Weet je al wanneer je ons museum gaat bezoeken? Je bestelt alvast eenvoudig je tickets online.

Koop je tickets alvast online

Kom nog één keer, voordat de deuren sluiten

Willem van Oranje

Van februari tot juni 2023 presenteerden we de tentoonstelling Het Delft van Vermeer. Wie was deze beroemde schilder? Hoe was hij verbonden aan Delft? En hoe zag Delft er eigenlijk uit in de 17de eeuw? We blikken terug op een uitzonderlijke tentoonstelling aan de hand van enkele highlights.

Een terugblik op de tentoonstelling 

Highlights uit Het Delft van Vermeer

Prinsenhof delft homepage

If you know when you will be visiting the museum, book your tickets now, online.

Book your tickets online

William the Silent

Bernard Romein

Ontwerptekening van reclamefolder 'Het opfokken van kuikens met Calvé's opfokvoer'

Jan Henderikse

Op een op paneel gespannen, blauwe, grof geweven stof zijn centen uit 1967 opgeplakt in de vorm van een 'perspectivische' kubus.

Assemblage met munten

Vandaag zijn we open van 11.00 tot 17.00 uur.

Plan je bezoek

Adolf le Comte

Leon Senf

De Porceleyne Fles - Royal Delft

Aan het einde van de negentiende eeuw bewerkstelligde tsaar Nicolaas II van Rusland (1868-1918) dat conflicten tussen volkeren door middel van arbitrage worden opgelost. 
Over deze kwestie werd in 1899 te Den Haag de eerste internationale conferentie gehouden. 
Hierbij werd besloten het nog op te richten Internationale Hof van Justitie en het Hof van Arbitrage in deze stad te vestigen. 
De Franse architect L.M. Cordonnier kreeg de opdracht een gebouw hiervoor te ontwerpen. 
Hij werkte daarbij samen met prof.ir. J.A.G. van der Steur. 
In 1913 werd de bouw voltooid van 'Het Vredespaleis' zoals dit bouwwerk al spoedig in de volksmond werd genoemd. 
De bouw werd mede mogelijk gemaakt door een genereuze schenking van de Amerikaanse filantroop Andrew Carnegie. 
Alle naties droegen bij door kunst- en kunstnijverheid objecten te schenken, hetgeen de samenwerking tussen de landen symboliseert. 
De decoratie van deze 'tempel voor de vrede' werd uitgevoerd door diverse kunstindustriele bedrijven waaronder Brouwers aardewerkfabriek Leiderdorp, De Porceleyne Fles en meubelbedrijf H. Pander en Zonen uit Den Haag. 
De leiding was in handen van de Haagse architect en decorateur Herman Rosse (1887-1965). 
Een schenking van de Nederlandse regering bestond uit de zeven glas-in-lood ramen boven de hoofdtrap. 
De opdracht tot vervaardiging werd verstrekt aan het atelier van Jan Schouten (1852-1937) die de opdracht doorspeelde aan Adolf le Comte. 
De zeven grote ramen bestaan uit een rond venster met hieronder een dubbel boograam en een titelraam. 
Volgens een verklaring van Le Comte symboliseren de afbeeldingen op deze ramen enerzijds de zegeningen van de Vrede, anderzijds de Oorlog en de hieruit voortvloeiende Dood met alle gevolgen van dien. 
Het ronde venster boven het middelste raam 'Pax in Terris' (Vrede op aarde), toont een zittende vrouwenfiguur met een muts op het hoofd. 
De armen houdt zij gestrekt aan weerszijden van haar lichaam. 
Deze zittende vrouw vertoont sterke overeenkomsten met de vrouw op deze schotel, die wordt geflankeerd door de personificaties van De Vrede en Justitia. Ongetwijfeld verwijst het opschrift 'Anno 1913 pax in terras' eveneens naar de voorstelling op dit roosvenster in het Vredespaleis.

Herinneringsschotel ter gelegenheid van de opening van het Vredespaleis

Chris Dagradi

Beschrijving van het (kunst)werk: Een lelie buigt zich en begint te verwelken maar houdt zich vast tussen echte en onechte scherven. Een omlijsting van mozaïk zet zich af tegen een andere geschilderde omlijsting van lijnen die rollen. Spetters druipen op oude en nieuwe craquelé, dood en wedergeboorte.

Lelie

Nicolaas Rijnenburg

Dit schilderij van Nicolaas Reijnenburg is de laatste anatomische les die in Delft is geschilderd. De schilder heeft weergegeven hoe de stadsanatoom Theodorus Hoogeveen sectie verricht op de hersenen van een opengezaagd hoofd. Het verwijderde schedeldak ligt naast de anatoom op een tafeltje. De doktor links van Theodorus Hoogeveen houdt diens verrichtingen nauwlettend in de gaten door middel van een kijkglas. 
 
Rond dokter Hoogeveen hebben zich 17 chirurgijns verzameld. De compositie is duidelijk beïnvloed door de anatomische les van Michiel van Mierevelt. Opvallend is echter dat de dynamiek van Van Mierevelt verloren is gegaan. De chirurgijns rond Theodorus Hoogeveen staan statig afgebeeld. Ook krijgt de handeling van de sectie geen aandacht meer. Het hoofd op de tafel van dokter Hoogeveen heeft in vergelijking met het lijk van Van Mierevelt sterk aan zeggingskracht ingeboet. 
 
[01] Dr. Theodorus Hoogeveen 
[02] Dr. Dirck van Heemskerk 
[03] Dr. Willem Appel 
[04] Dr. François Boogert 
[05] Dr. Jacob van Breda 
[06] Dr. Nicolaas Schuijl 
[07] Dr. Willem Verbrugge 
[08] Dr. Binke Lambregts 
[09] Dr. Jacobus Verbrugge 
[10] Jan van der Wall 
[11] Marcus du Ferro 
[12] Daniël Tronchet 
[13] Jan Willem Ravensteijn 
[14] Marinus Kool 
[15] Abraham van Mareland 
[16] Dirck Scholl 
[17] Cornelis van der Winkel 
[18] Hugo van Essen jr.

Anatomische les van Dr. Theodorus Hoogeveen

onbekend

De theepot is bolvormig en heeft een conische voet met standring, een korte concave hals, een rechte tuit, een ovaal oor en een gewelfd deksel. De buik heeft twee decors in reliëf van bloeiende prunustakken. Op de schouder bevinden zich twee ingekerfde banden. Het deksel is gedecoreerd met twee bloeiende prunusbloemen in reliëf. Op de dekselknop bevindt zich een applicatie met een staande man, die met twee kettinkjes verbonden is met een band om het oor en een tuitstuk met een klepdekseltje.

Het Oude Moriaanshooft

Geertruy Verstelle

Hugo Kaagman

De ovaal afgeplatteYixing theepot is gedrukt canopisch van vorm met een concaaf conische schouder en heeft een verzonken bodem, een flauw gebogen tuit, een ovaal oor en een gewelfd deksel met een knop in de vorm van een boeddhistische leeuw met een draaibare bal om de staart en een driestaartig jong of een yu-draak (yu betekent vis). De buik en schouder van de theepot hebben decors in reliëf van pioenrozen respectievelijk ranken.

Hoge gewelfde voet. Stam met gelede knoop met traan tussen twee knopen. Conische kelk met afgeronde bodem gedecoreerd metd met het gekroonde stadswapen van Delft gedragen door twee klimmende leeuwen, en het wapen van de schenker Willem van Staveren met aangegeven kleuren. Tussen de wapens het monogram WvS en TvD, en het opschrift 'Labora' en '17 DEDIT 34'. Langs de mondrand is een band gegraveerd met schelpen, guirlandes en bloem- en bladwerk.

Kelkglas 'Willem van Staveren'

Rijk van Lavieren

Ibsen

Conische voet. Stam met vier knopen, twee grote met hiertussen een afgeplatte knoop, de onderste knoop met traanvormige luchtbel, de bovenste knoop met een rij van ongeveer zes luchtbellen. Conische kelk met afgeronde basis. Aan de ene kant gedecoreerd met het gekroonde stadswapen van Delft met klimmende leeuwen als schilddragers. De andere kant gegraveerd met het gekroonde stadswapen van 's-Gravenhage met klimmende leeuwen als schilddragers.

kelkglas met stadswapen Delft en 's-Gravenhage

Abraham Rademaker

Ongeveer een halve eeuw na Vermeer tekende Abraham Rademaker de twee stadspoorten. Hoewel de situatie nauwelijks is veranderd, roept de tekening een totaal andere sfeer op. Door zijn kleurgebruik en het benadrukken van de horizontale lijnen wist Vermeer in het Gezicht op Delft een eenheid te creëren, die bij Rademaker ontbreekt.

De Rotterdamse- en Kethelpoort te Delft

Ronde, lage terrine. Twee staande C-vormige oren en rustend op ingetrokken standring, gedrukt koepelvormig deksel met platte knop op ingesnoerde steel, de binnenzijde is voorzien van ovaalvormig zeefje, op terrine en deksel identiek floraal decor bestaande uit halve zonnebloem met symmetrisch aangebrachte bladeren en krulwerk, afgewisseld ruitvormige bloem, stervorm op dekselknop, daaromheen een gestilleerd floraal band, spiralen en stippen op oren; Fayence. Gestyleerd ornamentaal decor in blauw onderglazuur. Een halve maanvormig bakje met gaatjes is tegen bovenrand van binnen aangebakken.

Aan Mr G, van Baren Bij zijn heengaan als burgemeester van Delft aangeboden door de gemeenteraad 31 december 1947

'De Krans', 1917 18 juli 1927

A.B. van Mane Fluhtz

beige zijde; aan voorzijde borduursel van het gekroonde Delftse stadswapen, gehouden door twee leeuwen, waarvan de tanden zijn weergegeven door parelkleurige, pijpvormige kraaltjes; het geheel is omgeven door goudgalon met donker biesje; de rugzijde bestaat slechts uit een voering van oorspronkelijk rozerode zijde, die sterk verbleekt is; onderaan drie gaatjes gestopt met materiaal, dat de oorspronkelijke kleur wel heeft behouden. Langs de bovenrand van de voering is met schrijfletters, in stiksteek een naam geborduurd, die mogelijk te lezen is als A.B. van Mane Fluhtz (misschien de vervaardigster van het vaandel?)

Vaandelrestant met wapen van Delft

Nederlandsche Oliefabriek 

Reclamefolder 'Het opfokken van kuikens met Calvé's opfokvoer'

Benoist Rigaud [Lyon]

Houtsnede met twee afbeeldingen naast elkaar van de onthoofding van de graven Egmond en van Hoorne, daaronder het schavot met beide hoofden op met aan weerszijden hun portretten ten halve lijve. 
 
Bovenschrift: 'L'execution & supplice fait par sentence Iudiciaire, à l'encontre des nobles & illustres Chevaliers de la Toison, les Contes d'Aiguemont, & de Horne'

De onthoofding van de graven van Egmond en Hoorne

Henk Tieman

'Breda Oranjestad 1252 - 1952'

Johannes Wierix

Willem Jacobsz. Delff

Portret van Christiaan van der Goes

modellen van wapens

Robert Smit

Beschrijving van het (kunst)werk: Ritmisch tekenpatroon in houtskool

Zonder titel

Ontwerptekening Jacoba-aardewerk



Lena ten Bosch

halfronde gevelsteen; met voorstelling van kruier met sleepwagen, waarop een vat; tegen de achterwand een tinnen bierpul op een muurplank. 
Afkomstig uit het voormalige bierkruiershuisje, Delft

Gevelsteen bierkruiershuisje

Fotoreportagebedijf N. v.d. Horst

Bezoek aan de speeltuin "Ons Eiland" aan de Kortenaerstraat. (bron Nieuwe Leidsche Courant, 21 mei 1954)

Bezoek van H.M. de Koningin Juliana en Prins Bernhard aan Leiden, 1954

Cornelis Jacobsz. Delff

Philips Jacobsz. van Steenwegen (Rotterdam)

Portret van Frederik Hendrik (1584-1647), kniestuk in harnas met geplooide kraag, naar links, blootshoofds. Staf in rechterhand en de linker op het degengevest. Op een tafeltje links de gevederde helm en een handschoen. Boven een gordijn 
 
Onderschrift 'Henrick Frederick gebooren Prince van Orangien, Grave van Nassau, / Catzenellebooge, Vianden, Dietz, Heere van S. Geertruydenberge, / Hooge ende Leege Zwaluwe, Naeldwyck, Hontsholredyck etc. / Generael vande Ruyteryeder Geuniverde Provincien.'

Portret van Frederik Hendrik (1584-1647)

Jan Heesterman

Gezicht op Nootdorp

Christina Linaris-Coridou

Delft is een stad van vele culturen: vrouwen uit alle windstreken zijn in Delft samengestroomd en naast geboren en getogen Delftenaren komen wonen. Al deze vrouwen bieden daarom de stad Delft een wandkleed aan, om hun verbondenheid met elkaar en met de stad te laten zien, maar ook de gebundelde kracht van de vele culturen die Delft rijk is. 
 
Op vier locaties in de wijken Voorhof en Buitenhof kwamen Delftse vrouwen van verschillende nationaliteiten, achtergronden en leeftijden bijeen om te borduren aan een gezamenlijk kleed dat als thema 'aarde, water, vuur en lucht ' heeft. Elke groep borduurde een gedeelte waarbij elke vrouw afzonderlijk een stukje van het kleed invulde. In het voorjaar 2003 werden de kleden samengevoegd tot een groot, veelkleurig kunstwerk en werd het project afgesloten met een feestelijke presentatie. 
 
De kleden vormen een samensmelting van de vele culturen. Iedere cultuur levert een 'lapje' aan dit wandkleed en is zo vertegenwoordigd in dit project. Juist de universele taal van het handwerk, het samenwerken en de herkenning binnen de verschillende culturen leidt tot iets wat uitstijgt boven het maken van dit kunstwerk alleen. Het resultaat van Delftse Kleden is niet slechts de wandkleden, maar ook alles wat erachter schuilgaat, de verhalen, de ontmoetingen tussen vrouwen, de tegenslagen, de vondsten.

Delfts kleed; Lucht

modellen van krissen, dolken, zwaarden, houwwapens, lansen en gereedschap

Jan Verkolje (I)

Coenraet Decker

Johannes de Ram

Pieter Smith

Steven de Swart

Joris Arentsz. van Cleef

Stadsplattegrond van Delft met panorama in gebeeldhouwde en vergulde lijst waarin zinnebeeldige figuren. 
De lijst is bekroond door een kloek op nest met kuikens. Volgens Dirck van Bleyswijck (zie tweede deel van zijn stadsbeschrijving) prijkt in de bovenrand van de lijst 'een Klock-hen, die haer Kieckens, met grote sorvuldigheyt onder haer vleugelen beschermt; Verbeeldende de Wees-kamer die d'opper voogdye en bescherminge van de rijcke ofte gegoede Weesen is aenbevolen en toevertrout'. 
Overige symbolen zijn: twee honden (trouw), opengeslagen boek met salamander (gezondheid), opengeslagen boek met weegschaal (gerechtigheid), schelpen/fruit (overvloed), twee vrijende duiven (liefde), gereedschap (arbeid), twee beenderen (dood), sloten en sleutels (veiligheid).

Caert Figuratief: stadsplattegrond en panorama van Delft

Jan Rijnders

Klein wrakschap III

Michiel van Mierevelt

Portret van Filips Willem

Gevelsteen 'dit is inde dri stal'

De Porceleyne Schotel

Johannes van Duijn

Terrine in de vorm van een mand met snoeken

Maggi Giles

Noach

'want u komt de belofte toe en uw kinderen'

Wijnglas op oplopende voet en rechte, met knopen versierde stam; de middelste knoop is versierd met luchtbellen in de vorm van tranen. De kelk is gedrild met het gekroonde wapen van Delft, gebonden door twee klimmende leeuwen.

Wijnglas Ridderlijke Confrèrie 'Diletto ed arme'

Drie Posteleyne Astonne

Pieter Gerritsz. Kam

weduwe Kam-van der Kloot

Lange en smalle, achthoekige vaas met beschildering in blauw van florale motieven en vogeltjes.

Jan Claudius de Cock

Afgietsel in gips van een buste van Filips Willem, naar de originele terracotta buste aanwezig in de collectie van het Rijksmuseum Amsterdam. 
Filips Willem (1554-1618) is de oudste zoon van Willem van Oranje uit het huwelijk met diens eerste vrouw Anna van Egmond en Buren. Oranje vernoemde hem mede naar zijn landsheer, Filips. Dit eerbewijs krijgt een wrange bijsmaak door de gijzeling van Filips Willem in 1568 door de hertog van Alva. Willem van Oranje had zijn oudste zoon achtergelaten aan de universiteit van Leuven in de veronderstelling dat de privileges van de universiteit hem zouden beschermen. Filips Willem wordt desondanks naar Spanje gevoerd waar hij meer dan dertig jaar zou worden vastgehouden. Hij keert terug in 1599.

Afgietsel in gips van een buste van Filips Willem (1554-1618)

In 1904 werd H.W. Mauser aangesteld als technisch directeur van de fabriek. In 1903/04 wordt Heinrich W. Mauser aangesteld als technisch directeur van de fabriek. Samen met Leon Senf bestudeerd hij collecties met Islamitische keramiek. De schilder W.D. Oosterloo krijgt de opdracht de oude techniek zo dicht mogelijk te benaderen door bestudering van oude scherven. Vanaf oktober 1909 ontstaan zo het ‘Nieuw Delfts’ met het Oud-Perzisch, Nieuw-Perzisch en het Luster aardewerk

Die Markiezinne van Carabas

Johannes Theodorus (Jan) Toorop

Portret van Jacqueline Boddaert

Joris Geurts

Beschrijving van het (kunst)werk: 5 werken in map, bestaande uit 
1=paarsrode cirkelvorm met rechthoekige uitstulpingen; 
2=witte rechthoek; 
3=blauwturquoise cirkel; 
4=oranjebruine cirkel; 
5=blauwpaarse cirkel met afgeplatte 'zijden' 
 
Alle vormen zijn enigszins gevlekt (qua helderheid van kleur), en door alle vormen lopen witte (uitgespaarde) lijnen.

De Grieksche A

Jan Teunis Dextra

Het rechthoekige dienblad met geschulpte hoeken rust op vier bolpootjes. Het dienblad heeft een zogenoemde Nevers-blauwe of 'berettino' ondergrond waarin een polychrome chinoiserie decoratie is aangebracht. Een dergelijke uitvoering die ook wel in wit of geelgroen is beschilderd, ontstond onder andere in navolging van het in Nevers gemaakte aardewerk. Het waren de in Nevers werkende Italiaanse pottenbakkers die deze werkwijze introduceerden. Al in de eerste helft van de zeventiende eeuw pasten de in de Republiek wonende majolicabakkers een soortgelijke decoratie toe.

Een Delftse faience Cabaret dienblaadje.

De Porceleyne Byl

Onderschotel van fruittest, achtzijdig met accoladerand. Op het plat een elegante, staande man nabij waterpartij met twee zwanen, achtergrond heuvels met gebouwen. Op de rand (boven- en onderzijde) herhaling van achtergrondlandschap, verder opgevuld met floraal motief.

'Algemene Katholieke Werkgevers Vereniging'

Gerrit Hogeboom

Louis

Pieter Adriaensz. Kocx

Johanna van der Heul

Delfts zwarte ('het wondere zwart van Delft') theepot met deksel, met chinoiserie decoratie. De ovale geribde theepot is aan beide zijden gedecoreerd met een medaillon in reliëf met een vogel op een tak en bloemen. De rest van de pot is versierd met acanthus bladeren en bloemen. De decoratie is aangebracht tegen een zwarte ondergrond. De pot is voorzien van een oorvormig handvat en een S-vormig gebogen tuit. Het licht gewelfde, geribde deksel is op dezelfde wijze beschilderd en heeft een geribde bolvormige knop.

'Cultus Altus Fortius IXe Olympiade, 1928'

Jacobus Anthonie Meessen

Batavia huisjongen

'30e Kaagweek 1950 4e prijs'

Isaac van Haastert

De Schoolpoort van buiten de stad gezien met op de achtergrond de toren van de Oude Kerk. De Schoolpoort is in 1829 afgebroken

De Schoolpoort

Jhr. Gaspard Louis Francois van Kinschot

Cornelis Tromp 
Leefde: van 1629 tot 1691 
 
Cornelis Tromp werd net als zijn vader een belangrijk Nederlands vlootvoogd. Hij vocht in de eerste Engelse oorlog, in de Noordse oorlog (tussen Noordeuropese staten om de heerschappij van de Oostzee) en tegen de Algerijnse kapers. Onder De Ruijter streed hij in de tweede Engelse oorlog. In 1666 werd Tromp afgezet wegens eigenmachtig optreden. In 1673 trad hij weer in dienst en streed succesvol tegen de Engelsen bij Schooneveld en Kijkduin. Op papier werd hij na de dood van De Ruijter opperbevelhebber van de Nederlandse vloot. 
Cornelis had, als zoon van een bekend en gevierd Nederlander, een tegengesteld karakter ontwikkeld ten opzichte dat van zijn vader. Maartens eenvoudigheid, bescheidenheid, innemendheid en ook wel integere vaderlandslievende aanpak was bij Cornelis niet altijd direct terug te vinden. Cornelis leefde ook op grote voet, voerde grote staat. Hij stierf kinderloos aan het eind van de 17de eeuw. In zijn leven was er veel gedoe met rechtszaken over goederen, veroverde schatten en schepen. Door de Fransen werd hij bedreigd met het in brandsteken van zijn buiten, de later genoemde Trompenburg. De gevraagde brandschatten betaalde hij niet, waarna zijn buiten totaal vernield werd. Kenmerkend voro Cornelis is de volgende episode. 
Eind juli 1673 was er de apotheose van de drie Engelse zeeoorlogen waarin Cornelis vocht. 75 oorlogsschepen, 22 branders en 18 jachten met 4245 stukken geschut aan boord en 20.000 manschappen vormden de Nederlandse vloot met Tromp in de voorhoede. De Ruyter leidde de middentocht en Banckert de achterhoede. De vijandelijke Engelse-Franse vloot van ongeveer gelijke grootte stond onder Prins Rupert, D'Estrées en Spragge en ontmoette op 21 augustus de Nederlandse vloot bij Kijkduin (niet bij Den Haag, maar een andere kijkduin ten zuiden van Huisduinen). Om acht uur 'sochtends brandde de strijd los. Tromp raakte in gevecht met Spragge. Beider eskaders dwaalden af van de hoofdmacht. Het gevecht tussen de vlaggenschepen van Tromp en Spragge behoort tot de felste die ooit zijn gestreden in het tijdperk van de zeilende oorlogsschepen, aldus biograaf Prud'homme van Reine. Spragge had bij aanvang gezworen om Tromp dood of levend te pakken te krijgen om wraak te nemen voor een eerdere nederlaag. Tromp toonde zich echter een onverbeterlijke vechtjas, terwijl de kogels hem om het hoofd vlogen. Spragge moest door opgelopen schade van schip wisselen. Bij de tweede wissel werd zijn sloep getroffen, waarna hij verdronk. Ook Tromp ging over van de "Gouden Leeuw" naar de "Comeetstar". Beide eskaders hadden enorme schade. Nadat de hoofmachten van De Ruyter en prins Rupert zich bij hen hadden gevoegd, ontstond een vernieuwd hevig gevecht. Omstreeks zeven uur in de avond blies de Frans-Engelse vloot de aftocht, waarbij de Fransen zich opvallend afzijdig hadden gehouden. Prins Rupert was daarover furieus. Aan Nederlandse zijde sneuvelden twee helden die geen vrienden van Tromp waren geweest: Isaac Sweers en Johan de Liefde. De Nederlandse vloot had een strategische overwinning behaald. Een vijandelijke overmachtige vloot was weggejaagd en de Engelse planning van een landing in Zeeland of Holland konden de "ijskast" in. De Ruyter berichtte hierover bescheiden, Tromp niet. Vooral zijn overwinning op Spragge mat hij breed uit. Willem III bedankte Tromp hartelijker voor de overwinning dan de inmiddels 66-jarige De Ruyter. In Tromp zag hij meer de toekomst met een stevige band met de Oranjes. De Staten van Holland schonken De Ruyter een rentebrief van 6000 en Tromp een rentebrief van 4000 gulden. Kort na terugkeer van de vloot kon Tromp naar 'sGraveland vertrekken om de restanten van zijn buitenhuis waar te nemen. In de tweede helft van de jaren zeventig zou het herbouwd worden.

Portret van Cornelis Tromp, 1629-1691

Jaap van den Ende

Structuur van rechthoekige en vierkante vormen (2 x 1 cm en 1 x 1 cm) in 2 grijstonen op donkergrijze achtergrond.

Procesmatige ordening (11) 75

Cornelis Troost

Familieportret van Johanna Suzanna Teding van Berkhout-Ghijs (1688-1717) en haar drie zonen, Pieter (1711-1744), Jan (1713-1766) en Coenraad (1714-1770). 
 
Johanna Susanna Ghijs is postuum afgebeeld als Flora achter een balustrade met haar drie zoontjes: Pieter (1711-1744), Jan (1713-1766) en Coenraad (1714-1770); dochter Susanna Maria (1717-1779) niet afgebeeld; het geheel in een landschap, met linksboven grote draperie, op de voorgrond een etend aapje. 
Johanna Susanna Ghijs was in 1717 overleden na de geboorte van haar vierde zoontje, dat in 1720 stierf. Troost maakte haar portret naar een schilderij van Hieronymus van der My, dat hij in opzet vrij nauwkeurig overnam. Hij voegde er wel zijn zwierige schilderwijze aan toe en gaf haar in plaats van de pruik, met stijve naar achteren lopende rijen krullen, een bloemenmutsje. 
Volgens Mario Praz, in zijn boek "Conversation Pieces" (London 1971), heeft Troost in het schilderij willen aanduiden dat de moeder was overleden door haar als het ware uit een graftombe te laten rijzen. De beide cypressen op de achtergrond zouden dan een funeraire betekenis hebben. Het stenen postament was echter een zeer gebruikelijk compositie-element en het landschap en de bloemen zijn geheel in traditie van Caspar Netscher. Wel typerend voor Troost is het virtuoze kleurgebruik, de directheid waarmee hij zijn geportretteerden heeft 'gevangen' en de ongedwongen pose, die vooral opvalt bij de blokfluit spelende jongen rechts. 
 
Jan Teding van Berkhout (1713-1766) bezat later een collectie schilderijen en tekeningen die in 1767 geveild werd. De familieportretten bleven buiten de veiling.

Familieportret van Johanna Susanna Teding van Berkhout-Ghijs als Flora en haar drie zonen


Gillis van Oosten

Verticale strepen van verschillende lengte in grijs op een witte achtergrond.De onderdelen staan op zichzelf, maar vormen tegelijkertijd ook een ordening. Jaap van den Ende herleidt met dit type werk wat zich voordoet in de natuur tot de meest wezenlijke vormen, de meest zuivere structuur. De notie ontstaat dat alles deel uitmaakt van een grote bewegende kracht.

Structure Grey (2) 72

Fotografie Kramer [Groningen]

A. Keijser

Wapens Delftse burgemeesters aangevuld, met die van Zuid Holland, Delft en Huis Oranje + vaandeldragers schutterij

Kees Smits

Beschrijving van het (kunst)werk: Het hele doek is l. oranje. Daarover potloodlijnen en verflijnen. Velden ontstaan: Links oranje rechthoeken met ruitvormige belijning, met daartussen drie horiz. kringelende lijnen; in het midden een klein felgroen vlak; rechts een blauw veld, waarvan de bovenrand feller blauw is, en van waar uit vert. kringelende lijnen lopen.

zonder titel

modellen van slag- en steekwapens

In 1985 doet de Gemeente Delft een oproep aan kunstenaars om een actueel stadsgezicht te maken, geïnspireerd op het wereldberoemde 17de-eeuwse Gezicht op Delft van Johannes Vermeer. Jan Henderikse doet dat letterlijk en fotografeert alles wat hij ziet in de stad van zijn kindertijd en jeugd. Het gaat hem niet om het perfecte plaatje, maar om snelle opnamen. Zijn snapshots zijn amateuristisch en soms onscherp. Maar met zijn 744 polaroids in vijf schetsboeken geeft Henderikse een herkenbaar en volledig beeld van Delft in 1985.

'Gezicht op Delft'

H.E. Oving Bzn (Groningen)

De Witte Ster

Albertus Kiell

Deze snoek is een ware blikvanger op een gedekte tafel. Dat is ook zeker de bedoeling van de Delftse plateelbakkers, die deze terrines maken volgens de mode. In de 17de en 18de eeuw wordt dineren steeds belangrijker en worden er bijzondere objecten van keramiek ontworpen die er levensecht uitzien. Naast lekker eten worden de gasten aan tafel ook getrakteerd op spektakel in de vorm van bijzondere objecten. In dit type terrine worden doorgaans pasteien geserveerd, in dit geval waarschijnlijk een visgerecht. 
 
This pike is a truly eye-catching piece of tableware. And that was certainly the intention of the Delft potters who made such fashionable tureens. In the 17th and 18th centuries, fine dining became ever more socially important and amazing, true-to-life ceramics were made to adorn the table. In addition to fine cuisine, guests were offered spectacle in the shape of extraordinary objects. Tureens of this type were generally used to serve pasties, in this case probably made of fish.

Snoekvormige terrine met deksel en onderschotel

Adelbrief (waarmee Tromp in de adelstand werd verheven) van Koning Karel II van Engeland aan Cornelis Tromp, (tweede gedeelte);

Adelbrief Cornelis Tromp (1629-1691)

Zonnebloem

Cornelis van Dijck

Écuelle met het familiewapen Van Steelandt uit Den Haag

Reinier Vinkeles

Jacobus Buys

Oranjeklanten uit Den Haag plunderen huizen in een straat in Delft, 19 september 1787 
onderschrift 'Haagsche Plunderbende te Delft'

I found a picture of you, those were the happiest days in my life

Objectgegevens

Heb je een opmerking?

Duik in onze collectie

R70-54

De bewening van Christus

Gezicht in de Nieuwe Kerk te Delft met de memorietafel van Adriaen Teding van Berkhout

Nautilusbeker met zingende faunen

Portret van Willem van Oranje op 22-jarige leeftijd

R70-54

De bewening van Christus

Gezicht in de Nieuwe Kerk te Delft met de memorietafel van Adriaen Teding van Berkhout

Nautilusbeker met zingende faunen

Portret van Willem van Oranje op 22-jarige leeftijd

R70-54

De bewening van Christus

Gezicht in de Nieuwe Kerk te Delft met de memorietafel van Adriaen Teding van Berkhout

Nautilusbeker met zingende faunen

Portret van Willem van Oranje op 22-jarige leeftijd

Bekijk

Over ons

Bezoekadres

Op weg naar een nieuw museum

Blijf op de hoogte

Ga je akkoord met onze cookies?

I found a picture of you, those were the happiest days in my life

Objectgegevens

Heb je een opmerking?

Duik in onze collectie

R70-54

De bewening van Christus

Gezicht in de Nieuwe Kerk te Delft met de memorietafel van Adriaen Teding van Berkhout

Nautilusbeker met zingende faunen

Portret van Willem van Oranje op 22-jarige leeftijd

R70-54

De bewening van Christus

Gezicht in de Nieuwe Kerk te Delft met de memorietafel van Adriaen Teding van Berkhout

Nautilusbeker met zingende faunen

Portret van Willem van Oranje op 22-jarige leeftijd

R70-54

De bewening van Christus

Gezicht in de Nieuwe Kerk te Delft met de memorietafel van Adriaen Teding van Berkhout

Nautilusbeker met zingende faunen

Portret van Willem van Oranje op 22-jarige leeftijd

Bekijk

Over ons

Bezoekadres

Op weg naar een nieuw museum

Schrijf je in voor de nieuwsbrief

Blijf op de hoogte

Ga je akkoord met onze cookies?