Van februari tot juni 2023 presenteerden we de tentoonstelling Het Delft van Vermeer. Wie was deze beroemde schilder? Hoe was hij verbonden aan Delft? En hoe zag Delft er eigenlijk uit in de 17de eeuw? We blikken terug op een uitzonderlijke tentoonstelling aan de hand van enkele highlights.

Een terugblik op de tentoonstelling 

Highlights uit Het Delft van Vermeer

Prinsenhof delft homepage

Weet je al wanneer je ons museum gaat bezoeken? Je bestelt alvast eenvoudig je tickets online.

Koop je tickets alvast online

Willem van Oranje

If you know when you will be visiting the museum, book your tickets now, online.

Book your tickets online

William the Silent

Speurtocht

Cold Case speurkoffer

Van 18 oktober 2024 t/m 5 januari 2025 pakt Museum Prinsenhof Delft uit met de tentoonstelling De KunstParade. Verrassend – Kleurrijk – Hedendaags. Een omvangrijke selectie kunstwerken, van gevestigde en opkomende kunstenaars die een bijzondere band met Delft hebben, is voor het eerst samen te zien. In de feestelijk vormgegeven tentoonstelling geven 38 grote installaties, objecten, schilderijen en tekeningen een kijkje in de nieuwe beeldende kracht die de stad voortbrengt. De KunstParade strooit de werken als confetti over de museumzalen en ver daarbuiten én verrast keer op keer. Deze laatste tentoonstelling voor de tijdelijke sluit van het museum voor een grootschalige verbouwing, is een mooie opmaat naar het ‘nieuwe’ museum waarin er meer ruimte is voor kunst uit de 20ste en 21ste eeuw.

De KunstParade

Delft Fringe Festival X Museum Prinsenhof Delft

Dansvoorstelling Lichtjesavond 2024 

Koos van de Water

Een gele band als kader. Daarbinnen rechts een gele 'wig' met bruin/blauwe punt (naar links wijzend)' geplaatst tegen een lichtgele achtergrond.

Zonder titel

Gerard van Loon

erepenning voor de schutterskoning der Confrerie der Handbussen te Delft

Jan Heesterman

Delft, Oostpoort

Lambert Eugen Florian Bodart

De Porceleyne Fles - Royal Delft

Gekristalliseerd glazuur, dat zich kenmerkt door kleine vlekjes die het object een schittering verlenen, is een bekend fenomeen in de keramiek. 
In eerste instantie was dit glazuur alleen geschikt voor architectonische producten. 
Voor de vorming van kristallen was een glazuurtype nodig dat tijdens de bakgang min of meer vloeibaar werd waardoor het alleen toegepast kon worden op tegels die horizontaal werden gebakken. 
Bij het gebruik van meerdere kleuren op één vlak moest worden voorkomen dat deze doorliepen. 
Dit was mogelijk door de glazuren te scheiden door middel van de cloisonné- dan wel de hollijn-techniek. 
Bij de cloisonné-techniek (verhoogd) werden met behulp van een ballonspuit verhoogde lijnen van klei op het ongebakken aardewerk gespoten die zich tijdens de eerste bakgang hechtten aan het oppervlak. 
Vervolgens werden de glazuren opgebracht. Bij de tweede techniek, de hollijn-techniek (verdiept) werden lijnen op het biscuitgebakken aardewerk gelegd. 
Hiervoor werd een mengsel met weinig kleur en glazuur gebruikt, waaraan was werd toegevoegd. 
De gestolde contouren werkten als een soort dam die de glazuren scheidde. Tijdens de tweede bakgang verbrandde de was en kwamen de lijnen wat dieper te liggen ten opzichte van de aangrenzende kleuren. 
Omstreeks 1914 ontwikkelde Mauser een nieuw glazuur dat bij het bakken voldoende stroperig bleef om op verticale vlakken gebruikt te worden. 
Hierdoor konden kristalglazuren tevens op vazen en bijvoorbeeld de hier afgebeelde schaal toegepast worden. 
Hiervan heeft met name de schilder en ontwerper L.E.F. Bodart gebruik gemaakt. Tevens legde Bodart zich toe op het ontwerpen van tegels waarbij hij eveneens het gekristalliseerde glazuur toepaste. 
Door de eerder genoemde verbetering van kristalglazuren werd een nieuw soort aardewerk ontwikkeld. 
Bodart leverde hiervoor niet alleen de decors en de modellen, maar voerde deze tevens uit. 
Dit grèsachtige zogenaamde 'Bodart'-aardewerk bestaat voornamelijk uit vazen en schalen.

Museum Prinsenhof Delft is open Tuesday - Sunday from 11 am - 5 pm. During school vacations the museum is also open on Mondays.

Plan your visit

Opgeschilderd de namen, familiewapens en jaartallen van intrede der schippers: P. Slegge 1708, C. Raesel 1753, B. Vink 1763, S. Rees 1773, A. Vinsent 1723, D. Rees 1750, S. Boitet 1723, S. Cortleeve 1710, I. Overvest 1745, H.V. Zwaard 1753, M. Slegge 1771, W. Cortleeve 1768, B. Slegge 1733, A. v. Rhoon 1756, J. Schimmel 1771, P. Slegge 1780 en drie wapenschilden zonder naam, waarvan één het jaartal 1728 draagt.

Wapenbord van het schippersgilde te Delft

Piet Kramer

Gezicht op de Wateringse Vest te Delft met een poortje en twee kerktorens op de achtergrond

De Wateringse Vest te Delft

Jacob Willemsz. Delff (II)

Dit schutterstuk toont de 'particuliere krijgsraad', d.w.z. vijf (van de zes) officieren van het Witte Vendel ten voeten uit. 
 
In het midden staat de kapitein Carel Leenertsz. de Vooght herkenbaar aan de lange commandostok; links van hem staat zijn luitenant Maerten Engelbertsz. Graswinckel gewapend met een korte piek en rechts, in weelderige kleding, de vaandrig Pieter Harmensz. van Ruyven met in zijn rechterhand het vaandel. 
Tussen de drie hoofdofficieren zijn twee sergeanten, links Samuel Claesz. Berckel en rechts Willem Claesz. van Assendelft, weergegeven. Hun lagere positie wordt benadrukt doordat zij enigszins op de achtergrond staan en geen degens dragen. 
Rechts is de tamboer van het vendel zichtbaar. Op zijn trommel staat het jaartal 1648. In dat jaar was Carel de Vooght vijftien jaar kapitein. Dit schuttersstuk is waarschijnlijk ter gelegenheid hiervan geschilderd. De figuren zijn in een halve cirkel gegroepeerd, waarvan het middelpunt wordt aangegeven door de commandostok van de kapitein en de stokwapens van zijn officieren. Door verschillende houdingen heeft de schilder geprobeerd de sterke verticale lijnvoering te doorbreken. Het schilderij is in vergelijking met andere schutterstukken uit deze periode tamelijk statisch. 
 
This canvas portrays the five officers of the White Regiment. In the centre stands the captain, Carel Leenertsz. de Vooght, recognisable by the long commander's baton: to the left stands his lieutenant, armed with a short pike and to the right, elegantly dressed, the ensign with the standard in his right hand. Two sergeants appear between the three field officers. Their inferior rank is underscored by their situation in the background. The regiment's drummer is seen on the right, with the date 1648 on his drum. That was Carel de Vooght's fifteenth year as captain, which this portrait was probably intended to commemorate. The figures are grouped in a semicircle, with the captain's baton and his officers' weapons in the centre. The painter sought to counterbalance the verticality of the design by varying the poses of the figures. Compared to other portraits of its kind, however, this one is rather static.

De officieren van het Witte Vendel

Adriaen Thomasz. Key

Antonio Moro

Margaretha van Parma (1522-1586) is landvoogdes over de Nederlanden van 1559 tot 1567. Na het sluiten van de vrede in 1559 tussen Frankrijk en Spanje, kan Filips naar zijn Spaanse gebiedsdelen reizen om daar tot koning van Aragon en Castilië te worden gekroond. Hij laat zijn halfzus Margaretha van Parma in de Nederlanden achter als landvoogdes. De bestuurshervormingen en strenge vervolging van protestanten van Filips brengen haar in conflict met de adel in de Nederlanden. Margaretha blijkt bereid tot het doen van concessies om de onvrede weg te nemen, maar Filips verzet zich daartegen.

Portret van Margaretha van Parma (1522-1586)

Cornelis Tulk

Nadat Joost Thooft in 1876 de fabriek had overgenomen van Geertruida Piccardt, begon hij met proeven om het Blauw-Delfts aardewerk te verbeteren en de productie hiervan nieuw leven in te blazen. 
Wel bleef hij vuurvaste stenen en gebruiksaardewerk vervaardigen. 
In tegenstelling tot het traditionele Delftse aardewerk met een gele scherf, trachtte Thooft uit te gaan van witbakkend aardewerk. 
Dit aardewerk werd samengesteld uit vier soorten aarde waarvan een witbakkende plastische klei uit Devon (Engeland) het hoofdbestanddeel vormde. 
Hieraan werd onder andere porseleinaarde (kaolien) toegevoegd om de gewenste witheid te verkrijgen. 
Na de eerste bakgang kon direct op de witte, harde scherf worden geschilderd. 
De eerste jaren na de overname bestonden uit een reeks experimenten om de kwaliteit te verbeteren. 
De vaas is beschilderd met het zogenoemde 'Tulk-zonnebloemmotief' dat is ontworpen door de plateelschilder Cornelis Tulk die van 1814 tot 1887 bij het bedrijf werkte. 
Dit decor werd in de eerste jaren van de wederopbouw veelvuldig op het nieuwe product toegepast. 
Het zonnebloemmotief is uitgevoerd in een blauwe beschildering en wordt vooral gebruikt om cartouches op te vullen. 
Op 24 februari 1884 herdacht 'de laatste der oud-Delftsche plateelschilders, de tachtigjarige Cornelis Tulk, den dag waarop hij, tien jaren oud, als leerling zijns vaders in dienst trad bij de plateelbakkerij' zo vermeldt een artikel uit 1885. 
Toen werd in een aflevering van De Navorscher uitgebreid stilgestaan bij dit heuglijke feit. 
'De tegenwoordige eigenaars dier fabriek, de heeren Joost Thooft en Labouchere, boden hem te dezer gelegenheid een feest aan' zo wordt gemeld. 
Opvallend waren de vele blijken van waardering, 'die den wakkeren en nog onvermoeiden grijsaard ten deel vielen, niet alleen van zijne patroons, maar ook van zijne mede-werklieden en vooral van de schilders en schilderessen, die allen erkenden, dat zij de kunst, die het Delfsch aardewerk weder in eere bracht, van hem hebben geleerd'.

Johan Bernhard Wittkamp

kniestuk, gezeten in een groene armstoel, zijn rechterhand steunend op de naast hem staande tafel; schuin voor tafel gezeten, op houten tafel houten katheder waarop opengeslagen bijbel, drie boeken ernaast en een staande crucifix.

Portret van Ph. W. Oorte, pastoor van de St. Hippolytuskerk parochie te Delft, 1871-1876

Isaac van Haastert

Gezicht op de Oude Kerk gezien naar het oosten

De toren van de Oude Kerk

Adriaen van der Werff

Portret van (vermoedelijk) Jacob Thierens

Mary Waters

Johannes Vermeer

Beschrijving van het (kunst)werk: Vrouw met een boek in haar linkerarm staat voor een liggende kaart van de Nederlanden. aan beide zijden van de kaart zijn 10 rechthoekige landschappen te zien. aan bovenzijde is de onderzijde van een kroonluchter zichtbaar.

De Schilderkunst

De Gecroonde Theepot

Ary de Milde

Theepot met bolvormige romp, deksel ontbreekt, met schuine, taps toelopende tuit, groot C-vormig oor en brede, ingesnoerde voet en hals. Reliëfdecor van twee draken.

Adolf le Comte

Leon Senf

Aan het einde van de negentiende eeuw bewerkstelligde tsaar Nicolaas II van Rusland (1868-1918) dat conflicten tussen volkeren door middel van arbitrage worden opgelost. 
Over deze kwestie werd in 1899 te Den Haag de eerste internationale conferentie gehouden. 
Hierbij werd besloten het nog op te richten Internationale Hof van Justitie en het Hof van Arbitrage in deze stad te vestigen. 
De Franse architect L.M. Cordonnier kreeg de opdracht een gebouw hiervoor te ontwerpen. 
Hij werkte daarbij samen met prof.ir. J.A.G. van der Steur. 
In 1913 werd de bouw voltooid van 'Het Vredespaleis' zoals dit bouwwerk al spoedig in de volksmond werd genoemd. 
De bouw werd mede mogelijk gemaakt door een genereuze schenking van de Amerikaanse filantroop Andrew Carnegie. 
Alle naties droegen bij door kunst- en kunstnijverheid objecten te schenken, hetgeen de samenwerking tussen de landen symboliseert. 
De decoratie van deze 'tempel voor de vrede' werd uitgevoerd door diverse kunstindustriele bedrijven waaronder Brouwers aardewerkfabriek Leiderdorp, De Porceleyne Fles en meubelbedrijf H. Pander en Zonen uit Den Haag. 
De leiding was in handen van de Haagse architect en decorateur Herman Rosse (1887-1965). 
Een schenking van de Nederlandse regering bestond uit de zeven glas-in-lood ramen boven de hoofdtrap. 
De opdracht tot vervaardiging werd verstrekt aan het atelier van Jan Schouten (1852-1937) die de opdracht doorspeelde aan Adolf le Comte. 
De zeven grote ramen bestaan uit een rond venster met hieronder een dubbel boograam en een titelraam. 
Volgens een verklaring van Le Comte symboliseren de afbeeldingen op deze ramen enerzijds de zegeningen van de Vrede, anderzijds de Oorlog en de hieruit voortvloeiende Dood met alle gevolgen van dien. 
Het ronde venster boven het middelste raam 'Pax in Terris' (Vrede op aarde), toont een zittende vrouwenfiguur met een muts op het hoofd. 
De armen houdt zij gestrekt aan weerszijden van haar lichaam. 
Deze zittende vrouw vertoont sterke overeenkomsten met de vrouw op deze schotel, die wordt geflankeerd door de personificaties van De Vrede en Justitia. Ongetwijfeld verwijst het opschrift 'Anno 1913 pax in terras' eveneens naar de voorstelling op dit roosvenster in het Vredespaleis.

Herinneringsschotel ter gelegenheid van de opening van het Vredespaleis

groen fluwelen vaandel met goudappliqué 'Hulde aan de Corporatie 1890 - 1895' en de attributen lier, boek, masker, rol papier. onderaan: 'Bijstand zij ons doel, Delft' onderzijde afgebiesd met goudband en drie flossen, waarvan de middelste ontbreekt

Vaandel 'Hulde aan de Corporatie Bijstand zij ons Doel 1890 - 1895'

De groep Berbas en Reflet Métallique bestaat eigenlijk uit twee groepen, maar het onderscheid is niet altijd even duidelijk. Het gaat bij beide groepen om vazen in nieuwe vormen en ondoorzichtige glanzende glazuren die over de vaas heen lopen. Bij deze vaas is zichtbaar dat het glazuur oneffen en dof is, waardoor de Porceleyne Fles het stuk heeft afgekeurd.

Réflet Métallique vaas

onbekend

Kruik met verschillende Chinese figuren in een landschap

Palamedes Palamedesz. I

Palamedesz schilderde voornamelijk ruitergevechten in een landelijke omgeving.

Ruitergevecht bij een brug

Hartvormige lekschaal, met hoge wand; rustend op drie kegelvormige pootjes; twee in krul uitlopende U-vormige handgreepjes; ongedecoreerd.

Tomas Rajlich

Zwart monochroom werk waarbij de verf dik is opgebracht. Over het gehele oppervlak lijkt de verf gestold in de schilderachtige expressieve beweging. 
 
In het werk van Tomas Rajlich staat het dualisme tussen formele orde en expressieve beweging centraal. In dit werk is de orde vrijwel verdwenen en voert de pastueuze, schijnbaar bewegende massa de boventoon. Toch moet ook (voor de toeschouwer onzichtbaar) aan dit werk een raster ten grondslag hebben gelegen: deze zit echter onder de verflaag

Michiel van Mierevelt

Portret van Sara Bosschaert op 56-jarige leeftijd, halfportret naar links, zittend in een stoel aan een tafel waarop een boek ligt. Kapje op hoofd, plooikraag, rechter wijsvinger geringd en bonten sjawl over schouders.

Portret van Sara Bosschaert (1561 - 1627)

Cachet van Hugo de Groot

Chris Dagradi

Wolk

Als twintiger strijkt de Amerikaanse kunstenaar Chris Dagradi in Delft neer. Hij werkt jarenlang in de Delftse aardewerkfabrieken en ontdekt zo de mogelijkheden die het beschilderen van tegels en keramiek bieden. Maar hij blijft ook schilderijen maken. Zoals Blade, een grote rechthoek waar Dagradi een puntige vorm uit ‘wegklapte’. De vorm die daardoor ontstaat, is asymmetrisch maar heeft toch een perfecte balans. Dagradi speelt met contrasten en vult de strakke buitenlijn van zijn ‘shaped canvas’ (gevormd doek) met losse, dynamische verfstreken. Ook de titel laat twee tegenpolen zien – een blade is het lemmet van een mes én een grasspriet.

Blade

Oranje Plantage

Hendrick Goltzius

Hendrik Hondius (I)

Charlotte de Bourbon, kniestuk links in rijk gebloemd gewaad met halsketting, staande geplooide kraag. In ovaal met randschrift, 4-regelig onderschrift. 
 
Charlotte is de derde echtgenote van Willem van Oranje.

Portret van Charlotte de Bourbon

Boerderij aan de Rotterdamseweg 161

Peter Odijk

'Old Remembrance'

Thomas van der Wilt

In 1727 schilderde Thomas van der Wilt deze anatomische les in het Theatrum Anatomicum aan de Verwersdijk. De stadsanatoom Abraham van Bleyswijk toont de verzamelde medici met een aanwijsstokje de armspieren van het lijk. Uit de plaatsing van de chirurgijns en de ballustrades is de ronde opbouw van het Theatrum af te leiden. De schilder heeft de achtergrond versierd met bogen en klassieke beelden. Voor de arm van het lijk staat een brandende kaars. Deze kaars, die we ook in het schilderij van Van Mierevelt aantreffen, kan de kortstondigheid van het leven symboliseren. De schilder zal echter bij de sectie ook echte kaarsen hebben gezien. Men gebruikte geparfumeerde kaarsen om de stank van het lijk te verminderen. Voor ditzelfde doel gebruikte men ook 'ruykballetjes', die enkele doktoren op het schilderij in de hand hebben.

Anatomische les door Abraham Cornelisz. van Bleiswijck

Gravure met een portret van Pieter van Foreest op 64-jarige leeftijd (1521-1597, geneesheer van Willem van Oranje). Portret ten halve lijve, van voren gezien, op 64-jarige leeftijd. Van Foreest is gekleed in een mantel afgezet met bont, een muts op het hoofd, een handschoen in de linkerhand. Op de achtergrond een obelisk in een berglandschap. Bovenschrift; 'ÆTAT. SUÆ. 64 Ao 1586.' en 6-regelig onderschrift in het Latijn; 
'Ceu viuum ut videas, ocutis atque ore Forestum / Goltzius hîc mira dexteritate dedit. / Non tame ingenium manus æmulæ reddidit, ægris / Et quæ pæonia præstitit arte suis. / Hæc libri reseruntm supplant sic scripta Forestum / Etsi non totus detur in ære tibi.'. 
Rechtsonder de initialen 'N.F.A.'.

Portret van Pieter van Foreest (1521-1597)

Anoniem

Halfportret jongen

Vanuit het Prinsenhof strijdt Willem van Oranje (1533-1584) voor vrijheid van geloof en geweten. Hij vindt dat je mag geloven en denken wat je wilt. Wat betekent vrijheid voor inwoners van Delft vandaag? Het afgelopen jaar is Museum Prinsenhof Delft samen met stadsbewoners op zoek gegaan naar antwoorden op deze vraag.

Monutotam

Peter Peereboom

Gezicht op Delft en een vrouw (Sandra Nelissen)

Simon Fokke

Het aanbieden van het Smeekschrift aan landvoogdes Margaretha van Parma door het Verbond der Edelen, 5 april 1566.

Het aanbieden van het Smeekschrift aan landvoogdes Margaretha van Parma door het Verbond der Edelen, 1566

Hendrick de Keyser

Buste van Willem van Oranje

Willem van der Lelij

Pieter Jansz van Asch; Leonard Bramer; Adam Pijnaker; Johannis Verkolje;

Jan Henderikse

In 1985 doet de Gemeente Delft een oproep aan kunstenaars om een actueel stadsgezicht te maken, geïnspireerd op het wereldberoemde 17de-eeuwse Gezicht op Delft van Johannes Vermeer. Jan Henderikse doet dat letterlijk en fotografeert alles wat hij ziet in de stad van zijn kindertijd en jeugd. Het gaat hem niet om het perfecte plaatje, maar om snelle opnamen. Zijn snapshots zijn amateuristisch en soms onscherp. Maar met zijn 744 polaroids in vijf schetsboeken geeft Henderikse een herkenbaar en volledig beeld van Delft in 1985.

'Gezicht op Delft'

Willem van der Vliet

Portret van Maria Jorisdr. Pijnaecker (1599 - 1678), staande 3/4 naar links. Zij draagt een zwarte jurk met witte kanten manchetten, plooikraag en vleugelmuts. Zij staat naast een tafel met daar op een bijbel. Zij houdt handschoenen vast in haar linkerhand. Linksboven het familiewapen.

Portret van Maria Jorisdr. Pijnaecker

Objectgegevens

Heb je een opmerking?

Duik in onze collectie

R70-54

De bewening van Christus

Gezicht in de Nieuwe Kerk te Delft met de memorietafel van Adriaen Teding van Berkhout

Nautilusbeker met zingende faunen

Portret van Willem van Oranje op 22-jarige leeftijd

R70-54

De bewening van Christus

Gezicht in de Nieuwe Kerk te Delft met de memorietafel van Adriaen Teding van Berkhout

Nautilusbeker met zingende faunen

Portret van Willem van Oranje op 22-jarige leeftijd

R70-54

De bewening van Christus

Gezicht in de Nieuwe Kerk te Delft met de memorietafel van Adriaen Teding van Berkhout

Nautilusbeker met zingende faunen

Portret van Willem van Oranje op 22-jarige leeftijd

Bekijk

Over ons

Bezoekadres

Openingstijden

Blijf op de hoogte

Portret van Maria Jorisdr. Pijnaecker

Objectgegevens

Heb je een opmerking?

Duik in onze collectie

R70-54

De bewening van Christus

Gezicht in de Nieuwe Kerk te Delft met de memorietafel van Adriaen Teding van Berkhout

Nautilusbeker met zingende faunen

Portret van Willem van Oranje op 22-jarige leeftijd

R70-54

De bewening van Christus

Gezicht in de Nieuwe Kerk te Delft met de memorietafel van Adriaen Teding van Berkhout

Nautilusbeker met zingende faunen

Portret van Willem van Oranje op 22-jarige leeftijd

R70-54

De bewening van Christus

Gezicht in de Nieuwe Kerk te Delft met de memorietafel van Adriaen Teding van Berkhout

Nautilusbeker met zingende faunen

Portret van Willem van Oranje op 22-jarige leeftijd

Bekijk

Over ons

Bezoekadres

Openingstijden

Schrijf je in voor de nieuwsbrief

Blijf op de hoogte