Van februari tot juni 2023 presenteerden we de tentoonstelling Het Delft van Vermeer. Wie was deze beroemde schilder? Hoe was hij verbonden aan Delft? En hoe zag Delft er eigenlijk uit in de 17de eeuw? We blikken terug op een uitzonderlijke tentoonstelling aan de hand van enkele highlights.

Een terugblik op de tentoonstelling 

Highlights uit Het Delft van Vermeer

Prinsenhof delft homepage

If you know when you will be visiting the museum, book your tickets now, online.

Book your tickets online

William the Silent

Weet je al wanneer je ons museum gaat bezoeken? Je bestelt alvast eenvoudig je tickets online.

Koop je tickets alvast online

Willem van Oranje

Speld met het wapen van Noord-Holland

Delft en Willem van Oranje (1533-1584) zijn onlosmakelijk met elkaar verbonden. Wie is deze sleutelfiguur uit de Nederlandse geschiedenis? Ontdek hier de belangrijkste gebeurtenissen in zijn leven, van zijn geboorte tot aan zijn dood in het Prinsenhof. 

Wie was Willem van Oranje?

In korte, beeldende verhalen nemen we je mee in onze collectie. Geniet nog even na of verdiep je in bijzondere objecten.

Verhalen

Cornelis van Dijck

Koffiekan, waarin gegraveerd het alliantiewapen van Margaretha Gijsberta van Steelandt en Floris Adriaan van Brakell tot den Brakell, gehuwd in 1711. De urnvormige romp met twee oren is bedekt met een hoog, geprofileerd deksel, waarvan alleen de top afneembaar is. Zware schalmen op de voet en op het lichaam, beneden langs de romp en op de losse deksel een krans van stijve, smalle bladeren. 
 
Coffee urn: 
On the body just above the small tap, the arms of Floris Adriaan van Brakell tot den Brakell and those of Margaretha Gijsbertta van Steelandt, whom he married in 1711, are engeraved. The top of the highly domed cover is detachable.

Kraantjeskan met het alliantiewapen van gehuwden: Braeckell tot Braeckell en Van Steelandt

Petrus Regout & Co.

Carel Adolph Lion Cachet

De borden, die zijn vervaardigd ter gelegenheid van de kroning van koningin Wilhelmina in 1898, zijn aan de voorkant gedecoreerd in rood en zwart met een gekroonde W. Op de rand is gestileerd bladwerk afgebeeld. Het bord is ontworpen door Lion Cachet (1864-1945). Het opschrift op de achterkant luidt 'Het Verheugd Amsterdam aan zijne Kinderen Inhuldiging 1898'.

Drie borden t.g.v. de kroning van koningin Wilhelmina

Het bord heeft een schuine standring en een brede, licht oplopende rand. Het plat heeft, binnen een enkele ring, en decor van een chrysant, omgeven door vier bloeiende planten, waaronder chrysant. Op de vertreding loopt een band met daarin vier ovale cartouches met een bloempje omgeven door gestileerd bladwerk. Op de rand loopt een band met bloemenranken. De buitenrand is gedecoreerd met twee bloementakken.

Bram Zwartjens

'bomen'

onbekend

Jan Schoonhoven

Afgebeeld wordt een vrouw die de zaden van een paardenbloemenbol wegblaast. Deze afbeelding is sinds jaar en dag het beeldmerk van de Franse encyclopedie Larousse. Deze afbeelding ging vroeger altijd vergezeld van de tekst ‘Je sème à tout vent’ = 'ik verspreid (kennis) met iedere wind’. 
Schoonhoven heeft zich zonder enige twijfel laten inspireren door het Larousse beeldmerk inclusief de bijbehorende tekst. 
De Larousse is ook in Nederland altijd een veelgebruikte encyclopedie geweest, in de tijd dat er nog geen internet/Wikipedia bestond en de kennis van de Franse taal veel groter was dan nu.

'Je sème à tout vent'

Adolf le Comte

De op 29 juli 1842 geboren Lambertus Anthonie - zijn roepnaam is Lambert - van Meerten stamt uit een Delftse brandersfamilie. Van Meerten hielt van musiceren. Hij speelde violoncel en blies hoorn en verzorgde kwartetavondjes. 
Lambert van Meerten gebruikte zijn vrije tijd voor het verzamelen van kunstvoorwerpen. Als muziekliefhebber had hij aanvankelijk een voorkeur voor muziekinstrumenten en later voor bouwfragmenten, Delfts aardewerk en vooral meubilair. Lambert raakte steeds meer geïnteresseerd in het meubelmakersvak, durfde het aan voorwerpen te restaureren en toonde zelfs vaardigheid in het maken van zitmeubels. Met name in het draaien van hout was hij bedreven. De collectie van Lambert kreeg spoedig zo'n omvang dat zijn woning aan het Noordeinde 27 (hij woonde in het ouderlijk huis) te klein werd. Het idee ontstond een patriciërswoning in de zeventiende-eeuwse stijl te laten bouwen, waarin, in nagebootste oudhollandse interieurs met eiken betimmeringen, zijn originele bouwfragmenten ingepast moesten worden, gecompleteerd met nieuw werk in oude vormen. Dan kwamen ze immers het best tot hun recht. Op 1 april 1892 verzocht Lambert van Meerten officieel bij de gemeente Delft om toestemming van afbraak van pand Oude Delft 199 - een gewoon grachtenhuis met de eigenaardigheid dat het voortuintje had, jarenlang bewoond door burgemeester mr Johannus van Kuyk (1819-1885). De vergunning werd zonder problemen verleend. De bouw begon in april 1892 en eindigde precies een jaar later. 
Zijn woonhuis werd dan een passsende omgeving voor zijn grote kunstcollectie. Kortom, gebouw en collectie behoorden samen een harmonieus geheel te vormen. De bedoeling van Van Meerten was om het pand na zijn overlijden te bestemmen als museum van kunst en kunstnijverheid.

Portret van Lambert van Meerten

Michiel van Mierevelt

Portret van Frederik Hendrik (1584-1647), borststuk naar rechts, blootshoofd, in rijk gewaad met neervallende kraag en oranje sjerp

Portret van Frederik Hendrik

Jan van Ravesteyn

Portret van Dirk van der Dussen (1591-1658)

Richard Roland Holst

NV De Sphinx v/h Petrus Regout & Co

Nederlandsche Oliefabriek 

NOF Calvé-Delft mayonaisekom

Bord met decor in kraakstijl met op het plat twee figuren in een landschap. Op de wand en rand vakken met bloemen en Chinese symbolen.

Hoge gewelfde voet. Stam met gelede knoop met traan tussen twee knopen. Conische kelk met afgeronde bodem gedecoreerd metd met het gekroonde stadswapen van Delft gedragen door twee klimmende leeuwen, en het wapen van de schenker Willem van Staveren met aangegeven kleuren. Tussen de wapens het monogram WvS en TvD, en het opschrift 'Labora' en '17 DEDIT 34'. Langs de mondrand is een band gegraveerd met schelpen, guirlandes en bloem- en bladwerk.

Kelkglas 'Willem van Staveren'

J.D. van Velzen

De Porceleyne Fles - Royal Delft

Aan het einde van de negentiende eeuw bewerkstelligde tsaar Nicolaas II van Rusland (1868-1918) dat conflicten tussen volkeren door middel van arbitrage worden opgelost. 
Over deze kwestie werd in 1899 te Den Haag de eerste internationale conferentie gehouden. Hierbij werd besloten het nog op te richten Internationale Hof van Justitie en het Hof van Arbitrage in deze stad te vestigen. De Franse architect L.M. Cordonnier kreeg de opdracht een gebouw hiervoor te ontwerpen. Hij werkte daarbij samen met prof.ir. J.A.G. van der Steur. In 1913 werd de bouw voltooid van 'Het Vredespaleis' zoals dit bouwwerk al spoedig in de volksmond werd genoemd. De bouw werd mede mogelijk gemaakt door een genereuze schenking van de Amerikaanse filantroop Andrew Carnegie. Alle naties droegen bij door kunst- en kunstnijverheid objecten te schenken, hetgeen de samenwerking tussen de landen symboliseert. De decoratie van deze 'tempel voor de vrede' werd uitgevoerd door diverse kunstindustriële bedrijven waaronder Brouwers aardewerkfabriek Leiderdorp, De Porceleyne Fles en meubelbedrijf H. Pander en Zonen uit Den Haag. De leiding was in handen van de Haagse architect en decorateur Herman Rosse (1887-1965). 
Een schenking van de Nederlandse regering bestond uit de zeven glas-in-lood ramen boven de hoofdtrap. De opdracht tot vervaardiging werd verstrekt aan het atelier van Jan Schouten (1852-1937) die de opdracht doorspeelde aan Adolf le Comte. 
De zeven grote ramen bestaan uit een rond venster met hieronder een dubbel boograam en een titelraam. Volgens een verklaring van Le Comte symboliseren de afbeeldingen op deze ramen enerzijds de zegeningen van de Vrede, anderzijds de Oorlog en de hieruit voortvloeiende Dood met alle gevolgen van dien. Het ronde venster boven het middelste raam 'Pax in Terris' (Vrede op aarde), toont een zittende vrouwenfiguur met een muts op het hoofd. De armen houdt zij gestrekt aan weerszijden van haar lichaam. Deze zittende vrouw vertoont sterke overeenkomsten met de vrouw op deze schotel, die wordt geflankeerd door de personificaties van De Vrede en Justitia. Ongetwijfeld verwijst het opschrift 'Anno 1913 pax in terras' eveneens naar de voorstelling op dit roosvenster in het Vredespaleis.

Herinneringsschotel ter gelegenheid van de opening van het Vredespaleis

De bodebus was een onderscheidingsteken dat werd gedragen door boden die in dienst waren van bestuurslichamen zoals de Kamers der Staten Generaal, de Provinciale Staten, gemeentebesturen, Hoogheemraadschappen, Waterschappen en polders. 
In de middeleeuwen werden geschreven en verzegelde berichten door bodes overgebracht. De berichten werden in een bus aan een gordel gedragen. Soms droeg zo'n bode een staf wanneer hij op reis was. De bode kon gratis gebruik maken van het toenmalige vervoer zoals de trekschuit, veerpont of diligence. 
Vanaf de 15de eeuw werd aan de bodebus een schildje toegevoegd met het wapen van de instantie die werd vertegenwoordigd door de bode.

Bodebus van Delft

'Koperwiek'

firma L. Slier

6e Pr. R. Kr. Wedstrijd Sliedrecht 19-7-'47

Auke Hettema

Beeld van Willem van Oranje. 
Op stenen sokkel waarop de inscriptie: '1533 Willem de Zwijger 1584 / stantvastich is ghebleven / mijn hert in teghenspoet'.

Beeld van Willem van Oranje

De beker, die is vervaardigd ter gelegenheid van de geboorte van prinses Juliana, is aan de voorkant bedrukt met een boompje met oranjeappels in een pot met oren. Op de banderol voor de stam is het opschrift 'D'Oranjeboom bloeit voort' aangebracht en aan weerszijden van de pot de datum '30 April 1909'.

beker t.g.v. de geboorte van prinses Juliana

'd' Arminianze Schans tot Leyden'

Leon Senf

Anoniem

Penning met op de voorzijde de geharnaste hertog van Alva omringd door een stralenkrans. Het rondschrift luidt: 'Ferdinandus Toletanus Albae dux Belgii preafectus' (Ferdinand van Toledo, hertog van Alva, landvoogd van de Nederlanden). Op de keerzijde een brandende kaars, symbool van het licht van het geloof, boven een liggende leeuw. Aan weerszijden staan kraanvogels, waarvan de linker een steen optilt. Dit symboliseert de waakzaamheid, een onmisbare deugd voor een leider. Het rondschrift luidt: 'Deo et vitae usus' (Aan God en koning het gebruik des levens).

Gedenkpenning op de hertog van Alva

Leonaert Bramer

De engel des Heren doodt het Assyrische kamp

Hugo Kaagman

Revolution

Cornelis Tulk

De dekselvaas is beschilderd met het zogenoemde 'Tulk-zonnebloemmotief' dat is ontworpen door de plateelschilder Cornelis Tulk die van 1814 tot 1887 bij het bedrijf werkte. 
Dit decor werd in de eerste jaren van de wederopbouw veelvuldig op het nieuwe product toegepast. 
Het zonnebloemmotief is uitgevoerd in een blauwe beschildering en wordt vooral gebruikt om cartouches op te vullen. 
Op 24 februari 1884 herdacht 'de laatste der oud-Delftsche plateelschilders, de tachtigjarige Cornelis Tulk, den dag waarop hij, tien jaren oud, als leerling zijns vaders in dienst trad bij de plateelbakkerij' zo vermeldt een artikel uit 1885. 
Toen werd in een aflevering van De Navorscher uitgebreid stilgestaan bij dit heuglijke feit. 
'De tegenwoordige eigenaars dier fabriek, de heeren Joost Thooft en Labouchere, boden hem te dezer gelegenheid een feest aan' zo wordt gemeld. 
Opvallend waren de vele blijken van waardering, 'die den wakkeren en nog onvermoeiden grijsaard ten deel vielen, niet alleen van zijne patroons, maar ook van zijne mede-werklieden en vooral van de schilders en schilderessen, die allen erkenden, dat zij de kunst, die het Delfsch aardewerk weder in eere bracht, van hem hebben geleerd'.

Dekselvaas met 'Tulk-zonnebloemmotief'

N. de Graaf

Een ronde schotel, zogenaamd Zwart Delfts met floraal decor op zwart fond, op standring. Decoratie met bloemmotieven en twee vogels. 
 
In 1978 bestond De Porceleyne Fles 325 jaar. Ter gelegenheid van dit jubileum werd de productie hervat van het befaamde Zwart-Delfts van weleer. De voorwerpen met een polychrome versiering op een glanzende lakzwarte ondergrond komen wat betreft de vorm in grote lijnen overeen met het type producten dat al eeuwen lang in Delft werd gemaakt. De hier afgebeelde collectie uit 1978 bestaat uit een serie schotels en tevens uit nieuw ontworpen vazen, schaaltjes en een kom. 
Aan het begin van de achttiende eeuw liet men zich inspireren tot dergelijk zwart Delfts door lakwerk en het zogenoemde Famille Noir porselein na te bootsen. Dergelijk geëmailleerd Chinees porselein in de kleuren vert, rose, noire en jaune ontstond tijdens het bewind van keizer Kangxi (1662-1722). In de negentiende eeuw verdeelde men dit porselein onder in familles en werd de overheersende kleur hieraan toegevoegd. 
Om in het jubileumjaar 1978 het Zwart-Delfts te introduceren, werd het jaar daarvoor opnieuw begonnen met de ontwikkeling van dit product. Nieuwe decors werden ontworpen die in samenwerking met de modelleur en het ceramisch laboratorium werden afgestemd op kleuren, modellen en glazuur. 
In een publicatie uit 1978 waarvan de titel verwijst naar de gelijknamige in 1962-1963 te Amsterdam gehouden tentoonstelling 'Het wondere zwart van Delft', spreekt de toenmalige directeur van De Porceleyne Fles, J. Dekker, zijn bewondering uit voor 'de levendige plateelkleuren met teruggehouden toon, aangebracht tegen het diepe, lakzwarte fond, afgedekt met transparante glazuur, waardoor de typische zachte hoogglans ontstaat en daardoor sterke herinneringen oproept aan de zo beroemde chinese lakpanelen'. Hierbij vallen op 'de fraaie oosters-georiënteerde bloem- en bladmotieven, die tot evenwichtige decors zijn samengesteld', aldus Dekker, 'terwijl veel van deze decors verder uitgewerkt werden door de toevoeging van een sierlijk vogelmotief'. Op 26 september 1978 werd de jubileumcollectie Zwart-Delfts aan Koningin Juliana gepresenteerd. 
Ongetwijfeld zal vooral de faam van het achttiende eeuwse Zwart-Delfts de beweegreden zijn geweest om juist bij het 325-jarig jubileum een dergelijke productie te hervatten. Het glanzende lakzwarte Delfts geldt immers als het ultieme bewijs van de technische hoogstandjes uit die tijd. Tot op de dag van vandaag wordt een keur aan zwart siergoed op de markt gebracht: van wandversiering en kaststellen tot kandelaars en in tal van kleuren uitgevoerde koetjes. 
In de jaren 70-80 werd in Gouda eveneens aardewerk met een hoogglanzend zwart oppervlak op de markt gebracht. Voorwerpen als een plateau en theebusjes vertonen een fraai Oosters decor met karakteristiek bloemwerk en pagodeachtige bouwsels.

Doos 'Calvé maïzena'

Aan Mr G, van Baren Bij zijn heengaan als burgemeester van Delft aangeboden door de gemeenteraad 31 december 1947

Lena ten Bosch

Gillis van Oosten

Ardi Brouwer

Armamentarium

Het bord heeft een schuine standring en een brede, licht oplopende, geaccoleerde rand. Het plat heeft een decor van bloemen, waaronder pioenroos. Langs de rand loopt een band met bloemvormig servetwerk met daartegenaan een band met eenvoudig pijlpuntmotief.

De Witte Ster

De schotel is aan de achterkant voorzien van een standring en versierd met drie concentrische cirkels waarvan twee op de wand. Aan de voorkant is in het midden van het plat een bloem op een grondje weergegeven, omgeven door een band van lotusvormige panelen met bloemen. Op de rand is eenzelfde fries afgebeeld. Beide friezen worden aan de bovenkant begrensd door een band van servetwerk. De rand van de schotel is licht geakkouleerd.

Kegelvormige kleurproeven. Op kleine bolletjes klei werd door de plateelbakker glazuur met pigmenten aangebracht om deze kleuren te testen. Zo kon de producent zien hoe de kleuren zich ontwikkelde tijdens verhitting, maar ook of ze over elkaar heen gebruikt konden worden of dat het glazuur uit ging lopen. De 'knoppen' zijn gedecoreerd in blauw, citroengeel, okergeel, wit of met een spiraal. Waarschijnlijk werden deze objecten hergebruikt als een soort decoratie.

De Delftse kunstenaar Leon Senf is meerdere malen in het Gelderse dorp Elspeet geweest, waar hij tekeningen vervaardigde van de natuur rond het dorp. Ook tekende hij een aantal grote portretten van schaapsherders. De Elspeetse schaapsherder Willem Mouw was een lokale bekendheid en is dan ook meerdere malen gefotografeerd en door diverse kunstenaars geportretteerd. Hier is hij door Senf ten voeten uit geportretteerd, tussen zijn schapen. Mouw was lang en mager, altijd in het zwart gekleed en met een pet op het hoofd en een staf in de hand. Ook was hij zeer religieus. Koningin Wilhelmina ging zo nu en dan schilderen op de hei en kwam zodoende in contact met deze schaapsherder. Klaarblijkelijk was er een goede band tussen beiden, want bij de begrafenis van de koningin was Mouw een van de dragers van de baar.

De schaapsherder Willem Mouw (1887-1973)

Misbaksel bestaande uit in elkaar gezakte geglazuurde borden met een decor in blauw, geheel is gescheiden door pennen.

Louis Charles Bouvet

Achterzijde van penning op de oprichting van het ruiterstandbeeld van Willem van Oranje te 's-Gravenhage

Antonius Jacobus Goedkint

Bastiaen Stoopendaal

De verschillende stadia van de bloeiwijze van een palm: van bloemenaar tot de vruchtjes. Met de benaming in verschillende talen: het Latijn, de taal van de Malabarkust in Zuidwest-India en het Arabisch. Kennis van planten, bloemen en dieren was erg populair geworden in de zeventiende eeuw.

Wedgwood

Het bord, dat is vervaardigd ter gelegenheid van de kroning van prinses Wilhelmina op 6 september 1898, toont aan de voorkant in een centraal medaillon het portret van de prinses. Het portret is omgeven door het opschrift 'Wilhelmina Helena Paulina Maria Koningin der Nederlanden'. Rondom het medaillon zijn takken met oranjeappels aangebracht met het wapen van Nederland, en de wapens van Oranje en Nassau.

Bord t.g.v. de kroning van koningin Wilhelmina

Stilleven met papegaaien

Doos 'Calvé vanille pudding'

De Gecroonde Theepot

Ary de Milde

Gedrukt bolvormige theepot, ook wel trekpot genoemd, met een korte rechte hals, een rechte tuit en een ovaal oor. De buik is gedecoreerd met bloeiende prunustakken in reliëf.

Calvé beschuitgelei 10 L

Caspar Jacobsz Philips

Johan Christoffel Schultz

Jan Barend Elwe, Amsterdam

Prent met een afbeelding van de koffer waarmee Hugo de Groot ontsnapt is uit Slot Loevestein, met onderschrift: 'Afbeelding (in twee plaaten) van een koffer, waarmede Hugo de Groot van Loevestein naar Gorinchem, volgends aloude overleveringen zou zijn getransporteerd, in den toestand zoals dezelve thans binnen Amsteldam, berustende is, onder den Heer Mr Jacob Klinkhamer, die de aftekening daar van, op gedaan versoek, heeft toegestaan, in de maand December des jaars 1783'.

'Afbeelding (in twee plaaten) van een koffer, waarmede Hugo de Groot (1583 - 1645) van Loevestein naar Gorinchem, volgends aloude overleveringen zou zijn getransporteerd, in den toestand zoals dezelve thans binnen Amsteldam....'

Calvé Delft

Fles Calvé ketchup

Pasolini volgt in Salò de opbouw en -vaak tot in details- de inhoud van het boek van Markies de Sade. Door de gebeurtenissen echter te verplaatsen naar het Italiaanse Salò in 1944-45 wilde hij verhaaltechnisch een aanklacht maken tegen de excessen van het kapitalisme, het economische stelsel waarin de productiemiddelen in privéhanden zijn en het fascisme, een totalitaire en dus ook autocratische politieke ideologie. Hij stelde hiermee dat er voor gewaakt moet worden dat er nooit te veel macht in te weinig handen komt. De vertoonde gruwelen zijn een gevolg van een werkelijkheid waarin dat wel is gebeurd. Hoewel de beelden niet bedoeld zijn als effectbejag op zich, moesten ze hard genoeg inslaan bij het publiek om de ernst van Pasolini's punt te begrijpen. Bram Zwartjens beeldt in dit werk Pasolini af om binnen de medische industrie de macht om dieren in te zetten voor huidonderzoek (buitenste laag van het werk, de stippen zijn diverse huidskleuren) ter discussie te stellen.

Anatomische les van Pier Paolo Pasolini

Twee ineenslagen handen houden de vredesstaf van Mercurius vast. Het rondschrift luidt: 'Auxilia humilia firma consensus facit 1581' (Samenwerking maakte geringe hulpmiddelen sterk). Op de keerzijde staan de wapens van Oranje en Vlissingen, verbonden door een kronkelend lint. Het rondschrift luidt: 'Nodus indissolubilis' (Onverbrekelijke knoop).

Gedenkpenning op de inhuldiging van Willem van Oranje als Heer van Vlissingen

vz: in cartouche het gekroonde stadswapen van Delft; eronder gegraveerd de naam 'JAN PERSIJN' kz: in cartouche twee kruiselings liggende pistolen door een kroon gestoken; gegraveerd: D 5 OCTOBER ANNO 1671

(draagpenning) op de schutterskoning van de Ridderlijke Confrerie

Model van Hugo de Groot (1583 - 1645)

Gerard van Bylaer

Penning met op de voorzijde de moord op Willem van Oranje in 1584. Filips lijkt daarbij Balthasar Gerards aan te sturen met zijn scepter. Het rondschrift luidt: 'O dirum scelus! Non manebit inultum, 1584' (O gruwelijk schelmstuk! Het zal niet ongewroken blijven, 1584). Op de keerzijde wordt een herder temidden van zijn kudde schapen de keel afgebeten door een wolf. De herder is natuurlijk Willem van Oranje en de wolf Filips. Het rondschrift luidt: 'Pastorem occidit ne vos credit lupo' (Hij heeft de herder vermoord, dus vertrouw niet op de wolf). Het opschrift spreekt moed in: 'Confidite' (Hebt vertrouwen).

Gedenkpenning op de dood van Willem van Oranje

Agterzak

David Derksen

Split vase

Een stukje doek van de stoel van Johan van Oldenbarneveldt die hij gebruikt heeft in zijn gevangenis

Ivoren memorienoot, in leren doos, bestaande uit twee scharnierende helften met daarin voorstellingen die tezamen de moord op Willem van Oranje uitbeelden

Memorienoot met voorstelling van de moord op Willem van Oranje

Rombout Verhulst

Het tragische levensverhaal van Lucretia is onderdeel van de legendarische geschiedenis van het vroege Rome, zoals verteld door de schrijvers Ovidius (43 v. Chr. - 17 na Chr.) en Livius (59 v. Chr. - 17 na Chr.). 
 
Lucretia, de deugdzame echtgenote van een Romeinse edelman, werd gechanteerd en verkracht door Sextus Tarquinius. Lucretia vertelde haar vader en echtgenoot over de verkrachting, waarna ze zichzelf in haar borst stak uit schaamte voor wat haar was aangedaan. Haar zelfdoding zette aan tot een volksopstand die leidde tot de stichting van de Romeinse Republiek. Lucretia werd een symbool van deugdzaamheid.

Tuinbeeld Lucretia

Volle fles Calvé Delftse slaolie, inhoud 0,625 liter

Fles Calvé Delftse slaolie, inhoud 0,625 liter

Johannes Cornelis Aloysius Thonus

Portret van Adriaan van der Goes van Naters

ronde vorm met convexe wand, rustend op standring waarin gaatje, op de wand een doorlopende decoratie van bloem- en bladranken waarin twee maal een haan waarboven vliegende vogels en vlinders, en aan de achterzijde een bloembak waartegen een concaaf cilindrische vaas met twee varenbladeren, de bovenzijde met een brede arabeskenband, de onderrand uit een brede en dunne concentrische ring, op plat een bloesemtak, tegen binnenwand acht maal een groepje van vier stipjes; Fayence. Lichtgeel aardewerk met decor in blauw onderglazuur.

Willem I van Oranje

Charles Silvius

In de zomer van 1580 verklaarde koning Filips II (1527-1598) prins Willem van Oranje vogelvrij. Als verdediging schreef de prins een uitgebreide apologie. Hij legde uit waarom hij niets anders kon dan de strijd voortzetten: de Opstand was een legitiem verzet tegen het tirannieke optreden van de buitenlandse onderdrukker.

Verweerschrift van Willem van Oranje: de Apologie

Relief van de verdediging van de Nederlandse maagd. De Nederlandse leeuw en Willem van Oranje verdedigen haar tegen de hertog van Alva (links) en don Luis de Requesens y Zuniga (rechts). In het midden staat Don Juan van Oostenrijk voor het hek, een halfbroer van Filips. Alle zijn landvoogd over de Nederlanden geweest en hebben geprobeerd de opstand neer te slaan.

De verdediging van de Nederlandse maagd

Bij Museum Prinsenhof Delft vertellen we verhalen aan de hand van 3 thema’s die onmisbaar zijn in Delft: Willem van Oranje, Delfts Blauw en Delftse Meesters. Daarnaast inspireert het museum met wisselende tentoonstellingen. En met projecten zoals de Delftse Blik. We willen dat iedere bezoeker zich herkent én welkom voelt. Het museum is een voormalig klooster en werd gebruikt als hof van Willem van Oranje. Het gebouw staat in de top 100 van de Rijksdienst voor de Monumentenzorg.

Over het museum

Balthasar van der Ast

De Delftse schilder Van der Ast was gespecialiseerd in bloemstillevens met insecten en schelpen. Op dit schilderij zijn een iris, witte rozen, een vliegende bij en enkele dode insecten afgebeeld. 
De uitgebloeide iris en de witte roos zouden een verwijzing kunnen zijn naar de kortstondigheid van het leven.

Stilleven met een roos en een iris

Marianne Aulman

Blauw - Bleu- Azzurro- Azule II

Philippe Luyda van Delft

Schotel met de vijf zintuigen, diep gedreven voor extra schittering. Het gladde middenstuk vormt groot contrast met druk bewerkte rand. Hierin zijn in vijf grote cartouches spelende putti, welke de zintuigen zien, voelen, horen, ruiken en smaak voorstellen. Deze worden afgewisseld door vijf kleine cartouches. Alle cartouches zijn omgeven door het kwabornament.

Schotel met de Vijf Zintuigen

Albertus Kiell

Twee ronde vergieten met accoladerand en rustend op drie knopvormige pootjes. De lekgaatjes vormen zespuntige ster omgeven door dubbele ring met binnenwaarts gerichte punten die tussen sterpunten steken. In het plat zes aardbeitjes, tegen de rand lambrequins van tweeërlei soort, elkaar afwisselend en aaneengesloten, de grote lambrequins rozetvormig middendeel, de zijdelen opgevuld met stippen, aan de buitenzijde, tegen de rand, drie evenredig verdeelde florale motieven, afgewisseld door een vlinder.

Vuurslag is aan een van de lange kanten convex, met aan andere lange kant twee uitlopende krullen. De vuursteen is een stuk kwarts dat met een touwtje aan de vuurslag vastzit.

Zeepfabriek Bousquet

Blanchenaij Scheerzeep, Bousquet Delft

Blik Delfia braadolie / minjak goreng

Blik, produktverpakking voor Delfia braadolie / minjak goreng

Set kommen en lepels met ‘ling long’ decor

Frederik van Frijtom

'350 jaar Alkmaar, 8 oct. 1573 - 1923, van Alkmaar begint de Victorie'

A.P. Guerain

Achter het portret van Willem van Oranje staan twee versregels uit het Wilhelmus: ‘Wilhelmus van Nassouwe ben ick van Duitschen bloet een prince van Oranjen ben ick onvereert’.

Schotel van Jacoba-aardewerk met Willem van Oranje

Jhr. G.H.A. van Kinschot

Wilhelmina der Nederlanden

Gegoten sleutel

Gillis Gillisz. de Bergh

Stilleven met porseleinen schaal, fruit en roemer met witte wijn. 
Op een uitstekende stenen richel links een roemer half gevuld met witte wijn, voor de roemer een leeg slakkenhuis. Rechts een schuinstaande porseleinen schaal Wan-Li, waarin peren, gele en blauwe pruimen. Op de richel voor de schaal twee peren, waarvan een aan een tak, twee appels een blauwe pruim een tak met kersen, naast de schaal een tak met aalbessen en een tak met een peer. Achter de schaal twee takken met pruimen. Aan alle takken zitten bladeren.

Vruchten, roemer, en Wanli schotel op een stenen richel 


Herman Veldhuis

11de kruiswegstatie 'Jezus wordt aan het kruis genageld'

Cornelis Springer

Na het aantreden van directeur Thooft in 1876 was het vanaf omstreeks 1880 dankzij technische verbeteringen mogelijk om op aardewerk verfijnde beschilderingen in blauw of sepia aan te brengen. Hiervoor werden werken van beroemde oude meesters als Rembrandt, Vermeer en Jan van Eyck gebruikt en voorts van eigentijdse schilders als Cornelis Springer (1817-1891) en Gerke Henkes (1844-1927). 
Rond 1878 werden de eerste contacten gelegd met schilders van de Haagse School via Adolf le Comte, de zwager van Anton Mauve (1838-1888). De eerste kunstenaars die ontwerpen leverden aan De Porceleyne Fles waren onder anderen C. Bisschop, J. Bosboom (1817-1891) en H.W. Mesdag (1831-1915). Met name van Bisschop zijn enkele succesvolle decorontwerpen bekend, zoals een botervloot met florale motieven. Aanvankelijk voerden deze schilders hun ontwerpen zelf uit. Als het een geslaagd ontwerp betrof, vroeg Joost Thooft de schilder permissie het ontwerp te kopiëren. Behalve speciaal voor De Porceleyne Fles gemaakte ontwerpen werden tevens bestaande schilderijen van contemporaine meesters gebruikt, waarvan dit tegeltableau een voorbeeld is. 
Op dit tegeltableau uit 1891/92 is het Gemeenlandshuis aan de Oude Delft te Delft weergegeven naar een schilderij van de Amsterdamse schilder Cornelis Springer. Voor het Gemeenlandshuis zijn diverse figuren en een koets afgebeeld. Op de achtergrond is de toren van de Oude Kerk, de zogenoemde Oude Jan te zien. Veel van dit soort tegeltableaus werd uitgevoerd door Leon Senf. 
Ondanks de dikwijls geuite kritiek van de zijde van kunstcritici was het een veel gevraagd genre en werd de diversiteit van aangeboden voorstellingen steeds groter. Ook de keuze aan objecten die als drager hiervoor werden gebruikt, werd uitgebreid. 
 
Het grote laatgotische woonhuis is circa 1505 gebouwd voor Jan de Huyter, onder meer schout van Delft, hoogheemraad- en baljuwdijkgraaf van Delfland. Sinds 1645 zetelt hier het Hoogheemraadschap van Delfland. De wapenschilden boven de ingang dateren uit 1652 en zijn ontworpen door Pieter Post, zie W. Weve, Monumenten in Delft. Vijftig monumenten in de historische binnenstad van Delft, Delft 1996, 56-58.

Gezicht op Oude Delft

Het bord is aan de voorkant in het plat versierd met een kroon en een banderole tussen takken met oranjeappels. Hieronder de datum '1898 (6 sept) 1923'. De rand is beschilderd met takken met oranjeappels. 
Het bord is vervaardigd ter gelegenheid van het 25-jarig regeringsjubileum van koningin Wilhelmina in 1923.

Bord t.g.v. het regeringsjubileum van koningin Wilhelmina

I.I. M.

Samuel Lankhout & Co

Het voorlezen van het Plakkaat van Verlatinghe op 26 juli 1581, met onderschrift; 'Voorlezing der Acte van Afzwering'

Of the departure and arrival

Objectgegevens

Heb je een opmerking?

Duik in onze collectie

R70-54

De bewening van Christus

Gezicht in de Nieuwe Kerk te Delft met de memorietafel van Adriaen Teding van Berkhout

Nautilusbeker met zingende faunen

Portret van Willem van Oranje op 22-jarige leeftijd

R70-54

De bewening van Christus

Gezicht in de Nieuwe Kerk te Delft met de memorietafel van Adriaen Teding van Berkhout

Nautilusbeker met zingende faunen

Portret van Willem van Oranje op 22-jarige leeftijd

R70-54

De bewening van Christus

Gezicht in de Nieuwe Kerk te Delft met de memorietafel van Adriaen Teding van Berkhout

Nautilusbeker met zingende faunen

Portret van Willem van Oranje op 22-jarige leeftijd

Bekijk

Over ons

Bezoekadres

Openingstijden

Blijf op de hoogte

Of the departure and arrival

Objectgegevens

Heb je een opmerking?

Duik in onze collectie

R70-54

De bewening van Christus

Gezicht in de Nieuwe Kerk te Delft met de memorietafel van Adriaen Teding van Berkhout

Nautilusbeker met zingende faunen

Portret van Willem van Oranje op 22-jarige leeftijd

R70-54

De bewening van Christus

Gezicht in de Nieuwe Kerk te Delft met de memorietafel van Adriaen Teding van Berkhout

Nautilusbeker met zingende faunen

Portret van Willem van Oranje op 22-jarige leeftijd

R70-54

De bewening van Christus

Gezicht in de Nieuwe Kerk te Delft met de memorietafel van Adriaen Teding van Berkhout

Nautilusbeker met zingende faunen

Portret van Willem van Oranje op 22-jarige leeftijd

Bekijk

Over ons

Bezoekadres

Openingstijden

Schrijf je in voor de nieuwsbrief

Blijf op de hoogte