Weet je al wanneer je ons museum gaat bezoeken? Je bestelt alvast eenvoudig je tickets online.

Koop je tickets alvast online

Kom nog één keer, voordat de deuren sluiten

Willem van Oranje

Van februari tot juni 2023 presenteerden we de tentoonstelling Het Delft van Vermeer. Wie was deze beroemde schilder? Hoe was hij verbonden aan Delft? En hoe zag Delft er eigenlijk uit in de 17de eeuw? We blikken terug op een uitzonderlijke tentoonstelling aan de hand van enkele highlights.

Een terugblik op de tentoonstelling 

Highlights uit Het Delft van Vermeer

Prinsenhof delft homepage

If you know when you will be visiting the museum, book your tickets now, online.

Book your tickets online

William the Silent

Herman Veldhuis

links: aanbidding van de herders; midden: H.Hippolytus als Romeins soldaat voor een Romeinse keizer?; rechts: iemand krijgt een touw om de nek geknoopt bij nacht; naast de geknielde man ligt een mes met bloed op de grond; is dit de Delftse martelaar Cornelis Musius?; wit lint links: Wille van Goede Menschen Vrede op aarde in den Hoogte zij God eere-; rechts: naam op mijn lijden vervolging zij die zalig zijn

Aanbidding der herders

bonbonschaaltje

Bram Zwartjens

Pasolini volgt in Salò de opbouw en -vaak tot in details- de inhoud van het boek van Markies de Sade. Door de gebeurtenissen echter te verplaatsen naar het Italiaanse Salò in 1944-45 wilde hij verhaaltechnisch een aanklacht maken tegen de excessen van het kapitalisme, het economische stelsel waarin de productiemiddelen in privéhanden zijn en het fascisme, een totalitaire en dus ook autocratische politieke ideologie. Hij stelde hiermee dat er voor gewaakt moet worden dat er nooit te veel macht in te weinig handen komt. De vertoonde gruwelen zijn een gevolg van een werkelijkheid waarin dat wel is gebeurd. Hoewel de beelden niet bedoeld zijn als effectbejag op zich, moesten ze hard genoeg inslaan bij het publiek om de ernst van Pasolini's punt te begrijpen. Bram Zwartjens beeldt in dit werk Pasolini af om binnen de medische industrie de macht om dieren in te zetten voor huidonderzoek (buitenste laag van het werk, de stippen zijn diverse huidskleuren) ter discussie te stellen.

Anatomische les van Pier Paolo Pasolini

'Néé geen ontslagen bij Calvé We gaan dat tot op de bodem uitzoeken'

De Grieksche A

Adrianus Kocx

Het zonder standring uitgevoerde bord loopt aan de achterkant enigszins bol naar het vlakke middendeel. De rand is versierd met gestileerde symbolen. Aan de voorkant is in het plat een Chinoiserie voorstelling geschilderd bestaande uit een rots voor bloeiende takken, een vliegende vogel en insecten, met in de achtergrond een paviljoen. De band op de rand bestaat uit lambrequins en acanthusbladeren. De gehele voorstelling is voorzien van vergulde details.

Bord

Marijke Gémessy

Bloemhouder 'Rembrandt'

onbekend

Gerard van Bylaer

vz: Nederland, in een gedaante van een vrouw, wordt door Anjou aan de voeten gekluisterd, terwijl de Spaanse koning toekijkt. Zij wordt echter door een onverwachts toeschietende leeuw (de leeuwenmoed der inwoners) gered. VBI.REX.IN.POPVLVM.TIRANNVS.1583. Alwaar de koning voor het volk een tiran is. 
 
kz: Nederland, afgebeeld als een vrouw met vrijheidshoed en aan haar voeten een leeuw, vertrapt de afgeweerde kluisters. Tegenover haar de hertog van Anjou aan wie zij de rechterhand onttrekt, in de linker hand houdt zij de hem voorheen gegeven trouwring, als teken dat zij zich door zijn ontrouw van alle verbintenissen ontslagen acht. roosje.POPVLO.IVRE.Divino.ET.Humano.DIVORTIVM. Aldaar volgt voor het volk, naar het goddelijke en menselijke recht, de scheiding. 
 
Anjou wilde zijn geringe macht vergroten en beraamde daarom een aanslag op Antwerpen. Dit feit is in de geschiedenis bekend als de "Franse Furie". De aanslag mislukte, maar Anjou had zich hierdoor onmogelijk gemaakt en vertrok in de zomer weer naar Frankrijk.

Afzwering door de Staten-Generaal van Filips II, koning van Spanje als landsheer der Nederlanden

Adriaen Thomasz. Key

Antonio Moro

Margaretha van Parma (1522-1586) is landvoogdes over de Nederlanden van 1559 tot 1567. Na het sluiten van de vrede in 1559 tussen Frankrijk en Spanje, kan Filips naar zijn Spaanse gebiedsdelen reizen om daar tot koning van Aragon en Castilië te worden gekroond. Hij laat zijn halfzus Margaretha van Parma in de Nederlanden achter als landvoogdes. De bestuurshervormingen en strenge vervolging van protestanten van Filips brengen haar in conflict met de adel in de Nederlanden. Margaretha blijkt bereid tot het doen van concessies om de onvrede weg te nemen, maar Filips verzet zich daartegen.

Portret van Margaretha van Parma (1522-1586)

Bram Bogart

Bloeiend

Aart Houtman

Zonder titel

dubbele Stuiver uit de provincie Holland

Museum Prinsenhof Delft

Affiche van de tentoonstelling 'Delfts meesters van nu. Het Prinsenhof inspireert: Steven van der Kruit' gehouden in Museum Het Prinsenhof van .... t/m ...september 2013.

Tentoonstellingsaffiche 'Delfts meesters van nu. Het Prinsenhof inspireert: Steven van der Kruit', 2013

Serie Van Leeuwenhoek 'Bacteriën'

Lies Cosijn

Experimentele Afdeling van De Porceleyne Fles

De Porceleyne Fles - Royal Delft

De titel van het stuk ‘Volksverhuizing’ is een verwijzing naar de grote groep mensen die Indonesië verlieten vanwege de Indonesische Onafhankelijkheidsoorlog (1945-1949). Na de Tweede Wereldoorlog en de capitulatie van Japan in 1945, werd de onafhankelijke Republiek van Indonesië uitgeroepen. Hierop volgde een vier jaar lange strijd met de koloniale machthebber, Nederland. Veel (Indische) Nederlanders (r)emigreerden tijdens of na de Indonesische Onafhankelijkheidsoorlog naar Nederland. Lies Cosijn en haar familie voeren in maart 1946 met het troepenschip 'Alcantara' van Singapore naar Southampton. Cosijn zou zichzelf hebben afgebeeld in het ruim van dit schip. Op het schip zijn ook mensen van Indonesische afkomst aanwezig die herkenbaar zijn aan de ‘Songkok’, een typisch Indonesisch hoofddeksel.

Volksverhuizing

Marianne Aulman

Willem

Worst- of beugeloor zonder glazuur. Het oor heeft een behoorlijk formaat en was onderdeel van een omvangrijke kookpot.

Rijk van Lavieren

Boten bij maanlicht

Philip van Pieterson

Drie maal twee houten stengels zijn in lancetvorm aaneengebonden en omspannen met geel/wit papier. De drie 'bladeren' die hierdoor ontstaan staan elk op een punt. De bovenste punten zijn vastgebonden, waardoor een wigwam-vorm ontstaat.

Zonder titel '82 (autumn leaves)

Jolijn van de Wouw

Paul Huf

'3 musea aan 1 halte', Stedelijk Museum Het Prinsenhof

Bord in Chinese kraakstijl met op het plat bloemtakken en op de rand vakken met rotspartijen en bloemen alternerend met vakken met servetwerk.

Henk Tieman

Anoniem

Relief van de verdediging van de Nederlandse maagd. De Nederlandse leeuw en Willem van Oranje verdedigen haar tegen de hertog van Alva (links) en don Luis de Requesens y Zuniga (rechts). In het midden staat Don Juan van Oostenrijk voor het hek, een halfbroer van Filips. Alle zijn landvoogd over de Nederlanden geweest en hebben geprobeerd de opstand neer te slaan.

De verdediging van de Nederlandse maagd

Lepelbak van tin; de steel ontbreekt.

Herdenkingsschotel, met standring, met op het plat een gedecoreerde fles die wordt omgeven door een banderol met opschrift 'Plateelbakkerij De Porceleinen Flesch' en erboven het opschrift '16 Delft 72'. 
De rand is versierd met rolwerk, guirlandes en twee gevleugelde halffiguren. 
Het jaartal 1672 berust op een onjuiste kennis van de geschiedenis van de Porceleyne Fles. Tegenwoordig geldt als oprichtingsdatum het jaar 1653.

Herdenkingsschotel 'Delft 1672 Plateelbakkerij De Porceleinen Flesch'

Jan Teunis Dextra

Het rechthoekige dienblad met geschulpte hoeken rust op vier bolpootjes. Het dienblad heeft een zogenoemde Nevers-blauwe of 'berettino' ondergrond waarin een polychrome chinoiserie decoratie is aangebracht. Een dergelijke uitvoering die ook wel in wit of geelgroen is beschilderd, ontstond onder andere in navolging van het in Nevers gemaakte aardewerk. Het waren de in Nevers werkende Italiaanse pottenbakkers die deze werkwijze introduceerden. Al in de eerste helft van de zeventiende eeuw pasten de in de Republiek wonende majolicabakkers een soortgelijke decoratie toe.

Een Delftse faience Cabaret dienblaadje.

Perfect Promotions

Achtergrond van gelakt hout, met daarop van blik een versiering. In het midden een hand die de spelkaarten ophoudt. Hieronder Kingston/Delft, Bridge Championship 1996. Aan de achterkant een plastiek standaard. 
 
De Gemeente Delft heeft met Kingston upon Thames een jumelagecontact gehad. Die relatie is aangegaan vlak na de 2e Wereldoorlog en gestimuleerd door de Nederlandse journalist Albert Milhado. Hij was jarenlang correspondent bij de AVRO in Londen. In Engeland was de vrees dat het land door de oorlog geïsoleerd zou raken van het Europese vasteland. Die landen op het vaste land hadden immers veel gemeenschappelijke ellende meegemaakt en dat lag bij Engeland wat anders. Om de onderlinge contacten tussen de mensen in Engeland en de mensen op het vasteland te versterken is Albert Milhado naar Nederland gekomen met onder zijn arm een stapel engelse plaatsen die hij aan Nederlandse plaatsen wilde koppelen. Hij had van te voren een beetje gekeken welke plaatsen goed bij elkaar zouden kunnen passen. Zo werd Delft met z'n koninklijke banden gekoppeld aan de Royal Borough of Kingston upon Thames en Leiden aan de universiteitsstad Oxford. De activiteiten bestonden vooral uit het uitwisselen van groepen. Bij Kingston waren dat vaak sportverenigingen die het ene jaar naar Kingston gingen en het andere jaar de gastgevers waren van de mensen waarbij ze in verenigingsverband hadden gelogeerd. 
In de beide steden was de coördinatie van de activiteiten aanvankelijk in handen van de gemeente. In Delft is dat eind tachtigerjaren veranderd. Er werd toen een particuliere stichting opgericht die de jumelage relatie met Kingston vorm en inhoud gaf. De stichting werkte met een geringe subsidie van de gemeente. Dat bedrag was vooral bedoeld om bezoekende mensen uit Engeland een programma te kunnen bieden. De reis moesten de mensen zelf betalen. Het verblijf was bij gastgezinnen, dus met de kosten viel het wel mee. In Kingston is het altijd een aan de gemeentelijk gelieerde activiteit gebleven; het werd vooral gerund door ambtenaren. Rond het jaar 2000 bleek dat degenen die het tot dan toe in Kingston de zaak draaiende hadden gehouden daarmee wilden stoppen. (Ze waren al dik over de 90) En er waren geen opvolgers. Daarmee was het niet langer meer mogelijk om uitwisselingen te organiseren en werd besloten het jumelage contact te beëindigen. 
Het doel dat de jumelage heeft willen nastreven, namelijk het bevorderen van contacten over en weer en het informeren over de twee samenlevingen en gewoonten is toch wel gerealiseerd.

Bridge kampioenschap Kingston -Delft

Peter Snayers

op voorgrond geharnaste ridders te paard met elkaar vechtend; op achtergrond resp. galg, kerk toren en standerdmolen. 
 
Lekkerbeetje was de bijnaam van Gerard Abrahamsz van Houwelingen, genaamd Leckerbeetje, bevelhebber van een Bossche ruiterpatrouille, die uitgedaagd werd tot een gevecht op de Vugter heide door kapitein Pierre Breauté, en Normandisch edelman in Spaanse dienst.

Gevecht tussen Bréauté en Leckerbeetje

Maggi Giles

'17. South Molton Street'

Maarten van Heemskerck

halffiguur, iets naar rechts gewend, zwarte mantel en baret, donkerbruine wambuis met versierd halsstuk waarboven randje van hemd, voorgesteld in interieur, voor lichtbruine lambrizering met daarboven een grijze wand, rechtsboven hangend uit leeuwenkop het wapen van Meerman met afbeelding van een meerman, boven leeuwenkop het cijfer '34'

Gerrit Dirckz. Meerman of Gerrit Fransz Meerman

Leon Senf

Bekervaas 'kamelenvaas'

Treeft in de vorm van een ter met gaatjes op drie pootjes. Deze kleine, vaak geoorde treeftjes waren vermoedelijk bestemd voor het maken van gebakjes. Ze zijn er in vele modellen. Door de gaatjes kon het vocht weglopen.

Isaac van Haastert

De Schiedamse poort, ook wel Ketelpoort, en de Rotterdamse poort, ook wel St. Jacobuspoort. Ruim een eeuw na Vermeer schilderde Isaac van Haastert de beide stadspoorten. De weergang van de Rotterdamsepoort was toen al lang afgebroken. 
De Schiedamsepoort (rechts) is in 1836 afgebroken. De Rotterdamsepoort is in 1834 afgebroken.

De Schiedamse poort en de Rotterdamse poort

Fragment van een houten kam; één zijde is een pieten- of luizenkam.

Euromunt B.V., Delft

Ter herinnering aan de deelname sportdag te Delft, 10 september 1994

Bruin glazen medicijnflesje met onbekende inhoud en een stopje van kurk. Dit flesje is dan ook niet van voor 1600. Medicijnflesjes zijn in zo een enorme hoeveelheid vormen en soorten gemaakt dat ze erg moeilijk te dateren zijn.

Abraham Rademaker

Ongeveer een halve eeuw na Vermeer tekende Abraham Rademaker de twee stadspoorten. Hoewel de situatie nauwelijks is veranderd, roept de tekening een totaal andere sfeer op. Door zijn kleurgebruik en het benadrukken van de horizontale lijnen wist Vermeer in het Gezicht op Delft een eenheid te creëren, die bij Rademaker ontbreekt.

De Rotterdamse- en Kethelpoort te Delft

Adolf le Comte

De vaas heeft cirkelvormige decoraties in reliëf en een Réflet Métallique glazuur in overwegend grijs en roze met vloeisporen. Het speciale glazuur geeft het voorwerp een metaalachtige schittering. In 1892 wordt het ‘Réflet Métallique’ ontwikkeld vanuit het zogenaamde ‘Berbas’ met iets doffere kleuren.

Varkens- en runderbotten; wellicht gebruikt als bikkels (kinderspel)

Museum Huis Lambert van Meerten

Tentoonstellingsaffiche 'delfts wit', 1991

Stamboom

Naast de siervoorwerpen werden ook tegelplaten en grotere wandbekledingen in Jacoba-aardewerk vervaardigd die werden ontworpen door Adolf le Comte. Ook hiervoor gold dat de vormen werden vervaardigd uit inheemse kleisoorten. De afbeeldingen tonen landschappen en figuren of zijn dikwijls afgeleid van beroemde schilders uit de Gouden Eeuw zoals Rembrandt (1606-1669) en Jan Steen (1626-1679).1 (afb. 1) 
Het tweede voorbeeld van Jacoba-aardewerk is deze rechthoekige plaat die is voorzien van een opstaande geknepen rand (XIII, cat.nr. 75). De ingekraste decoratie toont een rivierlandschap dat is gestoffeerd met een aantal personages en grazend vee. Op de achtergrond is het silhouet van de stad Delft te zien met aan de bovenrand het stadswapen en het opschrift Delft.

Plaque met zicht op Delft

Zuster Margaretha van het Sint Agnesklooster

Delft is voor de Reformatie een vrome, katholieke stad. In de vele kloosters die de stad rijk is, worden prachtige versierde handschriften geschreven, vaak door de zusters. Dit is een brevier, een gebedenboek, dat hoogstwaarschijnlijk door zuster Margaretha in het St. Agnesklooster in Delft is gemaakt.

Het brevier van zuster Margaretha van het St. Agnesklooster in Delft

François Spiering

David Vinckboons

Diana en haar jachtgezelschap

G. Pat

Trekschuit, type Jagertje anno 1700

Jan Theuns

Gezicht op Delft met Nieuwe Kerk, stadstoren en Burgwalkerk, gezien vanuit het Westen.

Jacob Samual Cohen Elion

penning op de opening van het Paleis voor Volksvlijt te Amsterdam

penning op de opening van het Paleis voor Volksvlijt te Amsterdam

Jan van den Briel

Deksel van botervloot met geaccoladeerde rand, inkepingen aan de lange zijden en dekselknop in de vorm van een druiventros. De deksel is versierd met cartouches gevuld met een haan alternerend met een bloemtak tegen een achtergrond van lijnen met stippen.

Deksel van verloren gegane botervloot

Rosemarijn van Limburg Stirum

Atajate

Peter Peereboom

Gezicht op Delft en een vrouw (Sandra Nelissen)

Op 10 juli 1584, wordt in het Prinsenhof Willem van Oranje doodgeschoten. De kogelgaten die achterblijven in de muur, herinneren nog elke dag aan deze tragische en cruciale gebeurtenis uit de Nederlandse geschiedenis. In Museum Prinsenhof Delft ervaar je het verhaal van prins Willem van Oranje in Delft. Wat zijn komst betekende voor de stad en hoe hij en zijn nakomelingen het fundament van dit land legden. In het Prinsenhof loop je door de vertrekken waar Willem van Oranje en zijn familieleden verbleven, en sta je oog in oog met de kogelgaten.

Delft en Willem van Oranje (1533-1584) zijn onlosmakelijk met elkaar verbonden. Wie is deze sleutelfiguur uit de Nederlandse geschiedenis? Ontdek hier de belangrijkste gebeurtenissen in zijn leven, van zijn geboorte tot aan zijn dood in het Prinsenhof. 

Wie was Willem van Oranje?

Maarten Harpertszoon Tromp is een bekende Nederlandse zeeheld die als luitenant-admiraal het bevel over de Nederlandse vloot heeft in de periode 1637-1652. Te zien is een allegorie op het leven van Tromp, oftewel een symbolische voorstelling waarbij zijn goede werk wordt gevierd. Tromp zit in de zegekar en wordt gekroond door engelen. Voor hem vliegt 'Faam', die op een bazuin blaast om zijn daden bekend te maken. Aan dit instrument hangt een vlag met Tromps naam. 
 
Maarten Harpertszoon Tromp is a well-known Dutch naval hero who, as Admiral of the Fleet, was in command of the Dutch fleet from 1637 to 1652. An allegory of Tromp’s life, or rather a symbolic representation of it in which his achievements are celebrated, is on display. Tromp is riding in the chariot of victory and being crowned by angels. ‘Fame’ flies before him, blowing a trumpet to proclaim his deeds. A banner with Tromp’s name is flying from the instrument.

Schotel met allegorie op Maarten Harpertszoon Tromp

De buik van de geribde achtkantige vaas, ook wel flesvaas genoemd, is versierd met guirlandes, ruyis', bladeren en bloemen. Langs de ingesnoerde onderkant is een band met cartouches aangebracht alternerend gevuld met een vis of een krab. De lange hals is versierd met lambrequins en cartouches gevuld met hanen. Een band met bloeiende ranken is aangebracht langs het uiteinde van de hals.

Adriaen Claesz. de Grebber

Gedenkpenning op het 50-jarig huwelijk van Paulus van Beresteyn en Volkera Nicolai

Pieter Adriaensz. Kocx

Johanna van der Heul

Kom met schuine geribde wand en standring, gedecoreerd in Imari-stijl met lambrequins aan rand en zespuntig rozet op bodem.

Delftse faience kom met een Imari decor

Wan Liya

Lepel met een decoratie van een Chinees landschap met paviljoen.

'Made in Holland'

Willem J.M. Kerklaan

centralisation III

Steelkom met schenktuit en geknepen steel.

badik

Klein donkerbruin aardewerken theepotje. 
Beslagen met twee geelkoperen banden versierd met gedreven rozetten. Ronde deksel met ronde knop eveneens van geelkoper. Dunne geelkoperen tuit. Onderop de theepot een merkteken met Javaanse en Jawi tekens, waarschijnlijk het teken van de maker van het potje. Dergelijke potjes zijn imitaties van een bepaald type theepot (Yixing-type) uit China.

Het Jonge Moriaanshooft

Het rechthoekige model van de zogenoemde 'flower brick' vertoont een decor in de niet alledaagse kleur paars. Een lange en de twee korte zijden zijn beschilderd met een heuvelachtig landschap dat is gestoffeerd met een aantal personages. De andere lange zijde vertoont evenals de bovenkant een sierlijk ornament van krullend acanthusblad. Het decor op de bovenkant wordt onderbroken door een aantal rijen gaatjes. Het landschappelijke decor is nagenoeg identiek aan een wand van het in dat geval blauw gekleurde decor op een tweetal 'flower bricks' in de collectie van het Rijksmuseum Amsterdam. Dit stel is AK gemerkt en afkomstig uit De Grieksche A. Ongetwijfeld beschikte men bij Het Jonge Moriaanshooft over eenzelfde voorbeeld als bij De Grieksche A of maakte men van hetzelfde ponsief gebruik. Daarnaast kennen we een 'flower brick' uit De Grieksche A met een gestileerd bloemdecor. 
Bij het vermaarde bedrijf Het Moriaanshooft werd reeds ver voor de in 1692 uitgevoerde splitsing van het bedrijf in Het Oude en Jonge Moriaanshooft geexperimenteerd met de toepassing van kleuren. Bekend is dat eigenaar Van Dalen van Het Jonge Moriaanshooft niet alledaags Delfts op de markt bracht, zoals de met olijfgroene ondergrond uitgevoerde theepotjes illustreren. Mogelijk was deze in paars beschilderde flower brick eveneens een nouveaute van deze plateelbakkerij. De tot op heden oudst bekende verhandeling (1679) met de receptuur van de Hollandse 'porceleynschilders' die is samengesteld door de Duitse wetenschapper Johann Kunckel (1632/34-1703) geeft een tweetal recepten om de kleuren 'Violen=blaue' en 'Violet' te verkrijgen. 
Het weergegeven decor past in de traditie van de landschapjes van de Delftse kunst- en plateelschilder Frederik van Frytom (circa 1632-1702) waarvan vele navolgingen bekend zijn. 
Het model van de bloemenhouders met gaatjes zal zijn voortgekomen uit de al voor 1687 vervaardigde Delftse bloemenmanden met een vast rooster met gaatjes als hulpmiddel bij het schikken van bloemen. In een latere periode worden gaatjes gecombineerd met één of meer tuiten die zijn aangebracht op een deksel van een komachtige vorm. Zo kan het object naast bloemenvaas ook als pot-pourri worden gebruikt. In Engeland wordt het model van de 'flower brick wel in verband gebracht met keramische inkstellen die eveneens met tal van gaatjes voor het schrijfgerei waren uitgerust. Tot ver in de achttiende eeuw werd dit type bloemenhouders door Engelse aardewerkproducenten op de martkt gebracht. 
 
Bron: deel IV, Vazen met tuiten

Deze bokaal werd door het College van Diakenen in 1848 in gebruik genomen en was een geschenk van de toen in functie zijnde diakenen. Hun namen staan onder het voetstuk gegraveerd. De bokaal was (en is) eigendom van het dienstdoende college van diakenen en werd steeds bewaard door de broeder waar de eerstvolgende vergadering zou worden gehouden. Voorheen ging deze beker aan het einde van de vergadering rond voor de afscheidsdronk.

bokaal toegewijd aan vriendschap en broedertrouw

3 Gulden uit de provincie Utrecht 
 
vz: 'HAC NITIMUR HANC TUEMUR' 
az: 'MO: ARG: ORD: FOED: BELG: TRAI'

3 Gulden uit de provincie Utrecht

Ovale botervloot met gesloten, halfronde handgreepjes waarop waaierschelp geschilderd en met deksel met gevlekt hondje als dekselknop. Zowel de deksel als vloot heeft een decoratie van vier door lauwerkransen omsloten vakken doorbroken door lambrekijnachtig motief waarvan de punt uitmondt in bloemen. De lambrekijn is opgevuld met rozet en krulwerk. De voorstelling binnen de lauwerkransen bestaat uit Chinees hekwerk en bloeiende bloemen al dan niet met siervogel.

Een Delftse faience botervloot met deksel.

Gillis van Oosten

De Waterslootse poort, ook wel St. Jorispoort, van buiten de stadsmuren van Delft af gezien. De Waterslootse poort werd in 1847 afgebroken.

De Waterslootse poort

Cornelis de Man

Clara van Sparwoude trouwde in 1556 met Van der Meer, de gemeentesecretaris van Delft. 
Zij stichtte in 1596 van een deel van haar vermogen een weldadigheidsfonds. Uit haar nalatenschap werd jaarlijks een huwelijksgift uitgekeerd aan 'vroome ende eerlicke jongemans ende jonge dochteren' van haar geslacht, zowel wettige als onwettige afstammelingen van haar voorvaderen van vaderszijde konden een huwelijksgift krijgen of een beurs om in Leiden theologie te gaan studeren. Met de ten uitvoerlegging van het testament waren de weesmeesters van Delft belast. Tussen 1913 en 1918 werd nog aan ca. 500 personen een huwelijksgift van ongeveer 20 gulden (9,08 euro) uitgekeerd. In 1922 werd het fonds opgeheven en het kapitaal verdeeld onder de nog levende nakomelingen 
 
Portrait of Clara van Sparwoude (Delft ca. 1530-1615-Delft) It is a copy, made in ca. 1680, of an original dated 1565. She started a fund for her posterity. Yet till 1918 money out of her estate was payed to relatives as a marriage-porti

Portret van Clara van Sparwoude (circa 1530 - 1615)

Henk Molenaar

Kade met diverse panden. Voor de kade de haven met daarin afgemeerde boten. Links een steiger met dokdalf

Delfshaven

De vaas, in Kang Xi-stijl, is convex-cilindrisch van vorm en heeft een standring, een conische schouder en een licht concaaf-conische hals met een opstaande monding. De buik heeft een decor van een landschap met rotsen en een centraal huis met een bordes waarop een hoogwaardigheidsbekleder zit, omgeven door een tuin met een hek, rotsen, een pijnboom, twee krijgers en een groot aantal oosterse figuren met uiteenlopende attributen. De schouder heeft een band met bloemvormig servetwerk, waarin vier ovale cartouches met boeddhistische symbolen, en een band met alternerend gearceerd driehoekig servetwerk. De hals heeft een decor van een tuin met een hek, rotsen, een pijnboom, een vlinder, een krijger en drie staande figuren. Op de opstaande rand loopt een band met servetwerk.

Het donkere hart

Objectgegevens

Heb je een opmerking?

Duik in onze collectie

R70-54

De bewening van Christus

Gezicht in de Nieuwe Kerk te Delft met de memorietafel van Adriaen Teding van Berkhout

Nautilusbeker met zingende faunen

Portret van Willem van Oranje op 22-jarige leeftijd

R70-54

De bewening van Christus

Gezicht in de Nieuwe Kerk te Delft met de memorietafel van Adriaen Teding van Berkhout

Nautilusbeker met zingende faunen

Portret van Willem van Oranje op 22-jarige leeftijd

R70-54

De bewening van Christus

Gezicht in de Nieuwe Kerk te Delft met de memorietafel van Adriaen Teding van Berkhout

Nautilusbeker met zingende faunen

Portret van Willem van Oranje op 22-jarige leeftijd

Bekijk

Over ons

Bezoekadres

Op weg naar een nieuw museum

Blijf op de hoogte

Ga je akkoord met onze cookies?

Het donkere hart

Objectgegevens

Heb je een opmerking?

Duik in onze collectie

R70-54

De bewening van Christus

Gezicht in de Nieuwe Kerk te Delft met de memorietafel van Adriaen Teding van Berkhout

Nautilusbeker met zingende faunen

Portret van Willem van Oranje op 22-jarige leeftijd

R70-54

De bewening van Christus

Gezicht in de Nieuwe Kerk te Delft met de memorietafel van Adriaen Teding van Berkhout

Nautilusbeker met zingende faunen

Portret van Willem van Oranje op 22-jarige leeftijd

R70-54

De bewening van Christus

Gezicht in de Nieuwe Kerk te Delft met de memorietafel van Adriaen Teding van Berkhout

Nautilusbeker met zingende faunen

Portret van Willem van Oranje op 22-jarige leeftijd

Bekijk

Over ons

Bezoekadres

Op weg naar een nieuw museum

Schrijf je in voor de nieuwsbrief

Blijf op de hoogte

Ga je akkoord met onze cookies?