Jan Henderikse

The Sunny Side of Myrtle; Myrtle Avenue III

onbekend

Het bord heeft een schuine standring en een brede, licht oplopende rand. Het plat heeft, binnen een dubbele cirkel, een decor van een bloemenmand op een rots en bloementakken, waaronder pioenroos. De rand heeft een decor van afwisselend bloesemtakken en kostbaarheden. Langs de rand loopt een band met bloemvormig servetwerk. De buitenrand heeft een decor van twee bloemenranken.

Guus Zuiderwijk

De Porceleyne Fles - Royal Delft

'Kreamiek'

De Klaauw

Beschildering in blauw met gele rand. Versierd met een vaas met waaiervormig gerangschikte varens. Pauwenstaart.

Bord met waaier- of pauwenverendecor

Adolf le Comte

Het Jacoba-aardewerk werd in 1897 in productie genomen. 
Ook hiervoor werden weer Nederlandse kleisoorten gebruikt en waren de modellen evenals de decors voornamelijk ontworpen door Adolf le Comte. 
De versiering bestaat uit abstracte, florale en figuratieve decoraties die met een puntig stokje in de klei worden gegrift en opgevuld met kleuroxides en metaalglazuren zoals op de hier afgebeelde vaas. 
De figuratieve voorstellingen vertonen typisch Hollandse taferelen die samen met de grondstoffen van eigen bodem het nationale karakter van het product benadrukten. 
Het technische procédé is in hoofdzaak ontwikkeld door de latere technisch directeur H.W. Mauser (1868-1940). 
Omdat dit aardewerk poreus was, konden de Jacoba-vazen naar keuze worden geleverd met een zinken binnenbak. 
Sommige objecten, zoals dit vaasje, zijn voorzien van een reliëfstempel met de drukletters 'NF' (Nederlands Fabrikaat). 
Dit merk komt alleen voor op het Jacoba-aardewerk en enkele geglazuurde tegels van dezelfde kleisamenstelling. 
Net als het Berbas en Porselein-Biscuit, nam het Jacoba-aardewerk een bescheiden plaats in binnen de productie van De Porceleyne Fles. 
Het Jacoba-aardewerk vond weinig aftrek, zowel in binnen- als buitenland, en het kwam voor dat onverkochte zendingen door buitenlandse depothouders werden teruggestuurd naar Delft. 
Een belemmering vormde wellicht het ontbreken van een verkoopcatalogus tot 1900, waarin het Jacoba-aardewerk was afgebeeld. 
Desondanks werd dit sieraardewerk in 1899 in de Verenigde Staten geïntroduceerd. 
Waarschijnlijk waren de typisch Hollandse motieven vooral geliefd bij de buitenlanders. 
Ondanks het geringe commerciële succes, werd pas omstreeks 1950 door het Amsterdamse depot van De Porceleyne Fles het Jacoba uit de verkoop gehaald.

De schotel is gewelfd en heeft een standring. De binnenzijde heeft, binnen een cirkel met pijlpuntversiering, een centraal decor van een tuin met een hekje, rotsen, bloeiende planten, een staande oosterse dame en een zittende dame met een kind op schoot. De wand is gedecoreerd met grillig servetwerk met bloempjes en takken. De buitenwand heeft een decor van drie bloesemtakken.

De fopkan is aan de bovenkant opengewerkt met een stervorm in een medaillon. In het centrum van de ster is een bloem. Op de bolle buik is een doorlopende chinoiserie voorstelling afgebeeld met een landschap gestoffeerd met vier Oosterse figuren. De kan is aan de bolle bovenrand voorzien van drie holle tuitjes en een hol voluutvormig oor. Ook het deksel is opengewerkt met een ster in een medaillon. Langs de rand is een band met bladeren geschilderd. Door aan één van de tuitjes te zuigen en de anderen dicht te houden, werkt het oor als een rietje en kan de drank worden opgedronken. Drinkspelletjes zijn in de 17de en 18de eeuw een populair tijdverdrijf./ The puzzle jug has got an pierced openwork neck and chinoiserie depiction with four Chinese figures in a landcape. The handle and upper rim are hollow and connected with each other. Bu sucking on one of the spouts and keeping the other ones closed, the handle works as a straw and the drink can be consumed. Drinking games were a popular pastime in the 17th and 18th century.

Fopkan met opengewerkte hals en een chinoiserie voorstelling met vier Chinese figuren in een landschap


Corine Post

De Delftsblauwe Deken

Franciscus Wilhelmus van der Haagen [Arnhem]

Detail toren, Gemeentelandshuis, Oude Delft W.Z. No. 167

De Porceleyne Byl

Jacobus Cranendoncq

Dekselvaas, achtzijdig van vorm, met in een reliëfcartouche een landschap met zittende, fluitspelende herder met hond in landschap. Aan de achterzijde een bladertak.

H.W. Bremmer

Schenkkurk Hellebrekers

Rond bord met op het plat florale en 18de eeuwse rocaille-motieven. Op de rand 23 vakken met bloemtakjes.

Maarten van Heemskerck

Rechts op een ronde stenen verhoging toont Judith het hoofd van Holofernes aan het leger. Rechts opzij achter haar staat haar dienares met het doek waar het hoofd uigehaald is. 
Rechts op de voorgrond een soldaat met fakkel op een lange stok, gekleed in Romeins aandoende soldatenkleding. 
Op de achtergrond twee grote versierde zuilen gedecoreerd zoals de zuil van Trajanus waartussen een rond tempelachtig bouwwerk. Verder op de achtergrond een fantasiearchitectuur.

Judith met het hoofd van Holofernes

Nederlandsche Oliefabriek 

Schotel met waaier- of pauwenverendecor

Detail Ingang Huis O.I. Compagnie, Oude Delft W.Z. No. 41

Joris Andries uit Antwerpen?

Z.t.

Jacques Jonghelinck

Op 6 april 1566 boden 200 edelen Margaretha van Parma als landvoogdes een smeekschrift aan waarin zij opriepen tot het schorsen van de ketterplakkaten en het bijeenroepen van de Staten-Generaal. Een raadsheer noemde hen minachtend 'geux', bedelaars. Op initiatief van Hendrik van Brederode werd daarop 'geuzen' als partijnaam gekozen. 
 
De geuzenpenning toont aan de ene zijde Filips II, de landsheer van de Nederlanden, en aan de andere zijden twee ineengeslagen handen door een bedeltas. De inscripties "En tout fidelles au roy, jusques a porter la besace" wijzen op de formele verklaringen van trouw aan de landsheer. Men zou deze trouw blijven verklaren tot Filips in 1581 werd afgezworen als landsheer. De penning werd aan een ketting om de hals gedragen. Van dit exemplaar is het draagoog echter verwijderd.

Geuzenpenning met de afbeelding van Filips II, de landsheer van de Nederlanden

Michiel van Mierevelt

Portret van Prins Maurits (1567-1625). Kniestuk in harnas naar rechts, blootshoofds, veldheerstaf in rechterhand; de linker steunt op een tafel waarop een helm met rode vederbos, links een gordijn.

Portret van stadhouder Maurits, bevelhebber van de Hollandse troepen

Bezoekers bij de trap in het Prinsenhof te Delft waar Willem van Oranje is vermoord door Balthasar Gerards op 10 juli 1584.

'Gezigt op de trap, op welke Willem Ie werd doodgeschoten te Delft, den 10 July 1584'

Insculpatieplaat

'lachende man met pijp en pet', tabakswinkel Swarttouw

Receptiealbum voor het huwelijk tussen Jonkvrouw C.J.L. van Kinschot en de heer Kuno Metzger

Rijk van Lavieren

Zanderig landschap met een huis tussen bomen

Philip van Dijk

Portret van Elisabeth Pauw

Schaakbord en -stukken, met opbergdoos

schaakbord en -stukken

De Grieksche A

Adrianus Kocx

De peervormige, enigszins afgeplatte fles is uitgevoerd met een licht ovalen voet en een lange hals. 
De naar Kangxi-voorbeeld uitgevoerde decoraties bestaan uit banden met golvende bloem- en bladranken. De zijkanten van de fles zijn voorzien van hengsels en gebaarde maskers.

Een Delftse faience Pelgrimsfles.

Henk Tieman

Grisaille van de Annunciatie

Een smeedijzeren elektrische 6-armige kroonluchter.

Truus Nienhuis

Enigszins Delft IV

Henricus Arnoldus Piccardt

De Porceleyne Fles

In 1804 verkoopt Dirck Harlees de plateelfabriek aan Henricus Arnoldus Piccardt. Harlees gaat hierbij tevens de verplichting aan Piccardt gedurende een periode van twee jaar wegwijs te maken in het plateelbakkersvak. 
Om concurrentie vanuit zowel het binnen- als buitenland het hoofd te bieden, ontwikkelde Piccardt een nieuwe techniek om een harder soort aardewerk te fabriceren. 
In vergelijking met de bestaande Delftse faience was dit een sterkere en goedkopere keramieksoort met een witte scherf. 
Hiermee werd getracht het Engelse roomkleurige aardewerk, het zogenaamde creamware van met name Josiah Wedgwood (1730-1795) te imiteren. 
Dit creamware werd al vanaf het midden van de achttiende eeuw geïmporteerd en vormde een serieuze bedreiging voor de Delftse markt. 
Piccardt reisde naar Engeland om het productieproces nader te bestuderen. 
In 1811 ging hij een compagnieschap aan met een zekere Herman Bezoet de Bie om 'te exerceeren de fabricq van Delftsch en Engelsch aardewerk', voor een periode van twaalf jaar. 
Twee jaar later werd deze overeenkomst ontbonden. 
Piccardt doet opnieuw een poging tot een samenwerkingsverband. 
Dit keer met de graveur Leonardus Schweickhardt die zich bezig zal houden met het 'drukken op aardewerk'. 
Alle moeite werd uiteindelijk beloond; voor bevredigende resultaten ontving hij diverse prijzen en eervolle vermeldingen. 
 
De cilindrische apothekerspot of albarello is voorzien van een korte nek en een lage ingesnoerde voet. De voorkant van de pot is beschilderd met het opschrift "MANNA.CALIBR", dat wordt omgeven door een bloemenkrans aan de onderkant bijeen gehouden door en strik.

Die Markiezinne van Carabas

Chris Dagradi

Gezicht op Delft

Notenhouten Lodewijk XIV stoel

Johannes Theodorus (Jan) Toorop

Calvé ansichtkaart met een afbeelding van de affiche 'Delftsche slaolie' van Jan Toorop

Enigszins Delft VIII

Jacques Zon

Wenskaart met een afbeelding van de affiche 'Delftsche Slaolie' van Jacques Zon

Jan Jansz. van Keulen

Willem Janszoon Blaeu

Aardglobe: globes waren producten van kaartmakers en werden regelmatig vernieuwd, naarmate de kennis over de wereld voortschreed. Hier zijn nieuwe ontdekkingen in Zuid-Amerika uit 1620/21 verwerkt. Deze gravures zijn ongewijzigd herdrukt door Jan Jansz. van Keulen in 1682. 
In veel inventarissen van verzamelingen, vooral in bibliotheken, worden globes aangetroffen.

in de vorm van afgeknotte driehoek; rustend op drie pootjes; rococo ornament van staven en vegetatieve motieven.

Namen vermeld op de voorzijde: Wouter van Dijk; Hendrik van Swaenenburg (Hendrik Swaanenburg); Bartholomeus Snoek; Coenraet (Coenraat) Mensbier; Jacobus van Dijk; David Knocker; Pierre Ducrocq; Johannis (Johannes) van der Dorst; Dirk van de Goorbergh (Dick van de Goorbergh) (Goorbergen); Paulus van den Ende; Cornelis Brouwer; Robbertus van de Sprenkel (Robert van den Sprenkel); Hermanus Wellenbergh; Hendrik Carnier; Jan Daniel Hoekwater; (Cristian) Samuel Schmidt; Adriaan Waaldijk (Adriaen Waelwijk (Waaldijk); Jan Righter (Jan Regters (Rigters of Reghter); Huijbert (Huibrecht) Steenwijk; Gijsbert Verhaast; Thomas Bakewell; Wemmer van Soest; Johannis van Coppenhagen; Hendrik van Wijn; Jacob de Vogel; Pieter Sonne; Anthony van der Linden (Antoni van der Linde); Albert (Albertus) Westerburg; Pieter (Pier) Hoppers; Adam van der Goorberg (Goorbergh); Petrus Jacobus Nederwaert; Louis Freni (Frenie); Johannis van Kuijk; Mattheus van Ommeren; Jan ..... Biggendorp: Johannis Beck; Daniel Weymar (Wijmar, Daniël (Weijmar); Hendrik Jan Wegman; Gregorius van der Toorn; Pieter Bolland; Johannes Guus; Jacobus Johannes van Baalen; Hermanus Josephus van Munster; Hendrik Heken (Hendrik Ilcken); Jan van Kuijk; Martinus Steijger; Christiaan Heken (Ilcken)

Rijkscommissie ter vervaardiging en ruiling van reproductiën van kunstvoorwerpen

Afgietsel van het beeld of balkdrager voorstellende Judas Iscarioth

Gillis van Oosten

zelfportret Gillis van Oosten

'kalfen en bloesem'

Patrick Bergsma

Beschrijving van het (kunst)werk: tweeluik

Fruitschaal

Jurrien Adrianus Burghoorn

Het Jacoba-aardewerk werd in 1897 in productie genomen. Ook hiervoor werden weer Nederlandse kleisoorten gebruikt en waren de modellen evenals de decors voornamelijk ontworpen door Adolf le Comte. De versiering bestaat uit abstracte, florale en figuratieve decoraties die met een puntig stokje in de klei worden gegrift en opgevuld met kleuroxides en metaalglazuren zoals op de hier afgebeelde vaas. De figuratieve voorstellingen vertonen typisch Hollandse taferelen die samen met de grondstoffen van eigen bodem het nationale karakter van het product benadrukten. Het technische procédé is in hoofdzaak ontwikkeld door de latere technisch directeur H.W. Mauser (1868-1940). 
Omdat dit aardewerk poreus was, konden de Jacoba-vazen naar keuze worden geleverd met een zinken binnenbak. Sommige objecten zijn voorzien van een reliëfstempel met de drukletters 'NF' (Nederlands Fabrikaat). Dit merk komt alleen voor op het Jacoba-aardewerk en enkele geglazuurde tegels van dezelfde kleisamenstelling. 
Net als het Berbas en Porselein-Biscuit, nam het Jacoba-aardewerk een bescheiden plaats in binnen de productie van De Porceleyne Fles. Het Jacoba-aardewerk vond weinig aftrek, zowel in binnen- als buitenland, en het kwam voor dat onverkochte zendingen door buitenlandse depothouders werden teruggestuurd naar Delft. Een belemmering vormde wellicht het ontbreken van een verkoopcatalogus tot 1900, waarin het Jacoba-aardewerk was afgebeeld. Desondanks werd dit sieraardewerk in 1899 in de Verenigde Staten geïntroduceerd. Waarschijnlijk waren de typisch Hollandse motieven vooral geliefd bij de buitenlanders. Ondanks het geringe commerciële succes, werd pas omstreeks 1950 door het Amsterdamse depot van De Porceleyne Fles het Jacoba uit de verkoop gehaald.

Bram Bogart

Hello Cornelia

Adriaen Brandt

Bolvormige hoed, rood geverfd, veelal door koetsiers gedragen. Gemaakt van bamboe met de tweeslagmethode. Voorzien van een dubbele wand; de buitenkant is met vliegerpapier overtrokken en groen geverfd met figuren in goud (hanen, gevleugelde paarden, sterren, ranken). De hoed heeft een stevige bamboerand.

De Porceleyne Schotel

IJsbrand van Duijn

'het laatst avondmaal'

Opmars

Twee foto's van huizen aan het Achterom te Delft, geplakt op twee met doek bespannen paneeltjes, beschilderd.

Geerweg 1987 Achterom

Bord met transferprint in mangaan. Op het plat is een bloempot met diverse bloemen en rondom bloemranken en vogels. Op de rand zijn diverse florale motieven. Op de achterkant staart in een zwart geschilderde tekst: 'Steen uit Engeland // En Glans van den Heer Piccardt // gebakken alhier den 2e Junij 1845 // Delft' 
 
H.A. Piccardt had veel concurrentie van het populaire Engelse industriële aardewerk, waardoor hij zijn traditionele tinglazuuraardewerkproductie aanpastte aan dit modernere goed. 
 
In 1804 verkoopt Dirck Harlees de plateelfabriek aan Henricus Arnoldus Piccardt. Harlees gaat hierbij tevens de verplichting aan Piccardt gedurende een periode van twee jaar wegwijs te maken in het plateelbakkersvak. Om concurrentie vanuit zowel het binnen- als buitenland het hoofd te bieden, ontwikkelde Piccardt een nieuwe techniek om een harder soort aardewerk te fabriceren. In vergelijking met de bestaande Delftse faience was dit een sterkere en goedkopere keramieksoort met een witte scherf. Hiermee werd getracht het Engelse roomkleurige aardewerk, het zogenaamde creamware van met name Josiah Wedgwood (1730-1795) te imiteren. Dit creamware werd al vanaf het midden van de achttiende eeuw geïmporteerd en vormde een serieuze bedreiging voor de Delftse markt. 
Piccardt reisde naar Engeland om het productieproces nader te bestuderen. In 1811 ging hij een compagnieschap aan met een zekere Herman Bezoet de Bie om 'te exerceeren de fabricq van Delftsch en Engelsch aardewerk', voor een periode van twaalf jaar. Twee jaar later werd deze overeenkomst ontbonden. Piccardt doet opnieuw een poging tot een samenwerkingsverband. Dit keer met de graveur Leonardus Schweickhardt die zich bezig zal houden met het 'drukken op aardewerk'. Alle moeite werd uiteindelijk beloond; voor bevredigende resultaten ontving hij diverse prijzen en eervolle vermeldingen.

Berchtesgaden

'Boer leunend op schop'

Harm Kamerlingh Onnes

Delft is een stad van vele culturen: vrouwen uit alle windstreken zijn in Delft samengestroomd en naast geboren en getogen Delftenaren komen wonen. Al deze vrouwen bieden daarom de stad Delft een wandkleed aan, om hun verbondenheid met elkaar en met de stad te laten zien, maar ook de gebundelde kracht van de vele culturen die Delft rijk is. 
 
Op vier locaties in de wijken Voorhof en Buitenhof kwamen Delftse vrouwen van verschillende nationaliteiten, achtergronden en leeftijden bijeen om te borduren aan een gezamenlijk kleed dat als thema 'aarde, water, vuur en lucht ' heeft. Elke groep borduurde een gedeelte waarbij elke vrouw afzonderlijk een stukje van het kleed invulde. In het voorjaar 2003 werden de kleden samengevoegd tot een groot, veelkleurig kunstwerk en werd het project afgesloten met een feestelijke presentatie. 
 
De kleden vormen een samensmelting van de vele culturen. Iedere cultuur levert een 'lapje' aan dit wandkleed en is zo vertegenwoordigd in dit project. Juist de universele taal van het handwerk, het samenwerken en de herkenning binnen de verschillende culturen leidt tot iets wat uitstijgt boven het maken van dit kunstwerk alleen. Het resultaat van Delftse Kleden is niet slechts de wandkleden, maar ook alles wat erachter schuilgaat, de verhalen, de ontmoetingen tussen vrouwen, de tegenslagen, de vondsten.

Delfts kleed

Jan Rot

Twee smalle figuren, opgebouwd uit koperen draden, breed uitwaaierend aan de uiteinden van de armen (als vleugels). De ruimtes tussen de draden zijn opgevuld met gips.

Dubbelfiguur

Cornelis Tulk

Nadat Joost Thooft in 1876 de fabriek had overgenomen van Geertruida Piccardt, begon hij met proeven om het Blauw-Delfts aardewerk te verbeteren en de productie hiervan nieuw leven in te blazen. 
Wel bleef hij vuurvaste stenen en gebruiksaardewerk vervaardigen. 
In tegenstelling tot het traditionele Delftse aardewerk met een gele scherf, trachtte Thooft uit te gaan van witbakkend aardewerk. 
Dit aardewerk werd samengesteld uit vier soorten aarde waarvan een witbakkende plastische klei uit Devon (Engeland) het hoofdbestanddeel vormde. 
Hieraan werd onder andere porseleinaarde (kaolien) toegevoegd om de gewenste witheid te verkrijgen. 
Na de eerste bakgang kon direct op de witte, harde scherf worden geschilderd. 
De eerste jaren na de overname bestonden uit een reeks experimenten om de kwaliteit te verbeteren. 
De vaas is beschilderd met het zogenoemde 'Tulk-zonnebloemmotief' dat is ontworpen door de plateelschilder Cornelis Tulk die van 1814 tot 1887 bij het bedrijf werkte. 
Dit decor werd in de eerste jaren van de wederopbouw veelvuldig op het nieuwe product toegepast. 
Het zonnebloemmotief is uitgevoerd in een blauwe beschildering en wordt vooral gebruikt om cartouches op te vullen. 
Op 24 februari 1884 herdacht 'de laatste der oud-Delftsche plateelschilders, de tachtigjarige Cornelis Tulk, den dag waarop hij, tien jaren oud, als leerling zijns vaders in dienst trad bij de plateelbakkerij' zo vermeldt een artikel uit 1885. 
Toen werd in een aflevering van De Navorscher uitgebreid stilgestaan bij dit heuglijke feit. 
'De tegenwoordige eigenaars dier fabriek, de heeren Joost Thooft en Labouchere, boden hem te dezer gelegenheid een feest aan' zo wordt gemeld. 
Opvallend waren de vele blijken van waardering, 'die den wakkeren en nog onvermoeiden grijsaard ten deel vielen, niet alleen van zijne patroons, maar ook van zijne mede-werklieden en vooral van de schilders en schilderessen, die allen erkenden, dat zij de kunst, die het Delfsch aardewerk weder in eere bracht, van hem hebben geleerd'.

Jacob Jan van Goor

Koninklijke Begeer [Voorschoten]

Bronzen legpenning op de 300ste geboortedag van Antoni van Leeuwenhoek

Brandweerpenning J.C. Bruigom

Jacobus Buys

portret van Karel V (1500 - 1568)

modellen van wapens en landbouwgereedschap

Pieter Adriaensz. Kocx

Johanna van der Heul

Het ruitvormige geribde theepotje met deksel is op de vier zijden beschilderd met een medaillon, gestoffeerd met een bloem. Op de schouder zijn acanthusbladeren, ranken en bloemen aangebracht en langs de onderkant van het potje zijn bloemtoefjes geschilderd. Verder is het potje voorzien van een geknikt voluutvormig oor en een S-vormig gebogen tuit die voortkomt uit een mascaron. 
 
In tegenstelling tot vandaag de dag wordt er in de 18de eeuw gebruik gemaakt van kleine theepotjes. In dit soort potjes wordt sterke thee getrokken die in de kopjes wordt aangelengd met heet water.

badik

Herman Veldhuis

Het kannetje is peervormig en heeft een standring, een driehoekige sneb, een gegolfd oor, een wijd klokvormig deksel en een zilveren montering met scharnier rond monding, sneb en dekselrand en een vatting rond het oor. De buik heeft gedraaide cartouches met decors van bloeiende planten met insecten. De rand is gedecoreerd met servetwerk van gearceerde driehoeken. Het oor heeft een decor van een bloemenrank. Het deksel is versierd met bloeiende planten.

Object details

Any comments?

Explore our collection

R70-54

De bewening van Christus

Gezicht in de Nieuwe Kerk te Delft met de memorietafel van Adriaen Teding van Berkhout

Nautilusbeker met zingende faunen

Portret van Willem van Oranje op 22-jarige leeftijd

R70-54

De bewening van Christus

Gezicht in de Nieuwe Kerk te Delft met de memorietafel van Adriaen Teding van Berkhout

Nautilusbeker met zingende faunen

Portret van Willem van Oranje op 22-jarige leeftijd

R70-54

De bewening van Christus

Gezicht in de Nieuwe Kerk te Delft met de memorietafel van Adriaen Teding van Berkhout

Nautilusbeker met zingende faunen

Portret van Willem van Oranje op 22-jarige leeftijd

View

About us

Address

Opening times

Stay in touch

Object details

Any comments?

Explore our collection

R70-54

De bewening van Christus

Gezicht in de Nieuwe Kerk te Delft met de memorietafel van Adriaen Teding van Berkhout

Nautilusbeker met zingende faunen

Portret van Willem van Oranje op 22-jarige leeftijd

R70-54

De bewening van Christus

Gezicht in de Nieuwe Kerk te Delft met de memorietafel van Adriaen Teding van Berkhout

Nautilusbeker met zingende faunen

Portret van Willem van Oranje op 22-jarige leeftijd

R70-54

De bewening van Christus

Gezicht in de Nieuwe Kerk te Delft met de memorietafel van Adriaen Teding van Berkhout

Nautilusbeker met zingende faunen

Portret van Willem van Oranje op 22-jarige leeftijd

View

About us

Address

Opening times

Sign up to our newsletter

Stay in touch