Emilia van Nassau

Brief geschreven door Emilia van Nassau, 16 januari 1619

Gillis van Oosten

Beschrijving van het (kunst)werk: Atelier Oude Langendijk te Delft

Atelier Oude Langendijk te Delft

De Klaauw

Ronde schotel, met een geschulpte rand, met op het plat een moerasachtig landschap met een naar insekten happende reiger, rechts een pioenstruik, links een bloesemtak. 
Het geheel is omgeven door straalsgewijs lopende uitsparingen met gestileerde takken, over de wand en rand een acht maal terugkerend motief bestaande uit gestileerde bloesemtakken, aan de onderzijde vier stippen. 
blauw onderglazuur, accoladenrand; gevederde blad- en bloemtakken, Chinese makelij

Rijk van Lavieren

Beek met bomen

De Porceleyne Fles - Royal Delft

J. van Seuren

Uit onder meer de prijslijsten blijkt dat in de loop der eeuwen tal van soorten kommen in Delft op de markt werden gebracht. Gelet op een prijslijst uit 1724 leverde men maar liefst tien maten kommen, waarbij de grotere maten ook wel kasbakken werden genoemd. Dergelijke exemplaren kregen, zoals de naam aangeeft, een decoratieve plaats boven op de kap van een kast. Van de grotere maten zijn voorbeelden bekend met een diameter van maar liefst veertig cm. Tot de kleinere formaten rekende men de spoelkom. Bovendien had de klant de keuze tussen kommen met een al dan niet geribde wand. 
De kom uit 1947 borduurt voort op een oude traditie en vertoont aan de buitenkant een decoratie van een viertal vakken die zijn opgevuld met op traditionele wijze weergegeven bloemwerk en rotsachtige formaties. Langs de rand aan de binnenkant is een band van lambrequins en ranken aangebracht.

Jackson Li

Adolf le Comte

Leon Senf

Het Jacoba-aardewerk werd in 1897 in productie genomen. Ook hiervoor werden weer Nederlandse kleisoorten gebruikt en waren de modellen evenals de decors voornamelijk ontworpen door Adolf le Comte. De versiering bestaat uit abstracte, florale en figuratieve decoraties die met een puntig stokje in de klei worden gegrift en opgevuld met kleuroxides en metaalglazuren zoals op de hier afgebeelde vaas. De figuratieve voorstellingen vertonen typisch Hollandse taferelen die samen met de grondstoffen van eigen bodem het nationale karakter van het product benadrukten. Het technische procédé is in hoofdzaak ontwikkeld door de latere technisch directeur H.W. Mauser (1868-1940). 
Omdat dit aardewerk poreus was, konden de Jacoba-vazen naar keuze worden geleverd met een zinken binnenbak. Sommige objecten zijn voorzien van een reliëfstempel met de drukletters 'NF' (Nederlands Fabrikaat). Dit merk komt alleen voor op het Jacoba-aardewerk en enkele geglazuurde tegels van dezelfde kleisamenstelling. 
Net als het Berbas en Porselein-Biscuit, nam het Jacoba-aardewerk een bescheiden plaats in binnen de productie van De Porceleyne Fles. Het Jacoba-aardewerk vond weinig aftrek, zowel in binnen- als buitenland, en het kwam voor dat onverkochte zendingen door buitenlandse depothouders werden teruggestuurd naar Delft. Een belemmering vormde wellicht het ontbreken van een verkoopcatalogus tot 1900, waarin het Jacoba-aardewerk was afgebeeld. Desondanks werd dit sieraardewerk in 1899 in de Verenigde Staten geïntroduceerd. Waarschijnlijk waren de typisch Hollandse motieven vooral geliefd bij de buitenlanders. Ondanks het geringe commerciële succes, werd pas omstreeks 1950 door het Amsterdamse depot van De Porceleyne Fles het Jacoba uit de verkoop gehaald.

Koninklijke Begeer [Voorschoten]

HF OF CD

Hozan Zangana

Dit beeld geeft uitdrukking aan het gevoel van onzekerheid van een belangrijk deel van de Delftse gemeenschap: de universitaire studenten. Hun angsten vloeien voort uit de constante druk die zij ervaren door de hoge verwachtingen van ouders, leeftijdsgenoten en de studenten zelf. Het beeld toont een mal waarin de studenten zouden moeten passen; een vaste vorm waarin geen ruimte is voor persoonlijke behoeften of in het geheim gekoesterde dromen en ambities.

LEJAR FISHAR / Onder druk


Anoniem

Halfportret naar rechts; pijpenkraag en muts; draagt rode of justitionele roede over rechterschouder, de roede werd bij rechtspraak gevoerd; in ovaal geschilderd

Portret van Christiaan van der Goes (1530 - 1600)

onbekend

Plastiek in de vorm van een eekhoorn

Tijdens een sanering in de eind jaren (19)60 begin jaren (19)70 zouden onderstaande straten het Damplein vormen, met het doel een parkeerplein (het Damplein) te realiseren, sloopte de gemeente Middelburg vier straatwanden: 
 
 * Lange Giststraat (buitenste straatwand bleef staan) 
 * Korte Delft (gedeelte vanaf Sint Pieterstraat richting Dam; buitenste straatwand bleef staan) 
 * (Korte) Sint Pieterstraat (buitenste straatwand bleef staan) 
 * Dam (gedeelte tegenover standbeeld van Koningin Emma)

Foto van het woonhuis van jhr. Ch.Th. L. van Kinschot en jkvr. M.V. de Jonge Douernier Schorer Van der Souburgen

Notenhouten Lodewijk XIV stoel

Grote, enigszins gebogen stempel, met handvat, met de tekst 'Loomans', in rechthoekige houten doos.

Stempel 'Loomans'

Rijkscommissie ter vervaardiging en ruiling van reproductiën van kunstvoorwerpen

Afgietsel van het beeld of balkdrager voorstellende Sint Andreas

Adrianus Koert

Het Jacoba-aardewerk werd in 1897 in productie genomen. 
Ook hiervoor werden weer Nederlandse kleisoorten gebruikt en waren de modellen evenals de decors voornamelijk ontworpen door Adolf le Comte. 
De versiering bestaat uit abstracte, florale en figuratieve decoraties die met een puntig stokje in de klei worden gegrift en opgevuld met kleuroxides en metaalglazuren zoals op de hier afgebeelde vaas. 
De figuratieve voorstellingen vertonen typisch Hollandse taferelen die samen met de grondstoffen van eigen bodem het nationale karakter van het product benadrukten. 
Het technische procédé is in hoofdzaak ontwikkeld door de latere technisch directeur H.W. Mauser (1868-1940). 
Omdat dit aardewerk poreus was, konden de Jacoba-vazen naar keuze worden geleverd met een zinken binnenbak. 
Sommige objecten zijn voorzien van een reliëfstempel met de drukletters 'NF' (Nederlands Fabrikaat). 
Dit merk komt alleen voor op het Jacoba-aardewerk en enkele geglazuurde tegels van dezelfde kleisamenstelling. 
Net als het Berbas en Porselein-Biscuit, nam het Jacoba-aardewerk een bescheiden plaats in binnen de productie van De Porceleyne Fles. 
Het Jacoba-aardewerk vond weinig aftrek, zowel in binnen- als buitenland, en het kwam voor dat onverkochte zendingen door buitenlandse depothouders werden teruggestuurd naar Delft. 
Een belemmering vormde wellicht het ontbreken van een verkoopcatalogus tot 1900, waarin het Jacoba-aardewerk was afgebeeld. 
Desondanks werd dit sieraardewerk in 1899 in de Verenigde Staten geïntroduceerd. 
Waarschijnlijk waren de typisch Hollandse motieven vooral geliefd bij de buitenlanders. 
Ondanks het geringe commerciële succes, werd pas omstreeks 1950 door het Amsterdamse depot van De Porceleyne Fles het Jacoba uit de verkoop gehaald.

Het gecontourneerde trekpotje is gerekt meloenvormig en heeft een rechte tuit, een ovaal oor en een half bolvormig gecontourneerd deksel met een bolvormige knop. De buik heeft decors van een dame, een zogenoemde 'lange Lijs', met een bloem staande in een tuin met een hekje en bloeiende planten. Het oor en de tuit zijn gedecoreerd met gestileerde wolken. Het deksel is versierd met bloemenranken.

Gedekseld trekpotje

Afgietsel van het beeld of balkdrager voorstellende Sint Maarten

Firma J.M.J. van Wielik

Ridderorde Gretha de Knegt-Ter Haar

Fiche Reineveld Delft

beeld van een godheid

Hugo Tutein Nolthenius

Dekselvaas gededoreerd met een rand met papegaaien op een tak en bloemen.

gevelversiering 'de Schrijfpen'

Pieter van Abeele

penning op het overlijden van Willem II

penning op het overlijden van Willem II

Is een kind veilig in de baarmoeder terwijl de moeder in nood verkeert? Of is het kind het veiligst in de kostbare tijd net voor zijn eerste ademteug? Als het nog aan de navelstreng tussen de benen van zijn moeder ligt en het nog niet blootstaat aan de soms angstaanjagende buitenwereld.

MALAWA / Geboorte

Plastiek in de vorm van een peer

'een zeis slijpende boer'

Dirck Harlees

De Porceleyne Fles

Het unieke karakter van dit voorwerp ligt in het feit dat het hier om een plateelbakkersproef gaat, die in 1654 werd ingevoerd voor het behalen van het meesterschap. 
De drie verplichte voorwerpen om deze proef met goed gevolg te doorstaan, waren 'een sirooppot, een winckel salaet schotel, ende een ront zoutvat van binnen hol uijt een stuck gedraijt', aldus een gildenbepaling uit 1654. 
De plateelbakkers vielen onder het Delftse Lucasgilde. 
Na een leertijd van zes jaar bij een meester, kon een leerling een proef afleggen 'tzij als draijers ofte als schilders'. 
Gelet op het opschrift op deze voorwerpen is het duidelijk wat wij heden ten dage dienen te verstaan onder een sirooppot, 'salaet' schotel en een rond zoutvat. Talloze boedelbeschrijvingen vermelden 'winckel salaet' schotels en strooppotten, waarvan we ons dankzij deze stukken dus een idee kunnen vormen van de verschijningsvorm. 
Slechts geregistreerde meesters mochten in Delft een plateelbakkerij leiden. Voorwaarde hiervoor was het bezit van poorterrecht, een bepaling waarmee het mogelijk was 'vreemde' (van buiten Delft) meesters te weren. 
De proef kon echter wel worden afgelegd door een meester of een leerling uit een andere stad, mits hij 'bij behoorl. attestatie uijt andere steden doen blijcken dat hij aldaer meester ware geweeste ofte den tijt van zes jaren voors. bij meesters geleert hadde'. 
De leerling diende in ieder geval de volledige zes jaar bij een meester in de leer te zijn geweest. 
Om een plateelbakkerij te leiden, moest een 'vreemde' meester wel nog het poorterrecht verwerven. 
De proef werd afgenomen in het huis van de 'oudsten hoffman', waarmee de langst in functie zijnde hoofdman van het Lucasgilde werd bedoeld. 
Als een meester kwam te overlijden, mocht zijn weduwe 'de neringe zonder prouff te doen (¿) continueren, haer leven langh'. 
In het geval dat zij was hertrouwd en kwam te overlijden, dan diende haar man 'de neringe willen[de] continueren, gehouden zijn hare prouven te doen binnen de zes weken naert overlijden van hare vrouwen'.

Delftse Plateelbakkersproef voor het behalen van het meesterschap in de vorm van een stroopkan met het wapen van het Sint Lucasgilde

Fijnschrijver wijnkoperij Evert Hellebrekers

Troost de verzorger het kind of troost het kind de verzorger? Is de verzorger wakker of in slaap? Is het een warme omhelzing of een afstandelijke aanraking?

MALAWA / Verzorger en kind

Toonder Studio's

Nederlandsche Oliefabriek 

Arretje Nof en de ontevreden dieren, deel 8 (van een serie van 8)

'Arretje Nof en de ontevreden dieren'

Adriaen Brandt

Zilveren lepel met ovale bak en gladde halfronde steel bevestigd met korte rattenstaart, schuttersfiguur in 'Rhingraves' kostuum.

Schutterslepel

Bram Zwartjens

Pasolini volgt in Salò de opbouw en -vaak tot in details- de inhoud van het boek van Markies de Sade. Door de gebeurtenissen echter te verplaatsen naar het Italiaanse Salò in 1944-45 wilde hij verhaaltechnisch een aanklacht maken tegen de excessen van het kapitalisme, het economische stelsel waarin de productiemiddelen in privéhanden zijn en het fascisme, een totalitaire en dus ook autocratische politieke ideologie. Hij stelde hiermee dat er voor gewaakt moet worden dat er nooit te veel macht in te weinig handen komt. De vertoonde gruwelen zijn een gevolg van een werkelijkheid waarin dat wel is gebeurd. Hoewel de beelden niet bedoeld zijn als effectbejag op zich, moesten ze hard genoeg inslaan bij het publiek om de ernst van Pasolini's punt te begrijpen. Bram Zwartjens beeldt in dit werk Pasolini af om binnen de medische industrie de macht om dieren in te zetten voor huidonderzoek (buitenste laag van het werk, de stippen zijn diverse huidskleuren) ter discussie te stellen.

Anatomische les van Pier Paolo Pasolini

'Afbeelding der executie geschiet den XIII May 1619 aen Jan van Oldenbarnevelt gewesene advocaet van Hollant'

Frans (Antonius Franciscus Hubertus) Nicolas

Zonder titel

Het octagonale bord heeft een schuine standring en een brede, licht oplopende rand. Het plat heeft een decor van een tuin met een hek met swastikamotieven, een rots en bloeiende planten. De rand is gedecoreerd met afwisselend grote en kleine bloemenranken met o.a. granaatappel.

Theo van Hoytema

Reproductie of proefdruk van het ontwerp 'olieflessen op slablad' wat bedrukt werd op het voorpaneel van de hoge kist voor het verpakken en vervoeren van flessen Delftsche slaolie.

Reproductie of proefdruk van het ontwerp 'olieflessen op slablad'

Perfect Promotions

Achtergrond van gelakt hout, met daarop van blik een versiering. In het midden een hand die de spelkaarten ophoudt. Hieronder Kingston/Delft, Bridge Championship 1996. Aan de achterkant een plastiek standaard. 
 
De Gemeente Delft heeft met Kingston upon Thames een jumelagecontact gehad. Die relatie is aangegaan vlak na de 2e Wereldoorlog en gestimuleerd door de Nederlandse journalist Albert Milhado. Hij was jarenlang correspondent bij de AVRO in Londen. In Engeland was de vrees dat het land door de oorlog geïsoleerd zou raken van het Europese vasteland. Die landen op het vaste land hadden immers veel gemeenschappelijke ellende meegemaakt en dat lag bij Engeland wat anders. Om de onderlinge contacten tussen de mensen in Engeland en de mensen op het vasteland te versterken is Albert Milhado naar Nederland gekomen met onder zijn arm een stapel engelse plaatsen die hij aan Nederlandse plaatsen wilde koppelen. Hij had van te voren een beetje gekeken welke plaatsen goed bij elkaar zouden kunnen passen. Zo werd Delft met z'n koninklijke banden gekoppeld aan de Royal Borough of Kingston upon Thames en Leiden aan de universiteitsstad Oxford. De activiteiten bestonden vooral uit het uitwisselen van groepen. Bij Kingston waren dat vaak sportverenigingen die het ene jaar naar Kingston gingen en het andere jaar de gastgevers waren van de mensen waarbij ze in verenigingsverband hadden gelogeerd. 
In de beide steden was de coördinatie van de activiteiten aanvankelijk in handen van de gemeente. In Delft is dat eind tachtigerjaren veranderd. Er werd toen een particuliere stichting opgericht die de jumelage relatie met Kingston vorm en inhoud gaf. De stichting werkte met een geringe subsidie van de gemeente. Dat bedrag was vooral bedoeld om bezoekende mensen uit Engeland een programma te kunnen bieden. De reis moesten de mensen zelf betalen. Het verblijf was bij gastgezinnen, dus met de kosten viel het wel mee. In Kingston is het altijd een aan de gemeentelijk gelieerde activiteit gebleven; het werd vooral gerund door ambtenaren. Rond het jaar 2000 bleek dat degenen die het tot dan toe in Kingston de zaak draaiende hadden gehouden daarmee wilden stoppen. (Ze waren al dik over de 90) En er waren geen opvolgers. Daarmee was het niet langer meer mogelijk om uitwisselingen te organiseren en werd besloten het jumelage contact te beëindigen. 
Het doel dat de jumelage heeft willen nastreven, namelijk het bevorderen van contacten over en weer en het informeren over de twee samenlevingen en gewoonten is toch wel gerealiseerd.

Bridge kampioenschap Kingston -Delft

Jan Luyken

De watergeuzen van Lumey stichten brand en rammen de stadspoort van Den Briel, 1 april 1572. Op de voorgrond stuurt Lumey, met staf op de rug gezien, zijn manschappen naar voren. 
Met 1-regelig Nederlands onderschrift; 'Het innemen van Den Briel geschiedt den eersten van April in den jaere 1572'

'Het innemen van Den Briel geschiedt den eersten van April in den jaere 1572'

Pieter Smith

Jacobus Robijn

Jan Verkolje (I)

Pieter van Asch

Willem van Odekercken

Romeyn de Hooghe

Coenraet Decker

Johannes de Ram

Andries Hogeboom

Gerrit Wingendorp

Complete Caert Figuratief van Delft. 
Plattegrond van Delft omringd door profielen van Delft en Delfshaven, kleine topografische prenten, wapens van burgemeesters en een korte beschrijving van de stad Delft. 
Aan de kaart werd meegewerkt door Johan Verkolje (profielen en grote kerkgebouwen), Jacob Spoors (landmeter, opmetingen eigenlijke kaart), Romeyn de Hooghe (graveur van twee verkleine platen), Coenraet Decker (graveur, wapengroepen en kaartje Delfland), Johannes de Ram (graveur). 
Afgebeeld zijn de volgende voorstellingen: 
1. gezicht op Delft; 2. stadsplattegrond; 3. Oude en Nieuwe Kerk; 4. graftombe Piet Heyn en Willem van Oranje; 5. stadhuis; 6. St Agathaklooster; 7. Meisjeshuis; 8. Vleeshal; 9. Armamentarium; 10. Kruithuis; 11. Delflandhuis; 12. Waterslootsche Poort; 13. Pesthuis; 
14. Doelen; 15 Paardenmarkt; 16. panorama Delfshaven + wapens vier burgemeesteren; 17. stadhuis Delftshaven; 18. Zeemagazijn Delftshaven; 19. plattegrond Delftshaven; 20. plattegrond Overschie + kielende schepen; 21. Voorburg + sluis Leidschendam; 22. ruïne klooster; 23. verklarende tekst.

Caert Figuratief van Delft

De Porceleyne Schotel

IJsbrand van Duijn

Michiel van Mierevelt

Willem van Oranje wil zo veel mogelijk vertrouwelingen op belangrijke bestuurlijke functies. Daarom stelt hij in 1573 Pieter van der Meer (1534-1616) aan als raadsheer bij het Hof van Holland. Van der Meer is vanaf 1575 tot aan zijn dood ook pensionaris van Delft. Als de belangrijkste rechtsgeleerde heeft over een lange periode, en zeker ten opzichte van de steeds wisselende burgemeesters, belangrijke invloed op de stadspolitiek.

Portret van Pieter van der Meer

Weet je al wanneer je ons museum gaat bezoeken? Je bestelt alvast eenvoudig je tickets online.

Koop je tickets alvast online

Willem van Oranje

Boerderij in bosachtig, winderig, landschap

Rudolph van Walburg

Portret van Machtilde Pauw

If you know when you will be visiting the museum, book your tickets now, online.

Book your tickets online

William the Silent

Arabisch reclamebord Calvé veevoer

Herman Veldhuis

Porseleine suikerpot met twee oren en een deksel met een knop in de vorm van een perzik. Op de bovenrand is een golvend ketting motief in rood en goud met daaronder festoenen in bovenglazuur blauw. Op de buik is het wapen van de familie Van Alderwerelt te zien: een rood schild met drie zilveren papegaaien; daarboven een helm met een rijksappel die geflankeerd wordt door zilveren vleugels. 
 
De Van Alderwerelt familie komt uit Middelburg, maar verplaatste zich later naar Amsterdam en Delft. Joan Carel van Alderwerelt (1726-1791) was raadsman, ouderling en burgermeester van Delft en directeur van de VOC-kamer van 1777-1791. Joan Carel trouwde met Alida Anna de Roo, waardoor de afstammelingen van deze tak van de familie de naam De Roo van Alderwerelt dragen.

Suikerpot met het wapen van de familie Van Alderwerelt

J.D. van Velzen

De schotel is vervaardigd ter gelegenheid van het 25-jarig huwelijksjubileum van koningin Wilhelmina en prins Hendrik op 7 februari 1926. In het plat zijn twee gekroonde wapens geschilderd - het linker toont de Hollandse leeuw met zwaard en pijlen in de klauwen, en het rechter toont een alliantiewapen.

Schotel ter gelegenheid van het 25-jarig huwelijksjubileum van koningin Wilhelmina en prins Hendrik op 7 februari 1926

Van februari tot juni 2023 presenteerden we de tentoonstelling Het Delft van Vermeer. Wie was deze beroemde schilder? Hoe was hij verbonden aan Delft? En hoe zag Delft er eigenlijk uit in de 17de eeuw? We blikken terug op een uitzonderlijke tentoonstelling aan de hand van enkele highlights.

Een terugblik op de tentoonstelling 

Highlights uit Het Delft van Vermeer

Prinsenhof delft homepage

Brabantse potkachel

Marri Oosterholt

Bloemen

Jan Schoonhoven

De verdrijving uit het paradijs (Genesis 2: 19-21)


Alleenstaande boom

Bokaal 'Het Oude Confrérieglas'

Lampen als deze worden op de 27ste van de vastenmaand Ramadan aangestoken en voor het huis opgehangen. Een dergelijke vorm is erg populair in Noord- en West-Sumatra. Ze komen ook voor in Zuid-India. Als brandstof wordt kemiri- of kokosolie gebruikt. In de tuiten zitten oliepitten, gemaakt van katoendraad.

panyot gantong

H.J.A. Weinberg

Bach

Rol koperen centen, verpakt in oranje papier met aan het eind groene banden; vastengeschenk, hadiah puasa, door de Mangkoenegara ten geschenke gegeven aan het einde van de vastenmaand.

Denkende man met baard in rode cape

Plattegrond van de stad Batavia, met linksboven een stralenpatroon met de tekst 'MARE DI GIAVA' hieronder een plant met wortels met een lint met de tekst 'BATAVIA' en tussen de wortels de letters 'IHS'. Rechts hiervan de horizontale plattegrond van de stad met linksboven het kasteel van Batavia met hieronder en rechts de door stadsmuren omgeven stad.

Plattegrond van Batavia tussen 1600 en 1700

affiche van de Kunstkring Delft, voor de tentoonstelling 'schilderijen graphisch werk enz. van werkende leden' gehouden in hotel Wilhelmina, Delft

Het unieke karakter van dit voorwerp ligt in het feit dat het hier om een plateelbakkersproef gaat, die in 1654 werd ingevoerd voor het behalen van het meesterschap. 
De drie verplichte voorwerpen om deze proef met goed gevolg te doorstaan, waren 'een sirooppot, een winckel salaet schotel, ende een ront zoutvat van binnen hol uijt een stuck gedraijt', aldus een gildenbepaling uit 1654. 
De plateelbakkers vielen onder het Delftse Lucasgilde. 
Na een leertijd van zes jaar bij een meester, kon een leerling een proef afleggen ''tzij als draijers ofte als schilders'. 
Gelet op het opschrift op deze voorwerpen is het duidelijk wat wij heden ten dage dienen te verstaan onder een sirooppot, 'salaet' schotel en een rond zoutvat. Talloze boedelbeschrijvingen vermelden 'winckel salaet' schotels en strooppotten, waarvan we ons dankzij deze stukken dus een idee kunnen vormen van de verschijningsvorm. 
Slechts geregistreerde meesters mochten in Delft een plateelbakkerij leiden. Voorwaarde hiervoor was het bezit van poorterrecht, een bepaling waarmee het mogelijk was 'vreemde' (van buiten Delft) meesters te weren. 
De proef kon echter wel worden afgelegd door een meester of een leerling uit een andere stad, mits hij 'bij behoorl. attestatie uijt andere steden doen blijcken dat hij aldaer meester ware geweeste ofte den tijt van zes jaren voors. bij meesters geleert hadde'. 
De leerling diende in ieder geval de volledige zes jaar bij een meester in de leer te zijn geweest. 
Om een plateelbakkerij te leiden, moest een 'vreemde' meester wel nog het poorterrecht verwerven. 
De proef werd afgenomen in het huis van de 'oudsten hoffman', waarmee de langst in functie zijnde hoofdman van het Lucasgilde werd bedoeld. 
Als een meester kwam te overlijden, mocht zijn weduwe 'de neringe zonder prouff te doen (¿) continueren, haer leven langh'. 
In het geval dat zij was hertrouwd en kwam te overlijden, dan diende haar man 'de neringe willen[de] continueren, gehouden zijn hare prouven te doen binnen de zes weken naert overlijden van hare vrouwen'.

Delftse Plateelbakkersproef voor het behalen van het meesterschap in de vorm van een schotel met het wapen van het Sint Lucasgilde

'wie Asepta spuit, oogst mooi fruit'

Th. van Arum

De Laatste Eer en Museum Prinsenhof Delft vervolgen samenwerking in 2025

Samenwerking met De Laatste Eer ook in 2025

Redex (Hilversum)

Postrekening No. 273519

Johannes Lutma (I)

John Osborne

Ovaalvormig medaillon met een halfportret van Amalia van Solms

Medaillonportret van Amalia van Solms

Reinier Vinkeles

Mattheus Ignatius van Bree

'Of d'eelsten marteldood met d'eersten Willem sterft'

'Néé geen ontslagen bij Calvé We gaan dat tot op de bodem uitzoeken'

Ria Nieswaag

Henk Molenaar

Kade met diverse panden. Voor de kade de haven met daarin afgemeerde boten. Links een steiger met dokdalf

avondmaalskan met deksel

Objectgegevens

Heb je een opmerking?

Duik in onze collectie

R70-54

De bewening van Christus

Gezicht in de Nieuwe Kerk te Delft met de memorietafel van Adriaen Teding van Berkhout

Nautilusbeker met zingende faunen

Portret van Willem van Oranje op 22-jarige leeftijd

R70-54

De bewening van Christus

Gezicht in de Nieuwe Kerk te Delft met de memorietafel van Adriaen Teding van Berkhout

Nautilusbeker met zingende faunen

Portret van Willem van Oranje op 22-jarige leeftijd

R70-54

De bewening van Christus

Gezicht in de Nieuwe Kerk te Delft met de memorietafel van Adriaen Teding van Berkhout

Nautilusbeker met zingende faunen

Portret van Willem van Oranje op 22-jarige leeftijd

Bekijk

Over ons

Bezoekadres

Openingstijden

Blijf op de hoogte

avondmaalskan met deksel

Objectgegevens

Heb je een opmerking?

Duik in onze collectie

R70-54

De bewening van Christus

Gezicht in de Nieuwe Kerk te Delft met de memorietafel van Adriaen Teding van Berkhout

Nautilusbeker met zingende faunen

Portret van Willem van Oranje op 22-jarige leeftijd

R70-54

De bewening van Christus

Gezicht in de Nieuwe Kerk te Delft met de memorietafel van Adriaen Teding van Berkhout

Nautilusbeker met zingende faunen

Portret van Willem van Oranje op 22-jarige leeftijd

R70-54

De bewening van Christus

Gezicht in de Nieuwe Kerk te Delft met de memorietafel van Adriaen Teding van Berkhout

Nautilusbeker met zingende faunen

Portret van Willem van Oranje op 22-jarige leeftijd

Bekijk

Over ons

Bezoekadres

Openingstijden

Schrijf je in voor de nieuwsbrief

Blijf op de hoogte