If you know when you will be visiting the museum, book your tickets now, online.

Book your tickets online

William the Silent

Jan Henderikse

In 1985 doet de Gemeente Delft een oproep aan kunstenaars om een actueel stadsgezicht te maken, geïnspireerd op het wereldberoemde 17de-eeuwse Gezicht op Delft van Johannes Vermeer. Jan Henderikse doet dat letterlijk en fotografeert alles wat hij ziet in de stad van zijn kindertijd en jeugd. Het gaat hem niet om het perfecte plaatje, maar om snelle opnamen. Zijn snapshots zijn amateuristisch en soms onscherp. Maar met zijn 744 polaroids in vijf schetsboeken geeft Henderikse een herkenbaar en volledig beeld van Delft in 1985.

Gezicht op Delft

Twee foto's van huizen aan het Achterom te Delft, geplakt op twee met doek bespannen paneeltjes, beschilderd.

Huizen aan het Achterom 45-47

In februari 2024 heeft de gemeenteraad van Delft het definitieve akkoord gegeven op de verbouwings- en vernieuwingsplannen van ons museum. De deuren zijn op 5 januari 2025 gesloten. We zijn nu echt gestart met de verbouwing. Graag lichten we de grote veranderingen die het historische monument binnen én buiten zal ondergaan toe.

Bouwen aan een nieuw Museum Prinsenhof Delft

Verbouwing & vernieuwing

De Porceleyne Schotel

Jan Pennis sr

Plastiek in de vorm van een doedelzakspeler gekleed in een groene buis, een blauwe broek en gele klompen. Op zijn hoofd heeft hij een zwarte hoed met opstaande rand. Hij bespeelt een gele doedelzak en zit op een witte ton die is geplaatst op een mangaankleurige rotsachtige ondergrond.

Plastiek in de vorm van een doedelzakspeler


Plastiek in de vorm van een paard

Johannes van Duijn

Trijntje van Duijn-Kampen

Terrine in de vorm van een liggend hert met geheven kop, op een groen grondje met gele rand. Het houten gewei is uitneembaar.

IJsbrand van Duijn

Het bord heeft een schuine standring en een brede, licht oplopende rand. Het plat heeft, binnen een enkele ring, en decor van een chrysant, omgeven door vier bloeiende planten, waaronder chrysant. Op de vertreding loopt een band met daarin vier ovale cartouches met een bloempje omgeven door gestileerd bladwerk. Op de rand loopt een band met bloemenranken. De buitenrand is gedecoreerd met twee bloementakken.

Van februari tot juni 2023 presenteerden we de tentoonstelling Het Delft van Vermeer. Wie was deze beroemde schilder? Hoe was hij verbonden aan Delft? En hoe zag Delft er eigenlijk uit in de 17de eeuw? We blikken terug op een uitzonderlijke tentoonstelling aan de hand van enkele highlights.

Een terugblik op de tentoonstelling 

Highlights uit Het Delft van Vermeer

Prinsenhof delft homepage

Rond bord met op het plat een smederij met links een smid achter een werkbank en rechts een smid die een staaf in het vuur steekt. Op de achtergrond hangt aan de muur: een slot, een bos sleutels en een tang. Op de wand en rand, bloem- en bladranken

Bord, met standring, met op het plat gedecoreerd met een gestileerd weergegeven, bloeiende zogenoemde theeboom voor een hekje. De voorstelling wordt omgeven door een kruisjesband. De rand toont vijf medaillons met bloemwerk. De vakken daartussen zijn opgevuld met gestileerd bladwerk. 
Op de achterkant drie sterren en drie ovalen. 
 
 
Het theeboomdecor werd in de tweede helft van de achttiende eeuw veelvuldig toegepast waarbij de diverse uitvoeringen in grote lijnen overeenkomen. Het werd zowel in blauw als in polychroom uitgevoerd. Vooralsnog lijkt het theeboommotief hoofdzakelijk voor te komen op Delfts platgoed.Het motief is ontleend aan een decoratie op het Chinese Kangxi porselein van een symmetrische heester.

Cornelis van Dijck

Écuelle met het familiewapen Van Steelandt uit Den Haag

De Witte Ster

Albertus Kiell

Deze snoek is een ware blikvanger op een gedekte tafel. Dat is ook zeker de bedoeling van de Delftse plateelbakkers, die deze terrines maken volgens de mode. In de 17de en 18de eeuw wordt dineren steeds belangrijker en worden er bijzondere objecten van keramiek ontworpen die er levensecht uitzien. Naast lekker eten worden de gasten aan tafel ook getrakteerd op spektakel in de vorm van bijzondere objecten. In dit type terrine worden doorgaans pasteien geserveerd, in dit geval waarschijnlijk een visgerecht. 
 
This pike is a truly eye-catching piece of tableware. And that was certainly the intention of the Delft potters who made such fashionable tureens. In the 17th and 18th centuries, fine dining became ever more socially important and amazing, true-to-life ceramics were made to adorn the table. In addition to fine cuisine, guests were offered spectacle in the shape of extraordinary objects. Tureens of this type were generally used to serve pasties, in this case probably made of fish.

Snoekvormige terrine met deksel en onderschotel

De Klaauw

De terrine is voorzien van twee panelen waarbinnen een chinoiserie decoratie van twee oosterse figuren in een landschap (dezelfde voorstelling is terug te vinden op het plat van de bij de terrine behorende onderschotel). De panelen worden onderling gescheiden door gemarmerde randen. 
De gewelfde deksel is voorzien van druivenbladeren en een druiventros als handvat. 
Op de krulvormige handvaten sporen van gouden hoogsels (koud vergulding). 
De vorm van de terrine is Europees en mogelijk naar een zilveren voorbeeld gemodelleerd.

Terrine met deksel



onbekend

Terrines gemodelleerd als eend en beschilderd met een verenkleed

De ovale terrine is convex-conisch van vorm en heeft een standring en twee gewelfde grepen. Het ovale deksel is gewelfd en heeft een verdikte rand en een knop met pijnappeldecor. De terrine heeft twee decors van rivierlandschappen met bergen, rotsen, bomen, huizen, een pagode, bootjes en vaandels. De grepen zijn aan de bovenzijde gedecoreerd met gestileerde wolken. Het deksel heeft vier decors van bloemen met rankwerk. Op de dekselrand loopt een band met bloemvormig servetwerk.

De pot is gedrukt buidelvormig en heeft een convex-conische voet. Het deksel is gedrukt klokvormig en heeft een gegolfde rand en een omgekeerd buidelvormige knop. De pot heeft op de voet een band met bloemvormig servetwerk. De buik heeft afwisselende decors van bloemen met rankwerk, en een rivierlandschap met bergen, bomen, rotsen, huizen, een pagode, een hekje en een bootje met een oosterse figuur. De decors zijn van elkaar gescheiden door twee gelobde vakken. Het deksel heeft twee geaccoleerde cirkels in reliëf met daarbinnen vier kwart-cirkelvormige cartouches met bloemenranken. Boven de rand bevindt zich een band met bloemvormig servetwerk. De knop is gedecoreerd met een ster.

Terrine gemodelleerd als eend en beschilderd met een verenkleed

De Metaale Pot

Lambertus Woutersz. van Eenhoorn

Bord met het alliantiewapen van Franco van Bleiswijck en Anna van Hoogenhouck

Margaretha Teckman

Samengedrukte bolvormige glazenkoeler met geplooide rand op vier klauwenpoten en oren in de vorm van cherubkopjes. Het vat is versierd met Chinese landschappen, vogels en bloemen.

Een Delftse faience glazenkoeler.

Beeldje in de vorm van een gevlekte hond met geopende bek en een gele halsband met een ring. De hond zit op de achterpoten op een ovalen grond. Het geheel is geplaatst op een rechthoekig voetstuk.

Plastiek in de vorm van een zittende gevlekte hond

De schotel is aan de achterkant voorzien van een standring en beschilderd met drie concentrische cirkels. Op het plat aan de voorkant is een bloeiende boom voor een hek afgebeeld, met hierboven een vogel. De decoratie op de rand loopt door in het plat en bestaat uit panelen met bloeiende takken. De rand is licht geaccoleerd.

Schotel

Pieter Paree

De schotel is aan de achterkant voorzien van een standring en beschilderd met drie concentrische cirkels. Op het plat aan de voorkant is een bloeiende boom voor een hek afgebeeld, met hierboven een vogel. De decoratie op de rand loopt door in het plat en bestaat uit panelen met bloeiende takken. De rand is licht geakkouleerd.

Schotel gedecoreerd met een chinoiserie voorstelling

Bijbelse schotel

De Drie Porceleyne Flessies

Willem Jacobsz. van der Kool

weduwe van der Kool-Schrevelius

De achterkant van het zonder standring uitgevoerde bord loopt een weinig rond en heeft een vlak middendeel. 
Op de voorkant is voor de centrale voorstelling gekozen voor een episode uit de Kruisweg van Christus: Christus valt temidden van een menigte voor een stadspoort, waaronder een knielende Veronica, onder het kruis. 
Op de rand het opschrift:'De waerheijdt is verdoemt, besie mijn ziel hoe swaer Uw heer sijn eijge kruijs moet draage na kalvaer Wie is van ongeduldt in lijden noch aen't klagen Uw heijlandt torst het sijn: wie wil 't niet helpen dragen' 
In het plat Luc 23-25; 9

bord 'De waerheijdt is verdoemt, besie mijn ziel hoe swaer Uw heer sijn eijge kruijs moet draage na kalvaer Wie is van ongeduldt in lijden noch aen't klagen Uw heijlandt torst het sijn: wie wil 't niet helpen dragen'

Het met een lage standring uitgevoerde bord heeft een oranje rand. Het plat is beschilderd met een Oriëntaals figuur met een pijl en boog in de handen, gericht op een hert. De scène is geplaatst in een rotsachtig landscha. Links bovenin de afbeelding zijn de letters G W*S boven het jaartal 1738 afgebeeld. Op de rand worden lambrequins afgewisseld door bloemen en ranken.

Bord gedecoreerd met een Chinoiserie voorstelling

Bord met een familiewapen

De schotel heeft een standring en een rand met lip. De schotel heeft een overdadig bloemendecor, een zogenoemde mille fleurs-decoratie. De buitenwand is gedecoreerd met twee bloemenranken. Dit decor wordt in China Baihuadi ofwel Honderd Bloemen genoemd. Het decor is tijdens de regeerperiode van Keizer Qianlong ontwikkeld en is tot ver in de 19de eeuw populair. Het motief symboliseert de wens dat de Qing dynastie net zo lang zal bestaan als er bloemen zullen bloeien. / This plate is decorated with lavish floral design, called Baihuadi or Mille Fleurs. The design was developed during the reign of emperor Qianlong and was popular until well into the 19th century. The motif symbolises the wish for the Qing dynasty to survive as long as flowers blossom.

Bord met een uitbundig bloemendecor, ‘baihuadi’ of ‘mille fleurs’ genoemd

Hugo Kaagman

Clock

Ongedecoreerde plooischotel, de rand opgebouwd uit vele, smalle knorren. In het plat lobben die bij de buitenrand en halverwege het plat verdwijnen.

Delfts witte plooischotel

Dirck Harlees

De Porceleyne Fles

Het unieke karakter van dit voorwerp ligt in het feit dat het hier om een plateelbakkersproef gaat, die in 1654 werd ingevoerd voor het behalen van het meesterschap. 
De drie verplichte voorwerpen om deze proef met goed gevolg te doorstaan, waren 'een sirooppot, een winckel salaet schotel, ende een ront zoutvat van binnen hol uijt een stuck gedraijt', aldus een gildenbepaling uit 1654. 
De plateelbakkers vielen onder het Delftse Lucasgilde. 
Na een leertijd van zes jaar bij een meester, kon een leerling een proef afleggen ''tzij als draijers ofte als schilders'. 
Gelet op het opschrift op deze voorwerpen is het duidelijk wat wij heden ten dage dienen te verstaan onder een sirooppot, 'salaet' schotel en een rond zoutvat. Talloze boedelbeschrijvingen vermelden 'winckel salaet' schotels en strooppotten, waarvan we ons dankzij deze stukken dus een idee kunnen vormen van de verschijningsvorm. 
Slechts geregistreerde meesters mochten in Delft een plateelbakkerij leiden. Voorwaarde hiervoor was het bezit van poorterrecht, een bepaling waarmee het mogelijk was 'vreemde' (van buiten Delft) meesters te weren. 
De proef kon echter wel worden afgelegd door een meester of een leerling uit een andere stad, mits hij 'bij behoorl. attestatie uijt andere steden doen blijcken dat hij aldaer meester ware geweeste ofte den tijt van zes jaren voors. bij meesters geleert hadde'. 
De leerling diende in ieder geval de volledige zes jaar bij een meester in de leer te zijn geweest. 
Om een plateelbakkerij te leiden, moest een 'vreemde' meester wel nog het poorterrecht verwerven. 
De proef werd afgenomen in het huis van de 'oudsten hoffman', waarmee de langst in functie zijnde hoofdman van het Lucasgilde werd bedoeld. 
Als een meester kwam te overlijden, mocht zijn weduwe 'de neringe zonder prouff te doen (¿) continueren, haer leven langh'. 
In het geval dat zij was hertrouwd en kwam te overlijden, dan diende haar man 'de neringe willen[de] continueren, gehouden zijn hare prouven te doen binnen de zes weken naert overlijden van hare vrouwen'.

Delftse Plateelbakkersproef voor het behalen van het meesterschap in de vorm van een schotel met het wapen van het Sint Lucasgilde

De met standring uitgevoerde schotel is aan de achterkant versierd met gestileerde symbolen. De decoratie aan de voorkant is uitgevoerd in de Chinese overgangsstijl en toont in het plat een medaillon gevuld met oosterse figuren in een rotsachtig landschap met een hek. Rechts is in de achtergrond een gedeelte van een huis te zien. 
Hieromheen is een band met gestileerde acanthusbladeren. 
De rand is beschilderd met vakken waarvan vier gevuld zijn met een figuur en vier met dubbele tulpen geflankeerd door enkele bloemen.

Een Delftse faience schotel.

De Bolswarder gleibakkerij

Het fragment van een schotel toont Christus met 2 discipelen.

Fragment van een schotel met Bijbelse voorstelling

De Porceleyne Fles - Royal Delft

A.P. Guerain

J.W. Lispet

Deze schotel werd vervaardigd ter gelegenheid van het 150-jarig bestaan van de oudste sigarenfabriek van Nederland, opgericht door A. Hillen in 1770.

gedenkschotel 150 jaar bestaan A. Hillen's Sigaren- en Tabaksfabrieken


Adolf le Comte

Herdenkingsbord, met standring, met een schuin oplopende wand die aan de achterkant is beschilderd met gestileerde bloemen. 
De voorstelling aan de voorkant is over het hele oppervlak aangebracht en verbeeldt 'Vrouw Fortuna'. De godin staat op een bol onder een baldakijn met aan weerszijden een griffioen met een wapenschild. Onder haar het opschrift 'Eendracht maakt macht'. 
De allegorische voorstelling is in Renaissance stijl weergegeven en verwijst naar de 'wedergeboorte' van de Porceleyne Fles. 
 
Op de achterkant het opschrift 'De herleving van het oude / Delftsche / aardewerk / 13 mei 1879'. 
Dit bord werd in 1879 door Adolf le Comte ontworpen voor de 'Nationale Tentoonstelling van Nederlandsche en Koloniale Nijverheid' in Arnhem.

Herdenkingsbord 'Eendracht maakt macht'

J.H. Schuilenburg

Ter gelegenheid van zijn afscheid als hoogleraar van de afdeling Mechanische Technologie werd in 1934 aan L.A. van Royen (1865-1946) deze schotel aangeboden waarnaar het opschrift verwijst. Hij was 28 jaar verbonden aan de Technische Hogeschool, die in 1905 werd geopend. Van Royen behoorde dan ook tot een van de hoogleraren van het eerste uur. Het Delftse aardewerk dat ter gelegenheid van een bijzondere gebeurtenis als dit afscheid is vervaardigd, is doorgaans voorzien van een datum en de namen, de monogrammen of de initialen van de personen voor wie het voorwerp bestemd was. Deze verwijzingen zijn meestal op de voorkant aangebracht. In het verleden werd de naam van de ontvanger of schenker ook wel op de achterkant weergegeven. Dit levert verwarring op aangezien dan geen duidelijkheid bestaat over het feit of hier wellicht wordt verwezen naar de fabriek van herkomst. Bij onze schotel is dat niet het geval. Aan beide zijden is een tekst aangebracht die duidelijk de ontvanger en de gelegenheid waarvoor dit exemplaar is vervaardigd, vermeldt. Daarnaast zien we het figuratieve merk van De Porceleyne Fles, de jaarletters en de initialen van Thooft en de schilder Schuilenburg (dienstverband 1895-1948). 
Gelet op de geometrische verdeling van de randdecoratie kan deze schotel geplaatst worden in de traditie van de Art Deco die ook is waar te nemen op ander herinneringsgoed.

Herdenkingsbord Technische Hogeschool Delft

De gewelfde schotel heeft een standring en een rand met lip. De schotel heeft een decor van vliegende eenden boven een tuin met een hekje met swastikapatroon, bloeiende prunus en asters, en een centrale rotspartij met daarop zowel een vierkante bak als een ronde pot met planten. De buitenwand is gedecoreerd met vier bloemenranken.

Herdenkingsschotel, met standring, met op het plat een gedecoreerde fles die wordt omgeven door een banderol met opschrift 'Plateelbakkerij De Porceleinen Flesch' en erboven het opschrift '16 Delft 72'. 
De rand is versierd met rolwerk, guirlandes en twee gevleugelde halffiguren. 
Het jaartal 1672 berust op een onjuiste kennis van de geschiedenis van de Porceleyne Fles. Tegenwoordig geldt als oprichtingsdatum het jaar 1653.

Herdenkingsschotel 'Delft 1672 Plateelbakkerij De Porceleinen Flesch'

Cornelis de Man

Dit huiselijke tafereel is één van de vele schilderijen in dit genre die in de periode 1640-1670 vooral in Delft werden geschilderd. De voorstelling is geënsceneerd en zit vol symboliek, waarvan de betekenis ons tegenwoordig nog maar gedeeltelijk duidelijk is. 
In dit geval staat 'de liefde' of 'de liefdesrelatie' centraal. Het omgewoelde bed, de tweede bedstee achter de veegster en de spelende poes refereren aan de fysieke kant van een amoureuze verhouding. De kan van Delfts aardewerk, die op de rand van de tafel staat, moet de beschouwer doen beseffen dat er altijd sprake is van een wankel en breekbaar evenwicht, dat alleen in harmonie kan gedijen. Naar dit laatste aspect verwijst het snaarinstrument op de stoel. 
 
Cornelis de Man heeft waarschijnlijk zijn eigen interieur als voorbeeld gebruikt; een identieke bedstee en lambrisering komen namelijk op verschillende van zijn werken voor. Hij was gespecialiseerd in dit soort geënsceneerde voorstellingen, die in een rijk gestoffeerde omgeving zijn geplaatst. 
De Delftse schilder Johannes Vermeer was de beroemdste vertegenwoordiger van dit genre schilderijen. Hij was niet alleen een stad-, maar ook een tijdgenoot van De Man, die hij ook zeker heeft gekend.

Vrouw met kat in interieur

Clara van Sparwoude trouwde in 1556 met Van der Meer, de gemeentesecretaris van Delft. 
Zij stichtte in 1596 van een deel van haar vermogen een weldadigheidsfonds. Uit haar nalatenschap werd jaarlijks een huwelijksgift uitgekeerd aan 'vroome ende eerlicke jongemans ende jonge dochteren' van haar geslacht, zowel wettige als onwettige afstammelingen van haar voorvaderen van vaderszijde konden een huwelijksgift krijgen of een beurs om in Leiden theologie te gaan studeren. Met de ten uitvoerlegging van het testament waren de weesmeesters van Delft belast. Tussen 1913 en 1918 werd nog aan ca. 500 personen een huwelijksgift van ongeveer 20 gulden (9,08 euro) uitgekeerd. In 1922 werd het fonds opgeheven en het kapitaal verdeeld onder de nog levende nakomelingen 
 
Portrait of Clara van Sparwoude (Delft ca. 1530-1615-Delft) It is a copy, made in ca. 1680, of an original dated 1565. She started a fund for her posterity. Yet till 1918 money out of her estate was payed to relatives as a marriage-porti

Portret van Clara van Sparwoude (circa 1530 - 1615)

Caspar Netscher

Portret van Koning-Stadhouder Willem III, 1650 - 1702

Gerard van Honthorst

Willem II (1626-1650) trouwt in 1641 met Mary Stuart, een dochter van de Engelse koning Karel I. In 1647 volgt hij zijn vader Frederik Hendrik op als stadhouder. Willem II is een fel tegenstander van de Vrede van Münster die vroeg in 1648 wordt gesloten. Hij wil de belangen van de Republiek ondergeschikt maken aan zijn eigen dynastieke belangen: inmenging in de Engelse burgeroolog om zijn schoonvader te helpen. Willem II kan niet voorkomen dat Karel I in 1649 wordt onthoofd, maar wil daarna wel diens erfgenamen met een leger te hulp komen. In het hoogoplopende conflict tussen de stadhouder en de Hollandse steden, die het Staatse leger na de vrede wilden ontbinden, zet Willem II zes vooraanstaande regenten gevangen op slot Loevestein en probeert hij in de zomer van 1650 Amsterdam te verrassen. Kort daarop bezwijkt hij aan de kinderpokken, enkele dagen voor de geboorte van zijn zoon Willem III. De Republiek gaat vervolgens het eerste stadhouderloze tijdperk in dat zal duren tot 1672.

Portret van Willem II (1626-1650)

Zelfportret van de schilder Cornelis de Man

Zelfportret van Cornelis de Man

Het unieke karakter van dit voorwerp ligt in het feit dat het hier om een plateelbakkersproef gaat, die in 1654 werd ingevoerd voor het behalen van het meesterschap. De drie verplichte voorwerpen om deze proef met goed gevolg te doorstaan, waren 'een sirooppot, een winckel salaet schotel, ende een ront zoutvat van binnen hol uijt een stuck gedraijt', aldus een gildenbepaling uit 1654. De plateelbakkers vielen onder het Delftse Lucasgilde. Na een leertijd van zes jaar bij een meester, kon een leerling een proef afleggen ''tzij als draijers ofte als schilders'. Gelet op het opschrift op deze voorwerpen is het duidelijk wat wij heden ten dage dienen te verstaan onder een sirooppot, 'salaet' schotel en een rond zoutvat. Talloze boedelbeschrijvingen vermelden 'winckel salaet' schotels en strooppotten, waarvan we ons dankzij deze stukken dus een idee kunnen vormen van de verschijningsvorm. 
Slechts geregistreerde meesters mochten in Delft een plateelbakkerij leiden. Voorwaarde hiervoor was het bezit van poorterrecht, een bepaling waarmee het mogelijk was 'vreemde' (van buiten Delft) meesters te weren. De proef kon echter wel worden afgelegd door een meester of een leerling uit een andere stad, mits hij 'bij behoorl. attestatie uijt andere steden doen blijcken dat hij aldaer meester ware geweeste ofte den tijt van zes jaren voors. bij meesters geleert hadde'. De leerling diende in ieder geval de volledige zes jaar bij een meester in de leer te zijn geweest. Om een plateelbakkerij te leiden, moest een 'vreemde' meester wel nog het poorterrecht verwerven. 
De proef werd afgenomen in het huis van de 'oudsten hoffman', waarmee de langst in functie zijnde hoofdman van het Lucasgilde werd bedoeld. Als een meester kwam te overlijden, mocht zijn weduwe 'de neringe zonder prouff te doen continueren, haer leven langh'. In het geval dat zij was hertrouwd en kwam te overlijden, dan diende haar man 'de neringe willen[de] continueren, gehouden zijn hare prouven te doen binnen de zes weken naert overlijden van hare vrouwen'.

Delftse Plateelbakkersproef voor het behalen van het meesterschap in de vorm van een zoutvat met het wapen van het Sint Lucasgilde

Pieter Gerritsz. Groen

Zoutvat

Het zoutvaatje is gemodelleerd als een melkster, zittend op een kruk met drie poten en houdt een emmer tussen de benen geklemd. Het vrouwelijke figuur heeft een gebloemde jurk aan waarvan de mouwen zijn opgestroopt.

Zoutvat. Zout was een basis ingrediënt aangezien peper en andere specerijen erg duur waren. De vorm van het zoutvat is afkomstig van de 16de eeuwse zilveren exemplaren toen 'de zout in de pap' nog een zeer kostbare zaak was.

Het zoutvaatje is gemodelleerd als een melker, zittend op een kruk met drie poten en houdt een emmer tussen de benen geklemd. Het mannelijke figuur heeft een hoed op het hoofd

Het zoutstandaardje is concaaf-conisch van vorm en heeft een tweemaal inspringende bovenrand en een holle bovenkant. De wand en de bovenkant zijn, tussen dubbele cirkels, gedecoreerd met kostbaarheden, waaronder een munt en een vaas.

Delft was in de 17de eeuw een broedplaats van talent, een plek waar belangrijke innovaties plaatsvonden. Hier groeide Johannes Vermeer (1632-1675) uit tot een schilder van wereldformaat. Voor het eerst staan Vermeers leven, zijn netwerk en zijn relatie tot de stad Delft centraal in een tentoonstelling. Topstukken van Delftse tijdgenoten worden getoond naast Delfts aardewerk, Delftse tapijten, archivalia en egodocumenten. Hiermee schetsen we een rijk beeld van het artistieke, intellectuele en sociale klimaat in Delft in de 17de eeuw.

Het Delft van Vermeer

Museum Prinsenhof Delft is open Tuesday - Sunday from 11 am - 5 pm. During school vacations the museum is also open on Mondays.

Plan your visit

Kraantjeskan in de vorm van een op een bank zittende dame op een tweetrapsgewijs verhoogd voetstuk met licht geschulpte wanden. Onder het afneembaar hoofddeksel bevindt zich een vulgat. Aan de voorkant op het voetstuk bevindt zich een kraan. 
 
De dame draagt een japon met een strooipatroon van ranken met gele, oranjerode en mangaankleurige bloemen, afgebiesd met een sierrand van oranje bessen. Het bijpassende jak is gedecoreerd met een blauw rankenpatroon. Haar hals is bedekt met een blauwe schakelband. Op het hoofd een platte gele hoed met sierrand. 
Het opgebonden haar wordt aan weerszijden van het achterhoofd bijeengehouden door blauwwitte ronde band. Ze draagt gele schoentjes. De ogen, neusgaten, mond en oren zijn met kleur aangegeven. Haar rechterhand hield misschien een glaasje vast, haar linkerhand ligt tegen haar linkerknie. 
De bank heeft een geel dek en een massief onderstel wat is geaccentueerd met gele lijnen. Het voetstuk heeft mangane randen en aan de voorzijde aan harpvormige opening geflankeerd door acanthusblad. De achterzijde van het voetstuk is ongedecoreerd.

Kraantjeskan in de vorm van een zittende dame

De Grieksche A

Pieter Adriaensz. Kocx

Johanna van der Heul

De met standring uitgevoerde verdiepte schotel is aan de achterkant beschilderd met enkel toefje bloemen. Op de voorkant is bij het aanbrengen van de chinoiserie decoratie geen rekening gehouden met de overgang van het plat naar de rand. De voorstelling toont een tuinachtig landschap met vliegende vogels, bloemen en wolkmotieven. Links is een tafel afgebeeld met hierop een rechthoekige gevulde bloemenschaal. Naar Kangxi voorbeeld is de voorstelling gestoffeerd met een Lange Lijs en een springend Zotje. De rand van het bord is licht geakkouleerd.

Plastiek in de vorm van een aubergine


Tekening van Balthasar Gerards, borstbeeld in ovaal, in de hoeken en beneden het opschrift: 'Anno 1584 : den 10 july is van desen : den Prince van Orangien tot Delft doorschoote. Geheeten Balthasar Geeraerts out 26 jaer'. 
 
Op 10 juli 1584 klonk op de trap het schot van Balthasar Geeraerts. Zoals de Staten van Holland het beschreven; 'Nae noene omtrent twee uyren is syne Excellencie van de Tafel tredende op de eerste niewe Trappe in syn Hof binnen Delf, doorschoten....'. Met één schot vuurde Balthasar Geeraerts drie kogels af, waarvan er twee het lichaam van de prins weer verlieten. Zij lieten hun sporen na in de muur. Deze zijn nog steeds te zien in de zgn. 'moordhal', al zijn ze in de loop der eeuwen door het betasten van nieuwsgierige bezoekers sterk vergroot. De vraag waarom de kogelgaten zo laag in de muur zitten, hield en houdt nog steeds veel bezoekers bezig. Het vermoeden is, dat de oorspronkelijke gangvloer lager was gesitueerd, maar hier is bij de restauratie niets van gebleken. Evenmin weten wij precies welke vluchtroute Balthasar Geeraerts heeft genomen. Op de bekende prentjes van de moord op Oranje zien we de moordenaar vaak vluchten over de stenen trap in de moordhal en via de deur naar de tweede binnenplaats de wijk nemen. Zo hoopte hij de stadswallen te bereiken en in de gracht te kunnen springen en ontsnappen. Geeraerts werd echter bij de stallen (dichtbij de stadswallen) gegrepen.

Portret van Balthasar Gerards

Ivoren memorienoot, in leren doos, bestaande uit twee scharnierende helften met daarin voorstellingen die tezamen de moord op Willem van Oranje uitbeelden

Memorienoot met voorstelling van de moord op Willem van Oranje

Pieter de Jode II

Anthony van Dyck

Portret van Emilia Antwerpiana van Nassau (1635-1688)

Portret van Emilia Antwerpiana van Nassau (1635-1688)

Leonaert Bramer

Kalebasvormige vaas met opgelegde, opengewerkte sierbanden en medaillons met Bijbelse voorstellingen: Lot en zijn dochters; Tobias en de Engel; Rebecca bij de bron; de Annunciatie; de Visitatie; de Aanbidding van de herders; de Vlucht naar Egypte; en Noli me tangere. De voorstellingen zijn naar ontwerpen van de Delftse kunstschilder, Leonaert Bramer.

Kalebasvaas met Bijbelse voorstellingen

De Dubbelde Schenkkan

Delfts zwarte (ook wel 'het wondere zwart van Delft' genoemd) conische koffiekan naar voorbeeld van (edel)metalen exemplaren, is beschilderd met een chinoiserie bestaande uit een rotspartij bij water, bloeiende struiken en vogels. De zwarte ondergrond van deze kan is geïnspireerd op het Japanse en Chinese lakwerk dat erg populair was in de zeventiende en achttiende eeuw. 
 
Blijkens een inventaris van de plateelbakkerij De Metaale Pot uit 1691 werden koffiepotten in deze periode nog niet geproduceerd, in tegenstelling tot theepotten en chocoladekannen. Overgebleven koffiepotten met een wit fond dateren uit het eerste kwart van de achttiende eeuw.

De collectie

Sorteren op

Memorienoot met voorstelling van de moord op Willem van Oranje

Ga je akkoord met onze cookies?