Weet je al wanneer je ons museum gaat bezoeken? Je bestelt alvast eenvoudig je tickets online.

Koop je tickets alvast online

Kom nog één keer, voordat de deuren sluiten

Willem van Oranje

Van februari tot juni 2023 presenteerden we de tentoonstelling Het Delft van Vermeer. Wie was deze beroemde schilder? Hoe was hij verbonden aan Delft? En hoe zag Delft er eigenlijk uit in de 17de eeuw? We blikken terug op een uitzonderlijke tentoonstelling aan de hand van enkele highlights.

Een terugblik op de tentoonstelling 

Highlights uit Het Delft van Vermeer

Prinsenhof delft homepage

If you know when you will be visiting the museum, book your tickets now, online.

Book your tickets online

William the Silent

De Grieksche A

Jan van den Briel

Deksel van botervloot met geaccoladeerde rand, inkepingen aan de lange zijden en dekselknop in de vorm van een druiventros. De deksel is versierd met cartouches gevuld met een haan alternerend met een bloemtak tegen een achtergrond van lijnen met stippen.

Deksel van verloren gegane botervloot

Clara Froger

Beschrijving van het (kunst)werk: Langwerpige peervormige kop, het gezicht ongeglazuurd, met enige lijnen en ingekleurde vlakken rond mond, rechterwang en ogen. De muts / haardos is geheel blauw en groen geglazuurd. Bovenaan is een ring met koord bevestigd.

Zonder titel

Hendrick van Vliet

Interieur van de Nieuwe Kerk te Delft. Interieur gezien vanuit het koor naar het noordwesten, het schip is nog net zichtbaar. Op de voorgrond een vers gedolven graf. 
 
Met dit genre slaagden de schilders erin de illusie te wekken dat de toeschouwer van het schilderij zich in de afgebeelde ruimte bevindt. De nauwkeurige perspectivistische opbouw en het invallende, heldere zonlicht op de zuilen en vloer geven de ruimte een ijl en open karakter. De zich achterin de kerk bevindende ongedwongen geschilderde personages zorgen voor een natuurlijke, levendige weergave. Het open graf (vaak met doodgraver) komt op veel kerkinterieurs van Van Vliet voor. Het is een verwijzing naar de sterfelijkeid van de mens en een aansporing tot een godvruchtig leven. Toen zijn collega's Emanuel de Witte en Gerard Houckgeest uit Delft vertrokken had Van Vliet een monopoliepositie in dit typisch Delftse genre.

Interieur van de Nieuwe Kerk in Delft

Suzanne Taub

Experimentele Afdeling van De Porceleyne Fles

David Derksen

Sagger bowl

fragment van vetvanger

Theepotbakkerij Jacobus de Caluwe 

Jacobus Francoisz. de Caluwe

De bolle pot is voorzien van een korte rechte tuit en een oorvormig handvat. De voorstelling op de buik is in laag reliëf aangebracht en bestaat uit de vogel Phoenix tussen bloeiende takken. Het licht gewelfde deksel is versierd met takjes en voorzien van een balvormige knop.

Een Delfts rood steengoed trekpotje voor thee.

Philippe Dubuc

boîte nr. 5

Vandaag zijn we open van 11.00 tot 17.00 uur.

Plan je bezoek

Beeld van Sint Crispinus

Hendrikus Johannes Franciscus van Langen

Oude Delft

De bekervazen zijn concaaf-cilindervormig en hebben een standring. De gedekselde vazen zijn balustervormig met een concaaf-conische voet op een standring en hebben een licht conische hals en een wijd klokvormig deksel met een radijsvormige knop. De zogenoemde 'powder blue' vazen hebben een decor van rank- en strikwerk in bovenglazuur goud; vaas A (links op de foto's) heeft een 'prunus on cracked ice'-decor in bovenglazuur goud. De vazen hebben twee in het blauw uitgespaarde grote bladvormige cartouches waarin een bloeiende plant met een vogel, en vier kleine bloemvormige cartouches met een bloem. De deksels zijn gedecoreerd met drie kleine bloemvormige cartouches met een bloem. Twee deksels hebben een 'prunus on cracked ice'-decor in bovenglazuur goud; een deksel heeft rankwerk in bovenglazuur goud.

onbekend

Kurz & Co, Tiel

Hubert Goltzius

Josse van Gietleughen

portret van Karel IV (1316 - 1378)

Berchtesgaden van af Lochstein

Samuel van Eenhoorn

Peervormige kan met een zilveren montuur en beschilderd met het tulpmotief op de hals dat zo kenmerkend is voor het Chinese porselein in de Overgangsstijl. De term 'overgang' duidt de periode 1620 - 1680 aan, waarin de keizerlijke Ming-dynastie wordt overgenomen door de Qing in China. De ‘tulpen’ zijn als motief in China ontleent aan keramiek uit de stad Iznik in Turkije.

Een Delftse faience schenkkan met zilveren deksel.


Het melkkannetje is peervormig en heeft een driehoekige sneb, een gegolfd oor, een standring en een gewelfd deksel. De buitenrand is gedecoreerd met een band van swastikavormig servetwerk. Boven de standring loopt een band met gestileerde golven. De buik van het kannetje en het deksel hebben decors van bloemen en vlinders.

Embleem, plat, opengewerkt, in de vorm van Sint Joris te paard met lans en de draak.

Mosa

De melkkan heeft een standring. De melkkan is bootvormig, en heeft aan de ene zijde een decor van een zittende acteur en aan de andere zijde een Japanse tekst.

Melkkan met gevlochten oor en een tuit. Op de bovenrand is een golvend ketting motief in rood en goud met daaronder festoenen in bovenglazuur blauw. Op de buik is het wapen van de familie Van Alderwerelt te zien: een rood schild met drie zilveren papegaaien; daarboven een helm met een rijksappel die geflankeerd wordt door zilveren vleugels. 
 
De Van Alderwerelt familie komt uit Middelburg, maar verplaatste zich later naar Amsterdam en Delft. Joan Carel van Alderwerelt (1726-1791) was raadsman, ouderling en burgermeester van Delft en directeur van de VOC-kamer van 1777-1791. Joan Carel trouwde met Alida Anna de Roo, waardoor de afstammelingen van deze tak van de familie de naam De Roo van Alderwerelt dragen.

Melkkan met het wapen van de familie Van Alderwerelt

Jean François Michel Mourot

Michiel van Mierevelt

Johannes Paulus Houtman

'Guille de nassau'

Portret van Ernst Casimir

Abraham Rademaker

Gezien vanuit het zuiden, op de voorgrond de Schie met zeilboten, bedrijvig laden en lossen. Verder het silhouet van de stad met de torens van de Nieuwe Kerk, het Stadhuis en de Oude Kerk.

Gezicht op de Schiedamse en Rotterdamse poort

Karel van Mander (II)

Mander is de signatuur op het wandtapijt. 'Jonge Mander' noemde Karel van Mander zich vaak, ter onderscheiding van zijn gelijknamige vader, die vooral bekend gebleven is door de kunstenaarsbiografieën in zijn Schilder-Boeck. Hij kwam naar Delft als ontwerper voor de tapijtwever François Spiering. Spiering was na de Spaanse Furie met al zijn arbeiders van Antwerpen naar Delft uitgeweken. Het stadsbestuur had hem een van de vroegere kloosters in gebruik gegeven, want voor het weven van tapijten was veel ruimte nodig. Hij leverde veel series tapijten, vooral van het buitenland. 
Karel van Mander werd in dit bedrijf in 1607 of 1608 aangenomen. Hij moest de ontwerpen maken en ze ook vergroten tot kartons. Deze waren een belangrijk hulpmiddel, want de tapijten werden liggend geweven met de voorkant naar beneden, zodat de wevers het resultaat nauwelijks konden beoordelen. Van Mander heeft voor Spiering heel wat ontwerpen gemaakt, met steeds minder genoegen, want de repen van het karton werden meteen in productie genomen en men zat altijd op hem te wachten. Hij bedronk zich regelmatig, geld was er nooit in huis en krediet kreeg hij niet meer. 
Toch lukte het hem in 1615 met financiële steun een eigen bedrijf te stichten, dat in het volgende jaar met de productie begon. Zijn eerste opdracht was een grote serie tapijten voor de Deense koning, die in 1620 tot 26 stuks was uitgegroeid. Er moet hard gewerkt zijn op het atelier, maar waarschijnlijk heeft Van Mander toch te scherp met Spiering willen concurreren. Hij moest grote sommen betalen voor de specialisten. In 1621 werd hijzelf onder curatele gesteld, maar het bedrijf bleef een enorme productie van nog betere kwaliteit behouden. In 1622 werd Van Mander failliet verklaard, in 1623 stierf hij. Zijn materiaal en ontwerpen werden door Spiering overgenomen. 
Alexander de Grote was een geliefd onderwerp voor tapijtwevers. We weten dat Van Mander op zijn minst vier series Alexander-tapijten heeft geproduceerd. Maar al eerder komt Alexander voor als één van de negen beroemde mannen (o.a. in een begin 15 de eeuwse tapijtenserie in The Cloisters, New York) en als grote heerser (in een serie voor het Bourgondische Hof, nu in Roma) In Van Mander's tijd lag de nadruk vooral op de beslissende ogenblikken in de geschiedenis en op de morele eigenschappen van de grote man. 
Op het zojuist verworven wandtapijt is een veldslag te zien. Van de vele veldslagen die Alexander heeft geleverd, is deze te identificeren op grond van de olifanten aan de rechterkant. Zij bewijzen dat het hier om één van de beroemdste gevechten gaat: de slag bij de Hydaspes in 326 v. Chr. Deze rivier (de tegenwoordige Jehlum, West-Pakistan) vormde de scheiding tussen Alexander's leger en dat van koning Porus. Porus was de belangrijkste tegenstander op de grote veroveringstocht naar het Oosten en Alexander was de belangrijkste tegenstander op de grote veroveringstocht naar het Oosten en Alexander was vooral bang voor zijn 200 olifanten. Deze konden alleen door het voetvolk bestreden worden, de ruiters waren er niet op getraind. 
Alexander liet op een stormachtige maanloze nacht een deel van het leger onverwacht een eind verder de rivier oversteken. Zijn tactiek was erop gericht om de olifanten en de ruiterij van Porus te scheiden, zodat zijn voetvolk de olifanten kon aanvallen. Dit lukte en de olifanten gingen, vriend en vijand vertrappend, op de vlucht. De superieure gevechtstechniek van de Grieken, oprukkend in een phalanx met aaneengesloten schilden, zorgde er toen voor dat Alexander de slag won. Hij maakte de overwonnen Porus tot zijn vazal en liet hem verder regeren in zijn koninkrijk. 
Het ontwerp van Van Mander gaat terug op de biografie van Alexander in de parallelle levens van Plutarchus (ca.46 - na 120) In de tweede helft van de 16de eeuw beleefde deze Griekse schrijver een enorme populariteit, vooral na het verschijnen van een zeer matige Franse vertaling van Jacques Amyot (1559, vele malen herdrukt) Deze vertaling werd opnieuw vertaald, in het Engels door Sir Thomas North (1579, uitgebreid geciteerd door Shakespeare) en in het Nederlands door Aarnoud van Zuylen van Nyevelt (Leiden, 1603, herdruk Delft 1644) Er was echter in 1601 in Leiden al een eerdere vertaling van Everart verschenen, die gebaseerd was op een Latijnse versie van Darius Tibertus. Het is onduidelijk of Van Mander één van de Leidse versies heeft gebruikt of de vertaling van Amyot. 
Vele details uit het verhaal zijn op het tapijt terug te vinden. Op de achtergrond is het water van de Hydaspes te zien met aan de rechterkant de slag, waarin de olifanten duidelijk zichtbaar zijn. Het centrum van het tapijt wordt ingenomen door koning Porus, die door Plutarchus beschreven wordt als een enorme man, bijna even groot als zijn olifant, hoewel dit beest groter was dan zijn soortgenoten. Deze olifant beschermde zijn meester, maar toen hij voelde dat Porus door zijn wonden was verzwakt, knielde hij neer en liet Porus zachtjes op de grond glijden. Daarna trok hij met zijn slurf voorzichtig de spiesen en pijlen uit de wonden. Toen Porus voor Alexander gebracht was vroeg deze, hoe hij behandeld wilde worden. Het antwoord was: koninklijk. Alexander vroeg of hij er niet nog iets aan toe te voegen had, maar Porus antwoordde dat het woord koninklijk reeds alles inhield. Daarop gaf Alexander hem niet alleen de regering over zijn eigen koninkrijk, maar voegde er nog een groot gebied aan toe. 
Op het tapijt is het ogenblik afgebeeld waarop Porus in zijn macht wordt bevestigd. Alexander heeft zijn blinkende zwaard opgeheven. Hij zit op zijn beroemde paard Bucephalus, dat korte tijd later zou sterven. Naast Porus lijkt de 30-jarige Alexander een tengere jongeling. 
Van Mander heeft Porus en de zijnen onderscheiden van de Grieken door ze negroïde trekken te geven: platte neuzen en dikke lippen. Met historische en topografische juistheid nam men het in de 17de eeuw nog niet zo nauw. 
De compositie van het tapijt is door Van Mander op superieure wijze opgelost. Porus vormt de verbinding van de hoofdscène links met de veldslag rechts. Vanuit onze links-rechts leesrichting kijken we met Alexander mee, worden tegengehouden door Porus, maar tegelijkertijd in een diagonaal dalende lijn naar rechts geleid, vanwaar we in een slinger van vechtenden naar boven terugkomen bij de gebeurtenissen aan de rivier. Het geheven zwaard van Alexander, dat in de drukke achtergrond gemakkelijk verloren zou kunnen gaan, heeft bijzondere nadruk gekregen door het erachter geplaatste vaandel. 
Overal is de liefde voor het detail merkbaar. Vooral in de wapenrustingen, maar ook in de bloemen op de voorgrond, waar de toen nog nieuwe tulpen opvallen (zouden ze daarom precies onder de speer van Porus zijn geplaatst?) De rand, met een vlechtwerk van bloemen en druiven, verlevendigd door vogels, is sterk verwant aan de boorden van de Scipiotapijten van Spiering, die waarschijnlijk ook door Van Mander ontworpen zijn. 
In de documentatie, die door G.T. van IJsselsteyn is bijeen gebracht, is ons tapijt niet met zekerheid te traceren. Hoewel juist over de Alexander-serie vrij veel informatie bestaat, zijn de gegevens over de kleur van de rand en de maten moeilijk met dit tapijt in overeenstemming te brengen. In ieder geval kunnen we concluderen dat Van Mander vier, misschien wel vijf "kameren van Alexander" heeft geweven. En waarschijnlijk kennen we de oude naam van de voorstelling, al wordt die genoemd in verband met een tapijt met rode rand, terwijl het onze een blauwe heeft: 'de battalie van Poorus'.

Koning Porus voor Alexander de Grote

Modellen van wapens en gereedschap.

modellen van wapens en gereedschap

Jan Teunis Dextra

Het rechthoekige dienblad met geschulpte hoeken rust op vier bolpootjes. Het dienblad heeft een zogenoemde Nevers-blauwe of 'berettino' ondergrond waarin een polychrome chinoiserie decoratie is aangebracht. Een dergelijke uitvoering die ook wel in wit of geelgroen is beschilderd, ontstond onder andere in navolging van het in Nevers gemaakte aardewerk. Het waren de in Nevers werkende Italiaanse pottenbakkers die deze werkwijze introduceerden. Al in de eerste helft van de zeventiende eeuw pasten de in de Republiek wonende majolicabakkers een soortgelijke decoratie toe.

Een Delftse faience Cabaret dienblaadje.

Cornelis van Dijck

Het licht achthoekige blad heeft een iets oplopende en vlakke gehamerde rand waarop een gegoten profiellijst en de schuine godronlijst zijn gesoldeerd. Het blad rust op vier accoladevormige pootjes. Het vlakke middendeel van het blad is gegraveerd met acanthusbladeren in de hoeken afgewisseld door cartouches met C-voluten. Vanuit een centraal medaillon lopen stralen naar de rand. Op de porten zijn acanthusbladeren gegraveerd.

dienblad met latere decoratie

Atelier van gebrandschilderd glas 'T Prinsenhof

ontwerptekening van glas-in-loodraam, Atelier van Gebrand Glas 't Prinsenhof Delft

Daniel Jacobsz. de Bergh

avondmaalsbeker met inscriptie: 'Sir Johan Gourdon' en een wapen met 3 everzwijnkoppen 
 
opschrift: 'In memorian Nobiliss. Dni. Joh. Gordony Equit Aur Dni de Smidars & Ecclesia Anglo-Delphensi donavit Alex Potreius Euifocum Eccles Pastor' 
 
keerzijde: 'Acquis en Décembre 1864, de la Régence de l'hôpital de Delft par l'Eglise Walonne de cette ville, en souvenir de l'Eglise anglicane, éteinte en 1724'

Avondmaalsbeker van de Waalse Kerk

De Porceleyne Fles - Royal Delft

Petrus Franciscus Vreeswijk

Dekselvaas met een in reliëf uitgevoerd cartouche waarbinnen een op een soort rots weergegeven bloeiende tak en een vogel. Op de deksel een knop in de vorm van een leeuw.

Reinier Hendricksz van Hasselt

Coupe of dessertschaal bestaande uit achtlobbige kelk en voet van schildpad in zilveren montuur met twee oren.

Starting on 16 February 2024, the Museum Prinsenhof Delft will present the exhibition Pioneering Ceramics. Ceramics are hot! A growing vanguard of artists and designers choose clay and revitalize the craft by exploring the boundaries of the medium. Pioneering Ceramics places masterpieces from the museum’s collection side by side with the work of contemporary makers. An exciting dialogue and exceptional insights are the result. For while the basic formula for ceramics has remained the same, the world to which makers are responding has changed profoundly. Pioneering Ceramics presents multiple points of view and narratives, and invites visitors to look at the past from a contemporary perspective.

Grandeur, geur en kleur. Dit paar bloemhouders is een topstuk uit de collectie Delfts Blauw van Museum Prinsenhof Delft. Wat maakt deze objecten zo bijzonder?

Bloemen in Blauw

Pioneering Ceramics

A.B. van Mane Fluhtz

beige zijde; aan voorzijde borduursel van het gekroonde Delftse stadswapen, gehouden door twee leeuwen, waarvan de tanden zijn weergegeven door parelkleurige, pijpvormige kraaltjes; het geheel is omgeven door goudgalon met donker biesje; de rugzijde bestaat slechts uit een voering van oorspronkelijk rozerode zijde, die sterk verbleekt is; onderaan drie gaatjes gestopt met materiaal, dat de oorspronkelijke kleur wel heeft behouden. Langs de bovenrand van de voering is met schrijfletters, in stiksteek een naam geborduurd, die mogelijk te lezen is als A.B. van Mane Fluhtz (misschien de vervaardigster van het vaandel?)

Vaandelrestant met wapen van Delft

Jaap van den Ende

Het werk bestaat uit drie verschillende onderdelen die strak tegen elkaar zijn gemonteerd en samen het schilderij vormen. Het toont de tegenstelling tussen figuratie en abstractie, waarbij abstractie en figuratie afzonderlijke, maar gelijkwaardige onderdelen zijn. Door de tegenstrijdigheden samen te brengen in een werk ontstaat een spanningsveld. Dit spanningsveld weerhoudt het werk niet van evenwicht, omdat abstractie en figuratie volkomen gelijkwaardig zijn. 
Van den Ende ervaart de realiteit als "een weefsel van processen en wetmatigheden". Het schilderij geeft zo diens visie op de realiteit weer.

De collectie

Sorteren op

Bloemhouder

Bloemhouder

Paar terrines in de vorm van een mand met snoeken

Schotel

Calvarieberg

Confituurset

Een Delftse faience schaaltje met een geaccoleerde hart vorm.

Een Delftse faience schaaltje met een geaccoleerde ronde vorm.

Een Delftse faience schaaltje met een geaccoleerde hart vorm.

Een Delftse faience schaaltje met een ronde vorm.

Kalebasvaas met Bijbelse voorstellingen

Koffiepot

Misbaksel

Plaque met Bijbelse voorstelling 'De profeet van Juda door een leeuw gedood'

Plaque met het vooraanzicht van het grafmonument van Willem de Zwijger

Plaque met het zijaanzicht van het grafmonument van Willem van Oranje

Bekijk

Over ons

Bezoekadres

Op weg naar een nieuw museum

Blijf op de hoogte

De collectie

Sorteren op

Bloemhouder

Bloemhouder

Paar terrines in de vorm van een mand met snoeken

Schotel

Calvarieberg

Confituurset

Een Delftse faience schaaltje met een geaccoleerde hart vorm.

Een Delftse faience schaaltje met een geaccoleerde ronde vorm.

Een Delftse faience schaaltje met een geaccoleerde hart vorm.

Een Delftse faience schaaltje met een ronde vorm.

Kalebasvaas met Bijbelse voorstellingen

Koffiepot

Misbaksel

Plaque met Bijbelse voorstelling 'De profeet van Juda door een leeuw gedood'

Plaque met het vooraanzicht van het grafmonument van Willem de Zwijger

Plaque met het zijaanzicht van het grafmonument van Willem van Oranje

Bekijk

Over ons

Bezoekadres

Op weg naar een nieuw museum

Schrijf je in voor de nieuwsbrief

Blijf op de hoogte