Weet je al wanneer je ons museum gaat bezoeken? Je bestelt alvast eenvoudig je tickets online.

Koop je tickets alvast online

Kom nog één keer, voordat de deuren sluiten

Willem van Oranje

Van februari tot juni 2023 presenteerden we de tentoonstelling Het Delft van Vermeer. Wie was deze beroemde schilder? Hoe was hij verbonden aan Delft? En hoe zag Delft er eigenlijk uit in de 17de eeuw? We blikken terug op een uitzonderlijke tentoonstelling aan de hand van enkele highlights.

Een terugblik op de tentoonstelling 

Highlights uit Het Delft van Vermeer

Prinsenhof delft homepage

If you know when you will be visiting the museum, book your tickets now, online.

Book your tickets online

William the Silent

Vanuit het Prinsenhof strijdt Willem van Oranje (1533-1584) voor vrijheid van geloof en geweten. Hij vindt dat je mag geloven en denken wat je wilt. Wat betekent vrijheid voor inwoners van Delft vandaag? Het afgelopen jaar is Museum Prinsenhof Delft samen met stadsbewoners op zoek gegaan naar antwoorden op deze vraag.

Monutotam

Jan Henderikse

In 1985 doet de Gemeente Delft een oproep aan kunstenaars om een actueel stadsgezicht te maken, geïnspireerd op het wereldberoemde 17de-eeuwse Gezicht op Delft van Johannes Vermeer. Jan Henderikse doet dat letterlijk en fotografeert alles wat hij ziet in de stad van zijn kindertijd en jeugd. Het gaat hem niet om het perfecte plaatje, maar om snelle opnamen. Zijn snapshots zijn amateuristisch en soms onscherp. Maar met zijn 744 polaroids in vijf schetsboeken geeft Henderikse een herkenbaar en volledig beeld van Delft in 1985.

Gezicht op Delft

Twee foto's van huizen aan het Achterom te Delft, geplakt op twee met doek bespannen paneeltjes, beschilderd.

Huizen aan het Achterom 45-47

In februari 2024 heeft de gemeenteraad van Delft het definitieve akkoord gegeven op de verbouwings- en vernieuwingsplannen van ons museum. De deuren zijn op 5 januari 2025 gesloten. We zijn nu echt gestart met de verbouwing. Graag lichten we de grote veranderingen die het historische monument binnen én buiten zal ondergaan toe.

Bouwen aan een nieuw Museum Prinsenhof Delft

Verbouwing & vernieuwing

Jan Schoonhoven

'Offergaven en lofgeden dragen we u op, o heer, voor deze ziel'

'Stabat Mater'

64 Rectangles

Hillebrant Jacobsz van Wouw I

Portret van Frans van Anjou

De Yixing theepot is bolvormig en heeft een verzonken bodem. De sterk omgebogen tuit ontspruit uit een slangen- of drakenmuil. Het oor heeft de vorm van een drakenstaart. Het gewelfde deksel is gedecoreerd met bladmotieven in reliëf, en heeft een knop in de vorm van een boeddhistische leeuw. De buik van de theepot is in reliëf gedecoreerd met boven de standring en langs de rand banden met rankwerk, waartussen een brede band met ranken, pioenrozen en aan weerszijden een naakte jongen die ranken ophoudt.

Guillaume de Spinny

Portret van Catharina Elisabeth de Vries (1716-1774)

Maggi Giles

'The Comet changed to a Valentine'

Coenraet Decker

Het opblazen met branders van de schipbrug aangelegd door de hertog van Parma in de Schelde vóór Antwerpen, in de nacht van 4 op 5 april 1585 
 
onderschrift ''Naarder afbeelding der werking van Gianibellies brandtscheepen tegens de schipbrug des Prinsen van Parma over de Schelde.'

'Naarder afbeelding der werking van Gianibellies brandtscheepen tegens de schipbrug des Prinsen van Parma over de Schelde.'

Adriaen Claesz. de Grebber

Twee zoutvaten met figuren met hoofdtooi

Rijk van Lavieren

Henk Tieman

onbekend

Boerderij aan de Rotterdamseweg 161

Zak, afkomstig uit de Weeskamer (stadhuis Delft), waarin officiële stukken (rechtstukken e.d.) in bewaard werden. Op de zak is een etiket genaaid waarop staat wat in de zak zit, (in dit geval stukken in een zaak van de Weesmeesteren der Stad Delft contra Alidia Anna De Roo). 
 
De tekst op het etiket luidt: 
'H[oge] Raade 
Weesmeesteren der Stad Delft Verw[eerde]rs in Raú Actie Contra Alidia Anna De Roo, Eijss[chere]sse 
I: Brouwer en P:V: Bleijswijk Adv{oca]ten 
H:V:Son Pr[ocureu]r'

Peter Odijk

'Old Remembrance'

G. Pat

Trekschuit, type Jagertje anno 1700

De Delftse Blik is het interactieve programma met de stad en staat voor onze manier van werken. Namelijk met een open en nieuwsgierige blik op de wereld. We onderzoeken onze collectie en bevragen de iconen van ons museum: Willem van Oranje, Delfts Blauw en de Delftse Meesters. Daarbij gaan we op zoek naar stemmen die nog niet of onvoldoende gehoord worden. Zo maken we de verhalen van het museum completer en zo ervaren de bezoekers dat geschiedenis ook met hen te maken heeft.  Dit doen wij niet alleen, maar samen met mensen uit verschillende gemeenschappen in Delft.

De Delftse Blik laat je met een open en nieuwsgierige blik naar de museumcollectie kijken

Delftse Blik

Johannes Wierix

Portret van Philips Willem van Oranje Nassau (1554 - 1618), kniestuk naar rechts, rechts een kolom, links de helm op een tafel. 
opschrift 'Philippus Guil. D.G. Princeps: Auraicae Comes de Nassau Catsenel / Dietz Viand Buren Leerdam etc. Baroin Breda Diest Arlay Grimb. etc.' 
 
Philips Willem van Oranje Nassau 
Geboren 19 december 1554 in Buren als eerste kind van Willem van Oranje. Overleden 20 februari 1618 in Brussel 63 jaar oud. Begraven in Diest.

Portret van Filips Willem van Oranje

Oogstende boeren

Ludwig van Beethoven

Euromunt B.V., Delft

Ter herinnering aan de deelname sportdag te Delft, 10 september 1994

Drie Posteleyne Astonne

Hendrik van Hoorn

Beeld in de vorm van een gearmd paar op een bank staand op een gemarmerd voetstuk met voluten.

Plastiek van een minnend stel

H.K.H. Prinses Juliana

Gerrit Pietersz. Kam

Peervormige vaas met trompetvormige hals, met een afbeelding van een rotslandschap met drie, aan een lage tafel zittende figuren, waarvan één een object omhoog houdt en een ander iets van de tafel pakt. Een vierde figuur staat met boek onder de arm aan de andere zijde. Op de hals een fries van gestileerde, smalle puntige bladeren. 
Op de voet van de vaas zijn hangende tongen afgebeeld.

Piet Kramer

Zelfportret van Piet Kramer

Diana van Hal

Blue print III donkerblauw (III) over lichtblauw (II) over geel (I)

De vaas is canopisch van vorm en heeft een standring, een concaaf cilindrische hals en een geplooide rand. De buik heeft decors van een drieklauwige draak en een vijfkaraktermerk in een grillig gevormde cartouche. De rand is goudkleurig met zwarte stipjes.

Leon Senf

Jurrien Adrianus Burghoorn

De Porceleyne Fles - Royal Delft

In 1904 werd H.W. Mauser aangesteld als technisch directeur van de fabriek. 
Dit was het begin van een periode vol technische experimenten waaruit onder andere de sectieltechniek en Porselein-Biscuit voortvloeiden. 
Tevens werd de aanzet gegeven tot het opzetten van een aparte afdeling voor bouwkeramiek. 
Rond hetzelfde jaar maakte Mauser een begin met het bestuderen van keramiek uit het Nabije en Midden Oosten. 
Samen met Leon Senf bezocht hij musea met belangrijke collecties Islamitische keramiek in Parijs en Berlijn. 
De schilder W.D. Oosterloo (dienstverband 1895-1948) kreeg de opdracht het effect van de oude techniek zo dicht mogelijk te benaderen door minutieuze bestudering van oude scherven. 
De eerste experimenten startten in oktober 1909 met als resultaat een aantal typen Nieuw Delfts, namelijk het Oud-Perzisch, het Nieuw-Perzisch en het Luster. 
Deze vernieuwde producten werden kort na elkaar vervaardigd, waarbij dezelfde basistechnieken werden toegepast. 
Een half jaar na het begin van de experimenten werd de eerste collectie gepresenteerd in de verkoopruimte van firma M.A. Reckers in Rotterdam. 
De officiële presentatie vond plaats in de rotonde van het toenmalige Kunstnijverheidmuseum in Haarlem. 
De hier afgebeelde fles behoort tot het zogenoemde Oud-Perzisch. 
De decors zijn uitgevoerd in de kleuren rood, blauw en groen op een wit fond. 
De kleur rood is de onderscheidende factor met het hierna beschreven Nieuw-Perzisch. 
De voorstellingen bestaan uit bloemen zoals anjers, tulpen en andere bolgewassen of het 'saz'blad. 
Deze motieven werden bij De Porceleyne Fles getrouw gekopieerd waarbij vooral het Turkse 'Iznik III' aardewerk (circa 1555-1700) tot voorbeeld heeft gediend. 
Dit aardewerk toont de karakteristieke kleuren blauw, turkoois en rood op een fijne witte sliblaag, bedekt met een kleurloos glazuur.

Aangemeerde zeilboot met zijzwaarden

Bram Zwartjens

Z.T.

Theo van Hoytema

Lambert Eugen Florian Bodart

De grafisch kunstenaar Theo van Hoytema ontwierp slechts één jaar (1897-1898) voor De Porceleyne Fles. Hoe dit contact tot stand is gekomen, is onbekend. Mogelijk kreeg hij in de jaren tachtig opdracht gelegenheidsaardewerk te ontwerpen. Dit zou geleid kunnen hebben tot kennismaking met aardewerk en de fabriek. 
Het vroegst bekende stuk dat met zekerheid bij De Porceleyne Fles is vervaardigd en door Van Hoytema beschilderd, is een wandbord met vijf eenden. Het is bekend dat Van Hoytema in het totaal vijf ontwerpen heeft geleverd voor vazen. 
Drie vazen van deze groep, die deel uitmaakt van de collectie van de Gemeentemusea Delft, dragen het signatuur van Van Hoytema. Het hierbij eveneens afgebeelde vaasje met een muis doet denken aan de stijl van Van Hoytema, maar draagt evenwel het signatuur van Leon Senf. Van de gemerkte vaas met maraboes is de gesigneerde ontwerptekening bewaard gebleven. Daarop zijn de vogels licht bollend getekend, waardoor het lijkt alsof zij aan elkaar zijn gekleefd. Hieruit blijkt dat het motief is aangepast aan de vorm van de vaas. Dit gebeurde ook bij de andere exemplaren, zoals de langgerekte vaas met ooievaars. Bij alle ontwerpen valt op dat Van Hoytema zijn tekenstijl heeft weten te behouden.

Roel van Boshuysen May

Raadhuis en burgemeesterswoning van de gemeente Vrijenban aan de Nieuwe Plantage 58

Schie Rotterdam

De blanc de Chine wierookstokjeshouder heeft de vorm van een boeddhistische leeuw op een sokkel. De manlijke leeuw, die op een slang bijt, heeft lange manen en een bal onder de rechter voorpootbijtend. Naast de rechter achterpoot bevindt zich het houdertje voor de wierookstokjes.

Dekselvaas gededoreerd met een rand met papegaaien op een tak en bloemen.

Pieter Smith

De haven der Stadt Delft genaemt Delftshaven

De schotel heeft een standring en een rand met lip. De schotel heeft een overdadig bloemendecor, een zogenoemde mille fleurs-decoratie. De buitenwand is gedecoreerd met twee bloemenranken. Dit decor wordt in China Baihuadi ofwel Honderd Bloemen genoemd. Het decor is tijdens de regeerperiode van Keizer Qianlong ontwikkeld en is tot ver in de 19de eeuw populair. Het motief symboliseert de wens dat de Qing dynastie net zo lang zal bestaan als er bloemen zullen bloeien. / This plate is decorated with lavish floral design, called Baihuadi or Mille Fleurs. The design was developed during the reign of emperor Qianlong and was popular until well into the 19th century. The motif symbolises the wish for the Qing dynasty to survive as long as flowers blossom.

Bord met een uitbundig bloemendecor, ‘baihuadi’ of ‘mille fleurs’ genoemd

De successen van tentoonstelling Pieter de Hooch in Delft

Tentoonstelling over Pieter de Hooch trekt recordaantal bezoekers

Brabantse potkachel

J. de Wilde

Plaque met het grafmonument van Willem van Oranje in de Nieuwe Kerk te Delft.

Plaque met het grafmonument van Willem van Oranje in de Nieuwe Kerk in Delft

Portret van Eleonora Charlotte van Bourbon (1587-1619), kniestuk naar links, de rechterhand op een tafel en in de afhangende linkerhand een zakdoek. 
opschrift; 'Helionora Borbonia Princeps Auraicae etc' 
 
Gemalin van prins Philips Willem 
Eleonora Charlotte van Bourbon 
Geboren 30 april 1587. Overleden 20 januari 1619 in Muret-Picardie 31 jaar oud.

Portret van Eleonora van Bourbon

Franz Ziegler

Ruitvormige plaque met geaccoladeerde geprofileerde rand, gedecoreerd met een chinoiserie voorstelling van vier musicerende, staande figuren aan een rivieroever (drie met blaasinstrument, één met trommel) met op de achtergrond een Chinees gebouw en bomen. Op de hoeken van de plaque een geeloranje palmet op groen blad.

Plaque

Händel

De Porceleyne Byl

Jacobus Cranendoncq

Rond bord met op het plat een havengezicht met op de voorgrond twee figuren in een bootje. Onderaan het opschrift: Zaandam van Agteren. Op de rand vier medaillons met pioenroos tussen ruitjesservetwerk met lotusmotief.

Bord met gezicht op Zaandam

Chopin

Petrus Leonardus Dijkman

Petrus Franciscus Vreeswijk

De Hoofdsteeg of Hoofdstraat was een van de oudste straten in Rotterdam, hij werd voor het eerst genoemd in 1359, helaas is deze straat verdwenen na een vernietiging in Rotterdam in mei 1940

Hoofdsteeg Rotterdam

Herman Veldhuis

Staande, ovaalvormige, plaque met symmetrisch geschulpte rand van lichtblauwe kleur, gedecoreerd met een chinoiserie voorstelling van een figuur in een paviljoen, links een grillige bloesemtak (prunus) met zotje die tak draagt en in de lucht duikelende fenix en insect. 
De binnenzijde van de rand is versierd met ruitjespatroon waarin uitgespaarde ovalen met bloemmotief.

Plaque met chinoiserie

De octagonale vloot is voorzien van figuratieve scènes en heeft twee oren in reliëf. De randen zijn geakkouleerd. Op de wand is een voorstelling van een paar onder een onder een boom, in een landschap afgebeeld in een rechthoekig paneel. De panelen worden gescheiden door ranken. Deze voorstelling herhaalt zich op het deksel en de onderschotel. De achterkant van de schotel is voorzien van een standring.

rond ; los deksel ; koperen hengsel en knop

De Grieksche A

Adrianus Kocx

Op de vier zijden, de schouder en bovenop het deksel zijn symbolen en bloemenvazen afgebeeld.

Het bord heeft een brede, schuin oplopende rand en een schuine standring. Het plat heeft, binnen een dubbele cirkel, een decor van een pot met bloeiende planten w.o. pioenroos. De vertreding is versierd met swastikavormig servetwerk waarin zich vier ovale cartouches met bloemen bevinden. De rand is gedecoreerd met bloeiend bamboe. De buitenrand heeft een decor van twee gestileerde ranken.

Met verhoogd dak van eikenhout met decor van ebbenhouten gespen en doppen. In het voorbord vijf panelen met snijwerk, zijkanten twee bewerkte panelen, achter vijf onbewerkte panelen. Voorzijde ontbreekt in bovenregel rechtsboven een stukje ebbenhout. Met gecanneleerde stijlen. Met binnenslot. Met binnenkist zonder deksel. Zonder handvaten. Op vier onbewerkte poten.

A.P. Guerain

Bolle kan met korte cilindrische nek en staand oor, op de schouder versierd met servetwerk met ovale uitsparingen met bloemen, bekroond door een grotere bloem. 
Over de buik loopt een versiering van eenvoudige, gestileerde guirlandes.

De cachepot is buidelvormig en heeft een hoge standring. Boven de standring is een band met afwisselend grote en kleine driehoeken. De buik is gedecoreerd lotusbloemen op hoog rankwerk afgewisseld met lotusbloemen op laag rankwerk waarboven shou-karakters tussen swastika's. Langs de rand loopt een band met een druk decor van bloemenranken, waaronder een band met ru-yi-koppen.

Pieter Jansz. van Marksveld

Omgekeerd ei-vormige apothekerspot met conische voet, opstaande mondrand, en schuine geringde tuit. Op de romp in rechthoekig cartouche met lauwertakken (boven), lint en console (onder) het opschrift:'O' en 'SCILLAE' (Oleum Scilla maritima = de Latijnse benaming voor olie van zeeajuin of sterhyacint) 
Van het extract van de sterhyacint (Scilla) en ethanol werd een hoestsiroop gemaakt. 
 
A coughing syrup was made from an extract of the Scilla and ethanol

Apothekerspot 'O SCILLÆ'

Op het doosje staat de volgende tekst: (tussen haakjes de hedendaagse benaming) 
Anno 1684 dato 18 Xber (december) uijt Delft vertrocken, dito 20 te Hellevoet, 21 onder zeijl na Indien met d' fluijt Voorschooten, 1685, maij 12 aan den Caab (Kaap de Goede Hoop), 21 augustus op Batavia, 23 na Zouratta (Surat, India) met Odijk, 15 9ber (november) gekomen, 1686 maart 10 na Brootchia (Bharuch, India) en Amedabad (Ahmadabad, India), 1687 na Zourattta, 25 april Adrichem, na 3 junij in Persia, 1690 januari in de ambass. v. J.v.L. door enige struijkrovers, 6 april veradis swaar gequest, 20 maij door Laar en Chiraaf na 't hoff van Spohan (Esfahan, Iran), 1691 februari 10 over land na Bassoura (Al Basrah, Irak) voor Secunde, 7ber (september) 10 opperhooft, 1692 door den oorlog etc. 5 meij gevlugt, 6 junij in Gamron (Bandar-e-Abbas, Iran), 1693 7ber (september) met Chilida na Batavia, in 8ber (oktober) op Mallebaer (Malabarkust, India), 9ber (november) Ceijlon, 1694 april 3 op Batavia en julij 8 getrouwt aldaer, 1697 meij 5 met d' Nirop (de Nierop) over Siam na Japan, 1698 julij met d' Handboog na Japan, 1699 augustus in 't casteel pakhuijsmr., 1700 aan de westside Secunde administrateur, 1704 januari ultimo moeder Taalman gestorven, februari hooft administrateur der W.Z., 1707 junij suster D' Heijde gestorven, 9ber (november) 10 met Beijeren na Holland, 9ber (november) 21 seer leck weer na Batavia, xber (december) 20 met Donkervliet de nova in zee, 1708 januari 2 mijn seer waerde huijsvrouw Joh. Taalman op de gemelde bodem (het genoemde schip) overleden, 15 februari aan en 23 april van de Cabo, den 14 september behoude in Helfut (Hellevoetsluis) en den 15 dito godtloff weder in mijne gebortestadt Delft' 
 
Maximiliaan de Rave (1666 – 1725) liet na zijn terugkeer uit de Oost dit snuifdoosje maken. De belangrijkste data van zijn jarenlange verblijf in Azië zijn op de onderkant gegraveerd. Hij vertrok op 18 december 1684 uit Delft en arriveerde tien maanden later op 21 augustus 1685 in Batavia. Hij kwam 24 jaren later weer terug in Delft. 
 
Op basis van een vergelijking van de genoemde plaatsen op het doosje in combinatie met de generale landmonsterrollen bij het Rijksarchief kon de eigenaar van dit doosje vastgesteld worden: Maximiliaan de Rave (1666 – 1725). Hij begint als boekhouder in Bassoura, vervult in 1700 dezelfde rol op Batavia. In 1703 wordt hij benoemd tot vaandrig van de stadspennisten en in 1704 wordt hij aangesteld als administrateur. Nadat hij in 1705 de rang van ‘koopman’ krijgt wordt hij in 1707 weer naar Nederland terug gestuurd. 
 
Maximiliaan is op zijn 18de jaar vertrokken uit Delft, trouwt op 28-jarige leeftijd met Johanna Paalman op Batavia en keert na 24 jaar weer terug in Delft. Omdat zijn vrouw onderweg naar Nederland (in 1708) sterft, hertrouwt Maximiliaan in 1709 met Maria Durve. 
 
De dame die aan de binnenkant van het deksel is geschilderd zou Maximiliaans overleden vrouw Johanna Taalman kunnen zijn. Het doosje herinnert aan de lange reis die De Rave heeft gemaakt. Of dit portretje is nagemaakt van een bestaand portret is niet bekend.

Snuifdoosje waarop een reisbeschrijving van een Delftenaar naar Oostindië en zijn verblijf aldaar

Het bord heeft een schuine standring en een brede, licht oplopende rand. Het plat heeft, binnen een dubbele cirkel, een decor van een bloemenmand op een rots en bloementakken, waaronder pioenroos. De rand heeft een decor van afwisselend bloesemtakken en kostbaarheden. Langs de rand loopt een band met bloemvormig servetwerk. De buitenrand heeft een decor van twee bloemenranken.

Weenenk & Snel, La Haye

Dormann

'Delft, Markt'

Treurberk

Gossensass

Zonnebloem

Gracia Khouw

'Keleseh peseh' is een Indonesisch woord dat 'in het Nederlands praten' betekent. Het is een archaïsch woord; in het dagelijks leven komt het niet meer voor - omdat het niet meer van toepassing is. In de koloniale tijd hoorde je in Nederlands-Indië veel Nederlands; voor de oorspronkelijke bewoners was het niet te begrijpen. Door de klank van het Nederlands na te bootsen is een woord ontstaan dat dit onbegrip weergeeft. Zo klonk het Nederlands voor Indonesiërs: je breekt er je tong over! 
 
'Keleseh peseh' zegt eigenlijk: "Wij begrijpen jullie Hollanders niet." Achter dit woord gaat een enorme culturele kloof schuil die er was tussen Nederlanders en de vroegere Indonesiers. Andersom hadden Nederlanders alleen het woord 'Maleis' als een algemene verwijzing naar de vele talen en dialecten die er in Nederlands-Indië werden gesproken. 
 
Nog steeds praten Indonesiers met veel geluiden. Geluiden van dieren, materialen, natuurelementen of apparaten worden benoemd door de klank te imiteren. 'Kroepoek' bijvoorbeeld, klinkt zoals de snack zelf, het kraakt als het in je mond breekt. In het woord 'kretek' hoor je de sigaret zachtjes knisperen als je het oprookt. 
Overigens staan 'kroepoek' en 'kretek' in de Dikke Van Dale; het is een onderdeel van de Nederlandse taal en het dagelijks leven geworden.

Lambertus Zijl

Portret Juliana

Een koets geparkeerd voor de ingang naar het Prinsenhof

Stempel "Stadsbank van lening te Delft"

Stadsbank van lening te Delft

De Drie Porceleyne Flessies

Willem Jacobsz. van der Kool

weduwe van der Kool-Schrevelius

De achterkant van het zonder standring uitgevoerde bord, een zogenaamde 'pannenkoek', loopt enigszins rond en heeft een vlak middendeel. De voorkant is beschilderd met een chinoiserie voorsteling van twee patrijzen voor een toefje bloemen en een bloeiend bosje bamboe. 
Op de rand zijn vier cartouches met symbolen gescheiden door bloemen op een groene grond.

Michiel van Mierevelt

Louise de Coligny (1555-1620) is de vierde vrouw van Willem van Oranje. Louise draagt een rouwteken op haar hoofd. Volgens de overlevering zou Louise haar man voor Balthasar Gerards hebben gewaarschuwd, omdat zij zijn duistere gestalte niet vertrouwde.

Portret van Louise de Coligny

Jacobus Anthonie Meessen

Ajer Bangies, weggezigt

Johannes Theodora Maria Visser

Door de eeuwen heen is herinneringsgoed besteld dat onder meer verwijst naar een huwelijk. Dergelijk op bestelling geleverd goed is al dan niet geleverd in een blauwe of meerkleurige uitvoering. De decoratie van deze polychrome schotel die ter gelegenheid van een koperen huwelijksjubileum is vervaardigd, is uitgevoerd met groen, rood en zelfs met goud. Dit kleurenpalet is geïnspireerd op een type Delfts aardewerk dat aan het einde van de zeventiende eeuw ontstond onder invloed van het veelkleurige Japanse Kakiemon en Imari porselein. Bij de vervaardiging van het tinglazuuraardewerk was het aanvankelijk niet mogelijk de kleuren goud en felrood van dit begeerde oosterse porselein na te bootsen. Als eersten in Europa wisten de Delftse plateelbakkers aan het einde van de zeventiende eeuw deze moeilijke kleuren door middel van de kleinvuurtechniek op te brengen. 
Deze verloren gegane vaardigheid trachtte De Porceleyne Fles omstreeks 1900 opnieuw toe te passen zoals op onze schotel. Onder leiding van directeur Mauser startte de productie van dit voornamelijk in blauw met goud en rood uitgevoerde aardewerk. Men stuitte echter op technische problemen zoals de geschikte samenstelling van de kleimassa. Deze poging werd dan ook in 1905 afgebroken. Op een later tijdstip, omstreeks 1916, werd een nieuwe poging ondernomen die succesvol bleek te zijn. 
Dit zogenaamde 'Pijnacker'-aardewerk wordt tot op de dag van vandaag geproduceerd waarbij het in feite om een foutieve benaming gaat. Aanvankelijk veronderstelde men namelijk dat het nagebootste met goud gedecoreerde Delfts, dat menigmaal een APK merk draagt, diende te worden toegeschreven aan de plateelbakker Adriaan Pijnacker. Inmiddels is gebleken dat deze negentiende eeuwse toeschrijving niet correct is en dat de initialen APK verwijzen naar één van de eigenaars van plateelbakkerij De Grieksche A, Pieter Kocx, in de periode 1701-1722.

Huwelijksschotel '12 1/2 jarige Echtvereeniging Christiaan Marie Cornelis Obreen Anna Geertruid Philippi, 29 september 1892 - 29 maart 1905'

Jan Luyken

'het Martelen der Bloed-getuigen, die onder de Vervolging der Roomse Keizers, voor de Waarheid des Evangeliums, de Overblijfselen van Christi Lyden hebben vervuld'

De schaal heeft een standring en een brede, schuin oplopende rand. Het plat is gedecoreerd met een smalle vaas waarin en waaromheen bloesemtakken. Op de vertreding loopt een band met bloemvormig servetwerk waarin afwisselend bloemen en ovale cartouches met een bloemenrank. De rand is gedecoreerd met rotsen en bloeiende planten. De buitenrand heeft een decor van twee gestileerde bloementakken.

G.F.J. Bley

Volgens de fotograaf is dit het Bulian meer, maar mogelijk wordt het Danau Buyen bedoeld.

Gedenkbord 100-jarig bestaan Oud Diaconaal Leesgezelschap

Object details

Any comments?

Explore our collection

R70-54

De bewening van Christus

Gezicht in de Nieuwe Kerk te Delft met de memorietafel van Adriaen Teding van Berkhout

Nautilusbeker met zingende faunen

Portret van Willem van Oranje op 22-jarige leeftijd

R70-54

De bewening van Christus

Gezicht in de Nieuwe Kerk te Delft met de memorietafel van Adriaen Teding van Berkhout

Nautilusbeker met zingende faunen

Portret van Willem van Oranje op 22-jarige leeftijd

R70-54

De bewening van Christus

Gezicht in de Nieuwe Kerk te Delft met de memorietafel van Adriaen Teding van Berkhout

Nautilusbeker met zingende faunen

Portret van Willem van Oranje op 22-jarige leeftijd

View

About us

Address

Towards a new museum

Stay in touch

Will you accept our cookies?

Gedenkbord 100-jarig bestaan Oud Diaconaal Leesgezelschap

Object details

Any comments?

Explore our collection

R70-54

De bewening van Christus

Gezicht in de Nieuwe Kerk te Delft met de memorietafel van Adriaen Teding van Berkhout

Nautilusbeker met zingende faunen

Portret van Willem van Oranje op 22-jarige leeftijd

R70-54

De bewening van Christus

Gezicht in de Nieuwe Kerk te Delft met de memorietafel van Adriaen Teding van Berkhout

Nautilusbeker met zingende faunen

Portret van Willem van Oranje op 22-jarige leeftijd

R70-54

De bewening van Christus

Gezicht in de Nieuwe Kerk te Delft met de memorietafel van Adriaen Teding van Berkhout

Nautilusbeker met zingende faunen

Portret van Willem van Oranje op 22-jarige leeftijd

View

About us

Address

Towards a new museum

Sign up to our newsletter

Stay in touch

Will you accept our cookies?