Van februari tot juni 2023 presenteerden we de tentoonstelling Het Delft van Vermeer. Wie was deze beroemde schilder? Hoe was hij verbonden aan Delft? En hoe zag Delft er eigenlijk uit in de 17de eeuw? We blikken terug op een uitzonderlijke tentoonstelling aan de hand van enkele highlights.

Een terugblik op de tentoonstelling 

Highlights uit Het Delft van Vermeer

Prinsenhof delft homepage

Weet je al wanneer je ons museum gaat bezoeken? Je bestelt alvast eenvoudig je tickets online.

Koop je tickets alvast online

Willem van Oranje

If you know when you will be visiting the museum, book your tickets now, online.

Book your tickets online

William the Silent

Speurtocht

Cold Case speurkoffer

Van 18 oktober 2024 t/m 5 januari 2025 pakt Museum Prinsenhof Delft uit met de tentoonstelling De KunstParade. Verrassend – Kleurrijk – Hedendaags. Een omvangrijke selectie kunstwerken, van gevestigde en opkomende kunstenaars die een bijzondere band met Delft hebben, is voor het eerst samen te zien. In de feestelijk vormgegeven tentoonstelling geven 38 grote installaties, objecten, schilderijen en tekeningen een kijkje in de nieuwe beeldende kracht die de stad voortbrengt. De KunstParade strooit de werken als confetti over de museumzalen en ver daarbuiten én verrast keer op keer. Deze laatste tentoonstelling voor de tijdelijke sluit van het museum voor een grootschalige verbouwing, is een mooie opmaat naar het ‘nieuwe’ museum waarin er meer ruimte is voor kunst uit de 20ste en 21ste eeuw.

De KunstParade

Delft Fringe Festival X Museum Prinsenhof Delft

Dansvoorstelling Lichtjesavond 2024 

Jaap van den Ende

Structuur van rechthoekige en vierkante vormen (2 x 1 cm en 1 x 1 cm) in 2 grijstonen op donkergrijze achtergrond.

Procesmatige ordening (11) 75

onbekend

Een buitengewone Raadszitting en receptie van B en W

Bram Bogart

Div. grijstonen. Bovenste helft vrij egaal donkergrijs, midden en onder lichtere grijstonen, dik opgebracht, zodat relief ontstaat.

Écriture satirique


De Grieksche A

Pieter Adriaensz. Kocx

Johanna van der Heul

Ovale botervloot met gesloten, halfronde handgreepjes waarop waaierschelp geschilderd en met deksel met gevlekt hondje als dekselknop. Zowel de deksel als vloot heeft een decoratie van vier door lauwerkransen omsloten vakken doorbroken door lambrekijnachtig motief waarvan de punt uitmondt in bloemen. De lambrekijn is opgevuld met rozet en krulwerk. De voorstelling binnen de lauwerkransen bestaat uit Chinees hekwerk en bloeiende bloemen al dan niet met siervogel.

Een Delftse faience botervloot met deksel.

Around 1650, the Delft art world was thriving. Delft masters inspired each other and made works of art loved worldwide, to the present day. These 17th-century masterpieces are on display at the Museum Prinsenhof Delft: paintings, and objects of silver and earthenware. Through the centuries, the city has continued to be a breeding ground of artistic talent. At the Prinsenhof, you will experience this in its most authentic context. For without Delft, no Delft masters!

Delft Masters

De Porceleyne Fles - Royal Delft

G.J. Oudijk

Kan van Zwart-Delfts

De Metaale Pot

Lambertus Woutersz. van Eenhoorn

Margaretha Teckman

De Delftse plateelschilder van deze schotel heeft zich laten inspireren door de afbeeldingen op Chinees porselein dat vanaf het begin van de 17de eeuw door de VOC naar Nederland werd verscheept. Op de centrale afbeelding zijn dertien figuren geschilderd, waarvan er acht behoren tot ‘de onsterfelijken’ die voorkomen in het Taoïsme, een oude Chinese religie. Ondanks de onwetendheid van de Delftse plateelschilder over de achtergrond van dit decor, laat hij zich er wel door inspireren en past het decor aan naar de smaak en ideeën van de Nederlanders. Zo is er bijvoorbeeld een pijprokende monnik afgebeeld, een beeld dat niet in de Chinese kunst voorkomt. De plateelschilder voegt hiermee het nieuwe populaire westerse gebruik van tabak roken toe aan het decor van deze schotel.

Schotel

Lambert Eugen Florian Bodart

De uitlekschalen zijn gewelfd en hebben een geaccoleerde rand en een standring. De bodem is radiaalgewijs geperforeerd; boven de standring loopt een band met perforaties. De borden hebben een standring en een brede, licht oplopende geaccoleerde rand. Het plat heeft een centraal decor van bloesemtakken. De rand is gedecoreerd met een band met stervormig servetwerk in cartouches en afhangende, afwisselend grote en kleine bloemen.

Erik Pape

Centraal staat een vrouwenfiguur (buste) in zwart vest afgezet met brede witte biezen, over linker schouder kijkend, en in prent links van deze figuur tweemaal (uitsnede) herhaald. Boven haar hoofd bladeren, een klein gestreept vlak, een cirkel (zon), en enkele zwevende maar bemeten en berekende (zo lijkt het; cijfers bij de hoeken) lijnen, als op een bouwtekening.

Schaduwbepaling

Th.A.B. Van Lingen

De met een fraai decor beschilderde vaas maakt deel uit van een groep voorwerpen die tot het tinglazuuraardewerk behoren. Vanaf circa 1895 trachtte de latere technisch directeur H.W. Mauser (1868-1940) de techniek van het traditionele Delftse tinglazuuraardewerk in ere te herstellen, dat zowel in een blauwe als een polychrome variant werd uitgevoerd. 
Naast de bekende vormen werd vooral voor dit type aardewerk een grote verscheidenheid aan modellen ontworpen door Adolf le Comte. Tot deze langgerekte vormen, vaak met decoratieve oren, behoren vazen, kannen en kandelaars die zijn beschilderd met Hollandse florale motieven en vrouwen in klederdracht. Zo werd het Hollandse karakter benadrukt. Behalve Le Comte leverden Leon Senf en de schilder L.E.F. Bodart (dienstverband 1888-1933) eveneens ontwerpen voor decors voor tinglazuuraardewerk. 
Evenals bij het in blauw gedecoreerde tingoed kampte de productie van het polychrome tinglazuuraardewerk eveneens met problemen. De oorzaak lag mogelijk in de veranderde samenstelling van de grondstoffen, de productiewijze en het stoken. De tinglazuur brokkelde af hetgeen moeilijkheden opleverde voor de schilders. In 1907 is nog een poging gewaagd met dezelfde techniek, maar nu met gebruikmaking van loodvrij tinemail. Helaas slaagde ook die toepassing niet en omstreeks 1910 werd de productie dan ook gestaakt.

Anneke van der Stap

In 1978 bestaat De Porceleyne Fles 325 jaar. Ter gelegenheid van dit jubileum wordt er een nieuwe lijn keramiek geproduceerd dat geïnspireerd is op het historische ‘Delfts zwart’. Op 26 september 1978 wordt de jubileumcollectie Zwart-Delfts aan Koningin Juliana gepresenteerd.

Vaas van Zwart-Delfts

Huwelijksbord Willem Wijnmaal en Maria Gronedaal 1843

Vanuit het Prinsenhof strijdt Willem van Oranje (1533-1584) voor vrijheid van geloof en geweten. Hij vindt dat je mag geloven en denken wat je wilt. Wat betekent vrijheid voor inwoners van Delft vandaag? Het afgelopen jaar is Museum Prinsenhof Delft samen met stadsbewoners op zoek gegaan naar antwoorden op deze vraag.

Monutotam

Het Jonge Moriaanshooft

Het rechthoekige model van de zogenoemde 'flower brick' vertoont een decor in de niet alledaagse kleur paars. Een lange en de twee korte zijden zijn beschilderd met een heuvelachtig landschap dat is gestoffeerd met een aantal personages. De andere lange zijde vertoont evenals de bovenkant een sierlijk ornament van krullend acanthusblad. Het decor op de bovenkant wordt onderbroken door een aantal rijen gaatjes. Het landschappelijke decor is nagenoeg identiek aan een wand van het in dat geval blauw gekleurde decor op een tweetal 'flower bricks' in de collectie van het Rijksmuseum Amsterdam. Dit stel is AK gemerkt en afkomstig uit De Grieksche A. Ongetwijfeld beschikte men bij Het Jonge Moriaanshooft over eenzelfde voorbeeld als bij De Grieksche A of maakte men van hetzelfde ponsief gebruik. Daarnaast kennen we een 'flower brick' uit De Grieksche A met een gestileerd bloemdecor. 
Bij het vermaarde bedrijf Het Moriaanshooft werd reeds ver voor de in 1692 uitgevoerde splitsing van het bedrijf in Het Oude en Jonge Moriaanshooft geexperimenteerd met de toepassing van kleuren. Bekend is dat eigenaar Van Dalen van Het Jonge Moriaanshooft niet alledaags Delfts op de markt bracht, zoals de met olijfgroene ondergrond uitgevoerde theepotjes illustreren. Mogelijk was deze in paars beschilderde flower brick eveneens een nouveaute van deze plateelbakkerij. De tot op heden oudst bekende verhandeling (1679) met de receptuur van de Hollandse 'porceleynschilders' die is samengesteld door de Duitse wetenschapper Johann Kunckel (1632/34-1703) geeft een tweetal recepten om de kleuren 'Violen=blaue' en 'Violet' te verkrijgen. 
Het weergegeven decor past in de traditie van de landschapjes van de Delftse kunst- en plateelschilder Frederik van Frytom (circa 1632-1702) waarvan vele navolgingen bekend zijn. 
Het model van de bloemenhouders met gaatjes zal zijn voortgekomen uit de al voor 1687 vervaardigde Delftse bloemenmanden met een vast rooster met gaatjes als hulpmiddel bij het schikken van bloemen. In een latere periode worden gaatjes gecombineerd met één of meer tuiten die zijn aangebracht op een deksel van een komachtige vorm. Zo kan het object naast bloemenvaas ook als pot-pourri worden gebruikt. In Engeland wordt het model van de 'flower brick wel in verband gebracht met keramische inkstellen die eveneens met tal van gaatjes voor het schrijfgerei waren uitgerust. Tot ver in de achttiende eeuw werd dit type bloemenhouders door Engelse aardewerkproducenten op de martkt gebracht. 
 
Bron: deel IV, Vazen met tuiten

Rijk van Lavieren

Berglandschap met twee hutten

Nederlandsche Fabriek van Borduur- en Passementswerk A.A. Knuijver & Zonen

Vaandel 'Delftsche Gymnastiek- en Schermclub, 1871'

telebrief ter gelegenheid van de herdenking van de Vrede van Munster in 1648

Beeld of balkdrager voorstellende een heilige bisschop

Een ronde schotel, zogenaamd Zwart Delfts met floraal decor op zwart fond, op standring. Decoratie aan de rand met bloemmotieven en in het midden een bloemenmand. 
 
In 1978 bestond De Porceleyne Fles 325 jaar. Ter gelegenheid van dit jubileum werd de productie hervat van het befaamde Zwart-Delfts van weleer. De voorwerpen met een polychrome versiering op een glanzende lakzwarte ondergrond komen wat betreft de vorm in grote lijnen overeen met het type producten dat al eeuwen lang in Delft werd gemaakt. De hier afgebeelde collectie uit 1978 bestaat uit een serie schotels en tevens uit nieuw ontworpen vazen, schaaltjes en een kom. 
Aan het begin van de achttiende eeuw liet men zich inspireren tot dergelijk zwart Delfts door lakwerk en het zogenoemde Famille Noir porselein na te bootsen. Dergelijk geëmailleerd Chinees porselein in de kleuren vert, rose, noire en jaune ontstond tijdens het bewind van keizer Kangxi (1662-1722). In de negentiende eeuw verdeelde men dit porselein onder in familles en werd de overheersende kleur hieraan toegevoegd. 
Om in het jubileumjaar 1978 het Zwart-Delfts te introduceren, werd het jaar daarvoor opnieuw begonnen met de ontwikkeling van dit product. Nieuwe decors werden ontworpen die in samenwerking met de modelleur en het ceramisch laboratorium werden afgestemd op kleuren, modellen en glazuur. 
In een publicatie uit 1978 waarvan de titel verwijst naar de gelijknamige in 1962-1963 te Amsterdam gehouden tentoonstelling 'Het wondere zwart van Delft', spreekt de toenmalige directeur van De Porceleyne Fles, J. Dekker, zijn bewondering uit voor 'de levendige plateelkleuren met teruggehouden toon, aangebracht tegen het diepe, lakzwarte fond, afgedekt met transparante glazuur, waardoor de typische zachte hoogglans ontstaat en daardoor sterke herinneringen oproept aan de zo beroemde chinese lakpanelen'. Hierbij vallen op 'de fraaie oosters-georiënteerde bloem- en bladmotieven, die tot evenwichtige decors zijn samengesteld', aldus Dekker, 'terwijl veel van deze decors verder uitgewerkt werden door de toevoeging van een sierlijk vogelmotief'. Op 26 september 1978 werd de jubileumcollectie Zwart-Delfts aan Koningin Juliana gepresenteerd. 
Ongetwijfeld zal vooral de faam van het achttiende eeuwse Zwart-Delfts de beweegreden zijn geweest om juist bij het 325-jarig jubileum een dergelijke productie te hervatten. Het glanzende lakzwarte Delfts geldt immers als het ultieme bewijs van de technische hoogstandjes uit die tijd. Tot op de dag van vandaag wordt een keur aan zwart siergoed op de markt gebracht: van wandversiering en kaststellen tot kandelaars en in tal van kleuren uitgevoerde koetjes. 
In de jaren 70-80 werd in Gouda eveneens aardewerk met een hoogglanzend zwart oppervlak op de markt gebracht. Voorwerpen als een plateau en theebusjes vertonen een fraai Oosters decor met karakteristiek bloemwerk en pagodeachtige bouwsels.

N. de Graaf

Een flesvormige vaas zogenaamd Zwart Delfts met floraal decor op zwart fond. Decoratie aan de voorzijde met bloemmotieven en een vogel. Op de achterkant, hals en voet bloemmotieven. 
 
In 1978 bestond De Porceleyne Fles 325 jaar. Ter gelegenheid van dit jubileum werd de productie hervat van het befaamde Zwart-Delfts van weleer. De voorwerpen met een polychrome versiering op een glanzende lakzwarte ondergrond komen wat betreft de vorm in grote lijnen overeen met het type producten dat al eeuwen lang in Delft werd gemaakt. De hier afgebeelde collectie uit 1978 bestaat uit een serie schotels en tevens uit nieuw ontworpen vazen, schaaltjes en een kom. 
Aan het begin van de achttiende eeuw liet men zich inspireren tot dergelijk zwart Delfts door lakwerk en het zogenoemde Famille Noir porselein na te bootsen. Dergelijk geëmailleerd Chinees porselein in de kleuren vert, rose, noire en jaune ontstond tijdens het bewind van keizer Kangxi (1662-1722). In de negentiende eeuw verdeelde men dit porselein onder in familles en werd de overheersende kleur hieraan toegevoegd. 
Om in het jubileumjaar 1978 het Zwart-Delfts te introduceren, werd het jaar daarvoor opnieuw begonnen met de ontwikkeling van dit product. Nieuwe decors werden ontworpen die in samenwerking met de modelleur en het ceramisch laboratorium werden afgestemd op kleuren, modellen en glazuur. 
In een publicatie uit 1978 waarvan de titel verwijst naar de gelijknamige in 1962-1963 te Amsterdam gehouden tentoonstelling 'Het wondere zwart van Delft', spreekt de toenmalige directeur van De Porceleyne Fles, J. Dekker, zijn bewondering uit voor 'de levendige plateelkleuren met teruggehouden toon, aangebracht tegen het diepe, lakzwarte fond, afgedekt met transparante glazuur, waardoor de typische zachte hoogglans ontstaat en daardoor sterke herinneringen oproept aan de zo beroemde chinese lakpanelen'. Hierbij vallen op 'de fraaie oosters-georiënteerde bloem- en bladmotieven, die tot evenwichtige decors zijn samengesteld', aldus Dekker, 'terwijl veel van deze decors verder uitgewerkt werden door de toevoeging van een sierlijk vogelmotief'. Op 26 september 1978 werd de jubileumcollectie Zwart-Delfts aan Koningin Juliana gepresenteerd. 
Ongetwijfeld zal vooral de faam van het achttiende eeuwse Zwart-Delfts de beweegreden zijn geweest om juist bij het 325-jarig jubileum een dergelijke productie te hervatten. Het glanzende lakzwarte Delfts geldt immers als het ultieme bewijs van de technische hoogstandjes uit die tijd. Tot op de dag van vandaag wordt een keur aan zwart siergoed op de markt gebracht: van wandversiering en kaststellen tot kandelaars en in tal van kleuren uitgevoerde koetjes. 
In de jaren 70-80 werd in Gouda eveneens aardewerk met een hoogglanzend zwart oppervlak op de markt gebracht. Voorwerpen als een plateau en theebusjes vertonen een fraai Oosters decor met karakteristiek bloemwerk en pagodeachtige bouwsels.

Cornelis Jacobsz. Delff

Het schilderij toont het verhaal van de Bijbelse figuur Jacob die in een droom een ladder zag die tot aan de hemel reikte. Op de voorgrond van het schilderij ligt de slapende Jacob in een bosrijk landschap, daarachter is zijn visioen van een wolkenladder vol engelen weergegeven. Het werk is geschilderd door Cornelis Jacobsz. Delff (1571-1643), telg uit de beroemde Delftse schildersfamilie waarvan Museum Prinsenhof Delft al verschillende werken in de collectie heeft. Zo zijn vier van de vijf Delftse schuttersstukken door verschillende leden van de familie Delff geschilderd. Alleen van Cornelis ontbrak nog een representatief werk. 
Nadat hij bij zijn vader Jacob Willemsz. Delff I in de leer was geweest, vertrok Cornelis rond 1590 naar Haarlem waar hij onder invloed kwam van het Hollands maniërisme van Cornelis Cornelisz. van Haarlem. Terug in Delft legde Delff zich vooral toe op het schilderen van keukenstillevens. De droom van Jacob vormt hierop een uitzondering. Het schilderij maakte deel uit van een ensemble van vier werken gewijd aan Jacob, die in 1653 in bezit waren van de Delftse burgemeester Joost Jacobsz. van Adrichem.

De droom van Jacob

Een ronde schotel, zogenaamd Zwart Delfts met floraal decor op zwart fond, op standring. Decoratie aan de rand met bloemmotieven en in het midden bloemmotieven en een vogel op een tak. 
 
In 1978 bestond De Porceleyne Fles 325 jaar. Ter gelegenheid van dit jubileum werd de productie hervat van het befaamde Zwart-Delfts van weleer. De voorwerpen met een polychrome versiering op een glanzende lakzwarte ondergrond komen wat betreft de vorm in grote lijnen overeen met het type producten dat al eeuwen lang in Delft werd gemaakt. De hier afgebeelde collectie uit 1978 bestaat uit een serie schotels en tevens uit nieuw ontworpen vazen, schaaltjes en een kom. 
Aan het begin van de achttiende eeuw liet men zich inspireren tot dergelijk zwart Delfts door lakwerk en het zogenoemde Famille Noir porselein na te bootsen. Dergelijk geëmailleerd Chinees porselein in de kleuren vert, rose, noire en jaune ontstond tijdens het bewind van keizer Kangxi (1662-1722). In de negentiende eeuw verdeelde men dit porselein onder in familles en werd de overheersende kleur hieraan toegevoegd. 
Om in het jubileumjaar 1978 het Zwart-Delfts te introduceren, werd het jaar daarvoor opnieuw begonnen met de ontwikkeling van dit product. Nieuwe decors werden ontworpen die in samenwerking met de modelleur en het ceramisch laboratorium werden afgestemd op kleuren, modellen en glazuur. 
In een publicatie uit 1978 waarvan de titel verwijst naar de gelijknamige in 1962-1963 te Amsterdam gehouden tentoonstelling 'Het wondere zwart van Delft', spreekt de toenmalige directeur van De Porceleyne Fles, J. Dekker, zijn bewondering uit voor 'de levendige plateelkleuren met teruggehouden toon, aangebracht tegen het diepe, lakzwarte fond, afgedekt met transparante glazuur, waardoor de typische zachte hoogglans ontstaat en daardoor sterke herinneringen oproept aan de zo beroemde chinese lakpanelen'. Hierbij vallen op 'de fraaie oosters-georiënteerde bloem- en bladmotieven, die tot evenwichtige decors zijn samengesteld', aldus Dekker, 'terwijl veel van deze decors verder uitgewerkt werden door de toevoeging van een sierlijk vogelmotief'. Op 26 september 1978 werd de jubileumcollectie Zwart-Delfts aan Koningin Juliana gepresenteerd. 
Ongetwijfeld zal vooral de faam van het achttiende eeuwse Zwart-Delfts de beweegreden zijn geweest om juist bij het 325-jarig jubileum een dergelijke productie te hervatten. Het glanzende lakzwarte Delfts geldt immers als het ultieme bewijs van de technische hoogstandjes uit die tijd. Tot op de dag van vandaag wordt een keur aan zwart siergoed op de markt gebracht: van wandversiering en kaststellen tot kandelaars en in tal van kleuren uitgevoerde koetjes. 
In de jaren 70-80 werd in Gouda eveneens aardewerk met een hoogglanzend zwart oppervlak op de markt gebracht. Voorwerpen als een plateau en theebusjes vertonen een fraai Oosters decor met karakteristiek bloemwerk en pagodeachtige bouwsels.

Het werk heeft een voornameljik donkerblauwe achtergrond, met accenten in donkerrood, donkergroen, oker en zwart. In het midden een smalle witte kegelvorm op de punt, boven overgaand in twee brede golvende banen die links en rechts van de kegel diagonaal naar beneden lopen. Wit overheerst, in pastueus opgebrachte klodders en soms in het doek dat is vrijgelaten. Af en toe blauwe accenten daartussen.

Fontaine

Grillige stapeling van geometrische vormen, aan de zijden met elkaar verbonden. De ondergrond is blauw / groen, daarover in diverse richtingen rode / roze penseelstreken. 
 
Het algemene uitgangspunt voor een werk als dit is, ook al is het niet meer als zodanig uit het werk op te merken, een raster. Volgens een bepaald telsysteem worden hier lijnen overheen geplaatst. Van dit geheel wordt een schets gemaakt. Deze schets is de grondvorm voor het uiteindelijke schilderij. De oorsprong is dus deels systematisch.

Overlappend schilderij

Cornelis Tulk

Balustervaas met ‘Tulk-zonnebloemmotief’

Abraham Anne van de Kasteele

Portret van een onbekende zittende heer met brillenkoker in hand

Drie Posteleyne Astonne

Gerrit Pietersz. Kam

Peervormige vaas met trompetvormige hals, met een afbeelding van een rotslandschap met drie, aan een lage tafel zittende figuren, waarvan één een object omhoog houdt en een ander iets van de tafel pakt. Een vierde figuur staat met boek onder de arm aan de andere zijde. Op de hals een fries van gestileerde, smalle puntige bladeren. 
Op de voet van de vaas zijn hangende tongen afgebeeld.

Adolf le Comte

De vaas heeft cirkelvormige decoraties in reliëf en een Réflet Métallique glazuur in overwegend grijs en roze met vloeisporen. Het speciale glazuur geeft het voorwerp een metaalachtige schittering. In 1892 wordt het ‘Réflet Métallique’ ontwikkeld vanuit het zogenaamde ‘Berbas’ met iets doffere kleuren.

P.C.M. de Fouw

Vaas van Jacoba-aardewerk

Leon Senf

Jurrien Adrianus Burghoorn

De tweede groep die tot het Nieuw Delfts behoort is het Nieuw-Perzisch dat is geïnspireerd op Syrische en Iranese keramiek uit de zeventiende eeuw. Kenmerkend voor dit Islamitische product zijn de kleuren blauw en groen op een wit fond onder een doorzichtig, kleurloos glazuur. 
Hiernaast werd ook gebruik gemaakt van een karakteristiek turkooize, doorzichtig glazuur waaronder de zwarte tekening direct op de lichtgrijze scherf werd aangebracht. 
Dit laatste inspireerde De Porceleyne Fles tot het maken van de groene, dekkende glazuurlaag die een enkele keer kobaltblauw was. 
De beschildering van de voorwerpen is eenvoudig. 
De decoratie van flessen en kleine vazen bestaat voornamelijk uit geometrische en florale motieven in banden of compartimenten. 
De patronen op kleine borden worden vanuit het midden opgebouwd en waaieren als bloemen uit. 
De grote vazen en borden tenslotte zijn voorzien van een hoofdmotief van een hert of een vogel tussen rankwerk. 
Ondanks de overeenkomsten zijn de voorbeelden niet slaafs gekopieerd maar zijn de repeterende geometrische ornamenten en slingerende plantenranken eerder geïmiteerd. 
Bij vroege voorbeelden werd niet alleen gebruik gemaakt van doorzichtig turkooiskleurig glazuur, maar ook van kleurloos transparant glazuur. 
Om de kleuren wat op te lichten, gebruikte De Porceleyne Fles licht- en donkerblauw in plaats van de combinatie donkerblauw en zwart zoals bij de Oriëntaalse voorbeelden. 
Het oppervlak van de vazen, kannetjes en kommen van De Porceleyne Fles is veelal verdeeld in rechthoekige vlakken of ruitpatronen die zijn opgevuld met kleine spiralen of gestileerde fantasiebloemen in een alles bedekkend patroon (horror vacui). 
Verder werden herten afgebeeld en vissen in scholen of paarsgewijs.

Carel Adolph Lion Cachet

Het hier getoonde, uit twee tegels bestaande tableau is ontworpen door de veelzijdige sierkunstenaar C.A. Lion Cachet (1864-1945). 
Het omvangrijke oeuvre van Lion Cachet omvat velerlei ontwerpen voor onder andere complete interieurs van woonhuizen en passagiersschepen, interieurstoffen en bankbiljetten. 
Bovendien was Lion Cachet op alle denkbare keramische werkterreinen actief. 
Zo ontwierp hij sieraardewerk in allerlei technieken, gebruiksaardewerk, bouwkeramiek, tegeltableaus en mozaïeken. 
Voorts nam hij gelegenheidsopdrachten aan. 
Voor de uitvoering van zijn ontwerpen zocht hij producenten bij onder meer de belangrijkste Nederlandse aardewerkfabrieken. 
Eén hiervan was De Porceleyne Fles. 
Hoe dit contact met deze fabriek werd gelegd is onduidelijk. 
Mogelijk gebeurde dit via zijn zwager J.R. Tutein Nolthenius, directeur van de Calvé-fabriek te Delft. 
In 1909 ontwierp Lion Cachet een tegeltableau met het wapen van Amsterdam, dat werd omgeven door leeuwen. 
Het tableau werd aangebracht op de schoorsteenboezem van de salon van de Amsterdamse jurist Th.G. Dentz van Schaick. 
Aan weerszijden werd het geflankeerd door een fries met gestileerde leeuwen steeds over twee tegels uitgevoerd. 
De leeuwen waren beurtelings naar links of rechts gericht. 
Het patroon van een leeuw op ons tegeltableau (circa 1910) werd door middel van een loden sjabloon uitgespaard op een fond van wit reflet. 
Aan het einde van dit langdurige proces werd het goud opgeschilderd en met een lage temperatuur ingebakken.

Isaac van Haastert

Gezicht op de Nieuwe Kerk gezien naar het oosten

De toren van de Nieuwe Kerk

Jacob Willemsz. Delff (II)

Portret van Dirck de Groot (1618-1661), ten halve lijve 'en trois-quarts' naar rechts. De geportretteerde draagt een harnas met een wit kanten kraag. Linksboven het familiewapen de Groot. Dirck de Groot is de jongste zoon van Hugo de Groot. 
 
Hij doorliep een militaire loopbaan en diende in de 30-jarige oorlog. Later kwam hij in Franse dienst. Toen hij in 1656 in dienst van het Zweedse leger wilde treden werd hij bij Maagdenburg door zijn knecht vermoord.

Portret van Dirck de Groot (1618-1661)

Michiel van Mierevelt

Portret van Willem Lodewijk van Nassau-Dillenburg (1560-1620)

Portret van Pieter de Groot (1615-1678), ten halve lijve, 'en trois-quarts' naar rechts. De geportretteerde draagt een grote witte kanten kraag. Linksboven in de compositie het familiewapen van De Groot. 
Pieter de Groot was de zoon van Hugo de Groot. 
Pieter is advocaat geweest. In 1660 werd hij pensionaris van Amsterdam. In 1667 en van 1670 tot 1672 was hij Nederlands gezant in Zweden en Frankrijk. Hij kwam in 1672 in opspraak door vermeend landverraad in zijn vredesonderhandelingen met de Franse Koning. Later werd hij echter van alle verdenkingen vrijgesproken.

Portret van Pieter de Groot (1615-1678)

Heinrich Giebel

Antonio Moro

Dit portret toont Willem van Oranje in 1555 op 22-jarige leeftijd, het jaar waarin Karel V het gezag over de Bourgondische erfenis overdraagt aan zijn zoon Filips. Oranje staat dan aan het begin van een veelbelovende carrière aan het Bourgondische hof. Na de erfenis van het Franse prinsdom Orange in 1544, behoort Oranje tot de hoogste adel in de Nederlanden. Deze hoge positie blijkt wanneer Filips hem in november 1555 benoemt tot lid van de Raad van State en verkiest tot Ridder in de orde van het Gulden Vlies. In 1559 benoemt Filips hem tot stadhouder van Holland en West-Friesland, Zeeland en Utrecht. Het schilderij toont Oranje als veldheer in een pronkharnas met zijn linkerhand op een toernooihelm. In zijn rechterhand houdt hij een commandostaf.

Portret van Willem van Oranje op 22-jarige leeftijd

J.D. van Velzen

Aan het einde van de negentiende eeuw bewerkstelligde tsaar Nicolaas II van Rusland (1868-1918) dat conflicten tussen volkeren door middel van arbitrage worden opgelost. 
Over deze kwestie werd in 1899 te Den Haag de eerste internationale conferentie gehouden. Hierbij werd besloten het nog op te richten Internationale Hof van Justitie en het Hof van Arbitrage in deze stad te vestigen. De Franse architect L.M. Cordonnier kreeg de opdracht een gebouw hiervoor te ontwerpen. Hij werkte daarbij samen met prof.ir. J.A.G. van der Steur. In 1913 werd de bouw voltooid van 'Het Vredespaleis' zoals dit bouwwerk al spoedig in de volksmond werd genoemd. De bouw werd mede mogelijk gemaakt door een genereuze schenking van de Amerikaanse filantroop Andrew Carnegie. Alle naties droegen bij door kunst- en kunstnijverheid objecten te schenken, hetgeen de samenwerking tussen de landen symboliseert. De decoratie van deze 'tempel voor de vrede' werd uitgevoerd door diverse kunstindustriële bedrijven waaronder Brouwers aardewerkfabriek Leiderdorp, De Porceleyne Fles en meubelbedrijf H. Pander en Zonen uit Den Haag. De leiding was in handen van de Haagse architect en decorateur Herman Rosse (1887-1965). 
Een schenking van de Nederlandse regering bestond uit de zeven glas-in-lood ramen boven de hoofdtrap. De opdracht tot vervaardiging werd verstrekt aan het atelier van Jan Schouten (1852-1937) die de opdracht doorspeelde aan Adolf le Comte. 
De zeven grote ramen bestaan uit een rond venster met hieronder een dubbel boograam en een titelraam. Volgens een verklaring van Le Comte symboliseren de afbeeldingen op deze ramen enerzijds de zegeningen van de Vrede, anderzijds de Oorlog en de hieruit voortvloeiende Dood met alle gevolgen van dien. Het ronde venster boven het middelste raam 'Pax in Terris' (Vrede op aarde), toont een zittende vrouwenfiguur met een muts op het hoofd. De armen houdt zij gestrekt aan weerszijden van haar lichaam. Deze zittende vrouw vertoont sterke overeenkomsten met de vrouw op deze schotel, die wordt geflankeerd door de personificaties van De Vrede en Justitia. Ongetwijfeld verwijst het opschrift 'Anno 1913 pax in terras' eveneens naar de voorstelling op dit roosvenster in het Vredespaleis.

Herinneringsschotel ter gelegenheid van de opening van het Vredespaleis

Een beweeglijk geheel van blauwe en groen / turquoise verfstreken. Een basis van twee naar elkaar toe wijzende blauwe driehoeken, daartussen een brede horizontale blauwe streep met haaks daarop een verticale roze streep. Van daar uit onstaan blauwe lijnen, aan de bovenzijde naar de zijkanten afbuigend, en witte, pastueus opgebrachte verfstreken, die het beeld verlevendigen. Accenten in geel en roze.

Parc St. Cloud

Op een lichte grijsblauwe achtergrond lopen donkere lijnen van linksonder naar rechtsboven, die in een flauwe s-bocht naar boven toe iets uitwaaieren. Boven loopt een brede witte horizontale baan, met middenop een kleine witte cirkel. Hieronder loopt een verticale wittige baan, die naar onder toe iets breder wordt.

Maanlicht over het Canal Grande, december 1989

Samuel van Eenhoorn

Peervormige kan met een zilveren montuur en beschilderd met het tulpmotief op de hals dat zo kenmerkend is voor het Chinese porselein in de Overgangsstijl. De term 'overgang' duidt de periode 1620 - 1680 aan, waarin de keizerlijke Ming-dynastie wordt overgenomen door de Qing in China. De ‘tulpen’ zijn als motief in China ontleent aan keramiek uit de stad Iznik in Turkije.

Een Delftse faience schenkkan met zilveren deksel.

Objectgegevens

Heb je een opmerking?

Duik in onze collectie

R70-54

De bewening van Christus

Gezicht in de Nieuwe Kerk te Delft met de memorietafel van Adriaen Teding van Berkhout

Nautilusbeker met zingende faunen

Portret van Willem van Oranje op 22-jarige leeftijd

R70-54

De bewening van Christus

Gezicht in de Nieuwe Kerk te Delft met de memorietafel van Adriaen Teding van Berkhout

Nautilusbeker met zingende faunen

Portret van Willem van Oranje op 22-jarige leeftijd

R70-54

De bewening van Christus

Gezicht in de Nieuwe Kerk te Delft met de memorietafel van Adriaen Teding van Berkhout

Nautilusbeker met zingende faunen

Portret van Willem van Oranje op 22-jarige leeftijd

Bekijk

Over ons

Bezoekadres

Openingstijden

Blijf op de hoogte

Een Delftse faience schenkkan met zilveren deksel.

Objectgegevens

Heb je een opmerking?

Duik in onze collectie

R70-54

De bewening van Christus

Gezicht in de Nieuwe Kerk te Delft met de memorietafel van Adriaen Teding van Berkhout

Nautilusbeker met zingende faunen

Portret van Willem van Oranje op 22-jarige leeftijd

R70-54

De bewening van Christus

Gezicht in de Nieuwe Kerk te Delft met de memorietafel van Adriaen Teding van Berkhout

Nautilusbeker met zingende faunen

Portret van Willem van Oranje op 22-jarige leeftijd

R70-54

De bewening van Christus

Gezicht in de Nieuwe Kerk te Delft met de memorietafel van Adriaen Teding van Berkhout

Nautilusbeker met zingende faunen

Portret van Willem van Oranje op 22-jarige leeftijd

Bekijk

Over ons

Bezoekadres

Openingstijden

Schrijf je in voor de nieuwsbrief

Blijf op de hoogte