Van februari tot juni 2023 presenteerden we de tentoonstelling Het Delft van Vermeer. Wie was deze beroemde schilder? Hoe was hij verbonden aan Delft? En hoe zag Delft er eigenlijk uit in de 17de eeuw? We blikken terug op een uitzonderlijke tentoonstelling aan de hand van enkele highlights.

Een terugblik op de tentoonstelling 

Highlights uit Het Delft van Vermeer

Prinsenhof delft homepage

If you know when you will be visiting the museum, book your tickets now, online.

Book your tickets online

William the Silent

Weet je al wanneer je ons museum gaat bezoeken? Je bestelt alvast eenvoudig je tickets online.

Koop je tickets alvast online

Willem van Oranje

Speld met het wapen van Noord-Holland

onbekend

Ronde, enigszins afgeplatte mosterdpot, rustend op rond conisch voetstuk, groot C-vormig oor; op de buik decor van diverse horizontaal lopende sierbanden, w.o. een tekstband: 'VREEST GODT HOUT SYN GEBODT'.

Heinrich Giebel

Antonio Moro

Dit portret toont Willem van Oranje in 1555 op 22-jarige leeftijd, het jaar waarin Karel V het gezag over de Bourgondische erfenis overdraagt aan zijn zoon Filips. Oranje staat dan aan het begin van een veelbelovende carrière aan het Bourgondische hof. Na de erfenis van het Franse prinsdom Orange in 1544, behoort Oranje tot de hoogste adel in de Nederlanden. Deze hoge positie blijkt wanneer Filips hem in november 1555 benoemt tot lid van de Raad van State en verkiest tot Ridder in de orde van het Gulden Vlies. In 1559 benoemt Filips hem tot stadhouder van Holland en West-Friesland, Zeeland en Utrecht. Het schilderij toont Oranje als veldheer in een pronkharnas met zijn linkerhand op een toernooihelm. In zijn rechterhand houdt hij een commandostaf.

Portret van Willem van Oranje op 22-jarige leeftijd

Richard Henkel

Wilhelm von Lindenschmit

De moord op prins Willem van Oranje. De neergeschoten prins is op de trap in elkaar gezakt. Louise de Coligny en familieleden stromen ontzet toe. 
onderschift; 'die Ermordung Wilhelm's von Oranien. Nach dem Gemälde von Wilhelm Lindenschmit'

Moord op Moord op Willem van Oranje door Balthasar Gerard te Delft, 10 juli 1584

Koninklijke Tichelaar Makkum

Gatse Sytses

Cilindrische tabakspot met uitstekende rand. Op de wand cartouches gevuld met waterlandschap en interieurscène met kraamvrouw. De deksel op identieke wijze versierd met puntige knop met rozet.

Hendrick van Vliet

Door het geopende koorhek ziet men het schip, met enkele figuren en 2 honden. Aan de pijler het rouwbord van Adriaan Berckhout (1576-1620). Rechts een man met rode mantel, witte kousen en een zwarte hoge hoed. Links van deze man staat een man in zwart kostuum met witte kraag, naast hem een hond. Geheel rechts 3 spelende kinderen en links een grafdelver en een man gekleed in zwart kostuum met witte kraag en een zwarte hoge hoed. 
 
In de kerkinterieurs van Hendrick van Vliet spelen de Oude en Nieuwe Kerk in Delft vrijwel altijd de hoofdrol. In 1661 schildert hij in opdracht van Paulus Teding van Berkhout een kerkinterieur ter nagedachtenis aan diens vader Adriaen. Allerlei details verwijzen naar de overledene, zoals zijn grafsteen middenvoor en de monumentale epitaaf aan de zuil rechts. Het schilderij is een kerkinterieur maar dus bovenal een weergave van een plaats van herinnering.

Gezicht in de Nieuwe Kerk te Delft met de memorietafel van Adriaen Teding van Berkhout

Jan Henderikse

Een paneel, volgeplakt met kunststof voorwerpen als lepeltjes, flesjes, tubes, de romp van een pop, etcetera. de voorwerpen zien er gebruikt uit.

Assemblage met rommel-afval

Gillis van Oosten

M.A.C. van Koppen

De Porceleyne Fles - Royal Delft

De set, waar deze vaas deel van uitmaakt, bestaat uit vier zeshoekige vazen die de diverse stadia van decoreren tonen. Een van de vazen is een onbeschilderde biscuit gebakken vaas. De hieropvolgende vaas is eveneens van onbeschilderd biscuit en voorzien van een merk. De derde biscuit vaas laat de volgende stap in het proces zien en is beschilderd met een toef bloemen. Langs de onder- en bovenrand zijn gestileerde bloemen en florale motieven aangebracht. De laatste vaas is het eindproduct, beschilderd en geglazuurd.

soepterrine; onderdeel van een polychroom 92-delig porseleine eetservies met korenbloemmotief.

eetservies

Bokaal met afbeelding van Charitas

Jan Schoonhoven

'Gegroet, o, kruis onze eeuwige hoop'

Experimentele Afdeling van De Porceleyne Fles

'Door 't kruis naar 't eeuwig huis'

'Uw slaoogst  slagen, naar allisan vragen'

Johannes Theodora Maria Visser

fragment van vetvanger

Gotisch kerkinterieur met prediker en vrouw


Marijke Gémessy

Bloemhouder 'Rembrandt'

Henricus Arnoldus Piccardt

Vaas met portret van Koning Willem I

Maarten van Heemskerck

Portret van Margaretha van Binchem

Wan Liya

Rond schaaltje met een decoratie van een Chinees landschap met brug en paviljoen, randen met servetwerk en cartouches met landschapjes en geluksemblemen.

'Made in Holland'

Nederlandsche Oliefabriek 

Doos 'Calvé pizza Napolitana'

NV De Sphinx v/h Petrus Regout & Co

At the Museum Prinsenhof Delft, we tell stories on the basis of 3 themes essential to Delft: William the Silent, Delftware and Delft Masters. Besides these, the museum inspires with its temporary exhibitions, presentations and with projects like the Delft Perspective. We want all visitors to feel recognized, acknowledged and welcome.The museum is a former monastery and was used as the court of William the Silent. It is housed in one of the Cultural Heritage Agency’s top 100 listed buildings.

About the museum

Apostelhuis

Alonso Sánchez Coello

Filip II (1527-1598) ten voeten uit in een pronkharnas met een bâton (symbool van zijn gezag) in zijn rechterhand en met zijn andere hand op het gevest van zijn zwaard. Het Lam Gods aan een lint om zijn nek verwijst naar de Ridderorde van het Gulden Vlies waarvan Filips in 1555 grootmeester wordt. De strikken aan de bovenarmen zijn militaire onderscheidingstekens die alleen door de hoogsten in rang werden gedragen. De Madonna met kind illustreert de diepreligieuze levensovertuiging van de Spaanse koning.

Portret van Filips II (1527-1598), Koning van Spanje

Op deze bokaal is een driemaster gegraveerd. Het schip is afgebeeld met volle zeilen en langs de rand is het opschrift `T behoude vaaren van het schip Walenburg' te lezen. Aan de andere kant van het glas is een V.O.C. monogram te zien met de letter A in een krans van bladeren. Dit betekent dat de bokaal in opdracht van, of voor de Amsterdamse afdeling van de V.O.C. is gemaakt. 
De deksel is versierd met loofwerk.

Dekselbokaal 't Behoude vaaren van het schip Walenburg'

De Grieksche A

Daniël Marot

Adrianus Kocx

In eiken lijst ingelijste grote tegel, naar ontwerp van Daniel Marot, vervaardigd voor de inrichting van de tijdelijke woonruimte 'Water Gallery' van koningin Maria (zeer vermoedelijk voor de zogenaamde 'Dairy' of 'melkerij' behorende bij de 'Water Gallery'), waar zij verbleef tijdens de bouw van het nieuwe Koninklijk Paleis, Hampton Court van Koning Willem III en Koningin Maria. 
De tegel maakte oorspronkelijk deel uit van een tegeltableau, bestaande uit 4 (of 5) gestapelde tegels. 
 
De tegel is gedecoreerd met een fontein in de vorm van een dekselvaas met water spuitend uit maskertjes. Rondom het bassin putti drinkend uit wijnglazen en tazza met aan weerszijden zuilen versierd met portretten in medaillons. De bovenkant van de tegel is versierd met een guirlande.

Tegel uit de Water Gallery van Hampton Court

Insculpatieplaat

De ovale terrine is convex-conisch van vorm en heeft een standring en twee gewelfde grepen. Het ovale deksel is gewelfd en heeft een verdikte rand en een knop met pijnappeldecor. De terrine heeft twee decors van rivierlandschappen met bergen, rotsen, bomen, huizen, een pagode, bootjes en vaandels. De grepen zijn aan de bovenzijde gedecoreerd met gestileerde wolken. Het deksel heeft vier decors van bloemen met rankwerk. Op de dekselrand loopt een band met bloemvormig servetwerk.

Zuster Margaretha van het Sint Agnesklooster

Delft is voor de Reformatie een vrome, katholieke stad. In de vele kloosters die de stad rijk is, worden prachtige versierde handschriften geschreven, vaak door de zusters. Dit is een brevier, een gebedenboek, dat hoogstwaarschijnlijk door zuster Margaretha in het St. Agnesklooster in Delft is gemaakt.

Het brevier van zuster Margaretha van het St. Agnesklooster in Delft

Michiel van der Dussen (1600-1681) en Wilhelmina van Setten (1605-1683), beiden katholiek en uit invloedrijke en welgestelde Delftse families afkomstig, trouwden in 1625. Ter gelegenheid van hun 15-jarig huwelijk lieten ze zich met hun twee zonen en drie dochters schilderen. 
 
Zowel de kleding als het interieur weerspiegelen de welstand van het gezin; schilderijen aan de wand en een groep beelden op het kastje wekken de indruk dat de Van der Dussens verzamelaars waren. Toch is dat niet het geval: de beelden zijn een bronzen gekruisigde Christus, geplaatst tussen links een Madonna met kind en rechts Johannes de Evangelist, uitgevoerd in ivoor of misschien in keramiek en vormen zo een aanduiding voor het geloof van de familie. Een aantal schilderijen werd, zoals we uit boedelbeschrijvingen weten, bij elke welgestelde familie in de Republiek aangetroffen als deel van de decoratie van het huis. 
Achter het echtpaar is een tafel te zien waarachter een vrij hoge, maar smalle rijk bewerkte schouw verrijst. De tafel moet er dicht tegen aan staan, want de diepte van de ruimte wordt aangegeven door het hemelbed (rechts). Die begint direct achter de voorgestelde personen en eindigt tegen de achtermuur. De diepte achter de figuren kan dus niet veel meer dan twee meter bedragen. 
 
Symboliek op het portret van de familie van Michiel van der Dussen 
 
De crucifix, tussen een Madonna met kind en Johannes de Evangelist, lijkt samen met de schilderijen er boven, een soort privé-altaar te vormen. Evenals de kruisjes om de hals van de meisjes vormt het een aanduiding voor de katholieke levensovertuiging van de familie. 
 
Vader en zonen spelen blokfluit, iets wat men zelden ziet op schilderijen. De opengeslagen muziekboeken zijn leesbaar en laten zien dat ze het stuk "Im festo S. Michaelis' spelen. Het is een muziekstuk ter ere van de aartsengel Michael, de beschermheilige van Michiel van der Dussen en behoort tot de katholieke liturgie. Musiceren op een schilderij kan gezien worden als een symbool van huiselijke harmonie. 
 
Het boek op de grond is het Nervi d'Orfeo, een verzameling wereldlijke madrigalen (meerstemmige wereldlijke liederen zonder begeleiding). Mogelijk heeft de vader hiermee willen aangeven dat hij wereldlijke muziek niet afwijst, maar ondergeschikt acht aan religieuze muziek. Ook het glas rode wijn en de walnoten zijn bekende christelijke symbolen. De walnoten zijn tegelijk een symbool van een lang en gelukkig huwelijk. 
 
De meisjes hebben attributen in handen die de vijf zintuigen symboliseren, maar die tevens een christelijke betekenis hebben. Het bosje bloemen dat het oudste meisje vasthoudt verwijst naar de reukzin, maar ook naar de tegenstelling tussen het aardse leven en het hiernamaals. Het jongere meisje toont een tros druiven en houdt een mand met fruit vast. Dit verwijst naar de smaak, maar symboliseert tevens de wijn van de eucharistie en daarmee het bloed van de verlosser. Fruit is een verwijzing naar de luxe leefomstandigheden van het gezin, maar symboliseert ook de vergankelijkheid van al die rijkdom. Naast het fruit ligt ook een horloge, wat een aanduiding is voor het vergaan van de tijd. 
 
Wilhelmina van Setten houdt haar jongste dochter bij de hand, die, zoals toen bij zowel heel jonge meisjes als jongetjes gebruikelijk was, een jurk-achtig kostuum draagt. 
 
Het totale schilderij wil duidelijk maken dat rijkdom, sociale status en maatschappelijk welzijn de aandacht niet mogen afleiden van wat er werkelijk toe doet, namelijk het geloof. De familie van Michiel van der Dussen liet door middel van het schilderij weten dat zij katholiek waren, ondanks het feit dat in die dagen het katholicisme niet erg werd gewaardeerd. 
 
Van Vliet signeerde het schilderij niet alleen hij vermeldde er nadrukkelijk de datum op: 25 mei 1640

Het gezin van Michiel van der Dussen

De Porceleyne Schotel

Johannes van Duijn

Trijntje van Duijn-Kampen

Terrine in de vorm van een liggend hert met geheven kop, op een groen grondje met gele rand. Het houten gewei is uitneembaar.

De Gecroonde Theepot

Ary de Milde

Theepot met bolvormige romp met schuine, taps toelopende tuit en groot C-vormig oor; brede ingesnoerde voet en hals; afgeplat koepelvormig deksel met ronde knop; reliëfdecor van bloesemtakken op twee zijden van buik en deksel.

Philippe Dubuc

boîte nr. 5

In februari 2024 heeft de gemeenteraad van Delft het definitieve akkoord gegeven op de verbouwings- en vernieuwingsplannen van ons museum. Dat betekent dat de besluitvormingsprocedure is afgesloten en we echt op weg zijn naar de start van de verbouwing. Graag lichten we de grote veranderingen die het historische monument binnen én buiten zal ondergaan toe.

Bouwen aan een nieuw Museum Prinsenhof Delft

Verbouwing & vernieuwing

Knijpfles 'Calvé Curry'

Anoniem

Michiel van Mierevelt

Blad met een portret van Johan van Oldenbarnevelt, omringd door de namen van de vierentwintig rechters die hem ter dood hebben veroordeeld. Met randschrift in het Latijn en in de plaat onder het portret een Nederlands onderschrift van drie regels. Onder de prent staat een vers waarin de eer en onschuld van de landsadvocaat worden geroemd. 
 
bovenschrift 'Namen der vier-en twintig gedelegeerde Rechters van den advokaat Johan van Oldenbarnevelt Bij den Ambassadeur van Vrankrijk Beuls genoemt: Waer voor ijder vier-en-twintig honderd guldens heeft genoten'

'Namen der vier-en twintig gedelegeerde Rechters van den advokaat Johan van Oldenbarnevelt Bij den Ambassadeur van Vrankrijk Beuls genoemt: Waer voor ijder vier-en-twintig honderd guldens heeft genoten'

Namen vermeld op de voorzijde: 'Doede (Willems) de Man; Adriaan (Adriaen) Brant (Brandt); Johannis Cruifweg; Goswynus (Goswinus) van Oever; Nicolaus (Nicolaes) Keyser; Eliseus van Rense (Rensen); Cornelis van Amsterdam; Hendrik van Ankeren (Anckeren); Anthony (Antonis) Groen; Anthony (Anthonij) (Gijsbrecht) Velse (Velsen); Jan Kruifweg; Jacobus Havershoek (Havershoeck); Willem de Man; Dirk (Dirck) van Ryk (Ricken); Francois Duseldorp (Fransoys van Dusseldorp); Alewijn Verbrugge; Pieter Brant; Cornelis van Dyk (Dijck); Johannis (Johannes) de Swart; Petrus Coops (Pieter Koops); Adriaan (Adriaen) van den Velde (Arij van den Velden); Jacobus van Zyl (Zijl); Andries van Rense; Joseph Gautier (Goutje); Leonardus (van) Amsterdam; Charle Serval; Jacobus Leopold (Leopoldus), Hendrick (Pieter) Cornaal (Cornael); Jacobus van der Knoeck (Knock); Wynant de Kort (Wijnant de Kort); Jacob van Ankeren (Anckere); Casper de Jager; Nicolaes Basijn; Abram (Abraham) Littel; Simon van Malen (Male(n)); Jacob Benselaer (Jacobus Benselaer); Wilhelm Rynck; Johannis Clant; Hendrik Wyntje; Zacharias (Zacharia) Dixstra; Cornelis de Lack (Lach); Cornelis Velse; Wilhelm (Wilm) Hoed; Albertus van Oosten; Adriaan (Adriaen) van den Ende; Johan van Tonningen; Wouter van Dyk (Dijck); Barent (Barnardus) van Hasselt' 
 
Namen vermeld op de achterzijde: 'Pieter Wyntje (Wijntje); Cornelis van Staevoren; Saemuel (Samuel) van Graeuwenhaen (Gravehaen)'

Op een op paneel gespannen, blauwe, grof geweven stof zijn centen uit 1967 opgeplakt in de vorm van een 'perspectivische' kubus.

Assemblage met munten

Cornelis de Man

Clara van Sparwoude trouwde in 1556 met Van der Meer, de gemeentesecretaris van Delft. 
Zij stichtte in 1596 van een deel van haar vermogen een weldadigheidsfonds. Uit haar nalatenschap werd jaarlijks een huwelijksgift uitgekeerd aan 'vroome ende eerlicke jongemans ende jonge dochteren' van haar geslacht, zowel wettige als onwettige afstammelingen van haar voorvaderen van vaderszijde konden een huwelijksgift krijgen of een beurs om in Leiden theologie te gaan studeren. Met de ten uitvoerlegging van het testament waren de weesmeesters van Delft belast. Tussen 1913 en 1918 werd nog aan ca. 500 personen een huwelijksgift van ongeveer 20 gulden (9,08 euro) uitgekeerd. In 1922 werd het fonds opgeheven en het kapitaal verdeeld onder de nog levende nakomelingen 
 
Portrait of Clara van Sparwoude (Delft ca. 1530-1615-Delft) It is a copy, made in ca. 1680, of an original dated 1565. She started a fund for her posterity. Yet till 1918 money out of her estate was payed to relatives as a marriage-porti

Portret van Clara van Sparwoude (circa 1530 - 1615)

Bokaal Delftsche schutterij

Egbert Lievensz. van der Poel

Feest op het Oude Delft voor het gebouw dat tot 1645 diende als herberg en sedertdien zetel van het Hoogheemraadschap van Delfland is. Verlichting met 5 pektonnen en de aankomst van een reiskoets, in de lucht vuurwerk. Het feest kan verband houden met het sluiten van de Vrede van Munster, maar ook met het in gebruik nemen van het gebouw door het Hoogheemraadschap.

Feest op het Oude Delft voor het Hoogheemraadschap van Delfland

Wil je een bruikleen aanvragen voor een tentoonstelling of project? Of ben je op zoek naar beeldmateriaal voor een publicatie? Daar werken we graag aan mee.

Bruikleen en beeldmateriaal

modellen van wapens, landbouwgereedschap en timmergereedschap

Modellen van wapens, timmergereedschap, spinnewiel, weefgetouwen, landbouwgereedschap, keukengerei en muziekinstrumenten.

modellen van steekwapens en andere gebruiksvoorwerpen, ingelijst

zonder titel

Adolf le Comte

Het grote succes van het Blauw Delfts dat vanaf 1876 weer in productie werd genomen, zorgde voor een stijgende omzet waardoor er meer ruimte ontstond voor experimenten met de kleisamenstelling en de glazuren. De technische leiding was in handen van J.D. Offermans die van 1892 tot 1899 onderdirecteur was bij De Porceleyne Fles. Dit resulteerde in drie nieuwe vormen van aardewerk, namelijk het Berbas (1892-1940) en de verfijning hiervan het zogenoemde Reflet Métallique (1892-na 1945), voorts het Jacoba-aardewerk en het Porselein-biscuit. Het Berbas werd uitgevoerd in binnenlandse kleisoorten en gedecoreerd met ondoorschijnende loopglazuren op onderkleuren. De vernieuwde, door Adolf le comte ontworpen vormen waren handgedraaid. De presentatie van het Berbas vond plaats in 1892 tijdens de jaarvergadering van Arti et Industriae in het Muntgebouw te Amsterdam. De onconventionele vormen en kleurencombinaties trokken veel aandacht. Ondanks de lovende ontvangst verkocht het Berbas niet goed omdat het ontoegankelijk bleek voor het grote publiek. 
Kort nadat het Berbas op de markt was gebracht, werd nog in hetzelfde jaar het Reflet Métallique ontwikkeld. Kenmerkend hiervoor is de metaalglansglazuur die het voorwerp een goud-, brons- of andere metaalachtige schittering geeft. De wijze waarop de glazuren werden aangebracht, bepaalde mede de werking hiervan 
Ondanks het feit dat zowel het Berbas als het Reflet Métallique in hetzelfde jaar op de markt werden gebracht, betreft het hier twee verschillende producten, zoals onder meer blijkt uit de rekeningboeken. 
 
De in het midden verjongende, hoge vaas is aan de boven- en onderrand voorzien van een gestileerde, ingekraste decoratie, die aan de onderrand bestaat uit gestileerd bloem- en bladwerk. Het reliëfstempel met de drukletters 'NF' aan de onderkant van het voorwerp, staat voor Nederlands Fabrikaat.

Links op de voorgrond is een grafdelver bezig met de voorbereiding van een graf, 2 figuren, 1 zittend en 1 staand, beide met een hoed naast de linker figuur staat een kruiwagen, rechts een man gekleed in een rode mantel, witte kousen en een zwarte hoge hoed. Op de bank zit een vrouw, gekleed in donkere kleding en haar hoofd is bedekt met een zwarte hoofddoek. In het midden een man met een hoge hoed, groene mantel en een witte broek, naast hem een vrouw gekleed in een zwart/witte jurk met daaronder een rode rok, haar hoofd is bedekt met een zwarte hoofddoek, naast dit koppel een hond. Rechts het koorhek en de kansel, op de trap voor het koorhek zit een man met stok gekleed in het zwart. Links achter 2 mannen gekleed in het zwart. Op de pilaren hangen wapenborden. Aan een lange kabel hangt een kroonluchter.

De Oude Kerk van Delft

De Delftse Blik is het interactieve programma met de stad en staat voor onze manier van werken. Namelijk met een open en nieuwsgierige blik op de wereld. We onderzoeken onze collectie en bevragen de iconen van ons museum: Willem van Oranje, Delfts Blauw en de Delftse Meesters. Daarbij gaan we op zoek naar stemmen die nog niet of onvoldoende gehoord worden. Zo maken we de verhalen van het museum completer en zo ervaren de bezoekers dat geschiedenis ook met hen te maken heeft.  Dit doen wij niet alleen, maar samen met mensen uit verschillende gemeenschappen in Delft.

De paus is dood

Objectgegevens

Heb je een opmerking?

Duik in onze collectie

R70-54

De bewening van Christus

Gezicht in de Nieuwe Kerk te Delft met de memorietafel van Adriaen Teding van Berkhout

Nautilusbeker met zingende faunen

Portret van Willem van Oranje op 22-jarige leeftijd

R70-54

De bewening van Christus

Gezicht in de Nieuwe Kerk te Delft met de memorietafel van Adriaen Teding van Berkhout

Nautilusbeker met zingende faunen

Portret van Willem van Oranje op 22-jarige leeftijd

R70-54

De bewening van Christus

Gezicht in de Nieuwe Kerk te Delft met de memorietafel van Adriaen Teding van Berkhout

Nautilusbeker met zingende faunen

Portret van Willem van Oranje op 22-jarige leeftijd

Bekijk

Over ons

Bezoekadres

Openingstijden

Blijf op de hoogte

De paus is dood

Objectgegevens

Heb je een opmerking?

Duik in onze collectie

R70-54

De bewening van Christus

Gezicht in de Nieuwe Kerk te Delft met de memorietafel van Adriaen Teding van Berkhout

Nautilusbeker met zingende faunen

Portret van Willem van Oranje op 22-jarige leeftijd

R70-54

De bewening van Christus

Gezicht in de Nieuwe Kerk te Delft met de memorietafel van Adriaen Teding van Berkhout

Nautilusbeker met zingende faunen

Portret van Willem van Oranje op 22-jarige leeftijd

R70-54

De bewening van Christus

Gezicht in de Nieuwe Kerk te Delft met de memorietafel van Adriaen Teding van Berkhout

Nautilusbeker met zingende faunen

Portret van Willem van Oranje op 22-jarige leeftijd

Bekijk

Over ons

Bezoekadres

Openingstijden

Schrijf je in voor de nieuwsbrief

Blijf op de hoogte