwinningen onder Maurits: de meest aansprekende successen waren de slag bij Nieuwpoort (1600) en de zeeslag bij Gibraltar (1607). De hoge rieten beschutting omsluit de Hollandse tuin. Dit schilderij moest duidelijk maken dat de voorspoed van de Republiek te danken was aan Maurits.

Allegorie op de bloei van de Republiek tijdens het stadhouderschap van Maurits

De Porceleyne Schotel

Johannes van Duijn

Terrine in de vorm van een mand met snoeken

Rond 1650 bruist de Delftse kunstwereld. Delftse meesters inspireren elkaar en maken kunstwerken die tot op de dag van vandaag geliefd zijn over de hele wereld. Museum Prinsenhof Delft toont deze 17de-eeuwse topstukken: schilderijen, maar ook zilverkunst en aardewerk. Door de eeuwen heen blijft de stad een broedplaats van artistiek talent. In het Prinsenhof ervaar je dit in de meest oorspronkelijke context. Want zonder Delft, geen Delftse meesters!

Een rommelige tafel, een kat en een vegende vrouw. Is dit schilderij een willekeurig inkijkje in een 17de-eeuws huishouden? Zeker niet. Tijdgenoten van de schilder Cornelis de Man begrijpen direct dat elk detail een betekenis heeft.  

Pikante details en een dienstmeid

Delftse Meesters

De Dubbelde Schenkkan

De Metaale Pot

Delfts zwarte (ook wel 'het wondere zwart van Delft' genoemd) conische koffiekan naar voorbeeld van (edel)metalen exemplaren, is beschilderd met een chinoiserie bestaande uit een rotspartij bij water, bloeiende struiken en vogels. De zwarte ondergrond van deze kan is geïnspireerd op het Japanse en Chinese lakwerk dat erg populair was in de zeventiende en achttiende eeuw. 
 
Blijkens een inventaris van de plateelbakkerij De Metaale Pot uit 1691 werden koffiepotten in deze periode nog niet geproduceerd, in tegenstelling tot theepotten en chocoladekannen. Overgebleven koffiepotten met een wit fond dateren uit het eerste kwart van de achttiende eeuw.

Een zwart Delftse faience koffiekan.

Beleg van Oostende. Kaart van de verdedigings- en aanvalslinies rondom de stad en in omliggend gebied, links het kwartier van Spinola, rechts het kwartier van aartshertog Albrecht. Onderaan twee cartouches met de titel en de legenda's A-R en 1-34. Linksboven een inzet met een plattegrond van de stad in 1641

'HET BELEGH VAN OOSTENDE In de jaeren MDCI, MDCII, MDCIII en MDCIV'

R60-14

Eerste portret van H.K.H. Prinses Juliana vervaardigt door H.M. de Koningin

modellen van slag- en steekwapens

Stokwapens hebben betrekking op alle blanke wapens die op een stok of schacht zijn gemonteerd. Ze komen pas voor op schuttersstukken in het vierde kwart van de zestiende eeuw als deze schilderijen een militair karakter krijgen. Het meest voorkomende stokwapen, ook op schilderijen is de piek, die een lengte had van 5 meter. Verwant aan de piek zijn de kleinere stokwapens met een relatief brede bladvormige, opengewerkte punt die al op de vroegste militaire schilderijen voorkomen als onderscheidingsteken van officieren. Een aantal stokwapens hadden naast hun betekenis als wapen een symbolische functie: ze werden gedragen om rang en autoriteit van de drager te onderstrepen. Dit komt vooral tot uiting bij stokwapens als hellebaarden en partizanen. 
 
Op de schuttersstukken rond 1580 worden de stokwapens gedragen door bevelvoerenden en hebben een decoratieve functie. De los aangebrachte zijden of wollen kwasten of troetels en het aan jachtwapens ontleende stokbeslag bestaande uit linten, textiel, leer en vergulde nagels kunnen worden genoemd. 
 
Hellebaard: 
Een hellebaard is een houw- en stootwapen uit de middeleeuwen. Het bestaat uit een lange stok met een ijzeren punt, en daaronder, tegenover elkaar geplaatst, een bijl en een haak. De hellebaard werd gebruikt ter bestrijding van ruiters door voetvolk. Sinds het laatste kwart van de 16de eeuw is de hellebaard een kenteken van de onderofficier geworden (sergeants en korporaals).

Hellebaard

Objectgegevens

Heb je een opmerking?

Duik in onze collectie

R70-54

De bewening van Christus

Gezicht in de Nieuwe Kerk te Delft met de memorietafel van Adriaen Teding van Berkhout

Nautilusbeker met zingende faunen

Portret van Willem van Oranje op 22-jarige leeftijd

R70-54

De bewening van Christus

Gezicht in de Nieuwe Kerk te Delft met de memorietafel van Adriaen Teding van Berkhout

Nautilusbeker met zingende faunen

Portret van Willem van Oranje op 22-jarige leeftijd

R70-54

De bewening van Christus

Gezicht in de Nieuwe Kerk te Delft met de memorietafel van Adriaen Teding van Berkhout

Nautilusbeker met zingende faunen

Portret van Willem van Oranje op 22-jarige leeftijd

Bekijk

Over ons

Bezoekadres

Openingstijden

Blijf op de hoogte

Hellebaard

Objectgegevens

Heb je een opmerking?

Duik in onze collectie

R70-54

De bewening van Christus

Gezicht in de Nieuwe Kerk te Delft met de memorietafel van Adriaen Teding van Berkhout

Nautilusbeker met zingende faunen

Portret van Willem van Oranje op 22-jarige leeftijd

R70-54

De bewening van Christus

Gezicht in de Nieuwe Kerk te Delft met de memorietafel van Adriaen Teding van Berkhout

Nautilusbeker met zingende faunen

Portret van Willem van Oranje op 22-jarige leeftijd

R70-54

De bewening van Christus

Gezicht in de Nieuwe Kerk te Delft met de memorietafel van Adriaen Teding van Berkhout

Nautilusbeker met zingende faunen

Portret van Willem van Oranje op 22-jarige leeftijd

Bekijk

Over ons

Bezoekadres

Openingstijden

Schrijf je in voor de nieuwsbrief

Blijf op de hoogte