Weet je al wanneer je ons museum gaat bezoeken? Je bestelt alvast eenvoudig je tickets online.

Koop je tickets alvast online

Kom nog één keer, voordat de deuren sluiten

Willem van Oranje

Van februari tot juni 2023 presenteerden we de tentoonstelling Het Delft van Vermeer. Wie was deze beroemde schilder? Hoe was hij verbonden aan Delft? En hoe zag Delft er eigenlijk uit in de 17de eeuw? We blikken terug op een uitzonderlijke tentoonstelling aan de hand van enkele highlights.

Een terugblik op de tentoonstelling 

Highlights uit Het Delft van Vermeer

Prinsenhof delft homepage

If you know when you will be visiting the museum, book your tickets now, online.

Book your tickets online

William the Silent

Recent is de collectie van Museum Prinsenhof Delft verrijkt met vier geschonken werken en een aangekocht werk van de kunstenaar Jan Henderikse (Delft 1937-). Deze aanwinsten* zijn momenteel te zien in de Bovenkruisgang (zaal 24) in het museum.

Jan Henderikse - Delftse Meester uit de 20ste eeuw

Antoon Derkzen van Angeren

Ontbijttafel

Bernard Romein

Nederlandsche Oliefabriek 

reclamefolder 'Het wachten op Kalvermeel "Vita"'

onbekend

Plastiek van een appel

Johan Prins

Vrouwenregt te Delft

Anthonie Palamedesz.

naar rechts gewend; borststuk met linkerhand voor de borst, zwarte toga met witte bef, linksboven een wapen

Portret van dr. Cornelis 's-Gravesande (1631-1691)

'Het Varken. afkomst, voeding, verzorging'

Plastiek van een marketentster

De Metaale Pot

Lambertus Woutersz. van Eenhoorn

Margaretha Teckman

De schotels zijn aan de achterkant voorzien van een standring en beschilderd met drie concentrische cirkels. Op het plat aan de voorkant is een bloeiende boom voor een hek afgebeeld, met hierboven een vogel. De decoratie op de rand loopt door in het plat en bestaat uit panelen met bloeiende takken. De rand is licht geakkouleerd.

Koninklijke Nederlandse Munt

juwelier H.C. Jedeloo

Adolf le Comte

De Porceleyne Fles - Royal Delft

Het Jacoba-aardewerk werd in 1897 in productie genomen. Ook hiervoor werden weer Nederlandse kleisoorten gebruikt en waren de modellen evenals de decors voornamelijk ontworpen door Adolf le Comte. De versiering bestaat uit abstracte, florale en figuratieve decoraties die met een puntig stokje in de klei worden gegrift en opgevuld met kleuroxides en metaalglazuren zoals op de hier afgebeelde vaas. De figuratieve voorstellingen vertonen typisch Hollandse taferelen die samen met de grondstoffen van eigen bodem het nationale karakter van het product benadrukten. Het technische procédé is in hoofdzaak ontwikkeld door de latere technisch directeur H.W. Mauser (1868-1940). 
Omdat dit aardewerk poreus was, konden de Jacoba-vazen naar keuze worden geleverd met een zinken binnenbak. Sommige objecten, zoals deze vaas, zijn voorzien van een reliëfstempel met de drukletters 'NF' (Nederlands Fabrikaat). Dit merk komt alleen voor op het Jacoba-aardewerk en enkele geglazuurde tegels van dezelfde kleisamenstelling. 
Net als het Berbas en Porselein-Biscuit, nam het Jacoba-aardewerk een bescheiden plaats in binnen de productie van De Porceleyne Fles. Het Jacoba-aardewerk vond weinig aftrek, zowel in binnen- als buitenland, en het kwam voor dat onverkochte zendingen door buitenlandse depothouders werden teruggestuurd naar Delft. Een belemmering vormde wellicht het ontbreken van een verkoopcatalogus tot 1900, waarin het Jacoba-aardewerk was afgebeeld. Desondanks werd dit sieraardewerk in 1899 in de Verenigde Staten geïntroduceerd. Waarschijnlijk waren de typisch Hollandse motieven vooral geliefd bij de buitenlanders. Ondanks het geringe commerciële succes, werd pas omstreeks 1950 door het Amsterdamse depot van De Porceleyne Fles het Jacoba uit de verkoop gehaald.

Omstreeks 1908 heeft Adolf le Comte enige schotels ontworpen waarvan de uitvoering en de voorstelling bijzonder kunnen worden genoemd. Voor de vervaardiging ervan werd geen witbakkende klei gebruikt, maar een kleisamenstelling die na het bakken een beige scherf opleverde. 
Na de eerste bakgang werd het voorwerp bedekt met een witte engobelaag waardoor het een roomwit fond kreeg. De decoratie bestond uit verschillende kleuren blauw, geel, groen en paars die soms uitvloeiden. Deze techniek, het schilderen op een met engobe bedekte, gekleurde scherf werd vanaf 1909 gebruikt voor de vervaardiging van het Nieuw Delfts. 
De hier afgebeelde schotel is hiervan de voorloper vanwege de deels vergelijkbare techniek. 
In dezelfde periode ontwierp Le Comte een aantal porseleinen vaasjes die op vergelijkbare wijze zijn beschilderd. De voorstellingen op twee schotels en de vaasjes tonen figuren in lange gewaden, brandende toortsen en vruchtbaarheidssymbolen. De betekenis van de afbeeldingen is niet bekend. In de publicatie De Porceleyne Fles. De wedergeboorte van een Delftse aardewerkfabriek uit 1986 wordt de mogelijkheid geopperd dat deze decors betrekking hebben op het twaalfde lustrum van het Delftsch Studenten Corps (DSC) in 1908. Tijdens de viering, die in het teken van Lorenzo de'Medici (1449-1492) stond, werd een spel opgevoerd met taferelen uit het leven van Plato. Deze scènes worden beschreven in het eveneens in 1908 te Delft verschenen Spel van Platoon's leven van P.C. Boutens.

Philip van Pieterson

5 studies voor Vestige 2

Job Denijs

Reclamebord 'Delfsche slaolie voor visch natúúrlijk'

Leonaert Bramer

Iphigeneia is de oudste dochter van het Myceense koningspaar Agamemnon en Klytaimnestra. Wanneer Agamemnon met zijn vloot vanuit Aulis wil uitzeilen om strijd te gaan leveren met de Trojanen, blijkt dat de godin Artemis de winden heeft stilgelegd: Zij is hevig ontstemd over het doden van een aan haar gewijd hert door de koning. Agamemnon kan de vloek ongedaan maken door zijn dochter Iphigeneia te offeren. Na een lange tweestrijd besluit de vorst om haar onder valse voorwendselen naar Aulis te lokken, waar zij zogenaamd in het huwelijk zal treden met de Griekse held Achilles. Op het moment dat Iphigeneia daadwerkelijk dreigt te worden geofferd op een altaar, vervangt Artemis haar door een hinde. De offering van Iphigeneia in Aulis werd in de 17e eeuw enkele malen uitgebeeld, onder andere door Rombout van Troyen, Willem de Poorter, Jacob de Wet, Pieter Codde, Jan Steen, Richard Brakenburg en Arnold Houbraken. De versie van Leonart Bramer kenmerkt zich door een uitgesproken maniëristische compositie, waarbij de centrale handeling naar de achtergrond is verplaatst en het beeld voor een groot deel in beslag wordt genomen door bijfiguren op de voorgrond. Niettemin zorgen de heldere opbouw en effectieve belichting van het tafereel voor een pakkend resultaat, waarbij de blik van de toeschouwer onmiddellijk naar de wanhopige Iphigeneia wordt getrokken die op het punt staat geofferd te worden. Met een laatste smeekbede richt zij zich tot de links bovenin de wolken tronende Artemis, herkenbaar aan de maansikkel op haar voorhoofd. Mogelijk stelt de geharnaste ruiter rechts op de voorgrond Achilles voor. Deze Griek speelt nog na zijn dood een rol in de strijd om Troje, zoals te zien is op het pendant van dit schilderijtje met de Twist tussen Ajax en Odysseus om het bezit van Achilles' wapenuitrusting na diens sneuvelen voor de muren van Troje. 
Eveneens als de offering van Iphigeneia is het ontwerp ontleend aan Ovidius' Metamorphosen. In de populiere uitgaven van Muller welke respectievelijk de offering van Iphigeneia en de twist tussen Ajax en Odysseus laten zien. Dit verklaart wellicht de combinatie van deze thema's in het Delftse pendantenpaar. Mogelijk hebben de schilderijtjes zelf deel uitgemaakt van een grotere serie scènes uit de Metamorphosen.

Het offer van Iphigeneia

Cornelis Henning

Foto's Korte Delft G 18, Middelburg

Maarten van Heemskerck

Portret van Aert Witte van der Goes (1475 -1545)

Koninklijke Begeer [Voorschoten]

Het Prinsenhof complex te Delft

Vaandels werden gebruikt bij officiële gelegenheden zoals de jaarlijkse schuttersparade. Het vaandel stond symbool voor de gehele compagnie. Bovenaan dit vaandel staat het wapen van Delft, met daaronder een bladerkrans in goud. Het oorspronkelijke formaat was 2,10 bij 1,80 meter. Dit vaandel lijkt sterk op die van het schuttersstuk van Jacob II Willemsz. Delff, maar is van latere datum. 
 
Standards were employed on official occasions such as the annual militia procession. The standard was an embem of the entire company. The arms of Delft appear at the top of this standard, above a foliate wreath in gold. The original format was 2,10 bij 1,80 metres. The standard closely resembles that of the militia portrait by Jacob II Willemsz. Delff, but is actually later.

Fragment van het vaandel van het Witte Vendel

Bierpul met deksel

De tentoonstelling Delftse Blik op je veilig voelen, eerder te zien op de Oude Delft, gaat on tour de wijken in! De eerste nieuwe plek is winkelcentrum De Hoven. Op vrijdag 5 juli om 15.00 uur was de informele opening samen met de deelnemers van de Delftse Blik, wethouder Joëlle Gooijer en winkeliers van winkelcentrum De Hoven. In de tentoonstelling geven acht Delftenaren antwoord op de vraag: ‘Wat betekent veiligheid voor jou?’. De tentoonstelling staat in De Hoven tot eind augustus en verhuist dan verder.

Tentoonstelling Delftse Blik op je veilig voelen

Piet Kramer

Kermis op de Nieuwe Langendijk, Delft

Frans Hogenberg

Moord tijdens de Bartholomeüsnacht, 1572

Dericks & Geldens, Druten

Bij de negentiende-eeuwse restauratie van de Historische Zaal van Het Prinsenhof werden deze haardstenen in basreliëf gemaakt met het bijbelse verhaal van de kuise Susanna (DK 9), naar originelen die zich in het Rijksmuseum Amsterdam bevinden. 
 
B: haardsteen met het tafereel van de twee ouderlingen die worden weggevoerd om gedood te worden.

De kuise Susanna: de ouderlingen worden weggevoerd om gedood te worden

Gerard van Honthorst

Portret van Johanna Spieringh Gulden Croon

Roel van Boshuysen May

Delfia laatste voorstelling

Jaap van den Ende

Blauwe schaduw

Leon Senf

Schotel met een hert in een omgeving van slingerende bloem- en bladranken in lusterglazuur met de kleuren turkoois, donkerblauw, oker, roze en goud. Op de onderrand is een lijnmotief in okergeel. 
Leon Senf werkte vanaf 1878 tot 1930 bij aardewerkfabriek De Porceleyne Fles. Hij ontwikkelde zich van leerling tot leidinggevend ontwerper en ontwikkelde zich in zijn vrije tijd ook als kunstenaar. Senf was ook betrokken bij diverse experimenten op het gebied van keramiek en glazuren. Lusterglazuur werd al vanaf 1892 ontwikkeld, maar pas vanaf circa 1910 voor figuratieve decoraties gebruikt. 
Het turkoois glazuur op de rand wordt op verschillende plekken onderbroken door een rozige glazuur. Deze onderbreking is niet repetitief, waardoor het lijkt alsof het glazuur niet overal evengoed heeft gehecht tijdens het bakproces. De techniek voor lusterglazuur vereiste dat een voorwerp vier maal werd gebakken, waardoor de kans op misbaksels groot was. Echter, dit bord kan niet als zodanig herkend worden.

Schotel met hert

Albertus Willem Wijkniet

Beschrijving van het (kunst)werk: Paarden in verschillende kleuren op een ondergrond van bont gekleurde vlakken. 
Op de achterkant op het houten frame staat de naam A.W. Wijkniet, de titel 'Kudde wilde paarden' en een prijs f 750,- geschreven. 
Daarnaast staat er een stempel van A.W. Wijkniet met het adres Sperwerlaan 8, Den Haag.

Kudde wilde paarden

Ruiterbeeld van prins Maurits (1567-1625)

Koninklijke Tichelaar Makkum

Bezoekers bij de trap in het Prinsenhof te Delft waar Willem van Oranje is vermoord door Balthasar Gerards op 10 juli 1584. Een man leest het tekstbordje, een vrouw met een jongen komen de trap af.

Bezoekers bij de trap waar Willem van Oranje is vermoord

Vaandel 'Buurtvereeniging Rietveld'

Thomas van der Wilt

In 1727 schilderde Thomas van der Wilt deze anatomische les in het Theatrum Anatomicum aan de Verwersdijk. De stadsanatoom Abraham van Bleyswijk toont de verzamelde medici met een aanwijsstokje de armspieren van het lijk. Uit de plaatsing van de chirurgijns en de ballustrades is de ronde opbouw van het Theatrum af te leiden. De schilder heeft de achtergrond versierd met bogen en klassieke beelden. Voor de arm van het lijk staat een brandende kaars. Deze kaars, die we ook in het schilderij van Van Mierevelt aantreffen, kan de kortstondigheid van het leven symboliseren. De schilder zal echter bij de sectie ook echte kaarsen hebben gezien. Men gebruikte geparfumeerde kaarsen om de stank van het lijk te verminderen. Voor ditzelfde doel gebruikte men ook 'ruykballetjes', die enkele doktoren op het schilderij in de hand hebben.

Anatomische les door Abraham Cornelisz. van Bleiswijck

Baton, militair onderscheidingsteken, voorkant veelkleurig, achterkant rood en koperkleurig. 
 
Voorkant nog opgesierd met een groot aantal lintjes (erekruizen, medailles etc). 
Kruizen met kroon erboven, medailles met de beeltenis van Koningin Juliana en de ander met Koningin Wilhelmina en Koningin Juliana. Ook nog een insigne met het getal 38 (38 jaar trouwe dienst?)

Lint met de tekst 'Dem Andenken König Wilhelm III Oberstinhaber des ehem. 2 Westfälischen Husaren. Rgt. nr. 11'

Ionisch kapiteel met wapen van Delft

Rijk van Lavieren

Berglandschap met twee hutten

Lezende vrouw onder een boom

Jan Theuns

Gezicht op Delft vanuit het zuiden?

Een erehaag van gidsen, padvindsters en kabouters voor de "MoVaVeDo" (Moeder Van Vele Dochters) op het binnenplein van de Lakenhal. (bron Leidsch Dagblad, 21 mei 1954)

Bezoek van H.M. de Koningin Juliana en Prins Bernhard aan Leiden, 1954

Henk Peeters

Koeprint

Van Kempen & Zn, Voorschoten

Cloisonné tegel Broederschap der notarissen

We vertellen u graag meer over ons beleid.

Privacy- & cookiebeleid

Peter Odijk

Portret van een vrouw

Verstoting van Hagar door Abraham

Deze schotel met het opschrift 'Amor' vertoont het signatuur van de ontwerper Adolf le Comte (1850-1921). 
Het decor is in neorenaissancistische stijl uitgevoerd, waarbij Le Comte teruggreep op motieven als de hoorn des overvloeds en een maskaron. 
Toen eenmaal het Delftse aardewerk met een, op een witte scherf in blauw uitgevoerd decor de markt had veroverd, ontstond er ruimte voor nieuwe ideeën op het gebied van vormgeving en versiering. 
Dergelijke vernieuwingen kwamen met name van Le Comte in 1877 door Joost Thooft werd aangetrokken als artistiek adviseur en ontwerper. 
Naast het opleiden van een aantal schilders, waren zijn belangrijkste taken het ontwerpen van nieuwe decors en het vergroten van het modellenbestand. 
Vanaf het moment dat Le Comte werd aangesteld, zijn de door hem ontworpen objecten op tentoonstellingen bekroond. 
Uit een herinneringsdocument uit 1885 waarin de jury 'eene Eerste Bekroning' toegekend heeft aan 'Joost Thooft en Labouchère voor geschilderde tegels', blijkt dat Le Comte ook bemoeienis heeft gehad met de organisatie van de Internationale Tentoonstelling van Decoratief Aardewerk en Gebrand Glas uit dit jaar. 
In 1903 vierde Le Comte zijn 25-jarig jubileum dat door bekende kunstenaars en kunstindustriëlen werd bezocht.

Schotel 'Amor'

Bernard Picart

Portret van graaf Lamoraal van Egmont

Koninklijke van Kempen en Begeer

Delftse Vroedschapspenning

Jacobus Anthonie Meessen

Areng (houtskool) koopman

Simon Fokke

Aert Schouman

Isaac Tirion

De moord op Willem van Oranje is op vele manieren verbeeld. Vaak speelt de moord zich daarbij af in een fantasiedecor. De 18de-eeuwse gravure van Simon Fokke lijkt wel waarheidsgetrouw, tenminste wat de vorm van de ruimte betreft. De trap en het raam boven zijn duidelijk herkenbaar. Maar er zijn ook opvallende verschillen: de vloertegels liggen in een ruitpatroon, terwijl deze nu recht liggen. Het is niet met zekerheid te zeggen hoe de ruimte er ten tijde van de moord uitzag. Fokke maakte de gravure voor het geschiedenisboek Vaderlandsche historie van Jan Wagenaar uit 1752. 
 
The assassination of William of Orange is presented in various ways, often within an imaginary setting. This 18th century etching by Simon Fokke appears to be real, at least as far as the form and space are concerned. The stairs and the window above are easy to recognise. But there are also remarkable differences: the floor tiles seen here in a chequered pattern are now straight. Unfortunately it remains uncertain what the room actually looked like at the time of the murder. Fokke made this etching for the 1752 book Vaderlandsche historie (History of the Nation) by Jan Wagenaar.

Moord op Willem van Oranje door Balthasar Gerard te Delft, 10 juli 1584

Plastiek van een bok

Op het doosje staat de volgende tekst: (tussen haakjes de hedendaagse benaming) 
Anno 1684 dato 18 Xber (december) uijt Delft vertrocken, dito 20 te Hellevoet, 21 onder zeijl na Indien met d' fluijt Voorschooten, 1685, maij 12 aan den Caab (Kaap de Goede Hoop), 21 augustus op Batavia, 23 na Zouratta (Surat, India) met Odijk, 15 9ber (november) gekomen, 1686 maart 10 na Brootchia (Bharuch, India) en Amedabad (Ahmadabad, India), 1687 na Zourattta, 25 april Adrichem, na 3 junij in Persia, 1690 januari in de ambass. v. J.v.L. door enige struijkrovers, 6 april veradis swaar gequest, 20 maij door Laar en Chiraaf na 't hoff van Spohan (Esfahan, Iran), 1691 februari 10 over land na Bassoura (Al Basrah, Irak) voor Secunde, 7ber (september) 10 opperhooft, 1692 door den oorlog etc. 5 meij gevlugt, 6 junij in Gamron (Bandar-e-Abbas, Iran), 1693 7ber (september) met Chilida na Batavia, in 8ber (oktober) op Mallebaer (Malabarkust, India), 9ber (november) Ceijlon, 1694 april 3 op Batavia en julij 8 getrouwt aldaer, 1697 meij 5 met d' Nirop (de Nierop) over Siam na Japan, 1698 julij met d' Handboog na Japan, 1699 augustus in 't casteel pakhuijsmr., 1700 aan de westside Secunde administrateur, 1704 januari ultimo moeder Taalman gestorven, februari hooft administrateur der W.Z., 1707 junij suster D' Heijde gestorven, 9ber (november) 10 met Beijeren na Holland, 9ber (november) 21 seer leck weer na Batavia, xber (december) 20 met Donkervliet de nova in zee, 1708 januari 2 mijn seer waerde huijsvrouw Joh. Taalman op de gemelde bodem (het genoemde schip) overleden, 15 februari aan en 23 april van de Cabo, den 14 september behoude in Helfut (Hellevoetsluis) en den 15 dito godtloff weder in mijne gebortestadt Delft' 
 
Maximiliaan de Rave (1666 – 1725) liet na zijn terugkeer uit de Oost dit snuifdoosje maken. De belangrijkste data van zijn jarenlange verblijf in Azië zijn op de onderkant gegraveerd. Hij vertrok op 18 december 1684 uit Delft en arriveerde tien maanden later op 21 augustus 1685 in Batavia. Hij kwam 24 jaren later weer terug in Delft. 
 
Op basis van een vergelijking van de genoemde plaatsen op het doosje in combinatie met de generale landmonsterrollen bij het Rijksarchief kon de eigenaar van dit doosje vastgesteld worden: Maximiliaan de Rave (1666 – 1725). Hij begint als boekhouder in Bassoura, vervult in 1700 dezelfde rol op Batavia. In 1703 wordt hij benoemd tot vaandrig van de stadspennisten en in 1704 wordt hij aangesteld als administrateur. Nadat hij in 1705 de rang van ‘koopman’ krijgt wordt hij in 1707 weer naar Nederland terug gestuurd. 
 
Maximiliaan is op zijn 18de jaar vertrokken uit Delft, trouwt op 28-jarige leeftijd met Johanna Paalman op Batavia en keert na 24 jaar weer terug in Delft. Omdat zijn vrouw onderweg naar Nederland (in 1708) sterft, hertrouwt Maximiliaan in 1709 met Maria Durve. 
 
De dame die aan de binnenkant van het deksel is geschilderd zou Maximiliaans overleden vrouw Johanna Taalman kunnen zijn. Het doosje herinnert aan de lange reis die De Rave heeft gemaakt. Of dit portretje is nagemaakt van een bestaand portret is niet bekend.

Snuifdoosje waarop een reisbeschrijving van een Delftenaar naar Oostindië en zijn verblijf aldaar

Pieter de Hooch in Delft. Uit de schaduw van Vermeer is in het museum de eerste overzichtstentoonstelling van de beroemde 17de-eeuwse schilder. Met deze eerste overzichtstentoonstelling op eigen bodem krijgt Pieter de Hooch eindelijk de aandacht waar hij met zijn statuur recht op heeft. Na Johannes Vermeer wordt Pieter de Hooch internationaal beschouwd als de beroemdste Delftse meester van de Gouden Eeuw. In de tentoonstelling staan de schilderijen die De Hooch in Delft heeft gemaakt (ca. 1652-1660) centraal: zijn mooiste binnenplaatsen en interieurs keren terug naar de stad waar ze bijna 400 jaar geleden zijn geschilderd.

Pieter de Hooch in Delft. Uit de schaduw van Vermeer

Jacobus Buys

portret van Karel V (1500 - 1568)

Max Nauta

Willem Adriaan van Konijnenburg

Schrier en De Ru

Proefraam voor het Vorstinnenraam in de Nieuwe Kerk te Delft: Louise de Coligny met Frederik Hendrik op de arm

Wouter Muller

Penning met op de voorzijde een borststuk van Cornelis Tromp waarboven twee tritons lauwerkrans houden te midden van wapentuig, daaronder banderol met opschrift 'Cornelis Tromp Luyt Admiraal v. Holl.' binnen omschrift 'Soo beeldt men Tromp hier af des Amstel admiraal hij steeckt de zee in brandt gelyck een blixemstraal A° 1666' 
Op de keerzijde zeeslag binnen omschrift.

Penning op Cornelis Tromp ter herdenking van de Vierdaagse Zeeslag

Hendrikus Johannes Franciscus van Langen

Oude Delft

Dirck Harlees

De Porceleyne Fles

Het unieke karakter van dit voorwerp ligt in het feit dat het hier om een plateelbakkersproef gaat, die in 1654 werd ingevoerd voor het behalen van het meesterschap. 
De drie verplichte voorwerpen om deze proef met goed gevolg te doorstaan, waren 'een sirooppot, een winckel salaet schotel, ende een ront zoutvat van binnen hol uijt een stuck gedraijt', aldus een gildenbepaling uit 1654. 
De plateelbakkers vielen onder het Delftse Lucasgilde. 
Na een leertijd van zes jaar bij een meester, kon een leerling een proef afleggen 'tzij als draijers ofte als schilders'. 
Gelet op het opschrift op deze voorwerpen is het duidelijk wat wij heden ten dage dienen te verstaan onder een sirooppot, 'salaet' schotel en een rond zoutvat. Talloze boedelbeschrijvingen vermelden 'winckel salaet' schotels en strooppotten, waarvan we ons dankzij deze stukken dus een idee kunnen vormen van de verschijningsvorm. 
Slechts geregistreerde meesters mochten in Delft een plateelbakkerij leiden. Voorwaarde hiervoor was het bezit van poorterrecht, een bepaling waarmee het mogelijk was 'vreemde' (van buiten Delft) meesters te weren. 
De proef kon echter wel worden afgelegd door een meester of een leerling uit een andere stad, mits hij 'bij behoorl. attestatie uijt andere steden doen blijcken dat hij aldaer meester ware geweeste ofte den tijt van zes jaren voors. bij meesters geleert hadde'. 
De leerling diende in ieder geval de volledige zes jaar bij een meester in de leer te zijn geweest. 
Om een plateelbakkerij te leiden, moest een 'vreemde' meester wel nog het poorterrecht verwerven. 
De proef werd afgenomen in het huis van de 'oudsten hoffman', waarmee de langst in functie zijnde hoofdman van het Lucasgilde werd bedoeld. 
Als een meester kwam te overlijden, mocht zijn weduwe 'de neringe zonder prouff te doen (¿) continueren, haer leven langh'. 
In het geval dat zij was hertrouwd en kwam te overlijden, dan diende haar man 'de neringe willen[de] continueren, gehouden zijn hare prouven te doen binnen de zes weken naert overlijden van hare vrouwen'.

Delftse Plateelbakkersproef voor het behalen van het meesterschap in de vorm van een stroopkan met het wapen van het Sint Lucasgilde

Jubileum feesten Leiden - 1948

Robert Smit

Beschrijving van het (kunst)werk: Grijze en zwarte lijnen lopen kris kras door elkaar

Zonder titel

Margriet Smulders

Song of Songs III

K. Fuhri

Standbeeld en praalgraf van Willem van Oranje

Legitimatiepenning van de adjunct-opperbrandmeester

'd' Arminianze Schans tot Leyden'

W. Dammel

Ludwig Rohbock

Gustaf Georg Lange, Darmstadt

Graftombe van prins Willem I

Ki Ledjar Subroto

wajang kulit in de vorm van een Nederlandse soldaat


Diana van Hal

'Dit is de meest abstracte van de serie blue prints en ook die waarbij het meest van stofmotieven is uitgegaan. Het was dan ook de eerste prent. Het is heel spannend om van veelkleurigheid - mijn normale werkwijze - als het ware terug te gaan naar een minimaal kleurgebruik. Vooral het spel tussen blauw en blauw-zwart maakte veel los (citroengeel is toegevoegd voor licht en contrast). Het zal nog lang naklinken in mijn werk, denk ik zo.'

Blue Print I

Marri Oosterholt

Kleurvlekken

Rechts op een ronde stenen verhoging toont Judith het hoofd van Holofernes aan het leger. Rechts opzij achter haar staat haar dienares met het doek waar het hoofd uigehaald is. 
Rechts op de voorgrond een soldaat met fakkel op een lange stok, gekleed in Romeins aandoende soldatenkleding. 
Op de achtergrond twee grote versierde zuilen gedecoreerd zoals de zuil van Trajanus waartussen een rond tempelachtig bouwwerk. Verder op de achtergrond een fantasiearchitectuur.

Judith met het hoofd van Holofernes

Babi (varkens) chinees

Our collection

Sort by

Nautilusbeker met zingende faunen

Nautilusbeker

Nautilusbeker

Bokaal 'Salus Patriae'

Bokaal Delftsche schutterij

Bokaal met afbeelding van Charitas

bokaal toegewijd aan vriendschap en broedertrouw

Dekselbokaal 't Behoude vaaren van het schip Walenburg'

Dekselbokaal met daarop koningin Caroline van Engeland (1683 - 1737)

Verguld zilveren bokaal

View

About us

Address

Towards a new museum

Stay in touch

Will you accept our cookies?

Our collection

Sort by

Nautilusbeker met zingende faunen

Nautilusbeker

Nautilusbeker

Bokaal 'Salus Patriae'

Bokaal Delftsche schutterij

Bokaal met afbeelding van Charitas

bokaal toegewijd aan vriendschap en broedertrouw

Dekselbokaal 't Behoude vaaren van het schip Walenburg'

Dekselbokaal met daarop koningin Caroline van Engeland (1683 - 1737)

Verguld zilveren bokaal

View

About us

Address

Towards a new museum

Sign up to our newsletter

Stay in touch

Will you accept our cookies?