Een rommelige tafel, een kat en een vegende vrouw. Is dit schilderij een willekeurig inkijkje in een 17de-eeuws huishouden? Zeker niet. Tijdgenoten van de schilder Cornelis de Man begrijpen direct dat elk detail een betekenis heeft.  

Pikante details en een dienstmeid

Prinsenhof delft homepage

Weet je al wanneer je ons museum gaat bezoeken? Je bestelt alvast eenvoudig je tickets online.

Koop je tickets alvast online

Kom nog één keer, voordat de deuren sluiten

Willem van Oranje

If you know when you will be visiting the museum, book your tickets now, online.

Book your tickets online

William the Silent

Herman Veldhuis

'Gewijde muziek'

Kijk met andere ogen naar de stad en ontdek verborgen verhalen die lange tijd ongehoord bleven. Deze bijzondere wandeling nodigt je uit om stil te staan bij plekken in Delft die verbonden zijn met het koloniale slavernijverleden. In gesprek met een gids én elkaar reflecteren we op ons gedeelde verleden – en hoe dit nog steeds doorwerkt in het heden.


Interactieve stadswandeling: Sporen van Slavernij

Maarten van Heemskerck

In 1566 geeft Cornelis Musius – rector van het Sint Agathaklooster (later bekend als het Prinsenhof), humanist en dichter – opdracht aan Maarten van Heemskerck voor het schilderen van een altaarstuk met daarop de bewening van Christus. Het resultaat is een artistiek meesterwerk. 
Op dramatische wijze wordt het sterven van Christus weergegeven: Christus op de lijkwade in het midden, omringd door Maria, die wordt ondersteund door Apostel Johannes met een uitdrukking van diepe smart op zijn gezicht, Nicodemus (rechtsboven met zalfpot als attribuut), Maria Magdalena (met zalfflesje) die de voeten van Jezus net heeft gezalft, wijst naar de wond op zijn voet. Jozef van Arimatea (bij het hoofd van Christus) heeft zijn eigen graf aan Jezus ter beschikking gesteld. Hij toont de beschouwer het smartelijk vertrokken hoofd van de dode Christus. Op de achtergrond zien we Golgotha en drie kruizen (Calvarieberg). 
Prominent links vooraan zit een vrouw in rijkversierd kostuum. Ze kijkt ons recht aan, wijst met haar ene hand naar Christus en heeft in de ander zijn hand. Zij wordt geïdentificeerd als de heilige Agatha: ‘ze spoort de kloosterzusters aan tot contemplatie en gebed’ schrijft kunsthistoricus Ilja M. Veldman in haar publicatie (2024) over Maarten van Heemskerck. Die identificatie bevestigt de aanname dat het schilderij speciaal gemaakt is voor de kapel van het Agathaklooster. 
1566 was het jaar van de beeldenstorm. We weten niet precies wanneer, maar ergens kort daarna is het schilderij overgeplaatst naar het stadhuis. Veel katholieke kunst is in die roerige periode beschadigd of verloren gegaan. Daarmee is het een van de weinige schilderijen uit de collectie van het museum waarmee we de katholieke geschiedenis van Delft en de bijzondere nalatenschap van Cornelis Musius kunnen illustreren.

De bewening van Christus

In februari 2024 heeft de gemeenteraad van Delft het definitieve akkoord gegeven op de verbouwings- en vernieuwingsplannen van ons museum. De deuren zijn op 5 januari 2025 gesloten. We zijn nu echt gestart met de verbouwing. Graag lichten we de grote veranderingen die het historische monument binnen én buiten zal ondergaan toe.

Bouwen aan een nieuw Museum Prinsenhof Delft

Verbouwing & vernieuwing

Vanuit het Prinsenhof strijdt Willem van Oranje (1533-1584) voor vrijheid van geloof en geweten. Hij vindt dat je mag geloven en denken wat je wilt. Wat betekent vrijheid voor inwoners van Delft vandaag? Het afgelopen jaar is Museum Prinsenhof Delft samen met stadsbewoners op zoek gegaan naar antwoorden op deze vraag.

Monutotam

Anoniem

Portret van Juliana van Stolberg, ten halve lijve, naar links gewend, in donker kostuum met witte hoofdbedekking, gevouwen handen met witte handschoenen voor de borst. Donker fond. In de rechter bovenhoek het heraldische wapen (familiewapen) 
Juliana van Stolberg (1506-1580), echtgenote van Willem 'de Rijke' van Nassau, is de moeder van Willem van Oranje, geboren Willem van Nassau.

Portret van Juliana van Stolberg (1506 - 1580)

Dirk van de Goorberg

De bodebus was een onderscheidingsteken dat werd gedragen door boden die in dienst waren van bestuurslichamen zoals de Kamers der Staten Generaal, de Provinciale Staten, gemeentebesturen, Hoogheemraadschappen, Waterschappen en polders. 
In de middeleeuwen werden geschreven en verzegelde berichten door bodes overgebracht. De berichten werden in een bus aan een gordel gedragen. Soms droeg zo'n bode een staf wanneer hij op reis was. De bode kon gratis gebruik maken van het toenmalige vervoer zoals de trekschuit, veerpont of diligence. 
Vanaf de 15de eeuw werd aan de bodebus een schildje toegevoegd met het wapen van de instantie die werd vertegenwoordigd door de bode.

Bodebus van Delft

Portret van Ambrogio Spinola

Peter Odijk

Portret van een lachend meisje

Rijk van Lavieren

Broer oud 5 M.

De Porceleyne Fles

Jacobus Harlees

Tot het assortiment van Jacobus Harlees behoren eveneens deze balustervormige, achthoekige dekselvaas die aan de voorkant beschilderd is met tussen twee banden gevat bloemwerk en een door schubben omgeven florale decoratie. De beschildering is omgrensd door een in reliëf uitgevoerde rand van S- en C-voluten. De gewelfde deksel is voorzien van een grillig gevormde knop. Bij deze dekselvaas ontbreekt het rococo-ornament in de cartouche. Des te nadrukkelijker is deze stijlvorm vertegenwoordigd in de knopvorm van de deksel. 
 
In tal van verschijningsvormen werd dit type vazen in Delft op de markt gebracht. Gedraaid of gevormd en al dan niet met een in blauw of polychrome beschildering had de klant een ruime keuze in gedekselde vazen. Dergelijk siergoed wordt in menige boedelbeschrijving of andersoortige documenten vermeld. Er is dan sprake van een drie- dan wel vijf- en soms oplopend tot zeventiendelig kaststel, waarvan dit type vazen deel uitmaakte.

onbekend

Willem van den Hoed

706, Hotel Intercontinental, Genève

Atelier van gebrandschilderd glas 'T Prinsenhof

Glas-in-loodraam '1884'

Thomas van der Wilt

Jan Caspar Philips

Reinier Boitet

Portret van Petrus Gribius

Adolf le Comte

Leon Senf

De Porceleyne Fles - Royal Delft

Aan het einde van de negentiende eeuw bewerkstelligde tsaar Nicolaas II van Rusland (1868-1918) dat conflicten tussen volkeren door middel van arbitrage worden opgelost. 
Over deze kwestie werd in 1899 te Den Haag de eerste internationale conferentie gehouden. 
Hierbij werd besloten het nog op te richten Internationale Hof van Justitie en het Hof van Arbitrage in deze stad te vestigen. 
De Franse architect L.M. Cordonnier kreeg de opdracht een gebouw hiervoor te ontwerpen. 
Hij werkte daarbij samen met prof.ir. J.A.G. van der Steur. 
In 1913 werd de bouw voltooid van 'Het Vredespaleis' zoals dit bouwwerk al spoedig in de volksmond werd genoemd. 
De bouw werd mede mogelijk gemaakt door een genereuze schenking van de Amerikaanse filantroop Andrew Carnegie. 
Alle naties droegen bij door kunst- en kunstnijverheid objecten te schenken, hetgeen de samenwerking tussen de landen symboliseert. 
De decoratie van deze 'tempel voor de vrede' werd uitgevoerd door diverse kunstindustriele bedrijven waaronder Brouwers aardewerkfabriek Leiderdorp, De Porceleyne Fles en meubelbedrijf H. Pander en Zonen uit Den Haag. 
De leiding was in handen van de Haagse architect en decorateur Herman Rosse (1887-1965). 
Een schenking van de Nederlandse regering bestond uit de zeven glas-in-lood ramen boven de hoofdtrap. 
De opdracht tot vervaardiging werd verstrekt aan het atelier van Jan Schouten (1852-1937) die de opdracht doorspeelde aan Adolf le Comte. 
De zeven grote ramen bestaan uit een rond venster met hieronder een dubbel boograam en een titelraam. 
Volgens een verklaring van Le Comte symboliseren de afbeeldingen op deze ramen enerzijds de zegeningen van de Vrede, anderzijds de Oorlog en de hieruit voortvloeiende Dood met alle gevolgen van dien. 
Het ronde venster boven het middelste raam 'Pax in Terris' (Vrede op aarde), toont een zittende vrouwenfiguur met een muts op het hoofd. 
De armen houdt zij gestrekt aan weerszijden van haar lichaam. 
Deze zittende vrouw vertoont sterke overeenkomsten met de vrouw op deze schotel, die wordt geflankeerd door de personificaties van De Vrede en Justitia. Ongetwijfeld verwijst het opschrift 'Anno 1913 pax in terras' eveneens naar de voorstelling op dit roosvenster in het Vredespaleis.

Herinneringsschotel ter gelegenheid van de opening van het Vredespaleis

Robert Smit

Beschrijving van het (kunst)werk: Een kubusvorm van vijf genagelde plaatjes goud (onderzijde open met speld). Op elk plaatje zijn in het midden twee verfstreekjes naast elkaar (in verschillende (pastel)tinten) geplaatst.

Zonder titel

Michiel van Mierevelt

Portret van Jacob Adriaensz. van Adrichem (1613-1640), halfportret naar rechts, met platte kanten kraag.

Portret van Jacob Adriaensz. van Adrichem (1613-1640)

Cornelis van Dijck

Het licht achthoekige blad heeft een iets oplopende en vlakke gehamerde rand waarop een gegoten profiellijst en de schuine godronlijst zijn gesoldeerd. Het blad rust op vier accoladevormige pootjes. Het vlakke middendeel van het blad is gegraveerd met acanthusbladeren in de hoeken afgewisseld door cartouches met C-voluten. Vanuit een centraal medaillon lopen stralen naar de rand. Op de porten zijn acanthusbladeren gegraveerd.

dienblad met latere decoratie

Chris Dagradi

Henk Tieman

wandreliëf 'ruitersmolen'

Prinsesse Album

Bram Zwartjens

Serie Van Leeuwenhoek 'Organismen, bacteriën en bobbeltjes'

Jackson Li

Allegorische voorstelling van de strijd tussen de boer en de soldaat. De boer staat in een zomers landschap bovenop de oogst waarvoor hij hard heeft gewerkt en verklaart zijn bezit tegen de soldaten te zullen beschermen. De soldaat staat in een winters landschap met producten die deel uitmaken van de wintervoorraden. In de winter vinden geen oorlogshandelingen plaats, waardoor groepjes soldaten rondtrekken op zoek naar voedsel. De boeren zijn daarvan regelmatig het slachtoffer. Er bestaan vele versjes die gaan over deze strijd tussen boeren en soldaten.

Allegorische voorstelling van de oorlog

Zak, afkomstig uit de Weeskamer (stadhuis Delft), waarin officiële stukken (rechtstukken e.d.) in bewaard werden.

De fruittest heeft de vorm van een schildpad met geheven blauwe kop op vier poten. De platte, veelvuldig geperforeerde schaal heeft een gepunte, omgekeerd conische wand, waartegen zich de blauwe schouders van de poten bevinden. De poten hebben vier tenen, en de dijen zijn in de vorm van een monsterkop. Het plat heeft een decor van een centrale schildnaad en honingraatvormig servetwerk, omgeven door een rand van gepunte lotusbladen.

Het bord heeft een standring en een brede, licht oplopende rand. Het plat heeft, binnen een dubbele cirkel, een decor van een huis en een tuin met hekjes, een bananenplant, kleine planten, een op een trapje zittende oosterse heer met een waaier en een staande dame. De rand is gedecoreerd met bloemvormig servetwerk met daarin vijf geschulpte cartouches met boeddhistische symbolen w.o. het wiel en de schelp. De buitenrand heeft een decor van twee rivierlandschappen en twee bootjes met een visser./ Plate decorated with two Chinese figures in a garden, the shape is based on a European pewter plate.

Bord gedecoreerd met twee Chinese figuren in een tuin, de vorm is gebaseerd op een Europees tinnen bord

Glas-in-loodraam '1924'

Gillis van Oosten

Hendrik de Winter

De eetzaal van het Prinsenhof tijdens de Synode van Zuid-Holland in 1754

De eetzaal van het Prinsenhof tijdens de Synode van Zuid-Holland in 1754

Kruidnagelmodel in de vorm van een prauw

Koninklijke van Kempen en Begeer

Delftse Vroedschapspenning

Koninklijke Fabriek F.W. Braat

'The Reuniting'

Hartvormige lekschaal, met hoge wand; rustend op drie kegelvormige pootjes; twee in krul uitlopende U-vormige handgreepjes; ongedecoreerd.

Vergiet

Beleg van Oostende. Kaart van de verdedigings- en aanvalslinies rondom de stad en in omliggend gebied, links het kwartier van Spinola, rechts het kwartier van aartshertog Albrecht. Onderaan twee cartouches met de titel en de legenda's A-R en 1-34. Linksboven een inzet met een plattegrond van de stad in 1641

'HET BELEGH VAN OOSTENDE In de jaeren MDCI, MDCII, MDCIII en MDCIV'

De geribde cilindrische vaas loopt enigszins taps toe en is voorzien van een ingesnoerde nek met korte naar buiten gebogen rand. 
De collectioneur F.E. Vlielander Hein, die in 1913 zijn omvangrijke verzameling 'oud' Wit-Delfts legateerde aan het Gemeentemuseum Den Haag, stelt in een artikel uit datzelfde jaar vast dat voor velen het 'oud-wit Delftsch aardewerk' onbekend is of zelfs 'het als niets waardig' aan hen voorbijgaan. Volgens hem verdient 'het witte goed' dat hem zo na aan het hart ligt, in meer dan 'één opzicht belangstelling'. Hij benadrukt de historische waarde van deze Delftse productie. De voorwerpen zijn immers slechts met een ondoorzichtig wit tinglazuur bedekt, waardoor dergelijk goed de onderzoeker alle mogelijkheden biedt de basis van de technische aspecten van het tinglazuuraardewerk grondig te bestuderen. 
Vervolgens gaat Vlielander Hein uitvoerig in op een in 1778 gezamenlijk door de Delftse plateelbakkers opgestelde prijslijst. Evenals de prijs van het 'blauw of geschilderd goed' komt de prijs van het aanzienlijk goedkopere witgoed aan bod, dat als alledaags gebruiksgoed kan worden betiteld. Bovendien werden de prijzen vastgesteld van zowel het 'schone' oftewel ongeschonden Delfts als van het 'wrakke' goed met bakfoutjes. 
Een grote groep Wit-Delfts is in 1980 op het voormalige terrein van plateelbakkerij De Porceleyne Fles aan het licht gekomen. Deze bodemvondst, waartoe overigens tevens gedecoreerd goed behoort, dateert uit 1660-1680. Aangezien Wit-Delfts nagenoeg nooit een merk vertoont, is het in tegenstelling tot het wel gemerkte goed, onmogelijk de fabriek van herkomst vast te stellen. Gelet op de locatie van de bodemvondst is dat dus niet het geval met de in onze recente publicatie over De Porceleyne Fles beschreven groep wit-goed. Het belang van deze bodemvondst is dan ook groot. Enerzijds gaat het daarbij om Wit-Delftse producten waarvan de herkomst wél bekend is. Anderzijds werpt deze omvangrijke groep licht op het productieassortiment dat men toentertijd voerde, nota bene slechts een zevental jaren na de start van De Porceleyne Fles in 1653. 
Drie eeuwen later produceert De Porceleyne Fles opnieuw ongedecoreerd Delfts waarvan een aanzienlijk aantal tot de collectie van de Gemeentemusea Delft behoort. Bij het bekijken van deze uit 29 voorwerpen bestaande groep 'nieuw' Wit-Delfts aardewerk blijkt dat menig voorwerp is ontleend aan vormen van weleer. 
In de jaren dertig van de twintigste eeuw hervatte men de productie van het wit-goed, omdat het vanwege de lage onkosten immers aanzienlijk voordeliger was dan het beschilderde. Vooral deze prijsfactor bracht De Porceleyne Fles ertoe om tijdens de crisis van de jaren dertig opnieuw het ongedecoreerde Delfts aan de man te brengen. Wellicht zou het een gunstige invloed hebben op de omzet van de fabriek.

Vaas

Dericks & Geldens, Druten

Bij de negentiende-eeuwse restauratie van de Historische Zaal van Het Prinsenhof werden deze haardstenen in basreliëf gemaakt met het bijbelse verhaal van de kuise Suzanna (DK 9), naar originelen die zich in het Rijksmuseum Amsterdam bevinden. 
 
A: haardsteen met het tafereel van de ter dood brenging (steniging) van de twee rechters die zich aan Susanna hadden willen vergrijpen en die een valse verklaring tegen haar aflegden.

De kuise Susanna: steniging van de ouderlingen

De tweede groep die tot het Nieuw Delfts behoort is het Nieuw-Perzisch dat is geïnspireerd op Syrische en Iranese keramiek uit de zeventiende eeuw. Kenmerkend voor dit Islamitische product zijn de kleuren blauw en groen op een wit fond onder een doorzichtig, kleurloos glazuur. 
Hiernaast werd ook gebruik gemaakt van een karakteristiek turkooize, doorzichtig glazuur waaronder de zwarte tekening direct op de lichtgrijze scherf werd aangebracht. 
Dit laatste inspireerde De Porceleyne Fles tot het maken van de groene, dekkende glazuurlaag die een enkele keer kobaltblauw was. 
De beschildering van de voorwerpen is eenvoudig. 
De decoratie van flessen en kleine vazen bestaat voornamelijk uit geometrische en florale motieven in banden of compartimenten. 
De patronen op kleine borden worden vanuit het midden opgebouwd en waaieren als bloemen uit. 
De grote vazen en borden tenslotte zijn voorzien van een hoofdmotief van een hert of een vogel tussen rankwerk. 
Ondanks de overeenkomsten zijn de voorbeelden niet slaafs gekopieerd maar zijn de repeterende geometrische ornamenten en slingerende plantenranken eerder geïmiteerd. 
Bij vroege voorbeelden werd niet alleen gebruik gemaakt van doorzichtig turkooiskleurig glazuur, maar ook van kleurloos transparant glazuur. 
Om de kleuren wat op te lichten, gebruikte De Porceleyne Fles licht- en donkerblauw in plaats van de combinatie donkerblauw en zwart zoals bij de Oriëntaalse voorbeelden. 
Het oppervlak van de vazen, kannetjes en kommen van De Porceleyne Fles is veelal verdeeld in rechthoekige vlakken of ruitpatronen die zijn opgevuld met kleine spiralen of gestileerde fantasiebloemen in een alles bedekkend patroon (horror vacui). 
Verder werden herten afgebeeld en vissen in scholen of paarsgewijs.

Schotel

De Grieksche A

Pieter Adriaensz. Kocx

Johanna van der Heul

Geribde vaas, een zogenaamde rolwagen, met een ingesnoerde korte hals. 
De vaas is beschilderd met een doorlopende chinoiserie decoratie bestaande uit een vogel op bloeiende takken en bloemen voor een rots. Op de schouders is een lambrequinband met bloemen en ranken. De onderkant van de vaas is versierd met een band van afhangende puntige bladeren.

Het bord heeft een standring en een brede, licht oplopende rand. Het plat heeft, binnen een dubbele cirkel, een decor van een rots en planten met gote ronde bloemen. De vertreding en de rand hebben een decor van begroeide rotsen met bloesemtakken. De buitenrand is gedecoreerd met twee bloementakken.

Nobuyuki Tamada

Plaque

Jan Sühl

Gerke Henkes

Na het aantreden van directeur Thooft in 1876 was het vanaf omstreeks 1880 dankzij technische verbeteringen mogelijk om op aardewerk verfijnde beschilderingen in blauw of sepia aan te brengen. Hiervoor werden werken van beroemde oude meesters als Rembrandt, Vermeer en Jan van Eyck gebruikt en voorts van eigentijdse schilders als Cornelis Springer (1817-1891) en Gerke Henkes (1844-1927). Op het originele schilderij uit 1889 van Henkes dat als voorbeeld heeft gediend voor dit tableau, wordt een vergadering van de Kerkenraad der Hervormde Gemeente van Kralingen verbeeld. De vergadering van ouderlingen en diakenen vindt plaats in een consistoriekamer. 
Rond 1878 werden de eerste contacten gelegd met schilders van de Haagse School via Adolf le Comte, de zwager van Anton Mauve (1838-1888). De eerste kunstenaars die ontwerpen leverden aan De Porceleyne Fles waren onder anderen C. Bisschop, J. Bosboom (1817-1891) en H.W. Mesdag (1831-1915). Met name van Bisschop zijn enkele succesvolle decorontwerpen bekend, zoals een botervloot met florale motieven. Aanvankelijk voerden deze schilders hun ontwerpen zelf uit. Als het een geslaagd ontwerp betrof, vroeg Joost Thooft de schilder permissie het ontwerp te kopiëren. Behalve speciaal voor De Porceleyne Fles gemaakte ontwerpen werden tevens bestaande schilderijen van contemporaine meesters gebruikt, waarvan dit tegeltableau een voorbeeld is. 
Ondanks de dikwijls geuite kritiek van de zijde van kunstcritici was het een veel gevraagd genre en werd de diversiteit van aangeboden voorstellingen steeds groter. Ook de keuze aan objecten die als drager hiervoor werden gebruikt, werd uitgebreid.

Stempel "na dien verborgen schat Mat. XIII Delft" met een gravende man als afbeelding.

na dien verborgen schat Mat. XIII Delft

Leonaert Bramer

Jaël en Sisera

W. de Haan

Prinses Juliana

Het Jacoba-aardewerk werd in 1897 in productie genomen. Ook hiervoor werden weer Nederlandse kleisoorten gebruikt en waren de modellen evenals de decors voornamelijk ontworpen door Adolf le Comte. De versiering bestaat uit abstracte, florale en figuratieve decoraties die met een puntig stokje in de klei worden gegrift en opgevuld met kleuroxides en metaalglazuren zoals op de hier afgebeelde vaas. De figuratieve voorstellingen vertonen typisch Hollandse taferelen die samen met de grondstoffen van eigen bodem het nationale karakter van het product benadrukten. Het technische procédé is in hoofdzaak ontwikkeld door de latere technisch directeur H.W. Mauser (1868-1940). 
Omdat dit aardewerk poreus was, konden de Jacoba-vazen naar keuze worden geleverd met een zinken binnenbak. Sommige objecten zijn voorzien van een reliëfstempel met de drukletters 'NF' (Nederlands Fabrikaat). Dit merk komt alleen voor op het Jacoba-aardewerk en enkele geglazuurde tegels van dezelfde kleisamenstelling. 
Net als het Berbas en Porselein-Biscuit, nam het Jacoba-aardewerk een bescheiden plaats in binnen de productie van De Porceleyne Fles. Het Jacoba-aardewerk vond weinig aftrek, zowel in binnen- als buitenland, en het kwam voor dat onverkochte zendingen door buitenlandse depothouders werden teruggestuurd naar Delft. Een belemmering vormde wellicht het ontbreken van een verkoopcatalogus tot 1900, waarin het Jacoba-aardewerk was afgebeeld. Desondanks werd dit sieraardewerk in 1899 in de Verenigde Staten geïntroduceerd. Waarschijnlijk waren de typisch Hollandse motieven vooral geliefd bij de buitenlanders. Ondanks het geringe commerciële succes, werd pas omstreeks 1950 door het Amsterdamse depot van De Porceleyne Fles het Jacoba uit de verkoop gehaald.

Beeld of balkdrager voorstellende Sint Andreas

Bernard Romein

'Het Varken. afkomst, voeding, verzorging'

De octagonale schotel is gewelfd en heeft een standring en een schuin oplopende, geschulpte rand. Het plat heeft, in een stervormige uitsparing, een decor van een tuin met een hek met bloemdecoratie en twee staande oosterse dames onder een bloesemboom. Op de wand bevinden zich acht tulpvormige cartouches waarvan vier met een decor van bloemen, en vier met door rankwerk omgeven lotusvormige cartouches waarin zich afwisselend een draak en een zogenoemde h?-?-vogel bevinden. De buitenwand is gedecoreerd met spiralend rankwerk met vier rode en vier blauwe cartouches met daarin afwisselend een draak en een bloem.

Lakdoosje met een liggend hert bij een boom.

Een buitengewone Raadszitting en receptie van B en W

Dirk van Dien

Baflo

achterkant porceleine fles

De sprenkelaar is dubbel-kalebasvormig en heeft een concaaf-conische voet met standring. De voet en het halsstuk hebben een decor van afwisselend bloemen en uit vier ruiten opgebouwde ruiten. De buik heeft vier lotusbladvormige cartouches met daarin afwisselend prunus- en perzikbloesemtakken. Langs de monding loopt een band met servetwerk.

Franciscus Wilhelmus van der Haagen [Arnhem]

Blindboogtracering benedenverdieping, Gemeentelandshuis, Oude Delft W.Z. No. 167

J.C. Fool

detail preekstoel Oude Kerk Delft

De vaas, in Kang Xi-stijl, is convex-cilindrisch van vorm en heeft een standring, een conische schouder en een licht concaaf-conische hals met een opstaande monding. De buik heeft een decor van een landschap met rotsen en een centraal huis met een bordes waarop een hoogwaardigheidsbekleder zit, omgeven door een tuin met een hek, rotsen, een pijnboom, twee krijgers en een groot aantal oosterse figuren met uiteenlopende attributen. De schouder heeft een band met bloemvormig servetwerk, waarin vier ovale cartouches met boeddhistische symbolen, en een band met alternerend gearceerd driehoekig servetwerk. De hals heeft een decor van een tuin met een hek, rotsen, een pijnboom, een vlinder, een krijger en drie staande figuren. Op de opstaande rand loopt een band met servetwerk.

François Spiering

Karel van Mander (II)

De zoon van Karel van Mander de Oude, de schrijver der schilderlevens, kwam in 1608 bij Spiering als ontwerper in dienst. Hij ontwerpt de voorstellingen die tot de beroemdste uit Spierings atelier behoren, zoals de Scipio-tapijten. Er zijn diverse series vervaardigd met de geschiedenis van de Romeinse veldheer Scipio. Dit tapijt toont het moment dat de Carthaagse gezanten met Scipio onderhandelen over de belegering van de stad, 202 voor Chr. 
 
Dit wandtapijt laat de episode zien uit de geschiedenis van Scipio Africanus, waarin de stad Carthago zich aan hem overgeeft. Links zit Scipio op een met een kussen bedekte rotsrand, omgeven door zijn krijgslieden. Rechts knielen de met zware tulbanden bedekte hoogwaardigheidsbekleders van de stad. Een bos vormt voor beide groepen de achtergrond. Tussen de boomgroepen door zijn de vage omtrekken van gebouwen te zien met in de vlakte ervoor ruiters die al vechtend voetvolk voortjagen. Het geheel is omgeven door een brede boord, gevuld met ranken van bloemen, vruchten en vogels. In de hoeken zijn de ronde medaillons. De bovenste twee gevuld met oorlogssymbolen, onderaan een van het paard geworpen krijger. Onderaan komt in de smalle lijst tussen het tafereel en de onderboord de signatuur voor: Franciscus Spieringius fecit

De collectie

Sorteren op

'Apologia illustrissimi principis Willelmi Dei gratia principis Avraicae [...]'

'Apologie ou défence de tresillustre prince Guillaume par la grace de Dieu prince d'Orange [...]'

'Het Varken. afkomst, voeding, verzorging'

Air-projections XX sheet 1

Beschryving der Stadt Delft, behelzende een zeer naaukeurige en uitvoerige verhandeling van deszelfs eerste oorsprong [...]

Bezoek van H.M. de Koningin Juliana en Prins Bernhard aan Leiden, 1954

Bezoek van H.M. de Koningin Juliana en Prins Bernhard aan Leiden, 1954

Bioscoop Delfia voor de verbouwing

Calvé-Delft's Winterboekje

Calvé-Delft's Winterboekje

Calvé-Delft's Zomerboekje

Derde uitgave der kunstplaten, behorende tot het heldendicht Willem den Eersten, in vier en twintig zangen, door den Nederlandschen dichter J. Nomsz. ...

Eerste uitgave der kunstplaten, behorende tot het heldendicht Willem den Eersten, in vier en twintig zangen, door den Nederlandschen dichter J. Nomsz. ...

Inkwartieringsbiljet August Gail te Dillenburg, 1872

kalender 'De naakte waarheid van het Ondernemen'

Koninklijk Besluit "Indische Instelling"

Bekijk

Over ons

Bezoekadres

Op weg naar een nieuw museum

Blijf op de hoogte

Ga je akkoord met onze cookies?

De collectie

Sorteren op

'Apologia illustrissimi principis Willelmi Dei gratia principis Avraicae [...]'

'Apologie ou défence de tresillustre prince Guillaume par la grace de Dieu prince d'Orange [...]'

'Het Varken. afkomst, voeding, verzorging'

Air-projections XX sheet 1

Beschryving der Stadt Delft, behelzende een zeer naaukeurige en uitvoerige verhandeling van deszelfs eerste oorsprong [...]

Bezoek van H.M. de Koningin Juliana en Prins Bernhard aan Leiden, 1954

Bezoek van H.M. de Koningin Juliana en Prins Bernhard aan Leiden, 1954

Bioscoop Delfia voor de verbouwing

Calvé-Delft's Winterboekje

Calvé-Delft's Winterboekje

Calvé-Delft's Zomerboekje

Derde uitgave der kunstplaten, behorende tot het heldendicht Willem den Eersten, in vier en twintig zangen, door den Nederlandschen dichter J. Nomsz. ...

Eerste uitgave der kunstplaten, behorende tot het heldendicht Willem den Eersten, in vier en twintig zangen, door den Nederlandschen dichter J. Nomsz. ...

Inkwartieringsbiljet August Gail te Dillenburg, 1872

kalender 'De naakte waarheid van het Ondernemen'

Koninklijk Besluit "Indische Instelling"

Bekijk

Over ons

Bezoekadres

Op weg naar een nieuw museum

Schrijf je in voor de nieuwsbrief

Blijf op de hoogte

Ga je akkoord met onze cookies?