Weet je al wanneer je ons museum gaat bezoeken? Je bestelt alvast eenvoudig je tickets online.

Koop je tickets alvast online

Kom nog één keer, voordat de deuren sluiten

Willem van Oranje

Van februari tot juni 2023 presenteerden we de tentoonstelling Het Delft van Vermeer. Wie was deze beroemde schilder? Hoe was hij verbonden aan Delft? En hoe zag Delft er eigenlijk uit in de 17de eeuw? We blikken terug op een uitzonderlijke tentoonstelling aan de hand van enkele highlights.

Een terugblik op de tentoonstelling 

Highlights uit Het Delft van Vermeer

Prinsenhof delft homepage

If you know when you will be visiting the museum, book your tickets now, online.

Book your tickets online

William the Silent

Vanuit het Prinsenhof strijdt Willem van Oranje (1533-1584) voor vrijheid van geloof en geweten. Hij vindt dat je mag geloven en denken wat je wilt. Wat betekent vrijheid voor inwoners van Delft vandaag? Het afgelopen jaar is Museum Prinsenhof Delft samen met stadsbewoners op zoek gegaan naar antwoorden op deze vraag.

Monutotam

Jan Henderikse

In 1985 doet de Gemeente Delft een oproep aan kunstenaars om een actueel stadsgezicht te maken, geïnspireerd op het wereldberoemde 17de-eeuwse Gezicht op Delft van Johannes Vermeer. Jan Henderikse doet dat letterlijk en fotografeert alles wat hij ziet in de stad van zijn kindertijd en jeugd. Het gaat hem niet om het perfecte plaatje, maar om snelle opnamen. Zijn snapshots zijn amateuristisch en soms onscherp. Maar met zijn 744 polaroids in vijf schetsboeken geeft Henderikse een herkenbaar en volledig beeld van Delft in 1985.

Gezicht op Delft

Twee foto's van huizen aan het Achterom te Delft, geplakt op twee met doek bespannen paneeltjes, beschilderd.

Huizen aan het Achterom 45-47

In februari 2024 heeft de gemeenteraad van Delft het definitieve akkoord gegeven op de verbouwings- en vernieuwingsplannen van ons museum. De deuren zijn op 5 januari 2025 gesloten. We zijn nu echt gestart met de verbouwing. Graag lichten we de grote veranderingen die het historische monument binnen én buiten zal ondergaan toe.

Bouwen aan een nieuw Museum Prinsenhof Delft

Verbouwing & vernieuwing

Jan Schoonhoven

'Offergaven en lofgeden dragen we u op, o heer, voor deze ziel'

'Stabat Mater'

64 Rectangles

Hendrik Florisz. Scheurleer

Gezicht van de Groote Bierkade

Model van een hangbrug over de kali Serayu, Rejoso

over de kali Serayu, Rejoso

onbekend

Rijk van Lavieren

Rhenen

Het bord heeft een schuine standring en een brede, licht oplopende rand. Het plat heeft, binnen een dubble cirkel, een decor van een tuin met een hekje, een rots, bloeiende planten, een opengewerkte muur met uitzicht op een prunusboom en een pilaar met o.a. een ru-yi-kop als versiering. De rand is gedecoreerd met bloem- en bladmotieven. De buitenrand heeft een decor van twee takken.

Vorm

Het schoteltje heeft een standring, een licht oplopende rand en een stuitrandje op het plat. Het kommetje is licht concaaf-conisch van vorm en heeft een standring. Het schoteltje heeft op het plat een centraal floraalmotief met daaromheen een decor van bloesemtakken, een spelend zotje en een oosterse dame, een zogenoemde 'lange Lijs', gezeten op een rots. Langs de rand loopt een band met swastikavormig servetwerk. De buitenwand heeft een decor van boeddhistische symbolen. Het kommetje heeft op het plat, binnen een dubbele cirkel, een decor van een rots met gras. Langs de rand loopt een band met swastikavormig servetwerk. De buitenwand is gedecoreerd met een treurwilg, een zotje en een lange Lijs.

Het bord heeft een standring en een brede, licht oplopende rand. Het plat heeft, binnen een enkele cirkel, een decor van een bloesemtak met daaromheen vier bloeiende planten. De rand is gedecoreerd met vier bloemenranken. De achterzijde heeft een decor van twee gestileerde bloesemtakken.

Fenneke van der Elst

Zicht op Delft, De toren van het Stadhuis

W. Savelkoul [Soerabaja]

steek behorende bij het ambtskostuum van L.Ch. Welsink

Gevel- of sluitsteen brouwerij De Pauw

Hendrik Hondius (I)

Portret van Jacob van Malderen

Zak, afkomstig uit de Weeskamer (stadhuis Delft), waarin officiële stukken (rechtstukken e.d.) in bewaard werden. Op de zak is een etiket genaaid, waarop vermeld staat wat in de zak zit (in dit geval stukken in een zaak van de Weesmeesteren der Stad Delft contra Vincent Wilhelm Grave van Hompesch) 
 
De tekst op het etiket luidt: 
'Hoff 
De heeren Fagel en v dr Mieden comm[isariss]en Tubalkijn adj. 
Weesmeesteren der Stad Delft q[ualitate] q[ua] (..?) Requir[an]ten van app[ointement] van R: A: en nu eijss[cher]s in R: A: en verw[eerde]rs in Reconv: Contra Vincent Wilhelm Grave van Hompesch beschreven in de ordre van de Ridderschap etc. gere[quireer]de en nu verw[eerde]r en Eijss[che]r 
R: Pittenius en F: Ellinkhujisen adv[okaten 
H:v: Son proc[ureu]r'

De Lavieter & Co.

Alida van Sandick

De gewelfde schotel heeft een standring. De schotel heeft een decor van drie bloementakken rond een centraal bloempje. De rand heeft een gegolfde band met ruitvormig servetwerk.

halfronde gevelsteen; met voorstelling van kruier met sleepwagen, waarop een vat; tegen de achterwand een tinnen bierpul op een muurplank. 
Afkomstig uit het voormalige bierkruiershuisje, Delft

Gevelsteen bierkruiershuisje

Het eivormig miniatuurvaasje heeft een standring, een ingesnoerde hals en een verdikte rand, een zwarte band boven de standring en een zwarte schouder en hals, met daartussen een decor van een dame gezeten in een landschap met bloemen.

gevelsteen (eerste steenlegging?) met gebeitelde tekst: ANNO 1733 6. Is Deese Groene Meulen gesticht door Eduart Herwynne en Mephiboseth van de Woestijne

'Groenen Meulen'

Thomas van der Wilt

Jan Caspar Philips

Reinier Boitet

Portret van Petrus Gribius

Lies Cosijn

Jet Sielcken

De Porceleyne Fles - Royal Delft

Experimentele Afdeling van De Porceleyne Fles

Vaas voor Mijnheer Krupp

Herman Sanders

Kom met goudluster beschildering

gevelsteen met in cartouche een voorstelling van een luidklok.

Gevelsteen De Clock

Penning op het sneuvelen van Maerten Harpertsz. Tromp op 10 augustus 1653 in de zeeslag bij Ter Heijde

Driedelige komfoor, een zogenaamde 'luie baker'. Ronde theepot, op een zeszijdige komfoor, in neo-gothische stijl, opgesierd met verschillende kleuren en goud opglazuur.

Bierpul met deksel

Koningstijger

Eduard Houbolt

Hillebrant Jacobsz van Wouw I

Portret van Floris van Montmorency

Steengoed scherf met aantekeningen. Bij plateelbakkerijen zijn veel van deze 'notitieblaadjes' aangetroffen. 
De vondst van deze scherf in een beerput bij een woonhuis ligt dan ook niet voor de hand.

Portret van Prins Willem I

Erik Pape

Diagonale streep van linksboven naar middenonder, links daarvan wit vlak, rechts daarvan diverse roze vlakjes, flauw gebogen lijn bovenaan

Bassin rond, mei 1987

Henk Molenaar

'number seven'

Henk Tieman

Cornelis Jansz. van der Burch

Tazza (drinkschaal op voet) met een reliëf van Orpheus

Hozan Zangana

Is een kind veilig in de baarmoeder terwijl de moeder in nood verkeert? Of is het kind het veiligst in de kostbare tijd net voor zijn eerste ademteug? Als het nog aan de navelstreng tussen de benen van zijn moeder ligt en het nog niet blootstaat aan de soms angstaanjagende buitenwereld.

MALAWA / Geboorte

De Lampetkan

Gevelsteen 'Koe Poort'

Marco Zwinkels

Portret Aart Houtman

Willem I van Oranje

Charles Silvius

In de zomer van 1580 verklaarde koning Filips II (1527-1598) prins Willem van Oranje vogelvrij. Als verdediging schreef de prins een uitgebreide apologie. Hij legde uit waarom hij niets anders kon dan de strijd voortzetten: de Opstand was een legitiem verzet tegen het tirannieke optreden van de buitenlandse onderdrukker.

'Apologia illustrissimi principis Willelmi Dei gratia principis Avraicae [...]'

Het museum is tijdelijk gesloten voor verbouwing en venieuwing

Plan je bezoek

Hendrik Cornelisz. Vroom

Op de voorgrond de Delftse Vliet, de belangrijkste route naar Den Haag. De stad is ommuurd als verdediging tegen de Spanjaarden. Onder de Oude Kerk is die ommuring onderbroken door de Haagpoort, vanwaar de schepen, voortgetrokken door paarden, vertrokken. De Vliet was niet alleen de waterweg naar Den Haag en Rijswijk, maar ook naar Leiden, Amsterdam en Haarlem. Het bier, het laken en later het aardewerk, producten die op grote schaal in Delft gemaakt werden, vervoerde men langs deze weg. Op Vrooms schilderij steken boven de lage bebouwing slechts drie grote gebouwen uit, van links naar rechts: De Nieuwe Kerk met het verhoogde koor, de toren van het stadhuis en de Oude Kerk.

Gezicht op Delft vanuit het noordwesten langs de Vliet

Beker vervaardigd ter gelegenheid van het 25 jarig jubileum van koningin Wilhelmina, 6 september 1923, met Oranjeboom en Hollandse leeuw en opschrift: 'Jubileum koningin Wilhelmina 6 sept. 1898-1923' en ''t Is Oranje 't Blijft Oranje 't Is Oranje Boven'

Beker vervaardigt ter gelegenheid van het 25-jarig regeringsjubileum van koningin Wilhelmina, 6 september 1923

Haardplaat met wapen van Prins Maurits

wapenschild van regentes Margaretha van der Gucht

Met familiewapens van Jasper van Kinschot (1553-1603) en zijn vrouw Josina Pijll (1562-1601) 
 
Jasper van Kinschot was raadsheer in het Hof van Brabant, thesaurier-generaal van prins Maurits, executeur erfenis van prins Willem van Oranje en raad in de souvereine leenhove van Brabant. Hij kwam in 1590 met zijn vrouw, met wie hij in 1578 trouwde in Bergen op Zoom, naar Den Haag. Twee jaar later, in 1592 woonde het gezin in het huis van Bronckhorst in de Korte Nobelstraat aan de noordzijde. In 1596 kocht hij Lange Vijverberg nr. 11. Rondom de wapens is de lijfspreuk van Van Kinschot weergegeven: Virtute et Constantia/Vertu et Constance/Geduerighe deucht verwint. 
Hierboven zijn drie scènes uit het apocriefe verhaal Susanna en de Oudsten afgebeeld (de badende Susanna, de berechting van Susanna en de bestraffing van de twee Oudsten) 
 
(http://www.thuisinbrabant.nl/personen/k/kinschot,-jasper-van) 
Jasper van Kinschot werd geboren op 15 oktober 1552 in Turnhout, in het toen nog ongedeel­de Brabant, als zoon van Zeger van Kinschot en Josine Roe(lo)fs. Op 20 september 1578 huwde hij in de Grote Kerk van Bergen op Zoom Josina Pijll, dochter van Nicolaas Pijll en Cornelia Boulijn. Zij was geboren op 25 januari 1562 op kasteel Wouw bij Roosendaal. Het echtpaar kreeg veertien kinderen van wie er slechts zeven de volwassen leeftijd bereikten. Na het overlijden van zijn echtgenote op 11 december 1601 hertrouwde Jasper op 17 augustus 1603 te Vlissingen met Maria de Chantraines dict Broucqsault. Uit dit huwelijk werd postuum een dochtertje geboren, dat echter na enkele maanden overleed. Jasper van Kinschot overleed op 11 december 1603 te 's-Gravenhage. 
 
In zijn prille jeugd genoot Jasper in de vrijheid Turnhout onderwijs, waarbij Latijn en Grieks, maar ook muziek en orgel- en clavecimbelspel deel uitmaakten van het programma. In 1567 ging hij naar de Universiteit van Keulen, alwaar hij bij de Jezuïeten verbleef. Nog voordat hij zijn studie voltooid had, kwam er in 1570 een bevel van Filips II aan alle onderdanen die aan vreemde universiteiten studeerden, deze te verlaten en te gaan studeren in de Universitey­ten sijner subjectie oft tot Romen. Met dispensatie van Alva bleef Jasper te Keulen tot hij baccalaurus artium was. In Dowaai behaalde hij op 20 maart 1571 de titel doctor artium. Hij bleef daar nog enkele maanden langer om de françoische tale te leren, waarna hij in augustus 1571 in Leuven rechten ging studeren. Als baccalaurus iuris ging hij tenslotte in 1574 naar Brussel om de juridische praktijk te leren. 
 
Zijn praktijkjaren begon hij te Brussel als klerk bij mr Willem van Winde, bij wie hij ook in de kost ging. Vervolgens ging hij in de leer bij zijn neef, advocaat mr Hendrick van Kinschot. Toen de functie van griffier van de Raad en Rekenkamer en het Leenhof van de Markiezen van Bergen op Zoom vacant kwam, solliciteerde Jasper hiernaar. Dat hij die functie ook daadwerkelijk kreeg, behoeft geen verbazing te wekken; de baanderheer van Merode, die namens zijn dochter Margaretha, markiezin van Bergen op Zoom, dit ambt mocht begeven, werd door Hendrick van Kinschot in al zijn zaken bijgestaan. Ongetwijfeld heeft deze laatste zijn neef aanbevolen. Na zijn aanstelling, op 8 juli 1577, vestigde Jasper zich te Bergen op Zoom bij Jan de Sage, kanunnik en deken der Grote Kerk. Hiermee begon zijn zelfstandige loopbaan én zijn betekenis voor het noorden van Brabant. Zowel in zijn persoonlijk leven als in zijn carrière ging het Jasper in deze jaren voor de wind; hij 'vrijde' en huwde vervolgens jonkvrouwe Josina Pijll, wier vader Nicolaas raad en commies van de markies van Bergen op Zoom was. 
 
In 1581 werd Jasper raad en stadhouder van de lenen van Bergen op Zoom. Spoedig echter kwamen er problemen wegens de Spaansgezindheid van de markies: in 1582 werden zijn goederen door de Staten van Brabant aan de prins van Oranje gegeven. Voor Jasper van Kinschot had deze maatregel het einde van zijn carrière kunnen betekenen. Hij ging echter over in dienst van Willem van Oranje in zijn oude functie van griffier (25 januari 1583) en kreeg korte tijd later tevens de functie van rentmeester-generaal van het Huis van Bergen op Zoom. 
 
Of hierbij van een bewuste verandering van loyaliteit -en wellicht ook van godsdienst- sprake was, blijkt niet uit Jaspers aantekeningen. Ook bleek bij deze gelegenheid dat Willem van Oranje gemakkelijk de functionarissen van zijn Spaansgezinde voorganger -ook Jaspers schoonvader Nicolaas Pijll kwam in dienst van Oranje- overnam. Had hij wellicht gebrek aan geschoolde functionarissen? Eén ding is zeker: Van Kinschot heeft, evenals zijn schoonvader, het vertrouwen van de Oranjes niet beschaamd. Dit moge blijken uit zijn verdere carrière en uit de gegevens die we bezitten over hem en zijn gezin. 
 
Al kort na zijn indiensttreden bij Oranje, werd Jasper samen met zijn schoonvader naar Antwerpen ontboden, waar zij het verzoek kregen orde op zaken te stellen in de financiën van de Oranjes. Enige tijd later werd hij, wegens het overlijden van griffier Johan Baptista Vogelsanck, tevens benoemd tot griffier van Willem van Oranje. Op last van deze laatste ging hij, aangezien Steenbergen in augustus 1583 door de vijand was ingenomen, met zijn schoon­vader en met een ingenieur naar de Ruigenhil om deze plaats te versterken en te omwallen. Deze voor Jasper waarschijnlijk zeer buitenissige opdracht schijnt hij bijzonder goed volbracht te hebben. De plaats, die later 'Willemstad' genoemd werd, eerde hem met een jaarlijks pensioen en met het peetvaderschap over één van zijn kinderen. Met zijn griffier­schap in dienst van Willem van Oranje blijkt hij eveneens het griffierschap van het huis van Buren bekleed te hebben, in dienst van Willem van Oranjes dochter Maria. In 1587 legde hij deze functie, wegens de andere drukke werkzaamheden, neer. 
 
In 1586 kreeg Maurits van Leicester toestemming in het markiezaat van Bergen op Zoom een voorziening te treffen op justitieel gebied voor die zaken waarvoor men op de Raad van Brabant te Brussel was aangewezen. Deze zaken werden vanaf die tijd behartigd door enkele door Maurits benoemde deskundigen alsmede door de leden van Maurits' eigen raad. We zien in de stukken van deze voorloper van de Raad van Brabant te 's-Gravenhage ook de naam van Jasper van Kinschot voorkomen. In september 1591, toen de Raad van Brabant te 's-Gravenhage werd opgericht, werd Jasper tot raad in dit college benoemd, terwijl hij tevens zijn functies voor prins Maurits bleef vervullen. 
 
De band die Jasper met de Oranjes had gekregen, blijkt ook uit het feit dat diverse leden van dit huis peetvader of peetmoeder van kinderen van Jasper waren. Zo was Maria van Nassau in 1589 peet van Maria van Kinschot, Maurits in 1590 van zijn naamgenoot Van Kinschot, Emilia van Nassau, zuster van Maurits, van een gelijknamig Kinschot-dochtertje in 1593 en tenslotte Louise de Coligny van Lodewijck van Kinschot in 1595. 
 
Nergens vermeldt Jasper in zijn autobiografische aantekeningen iets over zijn geloofsovertui­ging, maar mede uit bovenstaande gegevens mogen we afleiden dat hij in de jaren tachtig van de zestiende eeuw is overgegaan tot het calvinisme. 
 
Zijn Brabantse geboorte was voor zijn aanstelling in de Raad van Brabant een vereiste. Zijn collega-raadsheren waren -aanvankelijk vrijwel zonder uitzondering- geboren Brabanders. Zijn kinderen vonden hun huwelijkspartners echter ook onder de leden van Hollandse en Zeeuwse aanzienlijke families. 
 
Jasper van Kinschot, wiens lijfspreuk 'Virtute et Constantia' was, ofwel 'Geduerighe deucht verwint' was, werd aldus de stamvader van een Noordnederlandse protestantse tak van de familie Van Kinschot. 
 
Bronnen 
 
Algemeen Rijksarchief 's-Gravenhage, Familie-archief Van Kinschot, Autobiografische aantekeningen van Jasper van Kinschot (diverse handschriften). 
 
Molhuijsen P., en Kossman, F. (red.), Nieuw Nederlandsch Biografisch Woordenboek, deel 10, Leiden, 1937. 
 
Van Kinschot, C., Genealogie van het Geslacht van Schooten, later genoemd: (van) Schoyte (België) en Van Kinschot (België en Nederland), Tiel, 1910-1912. 
 
Dit artikel verscheen eerder in: J. van Oudheusden e.a. (red.), Brabantse biografieën. Levensbeschrijvingen van bekende en onbekende Noordbrabanders. Deel 1, Amsterdam/Meppel, 1992. 
---------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------- 
 
Mr Jasper van Kinschot (eerst Caspar), raadsheer in het Hof van Brabant, thesaurier-generaal van Prins Maurits, executeur erfenis Prins Willem van Oranje, raad in de souvereine leenhove van Brabant 
Leefde van 15 oktober 1553 tot 1603 
·	Studeerde in Keulen rechtsgeleerdheid, vervolgens in Douay en bij de praktijk in Brussel van Hendrik van Kinschot; 
·	Bekeerde zich tot het protestantisme; kreeg 16 kinderen 
·	In 1583 werd hij Lid van de Raad van Willem van Oranje en Griffier van zijn domeinen van Nassau en van Buren 
In de winter van 1583 volgde hij Willem van Oranje naar Dordrecht en in mei 1584 naar Delft, alwaar Willem op 10 juli werd vermoord. Snel werd Jasper van Kinschot door de Staten van Holland benoemd tot Thesaurier van Prins Maurits die toen nog minderjarig was en tot griffier van de provisionele administratie van de successie van de huizen van Nassau en Buuren. Hij hield een persoonlijk gezinsboekje bij, waardoor heel wat aardige gegevens over hem en zijn gezin bekend zijn en waardoor de familierelaties duidelijk worden en eigenlijk ook bewezen worden. 
Jasper van Kinschot werd in 1593 eigenaar van een huis, een klein huis, een schuur, een boogaard en bos te Oosterhout, tezamen groot vier bunder en werd genoemd: de Blauwe Camer. Jasper maakte zich verdienstelijk voor de Oosterhoutse bevolking door interventies bij Prins Maurits, de Staten van Brabant en de Raad van State. Het dorpsbestuur verleende hem daarom in 1593 twaalf jaar vrijdom van alle dorpslasten voor zijn huis. Jaspers zoon Lodewijk verkocht de bezitting in 1627 aan Adriaan Verelst, commies-generaal van de domeinen van de prins van Oranje. In 1645 werd de Blauwe Camer eigendom van de Norbertinessen van St. Catharinadal, die het nog in bezit hadden in 1960. 
Jasper kwam in 1590 naar Den Haag en woonde in 1592 in het huis van Bronckhorst in de korte Nobelstraat aan de noordzijde. Hij kocht in 1596 Lange Vijverberg nummer 11, het Hof van Culemborg. Daar woonde hij in ieder geval in 1601. Dit huis werd door de erven verkocht in 1620 aan de Graaf van Culemborg. In de 18de eeuw kreeg het huis een ander front. 
Bij het overlijden van Josina Pijll in 1601, kwamen de prinsen in het huis aan de Lange Vijverberg 11 en waren vergezeld van de graven Willem, Ernst en Jan-Ernst van Nassau. Bij de ziekte van zijn vrouw had Jasper een tiental doctoren, enige zeer bekwame chirurgijns en zelfs twee paracelsisten of quacksalvers aan haar ziekbed geroepen. De gehele Vijverberg was na het overlijden in rouw. Prins Maurits was apart voor de uitvaart uit Brabant naar Den Haag teruggekomen met andere graven van Nassau . 
 Jasper speelde verder een grote rol in de opzet en aanpassingen van Willemstad (NBr.),de stichting van het dorp Fijnaart en van Lennep laat hem in zijn werk “de stiefzoon” optreden naast Prins Maurits.

Tafellaken met de familiewapens van Jasper van Kinschot (1553-1603) en zijn vrouw Josina Pijll (1562-1601)

Leonaert Bramer

Na het sneuvelen van Achilles in de strijd om Troje twisten zijn wapenbroeders Ajax en Odysseus om het bezit van diens wapenuitrusting. Wanneer de Griekse aanvoerders de wapens toewijzen aan Odysseus, ontsteekt Ajax in blinde woede en wil hij hen doden. De godin Athena laat hem echter een kudde schapen aanzien voor zijn strijdmakkers. Als Ajax weer bij zijn positieven komt en de door hem aangerichte slachting onder de onschuldige dieren overziet, pleegt hij zelfmoord door zich in zijn zwaard te storten. Veel later zal hij Odysseus, tijdens diens bezoek aan de onderwereld, nog verbitterd herinneren aan de strijd om de wapenuitrusting van Achilles. Voor zover bekend vormt het schilderijtje van Bramer de enige uitbeelding van deze episode uit de Trojaanse oorlog in de westerse schilderkunst. Eveneens de offering van Iphigeneia is het ontwerp ontleend aan Ovidius' Metamorfosen. Mogelijk hebben de schilderijen deel uitgemaakt van een grotere serie scènes uit de Metamorfosen.

De twist tussen Ajax en Odysseus

Fiche Reineveld Delft

Bram Zwartjens

Serie Axelotto, Salamander die nooit volwassen wordt 'Salamandra'

De schotel is gewelfd en heeft een standring en een centraal decor van rotsen met bloeiende planten. Langs de rand loopt een band met alternerende arcering met daarin vier ovale cartouches met een bloem. De half-bolvormige kommen hebben een standring en zijn op het plat gedecoreerd met een bloempje. Langs de binnenrand loopt een band met alternerende arcering met daarin vier ovale cartouches met een bloem. De buitenwand heeft een decor van rotsen met bloeiende planten.

Cornelis Tulk

Ovale scheerbekken met inkeping in de rand met op het plat het opschrift: 'ANTOONIUSTHE / ODOOREG VAN EIJK'. Hier omheen florale motieven en op de rand een bloemrank.

Aardewerk scherf met een decoratie oefening. Bij plateelbakkerijen zijn veel van deze 'oefenscherfjes' aangetroffen. 
De vondst van deze scherf in een beerput bij een woonhuis ligt dan ook niet voor de hand.

De Paauw

Tijdens verbouwing gevarieerd programma in Delft en daarbuiten

Met feestelijke sleuteloverdracht start de vernieuwing van Museum Prinsenhof Delft

Lint met de tekst 'Dem Andenken König Wilhelm III. Offiziere, Wachtmeister, Reiter-3 Reiterregt 15 Ueberlieferungschwadron der 11 Husaren'

Leon Senf

Petrus Franciscus Vreeswijk

Tegeltableau ter gelegenheid van het veertig-jarig bestaan der onderneming 1884 VIII April 1924

Een beweeglijk geheel van blauwe en groen / turquoise verfstreken. Een basis van twee naar elkaar toe wijzende blauwe driehoeken, daartussen een brede horizontale blauwe streep met haaks daarop een verticale roze streep. Van daar uit onstaan blauwe lijnen, aan de bovenzijde naar de zijkanten afbuigend, en witte, pastueus opgebrachte verfstreken, die het beeld verlevendigen. Accenten in geel en roze.

Jardin des Tuileries

Adolphe Zimmermans

Jhr. Johan Marinus Schorer Van De Souburgen

Portretfoto Theo Jansen

wandreliëf 'ruitersmolen'

Delft en Willem van Oranje (1533-1584) zijn onlosmakelijk met elkaar verbonden. Wie is deze sleutelfiguur uit de Nederlandse geschiedenis? Ontdek hier de belangrijkste gebeurtenissen in zijn leven, van zijn geboorte tot aan zijn dood in het Prinsenhof. 

Wie was Willem van Oranje?

Frans (Antonius Franciscus Hubertus) Nicolas

Door de jaren heen is de collectie van Museum Prinsenhof Delft verrijkt met diverse schenkingen en legaten. Dankzij deze bijzondere giften kunnen we de collectie blijven verbreden, verdiepen en unieke Delftse kunst en verhalen voor de toekomst veiligstellen. Hier lichten we een aantal van deze bijzondere schenkingen en legaten uit.

Schenkingen en legaten

In dergelijke kisten zaten de persoonlijke bezittingen voor het transport van Europa naar de Oost. In de huizen gebruikten de mensen de kist voor de opslag. De grootte van de kist hing af van de rang van de eigenaar. Voor elke rang was een vaste standaard maat. Hoe hoger de rang, hoe groter de kist. De V.O.C. was bang voor smokkelen van kostbare handelswaar; de vaste maat moest de hoeveelheid bagage van de scheepslui beperken. 
Deze kist is waarschijnlijk in het bezit geweest van een persoon met een hoge rang, gezien de grootte van de kist en het koperwerk.

Hanny Reneman

Zonder titel

Steelkom met schenktuit en geknepen steel.

Het schoteltje is gewelfd en heeft een standring. Het theekommetje is wijd klokvormig en heeft een standring. Het schoteltje heeft op het plat, binnen een dubbele cirkel, een decor van een rots met een bloesemtak en een geknield zittende oosterse dame, een zogenoemde 'lange Lijs', omgeven door een band met aan weerszijden van bloeiende planten gezeten lange Lijzen. Langs de rand loopt een band met alternerend gearceerd servetwerk. De buitenwand heeft een decor van boeddhistische symbolen. Het kommetje heeft op het plat, binnen een dubbele cirkel, een decor van een rots met een bloesemtak en een geknield zittende lange Lijs. Langs de rand loopt een band met alternerend gearceerd servetwerk. De buitenwand is gedecoreerd met aan weerszijden van bloeiende planten gezeten lange Lijzen.

Daniël Vosmaer

De compositie van het schilderij, met een gezicht op een stad vanuit een fantasie-loggia is zeer ongewoon. Men vraagt zich af of dit schilderij, waarin de voorgrond met een wat merkwaardig perspectief een zo belangrijke plaats inneemt, niet door een soort kijkkastje bekeken moest worden. Juist bij Delftse schilders bestond een hoge mate van belangstelling voor perspectief om een sterke dieptewerking te suggereren. 
In ieder geval is de loggia een fantasie, die de schilder heeft toegevoegd aan het overigens exacte topografische beeld van Delft, met van links naar rechts, de torens van de Nieuwe Kerk, de Oude Kerk en het Stadhuis. Daarvoor ziet men de oude vestingswallen met de houten molens die door bakkers en brouwers werden gebruikt.

Ontmoeting tussen Willem van Oranje en de Delftse burgemeester Huig Jansz. van Groenewegen

Objectgegevens

Heb je een opmerking?

Duik in onze collectie

R70-54

De bewening van Christus

Gezicht in de Nieuwe Kerk te Delft met de memorietafel van Adriaen Teding van Berkhout

Nautilusbeker met zingende faunen

Portret van Willem van Oranje op 22-jarige leeftijd

R70-54

De bewening van Christus

Gezicht in de Nieuwe Kerk te Delft met de memorietafel van Adriaen Teding van Berkhout

Nautilusbeker met zingende faunen

Portret van Willem van Oranje op 22-jarige leeftijd

R70-54

De bewening van Christus

Gezicht in de Nieuwe Kerk te Delft met de memorietafel van Adriaen Teding van Berkhout

Nautilusbeker met zingende faunen

Portret van Willem van Oranje op 22-jarige leeftijd

Bekijk

Over ons

Bezoekadres

Op weg naar een nieuw museum

Blijf op de hoogte

Ga je akkoord met onze cookies?

Ontmoeting tussen Willem van Oranje en de Delftse burgemeester Huig Jansz. van Groenewegen

Objectgegevens

Heb je een opmerking?

Duik in onze collectie

R70-54

De bewening van Christus

Gezicht in de Nieuwe Kerk te Delft met de memorietafel van Adriaen Teding van Berkhout

Nautilusbeker met zingende faunen

Portret van Willem van Oranje op 22-jarige leeftijd

R70-54

De bewening van Christus

Gezicht in de Nieuwe Kerk te Delft met de memorietafel van Adriaen Teding van Berkhout

Nautilusbeker met zingende faunen

Portret van Willem van Oranje op 22-jarige leeftijd

R70-54

De bewening van Christus

Gezicht in de Nieuwe Kerk te Delft met de memorietafel van Adriaen Teding van Berkhout

Nautilusbeker met zingende faunen

Portret van Willem van Oranje op 22-jarige leeftijd

Bekijk

Over ons

Bezoekadres

Op weg naar een nieuw museum

Schrijf je in voor de nieuwsbrief

Blijf op de hoogte

Ga je akkoord met onze cookies?