Weet je al wanneer je ons museum gaat bezoeken? Je bestelt alvast eenvoudig je tickets online.

Koop je tickets alvast online

Kom nog één keer, voordat de deuren sluiten

Willem van Oranje

Van februari tot juni 2023 presenteerden we de tentoonstelling Het Delft van Vermeer. Wie was deze beroemde schilder? Hoe was hij verbonden aan Delft? En hoe zag Delft er eigenlijk uit in de 17de eeuw? We blikken terug op een uitzonderlijke tentoonstelling aan de hand van enkele highlights.

Een terugblik op de tentoonstelling 

Highlights uit Het Delft van Vermeer

Prinsenhof delft homepage

If you know when you will be visiting the museum, book your tickets now, online.

Book your tickets online

William the Silent

Jan van Lijnschooten

Petrus Leonardus Dijkman

De Porceleyne Fles - Royal Delft

Louis Apol

Technische verbetering maken het mogelijk om schilderijen op keramiek na te schilderen. Werken van oude meesters, zoals Rembrandt en Vermeer, maar ook werken van in die tijd moderne meesters van de Haagse School worden hiervoor gebruikt. Kunstenaars leveren soms zelf ontwerpen aan. Ondanks de dikwijls geuite kritiek van de zijde van kunstcritici was het een veel gevraagd genre.

Schotel met winterlandschap


Adolf le Comte

Deze schotel met het opschrift 'Amor' vertoont het signatuur van de ontwerper Adolf le Comte (1850-1921). 
Het decor is in neorenaissancistische stijl uitgevoerd, waarbij Le Comte teruggreep op motieven als de hoorn des overvloeds en een maskaron. 
Toen eenmaal het Delftse aardewerk met een, op een witte scherf in blauw uitgevoerd decor de markt had veroverd, ontstond er ruimte voor nieuwe ideeën op het gebied van vormgeving en versiering. 
Dergelijke vernieuwingen kwamen met name van Le Comte in 1877 door Joost Thooft werd aangetrokken als artistiek adviseur en ontwerper. 
Naast het opleiden van een aantal schilders, waren zijn belangrijkste taken het ontwerpen van nieuwe decors en het vergroten van het modellenbestand. 
Vanaf het moment dat Le Comte werd aangesteld, zijn de door hem ontworpen objecten op tentoonstellingen bekroond. 
Uit een herinneringsdocument uit 1885 waarin de jury 'eene Eerste Bekroning' toegekend heeft aan 'Joost Thooft en Labouchère voor geschilderde tegels', blijkt dat Le Comte ook bemoeienis heeft gehad met de organisatie van de Internationale Tentoonstelling van Decoratief Aardewerk en Gebrand Glas uit dit jaar. 
In 1903 vierde Le Comte zijn 25-jarig jubileum dat door bekende kunstenaars en kunstindustriëlen werd bezocht.

Schotel 'Amor'

onbekend

'Afbeelding der executie geschiet den XIII May 1619 aan Jan van Oldenbarnevelt gewesene advocaet van Hollant'

Jan Schoonhoven

Het vlak is op een regelmatige manier geordend door zes verticale banen, die bestaan uit brede strakke penseelstreken boven elkaar

T75-115

Leon Senf

Adrianus Koert

In 1878 trad Leon Senf (1860-1940) als leerling plateelschilder in dienst van De Porceleyne Fles, waar Cornelis Tulk zijn leermeester was. 
Ook bezocht hij de Polytechnische School in Delft. Daar kreeg hij tekenlessen van Paul Tetar van Elven (1823-1896) en ornamentleer van Le Comte. 
Na 1883 volgde Senf enkele lessen aan de Haagsche Academie. 
Rond 1884 gaf Senf leiding aan het mannelijke schildersatelier en al spoedig kreeg hij als chef d'atelier de algehele leiding over alle schilderzalen. 
Daarnaast gaf hij 's avonds tekenles op de fabriek aan onder anderen de schilders J. Sühl, J. Burghoorn, J. van Velzen en Th. van Lingen. 
De ontwerpen van Senf waren voornamelijk bestemd voor gelegenheidskeramiek en tegeltableaus, alsmede bouwaardewerk in bijvoorbeeld het Vredespaleis te Den Haag. 
In zijn vrije tijd ontwikkelde Senf zich als zelfstandig schilder en grafisch kunstenaar. 
Op uitnodiging van Th. de Bock (1851-1904) en Jan Toorop (1858-1928)1 werd hij in 1894 lid van de Haagsche Kunstkring waar hij diverse malen exposeerde. 
Op 1 april 1930 ging Senf met pensioen. 
Aanvankelijk voerde hij ontwerpen van Le Comte uit. Vanaf het einde van de negentiende eeuw paste hij tevens eigen ontwerpen toe, waarvan de Paradijsvogelserie er één is. 
Deze serie werd omstreeks 1898 ontworpen en vervaardigd in tinglazuur. Afbeeldingen uit oude verkoopcatalogi geven een indruk van deze op diverse modellen afgebeelde voorstellingen. 
Nadat de productie van tinglazuur werd gestaakt, werden in 1921 de ontwerpen uitgevoerd op het witbakkende aardewerk. 
Opmerkelijk is dat deze voorstelling ruim twintig jaar later, in 1943, opnieuw op onze in blauw gedecoreerde schotel is toegepast.

Schotel 'Ondergaande zon'

Bram Bogart

zwart / wit rechthoek

Antonius Jacobus Goedkint

Bastiaen Stoopendaal

De verschillende stadia van de groei van een kokosnootboom, alsmede de vruchten en het blad. Met de benaming in verschillende talen: het Latijn, de taal van de Malabarkust in Zuidwest-India en het Arabisch. Kennis van planten, bloemen en dieren was erg populair geworden in de zeventiende eeuw.

Hendrik van Loghem de Josselin de Jong

Willem van der Vliet

Portret van Adriaan van der Goes

Geert-Jan van Oostende

Het werk bestaat uit dunne potloodlijnen; de bovenste helft uit vierkanten, daaronder een rechthoek. In het midden van het vierkant een grote open cirkel, gevuld met kleine 'zwevende' ruitvormige motiefjes. Op de hoeken van vierkant en rechthoek zes cirkels. Links en rechts van het midden in de rechthoek twee stippen. 
 
De compositie roept associaties op met een plattegrond van een tempel of basement van een zuil. Door middel van een beeldtaal die zich beweegt tussen abstractie en figuratie geeft van Oosten uitdrukking aan wisselwerkingen tussen ratio en gevoel, precisie en impuls, structuur en chaos.

Discreet attitude - Hall of Fame

Marianne Aulman

Willem

Wouter Cornelisz. van Dijck

Tabakspot is octagonaal van vorm, glad, met aan de voet en top filet randen. De deksel heeft ribbels en de knop is in vaasvorm. De pot is vrij simpel: geen ornamenten op aangebracht; slechts een afwisseling van gebogen en rechte vlakken. 
 
De tabak was in de 18de eeuw een gewild genotmiddel geworden. Gegoede burgers namen het in twee vormen tot zich: snuivend of pijprokend. Ze maakten er een ware cultus van, waarbij ook statusvoorwerpen behoorden. Dat waren niet alleen de tabaks- en snuifdozen die men bij zich droeg, maar ook de comforen en tabakspotten die thuis op tafel stonden. De tabakspotten werden in de loop van de 18de eeuw steeds vaker van zilver gemaakt. Deze mode begon in de jaren 30 en er kwam voorlopig een eind aan in de Franse tijd, omdat toen tengevolge van het continentale stelsel geen tabak meer mocht worden ingevoerd. 
 Het gebruik van zilveren tabakspotten schijnt zich tot Nederland te beperken. Het oudst bekende exemplaar, dat in 1979 op de Delftse Antiekbeurs bij de firma Beeling te zien was, dateert uit 1705 en mogelijk zelfs nog van voor 1696. Het is een ronde pot, vervaardigd in Den-Haag. Wanneer de tabakspot in de jaren 30 populair wordt, heeft hij echter steeds een vierkant grondvlak, met afgeronde of afgeschuinde hoeken. De ronde pot komt pas in de mode als de Lodewijk XV vormen hun intrede doen. 
 De tabakspot van Wouter van Dijk is vrij simpel gehouden. Er zijn geen ornamenten op aangebracht, het effect moet geheel komen van de kunstige afwisseling van rechte en gebogen vlakken. Dat is op bijzonder evenwichtige wijze tot stand gebracht, geheel in de trant van Wouters vader Cornelis van Dijk, met wiens toiletstellen de tabakspot overeenkomst vertoont. Stilistisch is de pot het best te vergelijken met die van de Haagse zilversmid Bastiaan Havelaar (o.a. afgebeeld in Frederiks II, 508). Deze dateert echter uit 1741 en is iets rijziger, ook door het opgebolde deksel. De Delftse pot heeft onder de knop een vlakke bovenkant, maar verder een ingewikkelder contour, waardoor de gehele zijkant in beweging is. Hij heeft nog niet de naar Lodewijk XV neigende elegantie, maar staat stevig op zijn grondvlak, met alle allure waartoe het rijke materiaal de zilversmid in staat stelde.

Tabakspot van Wouter van Dijck in de strakke, gladde stijl van zijn vader Cornelis van Dijck

Richard Roland Holst

Ontwerptekening verpakking Delfrite

NV De Sphinx v/h Petrus Regout & Co

Nederlandsche Oliefabriek 

Calvé-Delft hors d'oeuvrebakje

W. de Haan

Prinses Juliana

De Witte Ster

Cloisonné tegel 'NOF Calvé Delft 1884-1924'

Ontwerp voor NOF Calvé-Delft mayonaisekom

Albertus Kiell

Ronde vergiet met accoladerand en rustend op drie knopvormige pootjes. De lekgaatjes vormen zespuntige ster omgeven door dubbele ring met binnenwaarts gerichte punten die tussen sterpunten steken. In het plat zes aardbeitjes, tegen de rand lambrequins van tweeërlei soort, elkaar afwisselend en aaneengesloten, de grote lambrequins rozetvormig middendeel, de zijdelen opgevuld met stippen, aan de buitenzijde, tegen de rand, drie evenredig verdeelde florale motieven, afgewisseld door een vlinder.

De Grieksche A

Adrianus Kocx

De fontein bestaat uit een halfcilindervormig, gedekseld waterreservoir, rustend op zes pootjes, met driehoekvormige achterwand en een tuit in de vorm van een vissebek; 
 
De hoofdvoorstelling van het reservoir is een monumentale fontein met drie waterspuwende putti met links en rechts van de fontein een berglandschap met scènes van Diana en Akteon, rechts Akteon die in een hert verandert en reeds een gewei draagt en links de badende Diana temidden van haar nimfen. 
Op het deksel, met een zittend hondje als handgreep, een landschap met putti en een nautilusschelp omhooghoudende meerman die naar alle zijden waterstralen spuit; 
Het reservoir wordt bekroond door een achterfront met een reliëfdecor van zonnebloemen in reliëf waarin een engelenkopje.

Peter Odijk

'Alone, but not forgotten'

Waarschijnlijk werden de eerste cloisonné tegels omstreeks 1907 vervaardigd bij De Porceleyne Fles. Deze werden aangebracht bij tegelversieringen in het inmiddels gesloopte Rotterdamse station Hofplein. Vanaf 1915 is L.E.F. Bodart betrokken bij de productie van cloisonné tegels met gekristalliseerd glazuur. Bodart leverde vrijwel zeker alle ontwerpen voor deze tegels, zoals de tegel met een pauwachtige vogel in een nis (pda 416). Tot aan zijn pensionering in 1933 heeft Bodart in samenwerking met D.J. van Arum (dienstverband 1890-1945) en W.D. Oosterloo een grote variëteit aan tegelontwerpen geleverd. 
In het begin van de jaren '20 worden hieraan de herdenkingstegels toegevoegd die werden vervaardigd ter gelegenheid van een bepaalde gebeurtenis. Deze tegels werden veelal in een beperkte oplage geproduceerd. Na de Tweede Wereldoorlog werd opnieuw een serie tegels in het assortiment opgenomen, die betrekking hadden op de afgelopen oorlogsperiode. De productie van cloisonné tegels werd in 1977 gestaakt vanwege het arbeidsintensieve en dus kostbare productieproces

Cloisonné tegel 25 jaar Technische Hogeschool

A.P. Guerain

Bolle kan met korte cilindrische nek en staand oor, op de schouder versierd met servetwerk met ovale uitsparingen met bloemen, bekroond door een grotere bloem. 
Over de buik loopt een versiering van eenvoudige, gestileerde guirlandes.

Bierpul met deksel

Stokwapens hebben betrekking op alle blanke wapens die op een stok of schacht zijn gemonteerd. Ze komen pas voor op schuttersstukken in het vierde kwart van de zestiende eeuw als deze schilderijen een militair karakter krijgen. Het meest voorkomende stokwapen, ook op schilderijen is de piek, die een lengte had van 5 meter. Verwant aan de piek zijn de kleinere stokwapens met een relatief brede bladvormige, opengewerkte punt die al op de vroegste militaire schilderijen voorkomen als onderscheidingsteken van officieren. Een aantal stokwapens hadden naast hun betekenis als wapen een symbolische functie: ze werden gedragen om rang en autoriteit van de drager te onderstrepen. Dit komt vooral tot uiting bij stokwapens als hellebaarden en partizanen. 
 
Op de schuttersstukken rond 1580 worden de stokwapens gedragen door bevelvoerenden en hebben een decoratieve functie. De los aangebrachte zijden of wollen kwasten of troetels en het aan jachtwapens ontleende stokbeslag bestaande uit linten, textiel, leer en vergulde nagels kunnen worden genoemd. 
 
Hellebaard: 
Een hellebaard is een houw- en stootwapen uit de middeleeuwen. Het bestaat uit een lange stok met een ijzeren punt, en daaronder, tegenover elkaar geplaatst, een bijl en een haak. De hellebaard werd gebruikt ter bestrijding van ruiters door voetvolk. Sinds het laatste kwart van de 16de eeuw is de hellebaard een kenteken van de onderofficier geworden (sergeants en korporaals).

J. de Wit

Het eerste, op grote schaal naar de Republiek vervoerde oosterse porselein is het Kraakporselein. Met de oprichting van de VOC in 1602 werd dit in blauw op een witte ondergrond gedecoreerde goed in grote hoeveelheden aangevoerd en werd binnen korte tijd bijzonder populair. Dit porselein met onbekende modellen en exotisch aandoende decoraties vormde de eerste aanzet tot de vervaardiging van het Delfts aardewerk, dat toentertijd Hollands dan wel Delfts 'porselein' werd genoemd. 
Naar voorbeeld van het Kraakporselein werden eenden in een waterlandschap afgebeeld, bloeiende struiken of tot dan toe onbekende vogelsoorten. Uit de gloriedagen van de Delftse aardewerkindustrie zijn bijzonder fraaie nabootsingen van dit Kraakporselein bekend, zoals schotels, flessen en dekselpotten én decors die hiervan zijn afgeleid. Daarvan getuigt dit bord, dat is ontstaan nadat vanaf omstreeks 1876 de herproductie van traditioneel Delfts in gang werd gezet. Tevens werden afgeleide motieven afgebeeld op nieuwe vormen zoals is te zien in het tweede kwart van de twintigste eeuw uitgegeven verkoopcatalogus. Hieruit blijkt dat bijna drie eeuwen later de ooit succesvolle motieven van het Kraakporselein nog steeds met verve werden toegepast.

A.J. van Kampenhout

Johannes Theodora Maria Visser

In de loop der eeuwen werd dit model plaque met een fraai uitgewerkte ophangmogelijkheid talloze malen door de Delftse producenten op de markt gebracht. Soms is een plaque ofwel Delfts 'porceleynen' schilderij, zoals dergelijk goed wel wordt omschreven in boedelinventarissen, gemerkt én zelfs gedateerd. De voorstellingen lopen uiteen van polychrome afbeeldingen die betrekking hebben op het Huis van Oranje-Nassau tot een rijtje keramische voorwerpen op een in het oog springende gele achtergrond. Zo vertoont een 1748 gedateerde plaque een voorstelling die verwijst naar de geboorte van prins Willem V (1748-1806). Op twee andere exemplaren zijn exotische vogels weergegeven en een rijk gevulde bloemenmand. Dat voorwerp is 1757 gedateerd en is, gelet op het merk, afkomstig uit plateelbakkerij De Grieksche A. Uit deze fabriek is tevens een 1769 gedateerde plaque afkomstig met de afbeelding van onder meer een kaststel, een kwispedoor en een tweetal theepotjes. 
De gelijkenis van deze plaque met de vroeger vervaardigde exemplaren is opvallend. Weer is het een gevulde bloemenmand die prijkt op dit 1918 gedateerde exemplaar en evenmin ontbreekt de exotische vogel die neerstrijkt tussen overhangend, bloeiend struikgewas. De traditie werd voortgezet en zelfs tot op de dag van vandaag treft men bij De Porceleyne Fles dit model aan. Deze plaques behoren tot de groep die 'kleine applique' wordt genoemd. De voorstellingen werden vóór 1910 in blauw uitgevoerd en toonden vooral fantasielandschappen of karakteristieke gebouwen in Delft. Tot op heden maakt deze 'kleine applique' deel uit van het assortiment. Daarbij ontbreekt echter een kunstig geschulpt gat aan de bovenzijde.

Wouter Dirk Oosterloo

Tekening van een Sultanabad mosquélamp

De schotel is aan de achterkant voorzien van een standring en versierd met drie concentrische cirkels waarvan twee op de wand. Aan de voorkant is in het midden van het plat een bloem op een grondje weergegeven, omgeven door een band van lotusvormige panelen met bloemen. Op de rand is eenzelfde fries afgebeeld. Beide friezen worden aan de bovenkant begrensd door een band van servetwerk. De rand van de schotel is licht geakkouleerd.

Door de eeuwen heen is herinneringsgoed besteld dat onder meer verwijst naar een huwelijk. Dergelijk op bestelling geleverd goed is al dan niet geleverd in een blauwe of meerkleurige uitvoering. De decoratie van deze polychrome schotel die ter gelegenheid van een koperen huwelijksjubileum is vervaardigd, is uitgevoerd met groen, rood en zelfs met goud. Dit kleurenpalet is geïnspireerd op een type Delfts aardewerk dat aan het einde van de zeventiende eeuw ontstond onder invloed van het veelkleurige Japanse Kakiemon en Imari porselein. Bij de vervaardiging van het tinglazuuraardewerk was het aanvankelijk niet mogelijk de kleuren goud en felrood van dit begeerde oosterse porselein na te bootsen. Als eersten in Europa wisten de Delftse plateelbakkers aan het einde van de zeventiende eeuw deze moeilijke kleuren door middel van de kleinvuurtechniek op te brengen. 
Deze verloren gegane vaardigheid trachtte De Porceleyne Fles omstreeks 1900 opnieuw toe te passen zoals op onze schotel. Onder leiding van directeur Mauser startte de productie van dit voornamelijk in blauw met goud en rood uitgevoerde aardewerk. Men stuitte echter op technische problemen zoals de geschikte samenstelling van de kleimassa. Deze poging werd dan ook in 1905 afgebroken. Op een later tijdstip, omstreeks 1916, werd een nieuwe poging ondernomen die succesvol bleek te zijn. 
Dit zogenaamde 'Pijnacker'-aardewerk wordt tot op de dag van vandaag geproduceerd waarbij het in feite om een foutieve benaming gaat. Aanvankelijk veronderstelde men namelijk dat het nagebootste met goud gedecoreerde Delfts, dat menigmaal een APK merk draagt, diende te worden toegeschreven aan de plateelbakker Adriaan Pijnacker. Inmiddels is gebleken dat deze negentiende eeuwse toeschrijving niet correct is en dat de initialen APK verwijzen naar één van de eigenaars van plateelbakkerij De Grieksche A, Pieter Kocx, in de periode 1701-1722.

Huwelijksschotel '12 1/2 jarige Echtvereeniging Christiaan Marie Cornelis Obreen Anna Geertruid Philippi, 29 september 1892 - 29 maart 1905'

Drie Posteleyne Astonne

Gerrit Pietersz. Kam

Peervormige vaas met trompetvormige hals, met een afbeelding van een rotslandschap met drie, aan een lage tafel zittende figuren, waarvan één een object omhoog houdt en een ander iets van de tafel pakt. Een vierde figuur staat met boek onder de arm aan de andere zijde. Op de hals een fries van gestileerde, smalle puntige bladeren. 
Op de voet van de vaas zijn hangende tongen afgebeeld.

Atelier van gebrandschilderd glas 'T Prinsenhof

ontwerptekening van glas-in-loodraam, Atelier van Gebrand Glas 't Prinsenhof Delft

'Old Remembrance'

'De zonen van Seth'

'Keek hij wel eens wat gespannen naar den post uit'

Anoniem

Miniatuurhouder met de portretten van Willem van Oranje en zijn vierde vrouw Louise de Coligny. Willem van Oranje is afgebeeld op zijn sterfbed, Louise de Coligny met een rouwteken op haar hoofd. Volgens de overlevering zou Louise haar man voor Balthasar Gerards hebben gewaarschuwd, omdat zij zijn duistere gestalte niet vertrouwde.

Medaillon met miniatuurportretten van Willem van Oranje op zijn sterfbed en zijn vierde vrouw Louise de Coligny

De kalebasvormige vaas is gedecoreerd met een chinoiserie voorstelling bestaande uit lotusvormige panelen die alternerend zijn gestoffeerd met figuren en bakken gevuld met bloemen. De hals is beschilderd met bloemranken en op de schouder zijn de openingen gevuld met bloemen. De figuren op de buik bevinden zich in een tuin- of rotsachtig lanschap.

De Porceleyne Schotel

Jan Pennis sr

Plastiek in de vorm van een paard

Gepolychromeerd houten beeld van een adellijke Balinese man in trouwkostuum. 
Dit beeld is gemaakt aan het begin van de twintigste eeuw en vormt de overgang naar een meer wereldse houtsnijkunst. Daarvoor was het Balische houtsnijwerk vooral gebruikt voor religieuze doeleinden. Bij dit beeld hoort een vrouw in traditioneel kostuum (zie 300-121).

Gepolychromeerd houten beeld van een adellijke Balinese man in trouwkostuum

Cornelis Visscher (I)

Portret van Willem van Oranje

Daniel den Hengst

Portret van een jonge vrouw

Tegeltableau 'Bij het 100-jarig bestaan van de DELFTSCHE COURANT is deze herinneringsplaat namens het personeel aan de directie overgedragen 1841-1941'

Cloisonné tegel Ginneken

'For ever together'

Jaap Gidding

De kommetjes zijn omgekeerd belvormig en hebben een standring. De kommen zijn gedecoreerd met een dansende dame en heer, en Chinese teksten in kaders. Tussen de decors staan Chinese karakters.

Herman Veldhuis

3de kruiswegstatie, 'Jezus valt voor de eerste maal onder het kruis'

Luchtfoto Zuidlaren

De Paauw

Bord met op het plat een vlinder omgeven door zes bloemtakken. Op de rand bloemmotieven, stermotieven en pauwenveermotieven.

Maximiliaan van der Gucht

Kussen met episode uit de geschiedenis van Jozef: Tien van Jozef's broers liggen geknield voor hem (Gen. 42, vs 6)

Kussen met tien van Jozef's broers knielend voor hem

'The Divorce'

Fenneke van der Elst

Zicht op Delft, De toren van het Stadhuis

Naast de traditionele bloem- en landschapsdecors van het Blauw-Delfts, was er ook ruimte voor nieuwe ontwerpen. Hiervoor werden decors ontworpen door schilders die werkzaam waren bij De Porceleyne Fles zoals Leon Senf, J.T.M Visser, W.D. Oosterloo. Ook verleende De Porceleyne Fles opdracht aan zelfstandig werkende kunstenaars. Vooral in de crisisjaren '30 van de vorige eeuw werd geëxperimenteerd met vernieuwde decors. Daarmee werd getracht een groter, artistiek bewust publiek te bereiken door de productie van minder traditionele vormen en decors in gang te zetten. De omzet van het Blauw-Delfts was immers drastisch gedaald. 
Eén van de kunstenaars die werd gevraagd decors te ontwerpen was Jaap Gidding. Kenmerkend voor zijn werk is de expressieve wijze van decoreren die bestaat uit grillige lijnen in combinatie met op de natuur geïnspireerde vormen. De meeste ontwerpen van Gidding zijn symmetrisch. Opvallend is de overeenkomst die de decors op het aardewerk vertonen met die op de vazen van glas en de gordijnstoffen van zijn hand. De Porceleyne Fles behaalde hiermee niet de beoogde verkoopresultaten en de ontwerpen van Gidding werden slechts in blauw en goud uitgevoerd. Toch werden in 1943 opnieuw enkele ontwerpen van Gidding in productie genomen. 
Behalve voor De Porceleyne Fles ontwierp Gidding omstreeks 1925/26 ook voor de Plateelbakkerij Zuid-Holland (PZH) en Regina, twee aardewerkfabrieken in Gouda. Voor de PZH maakte hij circa 40 decors in de Art Deco-stijl die vergeleken kunnen worden met zijn ontwerpen voor de Glasfabrieken in Leerdam waar hij in de periode 1916-1930 glas versierde. Nadat Gidding in eerste instantie bestaand glas versierde, ging hij over tot het versieren van glas naar eigen ontwerp. De glasmodellen waren vergelijkbaar met bijvoorbeeld het hier afgebeelde vaas uit 1933 voor De Porceleyne Fles. De vorm is slank, met een getrapte voet en een licht naar buitengebogen liprand. De versieringsmotieven op het glas en aardewerk vertonen onderlinge overeenkomsten in de grillige lijnen en abstracte naturalistische motieven.

Vaas met gouden decoratie

De Roos

Het zonder standring uitgevoerde bord loopt aan de achterkant iets bol naar een vlak middendeel. Aan de voorkant is in het plat een medaillon afgebeeld met Chinese mythologische dieren (Kylin en Fong-Hoang in een landschap. Hieromheen is een band met vier compartimenten gestoffeerd met een vogel en verschillende fabeldieren. Op de rand zijn vijf cartouches met vlinders, gescheiden door servetwerk.

Bord met Kangxi-decor

Jacob van der Kool

De scène op deze Delftse schotel verbeeldt een Chinees verhaal van een jongen, die in een pot met water is gevallen. Zijn vriend Sïmâ Guäng redt hem van de verdrinkingsdood door de pot met stenen kapot te gooien. Sïmâ Guäng (1019-1086) groeit op tot staatsman en historicus tijdens de Chinese Song-Dynastie. Het Chinese verhaal is door De Grieksche A uitgevoerd in de Japanse Kakiemon-stijl.

Schotel met het verhaal van Sïmâ Guäng

Fondruru ana'a

Museum Nusantara, 2000 - 2013

Affiche van de 'Oosterse Markt', gehouden op 10 augustus 1991

Johannes Smit

Willem Vermandel

Jan Willem Smit

Vyfde uitgave der kunstplaten, behorende tot het heldendicht Willem den Eersten, in vier en twintig zangen, door den Nederlandschen dichter J. Nomsz. ...

'The Reuniting'

Aan het einde van de negentiende eeuw bewerkstelligde tsaar Nicolaas II van Rusland (1868-1918) dat conflicten tussen volkeren door middel van arbitrage worden opgelost. 
Over deze kwestie werd in 1899 te Den Haag de eerste internationale conferentie gehouden. 
Hierbij werd besloten het nog op te richten Internationale Hof van Justitie en het Hof van Arbitrage in deze stad te vestigen. 
De Franse architect L.M. Cordonnier kreeg de opdracht een gebouw hiervoor te ontwerpen. 
Hij werkte daarbij samen met prof.ir. J.A.G. van der Steur. 
In 1913 werd de bouw voltooid van 'Het Vredespaleis' zoals dit bouwwerk al spoedig in de volksmond werd genoemd. 
De bouw werd mede mogelijk gemaakt door een genereuze schenking van de Amerikaanse filantroop Andrew Carnegie. 
Alle naties droegen bij door kunst- en kunstnijverheid objecten te schenken, hetgeen de samenwerking tussen de landen symboliseert. 
De decoratie van deze 'tempel voor de vrede' werd uitgevoerd door diverse kunstindustriele bedrijven waaronder Brouwers aardewerkfabriek Leiderdorp, De Porceleyne Fles en meubelbedrijf H. Pander en Zonen uit Den Haag. 
De leiding was in handen van de Haagse architect en decorateur Herman Rosse (1887-1965). 
Een schenking van de Nederlandse regering bestond uit de zeven glas-in-lood ramen boven de hoofdtrap. 
De opdracht tot vervaardiging werd verstrekt aan het atelier van Jan Schouten (1852-1937) die de opdracht doorspeelde aan Adolf le Comte. 
De zeven grote ramen bestaan uit een rond venster met hieronder een dubbel boograam en een titelraam. 
Volgens een verklaring van Le Comte symboliseren de afbeeldingen op deze ramen enerzijds de zegeningen van de Vrede, anderzijds de Oorlog en de hieruit voortvloeiende Dood met alle gevolgen van dien. 
Het ronde venster boven het middelste raam 'Pax in Terris' (Vrede op aarde), toont een zittende vrouwenfiguur met een muts op het hoofd. 
De armen houdt zij gestrekt aan weerszijden van haar lichaam. 
Deze zittende vrouw vertoont sterke overeenkomsten met de vrouw op deze schotel, die wordt geflankeerd door de personificaties van De Vrede en Justitia. Ongetwijfeld verwijst het opschrift 'Anno 1913 pax in terras' eveneens naar de voorstelling op dit roosvenster in het Vredespaleis.

Herinneringsschotel ter gelegenheid van de opening van het Vredespaleis

Flip Hamers

Stoomvaart Maatschappij "Nederland"

Kan voorzien van een zilveren montuur bestaande uit een gelobd deksel, een verbinding met het voluutvormige oor en een duimstuk dat is gevormd uit twee gekruiste drakenkoppen. De witte decoratie op de Nevers-blauwe ondergrond bestaat uit vogels en insecten bij bloemen.

Naast de siervoorwerpen werden ook tegelplaten en grotere wandbekledingen in Jacoba-aardewerk vervaardigd die werden ontworpen door Adolf le Comte. Ook hiervoor gold dat de vormen werden vervaardigd uit inheemse kleisoorten. De afbeeldingen tonen landschappen en figuren of zijn dikwijls afgeleid van beroemde schilders uit de Gouden Eeuw zoals Rembrandt (1606-1669) en Jan Steen (1626-1679).1 (afb. 1) 
Het tweede voorbeeld van Jacoba-aardewerk is deze rechthoekige plaat die is voorzien van een opstaande geknepen rand (XIII, cat.nr. 75). De ingekraste decoratie toont een rivierlandschap dat is gestoffeerd met een aantal personages en grazend vee. Op de achtergrond is het silhouet van de stad Delft te zien met aan de bovenrand het stadswapen en het opschrift Delft.

Plaque met zicht op Delft

Jeannette Slager

Portret van Andries of Adriaen van der Goes

P.C.M. de Fouw

Vaas van Jacoba-aardewerk

Het grote succes van het Blauw-Delfts zorgde voor een stijgende omzet waardoor er meer ruimte ontstond voor experimenten met de kleisamenstelling en de glazuren. De technische leiding was in handen van J.D. Offermans die van 1892 tot 1899 onderdirecteur was bij De Porceleyne Fles. Dit resulteerde in drie nieuwe vormen van aardewerk, namelijk het Berbas en de verfijning van dit product, het zogenoemde Reflet Métallique, voorts het Jacoba-aardewerk en het Porselein-Biscuit. 
Het Berbas werd uitgevoerd in binnenlandse kleisoorten en gedecoreerd met ondoorschijnende loopglazuren op onderkleuren. De vernieuwde, door Adolf le Comte ontworpen vormen waren handgedraaid. De presentatie van het Berbas vond plaats in 1892 tijdens de jaarvergadering van Artie et Industriae in het Muntgebouw te Amsterdam. De onconventionele vormen en kleurencombinaties trokken veel aandacht. Ondanks de lovende ontvangst verkocht het Berbas niet goed omdat het ontoegankelijk bleek voor het grote publiek. 
Kort nadat het Berbas op de markt was gebracht, werd nog in hetzelfde jaar het Reflet Métallique ontwikkeld. Kenmerkend hiervoor is de metaalglansglazuur die het voorwerp een goud-, brons- of andere metaalachtige schittering geeft. De wijze waarop de glazuren werden aangebracht, bepaalde mede de werking hiervan. Als het voorwerp werd ondergedompeld, vormde zich een egale, gladde laag. Het gevlamde effect werd evenwel bereikt door het glazuur met een kwast aan te brengen, hetgeen meestal gebeurde bij het Reflet. Een andere vorm is het bespatten van het voorwerp waardoor een gespikkelde decoratie ontstaat. 
Ondanks het feit dat zowel het Berbas als het Reflet Métallique in hetzelfde jaar op de markt werden gebracht, betreft het hier twee verschillende producten, zoals onder meer blijkt uit de rekeningboeken.

Cloisonné tegel met het wapen van de provincie Drenthe

Object details

Any comments?

Explore our collection

R70-54

De bewening van Christus

Gezicht in de Nieuwe Kerk te Delft met de memorietafel van Adriaen Teding van Berkhout

Nautilusbeker met zingende faunen

Portret van Willem van Oranje op 22-jarige leeftijd

R70-54

De bewening van Christus

Gezicht in de Nieuwe Kerk te Delft met de memorietafel van Adriaen Teding van Berkhout

Nautilusbeker met zingende faunen

Portret van Willem van Oranje op 22-jarige leeftijd

R70-54

De bewening van Christus

Gezicht in de Nieuwe Kerk te Delft met de memorietafel van Adriaen Teding van Berkhout

Nautilusbeker met zingende faunen

Portret van Willem van Oranje op 22-jarige leeftijd

View

About us

Address

Towards a new museum

Stay in touch

Will you accept our cookies?

Cloisonné tegel met het wapen van de provincie Drenthe

Object details

Any comments?

Explore our collection

R70-54

De bewening van Christus

Gezicht in de Nieuwe Kerk te Delft met de memorietafel van Adriaen Teding van Berkhout

Nautilusbeker met zingende faunen

Portret van Willem van Oranje op 22-jarige leeftijd

R70-54

De bewening van Christus

Gezicht in de Nieuwe Kerk te Delft met de memorietafel van Adriaen Teding van Berkhout

Nautilusbeker met zingende faunen

Portret van Willem van Oranje op 22-jarige leeftijd

R70-54

De bewening van Christus

Gezicht in de Nieuwe Kerk te Delft met de memorietafel van Adriaen Teding van Berkhout

Nautilusbeker met zingende faunen

Portret van Willem van Oranje op 22-jarige leeftijd

View

About us

Address

Towards a new museum

Sign up to our newsletter

Stay in touch

Will you accept our cookies?