Vandaag zijn we open van 11.00 tot 17.00 uur.

Plan je bezoek

If you know when you will be visiting the museum, book your tickets now, online.

Book your tickets online

William the Silent

Van februari tot juni 2023 presenteerden we de tentoonstelling Het Delft van Vermeer. Wie was deze beroemde schilder? Hoe was hij verbonden aan Delft? En hoe zag Delft er eigenlijk uit in de 17de eeuw? We blikken terug op een uitzonderlijke tentoonstelling aan de hand van enkele highlights.

Een terugblik op de tentoonstelling 

Highlights uit Het Delft van Vermeer

Prinsenhof delft homepage

onbekend

Kraantjeskan in de vorm van een op een bank zittende dame op een tweetrapsgewijs verhoogd voetstuk met licht geschulpte wanden. Onder het afneembaar hoofddeksel bevindt zich een vulgat. Aan de voorkant op het voetstuk bevindt zich een kraan. 
 
De dame draagt een japon met een strooipatroon van ranken met gele, oranjerode en mangaankleurige bloemen, afgebiesd met een sierrand van oranje bessen. Het bijpassende jak is gedecoreerd met een blauw rankenpatroon. Haar hals is bedekt met een blauwe schakelband. Op het hoofd een platte gele hoed met sierrand. 
Het opgebonden haar wordt aan weerszijden van het achterhoofd bijeengehouden door blauwwitte ronde band. Ze draagt gele schoentjes. De ogen, neusgaten, mond en oren zijn met kleur aangegeven. Haar rechterhand hield misschien een glaasje vast, haar linkerhand ligt tegen haar linkerknie. 
De bank heeft een geel dek en een massief onderstel wat is geaccentueerd met gele lijnen. Het voetstuk heeft mangane randen en aan de voorzijde aan harpvormige opening geflankeerd door acanthusblad. De achterzijde van het voetstuk is ongedecoreerd.

Kraantjeskan in de vorm van een zittende dame

Weet je al wanneer je ons museum gaat bezoeken? Je bestelt alvast eenvoudig je tickets online.

Koop je tickets alvast online

Willem van Oranje

Bij Museum Prinsenhof Delft vertellen we verhalen aan de hand van 3 thema’s die onmisbaar zijn in Delft: Willem van Oranje, Delfts Blauw en Delftse Meesters. Daarnaast inspireert het museum met wisselende tentoonstellingen. En met projecten zoals de Delftse Blik. We willen dat iedere bezoeker zich herkent én welkom voelt. Het museum is een voormalig klooster en werd gebruikt als hof van Willem van Oranje. Het gebouw staat in de top 100 van de Rijksdienst voor de Monumentenzorg.

Over het museum

Van 18 oktober 2024 t/m 5 januari 2025 pakt Museum Prinsenhof Delft uit met de tentoonstelling De KunstParade. Verrassend – Kleurrijk – Hedendaags. Een omvangrijke selectie kunstwerken, van gevestigde en opkomende kunstenaars die een bijzondere band met Delft hebben, is voor het eerst samen te zien. In de feestelijk vormgegeven tentoonstelling geven 38 grote installaties, objecten, schilderijen en tekeningen een kijkje in de nieuwe beeldende kracht die de stad voortbrengt. De KunstParade strooit de werken als confetti over de museumzalen en ver daarbuiten én verrast keer op keer. Deze laatste tentoonstelling voor de tijdelijke sluit van het museum voor een grootschalige verbouwing, is een mooie opmaat naar het ‘nieuwe’ museum waarin er meer ruimte is voor kunst uit de 20ste en 21ste eeuw.

De KunstParade

Henk Tieman

De Porceleyne Fles - Royal Delft

De groei

Herman Frederik Carel ten Kate

Bijbelles in de kapel van het Prinsenhof

Nederlandsche Oliefabriek 

40-jarig jubileumboek Oliefabrieken Calvé-Delft

Beeld of balkdrager voorstellende een heilige diaken

Blik Delfia braadolie / minjak goreng

Blik, produktverpakking voor Delfia braadolie / minjak goreng

Het schoteltje heeft een standring, een licht oplopende rand en een stuitrandje op het plat. Het kommetje is licht concaaf-conisch van vorm en heeft een standring. Het schoteltje heeft op het plat een centraal floraalmotief met daaromheen een decor van bloesemtakken, een spelend zotje en een oosterse dame, een zogenoemde 'lange Lijs', gezeten op een rots. Langs de rand loopt een band met swastikavormig servetwerk. De buitenwand heeft een decor van boeddhistische symbolen. Het kommetje heeft op het plat, binnen een dubbele cirkel, een decor van een rots met gras. Langs de rand loopt een band met swastikavormig servetwerk. De buitenwand is gedecoreerd met een treurwilg, een zotje en een lange Lijs.

Gepolychromeerd houten beeld van Hanuman, overhoeks staande op een voetstuk met zwart en gouden wolkenmotief, zijn apenvoeten van elkaar en de knieën gebogen. Hij heeft de armen gebogen en de handen in de zij. De aap heeft aan zijn rechterhand een lange gebogen duimnagel. Zijn lichaam is lichtblauw gekleurd, terwijl op armen en benen en in de oksels zwarte haartjes zijn weergegeven. 
Zijn korte broek is rood met in verguldsel een Chinees siermotief. Verder heeft hij een schouderbedekking met franje, vergulde sieraden: halsketting, waardigheidsteken en een gordel, met in een driehoek twee banen over de dijen. Van de korte dodot zijn plooien zichtbaar tussen de voeten, achter en op zij van de figuur. Zijn staart houdt hij sierlijk in drie bochten, die eindigen in een vergulde knop, omhoog. De figuur is moeilijk te identificeren, daar hij de blauwe kleur van Nila heeft maar de lange duimnagel van Hanoman, die gewoonlijk als een witte aap wordt voorgesteld met een geblokte dodot, ten teken dat hij kan vliegen.

Gepolychromeerd houten beeld van Hanuman

Op 10 juli 1584, wordt in het Prinsenhof Willem van Oranje doodgeschoten. De kogelgaten die achterblijven in de muur, herinneren nog elke dag aan deze tragische en cruciale gebeurtenis uit de Nederlandse geschiedenis. In Museum Prinsenhof Delft ervaar je het verhaal van prins Willem van Oranje in Delft. Wat zijn komst betekende voor de stad en hoe hij en zijn nakomelingen het fundament van dit land legden. In het Prinsenhof loop je door de vertrekken waar Willem van Oranje en zijn familieleden verbleven, en sta je oog in oog met de kogelgaten.

Delft en Willem van Oranje (1533-1584) zijn onlosmakelijk met elkaar verbonden. Wie is deze sleutelfiguur uit de Nederlandse geschiedenis? Ontdek hier de belangrijkste gebeurtenissen in zijn leven, van zijn geboorte tot aan zijn dood in het Prinsenhof. 

Wie was Willem van Oranje?

Speld met het wapen van Zuid-Holland

Ernst Witkamp

Roeloffzen & Hübner

Diploma, gouden medaille toegekend aan de Nederlandsche Oliefabriek voor hun tafeloliën ingezonden op de Tentoonstelling van Voedingsmiddelen te Amsterdam in 1887.

Diploma, gouden medaille toegekend aan de Nederlandsche Oliefabriek voor hun tafeloliën ingezonden op de Tentoonstelling van Voedingsmiddelen te Amsterdam in 1887

Sluit op zondagmiddag aan bij de gratis instaprondleiding en ontdek het museum.

Instaprondleiding

Heb je een vraag? Neemt gerust contact met ons op, we helpen je graag.

Contact

Opvallend bij deze terrine zijn de Hollandse waterlandschappen en het opschrift 'De Porceleyne Fles'.

Brief geschreven door de erfgenamen van Jan van Wely aan Maurits van Oranje

Brief geschreven door de weduwe van Jan van Wely aan Maurits van Oranje

Leonaert Bramer

Het drieluik toont centraal de wapenexercities tijdens een schuttersoptocht. Achter de kolonel zijn enkele rondassiers, officieren en kloveniers te zien en in de achtergrond een vaandeldrager. De binnenzijden van de luiken tonen officieren die zich vermaken met vrouwen, voorstellingen die moeten vermanen. 
Op de buitenzijden is een grote schouw te zien, mogelijk die van de doelenzaal in de doelen, met daarop een tamboer met wapentrofeeën. Links van de schouw prijkt het wapen van Delft en rechts dat van Holland. Onder de wapens staan officieren en schutters. 
Het wordt wel aangenomen dat dit een studie is voor de decoratie van een zaal van de Nieuwe Doelen met fresco's, waarvoor Bramer rond 1660 de opdracht kreeg.

Drieluik met schuttersoptocht; ontwerp voor de muurschilderingen van de Nieuwe Doelen te Delft

Peter Peereboom

studie voor Gezicht op Delft en een vrouw (Sandra Nelissen)

Herman Veldhuis

Genealogische tafel van het geslacht Van der Goes, opgemaakt in 1655 door de Wapenkoningen te Brussel

Volle fles Delftsche slaolie, inhoud 0,78 liter.

Fles Delftsche slaolie extra, inhoud 0,78 ltr

Lambert Eugen Florian Bodart

Gekristalliseerd glazuur, dat zich kenmerkt door kleine vlekjes die het object een schittering verlenen, is een bekend fenomeen in de keramiek. 
In eerste instantie was dit glazuur alleen geschikt voor architectonische producten. 
Voor de vorming van kristallen was een glazuurtype nodig dat tijdens de bakgang min of meer vloeibaar werd waardoor het alleen toegepast kon worden op tegels die horizontaal werden gebakken. 
Bij het gebruik van meerdere kleuren op één vlak moest worden voorkomen dat deze doorliepen. 
Dit was mogelijk door de glazuren te scheiden door middel van de cloisonné- dan wel de hollijn-techniek. 
Bij de cloisonné-techniek (verhoogd) werden met behulp van een ballonspuit verhoogde lijnen van klei op het ongebakken aardewerk gespoten die zich tijdens de eerste bakgang hechtten aan het oppervlak. 
Vervolgens werden de glazuren opgebracht. Bij de tweede techniek, de hollijn-techniek (verdiept) werden lijnen op het biscuitgebakken aardewerk gelegd. 
Hiervoor werd een mengsel met weinig kleur en glazuur gebruikt, waaraan was werd toegevoegd. 
De gestolde contouren werkten als een soort dam die de glazuren scheidde. Tijdens de tweede bakgang verbrandde de was en kwamen de lijnen wat dieper te liggen ten opzichte van de aangrenzende kleuren. 
Omstreeks 1914 ontwikkelde Mauser een nieuw glazuur dat bij het bakken voldoende stroperig bleef om op verticale vlakken gebruikt te worden. 
Hierdoor konden kristalglazuren tevens op vazen en bijvoorbeeld de hier afgebeelde schaal toegepast worden. 
Hiervan heeft met name de schilder en ontwerper L.E.F. Bodart gebruik gemaakt. Tevens legde Bodart zich toe op het ontwerpen van tegels waarbij hij eveneens het gekristalliseerde glazuur toepaste. 
Door de eerder genoemde verbetering van kristalglazuren werd een nieuw soort aardewerk ontwikkeld. 
Bodart leverde hiervoor niet alleen de decors en de modellen, maar voerde deze tevens uit. 
Dit grèsachtige zogenaamde 'Bodart'-aardewerk bestaat voornamelijk uit vazen en schalen.

Peter Snayers

Het beleg van Oostende (1601-1604) met links op de achtergrond de Noordzee. De stad wordt na een beleg van drie jaar ingenomen door Spinola, een Italiaanse veldheer die in 1605 het opperbevel krijgt over heel het Spaanse leger in de Nederlanden. 
 
Oostende was een bijna onneembare vesting aan de Vlaamse kust, die al vanaf het begin van de Nederlandse Opstand in handen van de Republiek was. Tussen 1601 en 1604 werd de stad door de Spaanse legers, onder leiding van Spinola, belegerd. De bevoorrading over zee en de zware vestingwerken stelden de belegerden in staat het beleg lang vol te houden. Door de lange duur van het beleg kreeg de stad de bijnaam 'het Nieuwe Troje'. Op 20 september 1604 moest de stad zich toch overgeven. 
 
Op de voorgrond is een deel van de meer dan veertig Spaanse schansen en forten rond Oostende te zien. Boven op het hoge duin staat 'de Grote Kat', de belangrijkste batterij van de belegeraars. Op de achtergrond ligt de havenstad Oostende, omgeven door zware vestingwerken. Van de stad zelf is, als gevolg van langdurige beschietingen, weinig meer over. Op de Noordzee varen oorlogsschepen. Aan de horizon zijn de omtrekken van het kamp van Bucquoy te zien.

Het beleg van Oostende (1601-1604)

Het schoteltje is gewelfd en heeft een standring. Het theekommetje is wijd klokvormig en heeft een standring. Het schoteltje heeft op het plat, binnen een dubbele cirkel, een decor van een rots met een bloesemtak en een geknield zittende oosterse dame, een zogenoemde 'lange Lijs', omgeven door een band met aan weerszijden van bloeiende planten gezeten lange Lijzen. Langs de rand loopt een band met alternerend gearceerd servetwerk. De buitenwand heeft een decor van boeddhistische symbolen. Het kommetje heeft op het plat, binnen een dubbele cirkel, een decor van een rots met een bloesemtak en een geknield zittende lange Lijs. Langs de rand loopt een band met alternerend gearceerd servetwerk. De buitenwand is gedecoreerd met aan weerszijden van bloeiende planten gezeten lange Lijzen.

Reinier Vinkeles

Johannes Allart

Sabina van Beyeren verzoekt bij den hertog van Alba pardon voor haar gemaal, de grave van Egmond. 4 juni 1568

Sabina van Beieren smeekt de hertog van Alva om genade voor haar ter dood veroordeelde man, de graaf van Egmond, 1568

'Het laatste potje Pindakaas uit Delft'

De Delftse Blik is het interactieve programma met de stad en staat voor onze manier van werken. Namelijk met een open en nieuwsgierige blik op de wereld. We onderzoeken onze collectie en bevragen de iconen van ons museum: Willem van Oranje, Delfts Blauw en de Delftse Meesters. Daarbij gaan we op zoek naar stemmen die nog niet of onvoldoende gehoord worden. Zo maken we de verhalen van het museum completer en zo ervaren de bezoekers dat geschiedenis ook met hen te maken heeft.  Dit doen wij niet alleen, maar samen met mensen uit verschillende gemeenschappen in Delft.

De Delftse Blik laat je met een open en nieuwsgierige blik naar de museumcollectie kijken

Delftse Blik

Marco Zwinkels

Atelierportret Henk Molenaar

Rijk van Lavieren

Leunende man met pijp en pet

Atelierportret Aart Houtman

Johan Christiaan Grabijn

Klaeuwshofje exterieur

George Friedrich Schmidt

'Le Prince d'Orange Guillaume Second, a qui Cats explique un trait de l'histoire de ses incêtres'

De gelobde vaas is flesvormig en heeft een rechte hals en een verdikte monding. De buik en de buitenzijde van de standring zijn versierd met opliggende, spiraalvormige varenbladmotieven. De schouder en hals zijn gedecoreerd met gestileerd rankwerk in reliëf.

Set kommen en lepels met ‘ling long’ decor

De Porceleyne Schotel

Johannes van Duijn

Terrine in de vorm van een mand met snoeken

Bakje 'Calvé zoute pinda's'

Fles 'Calvé Florida dressing'

cliché van het gemeentewapen van Delft voor afdrukken op omslag trouwboekje zoals in Delft gebruikt rond 1975.

Jhr. G.H.A. van Kinschot

Wilhelmina der Nederlanden

Gegoten sleutel

Cornelis Jan Mension

Portret van Piet Kramer

Deksel met ronde knop waarschijnlijk afkomstig van een theepot, waarop het wapen van de familie van Alderwerelt staat. Op de bovenrand is een golvend ketting motief in rood en goud met daaronder festoenen in bovenglazuur blauw. 
 
De Van Alderwerelt familie komt uit Middelburg, maar verplaatste zich later naar Amsterdam en Delft. Joan Carel van Alderwerelt (1726-1791) was raadsman, ouderling en burgermeester van Delft en directeur van de VOC-kamer van 1777-1791. Joan Carel trouwde met Alida Anna de Roo, waardoor de afstammelingen van deze tak van de familie de naam De Roo van Alderwerelt dragen.

Sandelfo beker

Objectgegevens

Heb je een opmerking?

Duik in onze collectie

R70-54

De bewening van Christus

Gezicht in de Nieuwe Kerk te Delft met de memorietafel van Adriaen Teding van Berkhout

Nautilusbeker met zingende faunen

Portret van Willem van Oranje op 22-jarige leeftijd

R70-54

De bewening van Christus

Gezicht in de Nieuwe Kerk te Delft met de memorietafel van Adriaen Teding van Berkhout

Nautilusbeker met zingende faunen

Portret van Willem van Oranje op 22-jarige leeftijd

R70-54

De bewening van Christus

Gezicht in de Nieuwe Kerk te Delft met de memorietafel van Adriaen Teding van Berkhout

Nautilusbeker met zingende faunen

Portret van Willem van Oranje op 22-jarige leeftijd

Bekijk

Over ons

Bezoekadres

Openingstijden

Blijf op de hoogte

Sandelfo beker

Objectgegevens

Heb je een opmerking?

Duik in onze collectie

R70-54

De bewening van Christus

Gezicht in de Nieuwe Kerk te Delft met de memorietafel van Adriaen Teding van Berkhout

Nautilusbeker met zingende faunen

Portret van Willem van Oranje op 22-jarige leeftijd

R70-54

De bewening van Christus

Gezicht in de Nieuwe Kerk te Delft met de memorietafel van Adriaen Teding van Berkhout

Nautilusbeker met zingende faunen

Portret van Willem van Oranje op 22-jarige leeftijd

R70-54

De bewening van Christus

Gezicht in de Nieuwe Kerk te Delft met de memorietafel van Adriaen Teding van Berkhout

Nautilusbeker met zingende faunen

Portret van Willem van Oranje op 22-jarige leeftijd

Bekijk

Over ons

Bezoekadres

Openingstijden

Schrijf je in voor de nieuwsbrief

Blijf op de hoogte