Willem Jacobsz. Delff

Michiel van Mierevelt

Portret van Amalia van Solms (1602 - 1675)

onbekend

Adriaen Thomasz. Key

Portret van Maria van Nassau (1556-1616), de oudste dochter van Oranje uit zijn huwelijk met zijn eerste vrouw Anna van Egmond en Buren. Maria was getuige van de moord op haar vader waarna zij zich terugtrok op het kasteel van Buren. 
 
Maria van Nassau was de oudste dochter van Willem van Oranje en zijn eerste echtgenote Anna van Egmond. Na de dood van haar moeder werd zij opgevoed aan onder andere het hof van Margaretha van Parma in Brussel. Vanaf 1583 woonde zij in het Prinsenhof waar zij op 10 juli 1584 getuige was van de moord op haar vader. Vlak voor die tragische gebeurtenis plaatsvond, gebruikte zij samen met hem en zijn gasten nog het middagmaal. 
 
Na Willems dood trok Maria zich terug op het kasteel van Buren. In 1595 trouwde zij Filips van Hohenlohe, een voorname aanvoeder in het leger van haar broer Maurits. Van 1595 tot 1596 verbleef het paar in Delft. Daar voerden zij een grote staat: in hun huis aan de Oude Delft 167 hadden zij maar liefst 26 man personeel in dienst. In 1596 vestigden Maria en Filips zich definitief in Buren waar Maria op 10 oktober 1616 overleed.

Portret van Maria van Nassau (1556-1616)

Rijk van Lavieren

Dorpsgezicht met rivier

De Candelaer

Mw. F.J. Stillebroer-Godefroy

Poppenhuispot

Leonaert Bramer

Goden op de Olympus

Cornelis Jacobsz. Delff

Philips Jacobsz. van Steenwegen (Rotterdam)

Portret van Frederik Hendrik (1584-1647), kniestuk in harnas met geplooide kraag, naar links, blootshoofds. Staf in rechterhand en de linker op het degengevest. Op een tafeltje links de gevederde helm en een handschoen. Boven een gordijn 
 
Onderschrift 'Henrick Frederick gebooren Prince van Orangien, Grave van Nassau, / Catzenellebooge, Vianden, Dietz, Heere van S. Geertruydenberge, / Hooge ende Leege Zwaluwe, Naeldwyck, Hontsholredyck etc. / Generael vande Ruyteryeder Geuniverde Provincien.'

Portret van Frederik Hendrik (1584-1647)

Henk Tieman

De Porceleyne Fles - Royal Delft

'150 jaar Biblia, 1804 - 1954'

Wedgwood

Portretmedaillon van Hugo de Groot door de Engelse firma Wedgwood & Bentley uit circa 1779. De plaquette is uitgevoerd in blauwe jasperware, waarbij De Groot en profil is weergegeven. Bij de plaquette hoort ook een foedraal. Zowel de plaquette als het foedraal bevatten het merk van het familiearchief Van Beresteyn. De plaquette komt uit het bezit van jhr. Eltjo Allegondus van Beresteyn (1876-1948), die zich intensief met het familiearchief heeft bezig gehouden. Als nazaat van een Delfts regentengeslacht, dat onder andere geparenteerd was aan de Delftse familie De Groot, was Van Beresteyn zeer geïnteresseerd in Hugo de Groot en publiceerde in 1929 de "Iconografie van Hugo Grotius".

Ovale plaquette met portret van Hugo de Groot

Karel van Mander (II)

Mander is de signatuur op het wandtapijt. 'Jonge Mander' noemde Karel van Mander zich vaak, ter onderscheiding van zijn gelijknamige vader, die vooral bekend gebleven is door de kunstenaarsbiografieën in zijn Schilder-Boeck. Hij kwam naar Delft als ontwerper voor de tapijtwever François Spiering. Spiering was na de Spaanse Furie met al zijn arbeiders van Antwerpen naar Delft uitgeweken. Het stadsbestuur had hem een van de vroegere kloosters in gebruik gegeven, want voor het weven van tapijten was veel ruimte nodig. Hij leverde veel series tapijten, vooral van het buitenland. 
Karel van Mander werd in dit bedrijf in 1607 of 1608 aangenomen. Hij moest de ontwerpen maken en ze ook vergroten tot kartons. Deze waren een belangrijk hulpmiddel, want de tapijten werden liggend geweven met de voorkant naar beneden, zodat de wevers het resultaat nauwelijks konden beoordelen. Van Mander heeft voor Spiering heel wat ontwerpen gemaakt, met steeds minder genoegen, want de repen van het karton werden meteen in productie genomen en men zat altijd op hem te wachten. Hij bedronk zich regelmatig, geld was er nooit in huis en krediet kreeg hij niet meer. 
Toch lukte het hem in 1615 met financiële steun een eigen bedrijf te stichten, dat in het volgende jaar met de productie begon. Zijn eerste opdracht was een grote serie tapijten voor de Deense koning, die in 1620 tot 26 stuks was uitgegroeid. Er moet hard gewerkt zijn op het atelier, maar waarschijnlijk heeft Van Mander toch te scherp met Spiering willen concurreren. Hij moest grote sommen betalen voor de specialisten. In 1621 werd hijzelf onder curatele gesteld, maar het bedrijf bleef een enorme productie van nog betere kwaliteit behouden. In 1622 werd Van Mander failliet verklaard, in 1623 stierf hij. Zijn materiaal en ontwerpen werden door Spiering overgenomen. 
Alexander de Grote was een geliefd onderwerp voor tapijtwevers. We weten dat Van Mander op zijn minst vier series Alexander-tapijten heeft geproduceerd. Maar al eerder komt Alexander voor als één van de negen beroemde mannen (o.a. in een begin 15 de eeuwse tapijtenserie in The Cloisters, New York) en als grote heerser (in een serie voor het Bourgondische Hof, nu in Roma) In Van Mander's tijd lag de nadruk vooral op de beslissende ogenblikken in de geschiedenis en op de morele eigenschappen van de grote man. 
Op het zojuist verworven wandtapijt is een veldslag te zien. Van de vele veldslagen die Alexander heeft geleverd, is deze te identificeren op grond van de olifanten aan de rechterkant. Zij bewijzen dat het hier om één van de beroemdste gevechten gaat: de slag bij de Hydaspes in 326 v. Chr. Deze rivier (de tegenwoordige Jehlum, West-Pakistan) vormde de scheiding tussen Alexander's leger en dat van koning Porus. Porus was de belangrijkste tegenstander op de grote veroveringstocht naar het Oosten en Alexander was de belangrijkste tegenstander op de grote veroveringstocht naar het Oosten en Alexander was vooral bang voor zijn 200 olifanten. Deze konden alleen door het voetvolk bestreden worden, de ruiters waren er niet op getraind. 
Alexander liet op een stormachtige maanloze nacht een deel van het leger onverwacht een eind verder de rivier oversteken. Zijn tactiek was erop gericht om de olifanten en de ruiterij van Porus te scheiden, zodat zijn voetvolk de olifanten kon aanvallen. Dit lukte en de olifanten gingen, vriend en vijand vertrappend, op de vlucht. De superieure gevechtstechniek van de Grieken, oprukkend in een phalanx met aaneengesloten schilden, zorgde er toen voor dat Alexander de slag won. Hij maakte de overwonnen Porus tot zijn vazal en liet hem verder regeren in zijn koninkrijk. 
Het ontwerp van Van Mander gaat terug op de biografie van Alexander in de parallelle levens van Plutarchus (ca.46 - na 120) In de tweede helft van de 16de eeuw beleefde deze Griekse schrijver een enorme populariteit, vooral na het verschijnen van een zeer matige Franse vertaling van Jacques Amyot (1559, vele malen herdrukt) Deze vertaling werd opnieuw vertaald, in het Engels door Sir Thomas North (1579, uitgebreid geciteerd door Shakespeare) en in het Nederlands door Aarnoud van Zuylen van Nyevelt (Leiden, 1603, herdruk Delft 1644) Er was echter in 1601 in Leiden al een eerdere vertaling van Everart verschenen, die gebaseerd was op een Latijnse versie van Darius Tibertus. Het is onduidelijk of Van Mander één van de Leidse versies heeft gebruikt of de vertaling van Amyot. 
Vele details uit het verhaal zijn op het tapijt terug te vinden. Op de achtergrond is het water van de Hydaspes te zien met aan de rechterkant de slag, waarin de olifanten duidelijk zichtbaar zijn. Het centrum van het tapijt wordt ingenomen door koning Porus, die door Plutarchus beschreven wordt als een enorme man, bijna even groot als zijn olifant, hoewel dit beest groter was dan zijn soortgenoten. Deze olifant beschermde zijn meester, maar toen hij voelde dat Porus door zijn wonden was verzwakt, knielde hij neer en liet Porus zachtjes op de grond glijden. Daarna trok hij met zijn slurf voorzichtig de spiesen en pijlen uit de wonden. Toen Porus voor Alexander gebracht was vroeg deze, hoe hij behandeld wilde worden. Het antwoord was: koninklijk. Alexander vroeg of hij er niet nog iets aan toe te voegen had, maar Porus antwoordde dat het woord koninklijk reeds alles inhield. Daarop gaf Alexander hem niet alleen de regering over zijn eigen koninkrijk, maar voegde er nog een groot gebied aan toe. 
Op het tapijt is het ogenblik afgebeeld waarop Porus in zijn macht wordt bevestigd. Alexander heeft zijn blinkende zwaard opgeheven. Hij zit op zijn beroemde paard Bucephalus, dat korte tijd later zou sterven. Naast Porus lijkt de 30-jarige Alexander een tengere jongeling. 
Van Mander heeft Porus en de zijnen onderscheiden van de Grieken door ze negroïde trekken te geven: platte neuzen en dikke lippen. Met historische en topografische juistheid nam men het in de 17de eeuw nog niet zo nauw. 
De compositie van het tapijt is door Van Mander op superieure wijze opgelost. Porus vormt de verbinding van de hoofdscène links met de veldslag rechts. Vanuit onze links-rechts leesrichting kijken we met Alexander mee, worden tegengehouden door Porus, maar tegelijkertijd in een diagonaal dalende lijn naar rechts geleid, vanwaar we in een slinger van vechtenden naar boven terugkomen bij de gebeurtenissen aan de rivier. Het geheven zwaard van Alexander, dat in de drukke achtergrond gemakkelijk verloren zou kunnen gaan, heeft bijzondere nadruk gekregen door het erachter geplaatste vaandel. 
Overal is de liefde voor het detail merkbaar. Vooral in de wapenrustingen, maar ook in de bloemen op de voorgrond, waar de toen nog nieuwe tulpen opvallen (zouden ze daarom precies onder de speer van Porus zijn geplaatst?) De rand, met een vlechtwerk van bloemen en druiven, verlevendigd door vogels, is sterk verwant aan de boorden van de Scipiotapijten van Spiering, die waarschijnlijk ook door Van Mander ontworpen zijn. 
In de documentatie, die door G.T. van IJsselsteyn is bijeen gebracht, is ons tapijt niet met zekerheid te traceren. Hoewel juist over de Alexander-serie vrij veel informatie bestaat, zijn de gegevens over de kleur van de rand en de maten moeilijk met dit tapijt in overeenstemming te brengen. In ieder geval kunnen we concluderen dat Van Mander vier, misschien wel vijf "kameren van Alexander" heeft geweven. En waarschijnlijk kennen we de oude naam van de voorstelling, al wordt die genoemd in verband met een tapijt met rode rand, terwijl het onze een blauwe heeft: 'de battalie van Poorus'.

Koning Porus voor Alexander de Grote

Ki Ledjar Subroto

wajang kulit in de vorm van Anna van Egmond

De leden van de Landraad te Tasikmalaja

Johannes Eillarts

Portret van Willem van Oranje

Geschilderd ontwerp voor reclamebord met Annemie met de tekst 'en bij mij zegt de meid : neem Calvé-kwaliteit!'. De flessen en potten zijn geplakt op de geschilderde achtergrond.

Ontwerp voor reclamebord 'en bij mij zegt de meid: neem Calvé-kwaliteit!'

Crispijn van den Queborn

Claes Jansz. Visscher II

Abraham van Waesberge II

Portret van Willem van Oranje, borstbeeld rechts, blootshoofds geplooide kraag, 
harnas, in ovaal met randschrift en 5-regelig Nederlands onderschrift

Keuken- of volksgoed. "Gatenporteel". Laag model met 2 horizontale oren. Roodbruin aardewerk met gelig bruin loodglazuur.

Chinees porselein met een beschildering van rood, groen en goud emaille. Deze beschildering is typisch Nederlands en wordt Amsterdams bont genoemd. In Holland aangekomen werden de objecten, die soms ook een onderglazuur blauw decor hadden, overgeschilderd naar de Nederlandse smaak. De onderwerpen zoals de bloemenmand en architectuur komen veelvuldig voor op dit type porselein.

Hendrik Johannes Haverman

Portret van Albertina Izäa van Lochem

Portret van Anna van Egmond gravin van Buren naar een olieverfportret berustende bij H.M. de koningin (Wilhelmina). De gravin is afgebeeld en face, borststuk met rijk hoofdtooisel in fluweel gewaad met parels bezet. Geplooide staande kraag met rijk halssieraad. 
Onderschrift 'PRINCESSA D, ORANGE'

Anna van Egmond, gravin van Buren

Ludwig van Beethoven

Anoniem

Portret van Juliana van Stolberg, ten halve lijve, naar links gewend, in donker kostuum met witte hoofdbedekking, gevouwen handen met witte handschoenen voor de borst. Donker fond. In de rechter bovenhoek het heraldische wapen (familiewapen) 
Juliana van Stolberg (1506-1580), echtgenote van Willem 'de Rijke' van Nassau, is de moeder van Willem van Oranje, geboren Willem van Nassau.

Portret van Juliana van Stolberg (1506 - 1580)

Herman Frederik Carel ten Kate

Bijbelles in de kapel van het Prinsenhof

Tekening van een ordonnance officier

Gerie van Lavieren

De collectioneur F.E. Vlielander Hein, die in 1913 zijn omvangrijke verzameling 'oud' Wit-Delfts legateerde aan het Gemeentemuseum Den Haag, stelt in een artikel uit datzelfde jaar vast dat voor velen het 'oud-wit Delftsch aardewerk' onbekend is of zelfs 'het als niets waardig' aan hen voorbijgaan. Volgens hem verdient 'het witte goed' dat hem zo na aan het hart ligt, in meer dan 'één opzicht belangstelling'. Hij benadrukt de historische waarde van deze Delftse productie. De voorwerpen zijn immers slechts met een ondoorzichtig wit tinglazuur bedekt, waardoor dergelijk goed de onderzoeker alle mogelijkheden biedt de basis van de technische aspecten van het tinglazuuraardewerk grondig te bestuderen. 
Vervolgens gaat Vlielander Hein uitvoerig in op een in 1778 gezamenlijk door de Delftse plateelbakkers opgestelde prijslijst. Evenals de prijs van het 'blauw of geschilderd goed' komt de prijs van het aanzienlijk goedkopere witgoed aan bod, dat als alledaags gebruiksgoed kan worden betiteld. Bovendien werden de prijzen vastgesteld van zowel het 'schone' oftewel ongeschonden Delfts als van het 'wrakke' goed met bakfoutjes. 
Een grote groep Wit-Delfts is in 1980 op het voormalige terrein van plateelbakkerij De Porceleyne Fles aan het licht gekomen. Deze bodemvondst, waartoe overigens tevens gedecoreerd goed behoort, dateert uit 1660-1680. Aangezien Wit-Delfts nagenoeg nooit een merk vertoont, is het in tegenstelling tot het wel gemerkte goed, onmogelijk de fabriek van herkomst vast te stellen. Gelet op de locatie van de bodemvondst is dat dus niet het geval met de in onze recente publicatie over De Porceleyne Fles beschreven groep wit-goed. Het belang van deze bodemvondst is dan ook groot. Enerzijds gaat het daarbij om Wit-Delftse producten waarvan de herkomst wél bekend is. Anderzijds werpt deze omvangrijke groep licht op het productieassortiment dat men toentertijd voerde, nota bene slechts een zevental jaren na de start van De Porceleyne Fles in 1653. 
Drie eeuwen later produceert De Porceleyne Fles opnieuw ongedecoreerd Delfts waarvan een aanzienlijk aantal tot de collectie van de Gemeentemusea Delft behoort. Bij het bekijken van deze uit 29 voorwerpen bestaande groep 'nieuw' Wit-Delfts aardewerk blijkt dat menig voorwerp is ontleend aan vormen van weleer. 
In de jaren dertig van de twintigste eeuw hervatte men de productie van het wit-goed, omdat het vanwege de lage onkosten immers aanzienlijk voordeliger was dan het beschilderde. Vooral deze prijsfactor bracht De Porceleyne Fles ertoe om tijdens de crisis van de jaren dertig opnieuw het ongedecoreerde Delfts aan de man te brengen. Wellicht zou het een gunstige invloed hebben op de omzet van de fabriek.

Grand Prix, exposition 1900

Foto's van de studententijd van F.H. van Kinschot

wajang kulit in de vorm van een Nederlandse soldaat


Johannes Lutma (I)

John Osborne

Eenzijdige ronde plaquette met een halfportret van Frederik Hendrik naar rechts gewend.

Plaquette met portret van Frederik Hendrik

Herman Veldhuis

14de kruiswegstatie 'Jezus wordt in het graf gelegd'

Het Hart

In de Delftse bodem wordt veel kapot productiemateriaal gevonden van diverse plateelfabrieken uit de 17de en 18de eeuw. Plateelbakkersafval, zoals deze kwaartkoker compleet met pennen en een bord, vertelt veel over het maakproces van Delfts Blauw. In deze koker worden de Delfts Blauwe borden na het glazuren op pennen gestapeld om te voorkomen dat ze aan elkaar bakken. Daarnaast beschermt de koker de borden tegen vervuiling door as en gassen die het witte glazuur kunnen verkleuren. 
 
Archaeological finds in and around Delft include many rejects from 17th and 18th century potteries. Such waste tells us much about the Blue Delft production process. One example is this kiln container, complete with stilts and a plate. After receiving their final kwaart (lead) glaze, Blue Delft plates were stacked in such containers, separated by stilts to prevent them fusing together in the kiln. The containers also protected the plates from ash and fumes that might discolour the white glaze.

't Huys te Lovensteyn

Marri Oosterholt

Onbestemde dreiging

De kop-en-schotels hebben een standring. De schotels hebben een centraal decor van bloeiende planten en een rots met een vogel, vermoedelijk een kraanvogel, met een takje in de snavel. Langs de rand loopt een band met servetwerk waarin zich vier ovale cartouches met bloemen bevinden. De kommen hebben op het plat een kleine bloem en langs de rand een band met servetwerk waarin zich vier ovale cartouches met bloemen bevinden. De buitenwand is gedecoreerd met bloeiende planten en een rots met vermoedelijk een kraanvogel met een takje in de snavel.

Greet van Amstel

73-31

Lot en zijn dochters

H.Ph.J. Schuiten

Alida van Sandich

Leon Senf

Tekening interieur De Porceleyne Fles

Elizabeth's hofje, Leiden (voorstudie)

De reiswagen met voorspan

'Kaagweek 1947, Leidsche Peurders'

Jacobus Buys

'De Graaf van Egmond word gevangen genoomen en Geeft zijn Degen aan den Hertoch van Alva'

Berchtesgaden Hintersee

Schedel van een hertzwijn. 
Verzameld voor het aanschouwelijk maken van de fauna van voormalig Nederlands Indië ten behoeve van het onderwijs op de Indische Instelling, de opleiding tot bestuursambtenaar. 
 
De latijnse naam van het hertzwijn is 'Sus Babirussa', met zeer ontwikkelde slagtanden in de beide kaken, welke in de bovenkaak vooral buitengewoon verlengd en naar achteren omgekruld zijn, de staart is niet zoals bij andere zwijnen schroefvormig gedraaid maar zeer recht naar beneden hangend. 
Komt allen op Sulawesi voor en enige omliggende eilanden. 
 
De schedel is het eerst geregistreerde object van de collectie

Maximiliaan van der Gucht

Stoelen bekleed met tapijtweefsel, waarschijnlijk gediend hebbende voor de vergaderingen van de Veertigraden. Zowel rug en zitting als achterstijlen tussen rug en zitting zijn bekleed met tapisserie met een patroon van gestrooide bloemen (op een donker fond) en door een lint samengebonden en -gestrikte bloemtakken en -tuiltjes. Drie verschillende patronen. 
 
Opdracht aan Van der Gucht 'een en veertich tapijte stolen daer onder eene presidiale armstoel' welke M. v.d. Gucht 8 mei 1662 aannam te vervaardigen. Uit het oorspronkelijke contract verder dat 'de heeren Burgemeesteren zullen tot voldoeninge van betalinge van de voorz. tapijten aan voorn. Van der Gucht cedeeren en opdragen zeeckere huysinge en de erve daerinne de voorn. Van der Gucht tegenswoordig woont, genaemt het Catarinen Convent, vrij sonder eenige oncosten van de opdrachte XL penningh, mitsgadens noch twee hondert guldens des zal bij Van der Gucht gehouden zijn gelijck hij belooft mits dese boven de voorsz. tapijten ten behoeven als voren te maecken een en veertich tapijte stoelen [...]'

Serie van zes stoelen

Drie Posteleyne Astonne

Pieter Gerritsz. Kam

weduwe Kam-van der Kloot

Olie- en azijnstel met houder, gedecoreerd met chinoiserie motieven.Het olie- en azijnstel bestaat uit twee peervormige geribde kannetjes met een oorvormig handvat en licht gebogen tuit en een geribde houder op vier pootjes met een getordeerd oor. 
De centrale decoratie bestaat uit een peervormig cartouche gevuld met bloemen en een vogel. De cartouches zijn gescheiden door ranken en bloemmotieven. Op de handvatten zijn gestileerde ranken geschilderd. 
Eén flesje is voorzien van de letter 'O' en de ander van de letter 'A'. In de houder zijn ook deze letters terug te vinden. Dit duidt er wellicht op dat het stel voor Olie en Azijn werd gebruikt. Op de flessen geen stoppen of deksels.

Een Delftse faience olie- en azijnstel met bijpassende houder.

Kop van een geit

Richard Henkel

Wilhelm von Lindenschmit

'Het edelst offer voor Neêrland's vrijheid'

Fragment van de broekband van Hugo de Groot

Jan Snoeck

Koninklijke Begeer [Voorschoten]

Voorzijde; Deze verbeeldt een slagmachine welke een wezenlijk element vormt in de fabricage te Delft. De beeldhouwer werd hiertoe geïnspireerd door eendeel van een dergelijke machine. De jaartallen 1913-1963 geven het stichtingsjaar en het jubileumjaar aan. 
Keerzijde: De plastische vormen op deze zijde verbeelden het materiaal-onderzoek en de inventie, alsmede het bedrijf te Alblasserdam. De er op voorkomende symbolen zijn ontleend aan de stootspanningsgenerator met bollenvonkbrug en aan de gietpan uit het staalbedrijf te Alblasserdam. 
 
In blauw doosje

herinneringspenning 50 jaar N.V. Nederlandsche Kabelfabrieken

Romeyn de Hooghe

MATROOS IN VREUGD Over het veroveren en vernielen van alle de Spaanse GALLIOENEN en Franse OORLOGS SCHEEPEN, onder Monsr. de Chateaurenault in de Haven van VIGOS Door de Gecombineerde Engelse en Hollandse Oorlogs Vlooten. Op den 22 October 1702.

Bernard Romein

'Het Varken. afkomst, voeding, verzorging'

Portret van een grijnzende man met pet

11de kruiswegstatie 'Jezus wordt aan het kruis genageld'

Voorzijde; Deze verbeeldt een slagmachine welke een wezenlijk element vormt in de fabricage te Delft. De beeldhouwer werd hiertoe geïnspireerd door een deel van een dergelijke machine. De jaartallen 1913-1963 geven het stichtingsjaar en het jubileumjaar aan. 
Keerzijde: De plastische vormen op deze zijde verbeelden het materiaal-onderzoek en de inventie, alsmede het bedrijf te Alblasserdam. De er op voorkomende symbolen zijn ontleend aan de stootspanningsgenerator met bollenvonkbrug en aan de gietpan uit het staalbedrijf te Alblasserdam. 
 
In blauw doosje

Berchtesgaden panorama van af de Marieenhöhe

Roy Villevoye

Z.t., ('Schema Melanine')

Maggi Giles

'Stoneham road bridge'

Simon Fokke

Een gevangene gebracht voor de Raad van Beroerten, bijgenaamd de Bloedraad, voorgezeten door de hertog van Alva met de gerechtsroede in de hand, 1568. Op de achtergrond terechtstellingen.

'De Spaansche Bloedraad in Nederland, 1568'

Bob Bonies

Reeks van vijf geometrische, samengestelde vormen in telkens twee kleuren, gekozen uit de standaardreeks rood, wit, blauw, geel en groen. 
De werken van Bonies zijn veelal gericht op het principe van ordening en zijn geconstrueerd uit een regelmatige voortzetting van een deling, vergroting of koppeling van kleurvlakken. Het schilderij als een groepering van overzichtelijke (kleur)vlakken, als spanningsvelden met een asymetrisch evenwicht.

Motto: Haast U langzaam

Robert Smit

Het werk bestaat uit een pak bekopieerd papier in een doos, waarin zich ondermeer kopieën van getypte teksten (over het werk van Smit), kopieën van werk van Smit, kopieën van foto's etc., bevinden.

Towards the liberation of drawings 1/10

Stoomsnelpers-drukkerij van Meurs & Stufkens, Rotterdam

Programma plechtige begrafenis koning Willem III op donderdag 4 december 1890

Johannes (Jan) Th. Dessens

Naast alle experimenten blijven de herdenkingsschotels een veel gevraagd product. Op de achterkant staat 'Aangeboden door de Zakkenhandel v/h Fa. J.C. Aarts N.V. Delft'.

Herdenkingsschotel 75-jarig bestaan Calvé oliefabrieken

Een blik op de groetende 'burgers' op de kade, het betreft hier vermoedelijk plaatselijke hoogwaardigheidsbekleders.

Bezoek van H.M. de Koningin Juliana en Prins Bernhard aan Leiden, 1954

Marianne Aulman

Onder blauwe luchten I

op het Twaalfjarig Bestand

If you know when you will be visiting the museum, book your tickets now, online.

Book your tickets online

William the Silent

Johannes Huibert Prins

De achterzijde van de Nieuwe Kerk te Delft.

Caspar Wolf

Charles-Melchior Descourtis

Gayant

Vue du Schild-Wald-Bach

Coupe met vruchten

Haardsteen met het wapen van Oranje-Nassau. Twee kwartieren van het gekroonde schild staan voor het prinsdom Orange (linksboven en rechtsonder met een hoorn), de andere twee gedeelde kwartieren verwijzen naar Nassau, Katzenellenbogen, Dietz en Vianden. Twee klimmende leeuwen flankeren het wapen.

Haardsteen met het gekroonde wapen van Willem van Oranje

Nederlandsche Roode Kruis

Lorenzo Il Magnifico

Philip van Pieterson

Drie maal twee houten stengels zijn in lancetvorm aaneengebonden en omspannen met geel/wit papier. De drie 'bladeren' die hierdoor ontstaan staan elk op een punt. De bovenste punten zijn vastgebonden, waardoor een wigwam-vorm ontstaat.

Zonder titel '82 (autumn leaves)

Balthasar van der Ast

Van der Ast werkte sinds 1632 in Delft. Hij was gespecialiseerd in bloemstillevens met insecten en schelpen. Kweeperen, appels en druiven vormen hier de achtergrond voor een selectie van oosterse schelpen. Schelpen werden in de zeventiende eeuw verwoed verzameld. Ook vormden zij de inspiratiebron voor talrijke gedichten, schilderijen en prenten en waren zij het onderwerp van wetenschappelijke verhandelingen. Daarnaast werden ze gebruikt voor de vervaardiging van bijvoorbeeld pronkbekers.

Fruitstilleven met schelpen

Bram Zwartjens

Serie dierproeven oor/neus 'With love'

Nijgh & Van Ditmar

H.K.H. Juliana Louise Emma Maria Wilhelmina Prinses der Nederlanden

Het licht gecontourneerde trekpotje is buidelvormig en heeft een standring, een ovaal oor en een rechte tuit. Het deksel is gewelfd en heeft een verdikte, hol geschulpte rand en een uivormige knop. Boven de standring is een band met bloembladvormig decor, waarboven een geschulpte rand met kaders waarin bloemenranken tegen een achtergrond van servetwerk. De bovenzijde van de buik heeft decors van bloesemtakken waarop een vogel. De tuit en het oor? zijn versierd met gestileerd rankwerk?. Het deksel heeft een band met kaders waarin bloemenranken tegen een achtergrond van servetwerk. Rond de dekselknop is een band met bloembladvormig decor.

trekpotje met deksel en zilveren applicaties

Portret van Willem Reyersz. de Langue (1599-1656)

Objectgegevens

Heb je een opmerking?

Duik in onze collectie

R70-54

De bewening van Christus

Gezicht in de Nieuwe Kerk te Delft met de memorietafel van Adriaen Teding van Berkhout

Nautilusbeker met zingende faunen

Portret van Willem van Oranje op 22-jarige leeftijd

R70-54

De bewening van Christus

Gezicht in de Nieuwe Kerk te Delft met de memorietafel van Adriaen Teding van Berkhout

Nautilusbeker met zingende faunen

Portret van Willem van Oranje op 22-jarige leeftijd

R70-54

De bewening van Christus

Gezicht in de Nieuwe Kerk te Delft met de memorietafel van Adriaen Teding van Berkhout

Nautilusbeker met zingende faunen

Portret van Willem van Oranje op 22-jarige leeftijd

Bekijk

Over ons

Bezoekadres

Openingstijden

Blijf op de hoogte

Portret van Willem Reyersz. de Langue (1599-1656)

Objectgegevens

Heb je een opmerking?

Duik in onze collectie

R70-54

De bewening van Christus

Gezicht in de Nieuwe Kerk te Delft met de memorietafel van Adriaen Teding van Berkhout

Nautilusbeker met zingende faunen

Portret van Willem van Oranje op 22-jarige leeftijd

R70-54

De bewening van Christus

Gezicht in de Nieuwe Kerk te Delft met de memorietafel van Adriaen Teding van Berkhout

Nautilusbeker met zingende faunen

Portret van Willem van Oranje op 22-jarige leeftijd

R70-54

De bewening van Christus

Gezicht in de Nieuwe Kerk te Delft met de memorietafel van Adriaen Teding van Berkhout

Nautilusbeker met zingende faunen

Portret van Willem van Oranje op 22-jarige leeftijd

Bekijk

Over ons

Bezoekadres

Openingstijden

Schrijf je in voor de nieuwsbrief

Blijf op de hoogte