Weet je al wanneer je ons museum gaat bezoeken? Je bestelt alvast eenvoudig je tickets online.

Koop je tickets alvast online

Kom nog één keer, voordat de deuren sluiten

Willem van Oranje

Van februari tot juni 2023 presenteerden we de tentoonstelling Het Delft van Vermeer. Wie was deze beroemde schilder? Hoe was hij verbonden aan Delft? En hoe zag Delft er eigenlijk uit in de 17de eeuw? We blikken terug op een uitzonderlijke tentoonstelling aan de hand van enkele highlights.

Een terugblik op de tentoonstelling 

Highlights uit Het Delft van Vermeer

Prinsenhof delft homepage

If you know when you will be visiting the museum, book your tickets now, online.

Book your tickets online

William the Silent

Vanuit het Prinsenhof strijdt Willem van Oranje (1533-1584) voor vrijheid van geloof en geweten. Hij vindt dat je mag geloven en denken wat je wilt. Wat betekent vrijheid voor inwoners van Delft vandaag? Het afgelopen jaar is Museum Prinsenhof Delft samen met stadsbewoners op zoek gegaan naar antwoorden op deze vraag.

Monutotam

Jan Henderikse

In 1985 doet de Gemeente Delft een oproep aan kunstenaars om een actueel stadsgezicht te maken, geïnspireerd op het wereldberoemde 17de-eeuwse Gezicht op Delft van Johannes Vermeer. Jan Henderikse doet dat letterlijk en fotografeert alles wat hij ziet in de stad van zijn kindertijd en jeugd. Het gaat hem niet om het perfecte plaatje, maar om snelle opnamen. Zijn snapshots zijn amateuristisch en soms onscherp. Maar met zijn 744 polaroids in vijf schetsboeken geeft Henderikse een herkenbaar en volledig beeld van Delft in 1985.

Gezicht op Delft

Twee foto's van huizen aan het Achterom te Delft, geplakt op twee met doek bespannen paneeltjes, beschilderd.

Huizen aan het Achterom 45-47

In februari 2024 heeft de gemeenteraad van Delft het definitieve akkoord gegeven op de verbouwings- en vernieuwingsplannen van ons museum. De deuren zijn op 5 januari 2025 gesloten. We zijn nu echt gestart met de verbouwing. Graag lichten we de grote veranderingen die het historische monument binnen én buiten zal ondergaan toe.

Bouwen aan een nieuw Museum Prinsenhof Delft

Verbouwing & vernieuwing

Jan Schoonhoven

'Offergaven en lofgeden dragen we u op, o heer, voor deze ziel'

'Stabat Mater'

64 Rectangles

Firma M.M. Couvée

H.K.H. Prinses Juliana schaatsen rijdende

Vaandel 'Buurtvereeniging Oranjevaan, Hof van Delft, opgericht 17 sept 1911'

De Metaale Pot

Lambertus Woutersz. van Eenhoorn

Margaretha Teckman

De schotel is aan de achterkant voorzien van een standring en beschilderd met drie concentrische cirkels. Op het plat aan de voorkant is een bloeiende boom voor een hek afgebeeld, met hierboven een vogel. De decoratie op de rand loopt door in het plat en bestaat uit panelen met bloeiende takken. De rand is licht geaccoleerd.

Schotel

onbekend

De Porceleyne Fles - Royal Delft

Coenraet Decker

Pieter Smith

Gezicht op Voorburg met een scheepswerf aan een vaart aan de rand van het dorp. 
 
Met middenboven opschrift; 'VOOR-BURGH ten Tyde der Romeinen Genaemt Forum Hadriani' en met drieregelig onderschrift; 'd' Ambachts Heerlycheyt van Voor-burgh met den Aenkleeven van dien Mitsgaders de Tienden aldaer als oock in Teedingerbroeck [...].'

Gezicht op Voorburg met een scheepswerf aan een vaart aan de rand van het dorp

Zeepfabriek Bousquet

Blanchenay scheercrême, Bousquet Delft

Jaap van den Ende

Twaalf verschillende onregelmatige hoekige vormen, die elkaar slechts op enkele punten raken, en die in een diagonaal zijn 'opgebouwd'. Het doek heeft een donkere ondergrond waarop in lichtere kleur in verschillende richtingen verfstreken op zijn aangebracht.

Stapeling 12 delen

Greet van Amstel

73-34

Opgeschilderd de namen, familiewapens en jaartallen van intrede der schippers: P. Slegge 1708, C. Raesel 1753, B. Vink 1763, S. Rees 1773, A. Vinsent 1723, D. Rees 1750, S. Boitet 1723, S. Cortleeve 1710, I. Overvest 1745, H.V. Zwaard 1753, M. Slegge 1771, W. Cortleeve 1768, B. Slegge 1733, A. v. Rhoon 1756, J. Schimmel 1771, P. Slegge 1780 en drie wapenschilden zonder naam, waarvan één het jaartal 1728 draagt.

Wapenbord van het schippersgilde te Delft

Berchtesgaden van af Lochstein

Johan Christiaan Grabijn

Doorkijkje naar het Oude Delft met links de Waalse Kerk

Christiaan Martinus Jan Hermelink

Alida van den Bergh h/v. W.J. v. Sandick

Karel le Grand

D. Crena de Jong

Sigismundus Zschammer

De kandelaar bestaat uit drie delen, te weten een gladde kaarspunt met hieronder een druiprand gedreven met bloemen. De 'shaft' is gedraaid en ook weer gedreven met bloemen. Deze staat op een met bloemen versierde verdikking boven een ronde licht gewelfde voet. Ook deze is gedreven met bloemen die zijn aangebracht rond medaillons met de Heilige Maagd Maria met Kind, 2 anderen, en de Heilige Drie-eenheid, en 2 anderen. 
 
Two candle holders. Both twisted candleholders are chased with flowers. The slightly domed bases are also decorated with flowers surrounding medallions depicting the Virgin Mary with child and the Holy trinity.

Franciscus Wilhelmus van der Haagen [Arnhem]

Detail Gevel, Wijnhaven No. 20

Jan Heesterman

Boerderij na onweer

Marianne Aulman

Onder blauwe luchten II

Jacobus Anthonie Meessen

Beloegoe (vorst) Tendonoh van Sengdangeassie in de Lagoendie baai

Peter Odijk

Portret van Jacoba Theodora Odijk-van Delden

Portret van Jacoba Theodora Odijk-van Delden

Rijk van Lavieren

'De stad van God' boven het wapen van Florence

Het schoteltje heeft een standring en een schuin oplopende, gecontourneerde en geaccoleerde rand. Het afwijkende schoteltje is gewelfd en licht gecontourneerd, en heeft een standring en een licht geaccoleerde rand. De kommetjes zijn omgekeerd concaaf-conisch van vorm en hebben een standring, een gecontourneerde wand en een geaccoleerde rand. Het schoteltje en het plat van de kommen hebben decors van een landschap met gestileerde wolken, een vesting met een vaandel, een treurwilg en een gewapende krijger te paard. Het schoteltje heeft, rond het centrale decor, ronde cartouches met chrysanten. Langs de binnenranden van het schoteltje en de kommen lopen banden met cartouches waarin een landschap met een zittende oosterse figuur. De buitenwand van het schoteltje heeft boven de standring ovale cartouches en daarboven rechte kaders waarin floraal- en landschapsdecors. De buitenwand van de kommen heeft boven de standring bloembladvormige cartouches waarin afwisselend een krijger te paard en een landschapsdecor. Langs de buitenrand van de kommen loopt een band met vakken waarin floraaldecors. Het afwijkende schoteltje heeft een centraal decor van draken, een band met bloemblaadjes waarin bloempjes waaromheen bloemvormig servetwerk, en langs de rand vakken met bloesemtakken. De buitenwand van het afwijkende schoteltje heeft boven de standring een band met bloemblaadjes waarin bloempjes, en langs de rand vakken met bloemen.

De Paauw

Schotel gedecoreerd met het bliksemdecor. De achterkant van de weinig verdiepte schotel is voorzien van een standring en beschilderd met gestileerde bloemen/symbolen. De decoratie aan de voorkant toont het vaak op Delfts afgebeelde chinoiserie decor van het bliksemmotief in combinatie met gestileerde wolken, bloesemtakken en cartouches met bloemen en bladeren. Mogelijk is dit decor afgeleid van een Japanse Imari voorstelling met hekwerk of kronkelende twijgen.

Beloegoe (vorst) Gadawoe van Tabalaho

Fotografie Kramer [Groningen]

Wouter Dirk Oosterloo

Brandmeester

Bram Zwartjens

Serie Axelotto, Salamander die nooit volwassen wordt 'Salamandra'

Adolf le Comte

J.D. van Velzen

Aan het einde van de negentiende eeuw bewerkstelligde tsaar Nicolaas II van Rusland (1868-1918) dat conflicten tussen volkeren door middel van arbitrage worden opgelost. 
Over deze kwestie werd in 1899 te Den Haag de eerste internationale conferentie gehouden. Hierbij werd besloten het nog op te richten Internationale Hof van Justitie en het Hof van Arbitrage in deze stad te vestigen. De Franse architect L.M. Cordonnier kreeg de opdracht een gebouw hiervoor te ontwerpen. Hij werkte daarbij samen met prof.ir. J.A.G. van der Steur. In 1913 werd de bouw voltooid van 'Het Vredespaleis' zoals dit bouwwerk al spoedig in de volksmond werd genoemd. De bouw werd mede mogelijk gemaakt door een genereuze schenking van de Amerikaanse filantroop Andrew Carnegie. Alle naties droegen bij door kunst- en kunstnijverheid objecten te schenken, hetgeen de samenwerking tussen de landen symboliseert. De decoratie van deze 'tempel voor de vrede' werd uitgevoerd door diverse kunstindustriële bedrijven waaronder Brouwers aardewerkfabriek Leiderdorp, De Porceleyne Fles en meubelbedrijf H. Pander en Zonen uit Den Haag. De leiding was in handen van de Haagse architect en decorateur Herman Rosse (1887-1965). 
Een schenking van de Nederlandse regering bestond uit de zeven glas-in-lood ramen boven de hoofdtrap. De opdracht tot vervaardiging werd verstrekt aan het atelier van Jan Schouten (1852-1937) die de opdracht doorspeelde aan Adolf le Comte. 
De zeven grote ramen bestaan uit een rond venster met hieronder een dubbel boograam en een titelraam. Volgens een verklaring van Le Comte symboliseren de afbeeldingen op deze ramen enerzijds de zegeningen van de Vrede, anderzijds de Oorlog en de hieruit voortvloeiende Dood met alle gevolgen van dien. Het ronde venster boven het middelste raam 'Pax in Terris' (Vrede op aarde), toont een zittende vrouwenfiguur met een muts op het hoofd. De armen houdt zij gestrekt aan weerszijden van haar lichaam. Deze zittende vrouw vertoont sterke overeenkomsten met de vrouw op deze schotel, die wordt geflankeerd door de personificaties van De Vrede en Justitia. Ongetwijfeld verwijst het opschrift 'Anno 1913 pax in terras' eveneens naar de voorstelling op dit roosvenster in het Vredespaleis.

Herinneringsschotel ter gelegenheid van de opening van het Vredespaleis

Marri Oosterholt

Kapotte Spaanse kookpot

Chineesche Nonna

Lambertus Zijl

Portret Juliana

Cornelis van Dijck

Kandelaar met het familiewapen Van Steelandt uit Den Haag

Het miniatuurvaasje is kalebasvormig. De buik heeft een decor van bloeiende planten met een vliegend insect.

De Drie Porceleyne Flessies

Willem Jacobsz. van der Kool

weduwe van der Kool-Schrevelius

De achterkant van het zonder standring uitgevoerde bord, een zogenaamde 'pannenkoek', loopt enigszins rond en heeft een vlak middendeel. De voorkant is beschilderd met een chinoiserie voorsteling van twee patrijzen voor een toefje bloemen en een bloeiend bosje bamboe. 
Op de rand zijn vier cartouches met symbolen gescheiden door bloemen op een groene grond.

Herman Sanders

Portret van een jongen met de armen over elkaar

Henk Tieman

Kind van Lavieren

Robert Smit

Schobinger's red

katoenen snoer met een koperen uiteinde om knopen aan te rijgen om te bewaren

Kees Smits

Beschrijving van het (kunst)werk: Het hele doek is l. oranje. Daarover potloodlijnen en verflijnen. Velden ontstaan: Links oranje rechthoeken met ruitvormige belijning, met daartussen drie horiz. kringelende lijnen; in het midden een klein felgroen vlak; rechts een blauw veld, waarvan de bovenrand feller blauw is, en van waar uit vert. kringelende lijnen lopen.

zonder titel

Adriaen Nicolaesz. Boogaert

Hoewel op het titelblad Adriaen van den Boogert als kunstenaar wordt vermeld, is het vrijwel zeker dat deze tekeningen kopieën zijn door een professionele kunstenaar naar de tekeningen die door Hendrick d'Acquet bijeen werden gebracht. Het was niet ongebruikelijk dat verzamelaars hun schatten aan anderen voor studie en kopiëring beschikbaar stelden. Adriaen van den Boogert of Boogaert (1634-1708) was vanaf 1656 bewindheber van de VOC en later veertigraad.

Manuscript met tekeningen van reptielen en insecten

Hendrick de Meijer

De uittocht van de Spaanse troepen uit Breda in 1637. Op de voorgrond neemt Frederik Hendrik afscheid van de Spaanse gouverneur van de stad, Gomar Fourdin. Deze verliet als een ziek man de stad in een koets. Fourdin was een Vlaamse militair in Spaanse dienst. Op het middenplan en de achtergrond een slingerende stoet karren en ruiters die Breda verlaten. Het silhouet van Breda steekt af tegen de horizon. 
Breda, al eeuwenlang verbonden aan het Nassau-geslacht, is van 1581 tot 1590 en van 1625 tot 1637 in Spaanse handen. Het is daarom onmogelijk voor Willem van Oranje en Maurits om na hun dood te worden bijgezet in het familiegraf in Breda. Frederik Hendrik 
besluit, uit eerbetoon aan zijn vader, vast te houden aan Delft als grafplaats. Deze 
traditie wordt tot op heden voortgezet.

De uittocht van de Spaanse troepen uit Breda in 1637

Jan van Lijnschooten

Vijfdelig achthoekig kaststel bestaande uit drie balustervormige dekselvazen met op de deksel een leeuw en twee bekervazen met trompetvormige hals. De in reliëf uitgevoerde cartouches op de bekervazen tonen een op een soort rots weergegeven bloeiende tak, waaraan op de potten een vogel is toegevoegd.

Perfect Promotions

Achtergrond van gelakt hout, met daarop van blik een versiering. In het midden een hand die de spelkaarten ophoudt. Hieronder Kingston/Delft, Bridge Championship 1996. Aan de achterkant een plastiek standaard. 
 
De Gemeente Delft heeft met Kingston upon Thames een jumelagecontact gehad. Die relatie is aangegaan vlak na de 2e Wereldoorlog en gestimuleerd door de Nederlandse journalist Albert Milhado. Hij was jarenlang correspondent bij de AVRO in Londen. In Engeland was de vrees dat het land door de oorlog geïsoleerd zou raken van het Europese vasteland. Die landen op het vaste land hadden immers veel gemeenschappelijke ellende meegemaakt en dat lag bij Engeland wat anders. Om de onderlinge contacten tussen de mensen in Engeland en de mensen op het vasteland te versterken is Albert Milhado naar Nederland gekomen met onder zijn arm een stapel engelse plaatsen die hij aan Nederlandse plaatsen wilde koppelen. Hij had van te voren een beetje gekeken welke plaatsen goed bij elkaar zouden kunnen passen. Zo werd Delft met z'n koninklijke banden gekoppeld aan de Royal Borough of Kingston upon Thames en Leiden aan de universiteitsstad Oxford. De activiteiten bestonden vooral uit het uitwisselen van groepen. Bij Kingston waren dat vaak sportverenigingen die het ene jaar naar Kingston gingen en het andere jaar de gastgevers waren van de mensen waarbij ze in verenigingsverband hadden gelogeerd. 
In de beide steden was de coördinatie van de activiteiten aanvankelijk in handen van de gemeente. In Delft is dat eind tachtigerjaren veranderd. Er werd toen een particuliere stichting opgericht die de jumelage relatie met Kingston vorm en inhoud gaf. De stichting werkte met een geringe subsidie van de gemeente. Dat bedrag was vooral bedoeld om bezoekende mensen uit Engeland een programma te kunnen bieden. De reis moesten de mensen zelf betalen. Het verblijf was bij gastgezinnen, dus met de kosten viel het wel mee. In Kingston is het altijd een aan de gemeentelijk gelieerde activiteit gebleven; het werd vooral gerund door ambtenaren. Rond het jaar 2000 bleek dat degenen die het tot dan toe in Kingston de zaak draaiende hadden gehouden daarmee wilden stoppen. (Ze waren al dik over de 90) En er waren geen opvolgers. Daarmee was het niet langer meer mogelijk om uitwisselingen te organiseren en werd besloten het jumelage contact te beëindigen. 
Het doel dat de jumelage heeft willen nastreven, namelijk het bevorderen van contacten over en weer en het informeren over de twee samenlevingen en gewoonten is toch wel gerealiseerd.

Bridge kampioenschap Kingston -Delft

Erik Pape

Het werk bestaat uit voornamelijk witte, soms pastelkleurige pastueuze diagonale verfstreken. In het midden een roze / oranje 'trechter'-vorm. Links en rechts van het midden een verticale lichtgele streep en enkele horizontale strepen. Het geheel geeft de indruk van een raam en licht dat daar doorheen schijnt. 
 
Erik Pape maakt hiermee een vertaling van licht in de beweging van kleur en verf. Hij legt hier een relatie tussen de natuur als model en het autonome schilderen. In dit werk wordt niet alleen de natuur maar ook de architectuur of gebouwde omgeving gebruikt als model.

Theatre de l'atelier

De Klaauw

Ondanks het gebruik om Delfts aardewerk in kokers te bakken, worden er ook proenen gebruikt. Met proenen kunnen borden in de oven op elkaar worden gestapeld zonder aan elkaar te plakken. Wel blijven er storende beschadigingen achter in het glazuur omdat de proenen na het bakken worden afgebroken. Dat is goed te zien bij de majolica productie. Het is bijzonder dat deze proen is gemerkt omdat ze normaal worden weggegooid.

Henk Peeters

Leen-2

Gezicht op oosterse stad met grote poort.

De gevangenis te Tasikmalaja

dhr. J. van Dalen

Detail toren, Gemeentelandshuis, Oude Delft W.Z. No. 167

Blauw, Bleu, Azzurro, Azul I

Fotoreportagebedijf N. v.d. Horst

De Piet Hein op weg naar de volgende bestemming, de Hollandia-wedstrijden. (bron Nieuwe Leidsche Courant, 21 mei 1954)

Bezoek van H.M. de Koningin Juliana en Prins Bernhard aan Leiden, 1954

Bord in rood, groen en blauw, met geribde rand. Op het plat een rozet, omgeven door bloemtakken.

Hendrik Bastiaans de Haan

Koninklijke Tichelaar Makkum

Het visvergiet staat op drie poten en is voorzien van twee liggende oren. De decoratie bestaat zowel aan de voor- als aan de achterzijde uit een platvis omgeven door een brede band waarin gestileerde motieven zijn aangebracht.

Stempel Kerkzegel met de tekst "Delft Nadien Verborgen Schat Matth. 13"

Delft Nadien Verborgen Schat Matth. 13

J. de Wit

Het eerste, op grote schaal naar de Republiek vervoerde oosterse porselein is het Kraakporselein. Met de oprichting van de VOC in 1602 werd dit in blauw op een witte ondergrond gedecoreerde goed in grote hoeveelheden aangevoerd en werd binnen korte tijd bijzonder populair. Dit porselein met onbekende modellen en exotisch aandoende decoraties vormde de eerste aanzet tot de vervaardiging van het Delfts aardewerk, dat toentertijd Hollands dan wel Delfts 'porselein' werd genoemd. 
Naar voorbeeld van het Kraakporselein werden eenden in een waterlandschap afgebeeld, bloeiende struiken of tot dan toe onbekende vogelsoorten. Uit de gloriedagen van de Delftse aardewerkindustrie zijn bijzonder fraaie nabootsingen van dit Kraakporselein bekend, zoals schotels, flessen en dekselpotten én decors die hiervan zijn afgeleid. Daarvan getuigt dit bord, dat is ontstaan nadat vanaf omstreeks 1876 de herproductie van traditioneel Delfts in gang werd gezet. Tevens werden afgeleide motieven afgebeeld op nieuwe vormen zoals is te zien in het tweede kwart van de twintigste eeuw uitgegeven verkoopcatalogus. Hieruit blijkt dat bijna drie eeuwen later de ooit succesvolle motieven van het Kraakporselein nog steeds met verve werden toegepast.

Kipp Delft

Jean François Michel Mourot

Michiel van Mierevelt

Johannes Paulus Houtman

Portret van Willem van Oranje in pels met calot, buste, 3/4 naar rechts

Portret van Willem van Oranje

BV De Sphinx Maastricht

Cor van Oel

voorstellende de voormalige huisjes aan de Wateringsche Vest - besneeuwde achterzijde

De Wateringse vest te Delft

N.D.K. Werkgemeenschap Delft

Richard Roland Holst

NV De Sphinx v/h Petrus Regout & Co

Calvé-Delft hors d'oeuvrebakje

Familieportret Schorer - van Kinschot

Proefrand om de werking van het baksel na te gaan met op de voor- en achterzijde een blauwe streepversiering.

Chocoladedoos Welke rang heeft de officier

Mosa

Lambert Eugen Florian Bodart

J.C.J. Vanderheyden

Felblauwe streep, doorlopend langs de linkerzijkant via bovenlangs naar de rechterzijkant, om een wit vlak als een poort (post en lintel).

Blauwe poort

G.C.M.A. Piccardt

De Porceleyne Fles

Auguste Tilly

Charles Rochussen

Moord op Willem van Oranje door Balthasar Gerard te Delft, 10 juli 1584. 
Willem van Oranje zit onderaan de trap, zijn vrouw knielt aan zijn zij, links is nog net de voet van de vluchtende dader te zien.

Moord op Willem van Oranje, 1584

De verdrijving uit het paradijs (Genesis 2: 19-21)


Op het doosje staat de volgende tekst: (tussen haakjes de hedendaagse benaming) 
Anno 1684 dato 18 Xber (december) uijt Delft vertrocken, dito 20 te Hellevoet, 21 onder zeijl na Indien met d' fluijt Voorschooten, 1685, maij 12 aan den Caab (Kaap de Goede Hoop), 21 augustus op Batavia, 23 na Zouratta (Surat, India) met Odijk, 15 9ber (november) gekomen, 1686 maart 10 na Brootchia (Bharuch, India) en Amedabad (Ahmadabad, India), 1687 na Zourattta, 25 april Adrichem, na 3 junij in Persia, 1690 januari in de ambass. v. J.v.L. door enige struijkrovers, 6 april veradis swaar gequest, 20 maij door Laar en Chiraaf na 't hoff van Spohan (Esfahan, Iran), 1691 februari 10 over land na Bassoura (Al Basrah, Irak) voor Secunde, 7ber (september) 10 opperhooft, 1692 door den oorlog etc. 5 meij gevlugt, 6 junij in Gamron (Bandar-e-Abbas, Iran), 1693 7ber (september) met Chilida na Batavia, in 8ber (oktober) op Mallebaer (Malabarkust, India), 9ber (november) Ceijlon, 1694 april 3 op Batavia en julij 8 getrouwt aldaer, 1697 meij 5 met d' Nirop (de Nierop) over Siam na Japan, 1698 julij met d' Handboog na Japan, 1699 augustus in 't casteel pakhuijsmr., 1700 aan de westside Secunde administrateur, 1704 januari ultimo moeder Taalman gestorven, februari hooft administrateur der W.Z., 1707 junij suster D' Heijde gestorven, 9ber (november) 10 met Beijeren na Holland, 9ber (november) 21 seer leck weer na Batavia, xber (december) 20 met Donkervliet de nova in zee, 1708 januari 2 mijn seer waerde huijsvrouw Joh. Taalman op de gemelde bodem (het genoemde schip) overleden, 15 februari aan en 23 april van de Cabo, den 14 september behoude in Helfut (Hellevoetsluis) en den 15 dito godtloff weder in mijne gebortestadt Delft' 
 
Maximiliaan de Rave (1666 – 1725) liet na zijn terugkeer uit de Oost dit snuifdoosje maken. De belangrijkste data van zijn jarenlange verblijf in Azië zijn op de onderkant gegraveerd. Hij vertrok op 18 december 1684 uit Delft en arriveerde tien maanden later op 21 augustus 1685 in Batavia. Hij kwam 24 jaren later weer terug in Delft. 
 
Op basis van een vergelijking van de genoemde plaatsen op het doosje in combinatie met de generale landmonsterrollen bij het Rijksarchief kon de eigenaar van dit doosje vastgesteld worden: Maximiliaan de Rave (1666 – 1725). Hij begint als boekhouder in Bassoura, vervult in 1700 dezelfde rol op Batavia. In 1703 wordt hij benoemd tot vaandrig van de stadspennisten en in 1704 wordt hij aangesteld als administrateur. Nadat hij in 1705 de rang van ‘koopman’ krijgt wordt hij in 1707 weer naar Nederland terug gestuurd. 
 
Maximiliaan is op zijn 18de jaar vertrokken uit Delft, trouwt op 28-jarige leeftijd met Johanna Paalman op Batavia en keert na 24 jaar weer terug in Delft. Omdat zijn vrouw onderweg naar Nederland (in 1708) sterft, hertrouwt Maximiliaan in 1709 met Maria Durve. 
 
De dame die aan de binnenkant van het deksel is geschilderd zou Maximiliaans overleden vrouw Johanna Taalman kunnen zijn. Het doosje herinnert aan de lange reis die De Rave heeft gemaakt. Of dit portretje is nagemaakt van een bestaand portret is niet bekend.

Snuifdoosje waarop een reisbeschrijving van een Delftenaar naar Oostindië en zijn verblijf aldaar

Johan Bernhard Wittkamp

gezeten in een armstoel met handen gevouwen op de schoot, gezicht naar rechts gewend, naast hem op tafel een opengeslagen boek, 2 andere en een crucifix aan de muur. 
 
De pastoor van de St. Hippolytusparochie te Delft van 1823-1843.

bord 'No 7. De Walvis na Boord geroeijt.'

Objectgegevens

Heb je een opmerking?

Duik in onze collectie

R70-54

De bewening van Christus

Gezicht in de Nieuwe Kerk te Delft met de memorietafel van Adriaen Teding van Berkhout

Nautilusbeker met zingende faunen

Portret van Willem van Oranje op 22-jarige leeftijd

R70-54

De bewening van Christus

Gezicht in de Nieuwe Kerk te Delft met de memorietafel van Adriaen Teding van Berkhout

Nautilusbeker met zingende faunen

Portret van Willem van Oranje op 22-jarige leeftijd

R70-54

De bewening van Christus

Gezicht in de Nieuwe Kerk te Delft met de memorietafel van Adriaen Teding van Berkhout

Nautilusbeker met zingende faunen

Portret van Willem van Oranje op 22-jarige leeftijd

Bekijk

Over ons

Bezoekadres

Op weg naar een nieuw museum

Blijf op de hoogte

Ga je akkoord met onze cookies?

bord 'No 7. De Walvis na Boord geroeijt.'

Objectgegevens

Heb je een opmerking?

Duik in onze collectie

R70-54

De bewening van Christus

Gezicht in de Nieuwe Kerk te Delft met de memorietafel van Adriaen Teding van Berkhout

Nautilusbeker met zingende faunen

Portret van Willem van Oranje op 22-jarige leeftijd

R70-54

De bewening van Christus

Gezicht in de Nieuwe Kerk te Delft met de memorietafel van Adriaen Teding van Berkhout

Nautilusbeker met zingende faunen

Portret van Willem van Oranje op 22-jarige leeftijd

R70-54

De bewening van Christus

Gezicht in de Nieuwe Kerk te Delft met de memorietafel van Adriaen Teding van Berkhout

Nautilusbeker met zingende faunen

Portret van Willem van Oranje op 22-jarige leeftijd

Bekijk

Over ons

Bezoekadres

Op weg naar een nieuw museum

Schrijf je in voor de nieuwsbrief

Blijf op de hoogte

Ga je akkoord met onze cookies?