Weet je al wanneer je ons museum gaat bezoeken? Je bestelt alvast eenvoudig je tickets online.

Koop je tickets alvast online

Kom nog één keer, voordat de deuren sluiten

Willem van Oranje

Van februari tot juni 2023 presenteerden we de tentoonstelling Het Delft van Vermeer. Wie was deze beroemde schilder? Hoe was hij verbonden aan Delft? En hoe zag Delft er eigenlijk uit in de 17de eeuw? We blikken terug op een uitzonderlijke tentoonstelling aan de hand van enkele highlights.

Een terugblik op de tentoonstelling 

Highlights uit Het Delft van Vermeer

Prinsenhof delft homepage

If you know when you will be visiting the museum, book your tickets now, online.

Book your tickets online

William the Silent

Jan Luyken

Zacharias Chatelain, Amsterdam

'De Stad Bommel belegert door den Admirant, maar verlost door Prins Maurits, in 't Jaar 1599'

De vaas is balustervormig en heeft een standring, een rechte hals en een wijd klokvormig deksel. De voet en hals zijn gedecoreerd met bloemenranken. De buik heeft gekromde, licht gecontourneerde cartouches, waarin afwisselend bloeiende planten en rivierlandschapsdecors met bergen, bomen, huizen, bootjes en oosterse figuren. De schouder is gedecoreerd met afwisselend bloeiende planten en ronde cartouches met een bloem. Het deksel is gedecoreerd met cartouches met bladertakken.

onbekend

De rand is opgebouwd uit gebogen knorren, die zich van de buitenzijde naar binnen versmallen. Dit type is waarschijnlijk geïnspireerd op zilveren voorbeelden. 
De oudste voorbeelden zijn mogelijk in de tweede helft van de 17de eeuw gemaakt.

Jonas Suyderhoef

Pieter Soutman

Portret van Willem van Oranje

Claes Jansz. Visscher II

Prins Willem van Oranje te paard, met 3-regelig Latijns onderschrift; 
'Quilhelmus d.q. Princeps Auraicae comes Nassaviae / Primus Ordinum Foederatum nomine ad annum / 1584 gubernavit' 
uit 'Historien der Nederlanden en haar naburen oorlogen tot het jaar 1612' van Emanuel Van Meteren

Prins Willem van Oranje te paard

Oprechte Haarlemmerolie G.K.T., In fleschjes of capsules, Het sedert eeuwen beroemde geneesmiddel!

Jacob Houbraken

Hendrik Pothoven

Antonio Moro

Pieter Meyer

Jacobus Haffman

Portret van Anna van Saksen (1544-1577)

Dirk van Dien

Baflo

Martine Wittop Koning

Henri Berssenbrugge

Leo Visser

Nederlandsche Oliefabrieken Calvé Delft

Van Marken Delft Drukkers

Recepten van Martine Wittop Koning

Calvé-Delft's Winterboekje

Marco Zwinkels

Atelierportret Henk Molenaar

Romeyn de Hooghe

Willem van Oranje wordt op een trap bij de openstaande deur neergeschoten door Balthasar Gerards. 
Onderschrift 't Vermoorden van den Prins van Oranje, door Baltasar Gerards in den Jaare 1584 te Delft'

't Vermoorden van den Prins van Oranje, door Baltasar Gerards in den Jaare 1584 te Delft'

K. Fuhri

Standbeeld en praalgraf van Willem van Oranje

Museum Huis Lambert van Meerten

Tentoonstellingsaffiche 'Poppen rond de eeuwwisseling', 1990

St. Agatha

Maurits van Oranje

Brief geschreven door Prins Maurits, 22 juli 1606

Met familiewapens van Jasper van Kinschot (1553-1603) en zijn vrouw Josina Pijll (1562-1601) 
 
Jasper van Kinschot was raadsheer in het Hof van Brabant, thesaurier-generaal van prins Maurits, executeur erfenis van prins Willem van Oranje en raad in de souvereine leenhove van Brabant. Hij kwam in 1590 met zijn vrouw, met wie hij in 1578 trouwde in Bergen op Zoom, naar Den Haag. Twee jaar later, in 1592 woonde het gezin in het huis van Bronckhorst in de Korte Nobelstraat aan de noordzijde. In 1596 kocht hij Lange Vijverberg nr. 11. Rondom de wapens is de lijfspreuk van Van Kinschot weergegeven: Virtute et Constantia/Vertu et Constance/Geduerighe deucht verwint. 
Hierboven zijn drie scènes uit het apocriefe verhaal Susanna en de Oudsten afgebeeld (de badende Susanna, de berechting van Susanna en de bestraffing van de twee Oudsten) 
 
(http://www.thuisinbrabant.nl/personen/k/kinschot,-jasper-van) 
Jasper van Kinschot werd geboren op 15 oktober 1552 in Turnhout, in het toen nog ongedeel­de Brabant, als zoon van Zeger van Kinschot en Josine Roe(lo)fs. Op 20 september 1578 huwde hij in de Grote Kerk van Bergen op Zoom Josina Pijll, dochter van Nicolaas Pijll en Cornelia Boulijn. Zij was geboren op 25 januari 1562 op kasteel Wouw bij Roosendaal. Het echtpaar kreeg veertien kinderen van wie er slechts zeven de volwassen leeftijd bereikten. Na het overlijden van zijn echtgenote op 11 december 1601 hertrouwde Jasper op 17 augustus 1603 te Vlissingen met Maria de Chantraines dict Broucqsault. Uit dit huwelijk werd postuum een dochtertje geboren, dat echter na enkele maanden overleed. Jasper van Kinschot overleed op 11 december 1603 te 's-Gravenhage. 
 
In zijn prille jeugd genoot Jasper in de vrijheid Turnhout onderwijs, waarbij Latijn en Grieks, maar ook muziek en orgel- en clavecimbelspel deel uitmaakten van het programma. In 1567 ging hij naar de Universiteit van Keulen, alwaar hij bij de Jezuïeten verbleef. Nog voordat hij zijn studie voltooid had, kwam er in 1570 een bevel van Filips II aan alle onderdanen die aan vreemde universiteiten studeerden, deze te verlaten en te gaan studeren in de Universitey­ten sijner subjectie oft tot Romen. Met dispensatie van Alva bleef Jasper te Keulen tot hij baccalaurus artium was. In Dowaai behaalde hij op 20 maart 1571 de titel doctor artium. Hij bleef daar nog enkele maanden langer om de françoische tale te leren, waarna hij in augustus 1571 in Leuven rechten ging studeren. Als baccalaurus iuris ging hij tenslotte in 1574 naar Brussel om de juridische praktijk te leren. 
 
Zijn praktijkjaren begon hij te Brussel als klerk bij mr Willem van Winde, bij wie hij ook in de kost ging. Vervolgens ging hij in de leer bij zijn neef, advocaat mr Hendrick van Kinschot. Toen de functie van griffier van de Raad en Rekenkamer en het Leenhof van de Markiezen van Bergen op Zoom vacant kwam, solliciteerde Jasper hiernaar. Dat hij die functie ook daadwerkelijk kreeg, behoeft geen verbazing te wekken; de baanderheer van Merode, die namens zijn dochter Margaretha, markiezin van Bergen op Zoom, dit ambt mocht begeven, werd door Hendrick van Kinschot in al zijn zaken bijgestaan. Ongetwijfeld heeft deze laatste zijn neef aanbevolen. Na zijn aanstelling, op 8 juli 1577, vestigde Jasper zich te Bergen op Zoom bij Jan de Sage, kanunnik en deken der Grote Kerk. Hiermee begon zijn zelfstandige loopbaan én zijn betekenis voor het noorden van Brabant. Zowel in zijn persoonlijk leven als in zijn carrière ging het Jasper in deze jaren voor de wind; hij 'vrijde' en huwde vervolgens jonkvrouwe Josina Pijll, wier vader Nicolaas raad en commies van de markies van Bergen op Zoom was. 
 
In 1581 werd Jasper raad en stadhouder van de lenen van Bergen op Zoom. Spoedig echter kwamen er problemen wegens de Spaansgezindheid van de markies: in 1582 werden zijn goederen door de Staten van Brabant aan de prins van Oranje gegeven. Voor Jasper van Kinschot had deze maatregel het einde van zijn carrière kunnen betekenen. Hij ging echter over in dienst van Willem van Oranje in zijn oude functie van griffier (25 januari 1583) en kreeg korte tijd later tevens de functie van rentmeester-generaal van het Huis van Bergen op Zoom. 
 
Of hierbij van een bewuste verandering van loyaliteit -en wellicht ook van godsdienst- sprake was, blijkt niet uit Jaspers aantekeningen. Ook bleek bij deze gelegenheid dat Willem van Oranje gemakkelijk de functionarissen van zijn Spaansgezinde voorganger -ook Jaspers schoonvader Nicolaas Pijll kwam in dienst van Oranje- overnam. Had hij wellicht gebrek aan geschoolde functionarissen? Eén ding is zeker: Van Kinschot heeft, evenals zijn schoonvader, het vertrouwen van de Oranjes niet beschaamd. Dit moge blijken uit zijn verdere carrière en uit de gegevens die we bezitten over hem en zijn gezin. 
 
Al kort na zijn indiensttreden bij Oranje, werd Jasper samen met zijn schoonvader naar Antwerpen ontboden, waar zij het verzoek kregen orde op zaken te stellen in de financiën van de Oranjes. Enige tijd later werd hij, wegens het overlijden van griffier Johan Baptista Vogelsanck, tevens benoemd tot griffier van Willem van Oranje. Op last van deze laatste ging hij, aangezien Steenbergen in augustus 1583 door de vijand was ingenomen, met zijn schoon­vader en met een ingenieur naar de Ruigenhil om deze plaats te versterken en te omwallen. Deze voor Jasper waarschijnlijk zeer buitenissige opdracht schijnt hij bijzonder goed volbracht te hebben. De plaats, die later 'Willemstad' genoemd werd, eerde hem met een jaarlijks pensioen en met het peetvaderschap over één van zijn kinderen. Met zijn griffier­schap in dienst van Willem van Oranje blijkt hij eveneens het griffierschap van het huis van Buren bekleed te hebben, in dienst van Willem van Oranjes dochter Maria. In 1587 legde hij deze functie, wegens de andere drukke werkzaamheden, neer. 
 
In 1586 kreeg Maurits van Leicester toestemming in het markiezaat van Bergen op Zoom een voorziening te treffen op justitieel gebied voor die zaken waarvoor men op de Raad van Brabant te Brussel was aangewezen. Deze zaken werden vanaf die tijd behartigd door enkele door Maurits benoemde deskundigen alsmede door de leden van Maurits' eigen raad. We zien in de stukken van deze voorloper van de Raad van Brabant te 's-Gravenhage ook de naam van Jasper van Kinschot voorkomen. In september 1591, toen de Raad van Brabant te 's-Gravenhage werd opgericht, werd Jasper tot raad in dit college benoemd, terwijl hij tevens zijn functies voor prins Maurits bleef vervullen. 
 
De band die Jasper met de Oranjes had gekregen, blijkt ook uit het feit dat diverse leden van dit huis peetvader of peetmoeder van kinderen van Jasper waren. Zo was Maria van Nassau in 1589 peet van Maria van Kinschot, Maurits in 1590 van zijn naamgenoot Van Kinschot, Emilia van Nassau, zuster van Maurits, van een gelijknamig Kinschot-dochtertje in 1593 en tenslotte Louise de Coligny van Lodewijck van Kinschot in 1595. 
 
Nergens vermeldt Jasper in zijn autobiografische aantekeningen iets over zijn geloofsovertui­ging, maar mede uit bovenstaande gegevens mogen we afleiden dat hij in de jaren tachtig van de zestiende eeuw is overgegaan tot het calvinisme. 
 
Zijn Brabantse geboorte was voor zijn aanstelling in de Raad van Brabant een vereiste. Zijn collega-raadsheren waren -aanvankelijk vrijwel zonder uitzondering- geboren Brabanders. Zijn kinderen vonden hun huwelijkspartners echter ook onder de leden van Hollandse en Zeeuwse aanzienlijke families. 
 
Jasper van Kinschot, wiens lijfspreuk 'Virtute et Constantia' was, ofwel 'Geduerighe deucht verwint' was, werd aldus de stamvader van een Noordnederlandse protestantse tak van de familie Van Kinschot. 
 
Bronnen 
 
Algemeen Rijksarchief 's-Gravenhage, Familie-archief Van Kinschot, Autobiografische aantekeningen van Jasper van Kinschot (diverse handschriften). 
 
Molhuijsen P., en Kossman, F. (red.), Nieuw Nederlandsch Biografisch Woordenboek, deel 10, Leiden, 1937. 
 
Van Kinschot, C., Genealogie van het Geslacht van Schooten, later genoemd: (van) Schoyte (België) en Van Kinschot (België en Nederland), Tiel, 1910-1912. 
 
Dit artikel verscheen eerder in: J. van Oudheusden e.a. (red.), Brabantse biografieën. Levensbeschrijvingen van bekende en onbekende Noordbrabanders. Deel 1, Amsterdam/Meppel, 1992. 
---------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------- 
 
Mr Jasper van Kinschot (eerst Caspar), raadsheer in het Hof van Brabant, thesaurier-generaal van Prins Maurits, executeur erfenis Prins Willem van Oranje, raad in de souvereine leenhove van Brabant 
Leefde van 15 oktober 1553 tot 1603 
·	Studeerde in Keulen rechtsgeleerdheid, vervolgens in Douay en bij de praktijk in Brussel van Hendrik van Kinschot; 
·	Bekeerde zich tot het protestantisme; kreeg 16 kinderen 
·	In 1583 werd hij Lid van de Raad van Willem van Oranje en Griffier van zijn domeinen van Nassau en van Buren 
In de winter van 1583 volgde hij Willem van Oranje naar Dordrecht en in mei 1584 naar Delft, alwaar Willem op 10 juli werd vermoord. Snel werd Jasper van Kinschot door de Staten van Holland benoemd tot Thesaurier van Prins Maurits die toen nog minderjarig was en tot griffier van de provisionele administratie van de successie van de huizen van Nassau en Buuren. Hij hield een persoonlijk gezinsboekje bij, waardoor heel wat aardige gegevens over hem en zijn gezin bekend zijn en waardoor de familierelaties duidelijk worden en eigenlijk ook bewezen worden. 
Jasper van Kinschot werd in 1593 eigenaar van een huis, een klein huis, een schuur, een boogaard en bos te Oosterhout, tezamen groot vier bunder en werd genoemd: de Blauwe Camer. Jasper maakte zich verdienstelijk voor de Oosterhoutse bevolking door interventies bij Prins Maurits, de Staten van Brabant en de Raad van State. Het dorpsbestuur verleende hem daarom in 1593 twaalf jaar vrijdom van alle dorpslasten voor zijn huis. Jaspers zoon Lodewijk verkocht de bezitting in 1627 aan Adriaan Verelst, commies-generaal van de domeinen van de prins van Oranje. In 1645 werd de Blauwe Camer eigendom van de Norbertinessen van St. Catharinadal, die het nog in bezit hadden in 1960. 
Jasper kwam in 1590 naar Den Haag en woonde in 1592 in het huis van Bronckhorst in de korte Nobelstraat aan de noordzijde. Hij kocht in 1596 Lange Vijverberg nummer 11, het Hof van Culemborg. Daar woonde hij in ieder geval in 1601. Dit huis werd door de erven verkocht in 1620 aan de Graaf van Culemborg. In de 18de eeuw kreeg het huis een ander front. 
Bij het overlijden van Josina Pijll in 1601, kwamen de prinsen in het huis aan de Lange Vijverberg 11 en waren vergezeld van de graven Willem, Ernst en Jan-Ernst van Nassau. Bij de ziekte van zijn vrouw had Jasper een tiental doctoren, enige zeer bekwame chirurgijns en zelfs twee paracelsisten of quacksalvers aan haar ziekbed geroepen. De gehele Vijverberg was na het overlijden in rouw. Prins Maurits was apart voor de uitvaart uit Brabant naar Den Haag teruggekomen met andere graven van Nassau . 
 Jasper speelde verder een grote rol in de opzet en aanpassingen van Willemstad (NBr.),de stichting van het dorp Fijnaart en van Lennep laat hem in zijn werk “de stiefzoon” optreden naast Prins Maurits.

Tafellaken met de familiewapens van Jasper van Kinschot (1553-1603) en zijn vrouw Josina Pijll (1562-1601)

Jhr. Gaspard Louis Francois van Kinschot

Portret van Gunther Jean van Kinschot, 1784-1844

Johannes Tangena

'Herstelling der waere godsdienst en grondwetten in G: Brittanien...'

H.Ph.J. Schuiten

Alida van Sandich

Auguste Tilly

Charles Rochussen

Moord op Willem van Oranje door Balthasar Gerard te Delft, 10 juli 1584. 
Willem van Oranje zit onderaan de trap, zijn vrouw knielt aan zijn zij, links is nog net de voet van de vluchtende dader te zien.

Moord op Willem van Oranje, 1584

Eliza Kopec

Beschrijving van het (kunst)werk:

Tulip for Delft

Jan Harmensz. Muller

Peter Paul Rubens

Serenissimo et Potentissimo Alberto

Henriëtte Boerendans

Het Kruithuis, 22 november

Gracia Khouw

'Keleseh peseh' is een Indonesisch woord dat 'in het Nederlands praten' betekent. Het is een archaïsch woord; in het dagelijks leven komt het niet meer voor - omdat het niet meer van toepassing is. In de koloniale tijd hoorde je in Nederlands-Indië veel Nederlands; voor de oorspronkelijke bewoners was het niet te begrijpen. Door de klank van het Nederlands na te bootsen is een woord ontstaan dat dit onbegrip weergeeft. Zo klonk het Nederlands voor Indonesiërs: je breekt er je tong over! 
 
'Keleseh peseh' zegt eigenlijk: "Wij begrijpen jullie Hollanders niet." Achter dit woord gaat een enorme culturele kloof schuil die er was tussen Nederlanders en de vroegere Indonesiers. Andersom hadden Nederlanders alleen het woord 'Maleis' als een algemene verwijzing naar de vele talen en dialecten die er in Nederlands-Indië werden gesproken. 
 
Nog steeds praten Indonesiers met veel geluiden. Geluiden van dieren, materialen, natuurelementen of apparaten worden benoemd door de klank te imiteren. 'Kroepoek' bijvoorbeeld, klinkt zoals de snack zelf, het kraakt als het in je mond breekt. In het woord 'kretek' hoor je de sigaret zachtjes knisperen als je het oprookt. 
Overigens staan 'kroepoek' en 'kretek' in de Dikke Van Dale; het is een onderdeel van de Nederlandse taal en het dagelijks leven geworden.

'Afbeelding der executie geschiet den XIII May 1619 aen Jan van Oldenbarnevelt gewesene advocaet van Hollant'

Hendrikus Johannes Franciscus van Langen

Oude Delft

Gert Strengholt

Beschrijving van het (kunst)werk:

d'eruaing teghen aristoteles

Jaap van den Ende

Grillige stapeling van geometrische vormen, aan de zijden met elkaar verbonden. De ondergrond is blauw / groen, daarover in diverse richtingen rode / roze penseelstreken. 
 
Het algemene uitgangspunt voor een werk als dit is, ook al is het niet meer als zodanig uit het werk op te merken, een raster. Volgens een bepaald telsysteem worden hier lijnen overheen geplaatst. Van dit geheel wordt een schets gemaakt. Deze schets is de grondvorm voor het uiteindelijke schilderij. De oorsprong is dus deels systematisch.

Overlappend schilderij

Erik Pape

Balkon-hek

'Angelus Merula in 't Graeffschap Henegouwe ten vyere veroordeelt, na het Gerichte gaende, leunende op een stock, ontmoet zijn Broeders soon: voor 't Gericht zijnde, overlijdt in sijn gebedt; echter hebben 't doode lichaem op een hout-hoop verbrandt.'

Links vrouwenfiguur in jurk met geschulpte revers, met rechts naast haar hoofd een witte bloem. Zij kijkt naar rechts. Rechts op de prent een grote vliegende kever.

Meikever III

Michiel van Mierevelt

Portret van Maurits van Oranje

Philip van Dijk

Portret van mr. Andries Adriaensz. van der Goes (1680-1730)

Een demonisch figuur met hars vastgezet in een Chinees porseleinen schaaltje. Het spitse hoofd van het figuurtje symboliseert de Levensboom. Waarschijnlijk gebruikt bij rituelen.

hampatong

Jean François Michel Mourot

Johannes Paulus Houtman

'Guille de nassau'

Keukenraam

Crispijn van den Queborn

Hillebrant Jacobsz van Wouw I

Portret van Willem van Oranje, borstbeeld naar links, blootshoofds, geplooide kraag, harnas. 
Hij is gevat in een rijk gedecoreerde lijst met engeltjes en vruchten. In de marge zijn naam en titels.

Crispijn van de Passe (I)

Portret van Graaf Lodewijk van Nassau (1538 - 1574)

Jacobus Lambertus Dispo

Gezicht op het poortje bij de Waalse Kerk, gezien vanaf de Oude Delft

Isaac van Haastert

Gezicht op de Oude Kerk gezien naar het oosten

De toren van de Oude Kerk

Simon Fokke

Frans Houttuyn

'De Lighamen der Muitelingen van 't Oost-Ind. Comp. Schip Nyenburg ten toon gesteld, op de Zeeduinen, bezuiden Kykduin'

Eric van Dam

Museum Nusantara, 2000 - 2013

Affiche van de 'Oosterse Markt', gehouden op 9 augustus 1980

Anoniem

De prins van Oranje te Delft vermoord door Balthasar Gerards, 10 juli 1584. Op de voorgrond wordt de prins neergeschoten, op de achtergrond de terechtstelling van Bathasar Gerards op het schavot op 14 juli 1584. Linksboven de tekst 'Prins van Orangien vermoort'

'Prins van Orangien vermoort'

tabaksdoos waarop stadsgezicht Gouda

De Bocht

Cornelis Visscher (II)

Portret van Willem van Oranje, borstbeeld rechts, blootshoofds, geplooide kraag, harnas. In ovaal op voetstuk met 3-regelig Nederlands onderschrift

Ki Ledjar Subroto

wajang kulit in de vorm van  Fernando Álvarez de Toledo, hertog van Alva


Avond

Patrick Bergsma

Gezicht op Delft

Een bijzonder smakelijk paar Delftse snoekterrines

Lust voor het oog

Affiche van de 'Oosterse Markt', gehouden op 11 augustus 1979

Roze rozet met lint met op de rozet een metalen lauwerkrans met daarin de letters DWV.

Rijk van Lavieren

Dürer

Anefo 1943-1989

Prins Bernhard en burgemeester van Kinschot op het bordes van het stadhuis. 
 
Achterop de foto een Copyright "Anefo" stempel met in potlood HL4735, foto komt ook voor in de Nationaal Archief Beeldbank in de Fotocollectie Anefo als Bestanddeelnummer 900-4735 met als fotograaf Willem van de Poll

Bezoek van Prins Bernhard aan Alkmaar op zijn tocht door West Nederland (Den Haag, Delft, Amsterdam, Haarlem, Alkmaar enz.) op zijn verjaardag, 29 juni 1945

Robert Smit

Jean Lurçat's choice

Pieter de Jode II

Portret van Marcus van Vaernewijck (1518 - 1569)

Portret van Marcus van Vaernewijck (1518 - 1569)

Object details

Any comments?

Explore our collection

R70-54

De bewening van Christus

Gezicht in de Nieuwe Kerk te Delft met de memorietafel van Adriaen Teding van Berkhout

Nautilusbeker met zingende faunen

Portret van Willem van Oranje op 22-jarige leeftijd

R70-54

De bewening van Christus

Gezicht in de Nieuwe Kerk te Delft met de memorietafel van Adriaen Teding van Berkhout

Nautilusbeker met zingende faunen

Portret van Willem van Oranje op 22-jarige leeftijd

R70-54

De bewening van Christus

Gezicht in de Nieuwe Kerk te Delft met de memorietafel van Adriaen Teding van Berkhout

Nautilusbeker met zingende faunen

Portret van Willem van Oranje op 22-jarige leeftijd

View

About us

Address

Towards a new museum

Stay in touch

Will you accept our cookies?

Portret van Marcus van Vaernewijck (1518 - 1569)

Object details

Any comments?

Explore our collection

R70-54

De bewening van Christus

Gezicht in de Nieuwe Kerk te Delft met de memorietafel van Adriaen Teding van Berkhout

Nautilusbeker met zingende faunen

Portret van Willem van Oranje op 22-jarige leeftijd

R70-54

De bewening van Christus

Gezicht in de Nieuwe Kerk te Delft met de memorietafel van Adriaen Teding van Berkhout

Nautilusbeker met zingende faunen

Portret van Willem van Oranje op 22-jarige leeftijd

R70-54

De bewening van Christus

Gezicht in de Nieuwe Kerk te Delft met de memorietafel van Adriaen Teding van Berkhout

Nautilusbeker met zingende faunen

Portret van Willem van Oranje op 22-jarige leeftijd

View

About us

Address

Towards a new museum

Sign up to our newsletter

Stay in touch

Will you accept our cookies?