Vandaag zijn we open van 11.00 tot 17.00 uur.

Plan je bezoek

If you know when you will be visiting the museum, book your tickets now, online.

Book your tickets online

William the Silent

Van februari tot juni 2023 presenteerden we de tentoonstelling Het Delft van Vermeer. Wie was deze beroemde schilder? Hoe was hij verbonden aan Delft? En hoe zag Delft er eigenlijk uit in de 17de eeuw? We blikken terug op een uitzonderlijke tentoonstelling aan de hand van enkele highlights.

Een terugblik op de tentoonstelling 

Highlights uit Het Delft van Vermeer

Prinsenhof delft homepage

onbekend

Kraantjeskan in de vorm van een op een bank zittende dame op een tweetrapsgewijs verhoogd voetstuk met licht geschulpte wanden. Onder het afneembaar hoofddeksel bevindt zich een vulgat. Aan de voorkant op het voetstuk bevindt zich een kraan. 
 
De dame draagt een japon met een strooipatroon van ranken met gele, oranjerode en mangaankleurige bloemen, afgebiesd met een sierrand van oranje bessen. Het bijpassende jak is gedecoreerd met een blauw rankenpatroon. Haar hals is bedekt met een blauwe schakelband. Op het hoofd een platte gele hoed met sierrand. 
Het opgebonden haar wordt aan weerszijden van het achterhoofd bijeengehouden door blauwwitte ronde band. Ze draagt gele schoentjes. De ogen, neusgaten, mond en oren zijn met kleur aangegeven. Haar rechterhand hield misschien een glaasje vast, haar linkerhand ligt tegen haar linkerknie. 
De bank heeft een geel dek en een massief onderstel wat is geaccentueerd met gele lijnen. Het voetstuk heeft mangane randen en aan de voorzijde aan harpvormige opening geflankeerd door acanthusblad. De achterzijde van het voetstuk is ongedecoreerd.

Kraantjeskan in de vorm van een zittende dame

Weet je al wanneer je ons museum gaat bezoeken? Je bestelt alvast eenvoudig je tickets online.

Koop je tickets alvast online

Willem van Oranje

Bij Museum Prinsenhof Delft vertellen we verhalen aan de hand van 3 thema’s die onmisbaar zijn in Delft: Willem van Oranje, Delfts Blauw en Delftse Meesters. Daarnaast inspireert het museum met wisselende tentoonstellingen. En met projecten zoals de Delftse Blik. We willen dat iedere bezoeker zich herkent én welkom voelt. Het museum is een voormalig klooster en werd gebruikt als hof van Willem van Oranje. Het gebouw staat in de top 100 van de Rijksdienst voor de Monumentenzorg.

Over het museum

Van 18 oktober 2024 t/m 5 januari 2025 pakt Museum Prinsenhof Delft uit met de tentoonstelling De KunstParade. Verrassend – Kleurrijk – Hedendaags. Een omvangrijke selectie kunstwerken, van gevestigde en opkomende kunstenaars die een bijzondere band met Delft hebben, is voor het eerst samen te zien. In de feestelijk vormgegeven tentoonstelling geven 38 grote installaties, objecten, schilderijen en tekeningen een kijkje in de nieuwe beeldende kracht die de stad voortbrengt. De KunstParade strooit de werken als confetti over de museumzalen en ver daarbuiten én verrast keer op keer. Deze laatste tentoonstelling voor de tijdelijke sluit van het museum voor een grootschalige verbouwing, is een mooie opmaat naar het ‘nieuwe’ museum waarin er meer ruimte is voor kunst uit de 20ste en 21ste eeuw.

De KunstParade

Henk Tieman

De Porceleyne Fles - Royal Delft

De groei

Herman Frederik Carel ten Kate

Bijbelles in de kapel van het Prinsenhof

Nederlandsche Oliefabriek 

40-jarig jubileumboek Oliefabrieken Calvé-Delft

Beeld of balkdrager voorstellende een heilige diaken

Blik Delfia braadolie / minjak goreng

Blik, produktverpakking voor Delfia braadolie / minjak goreng

Het schoteltje heeft een standring, een licht oplopende rand en een stuitrandje op het plat. Het kommetje is licht concaaf-conisch van vorm en heeft een standring. Het schoteltje heeft op het plat een centraal floraalmotief met daaromheen een decor van bloesemtakken, een spelend zotje en een oosterse dame, een zogenoemde 'lange Lijs', gezeten op een rots. Langs de rand loopt een band met swastikavormig servetwerk. De buitenwand heeft een decor van boeddhistische symbolen. Het kommetje heeft op het plat, binnen een dubbele cirkel, een decor van een rots met gras. Langs de rand loopt een band met swastikavormig servetwerk. De buitenwand is gedecoreerd met een treurwilg, een zotje en een lange Lijs.

Gepolychromeerd houten beeld van Hanuman, overhoeks staande op een voetstuk met zwart en gouden wolkenmotief, zijn apenvoeten van elkaar en de knieën gebogen. Hij heeft de armen gebogen en de handen in de zij. De aap heeft aan zijn rechterhand een lange gebogen duimnagel. Zijn lichaam is lichtblauw gekleurd, terwijl op armen en benen en in de oksels zwarte haartjes zijn weergegeven. 
Zijn korte broek is rood met in verguldsel een Chinees siermotief. Verder heeft hij een schouderbedekking met franje, vergulde sieraden: halsketting, waardigheidsteken en een gordel, met in een driehoek twee banen over de dijen. Van de korte dodot zijn plooien zichtbaar tussen de voeten, achter en op zij van de figuur. Zijn staart houdt hij sierlijk in drie bochten, die eindigen in een vergulde knop, omhoog. De figuur is moeilijk te identificeren, daar hij de blauwe kleur van Nila heeft maar de lange duimnagel van Hanoman, die gewoonlijk als een witte aap wordt voorgesteld met een geblokte dodot, ten teken dat hij kan vliegen.

Gepolychromeerd houten beeld van Hanuman

Op 10 juli 1584, wordt in het Prinsenhof Willem van Oranje doodgeschoten. De kogelgaten die achterblijven in de muur, herinneren nog elke dag aan deze tragische en cruciale gebeurtenis uit de Nederlandse geschiedenis. In Museum Prinsenhof Delft ervaar je het verhaal van prins Willem van Oranje in Delft. Wat zijn komst betekende voor de stad en hoe hij en zijn nakomelingen het fundament van dit land legden. In het Prinsenhof loop je door de vertrekken waar Willem van Oranje en zijn familieleden verbleven, en sta je oog in oog met de kogelgaten.

Delft en Willem van Oranje (1533-1584) zijn onlosmakelijk met elkaar verbonden. Wie is deze sleutelfiguur uit de Nederlandse geschiedenis? Ontdek hier de belangrijkste gebeurtenissen in zijn leven, van zijn geboorte tot aan zijn dood in het Prinsenhof. 

Wie was Willem van Oranje?

Speld met het wapen van Zuid-Holland

Ernst Witkamp

Roeloffzen & Hübner

Diploma, gouden medaille toegekend aan de Nederlandsche Oliefabriek voor hun tafeloliën ingezonden op de Tentoonstelling van Voedingsmiddelen te Amsterdam in 1887.

Diploma, gouden medaille toegekend aan de Nederlandsche Oliefabriek voor hun tafeloliën ingezonden op de Tentoonstelling van Voedingsmiddelen te Amsterdam in 1887

Sluit op zondagmiddag aan bij de gratis instaprondleiding en ontdek het museum.

Instaprondleiding

Heb je een vraag? Neemt gerust contact met ons op, we helpen je graag.

Contact

Opvallend bij deze terrine zijn de Hollandse waterlandschappen en het opschrift 'De Porceleyne Fles'.

Henk Peeters

Ontwerp 1962 
Uitvoering 2000

3 x 3 wattenbollen

4 stroken

Portret van Catharina Jozephia Cornelia van Berckel (1814-1833)

Portret van Catharina Jozephia Cornelia van Berckel

Adolf le Comte

J.D. van Velzen

Aan het einde van de negentiende eeuw bewerkstelligde tsaar Nicolaas II van Rusland (1868-1918) dat conflicten tussen volkeren door middel van arbitrage worden opgelost. 
Over deze kwestie werd in 1899 te Den Haag de eerste internationale conferentie gehouden. Hierbij werd besloten het nog op te richten Internationale Hof van Justitie en het Hof van Arbitrage in deze stad te vestigen. De Franse architect L.M. Cordonnier kreeg de opdracht een gebouw hiervoor te ontwerpen. Hij werkte daarbij samen met prof.ir. J.A.G. van der Steur. In 1913 werd de bouw voltooid van 'Het Vredespaleis' zoals dit bouwwerk al spoedig in de volksmond werd genoemd. De bouw werd mede mogelijk gemaakt door een genereuze schenking van de Amerikaanse filantroop Andrew Carnegie. Alle naties droegen bij door kunst- en kunstnijverheid objecten te schenken, hetgeen de samenwerking tussen de landen symboliseert. De decoratie van deze 'tempel voor de vrede' werd uitgevoerd door diverse kunstindustriële bedrijven waaronder Brouwers aardewerkfabriek Leiderdorp, De Porceleyne Fles en meubelbedrijf H. Pander en Zonen uit Den Haag. De leiding was in handen van de Haagse architect en decorateur Herman Rosse (1887-1965). 
Een schenking van de Nederlandse regering bestond uit de zeven glas-in-lood ramen boven de hoofdtrap. De opdracht tot vervaardiging werd verstrekt aan het atelier van Jan Schouten (1852-1937) die de opdracht doorspeelde aan Adolf le Comte. 
De zeven grote ramen bestaan uit een rond venster met hieronder een dubbel boograam en een titelraam. Volgens een verklaring van Le Comte symboliseren de afbeeldingen op deze ramen enerzijds de zegeningen van de Vrede, anderzijds de Oorlog en de hieruit voortvloeiende Dood met alle gevolgen van dien. Het ronde venster boven het middelste raam 'Pax in Terris' (Vrede op aarde), toont een zittende vrouwenfiguur met een muts op het hoofd. De armen houdt zij gestrekt aan weerszijden van haar lichaam. Deze zittende vrouw vertoont sterke overeenkomsten met de vrouw op deze schotel, die wordt geflankeerd door de personificaties van De Vrede en Justitia. Ongetwijfeld verwijst het opschrift 'Anno 1913 pax in terras' eveneens naar de voorstelling op dit roosvenster in het Vredespaleis.

Herinneringsschotel ter gelegenheid van de opening van het Vredespaleis

Proen: driehoekige steuntjes van ceramiek die bij het bakproces tussen de voorwerpen werden geplaatst om te voorkomen dat de geglazuurde stukken aan elkaar zouden bakken

Naast de tegeltableaus met een gedetailleerd blauwe beschildering, werd geexperimenteerd met andere mogelijkheden. 
Dit in klassieke stijl ontworpen en in bas-reliëf uitgevoerde tableau van Adolf le Comte symboliseerde de Eeuwige Jeugd zoals het opschrift 'Aeterna Juventas' aangeeft. 
De Romeinse godin Juventas wordt vereenzelvigd met de Griekse goding van de eeuwige jeugd, Hebe. 
Afgebeeld is een jonge vrouw in een lang gewaad met een bloem in haar hand, een van de attributen van Juventas. 
Zij staat in een nis naast een vuurkorf, die hier wellicht als attribuut van de winter dient te worden opgevat. 
Oorspronkelijk was de voorstelling namelijk omlijst door een polychrome rand met hierin de allegorieën van de vier jaargetijden.

Tableau 'Aeterna Juventas'

Johannes Lutma (I)

John Osborne

Afgietsel van medaillonportret van Frederik Hendrik

Henriëtte Vaillant

Afgietsel van medaillonportret van  Amalia van Solms

Johan Coenraad Altorf

Een bijzondere samenwerking is die van J.C. Altorf (1876-1955) en de Porceleyne Fles. Altorf werd opgeleid door Odé en Lacomblé aan de Academie voor Beeldende kunsten in Den Haag, in de periode 1894-1897. Toch duurt het het dan meer dan 30 dertig jaar voordat Altorf twee ontwerpen voor dierplastieken zou maken voor de Porceleyne Fles. Dit betekent natuurlijk niet dat Altorf geen contacten had met de Delftse kunstwereld. Er waren verschillende Delftse leden bij de Haagsche Kunstkring. Waarschijnlijk exposeerde Altorf in 1904 via deze contacten werk bij de Delftse kunstvereniging ‘Comité van Sint Lucas’.

Zittende aap

Adriaen Thomasz. Key

Portret van Charlotte de Bourbon

Dericks & Geldens, Druten

Bij de negentiende-eeuwse restauratie van de Historische Zaal van Het Prinsenhof werden deze haardstenen in basreliëf gemaakt met het bijbelse verhaal van de kuise Susanna (DK 9), naar originelen die zich in het Rijksmuseum Amsterdam bevinden. 
 
B: haardsteen met het tafereel van de twee ouderlingen die worden weggevoerd om gedood te worden.

De kuise Susanna: de ouderlingen worden weggevoerd om gedood te worden

Koninklijke Fabriek F.W. Braat

Portret van Maria van Nassau (1556-1616), de oudste dochter van Oranje uit zijn huwelijk met zijn eerste vrouw Anna van Egmond en Buren. Maria was getuige van de moord op haar vader waarna zij zich terugtrok op het kasteel van Buren. 
 
Maria van Nassau was de oudste dochter van Willem van Oranje en zijn eerste echtgenote Anna van Egmond. Na de dood van haar moeder werd zij opgevoed aan onder andere het hof van Margaretha van Parma in Brussel. Vanaf 1583 woonde zij in het Prinsenhof waar zij op 10 juli 1584 getuige was van de moord op haar vader. Vlak voor die tragische gebeurtenis plaatsvond, gebruikte zij samen met hem en zijn gasten nog het middagmaal. 
 
Na Willems dood trok Maria zich terug op het kasteel van Buren. In 1595 trouwde zij Filips van Hohenlohe, een voorname aanvoeder in het leger van haar broer Maurits. Van 1595 tot 1596 verbleef het paar in Delft. Daar voerden zij een grote staat: in hun huis aan de Oude Delft 167 hadden zij maar liefst 26 man personeel in dienst. In 1596 vestigden Maria en Filips zich definitief in Buren waar Maria op 10 oktober 1616 overleed.

Portret van Maria van Nassau (1556-1616)

Bij de negentiende-eeuwse restauratie van de Historische Zaal van Het Prinsenhof werden deze haardstenen in basreliëf gemaakt met het bijbelse verhaal van de kuise Susanna (DK 9), naar originelen die zich in het Rijksmuseum Amsterdam bevinden. 
 
C: haardsteen met het tafereel van Daniël die de twee ouderlingen aan een verhoor onderwerpt.

De kuise Susanna: Daniël onderwerpt de ouderlingen aan een verhoor

Adolphe Zimmermans

Louis van Kinschot

Delft Fringe Festival X Museum Prinsenhof Delft

Lichtjesavond 2024

Bij de negentiende-eeuwse restauratie van de Historische Zaal van Het Prinsenhof werden deze haardstenen in basreliëf gemaakt met het bijbelse verhaal van de kuise Susanna (DK 9), naar originelen die zich in het Rijksmuseum Amsterdam bevinden. 
 
D: haardsteen met het tafereel van de twee rechters die zich aan de kuise Suzanna willen vergrijpen. Zij dreigen haar van echtbreuk te beschuldigen als zij niet meewerkt, maar zij geeft niet toe.

De kuise Susanna: Susanna en de ouderlingen

Bij de negentiende-eeuwse restauratie van de Historische Zaal van Het Prinsenhof werden deze haardstenen in basreliëf gemaakt met het bijbelse verhaal van de kuise Susanna (DK 9), naar originelen die zich in het Rijksmuseum Amsterdam bevinden. 
 
E: haardsteen met het tafereel van de kuise Susanna die ter dood wordt veroordeeld op basis van de valse verklaringen van de ouderlingen. Zij verklaarden te hebben gezien dat Susanna gemeenschap had met een onbekende jongeman.

De kuise Susanna: Susanna ter dood veroordeeld

Hermanus Johannes Kouwenberg

Binnentuin (tweede kloosterhof) van het Prinsenhof (tegenwoordig in gebruik als terras voor de 'Nonnerie')

Binnentuin (tweede kloosterhof) van het Prinsenhof

Gerard Houckgeest

Kerkinterieur met links doorkijk in dwarsschip van Italiaans aandoende kerk, rechts stuk van een grote abdis, waarin een celebrerende priester. Op de voorgrond voor hem een knielende weduwe met page, in het midden een groep, naar de priester, gekeerde mensen en wandelaars. Grafmonumenten met wapens. Een gisant op één van de monumenten lijkt sterk op die van het graf van Willem van Oranje in de Nieuwe Kerk.

Katholiek kerkinterieur

A.P. Guerain

Achter het portret van Willem van Oranje staan twee versregels uit het Wilhelmus: ‘Wilhelmus van Nassouwe ben ick van Duitschen bloet een prince van Oranjen ben ick onvereert’.

Schotel van Jacoba-aardewerk met Willem van Oranje

Hanger vrijmetselaarsorde Jhr G.H.A. van Kinschot

Jacob Willemsz. Delff (I)

Portret van Arent Maertensz. Storm van 's Gravesande op 24-jarige leeftijd, heupstuk 'en trois-quarts' naar rechts, staand achter een tafel, met de rechterhand in de zij en handschoenen in de linkerhand; een pijpplooikraag en een rood lint met een zegelring om de nek. Wapen linksboven.

Portret van Arent Maertensz. Storm van 's Gravesande (circa 1557-1606)

Leonaert Bramer

Plafondschildering met de Hemelvaart van Christus. In opdracht van het Delftse stadsbestuur beschilderde Leonaert Bramer het plafond en de wanden van de Grote Zaal in het Prinsenhof. De muurschildering is inmiddels verdwenen, alleen de plafonddecoratie bleef bewaard.

Plafondschildering van de Hemelvaart van Christus

Feestelijke tentoonstelling De KunstParade van start!

David zittend op een troon met achter hem zijn raadsheren. Links daarvan drie staande onderdanen en voor hem op de grond liggen schatten, bestaande uit twee borstharnassen en zilveren schalen. Voorts twee knielende schataanbieders. Rechts is een half opengetrokken gordijn te zien, links op de achtergrond een ruine en op de middenachtergrond een beschilderde wand.

De Egyptische slaafgemaakte voor koning David

Jacob Willemsz. Delff (II)

Portret van Dirck de Groot (1618-1661), ten halve lijve 'en trois-quarts' naar rechts. De geportretteerde draagt een harnas met een wit kanten kraag. Linksboven het familiewapen de Groot. Dirck de Groot is de jongste zoon van Hugo de Groot. 
 
Hij doorliep een militaire loopbaan en diende in de 30-jarige oorlog. Later kwam hij in Franse dienst. Toen hij in 1656 in dienst van het Zweedse leger wilde treden werd hij bij Maagdenburg door zijn knecht vermoord.

Portret van Dirck de Groot (1618-1661)

Maak een keuze uit ons aanbod

Boek een rondleiding

De officieren en manschappen van het vierde rot haakboogschutters, met de hoofdman Lucas van Vliet. 31 personen in 3 rijen gegroepeerd; 
afgebeeld zijn o.a.: bevelvoerend kapitein Lucas van der Vliet, met ordeteken aan een lint, links achter hem Paulus van Beresteyn (1548-1625); Jan de Groot (1554-1640); Cornelis Bogaert; Arent Hendriksz. van Stockum; Jacob Willemsz Delff (1540-1601); Cornelis Jacobsz. Delff (1570/71-1643); Rochus Jacobsz. Delff (ca. 1572-1617); Willem Jacobsz. Delff (1580-1638) 
Linksachter een perspectivische doorkijk met tegelvloer en mansfiguur in ingang deur. 
 
Het oudste Delftse schuttersstuk is in 1592 door Jacob I Willemsz. Delff geschilderd. In tegenstelling tot latere schuttersstukken is de compositie tamelijk stijf. Toch heeft de schilder geprobeerd de voorstelling levendiger te maken door de geportretteerden te laten gebaren en hun hoofden op verschillende hoogten te schilderen. Ook de uitstekende weergave van de gezichten en het hoge gezichtspunt van waaruit de schutters geschilderd zijn, dragen hieraan bij. Uit het opschrift op de achtergrond blijkt dat in het jaar van vervaardiging Lucas van der Vliet kapitein van het vendel was. De man in het midden op de voorgrond met de hand in zijn zij is waarschijnlijk Van der Vliet. Net als de andere Delftse schuttersstukken werd ook dit schilderij zwaar beschadigd bij de kruithuisontploffing in 1654. De kleinzoon van Jacob I, Jacob II Willemsz. Delff, die zelf ook een schutterstuk vervaardigde, restaureerde toen dit paneel. 
 
The oldest Delft militia portrait was painted by Jacob I Willemsz Delff in 1592. Compared to later examples of the genre, the composion is rather stiff. The artist attemped to enliven it by including gestures and varying the posture of the heads. The individual handling of the faces and the elevated viewpoint serve the same purpose. From the inscription in the background it appears that Lucas van der Vliet was captain of the regiment when the work was executed. The man in the centre foreground with his hand on his ship is probably Van der Vliet. Like the other Delft militia portraits, this one was also damaged in the explosion of 1654. The grandson of Jacob I Willemsz Delff, namely Jacob II, who painted a militia portrait himself, restored this panel.

De officieren en manschappen van het vierde rot haakboogschutters, met de hoofdman Lucas van Vliet

Willem I van Oranje

Charles Silvius

In de zomer van 1580 verklaarde koning Filips II (1527-1598) prins Willem van Oranje vogelvrij. Als verdediging schreef de prins een uitgebreide apologie. Hij legde uit waarom hij niets anders kon dan de strijd voortzetten: de Opstand was een legitiem verzet tegen het tirannieke optreden van de buitenlandse onderdrukker.

'Apologia illustrissimi principis Willelmi Dei gratia principis Avraicae [...]'

Portret van Pieter de Groot (1615-1678), ten halve lijve, 'en trois-quarts' naar rechts. De geportretteerde draagt een grote witte kanten kraag. Linksboven in de compositie het familiewapen van De Groot. 
Pieter de Groot was de zoon van Hugo de Groot. 
Pieter is advocaat geweest. In 1660 werd hij pensionaris van Amsterdam. In 1667 en van 1670 tot 1672 was hij Nederlands gezant in Zweden en Frankrijk. Hij kwam in 1672 in opspraak door vermeend landverraad in zijn vredesonderhandelingen met de Franse Koning. Later werd hij echter van alle verdenkingen vrijgesproken.

Portret van Pieter de Groot (1615-1678)

Anoniem

Het aanbieden van het Smeekschrift aan landvoogdes Margaretha van Parma door het Verbond der Edelen, 5 april 1566, met bovenaan de tekst ; 'Request der Edelen tegen d' Inquisitie.'

'Request der edelen tegen d' Inquisitie'

Portret van Anna Cool op 19-jarige leeftijd, heupstuk 'en trois-quarts' naar links, met de linkerhand steunend op een tafel en een paar handschoenen in de rechterhand. Zij draagt een wit kapje op het hoofd, een bruin met goud geweven jakje, zwarte overmantel (overjas), een witte pijpplooikraag en witte manchetten. 
Wapen rechtsboven.

Portret van Anna Cool

Aan Mr G, van Baren Bij zijn heengaan als burgemeester van Delft aangeboden door de gemeenteraad 31 december 1947

Rijkscommissie ter vervaardiging en ruiling van reproductiën van kunstvoorwerpen

Afgietsel van het beeld of balkdrager voorstellende Sint Maarten

In februari 2024 heeft de gemeenteraad van Delft het definitieve akkoord gegeven op de verbouwings- en vernieuwingsplannen van ons museum. Dat betekent dat de besluitvormingsprocedure is afgesloten en we echt op weg zijn naar de start van de verbouwing. Graag lichten we de grote veranderingen die het historische monument binnen én buiten zal ondergaan toe.

Our collection

Sort by

Kalebasvaas met Bijbelse voorstellingen

Alaksana 1

Balustervaas met ‘Tulk-zonnebloemmotief’

De paus is dood

Een Delftse faience stelbeker met deksel.

Een Delftse faience vaas met een Imari decor.

Réflet Métallique vaas

Vaas met panters

Vaas met portret van Koning Willem I

Vaas van Jacoba-aardewerk

Vaas van porselein-biscuit

Vaas van Zwart-Delfts

View

About us

Address

Opening times

Stay in touch