Vandaag zijn we open van 11.00 tot 17.00 uur.

Plan je bezoek

If you know when you will be visiting the museum, book your tickets now, online.

Book your tickets online

William the Silent

Van februari tot juni 2023 presenteerden we de tentoonstelling Het Delft van Vermeer. Wie was deze beroemde schilder? Hoe was hij verbonden aan Delft? En hoe zag Delft er eigenlijk uit in de 17de eeuw? We blikken terug op een uitzonderlijke tentoonstelling aan de hand van enkele highlights.

Een terugblik op de tentoonstelling 

Highlights uit Het Delft van Vermeer

Prinsenhof delft homepage

onbekend

Kraantjeskan in de vorm van een op een bank zittende dame op een tweetrapsgewijs verhoogd voetstuk met licht geschulpte wanden. Onder het afneembaar hoofddeksel bevindt zich een vulgat. Aan de voorkant op het voetstuk bevindt zich een kraan. 
 
De dame draagt een japon met een strooipatroon van ranken met gele, oranjerode en mangaankleurige bloemen, afgebiesd met een sierrand van oranje bessen. Het bijpassende jak is gedecoreerd met een blauw rankenpatroon. Haar hals is bedekt met een blauwe schakelband. Op het hoofd een platte gele hoed met sierrand. 
Het opgebonden haar wordt aan weerszijden van het achterhoofd bijeengehouden door blauwwitte ronde band. Ze draagt gele schoentjes. De ogen, neusgaten, mond en oren zijn met kleur aangegeven. Haar rechterhand hield misschien een glaasje vast, haar linkerhand ligt tegen haar linkerknie. 
De bank heeft een geel dek en een massief onderstel wat is geaccentueerd met gele lijnen. Het voetstuk heeft mangane randen en aan de voorzijde aan harpvormige opening geflankeerd door acanthusblad. De achterzijde van het voetstuk is ongedecoreerd.

Kraantjeskan in de vorm van een zittende dame

Weet je al wanneer je ons museum gaat bezoeken? Je bestelt alvast eenvoudig je tickets online.

Koop je tickets alvast online

Willem van Oranje

Bij Museum Prinsenhof Delft vertellen we verhalen aan de hand van 3 thema’s die onmisbaar zijn in Delft: Willem van Oranje, Delfts Blauw en Delftse Meesters. Daarnaast inspireert het museum met wisselende tentoonstellingen. En met projecten zoals de Delftse Blik. We willen dat iedere bezoeker zich herkent én welkom voelt. Het museum is een voormalig klooster en werd gebruikt als hof van Willem van Oranje. Het gebouw staat in de top 100 van de Rijksdienst voor de Monumentenzorg.

Over het museum

Van 18 oktober 2024 t/m 5 januari 2025 pakt Museum Prinsenhof Delft uit met de tentoonstelling De KunstParade. Verrassend – Kleurrijk – Hedendaags. Een omvangrijke selectie kunstwerken, van gevestigde en opkomende kunstenaars die een bijzondere band met Delft hebben, is voor het eerst samen te zien. In de feestelijk vormgegeven tentoonstelling geven 38 grote installaties, objecten, schilderijen en tekeningen een kijkje in de nieuwe beeldende kracht die de stad voortbrengt. De KunstParade strooit de werken als confetti over de museumzalen en ver daarbuiten én verrast keer op keer. Deze laatste tentoonstelling voor de tijdelijke sluit van het museum voor een grootschalige verbouwing, is een mooie opmaat naar het ‘nieuwe’ museum waarin er meer ruimte is voor kunst uit de 20ste en 21ste eeuw.

De KunstParade

Henk Tieman

De Porceleyne Fles - Royal Delft

De groei

Herman Frederik Carel ten Kate

Bijbelles in de kapel van het Prinsenhof

Nederlandsche Oliefabriek 

40-jarig jubileumboek Oliefabrieken Calvé-Delft

Beeld of balkdrager voorstellende een heilige diaken

Blik Delfia braadolie / minjak goreng

Blik, produktverpakking voor Delfia braadolie / minjak goreng

Het schoteltje heeft een standring, een licht oplopende rand en een stuitrandje op het plat. Het kommetje is licht concaaf-conisch van vorm en heeft een standring. Het schoteltje heeft op het plat een centraal floraalmotief met daaromheen een decor van bloesemtakken, een spelend zotje en een oosterse dame, een zogenoemde 'lange Lijs', gezeten op een rots. Langs de rand loopt een band met swastikavormig servetwerk. De buitenwand heeft een decor van boeddhistische symbolen. Het kommetje heeft op het plat, binnen een dubbele cirkel, een decor van een rots met gras. Langs de rand loopt een band met swastikavormig servetwerk. De buitenwand is gedecoreerd met een treurwilg, een zotje en een lange Lijs.

Op 10 juli 1584, wordt in het Prinsenhof Willem van Oranje doodgeschoten. De kogelgaten die achterblijven in de muur, herinneren nog elke dag aan deze tragische en cruciale gebeurtenis uit de Nederlandse geschiedenis. In Museum Prinsenhof Delft ervaar je het verhaal van prins Willem van Oranje in Delft. Wat zijn komst betekende voor de stad en hoe hij en zijn nakomelingen het fundament van dit land legden. In het Prinsenhof loop je door de vertrekken waar Willem van Oranje en zijn familieleden verbleven, en sta je oog in oog met de kogelgaten.

Delft en Willem van Oranje (1533-1584) zijn onlosmakelijk met elkaar verbonden. Wie is deze sleutelfiguur uit de Nederlandse geschiedenis? Ontdek hier de belangrijkste gebeurtenissen in zijn leven, van zijn geboorte tot aan zijn dood in het Prinsenhof. 

Wie was Willem van Oranje?

Speld met het wapen van Zuid-Holland

Ernst Witkamp

Roeloffzen & Hübner

Diploma, gouden medaille toegekend aan de Nederlandsche Oliefabriek voor hun tafeloliën ingezonden op de Tentoonstelling van Voedingsmiddelen te Amsterdam in 1887.

Diploma, gouden medaille toegekend aan de Nederlandsche Oliefabriek voor hun tafeloliën ingezonden op de Tentoonstelling van Voedingsmiddelen te Amsterdam in 1887

Sluit op zondagmiddag aan bij de gratis instaprondleiding en ontdek het museum.

Instaprondleiding

Heb je een vraag? Neemt gerust contact met ons op, we helpen je graag.

Contact

Opvallend bij deze terrine zijn de Hollandse waterlandschappen en het opschrift 'De Porceleyne Fles'.

Aert Verbeeck

De verovering van Maastricht in 1632 en Rijnberk in 1633

Haardplaat met wapen van Prins Maurits

Cornelis Dircksz. Boissens

Portret van prins Willem I

De octagonale schotel is gewelfd en heeft een standring en een schuin oplopende, geschulpte rand. Het plat heeft, in een stervormige uitsparing, een decor van een tuin met een hek met bloemdecoratie en twee staande oosterse dames onder een bloesemboom. Op de wand bevinden zich acht tulpvormige cartouches waarvan vier met een decor van bloemen, en vier met door rankwerk omgeven lotusvormige cartouches waarin zich afwisselend een draak en een zogenoemde h?-?-vogel bevinden. De buitenwand is gedecoreerd met spiralend rankwerk met vier rode en vier blauwe cartouches met daarin afwisselend een draak en een bloem.

Isaac van Haastert

De Schiedamse poort, ook wel Ketelpoort, en de Rotterdamse poort, ook wel St. Jacobuspoort. Ruim een eeuw na Vermeer schilderde Isaac van Haastert de beide stadspoorten. De weergang van de Rotterdamsepoort was toen al lang afgebroken. 
De Schiedamsepoort (rechts) is in 1836 afgebroken. De Rotterdamsepoort is in 1834 afgebroken.

De Schiedamse poort en de Rotterdamse poort

Tegelveld van 2x2 tegels met figuren en hun bezigheden: een glasblazer en drie smeden. Hoekvulling: ossenkop.

Plastiek van een appel

Hendrik van Loghem de Josselin de Jong

Portet van Margaretha van Binchem

Crispijn van de Passe (I)

Joannes Meyssens

Portret van Maurits van Oranje

Adolf le Comte

Meestal werden tegeltableaus in een interieur aangebracht, een enkele maal evenwel ook op een buitengevel. Zo werd in 1884 een groot tableau van 400 tegels op de gerestaureerde gevel van de Waag in Alkmaar geplaatst. Dit experiment werd lovend door de pers ontvangen maar bleek helaas kort na het aanbrengen een mislukking. Dit leidde rond 1900 bij De Porceleyne Fles tot de ontwikkeling van het zogenoemde sectielaardewerk waardoor veel problemen rond keramiek in de buitenlucht voortaan tot het verleden behoorden. De oplossing bleek te liggen in het gebruik van gesinterde materialen. Kenmerkend voor het sectiel zijn de voegverbindingen die de hoofdlijnen van de tekening volgen zoals bij glas-in-lood waardoor onregelmatige tegelfragmenten ontstaan. De sectieltableaus werden zowel in een matte als in een gekristalliseerde uitvoering vervaardigd. De decoratie bestond uit dunne laagjes gekleurd porselein op een dikkere onderlaag van wit porselein, de zogenaamde pate-sur-pate techniek. Deze werden niet geglazuurd zodat het tableau ook in de buitenlucht een natuurlijk aanzien behield. De productie van het matte sectiel werd vanwege de hoge onkosten in beperkte mate toegepast bij de vervaardiging moesten de droog- en bakkrimp van de gekleurde decoratie en de onderlaag op elkaar worden afgestemd zodat de fragmenten niet kromtrokken of scheurden. 
Het sectieltableau 'Afgunst' is van de hand van Adolf le Comte. Het toont een vrouw in opperste emotie met de mond geopend en met gefronste wenkbrauwen. Zij is getooid met een kap met hoorns die wordt omgven door vlammen. Met haar spitse nagels krast ze over haar borst. De achtergrond bestaat uit grillig gevormde lijnen. Dit tableau werd samen met de sectieltableaus 'Mondscheinsonate' en 'Lusthof' tentoongesteld op 'De Eerste Internationale Tentoonstelling voor Moderne Decoratieve Kunst' te Turijn in 1902, waarvoor een gouden medaille werd uitgereikt.

Sectieltableau 'Afgunst'

De diepe schotel heeft een schuin oplopende rand en een standring. Het plat heeft, binnen een cirkel die is opgebouwd uit ellipsjes waarin cirkeltjes met een centrale stip, een decor van bloeiende prunusranken. De vertreding is gedecoreerd met swastikavormig servetwerk bekroond met accolades waarop afwisselend bloemen en bloemenranken. De rand is versierd met swastikavormig servetwerk. De buitenwand is gedecoreerd met vier bloemenranken.

Anoniem

met afbeelding van duif, roodborstje, eend, kalkoen, patrijs bij een tuinvaas en een boom aan de oever van de rivier

Schoorsteenstuk met vogels

Henk Molenaar

'number seven'

Jaap van den Ende

Groepering van twaalf onregelmatige, hoekige (omtrek-) vormen, in vier horizontale rijen van drie, waarbij deze elkaar net niet raken, en waarbij de laatste vormen in een verticale rij op eenzelfde wijze aaneensluiten. De lijnen van zes van de twaalf vormen zijn zwaarder aangezet.

12 systematisch bepaalde vormen (groepering)

Cornelis Troost

Familieportret van Johanna Suzanna Teding van Berkhout-Ghijs (1688-1717) en haar drie zonen, Pieter (1711-1744), Jan (1713-1766) en Coenraad (1714-1770). 
 
Johanna Susanna Ghijs is postuum afgebeeld als Flora achter een balustrade met haar drie zoontjes: Pieter (1711-1744), Jan (1713-1766) en Coenraad (1714-1770); dochter Susanna Maria (1717-1779) niet afgebeeld; het geheel in een landschap, met linksboven grote draperie, op de voorgrond een etend aapje. 
Johanna Susanna Ghijs was in 1717 overleden na de geboorte van haar vierde zoontje, dat in 1720 stierf. Troost maakte haar portret naar een schilderij van Hieronymus van der My, dat hij in opzet vrij nauwkeurig overnam. Hij voegde er wel zijn zwierige schilderwijze aan toe en gaf haar in plaats van de pruik, met stijve naar achteren lopende rijen krullen, een bloemenmutsje. 
Volgens Mario Praz, in zijn boek "Conversation Pieces" (London 1971), heeft Troost in het schilderij willen aanduiden dat de moeder was overleden door haar als het ware uit een graftombe te laten rijzen. De beide cypressen op de achtergrond zouden dan een funeraire betekenis hebben. Het stenen postament was echter een zeer gebruikelijk compositie-element en het landschap en de bloemen zijn geheel in traditie van Caspar Netscher. Wel typerend voor Troost is het virtuoze kleurgebruik, de directheid waarmee hij zijn geportretteerden heeft 'gevangen' en de ongedwongen pose, die vooral opvalt bij de blokfluit spelende jongen rechts. 
 
Jan Teding van Berkhout (1713-1766) bezat later een collectie schilderijen en tekeningen die in 1767 geveild werd. De familieportretten bleven buiten de veiling.

Familieportret van Johanna Susanna Teding van Berkhout-Ghijs als Flora en haar drie zonen


Bronzen knop, sehad of sekad, behorend bij een priester- of wichelaarsstaf. 
De stafknop symboliseert Si Apo' nimema' in Tana: de Grootmoeder die de aarde heeft bewerkt. Het is een andere naam voor Limimuut, de stammoeder van de Minahassers, die hen volgens de overlevering de landbouw heeft geleerd.

Jubileumspeld Kingston - Delft 1946-1986

Haak, koperkleurig, waarvan een derde deel (het voorste deel) omgebogen is en waar een wapen in is geponst. Dit wapen draagt een staande leeuw met zwaard en kroon. De achterkant, twee derde deel is aan de bovenkant afgerond en heeft 9 kleine geboorde gaatjes.

Jacobus Buys

Verwoesting van Haarlem, door Don Frederik

Ovale doos met deksel met filigrainwerk en compartiment. Binnenzijde verguld. Op de bodem gegraveerde voorstelling van Peleus en Andromeda.

Snuifdoosje met filigraindeksel

Gillis van Oosten

Messing ofwel geel koperen scharen foedraaltje. De bovenzijde ontbreekt.

koetje staand op rechthoekig voetstuk; kop rechts (vanuit beschouwer); ongedecoreerd;

Hendrick Goltzius

Tegeltableau van 4x3 tegels met een krijger, Manlius Torquatus die zijn zwaard trekt, staande tussen twee bloeiende planten. De figuur staat onder een zuilenboog bekroond met een masker en versierd met bloem- en bladornament.

Manlius Torquatus

In een veelheid van gekleurde vlakken zijn vaag (witte) contouren van mensfiguren te onderscheiden. In de vlakken zit enige systematiek: ze lopen als het ware ondanks onderbrekingen in andere kleuren / vlakken toch door.

Moeder Nacht

Jan Henderikse

The Sunny Side of Myrtle; Myrtle Avenue I

Hermanus Serin

Portret van Christine Vockestaert (1693 - 1744)

Herman Veldhuis

Atelier van gebrandschilderd glas 'T Prinsenhof

Afgebeeld is in een driehoekige compositie een knielende vrouw omgeven door bloemen, vogels en een konijn. Zij houdt een bloem in de hand. Deze voorstelling symboliseert de lente en de zomer. Bovenaan de driehoek zijn de stralen van de zon te zien. In de linkerbovenhoek is een engel afgebeeld waarvan de vleugels worden gevormd door korenaren; deze staat symbool voor de herfst. De engel in de rechterbovenhoek is omgeven door sneeuwvlokken; deze symboliseert de winter.

Glas-in-lood raam 'Lente'

De Metaale Pot

Lambertus Woutersz. van Eenhoorn

Margaretha Teckman

Dit theebusje met een aardewerk schroefdeksel heeft verschillende decors van typisch Chinese landschapsschilderingen. Hierin zijn altijd water, bergen en een gebouw te vinden. Ook een aantrekkelijke afbeelding voor de Delftse plateelschilders.

De Grieksche A

Adrianus Kocx

Net zoals aan het Chinese hof is er belangstelling voor de tuin en het buitenleven in Nederland. Modieuze potten van Delfts blauw krijgen een ereplaats op het bordes of in de oranjerie. In deze tuinpotten worden bijzondere exotische planten gezet zoals de sinaasappel. Deze plant wordt in de 16de eeuw geïntroduceerd in Europa en dankt haar naam aan haar afkomst: ‘China’s appel’. 
 
As at the Chinese court, there was an interest in the garden and life outdoors in the Netherlands. Fashionable Delftware planters were given pride of place on the terrace or in the orangery. Unusual exotic plants, such as orange trees, were placed in garden planters like this. Orange trees were introduced into Europe in the 16th century and owe their name in Dutch to their origin: sinaasappel, or ‘China’s apple’.

In de kerstvakantie - vrije inloop tussen 12.00 en 16.00 uur

Maak een shiny miniatuur! 

Jacobus Anthonie Meessen

Ambarawa

Schotel vervaardigd naar aanleiding van het herstel van het stadhouderschap in 1787, met de tekst 'De Prins hersteld / Vrij van Geweld / Geen blijder dag / ik nimmer zag'. De tekst is omgeven door gestileerd bladwerk.

Schotel vervaardigd naar aanleiding van het herstel van het stadhouderschap in 1787

Voorzien van een recht, smal lemmet, houten greep met mond en tong en een houten schede. De greep heeft een gestileerde lasara-kop. In het windsel zitten magische voorwerpen zoals voorouderbeeldje (siraha), tanden van een boze geest (boha naduaja) en bamboe met een fossiele steen. Deze voorwerpen dienden als amuletten die de krijgers onoverwinneliljke krachten gaf.

gari

Flip Hamers

Reclamebord 'Calvé pindakaas Lekker en voedzaam! Uw kinderen eten er beter door!'

Lambert Eugen Florian Bodart

Cornelis Hartog

Gekristalliseerd glazuur, dat zich kenmerkt door kleine vlekjes die het object een schittering verlenen, is een bekend fenomeen in de keramiek. In eerste instantie was dit glazuur alleen geschikt voor architectonische producten. Voor de vorming van kristallen was een glazuurtype nodig dat tijdens de bakgang min of meer vloeibaar werd waardoor het alleen toegepast kon worden op tegels die horizontaal werden gebakken. Bij het gebruik van meerdere kleuren op één vlak moest worden voorkomen dat deze doorliepen. Dit was mogelijk door de glazuren te scheiden door middel van de cloisonné- dan wel de hollijn-techniek. Bij de cloisonné-techniek (verhoogd) werden met behulp van een ballonspuit verhoogde lijnen van klei op het ongebakken aardewerk gespoten die zich tijdens de eerste bakgang hechtten aan het oppervlak. Vervolgens werden de glazuren opgebracht. Bij de tweede techniek, de hollijn-techniek (verdiept) werden lijnen op het biscuitgebakken aardewerk gelegd. Hiervoor werd een mengsel met weinig kleur en glazuur gebruikt, waaraan was werd toegevoegd. De gestolde contouren werkten als een soort dam die de glazuren scheidde. Tijdens de tweede bakgang verbrandde de was en kwamen de lijnen wat dieper te liggen ten opzichte van de aangrenzende kleuren. 
Omstreeks 1914 ontwikkelde Mauser een nieuw glazuur dat bij het bakken voldoende stroperig bleef om op verticale vlakken gebruikt te worden. Hierdoor konden kristalglazuren tevens op vazen en bijvoorbeeld de hier afgebeelde schaal toegepast worden. Hiervan heeft met name de schilder en ontwerper L.E.F. Bodart gebruik gemaakt. Tevens legde Bodart zich toe op het ontwerpen van tegels waarbij hij eveneens het gekristalliseerde glazuur toepaste. 
Door de eerder genoemde verbetering van kristalglazuren werd een nieuw soort aardewerk ontwikkeld. Bodart leverde hiervoor niet alleen de decors en de modellen, maar voerde deze tevens uit. Dit grèsachtige zogenaamde 'Bodart'-aardewerk bestaat voornamelijk uit vazen en schalen.

Jan Naezer

4e staat no 4073

Bezoekers bij de trap in het Prinsenhof te Delft waar Willem van Oranje is vermoord door Balthasar Gerards op 10 juli 1584. Een man leest het tekstbordje, een vrouw met een jongen komen de trap af.

Bezoekers bij de trap waar Willem van Oranje is vermoord

Wenskaart met afbeelding van het op de Tentoonstelling van Voedingsmiddelen aan de Nederlandsche Oliefabriek uitgereikte diploma (gouden medaille) voor tafeloliën

Rijk van Lavieren

Landschap met bosrand en bomen op de voorgrond

Fluitglas met licht oplopende van boven omgeslagen voet en holle balustervormige stam met kraag. De kelk draagt aan de voorzijde een met diamant gegraveerd portret van Frederik Hendrik, aan de achterzijde zijn wapen met het hartschild Coligny. Daaronder rondom een stadsprofiel (vermoedelijk een toespeling op zijn roem als stedendwinger). Takken met bloemen en vruchten versieren de voet en verlevendigen de fluit. 
Het glas is van Nederlandse oorsprong, al is de stam Venetiaans van vorm. Glazen van dit model en makelij zijn tot het einde van de 17de eeuw gegraveerd.

Fluitglas met portret van Frederik Hendrik

Johann (Jan) Sühl

Landschap met herder en schapen

Banka, Residentiehuis te Muntok

ontwerptekening van glas-in-loodraam, Atelier van Gebrand Glas 't Prinsenhof Delft

Gracia Khouw

'Keleseh peseh' is een Indonesisch woord dat 'in het Nederlands praten' betekent. Het is een archaïsch woord; in het dagelijks komt het niet meer voor - omdat het niet meer van toepassing is. In de koloniale tijd hoorde je in Nederlands-Indië veel Nederlands; voor de oorspronkelijke bewoners was het niet te begrijpen. Door de klank van het Nederlands na te bootsen is een woord ontstaan dat dit onbegrip weergeeft. Zo klonk het Nederlands voor Indonesiërs: je breekt er je tong over! 
 
'Keleseh peseh' zegt eigenlijk: "Wij begrijpen jullie Hollanders niet." Achter dit woord gaat een enorme culturele kloof schuil die er was tussen Nederlanders en de vroegere Indonesiers. Andersom hadden Nederlanders alleen het woord 'Maleis' als een algemene verwijzing naar de vele talen en dialecten die er in Nederlands-Indië werden gesproken. 
 
Nog steeds praten Indonesiers met veel geluiden. Geluiden van dieren, materialen, natuurelementen of apparaten worden benoemd door de klank te imiteren. 'Kroepoek' bijvoorbeeld, klinkt zoals de snack zelf, het kraakt als het in je mond breekt. In het woord 'kretek' hoor je de sigaret zachtjes knisperen als je het oprookt. 
Overigens staan 'kroepoek' en 'kretek' in de Dikke Van Dale; het is een onderdeel van de Nederlandse taal en het dagelijks leven geworden.

Franz Melchers

het vaartje is gelegen van de Schie af naar de Rotterdamse weg

Bruggetje over de Schie nabij Delft

Jan Rot

Twee verticale 'pennen', waaromheen zich twee horizontaal geplaatste cirkels bevinden die elk aan een andere kant zijn bevestigd aan die 'pennen'. 
 
Jan Rot speelt hier met vorm en materiaal en gaat daarbij uit van basisvormen, waarmee het werk tot de abstract geometrische kunst gerekend kan worden. Toch neigt dit werk meer naar organische abstractie, door de mantier waarop hij het materiaal heeft verwerkt.

Bouwsel

Jan Verkolje (I)

Portret van de kinderen van Dr Jacob van Vredenburch van Adrichem en Catharina van der Goes, v.l.n.r.: 
Franco van Vredenburch (1673 - 1694) 
Adriaan C... F... Jacobszn van Vredenburch (1680 - 1759) 
Antonia Catharina van Vredenburch (1675 - 1755) 
Sara van Vredenburch (1671 - 1718) 
Jacoba van Vredenburch (1676 - 1754)

Portret van de kinderen van Dr Jacob van Vredenburch van Adrichem en Catharina van der Goes

portret van Karel V (1500 - 1568)

Gepolychromeerd houten beeld van een adellijke Balinese man in trouwkostuum. 
Dit beeld is gemaakt aan het begin van de twintigste eeuw en vormt de overgang naar een meer wereldse houtsnijkunst. Daarvoor was het Balische houtsnijwerk vooral gebruikt voor religieuze doeleinden. Bij dit beeld hoort een vrouw in traditioneel kostuum (zie 300-121).

Gepolychromeerd houten beeld van een adellijke Balinese man in trouwkostuum

Kop van een geit

Delft Fringe Festival X Museum Prinsenhof Delft

Lichtjesavond 2024

Johan Bernhard Wittkamp

kniestuk, gezeten in een groene armstoel, zijn rechterhand steunend op de naast hem staande tafel; schuin voor tafel gezeten, op houten tafel houten katheder waarop opengeslagen bijbel, drie boeken ernaast en een staande crucifix.

Portret van Ph. W. Oorte, pastoor van de St. Hippolytuskerk parochie te Delft, 1871-1876

Deze muurschildering is een samenwerkingsproject tussen Museum Prinsenhof Delft, stichting CANIDREAM en kunstenaar BEYOND. Een muurschildering over het thema ' 'koesteren' op de kop van de flat aan de Haydnlaan in de Delftse wijk Buitenhof.

De collectie

Sorteren op

turi turi

badik

djating

Jenang

Model van een Karo Batak woonhuis, rumah nsangka manuk

model van een tijgerval, perangkap

Perminakan

Bekijk

Over ons

Bezoekadres

Openingstijden

Blijf op de hoogte