Vandaag zijn we open van 11.00 tot 17.00 uur.

Plan je bezoek

If you know when you will be visiting the museum, book your tickets now, online.

Book your tickets online

William the Silent

Van februari tot juni 2023 presenteerden we de tentoonstelling Het Delft van Vermeer. Wie was deze beroemde schilder? Hoe was hij verbonden aan Delft? En hoe zag Delft er eigenlijk uit in de 17de eeuw? We blikken terug op een uitzonderlijke tentoonstelling aan de hand van enkele highlights.

Een terugblik op de tentoonstelling 

Highlights uit Het Delft van Vermeer

Prinsenhof delft homepage

onbekend

Kraantjeskan in de vorm van een op een bank zittende dame op een tweetrapsgewijs verhoogd voetstuk met licht geschulpte wanden. Onder het afneembaar hoofddeksel bevindt zich een vulgat. Aan de voorkant op het voetstuk bevindt zich een kraan. 
 
De dame draagt een japon met een strooipatroon van ranken met gele, oranjerode en mangaankleurige bloemen, afgebiesd met een sierrand van oranje bessen. Het bijpassende jak is gedecoreerd met een blauw rankenpatroon. Haar hals is bedekt met een blauwe schakelband. Op het hoofd een platte gele hoed met sierrand. 
Het opgebonden haar wordt aan weerszijden van het achterhoofd bijeengehouden door blauwwitte ronde band. Ze draagt gele schoentjes. De ogen, neusgaten, mond en oren zijn met kleur aangegeven. Haar rechterhand hield misschien een glaasje vast, haar linkerhand ligt tegen haar linkerknie. 
De bank heeft een geel dek en een massief onderstel wat is geaccentueerd met gele lijnen. Het voetstuk heeft mangane randen en aan de voorzijde aan harpvormige opening geflankeerd door acanthusblad. De achterzijde van het voetstuk is ongedecoreerd.

Kraantjeskan in de vorm van een zittende dame

Weet je al wanneer je ons museum gaat bezoeken? Je bestelt alvast eenvoudig je tickets online.

Koop je tickets alvast online

Willem van Oranje

Bij Museum Prinsenhof Delft vertellen we verhalen aan de hand van 3 thema’s die onmisbaar zijn in Delft: Willem van Oranje, Delfts Blauw en Delftse Meesters. Daarnaast inspireert het museum met wisselende tentoonstellingen. En met projecten zoals de Delftse Blik. We willen dat iedere bezoeker zich herkent én welkom voelt. Het museum is een voormalig klooster en werd gebruikt als hof van Willem van Oranje. Het gebouw staat in de top 100 van de Rijksdienst voor de Monumentenzorg.

Over het museum

Van 18 oktober 2024 t/m 5 januari 2025 pakt Museum Prinsenhof Delft uit met de tentoonstelling De KunstParade. Verrassend – Kleurrijk – Hedendaags. Een omvangrijke selectie kunstwerken, van gevestigde en opkomende kunstenaars die een bijzondere band met Delft hebben, is voor het eerst samen te zien. In de feestelijk vormgegeven tentoonstelling geven 38 grote installaties, objecten, schilderijen en tekeningen een kijkje in de nieuwe beeldende kracht die de stad voortbrengt. De KunstParade strooit de werken als confetti over de museumzalen en ver daarbuiten én verrast keer op keer. Deze laatste tentoonstelling voor de tijdelijke sluit van het museum voor een grootschalige verbouwing, is een mooie opmaat naar het ‘nieuwe’ museum waarin er meer ruimte is voor kunst uit de 20ste en 21ste eeuw.

De KunstParade

Henk Tieman

De Porceleyne Fles - Royal Delft

De groei

Herman Frederik Carel ten Kate

Bijbelles in de kapel van het Prinsenhof

Nederlandsche Oliefabriek 

40-jarig jubileumboek Oliefabrieken Calvé-Delft

Beeld of balkdrager voorstellende een heilige diaken

Blik Delfia braadolie / minjak goreng

Blik, produktverpakking voor Delfia braadolie / minjak goreng

Het schoteltje heeft een standring, een licht oplopende rand en een stuitrandje op het plat. Het kommetje is licht concaaf-conisch van vorm en heeft een standring. Het schoteltje heeft op het plat een centraal floraalmotief met daaromheen een decor van bloesemtakken, een spelend zotje en een oosterse dame, een zogenoemde 'lange Lijs', gezeten op een rots. Langs de rand loopt een band met swastikavormig servetwerk. De buitenwand heeft een decor van boeddhistische symbolen. Het kommetje heeft op het plat, binnen een dubbele cirkel, een decor van een rots met gras. Langs de rand loopt een band met swastikavormig servetwerk. De buitenwand is gedecoreerd met een treurwilg, een zotje en een lange Lijs.

Gepolychromeerd houten beeld van Hanuman, overhoeks staande op een voetstuk met zwart en gouden wolkenmotief, zijn apenvoeten van elkaar en de knieën gebogen. Hij heeft de armen gebogen en de handen in de zij. De aap heeft aan zijn rechterhand een lange gebogen duimnagel. Zijn lichaam is lichtblauw gekleurd, terwijl op armen en benen en in de oksels zwarte haartjes zijn weergegeven. 
Zijn korte broek is rood met in verguldsel een Chinees siermotief. Verder heeft hij een schouderbedekking met franje, vergulde sieraden: halsketting, waardigheidsteken en een gordel, met in een driehoek twee banen over de dijen. Van de korte dodot zijn plooien zichtbaar tussen de voeten, achter en op zij van de figuur. Zijn staart houdt hij sierlijk in drie bochten, die eindigen in een vergulde knop, omhoog. De figuur is moeilijk te identificeren, daar hij de blauwe kleur van Nila heeft maar de lange duimnagel van Hanoman, die gewoonlijk als een witte aap wordt voorgesteld met een geblokte dodot, ten teken dat hij kan vliegen.

Gepolychromeerd houten beeld van Hanuman

Op 10 juli 1584, wordt in het Prinsenhof Willem van Oranje doodgeschoten. De kogelgaten die achterblijven in de muur, herinneren nog elke dag aan deze tragische en cruciale gebeurtenis uit de Nederlandse geschiedenis. In Museum Prinsenhof Delft ervaar je het verhaal van prins Willem van Oranje in Delft. Wat zijn komst betekende voor de stad en hoe hij en zijn nakomelingen het fundament van dit land legden. In het Prinsenhof loop je door de vertrekken waar Willem van Oranje en zijn familieleden verbleven, en sta je oog in oog met de kogelgaten.

Delft en Willem van Oranje (1533-1584) zijn onlosmakelijk met elkaar verbonden. Wie is deze sleutelfiguur uit de Nederlandse geschiedenis? Ontdek hier de belangrijkste gebeurtenissen in zijn leven, van zijn geboorte tot aan zijn dood in het Prinsenhof. 

Wie was Willem van Oranje?

Speld met het wapen van Zuid-Holland

Ernst Witkamp

Roeloffzen & Hübner

Diploma, gouden medaille toegekend aan de Nederlandsche Oliefabriek voor hun tafeloliën ingezonden op de Tentoonstelling van Voedingsmiddelen te Amsterdam in 1887.

Diploma, gouden medaille toegekend aan de Nederlandsche Oliefabriek voor hun tafeloliën ingezonden op de Tentoonstelling van Voedingsmiddelen te Amsterdam in 1887

Sluit op zondagmiddag aan bij de gratis instaprondleiding en ontdek het museum.

Instaprondleiding

Heb je een vraag? Neemt gerust contact met ons op, we helpen je graag.

Contact

Opvallend bij deze terrine zijn de Hollandse waterlandschappen en het opschrift 'De Porceleyne Fles'.

Chris Dagradi

Een bewolkte zilveren hemel, bevroren aarde, droog okerkleurig gras. Een blik naar de wijk vanaf een braakliggend weiland langs de Delfgauwseweg. Een smalle sloot als grens tussen de stad en de polder. Hier is een weerspiegeling van een weerspiegeling. Afstand nemen van de stad maar tegelijk afstand nemen van de wildheid van het braakliggende land. Een omgevouwen beeld waarin de verschuiving tussen tussen stad en land zorgt voor een constant dubbel afscheid. Ongrijpbare elementen; licht en atmosfeer worden geslepen tot een diamant gemengd met asfalt en onkruid.

Reflections

Steven van der Kruit

Breuklijnen

Pieter van Abeele

penning met een halfportret van Frederik Hendrik, geharnast en omhangen met ridderorde van St-Joris, en omschrift: 'Frid.Henricus.D.G.Princ.Aurai.Com.Nass.Ec'.

Penning met portret van Frederik Hendrik

Jackson Li

Adolf le Comte

J.D. van Velzen

Aan het einde van de negentiende eeuw bewerkstelligde tsaar Nicolaas II van Rusland (1868-1918) dat conflicten tussen volkeren door middel van arbitrage worden opgelost. 
Over deze kwestie werd in 1899 te Den Haag de eerste internationale conferentie gehouden. Hierbij werd besloten het nog op te richten Internationale Hof van Justitie en het Hof van Arbitrage in deze stad te vestigen. De Franse architect L.M. Cordonnier kreeg de opdracht een gebouw hiervoor te ontwerpen. Hij werkte daarbij samen met prof.ir. J.A.G. van der Steur. In 1913 werd de bouw voltooid van 'Het Vredespaleis' zoals dit bouwwerk al spoedig in de volksmond werd genoemd. De bouw werd mede mogelijk gemaakt door een genereuze schenking van de Amerikaanse filantroop Andrew Carnegie. Alle naties droegen bij door kunst- en kunstnijverheid objecten te schenken, hetgeen de samenwerking tussen de landen symboliseert. De decoratie van deze 'tempel voor de vrede' werd uitgevoerd door diverse kunstindustriële bedrijven waaronder Brouwers aardewerkfabriek Leiderdorp, De Porceleyne Fles en meubelbedrijf H. Pander en Zonen uit Den Haag. De leiding was in handen van de Haagse architect en decorateur Herman Rosse (1887-1965). 
Een schenking van de Nederlandse regering bestond uit de zeven glas-in-lood ramen boven de hoofdtrap. De opdracht tot vervaardiging werd verstrekt aan het atelier van Jan Schouten (1852-1937) die de opdracht doorspeelde aan Adolf le Comte. 
De zeven grote ramen bestaan uit een rond venster met hieronder een dubbel boograam en een titelraam. Volgens een verklaring van Le Comte symboliseren de afbeeldingen op deze ramen enerzijds de zegeningen van de Vrede, anderzijds de Oorlog en de hieruit voortvloeiende Dood met alle gevolgen van dien. Het ronde venster boven het middelste raam 'Pax in Terris' (Vrede op aarde), toont een zittende vrouwenfiguur met een muts op het hoofd. De armen houdt zij gestrekt aan weerszijden van haar lichaam. Deze zittende vrouw vertoont sterke overeenkomsten met de vrouw op deze schotel, die wordt geflankeerd door de personificaties van De Vrede en Justitia. Ongetwijfeld verwijst het opschrift 'Anno 1913 pax in terras' eveneens naar de voorstelling op dit roosvenster in het Vredespaleis.

Herinneringsschotel ter gelegenheid van de opening van het Vredespaleis

Henricus Arnoldus Piccardt

De Porceleyne Fles

Bord met transferprint in mangaan. Op het plat is een bloempot met diverse bloemen en rondom bloemranken en vogels. Op de rand zijn diverse florale motieven. Op de achterkant staart in een zwart geschilderde tekst: 'Steen uit Engeland // En Glans van den Heer Piccardt // gebakken alhier den 2e Junij 1845 // Delft' 
 
H.A. Piccardt had veel concurrentie van het populaire Engelse industriële aardewerk, waardoor hij zijn traditionele tinglazuuraardewerkproductie aanpastte aan dit modernere goed. 
 
In 1804 verkoopt Dirck Harlees de plateelfabriek aan Henricus Arnoldus Piccardt. Harlees gaat hierbij tevens de verplichting aan Piccardt gedurende een periode van twee jaar wegwijs te maken in het plateelbakkersvak. Om concurrentie vanuit zowel het binnen- als buitenland het hoofd te bieden, ontwikkelde Piccardt een nieuwe techniek om een harder soort aardewerk te fabriceren. In vergelijking met de bestaande Delftse faience was dit een sterkere en goedkopere keramieksoort met een witte scherf. Hiermee werd getracht het Engelse roomkleurige aardewerk, het zogenaamde creamware van met name Josiah Wedgwood (1730-1795) te imiteren. Dit creamware werd al vanaf het midden van de achttiende eeuw geïmporteerd en vormde een serieuze bedreiging voor de Delftse markt. 
Piccardt reisde naar Engeland om het productieproces nader te bestuderen. In 1811 ging hij een compagnieschap aan met een zekere Herman Bezoet de Bie om 'te exerceeren de fabricq van Delftsch en Engelsch aardewerk', voor een periode van twaalf jaar. Twee jaar later werd deze overeenkomst ontbonden. Piccardt doet opnieuw een poging tot een samenwerkingsverband. Dit keer met de graveur Leonardus Schweickhardt die zich bezig zal houden met het 'drukken op aardewerk'. Alle moeite werd uiteindelijk beloond; voor bevredigende resultaten ontving hij diverse prijzen en eervolle vermeldingen.

Erik Pape

Avond

Steengoed (bier)kan met een lintoor uit het Westerwald.

Zhang Ling Yun

Jan Naezer

5e staat no 4073

Cornelis van Dijck

Olie- en azijnstel op zes pootjes. De geprofileerde ringen voor de flessen, verbonden door tweemaal drie voluutpoten, Bakjes verbonden door gebogen zijden van een zeshoek, de middelstang geprofileerd en bekroond met symmetrisch handvat van c-voluten, kleine lambrequin en knopje.

Olie- en azijnstel in Lodewijk XIV-stijl

Amalia. Ambitie met Allure

Medailles van Gunther Jean van Kinschot, 1784-1844

'nexa, asepta delft'

Rijk van Lavieren

Halfnaakte man met stok in de handen

Hendrick Goltzius

Tegeltableau van 4x3 tegels met een krijger, Manlius Torquatus die zijn zwaard trekt, staande tussen twee bloeiende planten. De figuur staat onder een zuilenboog bekroond met een masker en versierd met bloem- en bladornament.

Manlius Torquatus

Onafhankelijk Nederland 17 nov. 1813 - 1913

Bernard Romein

Reclamefolder 'Het opfokken van kuikens met Calvé's opfokvoer'

Herman Veldhuis

Identiteitsplaatje met de tekst (2x vermeld) Nederland, van Kinschot, Gaspard H.A. 
Het plaatje heeft een breeklijn.

Identiteitsplaatje G.H.A. (Gaspard) van Kinschot

Plastiek van een vioolspelende aap

Leonaert Bramer

Adoni Bezek verminkt zeventig koningen

De Bocht

Affiche 'Delftsche slaolie, Jij bent net als Calvé, de zuinigste, de beste!'

Affiche 'Delftsche slaolie, Jij bent net als Calvé, de zuinigste, de beste!'

Penning op het sneuvelen van Maerten Harpertsz. Tromp op 10 augustus 1653 in de zeeslag bij Ter Heijde

De Roos

Het zonder standring uitgevoerde bord loopt aan de achterkant een weinig bol naar een vlak middendeel. Op het plat aan de voorzijde is een wezen afgebeeld dat zaait op een akker. Naast de akker zitten figuren tegen een rots en onder een boom. In de achtergrond zijn huizen en een kerktoren te zien. Op de rand zijn putti afgebeeld met fruit. 
Mythologisch?

Cachet van Hugo de Groot

Stokwapens hebben betrekking op alle blanke wapens die op een stok of schacht zijn gemonteerd. Ze komen pas voor op schuttersstukken in het vierde kwart van de zestiende eeuw als deze schilderijen een militair karakter krijgen. Het meest voorkomende stokwapen, ook op schilderijen is de piek, die een lengte had van 5 meter. Verwant aan de piek zijn de kleinere stokwapens met een relatief brede bladvormige, opengewerkte punt die al op de vroegste militaire schilderijen voorkomen als onderscheidingsteken van officieren. Een aantal stokwapens hadden naast hun betekenis als wapen een symbolische functie: ze werden gedragen om rang en autoriteit van de drager te onderstrepen. Dit komt vooral tot uiting bij stokwapens als hellebaarden en partizanen. 
 
Op de schuttersstukken rond 1580 worden de stokwapens gedragen door bevelvoerenden en hebben een decoratieve functie. De los aangebrachte zijden of wollen kwasten of troetels en het aan jachtwapens ontleende stokbeslag bestaande uit linten, textiel, leer en vergulde nagels kunnen worden genoemd. 
 
Hellebaard: 
Een hellebaard is een houw- en stootwapen uit de middeleeuwen. Het bestaat uit een lange stok met een ijzeren punt, en daaronder, tegenover elkaar geplaatst, een bijl en een haak. De hellebaard werd gebruikt ter bestrijding van ruiters door voetvolk. Sinds het laatste kwart van de 16de eeuw is de hellebaard een kenteken van de onderofficier geworden (sergeants en korporaals).

De blanc de Chine wierookstokjeshouder heeft de vorm van een boeddhistische leeuw op een sokkel. De manlijke leeuw, die op een slang bijt, heeft lange manen en een een bal onder de linker voorpoot. Naast de linker achterpoot bevindt zich het houdertje voor de wierookstokjes.

Tegeltableau met portret van Prinses Anna

Frans Hogenberg

Aankomst van aartshertog Matthias van Oostenrijk te Antwerpen, 21 november 1577. Matthias wordt verwelkomd door de prins van Oranje. De stoet trekt tussen hagen van soldaten langs het galgenveld naar de stad.

Intocht van aartshertog Matthias te Antwerpen, 11 november 1577

Willem Jacobsz. Delff

Michiel van Mierevelt

Portret van Ernst Casimir van Nassau

Museum Prinsenhof Delft

Engelstalige tentoonstellingsaffiche 'Delft Blauw. Kunst of Kitsch', 2012

Maggi Giles

'50, Wimpole Street'

Bob Bonies

Reeks van vijf geometrische, samengestelde vormen in telkens twee kleuren, gekozen uit de standaardreeks rood, wit, blauw, geel en groen. 
De werken van Bonies zijn veelal gericht op het principe van ordening en zijn geconstrueerd uit een regelmatige voortzetting van een deling, vergroting of koppeling van kleurvlakken. Het schilderij als een groepering van overzichtelijke (kleur)vlakken, als spanningsvelden met een asymetrisch evenwicht.

Motto: Haast U langzaam

Namen vermeld op de voorzijde: 
'Isaack Abrahamsen de Hees; Johannis Jacobse Bouwery; Josias du Lai; Philippus Luyda (Luda); Doude (Doe(de)) (Willems) de Man; Adriaen Brandt; Wouter Arentse (Arentsz.) van Kessel; Johannis Cruysbach; Dirck (Jacobsz.) Stolck; Joachem (Jochem) (Jansz.) van der Hulst; Arent Cranenborch, Goswinus van Oever; Claes Keiser; Jacobus van Kranenborch, Eliseus van Renssen (Rensen); Gillis (Pietersen) van Limburgh; Klaes Rires; Cornelis van Amsterdam; Jacobus van Hasselt; Joris van der Toren; Estienne Ronou; Hendrickus (Hendricus) van Anckeren; Jacobus Adriaense Brant; Nicolaes Spieringhshoeck (Spierijnxhoeck); Christiaen (Cristiaen) van Renssen (Rensen); Anthony (Antonis) Groen' 
 
Namen vermeld op de achterzijde: 
'Anthoni (Anthonij) (Gijsbrecht) Velsen; Johannis van Renssen (Rensen); Jan Gailliard; Willem Koperman; Jan Kruysbergh; Jacobus Haverschoeck (Havershoeck); Michgiel (Michiel) van Hasselt; Abram van Omering ( (Abraham Omrings); Willem de Man; Gerard Willebrantz (Willebrant); Dirck van Rijck; Pieter van der Hiel (Hiele(n)); Francois (Fransooys) van Rees; Johannis van der Pijl (Johannis Pijl); Johannes (Johannis) Santvoort; Michiel (Miegiel) van den Ende; Francois (Fransoys) van Dusseldorp; Cornelis de Man; Alewijn Verbrugge'

Insculpatieplaat

Eugène Lacomblé

Medaillon met portret van Antoine Corneille Oudemans (1831-1895)

Conische voet (latere vervanging). Stam met zware knoop met tranen boven een basisknoop. Conische kelk met afgeronde bodem. De kelk is gedecoreerd met het gekroonde wapen van de Republiek der Zeven Verenigde Provincien met klimmende leeuwen als schilddragers. Langs de mondrand aan de voorkant het opschrift 'Concordia res parvae crescunt', aan de achterkant 'waar eendracht zich met vriendschap paart, vind men het hoogst geluk op aard.

Kelkglas 'Concordia res parvae crescunt'

atelier A.N. de Lint

Henriëtte Vaillant

Vanaf 1916 werden enkele kleine plastieken gemaakt naar ontwerpen van kunstenaars die niet aan de fabriek waren verbonden. Het betrof hier voornamelijk dierfiguren. De modellen werden gemaakt door het atelier Odé, onder leiding van de beeldhouwer professor A.W.M. Odé (1865-1955) en de kunstenares H. Vaillant (1875-1949). Verschillende werken werden gerealiseerd, waaronder dit sculptuur van een doffer. De beeldjes werden uitgevoerd in aardewerk waaraan voor de stevigheid chamotteklei was toegevoegd. 
De beeldhouwer Odé was onder meer leraar aan de Academie van Beeldende Kunst in Den Haag (1898-1900). Hierna werd hij benoemd tot hoogleraar aan de Technische Hogeschool te Delft waar hij werkzaam was tot 1935. Hij raakte bekend door de beelddecoratie van bijvoorbeeld het Vredespaleis, het stadhuis in Rotterdam, en diverse monumenten voor bijvoorbeeld het Regentesseplein te Den Haag.

Dierplastiek van gestileerde duif

Beeld of balkdrager voorstellende Sint Simon

Sierbord met op het plat een patriottisch tafereel met leeuw en Nederlandse maagd. 
Voor en onder de maagd in twee opengeslagen boeken het opschrift: 'Voor Vheid' en 'En G Dienst'. Op de rand gelijkmatig verdeeld vier dichtregels: 'de Vrijheid spand Een groote boog', 'om vrijheid te verkrijge', 'maar di in vrijheyd leeft omhoog', 'doet de Aarsche vrijheyd krijge'.

Beeld of balkdrager voorstellende Sint Jozef

Het grote succes van het Blauw Delfts dat vanaf 1876 weer in productie werd genomen, zorgde voor een stijgende omzet waardoor er meer ruimte ontstond voor experimenten met de kleisamenstelling en de glazuren. De technische leiding was in handen van J.D. Offermans die van 1892 tot 1899 onderdirecteur was bij De Porceleyne Fles. Dit resulteerde in drie nieuwe vormen van aardewerk, namelijk het Berbas (1892-1940) en de verfijning hiervan het zogenoemde Reflet Métallique (1892-na 1945), voorts het Jacoba-aardewerk en het Porselein-biscuit. Het Berbas werd uitgevoerd in binnenlandse kleisoorten en gedecoreerd met ondoorschijnende loopglazuren op onderkleuren. De vernieuwde, door Adolf le comte ontworpen vormen waren handgedraaid. De presentatie van het Berbas vond plaats in 1892 tijdens de jaarvergadering van Arti et Industriae in het Muntgebouw te Amsterdam. De onconventionele vormen en kleurencombinaties trokken veel aandacht. Ondanks de lovende ontvangst verkocht het Berbas niet goed omdat het ontoegankelijk bleek voor het grote publiek. 
Kort nadat het Berbas op de markt was gebracht, werd nog in hetzelfde jaar het Reflet Métallique ontwikkeld. Kenmerkend hiervoor is de metaalglansglazuur die het voorwerp een goud-, brons- of andere metaalachtige schittering geeft. De wijze waarop de glazuren werden aangebracht, bepaalde mede de werking hiervan 
Ondanks het feit dat zowel het Berbas als het Reflet Métallique in hetzelfde jaar op de markt werden gebracht, betreft het hier twee verschillende producten, zoals onder meer blijkt uit de rekeningboeken. 
 
De in het midden verjongende, hoge vaas is aan de boven- en onderrand voorzien van een gestileerde, ingekraste decoratie, die aan de onderrand bestaat uit gestileerd bloem- en bladwerk. Het reliëfstempel met de drukletters 'NF' aan de onderkant van het voorwerp, staat voor Nederlands Fabrikaat.

Crispijn van den Queborn

Anthonie Palamedesz.

Simon Kloeting

Portret van Volckerus van Oosterwyck

Caspar Netscher

Portret van Cornelis Maartensz. Tromp (1629-1691)

Herman Sanders

Schets met portret van een jongen

Frans (Antonius Franciscus Hubertus) Nicolas

Diagonale, doorlopende verfbanen of -streken in wit, zwart, grijs en geel met daar overheen rasters van lijnen, soms rechthoeken, soms vierkanten, die worden onderbroken doordat sommige vierkanten uit het geheel zijn gelicht en omgekeerd weer zijn ingevoegd.

Our collection

Sort by

'Gezicht op Delft'

'Bali 1919'

Amateur-Album

Berchtesgaden

Bezoek van H.M. de Koningin Juliana en Prins Bernhard aan Leiden, 1954

Foto's Korte Delft G 18, Middelburg

Foto's van de studententijd van F.H. van Kinschot

Foto's van Koningin Wilhelmina en prinses Juliana

Foto's Zuidlaren F.H. van Kinschot tijdens de jacht

Jubileum feesten Leiden - 1948

LEIJDUIN

Oude gevels, details en fragmenten van oude architectuur en beeldhouwkunst te Delft

Prinsesse Album

Receptiealbum voor het huwelijk tussen Jonkvrouw C.J.L. van Kinschot en de heer Kuno Metzger

View

About us

Address

Opening times

Stay in touch