Van februari tot juni 2023 presenteerden we de tentoonstelling Het Delft van Vermeer. Wie was deze beroemde schilder? Hoe was hij verbonden aan Delft? En hoe zag Delft er eigenlijk uit in de 17de eeuw? We blikken terug op een uitzonderlijke tentoonstelling aan de hand van enkele highlights.

Een terugblik op de tentoonstelling 

Highlights uit Het Delft van Vermeer

Prinsenhof delft homepage

If you know when you will be visiting the museum, book your tickets now, online.

Book your tickets online

William the Silent

Weet je al wanneer je ons museum gaat bezoeken? Je bestelt alvast eenvoudig je tickets online.

Koop je tickets alvast online

Willem van Oranje

Speld met het wapen van Noord-Holland

Delft en Willem van Oranje (1533-1584) zijn onlosmakelijk met elkaar verbonden. Wie is deze sleutelfiguur uit de Nederlandse geschiedenis? Ontdek hier de belangrijkste gebeurtenissen in zijn leven, van zijn geboorte tot aan zijn dood in het Prinsenhof. 

Wie was Willem van Oranje?

In korte, beeldende verhalen nemen we je mee in onze collectie. Geniet nog even na of verdiep je in bijzondere objecten.

Verhalen

Henriëtte Boerendans

Het Arsenaal, 3 februari

Karel van Mander (II)

Mander is de signatuur op het wandtapijt. 'Jonge Mander' noemde Karel van Mander zich vaak, ter onderscheiding van zijn gelijknamige vader, die vooral bekend gebleven is door de kunstenaarsbiografieën in zijn Schilder-Boeck. Hij kwam naar Delft als ontwerper voor de tapijtwever François Spiering. Spiering was na de Spaanse Furie met al zijn arbeiders van Antwerpen naar Delft uitgeweken. Het stadsbestuur had hem een van de vroegere kloosters in gebruik gegeven, want voor het weven van tapijten was veel ruimte nodig. Hij leverde veel series tapijten, vooral van het buitenland. 
Karel van Mander werd in dit bedrijf in 1607 of 1608 aangenomen. Hij moest de ontwerpen maken en ze ook vergroten tot kartons. Deze waren een belangrijk hulpmiddel, want de tapijten werden liggend geweven met de voorkant naar beneden, zodat de wevers het resultaat nauwelijks konden beoordelen. Van Mander heeft voor Spiering heel wat ontwerpen gemaakt, met steeds minder genoegen, want de repen van het karton werden meteen in productie genomen en men zat altijd op hem te wachten. Hij bedronk zich regelmatig, geld was er nooit in huis en krediet kreeg hij niet meer. 
Toch lukte het hem in 1615 met financiële steun een eigen bedrijf te stichten, dat in het volgende jaar met de productie begon. Zijn eerste opdracht was een grote serie tapijten voor de Deense koning, die in 1620 tot 26 stuks was uitgegroeid. Er moet hard gewerkt zijn op het atelier, maar waarschijnlijk heeft Van Mander toch te scherp met Spiering willen concurreren. Hij moest grote sommen betalen voor de specialisten. In 1621 werd hijzelf onder curatele gesteld, maar het bedrijf bleef een enorme productie van nog betere kwaliteit behouden. In 1622 werd Van Mander failliet verklaard, in 1623 stierf hij. Zijn materiaal en ontwerpen werden door Spiering overgenomen. 
Alexander de Grote was een geliefd onderwerp voor tapijtwevers. We weten dat Van Mander op zijn minst vier series Alexander-tapijten heeft geproduceerd. Maar al eerder komt Alexander voor als één van de negen beroemde mannen (o.a. in een begin 15 de eeuwse tapijtenserie in The Cloisters, New York) en als grote heerser (in een serie voor het Bourgondische Hof, nu in Roma) In Van Mander's tijd lag de nadruk vooral op de beslissende ogenblikken in de geschiedenis en op de morele eigenschappen van de grote man. 
Op het zojuist verworven wandtapijt is een veldslag te zien. Van de vele veldslagen die Alexander heeft geleverd, is deze te identificeren op grond van de olifanten aan de rechterkant. Zij bewijzen dat het hier om één van de beroemdste gevechten gaat: de slag bij de Hydaspes in 326 v. Chr. Deze rivier (de tegenwoordige Jehlum, West-Pakistan) vormde de scheiding tussen Alexander's leger en dat van koning Porus. Porus was de belangrijkste tegenstander op de grote veroveringstocht naar het Oosten en Alexander was de belangrijkste tegenstander op de grote veroveringstocht naar het Oosten en Alexander was vooral bang voor zijn 200 olifanten. Deze konden alleen door het voetvolk bestreden worden, de ruiters waren er niet op getraind. 
Alexander liet op een stormachtige maanloze nacht een deel van het leger onverwacht een eind verder de rivier oversteken. Zijn tactiek was erop gericht om de olifanten en de ruiterij van Porus te scheiden, zodat zijn voetvolk de olifanten kon aanvallen. Dit lukte en de olifanten gingen, vriend en vijand vertrappend, op de vlucht. De superieure gevechtstechniek van de Grieken, oprukkend in een phalanx met aaneengesloten schilden, zorgde er toen voor dat Alexander de slag won. Hij maakte de overwonnen Porus tot zijn vazal en liet hem verder regeren in zijn koninkrijk. 
Het ontwerp van Van Mander gaat terug op de biografie van Alexander in de parallelle levens van Plutarchus (ca.46 - na 120) In de tweede helft van de 16de eeuw beleefde deze Griekse schrijver een enorme populariteit, vooral na het verschijnen van een zeer matige Franse vertaling van Jacques Amyot (1559, vele malen herdrukt) Deze vertaling werd opnieuw vertaald, in het Engels door Sir Thomas North (1579, uitgebreid geciteerd door Shakespeare) en in het Nederlands door Aarnoud van Zuylen van Nyevelt (Leiden, 1603, herdruk Delft 1644) Er was echter in 1601 in Leiden al een eerdere vertaling van Everart verschenen, die gebaseerd was op een Latijnse versie van Darius Tibertus. Het is onduidelijk of Van Mander één van de Leidse versies heeft gebruikt of de vertaling van Amyot. 
Vele details uit het verhaal zijn op het tapijt terug te vinden. Op de achtergrond is het water van de Hydaspes te zien met aan de rechterkant de slag, waarin de olifanten duidelijk zichtbaar zijn. Het centrum van het tapijt wordt ingenomen door koning Porus, die door Plutarchus beschreven wordt als een enorme man, bijna even groot als zijn olifant, hoewel dit beest groter was dan zijn soortgenoten. Deze olifant beschermde zijn meester, maar toen hij voelde dat Porus door zijn wonden was verzwakt, knielde hij neer en liet Porus zachtjes op de grond glijden. Daarna trok hij met zijn slurf voorzichtig de spiesen en pijlen uit de wonden. Toen Porus voor Alexander gebracht was vroeg deze, hoe hij behandeld wilde worden. Het antwoord was: koninklijk. Alexander vroeg of hij er niet nog iets aan toe te voegen had, maar Porus antwoordde dat het woord koninklijk reeds alles inhield. Daarop gaf Alexander hem niet alleen de regering over zijn eigen koninkrijk, maar voegde er nog een groot gebied aan toe. 
Op het tapijt is het ogenblik afgebeeld waarop Porus in zijn macht wordt bevestigd. Alexander heeft zijn blinkende zwaard opgeheven. Hij zit op zijn beroemde paard Bucephalus, dat korte tijd later zou sterven. Naast Porus lijkt de 30-jarige Alexander een tengere jongeling. 
Van Mander heeft Porus en de zijnen onderscheiden van de Grieken door ze negroïde trekken te geven: platte neuzen en dikke lippen. Met historische en topografische juistheid nam men het in de 17de eeuw nog niet zo nauw. 
De compositie van het tapijt is door Van Mander op superieure wijze opgelost. Porus vormt de verbinding van de hoofdscène links met de veldslag rechts. Vanuit onze links-rechts leesrichting kijken we met Alexander mee, worden tegengehouden door Porus, maar tegelijkertijd in een diagonaal dalende lijn naar rechts geleid, vanwaar we in een slinger van vechtenden naar boven terugkomen bij de gebeurtenissen aan de rivier. Het geheven zwaard van Alexander, dat in de drukke achtergrond gemakkelijk verloren zou kunnen gaan, heeft bijzondere nadruk gekregen door het erachter geplaatste vaandel. 
Overal is de liefde voor het detail merkbaar. Vooral in de wapenrustingen, maar ook in de bloemen op de voorgrond, waar de toen nog nieuwe tulpen opvallen (zouden ze daarom precies onder de speer van Porus zijn geplaatst?) De rand, met een vlechtwerk van bloemen en druiven, verlevendigd door vogels, is sterk verwant aan de boorden van de Scipiotapijten van Spiering, die waarschijnlijk ook door Van Mander ontworpen zijn. 
In de documentatie, die door G.T. van IJsselsteyn is bijeen gebracht, is ons tapijt niet met zekerheid te traceren. Hoewel juist over de Alexander-serie vrij veel informatie bestaat, zijn de gegevens over de kleur van de rand en de maten moeilijk met dit tapijt in overeenstemming te brengen. In ieder geval kunnen we concluderen dat Van Mander vier, misschien wel vijf "kameren van Alexander" heeft geweven. En waarschijnlijk kennen we de oude naam van de voorstelling, al wordt die genoemd in verband met een tapijt met rode rand, terwijl het onze een blauwe heeft: 'de battalie van Poorus'.

Koning Porus voor Alexander de Grote

De Porceleyne Fles - Royal Delft

N. de Graaf

Een ronde schotel, zogenaamd Zwart Delfts met floraal decor op zwart fond, op standring. Decoratie aan de rand met bloemmotieven en in het midden bloemmotieven en een vogel op een tak. 
 
In 1978 bestond De Porceleyne Fles 325 jaar. Ter gelegenheid van dit jubileum werd de productie hervat van het befaamde Zwart-Delfts van weleer. De voorwerpen met een polychrome versiering op een glanzende lakzwarte ondergrond komen wat betreft de vorm in grote lijnen overeen met het type producten dat al eeuwen lang in Delft werd gemaakt. De hier afgebeelde collectie uit 1978 bestaat uit een serie schotels en tevens uit nieuw ontworpen vazen, schaaltjes en een kom. 
Aan het begin van de achttiende eeuw liet men zich inspireren tot dergelijk zwart Delfts door lakwerk en het zogenoemde Famille Noir porselein na te bootsen. Dergelijk geëmailleerd Chinees porselein in de kleuren vert, rose, noire en jaune ontstond tijdens het bewind van keizer Kangxi (1662-1722). In de negentiende eeuw verdeelde men dit porselein onder in familles en werd de overheersende kleur hieraan toegevoegd. 
Om in het jubileumjaar 1978 het Zwart-Delfts te introduceren, werd het jaar daarvoor opnieuw begonnen met de ontwikkeling van dit product. Nieuwe decors werden ontworpen die in samenwerking met de modelleur en het ceramisch laboratorium werden afgestemd op kleuren, modellen en glazuur. 
In een publicatie uit 1978 waarvan de titel verwijst naar de gelijknamige in 1962-1963 te Amsterdam gehouden tentoonstelling 'Het wondere zwart van Delft', spreekt de toenmalige directeur van De Porceleyne Fles, J. Dekker, zijn bewondering uit voor 'de levendige plateelkleuren met teruggehouden toon, aangebracht tegen het diepe, lakzwarte fond, afgedekt met transparante glazuur, waardoor de typische zachte hoogglans ontstaat en daardoor sterke herinneringen oproept aan de zo beroemde chinese lakpanelen'. Hierbij vallen op 'de fraaie oosters-georiënteerde bloem- en bladmotieven, die tot evenwichtige decors zijn samengesteld', aldus Dekker, 'terwijl veel van deze decors verder uitgewerkt werden door de toevoeging van een sierlijk vogelmotief'. Op 26 september 1978 werd de jubileumcollectie Zwart-Delfts aan Koningin Juliana gepresenteerd. 
Ongetwijfeld zal vooral de faam van het achttiende eeuwse Zwart-Delfts de beweegreden zijn geweest om juist bij het 325-jarig jubileum een dergelijke productie te hervatten. Het glanzende lakzwarte Delfts geldt immers als het ultieme bewijs van de technische hoogstandjes uit die tijd. Tot op de dag van vandaag wordt een keur aan zwart siergoed op de markt gebracht: van wandversiering en kaststellen tot kandelaars en in tal van kleuren uitgevoerde koetjes. 
In de jaren 70-80 werd in Gouda eveneens aardewerk met een hoogglanzend zwart oppervlak op de markt gebracht. Voorwerpen als een plateau en theebusjes vertonen een fraai Oosters decor met karakteristiek bloemwerk en pagodeachtige bouwsels.

Jacob Jansz. van Velsen

Portret van een zittende man op een kruiwagen

Potterij Rembrandt (Nijmegen)

In 1913 werd herdacht dat het honderd jaar geleden was dat Nederland van de Fransen werd bevrijd. Ter herinnering hieraan werd ondermeer dit schoteltje vervaardigd met het opschrift 'Zoo lang dees'kaars blijft aan, zal Oranje nooijt ten ond'ren gaan 1813-1913'. De brandende kaars verwijst naar een gebeurtenis voorafgaand aan het herstel van het stadhouderschap in 1787. In Amsterdam, die als laatste stad van de patriotten bevrijd was, stad een winkelier een kaars aan voor het prinselijk paar in zijn etalage in de Kalverstraat.

Schoteltje t.g.v. 100-jarig bestaan Koninkrijk Holland

Calvé Delft

Fles Calvé saladesaus bacon, 250 ml

De Klaauw

Pauwenschotel met op de rand een bloemornament tegen een achtergrond van spiraalmotieven.

Schotel met waaier- of pauwenverendecor

Leon Senf

Bekervaas 'kamelenvaas'

Pieter Jansz. van Ruyven

Pyrrha en Deucalion brengen na de overstromingen een offer op het altaar van Zeus. Op aanraden van de Oppergod gooien zij stenen over hun schouder, die daarna in mensen veranderen.

Pyrrha en Deucalion

Henk Peeters

Kate

onbekend

Adolf le Comte

Naast de siervoorwerpen werden ook tegelplaten en grotere wandbekledingen in Jacoba-aardewerk vervaardigd die werden ontworpen door Adolf le Comte. Ook hiervoor gold dat de vormen werden vervaardigd uit inheemse kleisoorten. De afbeeldingen tonen landschappen en figuren of zijn dikwijls afgeleid van beroemde schilders uit de Gouden Eeuw zoals Rembrandt (1606-1669) en Jan Steen (1626-1679).1 (afb. 1) 
Het tweede voorbeeld van Jacoba-aardewerk is deze rechthoekige plaat die is voorzien van een opstaande geknepen rand (XIII, cat.nr. 75). De ingekraste decoratie toont een rivierlandschap dat is gestoffeerd met een aantal personages en grazend vee. Op de achtergrond is het silhouet van de stad Delft te zien met aan de bovenrand het stadswapen en het opschrift Delft.

Plaque met zicht op Delft

Leonaert Bramer

De engel des Heren doodt het Assyrische kamp

A.P. Guerain

Met de nieuwe types: het Berbas met het Reflet Métallique en het Jacoba-aardewerk speelde Adolf le Comte in op de nieuwe productiemogelijkheden. Hiervan bleef de productie echter een nevenactiviteit naast de productie van Blauw-Delfts en traditioneel aardewerk. Bij de nieuwe types stond het ambachtelijke aspect voorop. Zowel het vormen van de voorwerpen als het beschilderen gebeurde handmatig. 
Het derde vernieuwde product, het Porselein-Biscuit, is anders van karakter dan het Berbas en Jacoba-aardewerk. Het werd rond 1900 ontwikkeld en in 1902 geïntroduceerd op de Eerste Internationale Tentoonstelling van Moderne Decoratieve Kunst in Turijn waar de kritieken lovend waren. Desondanks werd deze productie nooit echt populair bij het grote publiek en werd de fabricage dan ook na enkele jaren gestaakt. 
Het product bestaat uit een mat, ongeglazuurd porselein dat is versierd met een ingegrifte abstracte decoratie gecombineerd met slibvlakjes in blauw, groen, rood of zwart. De lijnen zijn opgevuld met goud. Le Comte was ook nu verantwoordelijk voor het ontwerpen van de decors en de modellen. Het assortiment bestaat voornamelijk uit vazen, aangevuld met een enkele tegel of pendule. De keuze voor het vervaardigen van porselein kwam deels voort uit het streven de kwaliteit te verbeteren en poreusheid tegen te gaan. Ook zal het een concurrerende reactie zijn geweest op het zo populaire eierschaalporselein van de Haagse plateelbakkerij Rozenburg. 
Het ongeglazuurde porselein was voor gebruik echter niet geschikt omdat het vuil aantrok. De binnenkant van het gebruiksgoed werd daarom voorzien van een transparant glazuur. Deze vaas die aan de binnenkant is geglazuurd, is een voorbeeld van deze Porselein-Biscuit productie. De ingegrifte symmetrische decoratie bestaat uit gestileerde florale motieven van met goud ingekleurde lijnen en groen porseleinslib.

Pieter Gerritsz. Groen

Beker met licht spreidende, concave wand, geprofileerde voet en omgeslagen bovenrand. De wand is versierd met gegraveerde voorstellingen over de haringvisserij, onderin drie haringsbuizen, bovenin grotesken met cartouches waarin visser, boerin en marskramer op het fries jachttaferelen met vos, haas, honden en everzwijnen. Ingegrifte letters P.K.I.M. en P.G.P. zijn ongetwijfeld van de schenkers.

Beker met gravering van de haringvisserij

Maggi Giles

'George & Dragon, Burpham'

Henk Tieman

De tweede groep die tot het Nieuw Delfts behoort is het Nieuw-Perzisch dat is geïnspireerd op Syrische en Iranese keramiek uit de zeventiende eeuw. Kenmerkend voor dit Islamitische product zijn de kleuren blauw en groen op een wit fond onder een doorzichtig, kleurloos glazuur. 
Hiernaast werd ook gebruik gemaakt van een karakteristiek turkooize, doorzichtig glazuur waaronder de zwarte tekening direct op de lichtgrijze scherf werd aangebracht. 
Dit laatste inspireerde De Porceleyne Fles tot het maken van de groene, dekkende glazuurlaag die een enkele keer kobaltblauw was. 
De beschildering van de voorwerpen is eenvoudig. 
De decoratie van flessen en kleine vazen bestaat voornamelijk uit geometrische en florale motieven in banden of compartimenten. 
De patronen op kleine borden worden vanuit het midden opgebouwd en waaieren als bloemen uit. 
De grote vazen en borden tenslotte zijn voorzien van een hoofdmotief van een hert of een vogel tussen rankwerk. 
Ondanks de overeenkomsten zijn de voorbeelden niet slaafs gekopieerd maar zijn de repeterende geometrische ornamenten en slingerende plantenranken eerder geïmiteerd. 
Bij vroege voorbeelden werd niet alleen gebruik gemaakt van doorzichtig turkooiskleurig glazuur, maar ook van kleurloos transparant glazuur. 
Om de kleuren wat op te lichten, gebruikte De Porceleyne Fles licht- en donkerblauw in plaats van de combinatie donkerblauw en zwart zoals bij de Oriëntaalse voorbeelden. 
Het oppervlak van de vazen, kannetjes en kommen van De Porceleyne Fles is veelal verdeeld in rechthoekige vlakken of ruitpatronen die zijn opgevuld met kleine spiralen of gestileerde fantasiebloemen in een alles bedekkend patroon (horror vacui). 
Verder werden herten afgebeeld en vissen in scholen of paarsgewijs.

Dit tafereel van twee vogels op een aanlegsteiger en op de achtergrond een boerenhoeve is een typisch Nederlands landschap. Toch is dit bord ook geïnspireerd op Syrische en Perzische keramiek uit de 17de eeuw en wordt daarom ‘Nieuw-Perzisch’ genoemd. Dit type is vooral te herkennen aan de turquoise kleur en wordt met name tussen 1910 en 1930 geproduceerd door Aardewerkfabriek De Porceleyne Fles in Delft. 
Kortom: een typisch Hollands product met een oosters tintje.

Jaap van den Ende

Twaalf verschillende onregelmatige hoekige vormen, die elkaar slechts op enkele punten raken, en die in een diagonaal zijn 'opgebouwd'. Het doek heeft een donkere ondergrond waarop in lichtere kleur in verschillende richtingen verfstreken op zijn aangebracht.

Stapeling 12 delen

Nederlandsche Oliefabriek 

Blik met 'Livio fijnste slaolie'

Majorette

Speelgoedauto Gist-Brocades

Gebrs. Manger chemicaliën-desinfectiemiddelen'

Frederik van Frijtom

Het schaaltje is hartvormig en heeft een standring en een geaccoleerde rand met lip. 
Het plat heeft een geschulpte cartouche waarin een Hollands havengezicht met wolken, een kerktoren, bootjes en twee mannen met hoed op de kade. Langs de rand loopt een blauwe band. 
Het schaaltje is qua vorm en decoratie een navolging van Delfts aardewerk vervaardigd door plateelschilder Frederik van Frijtom.

Een tazza is een van origine een schotelvormige, ondiepe drinkschaal op een hoge voet en wordt door de Italiaanse majolica-industrie in Nederland geïntroduceerd. Het decor bestaat uit een stervormige bloem in het midden met daaromheen grotesken. Dit zijn motieven die zijn geïnspireerd op Romeinse schilderingen uit Rome. Vooral de Noord-Nederlandse plateelindustrie is beïnvloed door deze stijl.

Suikerstrooier, stel, met geprofileerde voet en geprofileerd rond lijf waarop het wapen van Willem IV is gegraveerd. De doppen zijn in ajourwerk.

Marri Oosterholt

Drie misvormde bussen

Hendrik Ilcken

Mosterdpot met hoge, concave voet, J-vormige wand, hoge C-vormige oren, en hoog, sterk concaaf deksel met eikelvormige knop. Wand met ajour, het zilver gegraveerd. Deksel met gaatje voor lepeltje. De deksel en voet zijn versierd met gegraveerde bladeren. Binnenin een blauw glazen bakje.

Jackson Li

Blik 'Calvé bakpoeder'

Het ovale terrinedeksel is gewelfd en heeft een golfvormige knop. Het deksel heeft een decor van een rivierlandschap, een terras met een hek met swastikapatronen, huizen, rotsen, een bloeiende plant, lingzhi's en vliegende vogels. De rand is gedecoreerd met bloeiende planten.

Peter Odijk

Beschrijving van het (kunst)werk: Schilderij met een portret van een dode man (Q.).

Masker. Q.

De Metaale Pot

Lambertus Woutersz. van Eenhoorn

Margaretha Teckman

Dekselvaas gedecoreerd met bloemmotieven. Aan boven en onderkant een bladervormige krans, waarin gezichten en monsterkoppen.

Bram Zwartjens

Brug - Water - Licht

De Bolswarder gleibakkerij

Het fragment van een schotel toont Christus met 2 discipelen.

Fragment van een schotel met Bijbelse voorstelling

Brug - Sleutelwerk - Water

Rijk van Lavieren

De Torenstraat in Rotterdam met in de achtergrond de Laurenskerk

Bakje 'Calvé zoute pinda's'

Bord versierd met een vaas met waaiervormig gerangschikte varens.

Bord met waaier- of pauwenverendecor

Schotel

(erepenning) op heengaan Mr. G. Engberts als secretaris van Delft

Fles 'Calvé tomatenketchup'

Johannes Huibert Prins

De achterzijde van de Nieuwe Kerk te Delft.

Christina Linaris-Coridou

Beschrijving van het (kunst)werk: Chinees schoteltje van wit porselein met een landschaps scène in blauw en een applicatie van een strookje rubber. Het gebroken en gelijmde Chinese schoteltje van wit porselein met een landschaps scène in blauw is voorzien aan de rand van een applicatie in de vorm van een strookje zacht zwart rubber.

Bord met Rubber

Fles 'Calvé chilisaus'

Middelburg, Koudekerkseweg 131: Toorenvliedt 
 
Achterzijde van buitenplaats Toorenvliedt aan de Koudekerkseweg 131 te Middelburg. Het pand is ingeschreven in het Rijksmonumentenregister.

't Hof Torenvliet (Toorenvliedt), Middelburg

Carel Adolph Lion Cachet

Roeloffzen & Hübner

Affiche Delftsche Slaolie met slaoliefles waarin spiegeling van het stadhuis van Delft

Affiche ‘Delftsche Slaolie’

40-jarig jubileumboek Oliefabrieken Calvé-Delft

Hugo de Groot zittend op een boekenkist met opschrift:'Hugo de Groot in het jaar 1621 in Loevestein' aan de rechter zijkant.

Beeld van Hugo de Groot (1583 - 1645)

Ria Nieswaag

Light

Anoniem

Penning op het vertrek van de hertog van Alva uit de Nederlanden. Na in 1571 zijn ontslag te hebben aangeboden aan Filips II, vertrekt Alva in december 1573 teleurgesteld uit de Nederlanden. Op de voorzijde zit een Nederlandse maagd met opgeheven zwaard in de Hollandse tuin. Op haar hoofd heeft zij de vrijheidshoed. Het rondschrift luidt: 'Libertas patriae 1573' (Het vrije vaderland 1573). Op de keerzijde staat Willem van Oranje als een herder afgebeeld bij een geit die door een hond wordt uitgezogen. Oranje probeert de hond te verjagen met zijn staf. Het rondschrift luidt: 'Diffigute caprimulgi' (Hoed u voor de geitenmelkers).

Gedenkpenning op het vertrek van Alva uit de Nederlanden

Arthur Stam

Schuurtje

Onafhankelijk Nederland 17 nov. 1813 - 1913

Zhang Ling Yun

Coenraet Decker

Het opblazen met branders van de schipbrug aangelegd door de hertog van Parma in de Schelde vóór Antwerpen, in de nacht van 4 op 5 april 1585 
 
onderschrift ''Naarder afbeelding der werking van Gianibellies brandtscheepen tegens de schipbrug des Prinsen van Parma over de Schelde.'

'Naarder afbeelding der werking van Gianibellies brandtscheepen tegens de schipbrug des Prinsen van Parma over de Schelde.'

Button Delft zet 'm op de rails, Regiotram Delft

Alida Catharina van Kinschot

Kolonelsvaandel van het Infanterie Regiment van Kinschot

Koos van de Water

Een gele band als kader. Daarbinnen rechts een gele 'wig' met bruin/blauwe punt (naar links wijzend)' geplaatst tegen een lichtgele achtergrond.

Zonder titel

Rombout Verhulst

Levensgroot tuinbeeld staande op een sokkel voorstellende Cleopatra. Zij omvat met haar hand voor haar borst de kop van een slang, terwijl het lijf van de slang om haar pols en onderarm kronkelt. De slang staat op het punt Cleopatra te bijten in haar borst. 
Cleopatra leefde van 68 tot 300 voor Christus. Zij was een Egyptische koningin, die grote roem genoot om haar schoonheid, intelligentie en de buitenissige, overdadige gastvrijheid. Zij zou een liaison hebben gehad met de Romeinse staatman en legeraanvoerder Marcus Antonius. Toen Antonius door de vloot van Octavcianus bij de slag van Actium, werd gevolgd door de invasie van Egypte, pleegde Antonius zelfmoord. Ook Cleopatra kon de smadelijke nederlaag niet accepteren en besloot haar eigen leven te nemen door de dodelijke beet van een cobra.

Tuinbeeld Cleopatra

Gillis van Oosten

Cornelis van Dijck

Kandelaar met het familiewapen Van Steelandt uit Den Haag

Shirt-insigne bedrijfsvoetbal-elftal Calvé

Wan Liya

Rond diep bord met een decoratie van een Chinees landschap met brug en paviljoen, randen met servetwerk en cartouches met landschapjes en geluksemblemen.

'Made in Holland'

Johannes Vermeer

Vermeerkijk- of perspectiefkast naar een in een veilingcatalogus (Amsterdam 1696) vermeld en waarschijnlijk verloren gegaan schilderij van Johannes Vermeer 'Daer een Seigneur zyn handen wast, in een doorsiende kamer, met beelden'.

Vermeerkijkkast 'Daer een Seigneur zyn handen wast, in een doorsiende kamer, met beelden'

Een rond bord, zogenaamd Zwart Delfts met floraal decor op zwart fond, op standring. Decoratie aan de rand met bloemmotieven en in het midden bloemmotieven en een vliegende vogel. 
 
In 1978 bestond De Porceleyne Fles 325 jaar. Ter gelegenheid van dit jubileum werd de productie hervat van het befaamde Zwart-Delfts van weleer. De voorwerpen met een polychrome versiering op een glanzende lakzwarte ondergrond komen wat betreft de vorm in grote lijnen overeen met het type producten dat al eeuwen lang in Delft werd gemaakt. De hier afgebeelde collectie uit 1978 bestaat uit een serie schotels en tevens uit nieuw ontworpen vazen, schaaltjes en een kom. 
Aan het begin van de achttiende eeuw liet men zich inspireren tot dergelijk zwart Delfts door lakwerk en het zogenoemde Famille Noir porselein na te bootsen. Dergelijk geëmailleerd Chinees porselein in de kleuren vert, rose, noire en jaune ontstond tijdens het bewind van keizer Kangxi (1662-1722). In de negentiende eeuw verdeelde men dit porselein onder in familles en werd de overheersende kleur hieraan toegevoegd. 
Om in het jubileumjaar 1978 het Zwart-Delfts te introduceren, werd het jaar daarvoor opnieuw begonnen met de ontwikkeling van dit product. Nieuwe decors werden ontworpen die in samenwerking met de modelleur en het ceramisch laboratorium werden afgestemd op kleuren, modellen en glazuur. 
In een publicatie uit 1978 waarvan de titel verwijst naar de gelijknamige in 1962-1963 te Amsterdam gehouden tentoonstelling 'Het wondere zwart van Delft', spreekt de toenmalige directeur van De Porceleyne Fles, J. Dekker, zijn bewondering uit voor 'de levendige plateelkleuren met teruggehouden toon, aangebracht tegen het diepe, lakzwarte fond, afgedekt met transparante glazuur, waardoor de typische zachte hoogglans ontstaat en daardoor sterke herinneringen oproept aan de zo beroemde chinese lakpanelen'. Hierbij vallen op 'de fraaie oosters-georiënteerde bloem- en bladmotieven, die tot evenwichtige decors zijn samengesteld', aldus Dekker, 'terwijl veel van deze decors verder uitgewerkt werden door de toevoeging van een sierlijk vogelmotief'. Op 26 september 1978 werd de jubileumcollectie Zwart-Delfts aan Koningin Juliana gepresenteerd. 
Ongetwijfeld zal vooral de faam van het achttiende eeuwse Zwart-Delfts de beweegreden zijn geweest om juist bij het 325-jarig jubileum een dergelijke productie te hervatten. Het glanzende lakzwarte Delfts geldt immers als het ultieme bewijs van de technische hoogstandjes uit die tijd. Tot op de dag van vandaag wordt een keur aan zwart siergoed op de markt gebracht: van wandversiering en kaststellen tot kandelaars en in tal van kleuren uitgevoerde koetjes. 
In de jaren 70-80 werd in Gouda eveneens aardewerk met een hoogglanzend zwart oppervlak op de markt gebracht. Voorwerpen als een plateau en theebusjes vertonen een fraai Oosters decor met karakteristiek bloemwerk en pagodeachtige bouwsels.

Een rond bord, zogenaamd Zwart Delfts met floraal decor op zwart fond, op standring. Decoratie aan de rand met bloemmotieven en in het midden bloemmotieven en een vogel. 
 
In 1978 bestond De Porceleyne Fles 325 jaar. Ter gelegenheid van dit jubileum werd de productie hervat van het befaamde Zwart-Delfts van weleer. De voorwerpen met een polychrome versiering op een glanzende lakzwarte ondergrond komen wat betreft de vorm in grote lijnen overeen met het type producten dat al eeuwen lang in Delft werd gemaakt. De hier afgebeelde collectie uit 1978 bestaat uit een serie schotels en tevens uit nieuw ontworpen vazen, schaaltjes en een kom. 
Aan het begin van de achttiende eeuw liet men zich inspireren tot dergelijk zwart Delfts door lakwerk en het zogenoemde Famille Noir porselein na te bootsen. Dergelijk geëmailleerd Chinees porselein in de kleuren vert, rose, noire en jaune ontstond tijdens het bewind van keizer Kangxi (1662-1722). In de negentiende eeuw verdeelde men dit porselein onder in familles en werd de overheersende kleur hieraan toegevoegd. 
Om in het jubileumjaar 1978 het Zwart-Delfts te introduceren, werd het jaar daarvoor opnieuw begonnen met de ontwikkeling van dit product. Nieuwe decors werden ontworpen die in samenwerking met de modelleur en het ceramisch laboratorium werden afgestemd op kleuren, modellen en glazuur. 
In een publicatie uit 1978 waarvan de titel verwijst naar de gelijknamige in 1962-1963 te Amsterdam gehouden tentoonstelling 'Het wondere zwart van Delft', spreekt de toenmalige directeur van De Porceleyne Fles, J. Dekker, zijn bewondering uit voor 'de levendige plateelkleuren met teruggehouden toon, aangebracht tegen het diepe, lakzwarte fond, afgedekt met transparante glazuur, waardoor de typische zachte hoogglans ontstaat en daardoor sterke herinneringen oproept aan de zo beroemde chinese lakpanelen'. Hierbij vallen op 'de fraaie oosters-georiënteerde bloem- en bladmotieven, die tot evenwichtige decors zijn samengesteld', aldus Dekker, 'terwijl veel van deze decors verder uitgewerkt werden door de toevoeging van een sierlijk vogelmotief'. Op 26 september 1978 werd de jubileumcollectie Zwart-Delfts aan Koningin Juliana gepresenteerd. 
Ongetwijfeld zal vooral de faam van het achttiende eeuwse Zwart-Delfts de beweegreden zijn geweest om juist bij het 325-jarig jubileum een dergelijke productie te hervatten. Het glanzende lakzwarte Delfts geldt immers als het ultieme bewijs van de technische hoogstandjes uit die tijd. Tot op de dag van vandaag wordt een keur aan zwart siergoed op de markt gebracht: van wandversiering en kaststellen tot kandelaars en in tal van kleuren uitgevoerde koetjes. 
In de jaren 70-80 werd in Gouda eveneens aardewerk met een hoogglanzend zwart oppervlak op de markt gebracht. Voorwerpen als een plateau en theebusjes vertonen een fraai Oosters decor met karakteristiek bloemwerk en pagodeachtige bouwsels.

Hamer in ongeveer Lodewijk XIV stijl. Om de steel een spiralende band, die papier imiteert met inscriptie: '4 December 1895' Op de kop een zwaard met lauwerkrans en het monogram I.S.C (Indologisch Studenten Corps) met het randschrift: 'ende desespereert niet'.

Ivoren voorzittershamer met zilverbeslag

BV De Sphinx Maastricht

Het bord is vervaardigd ter gelegenheid van de eerste verjaardag van koningin Juliana in 1910, zijn aan de voorkant voorzien van een gedrukte decoratie die is ontworpen door Lion Cachet (1864-1945). Op het plat is een J met een kroon afgebeeld, omgeven door gestileerde lelies en het opschrift '30 April 1909 30 April 1910'. De rand is versierd met medaillons omgeven door gestileerde naturalistische motieven.

'nexa, asepta delft'

David Derksen

Split vase

De vaas is concaaf-cilindrisch van vorm en heeft een conische voet met een standring. De voet heeft een decor van granaatappels tussen blad- en rankwerk. Boven de voet is een blauwe band met spriraalvormige versiering in bovenglazuur goud, waarin uitgespaarde half-bladvormige cartouches met gestileerde lotussen. De buik is gedecoreerd met spiralend rankwerk met bloemen, waartussen rechthoekige vakken en cartouches met verschillende vormen. Een rechthoekige cartouche toont een omheind terras met vliegende insecten, bloeiende planten, drie staande dames, en twee zogenoemde zotjes die met een hond spelen. Een waaiervormige cartouche verbeeldt een landschap met vliegende vogels, een treurwilg, een hekje, een staande dame en oude man. Een hartvormige cartouche heeft een decor van een terras bij een huis, met zon, een bloeiende prunusboom, begroeide rotsen, een grote tafel met bloemenvazen, twee smalle tafels met serviesgoed, twee staande en drie zittende figuren. Twee bloemvormige cartouches hebben een decor van een landschap met zon, wolken, rotsen, planten, een boom en een zittende figuur. Een smal vak toont een vogel in een prunusboom. Een langgerekt vak is gedecoreerd met een bloemenrank. Langs de rand loopt een band met bloemvormig servetwerk waarin bloemen en drie ovale cartouches met respectievelijk een karper, een kreeft en een krab.

Penning op het overdragen van de soevereiniteit van Holland, West-Friesland en Zeeland aan Willem van Oranje. De voorzijde toont de geschiedenis van de profeet Ahia de Siloniter die door zijn nieuwe kleed te verdelen de scheuring en overdracht van het rijk voorspelde. Het rondschrift luidt: 'Sic transfert Dominus regina' (Zo draagt de Heer de koninkrijken over). Op de keerzijde een hand die uit de wolken reikt naar een drie-armige Oranjeboom met het rondschrift: 'Confirma Domine opus tuum 1582' (Heer, bevestig uw werk 1582).

Gedenkpenning op het opdragen van de Hogere Overheid van Holland, Zeeland en West-Friesland aan Willem van Oranje

De Witte Ster

De schotel is aan de achterkant voorzien van een standring en versierd met drie concentrische cirkels waarvan twee op de wand. Aan de voorkant is in het midden van het plat een bloem op een grondje weergegeven, omgeven door een band van lotusvormige panelen met bloemen. Op de rand is eenzelfde fries afgebeeld. Beide friezen worden aan de bovenkant begrensd door een band van servetwerk. De rand van de schotel is licht geakkouleerd.

Boer of oude man leunend op een stok

Rond (diner)bord met een decoratie van een Chinees landschap met brug en paviljoen, randen met servetwerk en cartouches met landschapjes en geluksemblemen.

Balthasar Gerards gebruikt voor de moord een radslotpistool. Het radslotpistool is een nieuwe uitvinding in de zestiende eeuw. Het kan geladen worden meegedragen: met een sleutel wordt het rad opgewonden. Willem van Oranje is de eerste politieke leider ter wereld die met een handvuurwapen is vermoord. Uit angst voor een aanslag, verbiedt koningin Elizabeth de radslotpistolen in Engeland.

Verguld doosje voor het Heilige oliesel

Object details

Any comments?

Explore our collection

R70-54

De bewening van Christus

Gezicht in de Nieuwe Kerk te Delft met de memorietafel van Adriaen Teding van Berkhout

Nautilusbeker met zingende faunen

Portret van Willem van Oranje op 22-jarige leeftijd

R70-54

De bewening van Christus

Gezicht in de Nieuwe Kerk te Delft met de memorietafel van Adriaen Teding van Berkhout

Nautilusbeker met zingende faunen

Portret van Willem van Oranje op 22-jarige leeftijd

R70-54

De bewening van Christus

Gezicht in de Nieuwe Kerk te Delft met de memorietafel van Adriaen Teding van Berkhout

Nautilusbeker met zingende faunen

Portret van Willem van Oranje op 22-jarige leeftijd

View

About us

Address

Opening times

Stay in touch

Verguld doosje voor het Heilige oliesel

Object details

Any comments?

Explore our collection

R70-54

De bewening van Christus

Gezicht in de Nieuwe Kerk te Delft met de memorietafel van Adriaen Teding van Berkhout

Nautilusbeker met zingende faunen

Portret van Willem van Oranje op 22-jarige leeftijd

R70-54

De bewening van Christus

Gezicht in de Nieuwe Kerk te Delft met de memorietafel van Adriaen Teding van Berkhout

Nautilusbeker met zingende faunen

Portret van Willem van Oranje op 22-jarige leeftijd

R70-54

De bewening van Christus

Gezicht in de Nieuwe Kerk te Delft met de memorietafel van Adriaen Teding van Berkhout

Nautilusbeker met zingende faunen

Portret van Willem van Oranje op 22-jarige leeftijd

View

About us

Address

Opening times

Sign up to our newsletter

Stay in touch