Weet je al wanneer je ons museum gaat bezoeken? Je bestelt alvast eenvoudig je tickets online.

Koop je tickets alvast online

Kom nog één keer, voordat de deuren sluiten

Willem van Oranje

Van februari tot juni 2023 presenteerden we de tentoonstelling Het Delft van Vermeer. Wie was deze beroemde schilder? Hoe was hij verbonden aan Delft? En hoe zag Delft er eigenlijk uit in de 17de eeuw? We blikken terug op een uitzonderlijke tentoonstelling aan de hand van enkele highlights.

Een terugblik op de tentoonstelling 

Highlights uit Het Delft van Vermeer

Prinsenhof delft homepage

If you know when you will be visiting the museum, book your tickets now, online.

Book your tickets online

William the Silent

Balthasar Gerards gebruikt voor de moord een radslotpistool. Het radslotpistool is een nieuwe uitvinding in de zestiende eeuw. Het kan geladen worden meegedragen: met een sleutel wordt het rad opgewonden. Willem van Oranje is de eerste politieke leider ter wereld die met een handvuurwapen is vermoord. Uit angst voor een aanslag, verbiedt koningin Elizabeth de radslotpistolen in Engeland.

Radslotpistool

Gerard van Bylaer

Met Leiden op de achtergrond zijn vluchtende Spanjaarden te zien die worden verjaagd door een geuzenvloot. Het rondschrift luidt: 'Sic Hispa a Leyd noctu fug 3 octo 1574' (Alzo zijn de Spanjaarden Leiden 's nachts ontvlucht op 3 oktober 1574). Op de keerzijde de belegering door het leger van Sanherib, koning van Assyrië, wiens soldaten door een engel worden verjaagd uit hun legerkamp. Het rondschrift luidt: 'Ut Sanherib a Ierusalem 2 Reg 19' (Gelijk Sanherib uit Jerusalem, Koningen 2 hoofdstuk 19).

Gedenkpenning op het ontzet van Leiden

Tegel met blauw decor van bloemetjes in de hoeken (spinnenkop); in het midden een groot medaillon met grof portret van Prins Willem I.

Tegel met portret van Willem van Oranje

Jan Schoonhoven

Twintig horizontale regels, enigszins in reliëf gevormd, waarbij op elke regel zich in het midden een trapeziumvormig 'compartiment' bevindt dat bij elke volgende regel iets naar rechts of links verspringt. In het midden ontstaat zo een verticale slingerende 'lijn'.

R70-54

Leon Senf

onbekend

De Porceleyne Fles - Royal Delft

Antoon Derkzen van Angeren

Barken

tabaksdoos met Nederlands wapen

Ambtsketen van de burgemeester van de opgeheven gemeente Hof van Delft

Bij Museum Prinsenhof Delft vertellen we verhalen aan de hand van 3 thema’s die onmisbaar zijn in Delft: Willem van Oranje, Delfts Blauw en Delftse Meesters. Daarnaast inspireert het museum met wisselende tentoonstellingen. En met projecten zoals de Delftse Blik. We willen dat iedere bezoeker zich herkent én welkom voelt. Het museum is een voormalig klooster en werd gebruikt als hof van Willem van Oranje. Het gebouw staat in de top 100 van de Rijksdienst voor de Monumentenzorg.

Over het museum

Michiel van Mierevelt

Zelfportret van Michiel van Mierevelt terwijl hij zijn kleinzoon Jacob Delff II schildert

Jacob Willemsz. Delff (II)

Dit schutterstuk toont de 'particuliere krijgsraad', d.w.z. vijf (van de zes) officieren van het Witte Vendel ten voeten uit. 
 
In het midden staat de kapitein Carel Leenertsz. de Vooght herkenbaar aan de lange commandostok; links van hem staat zijn luitenant Maerten Engelbertsz. Graswinckel gewapend met een korte piek en rechts, in weelderige kleding, de vaandrig Pieter Harmensz. van Ruyven met in zijn rechterhand het vaandel. 
Tussen de drie hoofdofficieren zijn twee sergeanten, links Samuel Claesz. Berckel en rechts Willem Claesz. van Assendelft, weergegeven. Hun lagere positie wordt benadrukt doordat zij enigszins op de achtergrond staan en geen degens dragen. 
Rechts is de tamboer van het vendel zichtbaar. Op zijn trommel staat het jaartal 1648. In dat jaar was Carel de Vooght vijftien jaar kapitein. Dit schuttersstuk is waarschijnlijk ter gelegenheid hiervan geschilderd. De figuren zijn in een halve cirkel gegroepeerd, waarvan het middelpunt wordt aangegeven door de commandostok van de kapitein en de stokwapens van zijn officieren. Door verschillende houdingen heeft de schilder geprobeerd de sterke verticale lijnvoering te doorbreken. Het schilderij is in vergelijking met andere schutterstukken uit deze periode tamelijk statisch. 
 
This canvas portrays the five officers of the White Regiment. In the centre stands the captain, Carel Leenertsz. de Vooght, recognisable by the long commander's baton: to the left stands his lieutenant, armed with a short pike and to the right, elegantly dressed, the ensign with the standard in his right hand. Two sergeants appear between the three field officers. Their inferior rank is underscored by their situation in the background. The regiment's drummer is seen on the right, with the date 1648 on his drum. That was Carel de Vooght's fifteenth year as captain, which this portrait was probably intended to commemorate. The figures are grouped in a semicircle, with the captain's baton and his officers' weapons in the centre. The painter sought to counterbalance the verticality of the design by varying the poses of the figures. Compared to other portraits of its kind, however, this one is rather static.

De officieren van het Witte Vendel

cloisonné tegel 'demobilisatie'

Atelier van gebrandschilderd glas 'T Prinsenhof

ontwerptekening van glas-in-loodraam, Atelier van Gebrand Glas 't Prinsenhof Delft

In dergelijke kisten zaten de persoonlijke bezittingen voor het transport van Europa naar de Oost. In de huizen gebruikten de mensen de kist voor de opslag. De grootte van de kist hing af van de rang van de eigenaar. Voor elke rang was een vaste standaard maat. Hoe hoger de rang, hoe groter de kist. De V.O.C. was bang voor smokkelen van kostbare handelswaar; de vaste maat moest de hoeveelheid bagage van de scheepslui beperken. 
Deze kist is waarschijnlijk in het bezit geweest van een persoon met een hoge rang, gezien de grootte van de kist en het koperwerk.

J.C. Fool

Leeuw op rots

Philip van Pieterson

atelieropstelling van "Collectors"

In februari 2024 heeft de gemeenteraad van Delft het definitieve akkoord gegeven op de verbouwings- en vernieuwingsplannen van ons museum. De deuren zijn op 5 januari 2025 gesloten. We zijn nu echt gestart met de verbouwing. Graag lichten we de grote veranderingen die het historische monument binnen én buiten zal ondergaan toe.

Bouwen aan een nieuw Museum Prinsenhof Delft

Verbouwing & vernieuwing

Isaac van Haastert

De Schiedamse poort, ook wel Ketelpoort, en de Rotterdamse poort, ook wel St. Jacobuspoort. Ruim een eeuw na Vermeer schilderde Isaac van Haastert de beide stadspoorten. De weergang van de Rotterdamsepoort was toen al lang afgebroken. 
De Schiedamsepoort (rechts) is in 1836 afgebroken. De Rotterdamsepoort is in 1834 afgebroken.

De Schiedamse poort en de Rotterdamse poort

De Grieksche A

Adrianus Kocx

Niet alle stukken op tafel zijn gebruiksvoorwerpen tijdens het diner bij welgestelde families. Deze bijzondere obelisken worden alleen als sieraad op het buffet uitgestald. Hiermee laat de familie zien dat zij smaak hebben en dat ze dergelijke dure objecten kunnen betalen. 
 
During the meal with a well-to-do family, not all of the pieces on the table were utensils. These extraordinary obelisks were displayed on the sideboard as ornaments. With such ornaments the family showed it had taste and could afford such expensive objects.

Twee Delftse faience obelisken.

Caspar Wolf

Charles-Melchior Descourtis

Gayant

Gezicht op Schild-Wald-Bach

Annita Seeger (14-3-1907) staande op een pad in een tuin.

Buste van Willem Frederik Hendrik van Oranje (1820-1879)

Het wasbekken heeft de vorm van een geschulpte sint-jakobsschelp. 
Op de binnenzijde is een decoratieve, groots aangelegde tuin afgebeeld waarvan de middenpartij een kunstmatige grot of nis vormt waarin waterspuwende en spuitende putti. Op de buitenzijde zijn op de geschulpte vlakken afwisselend tuinen en door bladornament gevleugelde engelenkoppen aangebracht.

Maximiliaan van der Gucht

Stoelen bekleed met tapijtweefsel, waarschijnlijk gediend hebbende voor de vergaderingen van de Veertigraden. Zowel rug en zitting als achterstijlen tussen rug en zitting zijn bekleed met tapisserie met een patroon van gestrooide bloemen (op een donker fond) en door een lint samengebonden en -gestrikte bloemtakken en -tuiltjes. Drie verschillende patronen. 
 
Opdracht aan Van der Gucht 'een en veertich tapijte stolen daer onder eene presidiale armstoel' welke M. v.d. Gucht 8 mei 1662 aannam te vervaardigen. Uit het oorspronkelijke contract verder dat 'de heeren Burgemeesteren zullen tot voldoeninge van betalinge van de voorz. tapijten aan voorn. Van der Gucht cedeeren en opdragen zeeckere huysinge en de erve daerinne de voorn. Van der Gucht tegenswoordig woont, genaemt het Catarinen Convent, vrij sonder eenige oncosten van de opdrachte XL penningh, mitsgadens noch twee hondert guldens des zal bij Van der Gucht gehouden zijn gelijck hij belooft mits dese boven de voorsz. tapijten ten behoeven als voren te maecken een en veertich tapijte stoelen [...]'

Serie van zes stoelen

Anoniem

Penning op het overdragen van de soevereiniteit van Holland, West-Friesland en Zeeland aan Willem van Oranje. De voorzijde toont de geschiedenis van de profeet Ahia de Siloniter die door zijn nieuwe kleed te verdelen de scheuring en overdracht van het rijk voorspelde. Het rondschrift luidt: 'Sic transfert Dominus regina' (Zo draagt de Heer de koninkrijken over). Op de keerzijde een hand die uit de wolken reikt naar een drie-armige Oranjeboom met het rondschrift: 'Confirma Domine opus tuum 1582' (Heer, bevestig uw werk 1582).

Gedenkpenning op het opdragen van de Hogere Overheid van Holland, Zeeland en West-Friesland aan Willem van Oranje

Crispijn van de Passe (I)

Ruiterportret van Frederik Hendrik

Jan Rot

Twee smalle figuren, opgebouwd uit koperen draden, breed uitwaaierend aan de uiteinden van de armen (als vleugels). De ruimtes tussen de draden zijn opgevuld met gips.

Dubbelfiguur

Steven van der Kruit

Diagonale, doorlopende verfbanen of -streken in wit, zwart en grijs, met daar overheen rasters van lijnen, soms rechthoeken, soms vierkanten, worden onderbroken doordat sommige vierkanten uit het geheel zijn gelicht en omgekeerd weer zijn ingevoegd. 
 
Het onderwerp waarmee Steven van der Kruit zich het meest bezighoudt is 'de wereld'. Dit werk is er een uit de serie 'kosmische structuren', waarin het geheel oogt als een melkwegstelsel. De verschuivingen van delen van het paneel zijn te beschouwen als kleine menselijke ingrepen.

K 1885

Jacob Jan van Goor

Koninklijke Begeer [Voorschoten]

Penning op het aftreden van prof. dr. J .Böeseken als hoogleraar aan de Technische Hogeschool te Delft

Portret W. van Thienen in spitsboog

Johannes Lutma (I)

Penning op de Vrede van Munster

faience- en tegelfabriek Westraven, 1661 -

Applique met gezicht op Delft

Richard Roland Holst

De kom is vervaardigd in opdracht van de Delftse oliefabriek Calve in de jaren dertig van de twintigste eeuw. De afkorting NOF staat voor Nederlandse OlieFabriek

Nicolaas Heufke Kantelaar

Krijttekening met een voorstelling van de Moordhal, Museum Het Prinsenhof rond 1962

Moordhal

in de vorm van afgeknotte driehoek; rustend op drie pootjes; rococo ornament van staven en vegetatieve motieven.

Doosje Delfrite

NV De Sphinx v/h Petrus Regout & Co

Nederlandsche Oliefabriek 

Aardewerk mayonaisekom N.O.F. Nederlandse Olie Fabriek

Calvé-Delft hors d'oeuvrebakje

NOF deksel

Borstbeeld van een vrouw, mogelijk voorstellende een oranjevorstin, rustend op sokkel met voluutvormige driepotige voet. Ze wendt haar hoofd naar rechts, draagt een laag décolleté (met moesjes op de borsten) met kanten kraag, daarover een geplooide omslagdoek. Het blauwe haar zit in een knot en is getooid met een diadeem. Ze draagt oorhangers en om de hals een gele ketting met hanger. 
Het voetstuk heeft mangaankleurige poten en is versierd met gele, bruinrode en blauwe banden en noppen. 
De achterzijde en zijkanten van het borstbeeld is m.u.v. het hoofd onbeschilderd.

Plastiek van een borstbeeld van een vrouw, mogelijk een oranjevorstin

NOF Calvé-Delft slaschotel

Stoel met los tapijtweefsel, waarschijnlijk gediend hebbende voor de vergaderingen van van Veerigraden. Tapisserie met een patroon van gestrooide bloemen (op een donker fond) en door een lint samengebonden en -gestrikte bloemtakken en -tuiltjes. 
 
Opdracht aan Van der Gucht 'een en veertich tapijte stolen daer onder eene presidiale armstoel' welke M. v.d. Gucht 8 mei 1662 aannam te vervaardigen. Uit het oorspronkelijke contract verder dat 'de heeren Burgemeesteren zullen tot voldoeninge van betalinge van de voorz. tapijten aan voorn. Van der Gucht cedeeren en opdragen zeeckere huysinge en de erve daerinne de voorn. Van der Gucht tegenswoordig woont, genaemt het Catarinen Convent, vrij sonder eenige oncosten van de opdrachte XL penningh, mitsgadens noch twee hondert guldens des zal bij Van der Gucht gehouden zijn gelijck hij belooft mits dese boven de voorsz. tapijten ten behoeven als voren te maecken een en veertich tapijte stoelen [...]'

NOF Calvé-Delft schaal

Poortje (van tuin) met daarvoor een man en een vrouw, op de achtergrond de Oude Kerk van Delft

Poortje met op de achtergrond de Oude Kerk te Delft

De Delftse Blik is het interactieve programma met de stad en staat voor onze manier van werken. Namelijk met een open en nieuwsgierige blik op de wereld. We onderzoeken onze collectie en bevragen de iconen van ons museum: Willem van Oranje, Delfts Blauw en de Delftse Meesters. Daarbij gaan we op zoek naar stemmen die nog niet of onvoldoende gehoord worden. Zo maken we de verhalen van het museum completer en zo ervaren de bezoekers dat geschiedenis ook met hen te maken heeft.  Dit doen wij niet alleen, maar samen met mensen uit verschillende gemeenschappen in Delft.

De Delftse Blik laat je met een open en nieuwsgierige blik naar de museumcollectie kijken

Delftse Blik

Marianne Aulman

Onder blauwe luchten II

P.J. Gerbrands

Petrus Franciscus Vreeswijk

Delfts aardewerk werd in de loop der eeuwen in diverse soorten en maten geproduceerd. Hierop worden een scala aan onderwerpen afgebeeld. Naast onder meer bijbelse- en allegorische voorstellingen schilderde men landschappelijke taferelen. De Porceleyne Fles grijpt terug op dergelijke voorstellingen met waterlandschapjes op klokken, jardinières en dekselvazen

Jeneverkruik met Hollands waterlandschap

Erik Pape

Links vrouwenfiguur in jurk met geschulpte revers, met rechts naast haar hoofd een witte bloem. Zij kijkt naar rechts. Rechts op de prent een grote vliegende kever.

Meikever III

Jan van Lijnschooten

Petrus Leonardus Dijkman

Louis Apol

Technische verbetering maken het mogelijk om schilderijen op keramiek na te schilderen. Werken van oude meesters, zoals Rembrandt en Vermeer, maar ook werken van in die tijd moderne meesters van de Haagse School worden hiervoor gebruikt. Kunstenaars leveren soms zelf ontwerpen aan. Ondanks de dikwijls geuite kritiek van de zijde van kunstcritici was het een veel gevraagd genre.

Schotel met winterlandschap


Adolf le Comte

Deze schotel met het opschrift 'Amor' vertoont het signatuur van de ontwerper Adolf le Comte (1850-1921). 
Het decor is in neorenaissancistische stijl uitgevoerd, waarbij Le Comte teruggreep op motieven als de hoorn des overvloeds en een maskaron. 
Toen eenmaal het Delftse aardewerk met een, op een witte scherf in blauw uitgevoerd decor de markt had veroverd, ontstond er ruimte voor nieuwe ideeën op het gebied van vormgeving en versiering. 
Dergelijke vernieuwingen kwamen met name van Le Comte in 1877 door Joost Thooft werd aangetrokken als artistiek adviseur en ontwerper. 
Naast het opleiden van een aantal schilders, waren zijn belangrijkste taken het ontwerpen van nieuwe decors en het vergroten van het modellenbestand. 
Vanaf het moment dat Le Comte werd aangesteld, zijn de door hem ontworpen objecten op tentoonstellingen bekroond. 
Uit een herinneringsdocument uit 1885 waarin de jury 'eene Eerste Bekroning' toegekend heeft aan 'Joost Thooft en Labouchère voor geschilderde tegels', blijkt dat Le Comte ook bemoeienis heeft gehad met de organisatie van de Internationale Tentoonstelling van Decoratief Aardewerk en Gebrand Glas uit dit jaar. 
In 1903 vierde Le Comte zijn 25-jarig jubileum dat door bekende kunstenaars en kunstindustriëlen werd bezocht.

Schotel 'Amor'

'Afbeelding der executie geschiet den XIII May 1619 aan Jan van Oldenbarnevelt gewesene advocaet van Hollant'

Het vlak is op een regelmatige manier geordend door zes verticale banen, die bestaan uit brede strakke penseelstreken boven elkaar

T75-115

Adrianus Koert

In 1878 trad Leon Senf (1860-1940) als leerling plateelschilder in dienst van De Porceleyne Fles, waar Cornelis Tulk zijn leermeester was. 
Ook bezocht hij de Polytechnische School in Delft. Daar kreeg hij tekenlessen van Paul Tetar van Elven (1823-1896) en ornamentleer van Le Comte. 
Na 1883 volgde Senf enkele lessen aan de Haagsche Academie. 
Rond 1884 gaf Senf leiding aan het mannelijke schildersatelier en al spoedig kreeg hij als chef d'atelier de algehele leiding over alle schilderzalen. 
Daarnaast gaf hij 's avonds tekenles op de fabriek aan onder anderen de schilders J. Sühl, J. Burghoorn, J. van Velzen en Th. van Lingen. 
De ontwerpen van Senf waren voornamelijk bestemd voor gelegenheidskeramiek en tegeltableaus, alsmede bouwaardewerk in bijvoorbeeld het Vredespaleis te Den Haag. 
In zijn vrije tijd ontwikkelde Senf zich als zelfstandig schilder en grafisch kunstenaar. 
Op uitnodiging van Th. de Bock (1851-1904) en Jan Toorop (1858-1928)1 werd hij in 1894 lid van de Haagsche Kunstkring waar hij diverse malen exposeerde. 
Op 1 april 1930 ging Senf met pensioen. 
Aanvankelijk voerde hij ontwerpen van Le Comte uit. Vanaf het einde van de negentiende eeuw paste hij tevens eigen ontwerpen toe, waarvan de Paradijsvogelserie er één is. 
Deze serie werd omstreeks 1898 ontworpen en vervaardigd in tinglazuur. Afbeeldingen uit oude verkoopcatalogi geven een indruk van deze op diverse modellen afgebeelde voorstellingen. 
Nadat de productie van tinglazuur werd gestaakt, werden in 1921 de ontwerpen uitgevoerd op het witbakkende aardewerk. 
Opmerkelijk is dat deze voorstelling ruim twintig jaar later, in 1943, opnieuw op onze in blauw gedecoreerde schotel is toegepast.

Schotel 'Ondergaande zon'

Bram Bogart

zwart / wit rechthoek

Antonius Jacobus Goedkint

Bastiaen Stoopendaal

De verschillende stadia van de groei van een kokosnootboom, alsmede de vruchten en het blad. Met de benaming in verschillende talen: het Latijn, de taal van de Malabarkust in Zuidwest-India en het Arabisch. Kennis van planten, bloemen en dieren was erg populair geworden in de zeventiende eeuw.

Hendrik van Loghem de Josselin de Jong

Willem van der Vliet

Portret van Adriaan van der Goes

Geert-Jan van Oostende

Het werk bestaat uit dunne potloodlijnen; de bovenste helft uit vierkanten, daaronder een rechthoek. In het midden van het vierkant een grote open cirkel, gevuld met kleine 'zwevende' ruitvormige motiefjes. Op de hoeken van vierkant en rechthoek zes cirkels. Links en rechts van het midden in de rechthoek twee stippen. 
 
De compositie roept associaties op met een plattegrond van een tempel of basement van een zuil. Door middel van een beeldtaal die zich beweegt tussen abstractie en figuratie geeft van Oosten uitdrukking aan wisselwerkingen tussen ratio en gevoel, precisie en impuls, structuur en chaos.

Discreet attitude - Hall of Fame

Willem

Wouter Cornelisz. van Dijck

Tabakspot is octagonaal van vorm, glad, met aan de voet en top filet randen. De deksel heeft ribbels en de knop is in vaasvorm. De pot is vrij simpel: geen ornamenten op aangebracht; slechts een afwisseling van gebogen en rechte vlakken. 
 
De tabak was in de 18de eeuw een gewild genotmiddel geworden. Gegoede burgers namen het in twee vormen tot zich: snuivend of pijprokend. Ze maakten er een ware cultus van, waarbij ook statusvoorwerpen behoorden. Dat waren niet alleen de tabaks- en snuifdozen die men bij zich droeg, maar ook de comforen en tabakspotten die thuis op tafel stonden. De tabakspotten werden in de loop van de 18de eeuw steeds vaker van zilver gemaakt. Deze mode begon in de jaren 30 en er kwam voorlopig een eind aan in de Franse tijd, omdat toen tengevolge van het continentale stelsel geen tabak meer mocht worden ingevoerd. 
 Het gebruik van zilveren tabakspotten schijnt zich tot Nederland te beperken. Het oudst bekende exemplaar, dat in 1979 op de Delftse Antiekbeurs bij de firma Beeling te zien was, dateert uit 1705 en mogelijk zelfs nog van voor 1696. Het is een ronde pot, vervaardigd in Den-Haag. Wanneer de tabakspot in de jaren 30 populair wordt, heeft hij echter steeds een vierkant grondvlak, met afgeronde of afgeschuinde hoeken. De ronde pot komt pas in de mode als de Lodewijk XV vormen hun intrede doen. 
 De tabakspot van Wouter van Dijk is vrij simpel gehouden. Er zijn geen ornamenten op aangebracht, het effect moet geheel komen van de kunstige afwisseling van rechte en gebogen vlakken. Dat is op bijzonder evenwichtige wijze tot stand gebracht, geheel in de trant van Wouters vader Cornelis van Dijk, met wiens toiletstellen de tabakspot overeenkomst vertoont. Stilistisch is de pot het best te vergelijken met die van de Haagse zilversmid Bastiaan Havelaar (o.a. afgebeeld in Frederiks II, 508). Deze dateert echter uit 1741 en is iets rijziger, ook door het opgebolde deksel. De Delftse pot heeft onder de knop een vlakke bovenkant, maar verder een ingewikkelder contour, waardoor de gehele zijkant in beweging is. Hij heeft nog niet de naar Lodewijk XV neigende elegantie, maar staat stevig op zijn grondvlak, met alle allure waartoe het rijke materiaal de zilversmid in staat stelde.

Tabakspot van Wouter van Dijck in de strakke, gladde stijl van zijn vader Cornelis van Dijck

Ontwerptekening verpakking Delfrite

W. de Haan

Prinses Juliana

De Witte Ster

Cloisonné tegel 'NOF Calvé Delft 1884-1924'

Ontwerp voor NOF Calvé-Delft mayonaisekom

Albertus Kiell

Ronde vergiet met accoladerand en rustend op drie knopvormige pootjes. De lekgaatjes vormen zespuntige ster omgeven door dubbele ring met binnenwaarts gerichte punten die tussen sterpunten steken. In het plat zes aardbeitjes, tegen de rand lambrequins van tweeërlei soort, elkaar afwisselend en aaneengesloten, de grote lambrequins rozetvormig middendeel, de zijdelen opgevuld met stippen, aan de buitenzijde, tegen de rand, drie evenredig verdeelde florale motieven, afgewisseld door een vlinder.

De fontein bestaat uit een halfcilindervormig, gedekseld waterreservoir, rustend op zes pootjes, met driehoekvormige achterwand en een tuit in de vorm van een vissebek; 
 
De hoofdvoorstelling van het reservoir is een monumentale fontein met drie waterspuwende putti met links en rechts van de fontein een berglandschap met scènes van Diana en Akteon, rechts Akteon die in een hert verandert en reeds een gewei draagt en links de badende Diana temidden van haar nimfen. 
Op het deksel, met een zittend hondje als handgreep, een landschap met putti en een nautilusschelp omhooghoudende meerman die naar alle zijden waterstralen spuit; 
Het reservoir wordt bekroond door een achterfront met een reliëfdecor van zonnebloemen in reliëf waarin een engelenkopje.

Peter Odijk

'Alone, but not forgotten'

Waarschijnlijk werden de eerste cloisonné tegels omstreeks 1907 vervaardigd bij De Porceleyne Fles. Deze werden aangebracht bij tegelversieringen in het inmiddels gesloopte Rotterdamse station Hofplein. Vanaf 1915 is L.E.F. Bodart betrokken bij de productie van cloisonné tegels met gekristalliseerd glazuur. Bodart leverde vrijwel zeker alle ontwerpen voor deze tegels, zoals de tegel met een pauwachtige vogel in een nis (pda 416). Tot aan zijn pensionering in 1933 heeft Bodart in samenwerking met D.J. van Arum (dienstverband 1890-1945) en W.D. Oosterloo een grote variëteit aan tegelontwerpen geleverd. 
In het begin van de jaren '20 worden hieraan de herdenkingstegels toegevoegd die werden vervaardigd ter gelegenheid van een bepaalde gebeurtenis. Deze tegels werden veelal in een beperkte oplage geproduceerd. Na de Tweede Wereldoorlog werd opnieuw een serie tegels in het assortiment opgenomen, die betrekking hadden op de afgelopen oorlogsperiode. De productie van cloisonné tegels werd in 1977 gestaakt vanwege het arbeidsintensieve en dus kostbare productieproces

Cloisonné tegel 25 jaar Technische Hogeschool

A.P. Guerain

Bolle kan met korte cilindrische nek en staand oor, op de schouder versierd met servetwerk met ovale uitsparingen met bloemen, bekroond door een grotere bloem. 
Over de buik loopt een versiering van eenvoudige, gestileerde guirlandes.

Bierpul met deksel

Stokwapens hebben betrekking op alle blanke wapens die op een stok of schacht zijn gemonteerd. Ze komen pas voor op schuttersstukken in het vierde kwart van de zestiende eeuw als deze schilderijen een militair karakter krijgen. Het meest voorkomende stokwapen, ook op schilderijen is de piek, die een lengte had van 5 meter. Verwant aan de piek zijn de kleinere stokwapens met een relatief brede bladvormige, opengewerkte punt die al op de vroegste militaire schilderijen voorkomen als onderscheidingsteken van officieren. Een aantal stokwapens hadden naast hun betekenis als wapen een symbolische functie: ze werden gedragen om rang en autoriteit van de drager te onderstrepen. Dit komt vooral tot uiting bij stokwapens als hellebaarden en partizanen. 
 
Op de schuttersstukken rond 1580 worden de stokwapens gedragen door bevelvoerenden en hebben een decoratieve functie. De los aangebrachte zijden of wollen kwasten of troetels en het aan jachtwapens ontleende stokbeslag bestaande uit linten, textiel, leer en vergulde nagels kunnen worden genoemd. 
 
Hellebaard: 
Een hellebaard is een houw- en stootwapen uit de middeleeuwen. Het bestaat uit een lange stok met een ijzeren punt, en daaronder, tegenover elkaar geplaatst, een bijl en een haak. De hellebaard werd gebruikt ter bestrijding van ruiters door voetvolk. Sinds het laatste kwart van de 16de eeuw is de hellebaard een kenteken van de onderofficier geworden (sergeants en korporaals).

J. de Wit

Het eerste, op grote schaal naar de Republiek vervoerde oosterse porselein is het Kraakporselein. Met de oprichting van de VOC in 1602 werd dit in blauw op een witte ondergrond gedecoreerde goed in grote hoeveelheden aangevoerd en werd binnen korte tijd bijzonder populair. Dit porselein met onbekende modellen en exotisch aandoende decoraties vormde de eerste aanzet tot de vervaardiging van het Delfts aardewerk, dat toentertijd Hollands dan wel Delfts 'porselein' werd genoemd. 
Naar voorbeeld van het Kraakporselein werden eenden in een waterlandschap afgebeeld, bloeiende struiken of tot dan toe onbekende vogelsoorten. Uit de gloriedagen van de Delftse aardewerkindustrie zijn bijzonder fraaie nabootsingen van dit Kraakporselein bekend, zoals schotels, flessen en dekselpotten én decors die hiervan zijn afgeleid. Daarvan getuigt dit bord, dat is ontstaan nadat vanaf omstreeks 1876 de herproductie van traditioneel Delfts in gang werd gezet. Tevens werden afgeleide motieven afgebeeld op nieuwe vormen zoals is te zien in het tweede kwart van de twintigste eeuw uitgegeven verkoopcatalogus. Hieruit blijkt dat bijna drie eeuwen later de ooit succesvolle motieven van het Kraakporselein nog steeds met verve werden toegepast.

A.J. van Kampenhout

Johannes Theodora Maria Visser

In de loop der eeuwen werd dit model plaque met een fraai uitgewerkte ophangmogelijkheid talloze malen door de Delftse producenten op de markt gebracht. Soms is een plaque ofwel Delfts 'porceleynen' schilderij, zoals dergelijk goed wel wordt omschreven in boedelinventarissen, gemerkt én zelfs gedateerd. De voorstellingen lopen uiteen van polychrome afbeeldingen die betrekking hebben op het Huis van Oranje-Nassau tot een rijtje keramische voorwerpen op een in het oog springende gele achtergrond. Zo vertoont een 1748 gedateerde plaque een voorstelling die verwijst naar de geboorte van prins Willem V (1748-1806). Op twee andere exemplaren zijn exotische vogels weergegeven en een rijk gevulde bloemenmand. Dat voorwerp is 1757 gedateerd en is, gelet op het merk, afkomstig uit plateelbakkerij De Grieksche A. Uit deze fabriek is tevens een 1769 gedateerde plaque afkomstig met de afbeelding van onder meer een kaststel, een kwispedoor en een tweetal theepotjes. 
De gelijkenis van deze plaque met de vroeger vervaardigde exemplaren is opvallend. Weer is het een gevulde bloemenmand die prijkt op dit 1918 gedateerde exemplaar en evenmin ontbreekt de exotische vogel die neerstrijkt tussen overhangend, bloeiend struikgewas. De traditie werd voortgezet en zelfs tot op de dag van vandaag treft men bij De Porceleyne Fles dit model aan. Deze plaques behoren tot de groep die 'kleine applique' wordt genoemd. De voorstellingen werden vóór 1910 in blauw uitgevoerd en toonden vooral fantasielandschappen of karakteristieke gebouwen in Delft. Tot op heden maakt deze 'kleine applique' deel uit van het assortiment. Daarbij ontbreekt echter een kunstig geschulpt gat aan de bovenzijde.

Wouter Dirk Oosterloo

Tekening van een Sultanabad mosquélamp

De schotel is aan de achterkant voorzien van een standring en versierd met drie concentrische cirkels waarvan twee op de wand. Aan de voorkant is in het midden van het plat een bloem op een grondje weergegeven, omgeven door een band van lotusvormige panelen met bloemen. Op de rand is eenzelfde fries afgebeeld. Beide friezen worden aan de bovenkant begrensd door een band van servetwerk. De rand van de schotel is licht geakkouleerd.

Cloisonné tegel Ginneken

Object details

Any comments?

Explore our collection

R70-54

De bewening van Christus

Gezicht in de Nieuwe Kerk te Delft met de memorietafel van Adriaen Teding van Berkhout

Nautilusbeker met zingende faunen

Portret van Willem van Oranje op 22-jarige leeftijd

R70-54

De bewening van Christus

Gezicht in de Nieuwe Kerk te Delft met de memorietafel van Adriaen Teding van Berkhout

Nautilusbeker met zingende faunen

Portret van Willem van Oranje op 22-jarige leeftijd

R70-54

De bewening van Christus

Gezicht in de Nieuwe Kerk te Delft met de memorietafel van Adriaen Teding van Berkhout

Nautilusbeker met zingende faunen

Portret van Willem van Oranje op 22-jarige leeftijd

View

About us

Address

Towards a new museum

Stay in touch

Will you accept our cookies?

Cloisonné tegel Ginneken

Object details

Any comments?

Explore our collection

R70-54

De bewening van Christus

Gezicht in de Nieuwe Kerk te Delft met de memorietafel van Adriaen Teding van Berkhout

Nautilusbeker met zingende faunen

Portret van Willem van Oranje op 22-jarige leeftijd

R70-54

De bewening van Christus

Gezicht in de Nieuwe Kerk te Delft met de memorietafel van Adriaen Teding van Berkhout

Nautilusbeker met zingende faunen

Portret van Willem van Oranje op 22-jarige leeftijd

R70-54

De bewening van Christus

Gezicht in de Nieuwe Kerk te Delft met de memorietafel van Adriaen Teding van Berkhout

Nautilusbeker met zingende faunen

Portret van Willem van Oranje op 22-jarige leeftijd

View

About us

Address

Towards a new museum

Sign up to our newsletter

Stay in touch

Will you accept our cookies?