Weet je al wanneer je ons museum gaat bezoeken? Je bestelt alvast eenvoudig je tickets online.

Koop je tickets alvast online

Kom nog één keer, voordat de deuren sluiten

Willem van Oranje

Van februari tot juni 2023 presenteerden we de tentoonstelling Het Delft van Vermeer. Wie was deze beroemde schilder? Hoe was hij verbonden aan Delft? En hoe zag Delft er eigenlijk uit in de 17de eeuw? We blikken terug op een uitzonderlijke tentoonstelling aan de hand van enkele highlights.

Een terugblik op de tentoonstelling 

Highlights uit Het Delft van Vermeer

Prinsenhof delft homepage

If you know when you will be visiting the museum, book your tickets now, online.

Book your tickets online

William the Silent

Jan Henderikse

In 1985 doet de Gemeente Delft een oproep aan kunstenaars om een actueel stadsgezicht te maken, geïnspireerd op het wereldberoemde 17de-eeuwse Gezicht op Delft van Johannes Vermeer. Jan Henderikse doet dat letterlijk en fotografeert alles wat hij ziet in de stad van zijn kindertijd en jeugd. Het gaat hem niet om het perfecte plaatje, maar om snelle opnamen. Zijn snapshots zijn amateuristisch en soms onscherp. Maar met zijn 744 polaroids in vijf schetsboeken geeft Henderikse een herkenbaar en volledig beeld van Delft in 1985.

Gezicht op Delft

Twee foto's van huizen aan het Achterom te Delft, geplakt op twee met doek bespannen paneeltjes, beschilderd.

Huizen aan het Achterom 45-47

In februari 2024 heeft de gemeenteraad van Delft het definitieve akkoord gegeven op de verbouwings- en vernieuwingsplannen van ons museum. De deuren zijn op 5 januari 2025 gesloten. We zijn nu echt gestart met de verbouwing. Graag lichten we de grote veranderingen die het historische monument binnen én buiten zal ondergaan toe.

Bouwen aan een nieuw Museum Prinsenhof Delft

Verbouwing & vernieuwing

Maggi Giles

Ryde Jetty

onbekend

'd' Arminianze Schans tot Leyden'

Kees van Bohemen

Confrontatie

Tegel met borstbeeld naar rechts in cirkel van Willem van Oranje

Tegel met een portret van Willem van Oranje

Theo van Hoytema

Bram Zwartjens

Serie Van Leeuwenhoek 'Algen'

Atelier van gebrandschilderd glas 'T Prinsenhof

ontwerptekening van glas-in-loodraam, Atelier van Gebrand Glas 't Prinsenhof Delft

Model van een Minangkabau rijstschuur, rangkiang

Model van een Minangkabau rijstschuur, rangkiang

Leon Senf

De Porceleyne Fles - Royal Delft

De tweede groep die tot het Nieuw Delfts behoort is het Nieuw-Perzisch dat is geïnspireerd op Syrische en Iranese keramiek uit de zeventiende eeuw. Kenmerkend voor dit Islamitische product zijn de kleuren blauw en groen op een wit fond onder een doorzichtig, kleurloos glazuur. 
Hiernaast werd ook gebruik gemaakt van een karakteristiek turkooize, doorzichtig glazuur waaronder de zwarte tekening direct op de lichtgrijze scherf werd aangebracht. 
Dit laatste inspireerde De Porceleyne Fles tot het maken van de groene, dekkende glazuurlaag die een enkele keer kobaltblauw was. 
De beschildering van de voorwerpen is eenvoudig. 
De decoratie van flessen en kleine vazen bestaat voornamelijk uit geometrische en florale motieven in banden of compartimenten. 
De patronen op kleine borden worden vanuit het midden opgebouwd en waaieren als bloemen uit. 
De grote vazen en borden tenslotte zijn voorzien van een hoofdmotief van een hert of een vogel tussen rankwerk. 
Ondanks de overeenkomsten zijn de voorbeelden niet slaafs gekopieerd maar zijn de repeterende geometrische ornamenten en slingerende plantenranken eerder geïmiteerd. 
Bij vroege voorbeelden werd niet alleen gebruik gemaakt van doorzichtig turkooiskleurig glazuur, maar ook van kleurloos transparant glazuur. 
Om de kleuren wat op te lichten, gebruikte De Porceleyne Fles licht- en donkerblauw in plaats van de combinatie donkerblauw en zwart zoals bij de Oriëntaalse voorbeelden. 
Het oppervlak van de vazen, kannetjes en kommen van De Porceleyne Fles is veelal verdeeld in rechthoekige vlakken of ruitpatronen die zijn opgevuld met kleine spiralen of gestileerde fantasiebloemen in een alles bedekkend patroon (horror vacui). 
Verder werden herten afgebeeld en vissen in scholen of paarsgewijs.

Jan Rot

Een constructie van rechthoekige ruimtelijke doosjes. Een lange staande doos (deze vormt de as van het werk) waaromheen, iets onder elkaar, zich als het ware twee 'liggende' griekse kruizen zijn gemonteerd. Het geheel staat op vier dunne, enigszins doorbuigende pootjes.

Bouwsel

Jas Indisch Corps

'350 jaar Vlissingen 1572-1922'

Op een blauwe achtergrond. Links op de vlag geborduurd in geel "Delft" met daaronder de jaartallen: 1947, 1947, 1948, 1950 , 1952, *1954, 1958, 1959, 1960, 1970, 1972, *1975. *1977, 1978, 1979, 1982, 1983, 1985, 1987, 1990, *gelijk, 1991, 1993, 1995, 1997, 1998. In het midden (getekend) de 2 wapens van beiden steden. Voor Delft het wapen met aan beiden zijde een leeuw. Voor Kingston upon Thames zijn het 3 vissen boven elkaar. Boven de wapens staat : ANGLO NETHERLANDS. Onder de wapens staat: SPORTS ASSOCIATION. Aan de rechterkant van de vlag in geel geborduurd "Kingston" met daaronder de jaartallen 1949, 1951, 1953, *1954, 1955, 1956, 1957, 1966, 1967, 1968, 1969, 1971, 1972, 1973, 1974, *1975, 1976, *1977, 1980, 1981, *draw, 1984, 1986, 1988, 1989, *1990, 1992, 1994, 1996, 1998. 
 
De Gemeente Delft heeft met Kingston upon Thames een jumelagecontact gehad. Die relatie is aangegaan vlak na de 2e Wereldoorlog en gestimuleerd door de Nederlandse journalist Albert Milhado. Hij was jarenlang correspondent bij de AVRO in Londen. In Engeland was de vrees dat het land door de oorlog geïsoleerd zou raken van het Europese vasteland. Die landen op het vaste land hadden immers veel gemeenschappelijke ellende meegemaakt en dat lag bij Engeland wat anders. Om de onderlinge contacten tussen de mensen in Engeland en de mensen op het vasteland te versterken is Albert Milhado naar Nederland gekomen met onder zijn arm een stapel engelse plaatsen die hij aan Nederlandse plaatsen wilde koppelen. Hij had van te voren een beetje gekeken welke plaatsen goed bij elkaar zouden kunnen passen. Zo werd Delft met z'n koninklijke banden gekoppeld aan de Royal Borough of Kingston upon Thames en Leiden aan de universiteitsstad Oxford. De activiteiten bestonden vooral uit het uitwisselen van groepen. Bij Kingston waren dat vaak sportverenigingen die het ene jaar naar Kingston gingen en het andere jaar de gastgevers waren van de mensen waarbij ze in verenigingsverband hadden gelogeerd. 
In de beide steden was de coördinatie van de activiteiten aanvankelijk in handen van de gemeente. In Delft is dat eind tachtigerjaren veranderd. Er werd toen een particuliere stichting opgericht die de jumelage relatie met Kingston vorm en inhoud gaf. De stichting werkte met een geringe subsidie van de gemeente. Dat bedrag was vooral bedoeld om bezoekende mensen uit Engeland een programma te kunnen bieden. De reis moesten de mensen zelf betalen. Het verblijf was bij gastgezinnen, dus met de kosten viel het wel mee. In Kingston is het altijd een aan de gemeentelijk gelieerde activiteit gebleven; het werd vooral gerund door ambtenaren. Rond het jaar 2000 bleek dat degenen die het tot dan toe in Kingston de zaak draaiende hadden gehouden daarmee wilden stoppen. (Ze waren al dik over de 90) En er waren geen opvolgers. Daarmee was het niet langer meer mogelijk om uitwisselingen te organiseren en werd besloten het jumelage contact te beëindigen. 
Het doel dat de jumelage heeft willen nastreven, namelijk het bevorderen van contacten over en weer en het informeren over de twee samenlevingen en gewoonten is toch wel gerealiseerd.

Delft - Kingston upon Thames

De grafisch kunstenaar Theo van Hoytema ontwierp slechts één jaar (1897-1898) voor De Porceleyne Fles. 
Hoe dit contact tot stand is gekomen, is onbekend. 
Mogelijk kreeg hij in de jaren tachtig opdracht gelegenheidsaardewerk te ontwerpen. 
Dit zou geleid kunnen hebben tot kennismaking met aardewerk en de fabriek. 
Het vroegst bekende stuk dat met zekerheid bij De Porceleyne Fles is vervaardigd en door Van Hoytema beschilderd, is een wandbord met vijf eenden. 
Het is bekend dat Van Hoytema in het totaal vijf ontwerpen heeft geleverd voor vazen. 
Drie vazen van deze groep, die deel uitmaakt van de collectie van de Gemeentemusea Delft, dragen het signatuur van Van Hoytema. 
Het vaasje met een muis doet denken aan de stijl van Van Hoytema, maar draagt evenwel het signatuur van Leon Senf. 
Van de gemerkte vaas met maraboes is de gesigneerde ontwerptekening bewaard gebleven. 
Daarop zijn de vogels licht bollend getekend, waardoor het lijkt alsof zij aan elkaar zijn gekleefd. 
Hieruit blijkt dat het motief is aangepast aan de vorm van de vaas. 
Dit gebeurde ook bij de andere exemplaren, zoals de langgerekte vaas met ooievaars. 
Bij alle ontwerpen valt op dat Van Hoytema zijn tekenstijl heeft weten te behouden.

Vaas met maraboes

Hanny Reneman

Hersenschudding

Oranje beker met monogram JB, Juliana en Bernhard.

Beker met monogram van Juliana en Bernhard

Koker, met deksel , versierd aan de randen.

Tegel met blauw decor van bloemetjes in de hoeken (spinnenkop); in het midden een groot medaillon met grof portret van Prins Willem I.

Tegel met portret van Willem van Oranje

Bernhard Willem Wierink

't Vredejaar

Greet van Amstel

No. 72-032 "Diary in red I"

Brief geschreven door de weduwe van Jan van Wely aan Maurits van Oranje

Inkwartieringsbiljet August Gail te Dillenburg, 1872

Adolf le Comte

J.D. van Velzen

Aan het einde van de negentiende eeuw bewerkstelligde tsaar Nicolaas II van Rusland (1868-1918) dat conflicten tussen volkeren door middel van arbitrage worden opgelost. 
Over deze kwestie werd in 1899 te Den Haag de eerste internationale conferentie gehouden. Hierbij werd besloten het nog op te richten Internationale Hof van Justitie en het Hof van Arbitrage in deze stad te vestigen. De Franse architect L.M. Cordonnier kreeg de opdracht een gebouw hiervoor te ontwerpen. Hij werkte daarbij samen met prof.ir. J.A.G. van der Steur. In 1913 werd de bouw voltooid van 'Het Vredespaleis' zoals dit bouwwerk al spoedig in de volksmond werd genoemd. De bouw werd mede mogelijk gemaakt door een genereuze schenking van de Amerikaanse filantroop Andrew Carnegie. Alle naties droegen bij door kunst- en kunstnijverheid objecten te schenken, hetgeen de samenwerking tussen de landen symboliseert. De decoratie van deze 'tempel voor de vrede' werd uitgevoerd door diverse kunstindustriële bedrijven waaronder Brouwers aardewerkfabriek Leiderdorp, De Porceleyne Fles en meubelbedrijf H. Pander en Zonen uit Den Haag. De leiding was in handen van de Haagse architect en decorateur Herman Rosse (1887-1965). 
Een schenking van de Nederlandse regering bestond uit de zeven glas-in-lood ramen boven de hoofdtrap. De opdracht tot vervaardiging werd verstrekt aan het atelier van Jan Schouten (1852-1937) die de opdracht doorspeelde aan Adolf le Comte. 
De zeven grote ramen bestaan uit een rond venster met hieronder een dubbel boograam en een titelraam. Volgens een verklaring van Le Comte symboliseren de afbeeldingen op deze ramen enerzijds de zegeningen van de Vrede, anderzijds de Oorlog en de hieruit voortvloeiende Dood met alle gevolgen van dien. Het ronde venster boven het middelste raam 'Pax in Terris' (Vrede op aarde), toont een zittende vrouwenfiguur met een muts op het hoofd. De armen houdt zij gestrekt aan weerszijden van haar lichaam. Deze zittende vrouw vertoont sterke overeenkomsten met de vrouw op deze schotel, die wordt geflankeerd door de personificaties van De Vrede en Justitia. Ongetwijfeld verwijst het opschrift 'Anno 1913 pax in terras' eveneens naar de voorstelling op dit roosvenster in het Vredespaleis.

Herinneringsschotel ter gelegenheid van de opening van het Vredespaleis

Coenraet Decker

'Afbeelding van het Pesthuis'

Koninklijke Begeer [Voorschoten]

Delft herdacht na zeven eeuwen de verwerving zijner stadsrechten 1246 - 1946

Tijdens de verbouwing nemen we onze bezoekers actief mee naar buiten! Naar andere delen van de stad, de regio en verder het land in. De collectie is op nieuwe plekken te zien en activiteiten vinden plaats op andere locaties.

Naar buiten

De Porceleyne Byl

Bord met standring, vierde bord uit serie van twaalf borden met voorstellingen van de walvisvaart, met over de gehele voorkant in blauw geschilderde voorstelling 'lopen van de walvis'. 
Onderschrift 'No 4. 't Loopen van de Walvis.'

bord 'No 4. 't Loopen van de Walvis.'

During the renovation, we will accompany our visitors outside. The collection will be on display in new places, and activities will take place at other locations.

Going Out There 

Henk (Hendricus Johannes) Etienne

Gradus van Eden

Theo van der Nahmer

Johan Bijsterveld

Regnerus Jan Edzard (Reggie) Scherpbier

Willem Barend Wouters (jr.)

Maquette van Delft

Armband van de Bedrijfsbescherming B.A. met twee stempels van het Burgerlijk Armbestuur in de Gemeente Delft erop. 
De armband is geweest van ene Havenaar. Zijn of haar naam staat op de band in pen geschreven.

Bedrijfsbescherming B.A.

Mr. Saaymans Vader, en face, op oudere leeftijd met snor, colbertjasje, wit overhemd en stropdas. HIj was de laatste burgemeester van Vrijenban 1887-1920.

Portret van Mr. W.J. Saaymans Vader

Beker vervaardigd ter gelegenheid van het 25 jarig jubileum van koningin Wilhelmina, 6 september 1923, met Oranjeboom en Hollandse leeuw en opschrift: 'Jubileum koningin Wilhelmina 6 sept. 1898-1923' en ''t Is Oranje 't Blijft Oranje 't Is Oranje Boven'

Beker vervaardigt ter gelegenheid van het 25-jarig regeringsjubileum van koningin Wilhelmina, 6 september 1923

Metalen kruis, ook wel Hasseltkruis genoemd, toegekend aan zij die zonder dienstplichtig te zijn en die zich zonder handgeld opgegeven hadden voor de tiendaagse veldtocht (2 - 12 augustus 1831).

Metalen Kruis Vrijwilligers 1830-1831

Een demonisch figuur met hars vastgezet in een Chinees porseleinen schaaltje. Het spitse hoofd van het figuurtje symboliseert de Levensboom. Waarschijnlijk gebruikt bij rituelen.

hampatong

Betty van Lange

Experimentele Afdeling van De Porceleyne Fles

Willem Jacobsz. Delff

Portret van Waals predikant Petrus Moraeus op 45-jarige leeftijd

Terrine in de vorm van een zwaan

Henk Tieman

A. van Overbeeke

A.G.f. v. Kinschot

Jaap van den Ende

Studie: schilderij V reeks VIII 'synchronismen'

De octagonale en licht gecontourneerde, gedekselde terrine heeft een concave voet, handgrepen in de vorm van hazenkoppen en een octagonaal gewelfd deksel met een golfvormige knop. De buitenwand is gedecoreerd met pioenrozen en op de voet loopt een band met bloemvormig servetwerk. 
Het deksel heeft een decor van een rivierlandschap met een hekje met swastikapatroon, huizen, een berg, een rots met een bloeiende plant, een bos, een vissersboot en een bloempot met een bloeiende plant. De dekselrand is versierd met afwisselende soorten servetwerk.

Delft en Willem van Oranje (1533-1584) zijn onlosmakelijk met elkaar verbonden. Wie is deze sleutelfiguur uit de Nederlandse geschiedenis? Ontdek hier de belangrijkste gebeurtenissen in zijn leven, van zijn geboorte tot aan zijn dood in het Prinsenhof. 

Wie was Willem van Oranje?

In korte, beeldende verhalen nemen we je mee in onze collectie. Geniet nog even na of verdiep je in bijzondere objecten.

Verhalen

Henriëtte Boerendans

Het Kruithuis, 22 november

De schotel is gewelfd, heeft een standring en een centraal decor van rotsen met bloeiende planten. Langs de rand loopt een band met alternerende arcering waarin vier ovale cartouches met een bloem. De theekom is convex-conisch van vorm, heeft een standring en is op het plat gedecoreerd met een bloempje. Langs de binnenrand loopt een band met alternerende arcering waarin vier ovale cartouches met een bloem. De buitenwand heeft een decor van rotsen met bloeiende planten.

Museum Huis Lambert van Meerten

Tentoonstellingsaffiche 'blikken speelgoed', 1991

In veel delen van Indonesië droegen de kinderen tot hun vijfde geen kleren. Hun schaamdelen waren afgedekt met beschermende sieraden, zoals dit juweel voor een jongen. Het vertoont Maleise invloeden.

Kraantjeskan in de vorm van een op een bank zittende dame op een tweetrapsgewijs verhoogd voetstuk met licht geschulpte wanden. Onder het afneembaar hoofddeksel bevindt zich een vulgat. Aan de voorkant op het voetstuk bevindt zich een kraan. 
 
De dame draagt een japon met een strooipatroon van ranken met gele, oranjerode en mangaankleurige bloemen, afgebiesd met een sierrand van oranje bessen. Het bijpassende jak is gedecoreerd met een blauw rankenpatroon. Haar hals is bedekt met een blauwe schakelband. Op het hoofd een platte gele hoed met sierrand. 
Het opgebonden haar wordt aan weerszijden van het achterhoofd bijeengehouden door blauwwitte ronde band. Ze draagt gele schoentjes. De ogen, neusgaten, mond en oren zijn met kleur aangegeven. Haar rechterhand hield misschien een glaasje vast, haar linkerhand ligt tegen haar linkerknie. 
De bank heeft een geel dek en een massief onderstel wat is geaccentueerd met gele lijnen. Het voetstuk heeft mangane randen en aan de voorzijde aan harpvormige opening geflankeerd door acanthusblad. De achterzijde van het voetstuk is ongedecoreerd.

Kraantjeskan in de vorm van een zittende dame

Museum Prinsenhof Delft

Tentoonstellingsaffiche 'Bijbels en burgers', 1977

André Oosthoek

Bendoro Pangeran Harjo Hadi-roerjo 
(foto uit familiealbum van sultan Hamengku Buwono VIII)

Bendoro Pangeran Harjo Hadi-roerjo

Wan Liya

Ronde (dek)schaal met deksel met een decoratie van een Chinees landschap met brug en paviljoens, randen met servetwerk en cartouches met landschapjes. Op de knop van het deksel een artemisiablad en geluksstrikken.

'Made in Holland'

Weenenk & Snel, La Haye

H.K.H. Prinses Juliana

Johan Coenraad Altorf

Een bijzondere samenwerking is die van J.C. Altorf (1876-1955) en de Porceleyne Fles. Altorf werd opgeleid door Odé en Lacomblé aan de Academie voor Beeldende kunsten in Den Haag, in de periode 1894-1897. Toch duurt het het dan meer dan 30 dertig jaar voordat Altorf twee ontwerpen voor dierplastieken zou maken voor de Porceleyne Fles. Dit betekent natuurlijk niet dat Altorf geen contacten had met de Delftse kunstwereld. Er waren verschillende Delftse leden bij de Haagsche Kunstkring. Waarschijnlijk exposeerde Altorf in 1904 via deze contacten werk bij de Delftse kunstvereniging ‘Comité van Sint Lucas’.

Zittende aap

Beeld of balkdrager voorstellende een heilige apostel

Beeld of balkdrager voorstellende Sint Simon

Beeld of balkdrager voorstellende Sint Stephanus

Beeld of balkdrager voorstellende Sint Anthonius de Kluizenaar

Een hanger gemaakt van de snavel van de neushoornvogel. Door verhitting is een gebogen haak gemaakt om het aan de uitgerekte oorlel te hangen. De bovenkant is versierd met een draak motief. Dergelijke oorhangers worden gedragen door dappers krijgers, vroeger door koppensnellers.

sabau

Huwelijksbord Willem Wijnmaal en Maria Gronedaal 1843

modellen van gereedschap en muziekinstrumenten

Z.t.

Armando

Zes maal zwart

Jan Schoonhoven

Wit reliëf R81-14

Aart Houtman

"Oude Delft"

Koninklijke van Kempen en Begeer

Delftse Vroedschapspenning

Eduard Houbolt

Besneeuwde daken van Delft

G. van Heijenoort

Met de nieuwe types: het Berbas met het Reflet Métallique en het Jacoba-aardewerk speelde Adolf le Comte in op de nieuwe productiemogelijkheden. 
Hiervan bleef de productie echter een nevenactiviteit naast de productie van Blauw-Delfts en traditioneel aardewerk. 
Bij de nieuwe types stond het ambachtelijke aspect voorop. 
Zowel het vormen van de voorwerpen als het beschilderen gebeurde handmatig. 
Het derde vernieuwde product, het Porselein-Biscuit, is anders van karakter dan het Berbas en Jacoba-aardewerk. 
Het werd rond 1900 ontwikkeld en in 1902 geïntroduceerd op de Eerste Internationale Tentoonstelling van Moderne Decoratieve Kunst in Turijn waar de kritieken lovend waren. 
Desondanks werd deze productie nooit echt populair bij het grote publiek en werd de fabricage dan ook na enkele jaren gestaakt. 
Het product bestaat uit een mat, ongeglazuurd porselein dat is versierd met een ingegrifte abstracte decoratie gecombineerd met slibvlakjes in blauw, groen, rood of zwart. 
De lijnen zijn opgevuld met goud. Le Comte was ook nu verantwoordelijk voor het ontwerpen van de decors en de modellen. 
Het assortiment bestaat voornamelijk uit vazen, aangevuld met een enkele tegel of pendule. 
De keuze voor het vervaardigen van porselein kwam deels voort uit het streven de kwaliteit te verbeteren en poreusheid tegen te gaan. 
Ook zal het een concurrerende reactie zijn geweest op het zo populaire eierschaalporselein van de Haagse plateelbakkerij Rozenburg. 
Het ongeglazuurde porselein was voor gebruik echter niet geschikt omdat het vuil aantrok. 
De binnenkant van het gebruiksgoed werd daarom voorzien van een transparant glazuur. 
Deze vaas die aan de binnenkant is geglazuurd, is een voorbeeld van deze Porselein-Biscuit productie. 
De ingegrifte symmetrische decoratie bestaat uit gestileerde florale motieven van met goud ingekleurde lijnen en groen porseleinslib.

De collectie

Sorteren op

Het brevier van zuster Margaretha van het St. Agnesklooster in Delft

Getijdenboek met vijf bijbelfragmenten

Bekijk

Over ons

Bezoekadres

Op weg naar een nieuw museum

Blijf op de hoogte

Ga je akkoord met onze cookies?