Weet je al wanneer je ons museum gaat bezoeken? Je bestelt alvast eenvoudig je tickets online.

Koop je tickets alvast online

Kom nog één keer, voordat de deuren sluiten

Willem van Oranje

Van februari tot juni 2023 presenteerden we de tentoonstelling Het Delft van Vermeer. Wie was deze beroemde schilder? Hoe was hij verbonden aan Delft? En hoe zag Delft er eigenlijk uit in de 17de eeuw? We blikken terug op een uitzonderlijke tentoonstelling aan de hand van enkele highlights.

Een terugblik op de tentoonstelling 

Highlights uit Het Delft van Vermeer

Prinsenhof delft homepage

If you know when you will be visiting the museum, book your tickets now, online.

Book your tickets online

William the Silent

P.J. Gerbrands

De Porceleyne Fles - Royal Delft

De met standring uitgevoerde schotel toont een voorstelling van een pauw met uitgewaaierde staart op een rots. Deze slechts op het plat weergegeven decoratie wordt omcirkeld door een puntige, naar buiten gerichte band. De buitenrand tenslotte wordt gevormd door uitgespaarde cartouches met gestileerd bloemwerk. De achterkant toont twee concentrische cirkels.

Truus Nienhuis

Enigszins Delft V

De Witte Ster

Henk Peeters

Glasparels

Chinese waterkruik; blauwe figuren op licht fond; planten met bloemen, vogels, insecten, lintjes en geometrische figuren; glazuur hier en daar gebarsten.

Coenraet Decker

'Afbeelding van het Pesthuis'

Rosemarijn van Limburg Stirum

Atajate

Gebogen vorm, het schepeinde iets breder dan de steel.

Enigszins Delft IV

Het eivormig miniatuurvaasje heeft een standring, een ingesnoerde hals en een verdikte rand, een zwarte band boven de standring en een zwarte schouder en hals, met daartussen een decor van een dame gezeten in een landschap met bloemen.

Gregorius van den Toorn II

In het verleden werden tijdens het dessert of bij speciale gelegenheden gekonfijte vruchten geserveerd. In de zeventiende eeuw werden hier vaak opengewerkte manden voor gebruikt. In de late achttiende eeuw werden in Nederland dit soort zoetigheden bewaard en opgediend in speciale grote vazen. Deze vazen die altijd als stel zijn vervaardigd, dienden ook als siervaas op de schoorsteen of het buffet. De vazen kregen de naam 'kastanjevazen' omdat gekonfijte kastanjes zeer geliefd waren. Maar de vazen werden ook gebruikt voor bijvoorbeeld stukjes ananas.

Twee kastanjevazen in Lodewijk XVI-stijl

onbekend

Van Marken Delft Drukkers

Affiche 'Openluchtspel Elckerlyc Holland Festival 1950 Delft'

Johannes van Coppenhage

'Eurovite bv'

Roel van Boshuysen May

Bioscoop Delfia voor de verbouwing

Enigszins Delft III

Jan Claudius de Cock

Afgietsel in gips van een buste van prins Maurits, naar de originele terracotta buste aanwezig in de collectie van het Rijksmuseum Amsterdam.

Afgietsel in gips van een buste van prins Maurits (1567-1625)

Voorblad van de menukaart van het diner aangeboden aan H.M. de Koningin en Z.K.H. de Prins der Nederlanden door het Gemeentebestuur van Leiden in het voormalige Prinsenhof, Rapenburg 8, 20 mei 1954

Bezoek van H.M. de Koningin Juliana en Prins Bernhard aan Leiden, 1954

Peter Peereboom

Gezicht op Delft en een vrouw (Sandra Nelissen)

Binnenblad van de menukaart van het diner aangeboden aan H.M. de Koningin en Z.K.H. de Prins der Nederlanden door het Gemeentebestuur van Leiden in het voormalige Prinsenhof, Rapenburg 8, 20 mei 1954

Bernard Romein

'Het Varken. afkomst, voeding, verzorging'

Jaap van den Ende

Blauwe schaduw

Philip van Pieterson

Drie maal twee houten stengels zijn in lancetvorm aaneengebonden en omspannen met geel/wit papier. De drie 'bladeren' die hierdoor ontstaan staan elk op een punt. De bovenste punten zijn vastgebonden, waardoor een wigwam-vorm ontstaat.

Zonder titel '82 (autumn leaves)

Hanny Reneman

Zonder titel

Stoomsnelpers-drukkerij van Meurs & Stufkens, Rotterdam

Programma plechtige begrafenis koning Willem III op donderdag 4 december 1890

Beeld of balkdrager voorstellende Sint Jozef

atelier Maximiliaan van der Gucht

In een omheinde bloementuin staat een wapen met vier kwartieren; in 2e en 3e kwartier elk twee rode en twee groene leeuwen; 1e en 4e kwartier zijn geblokt; links de letter D en rechts de L, en een gekroond A; bloemenrank omgeeft het geheel; het kussen is afgebiesd met groene en zwarte wol; de letters D en L staan voor Delfland?

Kussen met het wapen van het Hoogheemraadschap van Delfland

'Uw slaoogst  slagen, naar allisan vragen'

De drie kandelaars zijn voorzien van een klokvormige geschulpte voet beschilderd met panelen met diverse bloemen. Het baluster middengedeelte wordt aan de boven- en onderkant begrenst door een gefacetteerde knop en een ring. Hierboven is de kaarsenhouder. Het geheel is versierd met bloemen

Het schoteltje heeft een standring en een schuin oplopende, gecontourneerde en geaccoleerde rand. Het afwijkende schoteltje is gewelfd en licht gecontourneerd, en heeft een standring en een licht geaccoleerde rand. De kommetjes zijn omgekeerd concaaf-conisch van vorm en hebben een standring, een gecontourneerde wand en een geaccoleerde rand. Het schoteltje en het plat van de kommen hebben decors van een landschap met gestileerde wolken, een vesting met een vaandel, een treurwilg en een gewapende krijger te paard. Het schoteltje heeft, rond het centrale decor, ronde cartouches met chrysanten. Langs de binnenranden van het schoteltje en de kommen lopen banden met cartouches waarin een landschap met een zittende oosterse figuur. De buitenwand van het schoteltje heeft boven de standring ovale cartouches en daarboven rechte kaders waarin floraal- en landschapsdecors. De buitenwand van de kommen heeft boven de standring bloembladvormige cartouches waarin afwisselend een krijger te paard en een landschapsdecor. Langs de buitenrand van de kommen loopt een band met vakken waarin floraaldecors. Het afwijkende schoteltje heeft een centraal decor van draken, een band met bloemblaadjes waarin bloempjes waaromheen bloemvormig servetwerk, en langs de rand vakken met bloesemtakken. De buitenwand van het afwijkende schoteltje heeft boven de standring een band met bloemblaadjes waarin bloempjes, en langs de rand vakken met bloemen.

Peter Odijk

'Fors an et haec meminisse juvabit'

Hozan Zangana

Is een kind veilig in de baarmoeder terwijl de moeder in nood verkeert? Of is het kind het veiligst in de kostbare tijd net voor zijn eerste ademteug? Als het nog aan de navelstreng tussen de benen van zijn moeder ligt en het nog niet blootstaat aan de soms angstaanjagende buitenwereld.

MALAWA / Geboorte

J. de Wilde

Plaque met het grafmonument van Willem van Oranje in de Nieuwe Kerk te Delft.

Plaque met het grafmonument van Willem van Oranje in de Nieuwe Kerk in Delft

Gillis van Oosten

Rond 1650 bruist de Delftse kunstwereld. Delftse meesters inspireren elkaar en maken kunstwerken die tot op de dag van vandaag geliefd zijn over de hele wereld. Museum Prinsenhof Delft toont deze 17de-eeuwse topstukken: schilderijen, maar ook zilverkunst en aardewerk. Door de eeuwen heen blijft de stad een broedplaats van artistiek talent. In het Prinsenhof ervaar je dit in de meest oorspronkelijke context. Want zonder Delft, geen Delftse meesters!

Een rommelige tafel, een kat en een vegende vrouw. Is dit schilderij een willekeurig inkijkje in een 17de-eeuws huishouden? Zeker niet. Tijdgenoten van de schilder Cornelis de Man begrijpen direct dat elk detail een betekenis heeft.  

Pikante details en een dienstmeid

Delftse Meesters

Frederik van Frijtom

Bomen waarvan stam en takken goed zichtbaar zijn, een donkere voorgrond voert naar een lichte achtergrond via een afwisseling van lichte en donkere glans, stoffage met wandelaars en nogal stijve ruiters, een gebouw in het middenplan of in de diepte, voorgrond rossig bruin, overgaand in groen, (midden), hetgeen herinnert aan de oude tradities, kleine weloverwogen penseelstreken. 
 
Frijtom is vooral bekend als plateelschilder.

Bosgezicht

De miniatuurkwispedoortjes zijn gedrukt bolvormig, een omgekeerd concaaf-conische hals, een licht gedoornd driehoekig oor en een standring. De buik heeft een decor van bloemenranken. Het oor is gedecoreerd met rankwerk.

Jacob Smies

Jacob Ernst Marcus

Prins Willem I

De theekommen zijn omgekeerd klokvormig en hebben een standring. De schotels hebben een schuin oplopende rand en een standring. De kommen en schotels hebben, binnen een cirkel, een centraal decor van een bloeiende plant. De randen zijn gedecoreerd met bloemenranken. De zeemleren buitenwand van de kommen is versierd met bloeiende planten. De zeemleren buitenwand van de schotels is gedecoreerd met bloemenranken

St. Agatha

Margriet Smulders

Roses for Goya

De theekommetjes en de schoteltjes hebben een standring. De schotels hebben langs de rand een band van servetwerk en een centraal decor van een tuin met rotsen, bamboe, bloemen, w.o. pioenroos, een hekje en twee kraanvogels. De kommen hebben op het plat een kleine versiering. Langs de rand loopt een band met servetwerk. De buitenwand heeft een decor van een tuin met rotsen, bamboe, bloemen, w.o. pioenroos, een hekje en twee kraanvogels.

Auke Hettema

Beeld van Willem van Oranje. 
Op stenen sokkel waarop de inscriptie: '1533 Willem de Zwijger 1584 / stantvastich is ghebleven / mijn hert in teghenspoet'.

Beeld van Willem van Oranje

P. Schönermarck

De cilindrische tankard is versierd met een hoogreliëf met de voorstelling van de aanbidding door de drie koningen met hun gevolg. Op het deksel is de doop van Christus in de Jordaan door Johannes de Doper afgebeeld. De voet en de rand van het deksel zijn verguld. Het vergulde voluutvormige oor is voorzien van een gorte parelrand. Het duimstuk bestaat uit twee bladeren die aan het scharnierende deksel zijn bevestigd. De binnenkant van het deksel is verguld en versierd met een stippelgravure van een wapen boven een vogel met een weegschaal in de klauwen. Ook de binnenkant van de tankard is verguld.

tankard gedecoreerd met de aanbidding der drie koningen

Twee vrouwen in polderlandschap

Inkwartieringsbiljet August Gail te Dillenburg, 1872

Anoniem

Miniatuur, portret van Willem van Oranje op zijn sterfbed

Doodsportret van Willem van Oranje in medaillon

Karel van Mander (II)

Mander is de signatuur op het wandtapijt. 'Jonge Mander' noemde Karel van Mander zich vaak, ter onderscheiding van zijn gelijknamige vader, die vooral bekend gebleven is door de kunstenaarsbiografieën in zijn Schilder-Boeck. Hij kwam naar Delft als ontwerper voor de tapijtwever François Spiering. Spiering was na de Spaanse Furie met al zijn arbeiders van Antwerpen naar Delft uitgeweken. Het stadsbestuur had hem een van de vroegere kloosters in gebruik gegeven, want voor het weven van tapijten was veel ruimte nodig. Hij leverde veel series tapijten, vooral van het buitenland. 
Karel van Mander werd in dit bedrijf in 1607 of 1608 aangenomen. Hij moest de ontwerpen maken en ze ook vergroten tot kartons. Deze waren een belangrijk hulpmiddel, want de tapijten werden liggend geweven met de voorkant naar beneden, zodat de wevers het resultaat nauwelijks konden beoordelen. Van Mander heeft voor Spiering heel wat ontwerpen gemaakt, met steeds minder genoegen, want de repen van het karton werden meteen in productie genomen en men zat altijd op hem te wachten. Hij bedronk zich regelmatig, geld was er nooit in huis en krediet kreeg hij niet meer. 
Toch lukte het hem in 1615 met financiële steun een eigen bedrijf te stichten, dat in het volgende jaar met de productie begon. Zijn eerste opdracht was een grote serie tapijten voor de Deense koning, die in 1620 tot 26 stuks was uitgegroeid. Er moet hard gewerkt zijn op het atelier, maar waarschijnlijk heeft Van Mander toch te scherp met Spiering willen concurreren. Hij moest grote sommen betalen voor de specialisten. In 1621 werd hijzelf onder curatele gesteld, maar het bedrijf bleef een enorme productie van nog betere kwaliteit behouden. In 1622 werd Van Mander failliet verklaard, in 1623 stierf hij. Zijn materiaal en ontwerpen werden door Spiering overgenomen. 
Alexander de Grote was een geliefd onderwerp voor tapijtwevers. We weten dat Van Mander op zijn minst vier series Alexander-tapijten heeft geproduceerd. Maar al eerder komt Alexander voor als één van de negen beroemde mannen (o.a. in een begin 15 de eeuwse tapijtenserie in The Cloisters, New York) en als grote heerser (in een serie voor het Bourgondische Hof, nu in Roma) In Van Mander's tijd lag de nadruk vooral op de beslissende ogenblikken in de geschiedenis en op de morele eigenschappen van de grote man. 
Op het zojuist verworven wandtapijt is een veldslag te zien. Van de vele veldslagen die Alexander heeft geleverd, is deze te identificeren op grond van de olifanten aan de rechterkant. Zij bewijzen dat het hier om één van de beroemdste gevechten gaat: de slag bij de Hydaspes in 326 v. Chr. Deze rivier (de tegenwoordige Jehlum, West-Pakistan) vormde de scheiding tussen Alexander's leger en dat van koning Porus. Porus was de belangrijkste tegenstander op de grote veroveringstocht naar het Oosten en Alexander was de belangrijkste tegenstander op de grote veroveringstocht naar het Oosten en Alexander was vooral bang voor zijn 200 olifanten. Deze konden alleen door het voetvolk bestreden worden, de ruiters waren er niet op getraind. 
Alexander liet op een stormachtige maanloze nacht een deel van het leger onverwacht een eind verder de rivier oversteken. Zijn tactiek was erop gericht om de olifanten en de ruiterij van Porus te scheiden, zodat zijn voetvolk de olifanten kon aanvallen. Dit lukte en de olifanten gingen, vriend en vijand vertrappend, op de vlucht. De superieure gevechtstechniek van de Grieken, oprukkend in een phalanx met aaneengesloten schilden, zorgde er toen voor dat Alexander de slag won. Hij maakte de overwonnen Porus tot zijn vazal en liet hem verder regeren in zijn koninkrijk. 
Het ontwerp van Van Mander gaat terug op de biografie van Alexander in de parallelle levens van Plutarchus (ca.46 - na 120) In de tweede helft van de 16de eeuw beleefde deze Griekse schrijver een enorme populariteit, vooral na het verschijnen van een zeer matige Franse vertaling van Jacques Amyot (1559, vele malen herdrukt) Deze vertaling werd opnieuw vertaald, in het Engels door Sir Thomas North (1579, uitgebreid geciteerd door Shakespeare) en in het Nederlands door Aarnoud van Zuylen van Nyevelt (Leiden, 1603, herdruk Delft 1644) Er was echter in 1601 in Leiden al een eerdere vertaling van Everart verschenen, die gebaseerd was op een Latijnse versie van Darius Tibertus. Het is onduidelijk of Van Mander één van de Leidse versies heeft gebruikt of de vertaling van Amyot. 
Vele details uit het verhaal zijn op het tapijt terug te vinden. Op de achtergrond is het water van de Hydaspes te zien met aan de rechterkant de slag, waarin de olifanten duidelijk zichtbaar zijn. Het centrum van het tapijt wordt ingenomen door koning Porus, die door Plutarchus beschreven wordt als een enorme man, bijna even groot als zijn olifant, hoewel dit beest groter was dan zijn soortgenoten. Deze olifant beschermde zijn meester, maar toen hij voelde dat Porus door zijn wonden was verzwakt, knielde hij neer en liet Porus zachtjes op de grond glijden. Daarna trok hij met zijn slurf voorzichtig de spiesen en pijlen uit de wonden. Toen Porus voor Alexander gebracht was vroeg deze, hoe hij behandeld wilde worden. Het antwoord was: koninklijk. Alexander vroeg of hij er niet nog iets aan toe te voegen had, maar Porus antwoordde dat het woord koninklijk reeds alles inhield. Daarop gaf Alexander hem niet alleen de regering over zijn eigen koninkrijk, maar voegde er nog een groot gebied aan toe. 
Op het tapijt is het ogenblik afgebeeld waarop Porus in zijn macht wordt bevestigd. Alexander heeft zijn blinkende zwaard opgeheven. Hij zit op zijn beroemde paard Bucephalus, dat korte tijd later zou sterven. Naast Porus lijkt de 30-jarige Alexander een tengere jongeling. 
Van Mander heeft Porus en de zijnen onderscheiden van de Grieken door ze negroïde trekken te geven: platte neuzen en dikke lippen. Met historische en topografische juistheid nam men het in de 17de eeuw nog niet zo nauw. 
De compositie van het tapijt is door Van Mander op superieure wijze opgelost. Porus vormt de verbinding van de hoofdscène links met de veldslag rechts. Vanuit onze links-rechts leesrichting kijken we met Alexander mee, worden tegengehouden door Porus, maar tegelijkertijd in een diagonaal dalende lijn naar rechts geleid, vanwaar we in een slinger van vechtenden naar boven terugkomen bij de gebeurtenissen aan de rivier. Het geheven zwaard van Alexander, dat in de drukke achtergrond gemakkelijk verloren zou kunnen gaan, heeft bijzondere nadruk gekregen door het erachter geplaatste vaandel. 
Overal is de liefde voor het detail merkbaar. Vooral in de wapenrustingen, maar ook in de bloemen op de voorgrond, waar de toen nog nieuwe tulpen opvallen (zouden ze daarom precies onder de speer van Porus zijn geplaatst?) De rand, met een vlechtwerk van bloemen en druiven, verlevendigd door vogels, is sterk verwant aan de boorden van de Scipiotapijten van Spiering, die waarschijnlijk ook door Van Mander ontworpen zijn. 
In de documentatie, die door G.T. van IJsselsteyn is bijeen gebracht, is ons tapijt niet met zekerheid te traceren. Hoewel juist over de Alexander-serie vrij veel informatie bestaat, zijn de gegevens over de kleur van de rand en de maten moeilijk met dit tapijt in overeenstemming te brengen. In ieder geval kunnen we concluderen dat Van Mander vier, misschien wel vijf "kameren van Alexander" heeft geweven. En waarschijnlijk kennen we de oude naam van de voorstelling, al wordt die genoemd in verband met een tapijt met rode rand, terwijl het onze een blauwe heeft: 'de battalie van Poorus'.

Koning Porus voor Alexander de Grote

Steven van der Kruit

Diagonale, doorlopende verfbanen of -streken in wit, zwart en grijs, met daar overheen rasters van lijnen, soms rechthoeken, soms vierkanten, worden onderbroken doordat sommige vierkanten uit het geheel zijn gelicht en omgekeerd weer zijn ingevoegd. 
 
Het onderwerp waarmee Steven van der Kruit zich het meest bezighoudt is 'de wereld'. Dit werk is er een uit de serie 'kosmische structuren', waarin het geheel oogt als een melkwegstelsel. De verschuivingen van delen van het paneel zijn te beschouwen als kleine menselijke ingrepen.

K 1885

Frans Hogenberg

De aanslag op Willem van Oranje door Jean Jauregui op 18 maart 1582. Oranje verblijft dan in Antwerpen waar de stemming steeds grimmiger wordt. Het vijandelijke leger wint steeds meer terrein in de Zuidelijke Nederlanden en er is veel kritiek op de 'Franse politiek' van Oranje. Hij blijft namelijk de steun zoeken van de hertog van Anjou die, hoewel ooit protestants, weer is teruggekeerd in de katholieke kerk. De populariteit van Oranje is buitengewoon laag wanneer de aanslag op zijn leven wordt gepleegd. Na zijn herstel keert hij terug naar Delft. Op de gravure zijn zowel de aanslag als de arrestatie van Jauregui afgebeeld.

Aanslag van Jean de Jauregui op Willem van Oranje, 18 maart 1582

Museum Prinsenhof Delft

tentoonstellingsaffiche 'Oranje Blanje Bleu', 30 april t/m 31 augustus 1980

Egbert Lievensz. van der Poel

De ravage ten gevolge van de explosie van het kruithuis was ontzettend. Bijna geen gebouw bleef onbeschadigd. Volgens overlevering was de klap van de explosie tot in Den Helder te horen. 
Van der Poel heeft de ontploffing diverse malen geschilderd, zowel het moment zelf als de situatie erna.

Explosie van het kruithuis te Delft

studie voor Gezicht op Delft en een vrouw (Sandra Nelissen)

Een lancetvormig blad (zoals beschreven bij P01130), omspannen met roodbruin/wit papier, en omgeven door nogmaals twee houten latjes langs de omtrek van het 'blad' staat op een punt, de bovenste punt rustend tegen de wand.

Houwwapen voorzien van een houten draaghaak met onder de steel een merk; bikin adi madja tjikeroeh. Donkerbruin bewerkt houten heft met een bruin houten schede met 
om de schede zeven dunne koperen ringen. 
De lemmet is sabelvormig, het platte deel is voorzien van lofwerk, een brede bloedgroef en randgleuf.

Pattipan, oftewel onderzetter in de vorm van een bloem. Op de bovenrand is een golvend ketting motief in rood en goud met daaronder festoenen in bovenglazuur blauw. Op het plat is het wapen van de familie Van Alderwerelt te zien: een rood schild met drie zilveren papegaaien; daarboven een helm met een rijksappel die geflankeerd wordt door zilveren vleugels. 
 
De Van Alderwerelt familie komt uit Middelburg, maar verplaatste zich later naar Amsterdam en Delft. Joan Carel van Alderwerelt (1726-1791) was raadsman, ouderling en burgermeester van Delft en directeur van de VOC-kamer van 1777-1791. Joan Carel trouwde met Alida Anna de Roo, waardoor de afstammelingen van deze tak van de familie de naam De Roo van Alderwerelt dragen.

Pattipan (onderschotel) met het wapen van de familie Van Alderwerelt

Maurits van Oranje

Brief geschreven door Maurits van Oranje

Fijnschrijver wijnkoperij Evert Hellebrekers

Bruin glazen medicijnflesje met onbekende inhoud en een stopje van kurk. Dit flesje is dan ook niet van voor 1600. Medicijnflesjes zijn in zo een enorme hoeveelheid vormen en soorten gemaakt dat ze erg moeilijk te dateren zijn.

Hendrik Pothoven

Jacob Houbraken

Michiel van Mierevelt

Jacobus Haffman

Pieter Meyer

Portret van Louise de Coligny (1555-1630).

schenkkurk Hellebrekers uw stokpaardje

Het bord, dat is vervaardigd ter gelegenheid van de geboorte van koningin Juliana, is aan de voorzijde voorzien van een transfer (gedrukte) decoratie. In het plat is een boompje met oranjeappels in een pot afgebeeld. Voor de stam is een banderol met het opschrift 'D'Oranjeboom bloeit voort 30 april 1909'. De rand is versierd met slingerende bladranken met oranjeappels en een mangaan band.

Bord t.g.v. de geboorte van prinses Juliana

Tineke van Gils

Wan Liya

Hoge theepot, met deksel, op basis van een vierkante voet, licht taps naar boven toelopend met behoud van de ribben. Op de bovenhoeken vier lussen waardoor touw met bamboe handvat. Waterige kobaltblauwe decoratie in vegen met de hand aangebracht. Aan de linkerzijde net boven het midden en aan de voorzijde rechts onderaan een ingekerfd en uitgespaard wolkenmotief. Op de achterzijde en de rechter zijkant een donker kobaltblauwe cartouche of stempel.

Four Seasons Happiness

Brief aan de hertog van Alva, 1571

Pauline Wiertz

Stilleven met mandarijntjes

Hugo Kaagman

Zebra

Ni Haifeng

Voor het project 'Van de aankomst en het vertrek' heeft de Chinese kunstenaar Ni Haifeng aan de Delftse burgers om gebruiksvoorwerpen gevraagd die iets zeggen over het hedendaagse leven in de stad. Veel Delftenaren hebben spontaan gereageerd op het verzoek van deze in Nederland wonende kunstenaar. 
Er werden 140 objecten ingeleverd, variërend van een handschoen tot een tube tandpasta en een puntenslijper. De bonte verzameling is naar China verzonden en in het stadje Jing De Zhing, waar in de 17de eeuw ook porselein werd gemaakt, exact in porselein nagemaakt. Het porselein is vervolgens gedecoreerd met blauwe motieven. In totaal kwamen 1500 porseleinen kopieën per schip weer terug naar Delft.

Of the departure and arrival

Dirk Boode

Karton glas-in-loodraam Remonstrantse kerk, Dordrecht

Theepot, met deksel en hoog hengsel, gedecoreerd in kobaltblauw met bladranken en een bloemmotief bestaande uit traditionele keramische prints uit Jingdezhen. In de cilindervorm vier vertikale inkepingen die met de hand in kobaltblauw zijn aangezet.

Blue Curtains

David Derksen

Split vase

Chris Dagradi

Hendrik Hondius (I)

portret van Walraven van Brederode

Karton van een glas-in-loodraam

Revolution

Henk Tieman

Waarschijnlijk werden de eerste cloisonné tegels omstreeks 1907 vervaardigd bij De Porceleyne Fles. Deze werden aangebracht bij tegelversieringen in het inmiddels gesloopte Rotterdamse station Hofplein. Vanaf 1915 is L.E.F. Bodart betrokken bij de productie van cloisonné tegels met gekristalliseerd glazuur. Bodart leverde vrijwel zeker alle ontwerpen voor deze tegels, zoals de tegel met een pauwachtige vogel in een nis (pda 416). Tot aan zijn pensionering in 1933 heeft Bodart in samenwerking met D.J. van Arum (dienstverband 1890-1945) en W.D. Oosterloo een grote variëteit aan tegelontwerpen geleverd. 
In het begin van de jaren '20 worden hieraan de herdenkingstegels toegevoegd die werden vervaardigd ter gelegenheid van een bepaalde gebeurtenis. Deze tegels werden veelal in een beperkte oplage geproduceerd. Na de Tweede Wereldoorlog werd opnieuw een serie tegels in het assortiment opgenomen, die betrekking hadden op de afgelopen oorlogsperiode. De productie van cloisonné tegels werd in 1977 gestaakt vanwege het arbeidsintensieve en dus kostbare productieproces

Cloisonné tegel 'Voedsel Vrede Vrijheid 29 april 1945 5 mei'

Koninklijke Begeer [Voorschoten]

Medaille, met rood wit blauw lint, in de vorm van een gekroond kruis met in het midden een gekroond wapen waarop staande leeuw met zwaard waaromheen de tekst 'KON.NED.BOND V.OUD-ONDEROFF.'.

Het Hooge Heemraedt van Schielandt

Objectgegevens

Heb je een opmerking?

Duik in onze collectie

R70-54

De bewening van Christus

Gezicht in de Nieuwe Kerk te Delft met de memorietafel van Adriaen Teding van Berkhout

Nautilusbeker met zingende faunen

Portret van Willem van Oranje op 22-jarige leeftijd

R70-54

De bewening van Christus

Gezicht in de Nieuwe Kerk te Delft met de memorietafel van Adriaen Teding van Berkhout

Nautilusbeker met zingende faunen

Portret van Willem van Oranje op 22-jarige leeftijd

R70-54

De bewening van Christus

Gezicht in de Nieuwe Kerk te Delft met de memorietafel van Adriaen Teding van Berkhout

Nautilusbeker met zingende faunen

Portret van Willem van Oranje op 22-jarige leeftijd

Bekijk

Over ons

Bezoekadres

Op weg naar een nieuw museum

Blijf op de hoogte

Ga je akkoord met onze cookies?

Het Hooge Heemraedt van Schielandt

Objectgegevens

Heb je een opmerking?

Duik in onze collectie

R70-54

De bewening van Christus

Gezicht in de Nieuwe Kerk te Delft met de memorietafel van Adriaen Teding van Berkhout

Nautilusbeker met zingende faunen

Portret van Willem van Oranje op 22-jarige leeftijd

R70-54

De bewening van Christus

Gezicht in de Nieuwe Kerk te Delft met de memorietafel van Adriaen Teding van Berkhout

Nautilusbeker met zingende faunen

Portret van Willem van Oranje op 22-jarige leeftijd

R70-54

De bewening van Christus

Gezicht in de Nieuwe Kerk te Delft met de memorietafel van Adriaen Teding van Berkhout

Nautilusbeker met zingende faunen

Portret van Willem van Oranje op 22-jarige leeftijd

Bekijk

Over ons

Bezoekadres

Op weg naar een nieuw museum

Schrijf je in voor de nieuwsbrief

Blijf op de hoogte

Ga je akkoord met onze cookies?