Weet je al wanneer je ons museum gaat bezoeken? Je bestelt alvast eenvoudig je tickets online.

Koop je tickets alvast online

Kom nog één keer, voordat de deuren sluiten

Willem van Oranje

Van februari tot juni 2023 presenteerden we de tentoonstelling Het Delft van Vermeer. Wie was deze beroemde schilder? Hoe was hij verbonden aan Delft? En hoe zag Delft er eigenlijk uit in de 17de eeuw? We blikken terug op een uitzonderlijke tentoonstelling aan de hand van enkele highlights.

Een terugblik op de tentoonstelling 

Highlights uit Het Delft van Vermeer

Prinsenhof delft homepage

If you know when you will be visiting the museum, book your tickets now, online.

Book your tickets online

William the Silent

Vanuit het Prinsenhof strijdt Willem van Oranje (1533-1584) voor vrijheid van geloof en geweten. Hij vindt dat je mag geloven en denken wat je wilt. Wat betekent vrijheid voor inwoners van Delft vandaag? Het afgelopen jaar is Museum Prinsenhof Delft samen met stadsbewoners op zoek gegaan naar antwoorden op deze vraag.

Monutotam

Jan Henderikse

In 1985 doet de Gemeente Delft een oproep aan kunstenaars om een actueel stadsgezicht te maken, geïnspireerd op het wereldberoemde 17de-eeuwse Gezicht op Delft van Johannes Vermeer. Jan Henderikse doet dat letterlijk en fotografeert alles wat hij ziet in de stad van zijn kindertijd en jeugd. Het gaat hem niet om het perfecte plaatje, maar om snelle opnamen. Zijn snapshots zijn amateuristisch en soms onscherp. Maar met zijn 744 polaroids in vijf schetsboeken geeft Henderikse een herkenbaar en volledig beeld van Delft in 1985.

Gezicht op Delft

Twee foto's van huizen aan het Achterom te Delft, geplakt op twee met doek bespannen paneeltjes, beschilderd.

Huizen aan het Achterom 45-47

In februari 2024 heeft de gemeenteraad van Delft het definitieve akkoord gegeven op de verbouwings- en vernieuwingsplannen van ons museum. De deuren zijn op 5 januari 2025 gesloten. We zijn nu echt gestart met de verbouwing. Graag lichten we de grote veranderingen die het historische monument binnen én buiten zal ondergaan toe.

Bouwen aan een nieuw Museum Prinsenhof Delft

Verbouwing & vernieuwing

Adriaen Brandt

Zilveren lepel met ovale bak en gladde halfronde steel bevestigd met korte rattenstaart, schuttersfiguur in 'Rhingraves' kostuum.

Schutterslepel

Willem Hendrik Mühlstaff

R. Geyn

J. de Wit

De Porceleyne Fles - Royal Delft

Het eerste, op grote schaal naar de Republiek vervoerde oosterse porselein is het kraakporselein. Met de oprichting van de VOC in 1602 werd dit in blauw op een witte ondergrond gedecoreerde goed in grote hoeveelheden aangevoerd en werd binnen korte tijd bijzonder populair. Dit porselein met onbekende modellen en exotisch aandoende decoraties vormde de eerste aanzet tot de vervaardiging van het Delfts aardewerk, dat toentertijd Hollands dan wel Delfts 'porselein' werd genoemd. 
Naar voorbeeld van het kraakporselein werden eenden in een waterlandschap afgebeeld, bloeiende struiken of tot dan toe onbekende vogelsoorten. 
Uit de gloriedagen van de Delftse aardewerkindustrie zijn bijzonder fraaie nabootsingen van dit kraakporselein bekend, zoals schotels, flessen en dekselpotten én decors die hiervan zijn afgeleid. 
Daarvan getuigt dit bord, dat is ontstaan nadat vanaf omstreeks 1876 de herproductie van traditioneel Delfts in gang werd gezet. 
Tevens werden afgeleide motieven afgebeeld op nieuwe vormen zoals is te zien in het tweede kwart van de twintigste eeuw uitgegeven verkoopcatalogus. 
Hieruit blijkt dat bijna drie eeuwen later de ooit succesvolle motieven van het Kraakporselein nog steeds met verve werden toegepast.

Naambord machinefabriek Reineveld n.v.

Cornelis Jansz. van der Burch

Tazza (drinkschaal op voet) met een reliëf van Orpheus

Anoniem

Het aanbieden van het Smeekschrift aan landvoogdes Margaretha van Parma door het Verbond der Edelen, 5 april 1566, met bovenaan de tekst ; 'Request der Edelen tegen d' Inquisitie.'

'Request der edelen tegen d' Inquisitie'

Miniatuur in de vorm van een West-Sumatraanse rijstschuur, rangkiang

Ardi Brouwer

Delft, Markt

L. Schakwijk

Beschrijving van het (kunst)werk: Beeld / object in de vorm van een open envelop

Zonder titel

Adrianus Koert

Bord met op het plat met de ronding meelopende lauwertak waardoorheen de beginletters geschilderd zijn van de woorden Oud- / Diaconaal / Lees- / Gezelschap. Rechts het wapen van Delft en op de rand tussen siertakjes en bladornamentjes het opschrift: '1827 Januari 1927 Delft'.

Gedenkbord 100-jarig bestaan Oud Diaconaal Leesgezelschap

Malawa / Hozan Zangana

Cornelis Tulk

Nadat Joost Thooft in 1876 de fabriek had overgenomen van Geertruida Piccardt, begon hij met proeven om het Blauw-Delfts aardewerk te verbeteren en de productie hiervan nieuw leven in te blazen. Wel bleef hij vuurvaste stenen en gebruiksaardewerk vervaardigen. 
In tegenstelling tot het traditionele Delftse aardewerk met een gele scherf, trachtte Thooft uit te gaan van witbakkend aardewerk. Dit aardewerk werd samengesteld uit vier soorten aarde waarvan een witbakkende plastische klei uit Devon (Engeland) het hoofdbestanddeel vormde. Hieraan werd onder andere porseleinaarde (kaolien) toegevoegd om de gewenste witheid te verkrijgen. Na de eerste bakgang kon direct op de witte, harde scherf worden geschilderd. 
De eerste jaren na de overname bestonden uit een reeks experimenten om de kwaliteit te verbeteren. 
De cilindrische bekervaas is evenals de andere voorwerpen uit deze groep beschilderd met het zogenoemde 'Tulk-zonnebloemmotief' dat is ontworpen door de plateelschilder Cornelis Tulk die van 1814 tot 1887 bij het bedrijf werkte. 
Dit decor werd in de eerste jaren van de wederopbouw veelvuldig op het nieuwe product toegepast. Het zonnebloemmotief is uitgevoerd in een blauwe beschildering en wordt vooral gebruikt om cartouches op te vullen. 
 
Op 24 februari 1884 herdacht 'de laatste der oud-Delftsche plateelschilders, de tachtigjarige Cornelis Tulk, den dag waarop hij, tien jaren oud, als leerling zijns vaders in dienst trad bij de plateelbakkerij' zo vermeldt een artikel uit 1885. 
Toen werd in een aflevering van De Navorscher uitgebreid stilgestaan bij dit heuglijke feit. 'De tegenwoordige eigenaars dier fabriek, de heeren Joost Thooft en Labouchere, boden hem te dezer gelegenheid een feest aan' zo wordt gemeld. Opvallend waren de vele blijken van waardering, 'die den wakkeren en nog onvermoeiden grijsaard ten deel vielen, niet alleen van zijne patroons, maar ook van zijne mede-werklieden en vooral van de schilders en schilderessen, die allen erkenden, dat zij de kunst, die het Delfsch aardewerk weder in eere bracht, van hem hebben geleerd'.

Bekervaas met 'Tulk-zonnebloemmotief'

Jacob Feeterse

Reinier Hendricksz van Hasselt

Lepel met hoef

Jan Luyken

De watergeuzen van Lumey stichten brand en rammen de stadspoort van Den Briel, 1 april 1572. Op de voorgrond stuurt Lumey, met staf op de rug gezien, zijn manschappen naar voren. 
Met 1-regelig Nederlands onderschrift; 'Het innemen van Den Briel geschiedt den eersten van April in den jaere 1572'

'Het innemen van Den Briel geschiedt den eersten van April in den jaere 1572'

modellen van gereedschap en muziekinstrumenten

'Prins van Orangien vermoort'

modellen van krissen, dolken, zwaarden, houwwapens, lansen en gereedschap

modellen van wapens, timmergereedschap en enkele landbouwgereedschap

Marianne Aulman

Willem

Leon Senf

De tweede groep die tot het Nieuw Delfts behoort is het Nieuw-Perzisch dat is geïnspireerd op Syrische en Iranese keramiek uit de zeventiende eeuw. Kenmerkend voor dit Islamitische product zijn de kleuren blauw en groen op een wit fond onder een doorzichtig, kleurloos glazuur. 
Hiernaast werd ook gebruik gemaakt van een karakteristiek turkooize, doorzichtig glazuur waaronder de zwarte tekening direct op de lichtgrijze scherf werd aangebracht. 
Dit laatste inspireerde De Porceleyne Fles tot het maken van de groene, dekkende glazuurlaag die een enkele keer kobaltblauw was. 
De beschildering van de voorwerpen is eenvoudig. 
De decoratie van flessen en kleine vazen bestaat voornamelijk uit geometrische en florale motieven in banden of compartimenten. 
De patronen op kleine borden worden vanuit het midden opgebouwd en waaieren als bloemen uit. 
De grote vazen en borden tenslotte zijn voorzien van een hoofdmotief van een hert of een vogel tussen rankwerk. 
Ondanks de overeenkomsten zijn de voorbeelden niet slaafs gekopieerd maar zijn de repeterende geometrische ornamenten en slingerende plantenranken eerder geïmiteerd. 
Bij vroege voorbeelden werd niet alleen gebruik gemaakt van doorzichtig turkooiskleurig glazuur, maar ook van kleurloos transparant glazuur. 
Om de kleuren wat op te lichten, gebruikte De Porceleyne Fles licht- en donkerblauw in plaats van de combinatie donkerblauw en zwart zoals bij de Oriëntaalse voorbeelden. 
Het oppervlak van de vazen, kannetjes en kommen van De Porceleyne Fles is veelal verdeeld in rechthoekige vlakken of ruitpatronen die zijn opgevuld met kleine spiralen of gestileerde fantasiebloemen in een alles bedekkend patroon (horror vacui). 
Verder werden herten afgebeeld en vissen in scholen of paarsgewijs.

Piet Kramer

Don Pedro (of Fernando) Pacieco, krijgsbouwmeester (ingenieur) van de hertog van Alva wordt met twee andere Spanjaarden opgehangen te Vlissingen, 8 april 1572. Met vele toeschouwers, op de achtergrond de masten van de schepen aan de kade 
 
Onderschrift: 'Don Pedro Pacieco opper krijgsbouwmeester des H. van Alva, nevens twee Spaensche jonkers opgehangen tot Vlissingen in den jaare 1572'.

Pacieco opgehangen te Vlissingen, 1572

The Sunny Side of Myrtle; Myrtle Avenue VI

J. van der Horst

links een sokkel met een geestelijke. rechts een sokkel met een harnas, met elkaar verbonden door een banier met daarop 'vroomheid en dapperheid'. Tussen hen in 12 wapenborden met de namen: Joh. Georg 1787 Weenen; Adm. Hein 1613 Nassau Holland; Wilhelm 1624 Hessen; Wilhelm 1552 Tirol; Hein Ludw. 1760 Postdam; Hermann 1630 Nurnberg; Holland 1829; Manger Cats1825; Manger v. Kirchberg 1437; v. Rozynski Manger 1845; Jacob 1583 Nurnberg

Wapenkaart van de familie Manger

onbekend

Het witte kannetje heeft een bolle buik, een korte ingeknepen sneb en een voluutvormig oor. Het montuur bestaat uit een verguld zilveren deksel met een zwaan als knop, een verguld zilveren duimstuk en een verguld zilveren standring bestaande uit omhoogwijzende driehoekige bladeren.

Kannetje versierd met een verguld zilveren montuur

Friezen met de namen en wapens van schepenen van Delft, oorspronkelijk deel uitmakend van de schoorsteenmantel in de Schepenenkamer (thans Trouwzaal) van het Stadhuis. 
 
Vier bronzen platen met voorstelling van de namen en wapens der schepenen van Delft in 1620. De namen zijn: Jacob Jansz van den Helm, Jan (Franz) van der Lee, Hendrik (Hendriksz) van Millinghen, Willem (Franckensz) van der Burch, Jan (Adriaensz) Vockestraat, Claes (Nicolaes Barthlomeusz) van der Mast en Willem (Luitsz) Kittesteyn.

Friezen met de namen en wapens van de schepenen van Delft

modellen van wapens, landbouwgereedschap en timmergereedschap

Augustinus Terwesten

Tekening van de, huidige, historische zaal (in museum Prinsenhof). 
 
Op een bijbehorend los papier staat vermeld; 'De Groote Sael op het Princenhof te Delft' en 'Overgenomen uit de Verzameling 'Gezichten en Oudheiden der Stad Delft'

'De Groote Sael op het Princenhof te Delft'

Hendrick van Vliet

Michiel van der Dussen (1600-1681) en Wilhelmina van Setten (1605-1683), beiden katholiek en uit invloedrijke en welgestelde Delftse families afkomstig, trouwden in 1625. Ter gelegenheid van hun 15-jarig huwelijk lieten ze zich met hun twee zonen en drie dochters schilderen. 
 
Zowel de kleding als het interieur weerspiegelen de welstand van het gezin; schilderijen aan de wand en een groep beelden op het kastje wekken de indruk dat de Van der Dussens verzamelaars waren. Toch is dat niet het geval: de beelden zijn een bronzen gekruisigde Christus, geplaatst tussen links een Madonna met kind en rechts Johannes de Evangelist, uitgevoerd in ivoor of misschien in keramiek en vormen zo een aanduiding voor het geloof van de familie. Een aantal schilderijen werd, zoals we uit boedelbeschrijvingen weten, bij elke welgestelde familie in de Republiek aangetroffen als deel van de decoratie van het huis. 
Achter het echtpaar is een tafel te zien waarachter een vrij hoge, maar smalle rijk bewerkte schouw verrijst. De tafel moet er dicht tegen aan staan, want de diepte van de ruimte wordt aangegeven door het hemelbed (rechts). Die begint direct achter de voorgestelde personen en eindigt tegen de achtermuur. De diepte achter de figuren kan dus niet veel meer dan twee meter bedragen. 
 
Symboliek op het portret van de familie van Michiel van der Dussen 
 
De crucifix, tussen een Madonna met kind en Johannes de Evangelist, lijkt samen met de schilderijen er boven, een soort privé-altaar te vormen. Evenals de kruisjes om de hals van de meisjes vormt het een aanduiding voor de katholieke levensovertuiging van de familie. 
 
Vader en zonen spelen blokfluit, iets wat men zelden ziet op schilderijen. De opengeslagen muziekboeken zijn leesbaar en laten zien dat ze het stuk "Im festo S. Michaelis' spelen. Het is een muziekstuk ter ere van de aartsengel Michael, de beschermheilige van Michiel van der Dussen en behoort tot de katholieke liturgie. Musiceren op een schilderij kan gezien worden als een symbool van huiselijke harmonie. 
 
Het boek op de grond is het Nervi d'Orfeo, een verzameling wereldlijke madrigalen (meerstemmige wereldlijke liederen zonder begeleiding). Mogelijk heeft de vader hiermee willen aangeven dat hij wereldlijke muziek niet afwijst, maar ondergeschikt acht aan religieuze muziek. Ook het glas rode wijn en de walnoten zijn bekende christelijke symbolen. De walnoten zijn tegelijk een symbool van een lang en gelukkig huwelijk. 
 
De meisjes hebben attributen in handen die de vijf zintuigen symboliseren, maar die tevens een christelijke betekenis hebben. Het bosje bloemen dat het oudste meisje vasthoudt verwijst naar de reukzin, maar ook naar de tegenstelling tussen het aardse leven en het hiernamaals. Het jongere meisje toont een tros druiven en houdt een mand met fruit vast. Dit verwijst naar de smaak, maar symboliseert tevens de wijn van de eucharistie en daarmee het bloed van de verlosser. Fruit is een verwijzing naar de luxe leefomstandigheden van het gezin, maar symboliseert ook de vergankelijkheid van al die rijkdom. Naast het fruit ligt ook een horloge, wat een aanduiding is voor het vergaan van de tijd. 
 
Wilhelmina van Setten houdt haar jongste dochter bij de hand, die, zoals toen bij zowel heel jonge meisjes als jongetjes gebruikelijk was, een jurk-achtig kostuum draagt. 
 
Het totale schilderij wil duidelijk maken dat rijkdom, sociale status en maatschappelijk welzijn de aandacht niet mogen afleiden van wat er werkelijk toe doet, namelijk het geloof. De familie van Michiel van der Dussen liet door middel van het schilderij weten dat zij katholiek waren, ondanks het feit dat in die dagen het katholicisme niet erg werd gewaardeerd. 
 
Van Vliet signeerde het schilderij niet alleen hij vermeldde er nadrukkelijk de datum op: 25 mei 1640

Het gezin van Michiel van der Dussen

Hanny Reneman

Hersenschudding

Engelse industrieel wit steegoed kom met zoutglazuur (saltglazed stoneware).

Industrieel wit aardewerk kom met loodglazuur (creamware).

Naambord RDH (Reineveld Den Haag)

Zoutvat. Zout was een basis ingrediënt aangezien peper en andere specerijen erg duur waren. De vorm van het zoutvat is afkomstig van de 16de eeuwse zilveren exemplaren toen 'de zout in de pap' nog een zeer kostbare zaak was.

Steven de Swart

Joris Arentsz. van Cleef

De drie bewaarde lijsten (PDMeu 89, 90, 91) behoorden oorspronkelijk tot een reeks van elf. Deze lijsten zijn vervaardigd in opdracht van de burgemeesteren van Delft ter plaatsing in de Burgemmesteren-, Schepenen- en Weeskamer van het Stadhuis. 
 
Het bijzonder van deze lijsten is, dat Van Bleyswijck het door hemzelf bedachte maar op gangbaar symboolgebruik berustende zinnebeeldige programma van de decoraties, dat telkens is afgestemd op de bestemming van de drie kamers in het stadhuis waar de kaarten kwamen te hangen, heeft gepubliceerd in het bijvoegsel van het tweede deel (ca. 1680) van zijn 'Beschryvinge der stadt Delft'. 
 
Deze lijst (PDMeu 89) was bestemd voor de Schepenenkamer en bevat plattegrond en profiel van Delft.

Schilderijlijst bekroont door de zon

De drie bewaarde lijsten (PDMeu 89, 90, 91) behoorden oorspronkelijk tot een reeks van elf. Deze lijsten zijn vervaardigd in opdracht van de burgemeesteren van Delft ter plaatsing in de Burgemmesteren-, Schepenen- en Weeskamer van het Stadhuis. 
 
Het bijzonder van deze lijsten is, dat Van Bleyswijck het door hemzelf bedachte maar op gangbaar symboolgebruik berustende zinnebeeldige programma van de decoraties, dat telkens is afgestemd op de bestemming van de drie kamers in het stadhuis waar de kaarten kwamen te hangen, heeft gepubliceerd in het bijvoegsel van het tweede deel (ca. 1680) van zijn 'Beschryvinge der stadt Delft'. 
 
Deze lijst (PDMeu 90) was bestemd voor de Weeskamer en bevat plattegrond en profiel van Delft.

Schilderijlijst bekroont door een kip

De drie bewaarde lijsten (PDMeu 89, 90, 91) behoorden oorspronkelijk tot een reeks van elf. Deze lijsten zijn vervaardigd in opdracht van de burgemeesteren van Delft ter plaatsing in de Burgemmesteren-, Schepenen- en Weeskamer van het Stadhuis. 
 
Het bijzonder van deze lijsten is, dat Dirck van Bleyswijck (1639-1681) het door hemzelf bedachte maar op gangbaar symboolgebruik berustende zinnebeeldige programma van de decoraties, dat telkens is afgestemd op de bestemming van de drie kamers in het stadhuis waar de kaarten kwamen te hangen, heeft gepubliceerd in het bijvoegsel van het tweede deel (ca. 1680) van zijn 'Beschryvinge der stadt Delft'. 
 
Deze lijst (PDMeu 91) was bestemd voor de Schepenenkamer en bevat 'wereldlijke gebouwen van Delft'.

Schilderijlijst bekroont met gekruiste olijftakken

J.D. van Velzen

De schotel is vervaardigd ter gelegenheid van het 25-jarig huwelijksjubileum van koningin Wilhelmina en prins Hendrik op 7 februari 1926. In het plat zijn twee gekroonde wapens geschilderd - het linker toont de Hollandse leeuw met zwaard en pijlen in de klauwen, en het rechter toont een alliantiewapen.

Schotel ter gelegenheid van het 25-jarig huwelijksjubileum van koningin Wilhelmina en prins Hendrik op 7 februari 1926

'Comfoort' voor het verwarmen van eten.

'Comfoort' voor het verwarmen van eten, waarbij een schotel op de nokken op de bovenrand rustte en werd verwarmd door gloeiende kolen. Andere namen zijn confoort, staefken of stoofken.

Koninklijke Nederlandse Munt

Aan F.J. Rombout

Steelkom met een rechtshandige schenktuit en steel. Een linkshandige kon een exemplaar bestellen met de tuit aan de andere zijde.

Kookpot met vlakke bodem voor op een kachel of op een fornuisrooster.

Willem Jacobsz. Delff

Michiel van Mierevelt

Portret van Frederik Hendrik van de Palts

Steengoed (bier)kan uit het Westerwald. Aan het lintoor zit nog een restant van het tinnen scharnier van het tinnen deksel. De decoraties zijn ontstaan door stempelen.

Steengoed (bier)kan met een lintoor uit het Westerwald.

Madonna met kind

Voetbeker van kleurloos glas met gegraveerde decoratie.

Groen getint medicijnflesje; de hals en de lip zijn afgebroken.

Zeshoekig geel getint glazen medicijnflesje.

Christina Linaris-Coridou

Tonny van Sommeren

Aan dit project werkten groepen vrouwen mee van verschillende nationaliteiten, achtergronden en leeftijden uit diverse wijken van Delft. 
Gedurende 10 weken hebben zij gewerkt aan onderdelen van dit kunstwerk De Jurk van Delft. Ruim 500 lapjes zijn er gemaakt; een verzameling van voorwerpen, teksten, klederdrachtpoppen en kleine borduurwerken waarin verschillende herinneringen, persoonlijke verhalen, eigen dingen, recht uit het hart uitgebeeld werden. 
 
Bij het project zijn zoveel vrouwen betrokken die in groepjes werken of thuis of op hun werk ook een lapje mee borduren, soms omdat ze niet naar de bijeenkomsten kunnen komen, soms omdat ze het idee achter het project willen ondersteunen. Maar steeds staat de wens om deel te zijn van dit aparte netwerk van vrouwen, ondergronds, in het verborgene, dwars door alle sociale structuren heen voorop. Vrouwen die sinds hun lagere schooltijd niets hadden met naald en draad naast virtuoze borduursters, vrouwen die een beetje lacherig doen over borduren. Maar het gaat niet over het borduren, het gaat over een verbond. Al deze vrouwen maken een statement, staan voor de wil tot samenwerking. Verbroedering is een thema dat zo vaak voorkomt op de lapjes. Maar ook het eigen land, vaak ver van hier, oude patronen en de verhalen, zoveel verhalen achter de lapjes. Verhalen van vroeger, maar ook van dit moment, over de situatie waarin de vrouwen zich nu bevinden.

De Jurk van Delft

Houten kam; één zijde is een pieten- of luizenkam.

Rijk van Lavieren

Paddestoelen

Fragment van een houten kam; één zijde is een pieten- of luizenkam. Afkomstig uit de opgraving van een beerput

Fragment van een houten kam; één zijde is een piten- of luizenkam.

Messing ofwel geel koperen scharen foedraaltje. De bovenzijde ontbreekt.

Patrick Bergsma

Johannes Vermeer

Melkmeissen

Euromunt B.V., Delft

Ter herinnering aan de deelname sportdag te Delft, 10 september 1994

Groen getint medicijnflesje met een bolvormige hals.

Bruin glazen medicijnflesje met onbekende inhoud en een stopje van kurk. Dit flesje is dan ook niet van voor 1600. Medicijnflesjes zijn in zo een enorme hoeveelheid vormen en soorten gemaakt dat ze erg moeilijk te dateren zijn.

Steelkom met schenktuit en geknepen steel.

Vuurtestje op drie pootjes. Het 'vierkante' model kwam na 1625 in de mode.

Een erehaag van gidsen, padvindsters en kabouters voor de "MoVaVeDo" (Moeder Van Vele Dochters) op het binnenplein van de Lakenhal. (bron Leidsch Dagblad, 21 mei 1954)

Bezoek van H.M. de Koningin Juliana en Prins Bernhard aan Leiden, 1954

Industrieel wit aardewerk schotel met loodglazuur.

Fragment van een gatepetiel of een vergiet (lekschaal voor o.a. vis)

Jacques Jonghelinck

Op 6 april 1566 boden 200 edelen Margaretha van Parma als landvoogdes een smeekschrift aan waarin zij opriepen tot het schorsen van de ketterplakkaten en het bijeenroepen van de Staten-Generaal. Een raadsheer noemde hen minachtend 'geux', bedelaars. Op initiatief van Hendrik van Brederode werd daarop 'geuzen' als partijnaam gekozen. 
 
De geuzenpenning toont aan de ene zijde Filips II, de landsheer van de Nederlanden, en aan de andere zijden twee ineengeslagen handen door een bedeltas. De inscripties "En tout fidelles au roy, jusques a porter la besace" wijzen op de formele verklaringen van trouw aan de landsheer. Men zou deze trouw blijven verklaren tot Filips in 1581 werd afgezworen als landsheer. De penning werd aan een ketting om de hals gedragen. Van dit exemplaar is het draagoog echter verwijderd.

Geuzenpenning met de afbeelding van Filips II, de landsheer van de Nederlanden

Gregorius van den Toorn II

De cuppa is voorzien van een fries met musicerende en spelende putti. Langs de bovenrand is een band met mechanisch gegraveerd bladwerk. De onderkant van de cuppa en de voet zijn geprofileerd.

Verguld zilveren bokaal

Jan Reghter

Zilveren gestileerde bodebus, met sporen van verguldsel, uitgezaagd met opengewerkte prinsenkroon, hangende aan drie kettingen met monogram HVD. Twee aanziende leeuwen als schildhouders houden het in zilver met blauw uitgevoerde ambachtswapen op. 
 
De bodebus was een onderscheidingsteken dat werd gedragen door boden die in dienst waren van bestuurslichamen zoals de Kamers der Staten Generaal, de Provinciale Staten, gemeentebesturen, Hoogheemraadschappen, Waterschappen en polders. 
In de middeleeuwen werden geschreven en verzegelde berichten door bodes overgebracht. De berichten werden in een bus aan een gordel gedragen. Soms droeg zo'n bode een staf wanneer hij op reis was. De bode kon gratis gebruik maken van het toenmalige vervoer zoals de trekschuit, veerpont of diligence. 
Vanaf de 15de eeuw werd aan de bodebus een schildje toegevoegd met het wapen van de instantie die werd vertegenwoordigd door de bode.

Bodebus van Hof van Delft

Object details

Any comments?

Explore our collection

R70-54

De bewening van Christus

Gezicht in de Nieuwe Kerk te Delft met de memorietafel van Adriaen Teding van Berkhout

Nautilusbeker met zingende faunen

Portret van Willem van Oranje op 22-jarige leeftijd

R70-54

De bewening van Christus

Gezicht in de Nieuwe Kerk te Delft met de memorietafel van Adriaen Teding van Berkhout

Nautilusbeker met zingende faunen

Portret van Willem van Oranje op 22-jarige leeftijd

R70-54

De bewening van Christus

Gezicht in de Nieuwe Kerk te Delft met de memorietafel van Adriaen Teding van Berkhout

Nautilusbeker met zingende faunen

Portret van Willem van Oranje op 22-jarige leeftijd

View

About us

Address

Towards a new museum

Stay in touch

Will you accept our cookies?

Bodebus van Hof van Delft

Object details

Any comments?

Explore our collection

R70-54

De bewening van Christus

Gezicht in de Nieuwe Kerk te Delft met de memorietafel van Adriaen Teding van Berkhout

Nautilusbeker met zingende faunen

Portret van Willem van Oranje op 22-jarige leeftijd

R70-54

De bewening van Christus

Gezicht in de Nieuwe Kerk te Delft met de memorietafel van Adriaen Teding van Berkhout

Nautilusbeker met zingende faunen

Portret van Willem van Oranje op 22-jarige leeftijd

R70-54

De bewening van Christus

Gezicht in de Nieuwe Kerk te Delft met de memorietafel van Adriaen Teding van Berkhout

Nautilusbeker met zingende faunen

Portret van Willem van Oranje op 22-jarige leeftijd

View

About us

Address

Towards a new museum

Sign up to our newsletter

Stay in touch

Will you accept our cookies?