Weet je al wanneer je ons museum gaat bezoeken? Je bestelt alvast eenvoudig je tickets online.

Koop je tickets alvast online

Kom nog één keer, voordat de deuren sluiten

Willem van Oranje

Van februari tot juni 2023 presenteerden we de tentoonstelling Het Delft van Vermeer. Wie was deze beroemde schilder? Hoe was hij verbonden aan Delft? En hoe zag Delft er eigenlijk uit in de 17de eeuw? We blikken terug op een uitzonderlijke tentoonstelling aan de hand van enkele highlights.

Een terugblik op de tentoonstelling 

Highlights uit Het Delft van Vermeer

Prinsenhof delft homepage

If you know when you will be visiting the museum, book your tickets now, online.

Book your tickets online

William the Silent

Vanuit het Prinsenhof strijdt Willem van Oranje (1533-1584) voor vrijheid van geloof en geweten. Hij vindt dat je mag geloven en denken wat je wilt. Wat betekent vrijheid voor inwoners van Delft vandaag? Het afgelopen jaar is Museum Prinsenhof Delft samen met stadsbewoners op zoek gegaan naar antwoorden op deze vraag.

Monutotam

Jan Henderikse

In 1985 doet de Gemeente Delft een oproep aan kunstenaars om een actueel stadsgezicht te maken, geïnspireerd op het wereldberoemde 17de-eeuwse Gezicht op Delft van Johannes Vermeer. Jan Henderikse doet dat letterlijk en fotografeert alles wat hij ziet in de stad van zijn kindertijd en jeugd. Het gaat hem niet om het perfecte plaatje, maar om snelle opnamen. Zijn snapshots zijn amateuristisch en soms onscherp. Maar met zijn 744 polaroids in vijf schetsboeken geeft Henderikse een herkenbaar en volledig beeld van Delft in 1985.

Gezicht op Delft

Twee foto's van huizen aan het Achterom te Delft, geplakt op twee met doek bespannen paneeltjes, beschilderd.

Huizen aan het Achterom 45-47

In februari 2024 heeft de gemeenteraad van Delft het definitieve akkoord gegeven op de verbouwings- en vernieuwingsplannen van ons museum. De deuren zijn op 5 januari 2025 gesloten. We zijn nu echt gestart met de verbouwing. Graag lichten we de grote veranderingen die het historische monument binnen én buiten zal ondergaan toe.

Bouwen aan een nieuw Museum Prinsenhof Delft

Verbouwing & vernieuwing

Jan Schoonhoven

'Offergaven en lofgeden dragen we u op, o heer, voor deze ziel'

'Stabat Mater'

64 Rectangles

A. van Overbeeke

A.G.f. v. Kinschot

Antoon Derkzen van Angeren

De Porceleyne Schotel

Jan Pennis sr

Bord, met standring, met op het plat gedecoreerd met een gestileerd weergegeven, bloeiende zogenoemde theeboom voor een hekje. De voorstelling wordt omgeven door een kruisjesband. De rand toont vijf medaillons met bloemwerk. De vakken daartussen zijn opgevuld met gestileerd bladwerk. 
Op de achterkant drie sterren en drie ovalen. 
 
 
Het theeboomdecor werd in de tweede helft van de achttiende eeuw veelvuldig toegepast waarbij de diverse uitvoeringen in grote lijnen overeenkomen. Het werd zowel in blauw als in polychroom uitgevoerd. Vooralsnog lijkt het theeboommotief hoofdzakelijk voor te komen op Delfts platgoed.Het motief is ontleend aan een decoratie op het Chinese Kangxi porselein van een symmetrische heester.

De vaas is afgeplat cilindrisch van vorm en heeft een standring, een korte rechte hals en een verdikte rand. Op de schouder loopt een band waarin zich acht hartvormige cartouches met servetwerk bevinden. De buik heeft een decor van een landschap met bergen, rotsen, bomen, een huis en een brug, en twee elkaar overlappende vierkante panelen, de onderste met floraalmotieven, de bovenste met een decor van een gezelschap van dames en heren met bedienden bij een boom.

Franz Friedrich Anton Albert von Pöppinghausen

Gaspar van Kinschot

De Lavieter & Co.

C.E. van den Bergh - Roodenburgh

Jan Snoeck

Peper en zoutvaatjes in de vorm van een halve stolp, tesamen een stolp vormend. Aan de vlakke binnenzijden het logo van Hizkia van Kralingen Art Packers and Shippers, Den Haag.

Snoekstel

Johan Hendrik Sikemeier

Glas-in-lood raamhanger met een portret van Willem van Oranje

Glas-in-lood raamhanger met een portret van Willem van Oranje

W. Savelkoul [Soerabaja]

rok van ambtskostuum van Louis Christiaan Welsink

Rijk van Lavieren

Ibsen

onbekend

Plastiek van Maria met kind

J.W. Wentzel

Gaspard van Kinschot / 2 jaar

L. Schakwijk

Beschrijving van het (kunst)werk: Beeld / object in de vorm van een open envelop

Zonder titel

De Porceleyne Fles - Royal Delft

A.P. Guerain

J.W. Lispet

Deze schotel werd vervaardigd ter gelegenheid van het 150-jarig bestaan van de oudste sigarenfabriek van Nederland, opgericht door A. Hillen in 1770.

gedenkschotel 150 jaar bestaan A. Hillen's Sigaren- en Tabaksfabrieken


Johannes (Jan) Th. Dessens

Naast alle experimenten blijven de herdenkingsschotels een veel gevraagd product. Op de achterkant staat 'Aangeboden door de Zakkenhandel v/h Fa. J.C. Aarts N.V. Delft'.

Herdenkingsschotel 75-jarig bestaan Calvé oliefabrieken

Societe Ceramique, Maastricht

Bord vervaardigt ter gelegenheid van de geboorte van prinses Juliana. 
Aan de voorkant is het bord gedecoreerd met een door twee gespiegelde staande leeuwen geflankeerd Nederlands rijkswapen. Hieronder een banderol met de tekst 'Je Maintiendrai', en boven- en onderaan de tekst '30 Apr; 1909 Ter Herinnering aan de geboorte van Hare Koninklijke Hoogheid de Prinses der Nederlanden'.

Bord vervaardigt ter gelegenheid van de geboorte van prinses Juliana, 30 april 1909

het platte bord heeft een schuine standring en een brede, schuin oplopende rand. Het plat is gedecoreerd met een voorstelling van een centraal boeket waaromheen vier bloemenranken. Langs de rand loopt een band met servetwerk waartegen afwisselend gras en bloemen.

Adriaan Bruggeman

Beschrijving van het (kunst)werk: Meisjeskop

meisjeskop

Armando

Der Baum (pour Alice)

Willem van der Vliet

Portret van Willem de Langue (1599 - 1656), staand 3/4 naar rechts, met grote zwarte hoed en plooikraag. Hij houdt handschoenen vast in zijn rechterhand en notarispapieren in zijn linker. Hij draagt een zwarte mantel. Hij staat naast een tafel. Rechtsboven het familiewapen. 
 
Willem de Langue werd vermoedelijk in 1599 geboren als zoon van Reyer de Langue. Op 9 februari 1623 werd hij door het Hof van Holland tot het notarisambt toegelaten en begon hij zijn praktijk als notaris in Delft. Zijn complete protocol over de periode februari 1623 tot en met december 1655 is in Delft bewaard gebleven (Gemeente Archief Delft, Oud Notarieel Archief, protocolnummers 1684-1696). Hij trouwde op 19 oktober 1625 voor het gerecht van de stad Delft met Maria Jorisdr. van Pijnaecker. Ter ere van dit huwelijk werden ze in 1626 door Van der Vliet geportretteerd. Willem de Langue stierf begin 1656. Op 5 januari 1656 werd hij in de Nieuwe Kerk in Delft begraven. 
 
Bijzonder is dat deze notaris een belangrijke rol speelde binnen het artistieke milieu van Delft in de eerste helft van de 17e eeuw. Hij was een gepassioneerd kunstliefhebber, kunstbeoefenaar (dichtkunst en kalligrafie) en collectioneur. Al op jonge leeftijd begon hij tekeningen en schilderijen te verzamelen. De vroegste vermelding van De Langue's verzamelactiviteit is te vinden in het dagboek van de Haagse schoolmeester David Beck. Deze bezocht De Langue meerdere malen in zijn huis in Delft, onder meer op 3 november 1624 en schreef 'ter loops eens sijne schilderijkens ende andere fraeyigheyt' te hebben gezien. De Langue onderhield nauwe banden met zeer veel Delftse kunstenaars. Een groot aantal van hen maakte gebruik van zijn notariële diensten waaronder Johannes Vermeer, Leonaert Bramer, Jacob Delff, Hans Jordaens, Balthasar van der Ast, Evert van Aelst, Harmen van Bolgerstein, Willem van den Bundel, Jacob van Geel en Abram Vromans. Ook Willem van der Vliet zelf was klant bij de notaris. De overgeleverde acten uit de praktijk van De Langue vormen een zeer waardevolle bron van informatie over de geschiedenis van de Delftse kunst in de belangrijkste bloeiperiode. Samen met de schilders Leonaert Bramer en Jacob Delff II is De Langue ook nog sergeant in het schuttersgilde van het Witte Vendel. In die hoedanigheid laat hij zich in 1648 nogmaals portretteren; dit keer door Jacob Delff II, de kleinzoon van Michiel van Mierevelt. 
Dat De Langue zelf ook als expert op het gebied van de schilderkunst werd beschouwd blijkt uit een in 1653 gesloten contract tussen Leonaert Bramer en een opdrachtgever, waarin werd vermeld dat het uitgevoerde werk door Willem de Langue zou worden beoordeeld.

Portret van Willem Reyersz. de Langue (1599-1656)

Steven van der Kruit

Breuklijnen

Adriaen Brandt

Krisstyaen Krinssen van Borselen

Verguld doosje voor het Heilige oliesel

Varkens- en runderbotten; wellicht gebruikt als bikkels (kinderspel)

Met familiewapens van Jasper van Kinschot (1553-1603) en zijn vrouw Josina Pijll (1562-1601) 
 
Jasper van Kinschot was raadsheer in het Hof van Brabant, thesaurier-generaal van prins Maurits, executeur erfenis van prins Willem van Oranje en raad in de souvereine leenhove van Brabant. Hij kwam in 1590 met zijn vrouw, met wie hij in 1578 trouwde in Bergen op Zoom, naar Den Haag. Twee jaar later, in 1592 woonde het gezin in het huis van Bronckhorst in de Korte Nobelstraat aan de noordzijde. In 1596 kocht hij Lange Vijverberg nr. 11. Rondom de wapens is de lijfspreuk van Van Kinschot weergegeven: Virtute et Constantia/Vertu et Constance/Geduerighe deucht verwint. 
Hierboven zijn drie scènes uit het apocriefe verhaal Susanna en de Oudsten afgebeeld (de badende Susanna, de berechting van Susanna en de bestraffing van de twee Oudsten) 
 
(http://www.thuisinbrabant.nl/personen/k/kinschot,-jasper-van) 
Jasper van Kinschot werd geboren op 15 oktober 1552 in Turnhout, in het toen nog ongedeel­de Brabant, als zoon van Zeger van Kinschot en Josine Roe(lo)fs. Op 20 september 1578 huwde hij in de Grote Kerk van Bergen op Zoom Josina Pijll, dochter van Nicolaas Pijll en Cornelia Boulijn. Zij was geboren op 25 januari 1562 op kasteel Wouw bij Roosendaal. Het echtpaar kreeg veertien kinderen van wie er slechts zeven de volwassen leeftijd bereikten. Na het overlijden van zijn echtgenote op 11 december 1601 hertrouwde Jasper op 17 augustus 1603 te Vlissingen met Maria de Chantraines dict Broucqsault. Uit dit huwelijk werd postuum een dochtertje geboren, dat echter na enkele maanden overleed. Jasper van Kinschot overleed op 11 december 1603 te 's-Gravenhage. 
 
In zijn prille jeugd genoot Jasper in de vrijheid Turnhout onderwijs, waarbij Latijn en Grieks, maar ook muziek en orgel- en clavecimbelspel deel uitmaakten van het programma. In 1567 ging hij naar de Universiteit van Keulen, alwaar hij bij de Jezuïeten verbleef. Nog voordat hij zijn studie voltooid had, kwam er in 1570 een bevel van Filips II aan alle onderdanen die aan vreemde universiteiten studeerden, deze te verlaten en te gaan studeren in de Universitey­ten sijner subjectie oft tot Romen. Met dispensatie van Alva bleef Jasper te Keulen tot hij baccalaurus artium was. In Dowaai behaalde hij op 20 maart 1571 de titel doctor artium. Hij bleef daar nog enkele maanden langer om de françoische tale te leren, waarna hij in augustus 1571 in Leuven rechten ging studeren. Als baccalaurus iuris ging hij tenslotte in 1574 naar Brussel om de juridische praktijk te leren. 
 
Zijn praktijkjaren begon hij te Brussel als klerk bij mr Willem van Winde, bij wie hij ook in de kost ging. Vervolgens ging hij in de leer bij zijn neef, advocaat mr Hendrick van Kinschot. Toen de functie van griffier van de Raad en Rekenkamer en het Leenhof van de Markiezen van Bergen op Zoom vacant kwam, solliciteerde Jasper hiernaar. Dat hij die functie ook daadwerkelijk kreeg, behoeft geen verbazing te wekken; de baanderheer van Merode, die namens zijn dochter Margaretha, markiezin van Bergen op Zoom, dit ambt mocht begeven, werd door Hendrick van Kinschot in al zijn zaken bijgestaan. Ongetwijfeld heeft deze laatste zijn neef aanbevolen. Na zijn aanstelling, op 8 juli 1577, vestigde Jasper zich te Bergen op Zoom bij Jan de Sage, kanunnik en deken der Grote Kerk. Hiermee begon zijn zelfstandige loopbaan én zijn betekenis voor het noorden van Brabant. Zowel in zijn persoonlijk leven als in zijn carrière ging het Jasper in deze jaren voor de wind; hij 'vrijde' en huwde vervolgens jonkvrouwe Josina Pijll, wier vader Nicolaas raad en commies van de markies van Bergen op Zoom was. 
 
In 1581 werd Jasper raad en stadhouder van de lenen van Bergen op Zoom. Spoedig echter kwamen er problemen wegens de Spaansgezindheid van de markies: in 1582 werden zijn goederen door de Staten van Brabant aan de prins van Oranje gegeven. Voor Jasper van Kinschot had deze maatregel het einde van zijn carrière kunnen betekenen. Hij ging echter over in dienst van Willem van Oranje in zijn oude functie van griffier (25 januari 1583) en kreeg korte tijd later tevens de functie van rentmeester-generaal van het Huis van Bergen op Zoom. 
 
Of hierbij van een bewuste verandering van loyaliteit -en wellicht ook van godsdienst- sprake was, blijkt niet uit Jaspers aantekeningen. Ook bleek bij deze gelegenheid dat Willem van Oranje gemakkelijk de functionarissen van zijn Spaansgezinde voorganger -ook Jaspers schoonvader Nicolaas Pijll kwam in dienst van Oranje- overnam. Had hij wellicht gebrek aan geschoolde functionarissen? Eén ding is zeker: Van Kinschot heeft, evenals zijn schoonvader, het vertrouwen van de Oranjes niet beschaamd. Dit moge blijken uit zijn verdere carrière en uit de gegevens die we bezitten over hem en zijn gezin. 
 
Al kort na zijn indiensttreden bij Oranje, werd Jasper samen met zijn schoonvader naar Antwerpen ontboden, waar zij het verzoek kregen orde op zaken te stellen in de financiën van de Oranjes. Enige tijd later werd hij, wegens het overlijden van griffier Johan Baptista Vogelsanck, tevens benoemd tot griffier van Willem van Oranje. Op last van deze laatste ging hij, aangezien Steenbergen in augustus 1583 door de vijand was ingenomen, met zijn schoon­vader en met een ingenieur naar de Ruigenhil om deze plaats te versterken en te omwallen. Deze voor Jasper waarschijnlijk zeer buitenissige opdracht schijnt hij bijzonder goed volbracht te hebben. De plaats, die later 'Willemstad' genoemd werd, eerde hem met een jaarlijks pensioen en met het peetvaderschap over één van zijn kinderen. Met zijn griffier­schap in dienst van Willem van Oranje blijkt hij eveneens het griffierschap van het huis van Buren bekleed te hebben, in dienst van Willem van Oranjes dochter Maria. In 1587 legde hij deze functie, wegens de andere drukke werkzaamheden, neer. 
 
In 1586 kreeg Maurits van Leicester toestemming in het markiezaat van Bergen op Zoom een voorziening te treffen op justitieel gebied voor die zaken waarvoor men op de Raad van Brabant te Brussel was aangewezen. Deze zaken werden vanaf die tijd behartigd door enkele door Maurits benoemde deskundigen alsmede door de leden van Maurits' eigen raad. We zien in de stukken van deze voorloper van de Raad van Brabant te 's-Gravenhage ook de naam van Jasper van Kinschot voorkomen. In september 1591, toen de Raad van Brabant te 's-Gravenhage werd opgericht, werd Jasper tot raad in dit college benoemd, terwijl hij tevens zijn functies voor prins Maurits bleef vervullen. 
 
De band die Jasper met de Oranjes had gekregen, blijkt ook uit het feit dat diverse leden van dit huis peetvader of peetmoeder van kinderen van Jasper waren. Zo was Maria van Nassau in 1589 peet van Maria van Kinschot, Maurits in 1590 van zijn naamgenoot Van Kinschot, Emilia van Nassau, zuster van Maurits, van een gelijknamig Kinschot-dochtertje in 1593 en tenslotte Louise de Coligny van Lodewijck van Kinschot in 1595. 
 
Nergens vermeldt Jasper in zijn autobiografische aantekeningen iets over zijn geloofsovertui­ging, maar mede uit bovenstaande gegevens mogen we afleiden dat hij in de jaren tachtig van de zestiende eeuw is overgegaan tot het calvinisme. 
 
Zijn Brabantse geboorte was voor zijn aanstelling in de Raad van Brabant een vereiste. Zijn collega-raadsheren waren -aanvankelijk vrijwel zonder uitzondering- geboren Brabanders. Zijn kinderen vonden hun huwelijkspartners echter ook onder de leden van Hollandse en Zeeuwse aanzienlijke families. 
 
Jasper van Kinschot, wiens lijfspreuk 'Virtute et Constantia' was, ofwel 'Geduerighe deucht verwint' was, werd aldus de stamvader van een Noordnederlandse protestantse tak van de familie Van Kinschot. 
 
Bronnen 
 
Algemeen Rijksarchief 's-Gravenhage, Familie-archief Van Kinschot, Autobiografische aantekeningen van Jasper van Kinschot (diverse handschriften). 
 
Molhuijsen P., en Kossman, F. (red.), Nieuw Nederlandsch Biografisch Woordenboek, deel 10, Leiden, 1937. 
 
Van Kinschot, C., Genealogie van het Geslacht van Schooten, later genoemd: (van) Schoyte (België) en Van Kinschot (België en Nederland), Tiel, 1910-1912. 
 
Dit artikel verscheen eerder in: J. van Oudheusden e.a. (red.), Brabantse biografieën. Levensbeschrijvingen van bekende en onbekende Noordbrabanders. Deel 1, Amsterdam/Meppel, 1992. 
---------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------- 
 
Mr Jasper van Kinschot (eerst Caspar), raadsheer in het Hof van Brabant, thesaurier-generaal van Prins Maurits, executeur erfenis Prins Willem van Oranje, raad in de souvereine leenhove van Brabant 
Leefde van 15 oktober 1553 tot 1603 
·	Studeerde in Keulen rechtsgeleerdheid, vervolgens in Douay en bij de praktijk in Brussel van Hendrik van Kinschot; 
·	Bekeerde zich tot het protestantisme; kreeg 16 kinderen 
·	In 1583 werd hij Lid van de Raad van Willem van Oranje en Griffier van zijn domeinen van Nassau en van Buren 
In de winter van 1583 volgde hij Willem van Oranje naar Dordrecht en in mei 1584 naar Delft, alwaar Willem op 10 juli werd vermoord. Snel werd Jasper van Kinschot door de Staten van Holland benoemd tot Thesaurier van Prins Maurits die toen nog minderjarig was en tot griffier van de provisionele administratie van de successie van de huizen van Nassau en Buuren. Hij hield een persoonlijk gezinsboekje bij, waardoor heel wat aardige gegevens over hem en zijn gezin bekend zijn en waardoor de familierelaties duidelijk worden en eigenlijk ook bewezen worden. 
Jasper van Kinschot werd in 1593 eigenaar van een huis, een klein huis, een schuur, een boogaard en bos te Oosterhout, tezamen groot vier bunder en werd genoemd: de Blauwe Camer. Jasper maakte zich verdienstelijk voor de Oosterhoutse bevolking door interventies bij Prins Maurits, de Staten van Brabant en de Raad van State. Het dorpsbestuur verleende hem daarom in 1593 twaalf jaar vrijdom van alle dorpslasten voor zijn huis. Jaspers zoon Lodewijk verkocht de bezitting in 1627 aan Adriaan Verelst, commies-generaal van de domeinen van de prins van Oranje. In 1645 werd de Blauwe Camer eigendom van de Norbertinessen van St. Catharinadal, die het nog in bezit hadden in 1960. 
Jasper kwam in 1590 naar Den Haag en woonde in 1592 in het huis van Bronckhorst in de korte Nobelstraat aan de noordzijde. Hij kocht in 1596 Lange Vijverberg nummer 11, het Hof van Culemborg. Daar woonde hij in ieder geval in 1601. Dit huis werd door de erven verkocht in 1620 aan de Graaf van Culemborg. In de 18de eeuw kreeg het huis een ander front. 
Bij het overlijden van Josina Pijll in 1601, kwamen de prinsen in het huis aan de Lange Vijverberg 11 en waren vergezeld van de graven Willem, Ernst en Jan-Ernst van Nassau. Bij de ziekte van zijn vrouw had Jasper een tiental doctoren, enige zeer bekwame chirurgijns en zelfs twee paracelsisten of quacksalvers aan haar ziekbed geroepen. De gehele Vijverberg was na het overlijden in rouw. Prins Maurits was apart voor de uitvaart uit Brabant naar Den Haag teruggekomen met andere graven van Nassau . 
 Jasper speelde verder een grote rol in de opzet en aanpassingen van Willemstad (NBr.),de stichting van het dorp Fijnaart en van Lennep laat hem in zijn werk “de stiefzoon” optreden naast Prins Maurits.

Tafellaken met de familiewapens van Jasper van Kinschot (1553-1603) en zijn vrouw Josina Pijll (1562-1601)

J.D. van Velzen

De schotel is vervaardigd ter gelegenheid van het 25-jarig huwelijksjubileum van koningin Wilhelmina en prins Hendrik op 7 februari 1926. In het plat zijn twee gekroonde wapens geschilderd - het linker toont de Hollandse leeuw met zwaard en pijlen in de klauwen, en het rechter toont een alliantiewapen.

Schotel ter gelegenheid van het 25-jarig huwelijksjubileum van koningin Wilhelmina en prins Hendrik op 7 februari 1926

Henk (Hendricus Johannes) Etienne

Welmoed

Richard Roland Holst

NV De Sphinx v/h Petrus Regout & Co

Nederlandsche Oliefabriek 

Aardewerk mayonaisekom N.O.F. Nederlandse Olie Fabriek

Jan van Lijnschooten

Vijfdelig achthoekig kaststel bestaande uit drie balustervormige dekselvazen met op de deksel een leeuw en twee bekervazen met trompetvormige hals. De in reliëf uitgevoerde cartouches op de bekervazen tonen een op een soort rots weergegeven bloeiende tak, waaraan op de potten een vogel is toegevoegd.

BV De Sphinx Maastricht

Het ongedateerde bord, dat is vervaardigd ter gelegenheid van de geboorte van koningin Juliana, is aan de voorkant versierd met een transferafbeelding van koningin Wilhelmina met haar dochter op de arm. Op de rand is een lauwerkrans met oranjeappels afgebeeld, met bovenin een kroon. De afbeelding is naar een gravure van P. Sonneville.

Our collection

Sort by

In het Westland

Portret van dr. H.P. Bremmer

Portret van H.P. Bremmer

Tuinderij in het Westland

Tussen de kassen in het Westland

Uitzicht atelier Bazarstraat Den Haag

Westland / Loosduinen

View

About us

Address

Towards a new museum

Stay in touch

Will you accept our cookies?