Weet je al wanneer je ons museum gaat bezoeken? Je bestelt alvast eenvoudig je tickets online.

Koop je tickets alvast online

Kom nog één keer, voordat de deuren sluiten

Willem van Oranje

Van februari tot juni 2023 presenteerden we de tentoonstelling Het Delft van Vermeer. Wie was deze beroemde schilder? Hoe was hij verbonden aan Delft? En hoe zag Delft er eigenlijk uit in de 17de eeuw? We blikken terug op een uitzonderlijke tentoonstelling aan de hand van enkele highlights.

Een terugblik op de tentoonstelling 

Highlights uit Het Delft van Vermeer

Prinsenhof delft homepage

If you know when you will be visiting the museum, book your tickets now, online.

Book your tickets online

William the Silent

onbekend

Terrines gemodelleerd als eend en beschilderd met een verenkleed

Adolf le Comte

De Porceleyne Fles - Royal Delft

Het grote succes van het Blauw Delfts dat vanaf 1876 weer in productie werd genomen, zorgde voor een stijgende omzet waardoor er meer ruimte ontstond voor experimenten met de kleisamenstelling en de glazuren. De technische leiding was in handen van J.D. Offermans die van 1892 tot 1899 onderdirecteur was bij De Porceleyne Fles. Dit resulteerde in drie nieuwe vormen van aardewerk, namelijk het Berbas (1892-1940) en de verfijning hiervan het zogenoemde Reflet Métallique (1892-na 1945), voorts het Jacoba-aardewerk en het Porselein-biscuit. Het Berbas werd uitgevoerd in binnenlandse kleisoorten en gedecoreerd met ondoorschijnende loopglazuren op onderkleuren. De vernieuwde, door Adolf le comte ontworpen vormen waren handgedraaid. De presentatie van het Berbas vond plaats in 1892 tijdens de jaarvergadering van Arti et Industriae in het Muntgebouw te Amsterdam. De onconventionele vormen en kleurencombinaties trokken veel aandacht. Ondanks de lovende ontvangst verkocht het Berbas niet goed omdat het ontoegankelijk bleek voor het grote publiek. 
Kort nadat het Berbas op de markt was gebracht, werd nog in hetzelfde jaar het Reflet Métallique ontwikkeld. Kenmerkend hiervoor is de metaalglansglazuur die het voorwerp een goud-, brons- of andere metaalachtige schittering geeft. De wijze waarop de glazuren werden aangebracht, bepaalde mede de werking hiervan 
Ondanks het feit dat zowel het Berbas als het Reflet Métallique in hetzelfde jaar op de markt werden gebracht, betreft het hier twee verschillende producten, zoals onder meer blijkt uit de rekeningboeken. 
 
De in het midden verjongende, hoge vaas is aan de boven- en onderrand voorzien van een gestileerde, ingekraste decoratie, die aan de onderrand bestaat uit gestileerd bloem- en bladwerk. Het reliëfstempel met de drukletters 'NF' aan de onderkant van het voorwerp, staat voor Nederlands Fabrikaat.

Robert Smit

Beschrijving van het (kunst)werk: Grijze en zwarte lijnen lopen kris kras door elkaar.

Zonder titel

Bewoners Buitenhof maken met BEYOND muurschildering in eigen wijk

Berchtesgaden pension Panorama

(laat 18de eeuws) orgel in (19de eeuwse) mahoniehouten kast. Orgel is voorzien van houten holpijp (8-voet) en fluit (4-voet). Beide registers in bas en diskant verdeling. Voorts een 2-voets octaaf (bas en diskant) en een 8-voets prestant (alleen diskant).

Het grote succes van het Blauw-Delfts zorgde voor een stijgende omzet waardoor er meer ruimte ontstond voor experimenten met de kleisamenstelling en de glazuren. De technische leiding was in handen van J.D. Offermans die van 1892 tot 1899 onderdirecteur was bij De Porceleyne Fles. Dit resulteerde in drie nieuwe vormen van aardewerk, namelijk het Berbas en de verfijning van dit product, het zogenoemde Reflet Métallique, voorts het Jacoba-aardewerk en het Porselein-Biscuit. 
Het Berbas werd uitgevoerd in binnenlandse kleisoorten en gedecoreerd met ondoorschijnende loopglazuren op onderkleuren. De vernieuwde, door Adolf le Comte ontworpen vormen waren handgedraaid. De presentatie van het Berbas vond plaats in 1892 tijdens de jaarvergadering van Artie et Industriae in het Muntgebouw te Amsterdam. De onconventionele vormen en kleurencombinaties trokken veel aandacht. Ondanks de lovende ontvangst verkocht het Berbas niet goed omdat het ontoegankelijk bleek voor het grote publiek. 
Kort nadat het Berbas op de markt was gebracht, werd nog in hetzelfde jaar het Reflet Métallique ontwikkeld. Kenmerkend hiervoor is de metaalglansglazuur die het voorwerp een goud-, brons- of andere metaalachtige schittering geeft. De wijze waarop de glazuren werden aangebracht, bepaalde mede de werking hiervan. Als het voorwerp werd ondergedompeld, vormde zich een egale, gladde laag. Het gevlamde effect werd evenwel bereikt door het glazuur met een kwast aan te brengen, hetgeen meestal gebeurde bij het Reflet. Een andere vorm is het bespatten van het voorwerp waardoor een gespikkelde decoratie ontstaat. 
Ondanks het feit dat zowel het Berbas als het Reflet Métallique in hetzelfde jaar op de markt werden gebracht, betreft het hier twee verschillende producten, zoals onder meer blijkt uit de rekeningboeken.

Adolf van der Laan

Moord op Willem van Oranje door Balthasar Gerard te Delft, 10 juli 1584

Schotel vervaardigd naar aanleiding van het herstel van het stadhouderschap in 1787, met de tekst 'De Prins hersteld / Vrij van Geweld / Geen blijder dag / ik nimmer zag'. De tekst is omgeven door gestileerd bladwerk.

Schotel vervaardigd naar aanleiding van het herstel van het stadhouderschap in 1787

Steengoed (bier)kan uit het Westerwald. Aan het lintoor zit nog een restant van het tinnen scharnier van het tinnen deksel. De decoraties zijn ontstaan door stempelen.

Naast de siervoorwerpen werden ook tegelplaten en grotere wandbekledingen in Jacoba-aardewerk vervaardigd die werden ontworpen door Adolf le Comte. Ook hiervoor gold dat de vormen werden vervaardigd uit inheemse kleisoorten. De afbeeldingen tonen landschappen en figuren of zijn dikwijls afgeleid van beroemde schilders uit de Gouden Eeuw zoals Rembrandt (1606-1669) en Jan Steen (1626-1679).1 (afb. 1) 
Het tweede voorbeeld van Jacoba-aardewerk is deze rechthoekige plaat die is voorzien van een opstaande geknepen rand (XIII, cat.nr. 75). De ingekraste decoratie toont een rivierlandschap dat is gestoffeerd met een aantal personages en grazend vee. Op de achtergrond is het silhouet van de stad Delft te zien met aan de bovenrand het stadswapen en het opschrift Delft.

Plaque met zicht op Delft

A.P. Guerain

Van tal van Delftse festiviteiten, van een honderdjarig jubileum van een Delfts leesgezelschap tot een gedenkwaardige gebeurtenis bij de politie, is een tastbare herinnering gemaakt bij De Porceleyne Fles. De naam van een feesteling prijkt menigmaal op de rand van een dikwijls groot formaat schotels of een opschrift vertelt ons over een jubileum van weleer. Dergelijk aardewerk komt voort uit een lange traditie die tot op de dag van vandaag in ere wordt gehouden. Niet alleen de reeds aan bod gekomen Oranje-keramiek is daar een voorbeeld van. Zo kennen we ook een serie portretten van een aantal dominees uit Delft die uit 1660/1662 dateert. 
De herdenking in 1883 van de 300ste geboortedag van de in Delft geboren wetenschapper Hugo de Groot (1583-1645) gaf eveneens aanleiding tot de vervaardiging van herinneringskeramiek. De viering begon op 9 april in Amsterdam, zo wordt vermeld in De Navorscher uit 1883. Een dag later werden in het Delftse stadhuis twee borden van De Porceleyne Fles ten doop gehouden waarop de portretten van 'het Delfsch Orakel, het Licht van Holland en dat van zijne gade Maria van Reigersbergen' waren afgebeeld. Een paar jaar later, op 25 september 1886, werd op de Grote Markt te Delft 'het door den beeldhouwer Fransiscus Leonardus Stracké Janszn ontworpen door Merckelbach Sr. en Jr. gegoten standbeeld onthuld van dezen Phoenix van Euroop, dit Licht der Wereld. Het standbeeld vertoont', aldus vervolgt dit anonieme artikel, 'niet den advocaat-fiscaal, niet den pensionaris van Rotterdam of den gezant van Zweden aan het Fransche Hof, maar den schrijver van het Regt van den Oorlog en den Vrede'. Hij heeft een boek in de linker- en een pen in de rechterhand en is gehuld in een mantel met bont en ten voeten uit afgebeeld op een voetstuk van Zweeds graniet, waarop de woorden 'Hugo Grotius' zijn gebeiteld. In 1925 werd herdacht dat 300 jaar geleden het belangrijkste werk verscheen van De Groot, De iure belli ac Pacis. Daarmee legde hij de grondslag voor het moderne natuur- en volkenrecht. Het hier afgebeelde bord verwijst naar deze herdenking. Al eerder is sprake van herinneringsgoed dat verwijst naar deze beroemde Delftenaar die buiten de grenzen met zijn gelatiniseerde naam bekend stond als Hugo Grotius. Een in 1804 opgemaakte boedelinventaris van plateelbakkerij De Drie Posteleyne Astonne maakt bijvoorbeeld melding van een beeld 'zijnde Hugo de Groot'.

Gedenkbord 'Hugo Grotius 1625 De Jure Belli ac Pacis Jus Gentium 1925'

Anoniem

'Stadhuis te Delft voor den brand van 4 februari 1618'

Cornelis Tulk

De dekselvaas is beschilderd met het zogenoemde 'Tulk-zonnebloemmotief' dat is ontworpen door de plateelschilder Cornelis Tulk die van 1814 tot 1887 bij het bedrijf werkte. 
Dit decor werd in de eerste jaren van de wederopbouw veelvuldig op het nieuwe product toegepast. 
Het zonnebloemmotief is uitgevoerd in een blauwe beschildering en wordt vooral gebruikt om cartouches op te vullen. 
Op 24 februari 1884 herdacht 'de laatste der oud-Delftsche plateelschilders, de tachtigjarige Cornelis Tulk, den dag waarop hij, tien jaren oud, als leerling zijns vaders in dienst trad bij de plateelbakkerij' zo vermeldt een artikel uit 1885. 
Toen werd in een aflevering van De Navorscher uitgebreid stilgestaan bij dit heuglijke feit. 
'De tegenwoordige eigenaars dier fabriek, de heeren Joost Thooft en Labouchere, boden hem te dezer gelegenheid een feest aan' zo wordt gemeld. 
Opvallend waren de vele blijken van waardering, 'die den wakkeren en nog onvermoeiden grijsaard ten deel vielen, niet alleen van zijne patroons, maar ook van zijne mede-werklieden en vooral van de schilders en schilderessen, die allen erkenden, dat zij de kunst, die het Delfsch aardewerk weder in eere bracht, van hem hebben geleerd'.

Dekselvaas met 'Tulk-zonnebloemmotief'

Nadat Joost Thooft in 1876 de fabriek had overgenomen van Geertruida Piccardt, begon hij met proeven om het Blauw-Delfts aardewerk te verbeteren en de productie hiervan nieuw leven in te blazen. Wel bleef hij vuurvaste stenen en gebruiksaardewerk vervaardigen. 
In tegenstelling tot het traditionele Delftse aardewerk met een gele scherf, trachtte Thooft uit te gaan van witbakkend aardewerk. Dit aardewerk werd samengesteld uit vier soorten aarde waarvan een witbakkende plastische klei uit Devon (Engeland) het hoofdbestanddeel vormde. Hieraan werd onder andere porseleinaarde (kaolien) toegevoegd om de gewenste witheid te verkrijgen. Na de eerste bakgang kon direct op de witte, harde scherf worden geschilderd. 
De eerste jaren na de overname bestonden uit een reeks experimenten om de kwaliteit te verbeteren. 
De cilindrische bekervaas is evenals de andere voorwerpen uit deze groep beschilderd met het zogenoemde 'Tulk-zonnebloemmotief' dat is ontworpen door de plateelschilder Cornelis Tulk die van 1814 tot 1887 bij het bedrijf werkte. 
Dit decor werd in de eerste jaren van de wederopbouw veelvuldig op het nieuwe product toegepast. Het zonnebloemmotief is uitgevoerd in een blauwe beschildering en wordt vooral gebruikt om cartouches op te vullen. 
 
Op 24 februari 1884 herdacht 'de laatste der oud-Delftsche plateelschilders, de tachtigjarige Cornelis Tulk, den dag waarop hij, tien jaren oud, als leerling zijns vaders in dienst trad bij de plateelbakkerij' zo vermeldt een artikel uit 1885. 
Toen werd in een aflevering van De Navorscher uitgebreid stilgestaan bij dit heuglijke feit. 'De tegenwoordige eigenaars dier fabriek, de heeren Joost Thooft en Labouchere, boden hem te dezer gelegenheid een feest aan' zo wordt gemeld. Opvallend waren de vele blijken van waardering, 'die den wakkeren en nog onvermoeiden grijsaard ten deel vielen, niet alleen van zijne patroons, maar ook van zijne mede-werklieden en vooral van de schilders en schilderessen, die allen erkenden, dat zij de kunst, die het Delfsch aardewerk weder in eere bracht, van hem hebben geleerd'.

Bekervaas met 'Tulk-zonnebloemmotief'

Henk Tieman

Balustervaas met ‘Tulk-zonnebloemmotief’

(erepenning) op heengaan Mr. G. van Baren als burgemeester van Delft

De schaaltjes hebben een vlakke vierkante bodem en een schuin opstaande octagonale rand. Het plat is gedecoreerd met een centrale bloem in een enkele cirkel, omgeven door vier bloeiende planten. Langs de binnenrand loopt een band met ?vormig servetwerk. De binnen- en buitenrand zijn gedecoreerd met afwisselend bloeiende planten en losse bloemen.

Adrianus Koert

Bord met op het plat met de ronding meelopende lauwertak waardoorheen de beginletters geschilderd zijn van de woorden Oud- / Diaconaal / Lees- / Gezelschap. Rechts het wapen van Delft en op de rand tussen siertakjes en bladornamentjes het opschrift: '1827 Januari 1927 Delft'.

Gedenkbord 100-jarig bestaan Oud Diaconaal Leesgezelschap

De Porceleyne Schotel

Johannes van Duijn

Trijntje van Duijn-Kampen

Terrine in de vorm van een liggend hert met geheven kop, op een groen grondje met gele rand. Het houten gewei is uitneembaar.

Herdenkingsbord, met standring, met een schuin oplopende wand die aan de achterkant is beschilderd met gestileerde bloemen. 
De voorstelling aan de voorkant is over het hele oppervlak aangebracht en verbeeldt 'Vrouw Fortuna'. De godin staat op een bol onder een baldakijn met aan weerszijden een griffioen met een wapenschild. Onder haar het opschrift 'Eendracht maakt macht'. 
De allegorische voorstelling is in Renaissance stijl weergegeven en verwijst naar de 'wedergeboorte' van de Porceleyne Fles. 
 
Op de achterkant het opschrift 'De herleving van het oude / Delftsche / aardewerk / 13 mei 1879'. 
Dit bord werd in 1879 door Adolf le Comte ontworpen voor de 'Nationale Tentoonstelling van Nederlandsche en Koloniale Nijverheid' in Arnhem.

Herdenkingsbord 'Eendracht maakt macht'

Jan Amelisz

Clare Af-beeldinghe, ofte Effigien, der voornaemste Conspirateurs, staende op het Lichaem vande Hoofdeloose Arminiaensche Slange.

Maggi Giles

Michiel van Mierevelt

Portret van Prins Maurits (1567-1625). Kniestuk in harnas naar rechts, blootshoofds, veldheerstaf in rechterhand; de linker steunt op een tafel waarop een helm met rode vederbos, links een gordijn.

Portret van stadhouder Maurits, bevelhebber van de Hollandse troepen

Vooral vanaf de gevangeneming van haar man (Hugo de Groot) speelde Maria van Reigersberch een belangrijke rol in zijn leven. Zij vergezelde hem naar Slot Loevestein en voegde zich later bij hem tijdens zijn ballingschap. Zij stelde alles in het werk om Hugo de Groot in zijn rechten te herstellen. Zij overleed acht jaar na haar man in Den Haag.

Portret van Maria van Reigersberch, echtgenote van Hugo de Groot

Lakzegel met het wapen van Cornelis Tromp

De ronde treeft in de vorm van een schotel met twee oortjes rust op drie korte pootjes.

Balthasar Gerards gebruikt voor de moord een radslotpistool. Het radslotpistool is een nieuwe uitvinding in de zestiende eeuw. Het kan geladen worden meegedragen: met een sleutel wordt het rad opgewonden. Willem van Oranje is de eerste politieke leider ter wereld die met een handvuurwapen is vermoord. Uit angst voor een aanslag, verbiedt koningin Elizabeth de radslotpistolen in Engeland.

Radslotpistool

Gerard van Bylaer

Met Leiden op de achtergrond zijn vluchtende Spanjaarden te zien die worden verjaagd door een geuzenvloot. Het rondschrift luidt: 'Sic Hispa a Leyd noctu fug 3 octo 1574' (Alzo zijn de Spanjaarden Leiden 's nachts ontvlucht op 3 oktober 1574). Op de keerzijde de belegering door het leger van Sanherib, koning van Assyrië, wiens soldaten door een engel worden verjaagd uit hun legerkamp. Het rondschrift luidt: 'Ut Sanherib a Ierusalem 2 Reg 19' (Gelijk Sanherib uit Jerusalem, Koningen 2 hoofdstuk 19).

Gedenkpenning op het ontzet van Leiden

Tegel met blauw decor van bloemetjes in de hoeken (spinnenkop); in het midden een groot medaillon met grof portret van Prins Willem I.

Tegel met portret van Willem van Oranje

Jan Schoonhoven

Twintig horizontale regels, enigszins in reliëf gevormd, waarbij op elke regel zich in het midden een trapeziumvormig 'compartiment' bevindt dat bij elke volgende regel iets naar rechts of links verspringt. In het midden ontstaat zo een verticale slingerende 'lijn'.

R70-54

Leon Senf

Antoon Derkzen van Angeren

Barken

tabaksdoos met Nederlands wapen

Ambtsketen van de burgemeester van de opgeheven gemeente Hof van Delft

Bij Museum Prinsenhof Delft vertellen we verhalen aan de hand van 3 thema’s die onmisbaar zijn in Delft: Willem van Oranje, Delfts Blauw en Delftse Meesters. Daarnaast inspireert het museum met wisselende tentoonstellingen. En met projecten zoals de Delftse Blik. We willen dat iedere bezoeker zich herkent én welkom voelt. Het museum is een voormalig klooster en werd gebruikt als hof van Willem van Oranje. Het gebouw staat in de top 100 van de Rijksdienst voor de Monumentenzorg.

Over het museum

Zelfportret van Michiel van Mierevelt terwijl hij zijn kleinzoon Jacob Delff II schildert

Jacob Willemsz. Delff (II)

Dit schutterstuk toont de 'particuliere krijgsraad', d.w.z. vijf (van de zes) officieren van het Witte Vendel ten voeten uit. 
 
In het midden staat de kapitein Carel Leenertsz. de Vooght herkenbaar aan de lange commandostok; links van hem staat zijn luitenant Maerten Engelbertsz. Graswinckel gewapend met een korte piek en rechts, in weelderige kleding, de vaandrig Pieter Harmensz. van Ruyven met in zijn rechterhand het vaandel. 
Tussen de drie hoofdofficieren zijn twee sergeanten, links Samuel Claesz. Berckel en rechts Willem Claesz. van Assendelft, weergegeven. Hun lagere positie wordt benadrukt doordat zij enigszins op de achtergrond staan en geen degens dragen. 
Rechts is de tamboer van het vendel zichtbaar. Op zijn trommel staat het jaartal 1648. In dat jaar was Carel de Vooght vijftien jaar kapitein. Dit schuttersstuk is waarschijnlijk ter gelegenheid hiervan geschilderd. De figuren zijn in een halve cirkel gegroepeerd, waarvan het middelpunt wordt aangegeven door de commandostok van de kapitein en de stokwapens van zijn officieren. Door verschillende houdingen heeft de schilder geprobeerd de sterke verticale lijnvoering te doorbreken. Het schilderij is in vergelijking met andere schutterstukken uit deze periode tamelijk statisch. 
 
This canvas portrays the five officers of the White Regiment. In the centre stands the captain, Carel Leenertsz. de Vooght, recognisable by the long commander's baton: to the left stands his lieutenant, armed with a short pike and to the right, elegantly dressed, the ensign with the standard in his right hand. Two sergeants appear between the three field officers. Their inferior rank is underscored by their situation in the background. The regiment's drummer is seen on the right, with the date 1648 on his drum. That was Carel de Vooght's fifteenth year as captain, which this portrait was probably intended to commemorate. The figures are grouped in a semicircle, with the captain's baton and his officers' weapons in the centre. The painter sought to counterbalance the verticality of the design by varying the poses of the figures. Compared to other portraits of its kind, however, this one is rather static.

De officieren van het Witte Vendel

cloisonné tegel 'demobilisatie'

Atelier van gebrandschilderd glas 'T Prinsenhof

ontwerptekening van glas-in-loodraam, Atelier van Gebrand Glas 't Prinsenhof Delft

In dergelijke kisten zaten de persoonlijke bezittingen voor het transport van Europa naar de Oost. In de huizen gebruikten de mensen de kist voor de opslag. De grootte van de kist hing af van de rang van de eigenaar. Voor elke rang was een vaste standaard maat. Hoe hoger de rang, hoe groter de kist. De V.O.C. was bang voor smokkelen van kostbare handelswaar; de vaste maat moest de hoeveelheid bagage van de scheepslui beperken. 
Deze kist is waarschijnlijk in het bezit geweest van een persoon met een hoge rang, gezien de grootte van de kist en het koperwerk.

J.C. Fool

Leeuw op rots

Philip van Pieterson

atelieropstelling van "Collectors"

In februari 2024 heeft de gemeenteraad van Delft het definitieve akkoord gegeven op de verbouwings- en vernieuwingsplannen van ons museum. De deuren zijn op 5 januari 2025 gesloten. We zijn nu echt gestart met de verbouwing. Graag lichten we de grote veranderingen die het historische monument binnen én buiten zal ondergaan toe.

Bouwen aan een nieuw Museum Prinsenhof Delft

Verbouwing & vernieuwing

Isaac van Haastert

De Schiedamse poort, ook wel Ketelpoort, en de Rotterdamse poort, ook wel St. Jacobuspoort. Ruim een eeuw na Vermeer schilderde Isaac van Haastert de beide stadspoorten. De weergang van de Rotterdamsepoort was toen al lang afgebroken. 
De Schiedamsepoort (rechts) is in 1836 afgebroken. De Rotterdamsepoort is in 1834 afgebroken.

De Schiedamse poort en de Rotterdamse poort

De Grieksche A

Adrianus Kocx

Niet alle stukken op tafel zijn gebruiksvoorwerpen tijdens het diner bij welgestelde families. Deze bijzondere obelisken worden alleen als sieraad op het buffet uitgestald. Hiermee laat de familie zien dat zij smaak hebben en dat ze dergelijke dure objecten kunnen betalen. 
 
During the meal with a well-to-do family, not all of the pieces on the table were utensils. These extraordinary obelisks were displayed on the sideboard as ornaments. With such ornaments the family showed it had taste and could afford such expensive objects.

Twee Delftse faience obelisken.

Caspar Wolf

Charles-Melchior Descourtis

Gayant

Gezicht op Schild-Wald-Bach

Annita Seeger (14-3-1907) staande op een pad in een tuin.

Buste van Willem Frederik Hendrik van Oranje (1820-1879)

Het wasbekken heeft de vorm van een geschulpte sint-jakobsschelp. 
Op de binnenzijde is een decoratieve, groots aangelegde tuin afgebeeld waarvan de middenpartij een kunstmatige grot of nis vormt waarin waterspuwende en spuitende putti. Op de buitenzijde zijn op de geschulpte vlakken afwisselend tuinen en door bladornament gevleugelde engelenkoppen aangebracht.

Maximiliaan van der Gucht

Stoelen bekleed met tapijtweefsel, waarschijnlijk gediend hebbende voor de vergaderingen van de Veertigraden. Zowel rug en zitting als achterstijlen tussen rug en zitting zijn bekleed met tapisserie met een patroon van gestrooide bloemen (op een donker fond) en door een lint samengebonden en -gestrikte bloemtakken en -tuiltjes. Drie verschillende patronen. 
 
Opdracht aan Van der Gucht 'een en veertich tapijte stolen daer onder eene presidiale armstoel' welke M. v.d. Gucht 8 mei 1662 aannam te vervaardigen. Uit het oorspronkelijke contract verder dat 'de heeren Burgemeesteren zullen tot voldoeninge van betalinge van de voorz. tapijten aan voorn. Van der Gucht cedeeren en opdragen zeeckere huysinge en de erve daerinne de voorn. Van der Gucht tegenswoordig woont, genaemt het Catarinen Convent, vrij sonder eenige oncosten van de opdrachte XL penningh, mitsgadens noch twee hondert guldens des zal bij Van der Gucht gehouden zijn gelijck hij belooft mits dese boven de voorsz. tapijten ten behoeven als voren te maecken een en veertich tapijte stoelen [...]'

Serie van zes stoelen

Penning op het overdragen van de soevereiniteit van Holland, West-Friesland en Zeeland aan Willem van Oranje. De voorzijde toont de geschiedenis van de profeet Ahia de Siloniter die door zijn nieuwe kleed te verdelen de scheuring en overdracht van het rijk voorspelde. Het rondschrift luidt: 'Sic transfert Dominus regina' (Zo draagt de Heer de koninkrijken over). Op de keerzijde een hand die uit de wolken reikt naar een drie-armige Oranjeboom met het rondschrift: 'Confirma Domine opus tuum 1582' (Heer, bevestig uw werk 1582).

Gedenkpenning op het opdragen van de Hogere Overheid van Holland, Zeeland en West-Friesland aan Willem van Oranje

Crispijn van de Passe (I)

Ruiterportret van Frederik Hendrik

Jan Rot

Twee smalle figuren, opgebouwd uit koperen draden, breed uitwaaierend aan de uiteinden van de armen (als vleugels). De ruimtes tussen de draden zijn opgevuld met gips.

Dubbelfiguur

Steven van der Kruit

Diagonale, doorlopende verfbanen of -streken in wit, zwart en grijs, met daar overheen rasters van lijnen, soms rechthoeken, soms vierkanten, worden onderbroken doordat sommige vierkanten uit het geheel zijn gelicht en omgekeerd weer zijn ingevoegd. 
 
Het onderwerp waarmee Steven van der Kruit zich het meest bezighoudt is 'de wereld'. Dit werk is er een uit de serie 'kosmische structuren', waarin het geheel oogt als een melkwegstelsel. De verschuivingen van delen van het paneel zijn te beschouwen als kleine menselijke ingrepen.

K 1885

Jacob Jan van Goor

Koninklijke Begeer [Voorschoten]

Penning op het aftreden van prof. dr. J .Böeseken als hoogleraar aan de Technische Hogeschool te Delft

Portret W. van Thienen in spitsboog

Johannes Lutma (I)

Penning op de Vrede van Munster

faience- en tegelfabriek Westraven, 1661 -

Applique met gezicht op Delft

Richard Roland Holst

De kom is vervaardigd in opdracht van de Delftse oliefabriek Calve in de jaren dertig van de twintigste eeuw. De afkorting NOF staat voor Nederlandse OlieFabriek

Nicolaas Heufke Kantelaar

Krijttekening met een voorstelling van de Moordhal, Museum Het Prinsenhof rond 1962

Moordhal

in de vorm van afgeknotte driehoek; rustend op drie pootjes; rococo ornament van staven en vegetatieve motieven.

Doosje Delfrite

NV De Sphinx v/h Petrus Regout & Co

Nederlandsche Oliefabriek 

Aardewerk mayonaisekom N.O.F. Nederlandse Olie Fabriek

Calvé-Delft hors d'oeuvrebakje

NOF deksel

Borstbeeld van een vrouw, mogelijk voorstellende een oranjevorstin, rustend op sokkel met voluutvormige driepotige voet. Ze wendt haar hoofd naar rechts, draagt een laag décolleté (met moesjes op de borsten) met kanten kraag, daarover een geplooide omslagdoek. Het blauwe haar zit in een knot en is getooid met een diadeem. Ze draagt oorhangers en om de hals een gele ketting met hanger. 
Het voetstuk heeft mangaankleurige poten en is versierd met gele, bruinrode en blauwe banden en noppen. 
De achterzijde en zijkanten van het borstbeeld is m.u.v. het hoofd onbeschilderd.

Plastiek van een borstbeeld van een vrouw, mogelijk een oranjevorstin

NOF Calvé-Delft slaschotel

Stoel met los tapijtweefsel, waarschijnlijk gediend hebbende voor de vergaderingen van van Veerigraden. Tapisserie met een patroon van gestrooide bloemen (op een donker fond) en door een lint samengebonden en -gestrikte bloemtakken en -tuiltjes. 
 
Opdracht aan Van der Gucht 'een en veertich tapijte stolen daer onder eene presidiale armstoel' welke M. v.d. Gucht 8 mei 1662 aannam te vervaardigen. Uit het oorspronkelijke contract verder dat 'de heeren Burgemeesteren zullen tot voldoeninge van betalinge van de voorz. tapijten aan voorn. Van der Gucht cedeeren en opdragen zeeckere huysinge en de erve daerinne de voorn. Van der Gucht tegenswoordig woont, genaemt het Catarinen Convent, vrij sonder eenige oncosten van de opdrachte XL penningh, mitsgadens noch twee hondert guldens des zal bij Van der Gucht gehouden zijn gelijck hij belooft mits dese boven de voorsz. tapijten ten behoeven als voren te maecken een en veertich tapijte stoelen [...]'

NOF Calvé-Delft schaal

Poortje (van tuin) met daarvoor een man en een vrouw, op de achtergrond de Oude Kerk van Delft

Poortje met op de achtergrond de Oude Kerk te Delft

De Delftse Blik is het interactieve programma met de stad en staat voor onze manier van werken. Namelijk met een open en nieuwsgierige blik op de wereld. We onderzoeken onze collectie en bevragen de iconen van ons museum: Willem van Oranje, Delfts Blauw en de Delftse Meesters. Daarbij gaan we op zoek naar stemmen die nog niet of onvoldoende gehoord worden. Zo maken we de verhalen van het museum completer en zo ervaren de bezoekers dat geschiedenis ook met hen te maken heeft.  Dit doen wij niet alleen, maar samen met mensen uit verschillende gemeenschappen in Delft.

De Delftse Blik laat je met een open en nieuwsgierige blik naar de museumcollectie kijken

Delftse Blik

Marianne Aulman

Onder blauwe luchten II

P.J. Gerbrands

Petrus Franciscus Vreeswijk

Delfts aardewerk werd in de loop der eeuwen in diverse soorten en maten geproduceerd. Hierop worden een scala aan onderwerpen afgebeeld. Naast onder meer bijbelse- en allegorische voorstellingen schilderde men landschappelijke taferelen. De Porceleyne Fles grijpt terug op dergelijke voorstellingen met waterlandschapjes op klokken, jardinières en dekselvazen

Jeneverkruik met Hollands waterlandschap

Erik Pape

Links vrouwenfiguur in jurk met geschulpte revers, met rechts naast haar hoofd een witte bloem. Zij kijkt naar rechts. Rechts op de prent een grote vliegende kever.

Meikever III

Jan van Lijnschooten

Petrus Leonardus Dijkman

Louis Apol

Technische verbetering maken het mogelijk om schilderijen op keramiek na te schilderen. Werken van oude meesters, zoals Rembrandt en Vermeer, maar ook werken van in die tijd moderne meesters van de Haagse School worden hiervoor gebruikt. Kunstenaars leveren soms zelf ontwerpen aan. Ondanks de dikwijls geuite kritiek van de zijde van kunstcritici was het een veel gevraagd genre.

Schotel met winterlandschap


Deze schotel met het opschrift 'Amor' vertoont het signatuur van de ontwerper Adolf le Comte (1850-1921). 
Het decor is in neorenaissancistische stijl uitgevoerd, waarbij Le Comte teruggreep op motieven als de hoorn des overvloeds en een maskaron. 
Toen eenmaal het Delftse aardewerk met een, op een witte scherf in blauw uitgevoerd decor de markt had veroverd, ontstond er ruimte voor nieuwe ideeën op het gebied van vormgeving en versiering. 
Dergelijke vernieuwingen kwamen met name van Le Comte in 1877 door Joost Thooft werd aangetrokken als artistiek adviseur en ontwerper. 
Naast het opleiden van een aantal schilders, waren zijn belangrijkste taken het ontwerpen van nieuwe decors en het vergroten van het modellenbestand. 
Vanaf het moment dat Le Comte werd aangesteld, zijn de door hem ontworpen objecten op tentoonstellingen bekroond. 
Uit een herinneringsdocument uit 1885 waarin de jury 'eene Eerste Bekroning' toegekend heeft aan 'Joost Thooft en Labouchère voor geschilderde tegels', blijkt dat Le Comte ook bemoeienis heeft gehad met de organisatie van de Internationale Tentoonstelling van Decoratief Aardewerk en Gebrand Glas uit dit jaar. 
In 1903 vierde Le Comte zijn 25-jarig jubileum dat door bekende kunstenaars en kunstindustriëlen werd bezocht.

Cloisonné tegel 25 jaar Technische Hogeschool

Object details

Any comments?

Explore our collection

R70-54

De bewening van Christus

Gezicht in de Nieuwe Kerk te Delft met de memorietafel van Adriaen Teding van Berkhout

Nautilusbeker met zingende faunen

Portret van Willem van Oranje op 22-jarige leeftijd

R70-54

De bewening van Christus

Gezicht in de Nieuwe Kerk te Delft met de memorietafel van Adriaen Teding van Berkhout

Nautilusbeker met zingende faunen

Portret van Willem van Oranje op 22-jarige leeftijd

R70-54

De bewening van Christus

Gezicht in de Nieuwe Kerk te Delft met de memorietafel van Adriaen Teding van Berkhout

Nautilusbeker met zingende faunen

Portret van Willem van Oranje op 22-jarige leeftijd

View

About us

Address

Towards a new museum

Stay in touch

Will you accept our cookies?

Cloisonné tegel 25 jaar Technische Hogeschool

Object details

Any comments?

Explore our collection

R70-54

De bewening van Christus

Gezicht in de Nieuwe Kerk te Delft met de memorietafel van Adriaen Teding van Berkhout

Nautilusbeker met zingende faunen

Portret van Willem van Oranje op 22-jarige leeftijd

R70-54

De bewening van Christus

Gezicht in de Nieuwe Kerk te Delft met de memorietafel van Adriaen Teding van Berkhout

Nautilusbeker met zingende faunen

Portret van Willem van Oranje op 22-jarige leeftijd

R70-54

De bewening van Christus

Gezicht in de Nieuwe Kerk te Delft met de memorietafel van Adriaen Teding van Berkhout

Nautilusbeker met zingende faunen

Portret van Willem van Oranje op 22-jarige leeftijd

View

About us

Address

Towards a new museum

Sign up to our newsletter

Stay in touch

Will you accept our cookies?