Delft en Willem van Oranje (1533-1584) zijn onlosmakelijk met elkaar verbonden. Wie is deze sleutelfiguur uit de Nederlandse geschiedenis? Ontdek hier de belangrijkste gebeurtenissen in zijn leven, van zijn geboorte tot aan zijn dood in het Prinsenhof. 

Wie was Willem van Oranje?

Willem van Oranje in vogelvlucht

Prinsenhof delft homepage

Weet je al wanneer je ons museum gaat bezoeken? Je bestelt alvast eenvoudig je tickets online.

Koop je tickets alvast online

Kom nog één keer, voordat de deuren sluiten

Willem van Oranje

Heb je een vraag? Neemt gerust contact met ons op, we helpen je graag.

Contact

Armando

Zes maal zwart

Gillis van Oosten

Reliëf

De vaas is balustervormig en heeft een standring, een rechte hals en een klokvormig deksel met een knop in de vorm van een boeddhistische leeuw met een bal onder de voorpoot. Op de standring loopt een band met spiraalvormige versiering. Boven de standring bevindt zich een blauwe band waarin bloemvormige cartouches met een bloem en ovale cartouches met een bloesemtak. Op de schouder loopt een blauwe band waarin bloemen en bloemvormige cartouches waarin een decor van een veranda met hekjes en een bloeiende potplant. De buik is gedecoreerd met ranken van onder andere pioenroos, lotus en chrysant, en grote bloemvormige cartouches met floraalmotieven. De hals is versierd met afwisselend driehoeken en ovale cartouches met een bloem. Het deksel is gedecoreerd met bloemen en rankwerk, en een band met bloembladvormige cartouches met bloemen. Op de rand loopt een band waarin geschulpte cartouches met floraalmotieven.

Dekselvaas

Een muurschildering in de Buitenhof in Delft

Museum Mural Cherished is af!

On 10 July 1584, William the Silent was shot dead in the Prinsenhof. The bullet holes left in the wall are a daily reminder of this tragic and crucial event in the history of the Netherlands. At the Museum Prinsenhof Delft, you will experience the story of prince William the Silent in Delft: what his arrival meant to the city and how he and his descendants established the foundation of this country. At the Prinsenhof, you walk in the same rooms where William the Silent and the members of his family lived and you will come face to face with the bullet holes.

William The Silent

Museum Prinsenhof Delft

Museum Nusantara, 2000 - 2013

Museum Huis Lambert van Meerten

Affiche voor de tentoonstelling 'Contour / Continuïteit, Heden en Verleden. 111 hedendaagse Nederlandse kunstenaars in 3 Delftse musea', 4 maart - 13 mei 2007 in Museum Het Prinsenhof, Museum Nusantara en Museum Lambert van Meerten.

Tentoonstellingsaffiche 'Contour / Continuïteit, 111 hedendaagse Nederlandse kunstenaars in 3 Delftse musea', 2007

De Metaale Pot

Lambertus Woutersz. van Eenhoorn

Margaretha Teckman

Rechthoekige, met een licht geribde voet en reliëf-schacht uitgevoerde, kandelaar op de voet gedecoreerd met gevulde bloemenhouders gescheiden door lambrequinmotieven. Langs de rand is een band met bloemtakken en vogels. De schacht en de kraag zijn beschilderd met diverse bloemmotieven. Op de overhangende bovenrand (vetvanger) zijn gestileerde panelen aangebracht. De vorm van de kandelaar is afgeleid van zilveren voorbeelden. 
De schilder van deze kaarsenstandaard heeft nauwkeurig gewerkt met diverse kleurrijke motieven. Op de kraag staan bloem- en bladdecoraties in verschillende kleuren. De schacht heeft naast een mooi bloemmotief ook een rood-wit patroon. Op de blauwe ondergrond van de voet zijn wit-rode bloemen geschilderd, een uitdaging voor elke kunstenaar.

Stel kandelaren

Tentoonstellingsaffiche 'Eindeloos hameren...., Laura Bakker Sieraden & Objecten 1983 - 2008', 2009

Cornelis van Dijck

Borstel met het familiewapen Van Steelandt uit Den Haag

Op deze bokaal is een driemaster gegraveerd. Het schip is afgebeeld met volle zeilen en langs de rand is het opschrift `T behoude vaaren van het schip Walenburg' te lezen. Aan de andere kant van het glas is een V.O.C. monogram te zien met de letter A in een krans van bladeren. Dit betekent dat de bokaal in opdracht van, of voor de Amsterdamse afdeling van de V.O.C. is gemaakt. 
De deksel is versierd met loofwerk.

Dekselbokaal 't Behoude vaaren van het schip Walenburg'

Gregorius van den Toorn II

In het verleden werden tijdens het dessert of bij speciale gelegenheden gekonfijte vruchten geserveerd. In de zeventiende eeuw werden hier vaak opengewerkte manden voor gebruikt. In de late achttiende eeuw werden in Nederland dit soort zoetigheden bewaard en opgediend in speciale grote vazen. Deze vazen die altijd als stel zijn vervaardigd, dienden ook als siervaas op de schoorsteen of het buffet. De vazen kregen de naam 'kastanjevazen' omdat gekonfijte kastanjes zeer geliefd waren. Maar de vazen werden ook gebruikt voor bijvoorbeeld stukjes ananas.

Twee kastanjevazen in Lodewijk XVI-stijl

Penning op de schutterskoning van de Ridderlijke Confrerie 
Op de voorzijde in cartouche het gekroonde stadswapen van Delft; eronder gegraveerd de naam 'JAN PERSIJN' 
Op de keerzijde in cartouche twee kruiselings liggende pistolen door een kroon gestoken; gegraveerd: 'D 5 OCTOBER ANNO 1671'; ovaal, met draagoog en -ring

draagpenning op de schutterskoning van de Ridderlijke Confrerie

Hendrik Ilcken

Mosterdpot met hoge, concave voet, J-vormige wand, hoge C-vormige oren, en hoog, sterk concaaf deksel met eikelvormige knop. Wand met ajour, het zilver gegraveerd. Deksel met gaatje voor lepeltje. De deksel en voet zijn versierd met gegraveerde bladeren. Binnenin een blauw glazen bakje.

Mosterdpot

Johannes de Ram

Jan Verkolje (I)

Vier koperplaten van de stadsplattegrond van de Caert Figuratief van Delft

Koperplaten van de 'Caert Figuratief'

Reinier Vinkeles

Jacobus Buijs

Johannes Allart

Moord op Willem van Oranje door Balthasar Gerard te Delft, 10 juli 1584. 
Linksvoor schiet Balthasar Gerards op Willem van Oranje die voor een trap met twee treden staat. Hij houdt in zijn rechterhand een blad vast. Door een deur in de achtergrond snellen mensen toe. 
Met onderschrift 'Prins Willem I., te Delft, doorschoten.'

'Prins Willem I., te Delft, doorschooten.'

Petrus Conradi

Volkert van der Plaats

'Joan van Oldenbarneveld wordt onthoofd'

Figuurplastiek

Kist

De Porceleyne Fles - Royal Delft

cloisonné tegel 'demobilisatie'

onbekend

Twee stenen bogen

Jaap van den Ende

Groepering van vier rijen, elk met drie grijs / gele onregelmatige en hoekige vormen, elk van hen omgeven door een vijfhoekig kader. Het geheel doet schetsmatig aan.

12 systematisch bepaalde vormen (groepering)

Jan Henderikse

Op een op paneel gespannen, blauwe, grof geweven stof zijn centen uit 1967 opgeplakt in de vorm van een 'perspectivische' kubus.

Assemblage met munten

Peter Odijk

Aquarel

Koninklijke van Kempen en Begeer

Delftse Vroedschapspenning

Berchtesgaden

Peugeot, frères à Valentigney

Roy Villevoye

Z.t., ('Schema Melanine')

Goesti Hangdjeng Ratoe Madoe-retno 
(foto uit familiealbum van sultan Hamengku Buwono VIII)

Goesti Hangdjeng Ratoe Madoe-retno

De cilindrische vazen hebben een omgekeerd convex-conische bodem op een hoge standring, een convex-conische schouder, en een omgekeerd concaaf-conische hals met een opstaande monding. Op de standring en langs de rand lopen banden met floraal motieven. De buik en de hals zijn gedecoreerd met bloesemtakken, vruchten, peulen, bladeren, vogels en vlinders.

Vaas

At the Museum Prinsenhof Delft, we tell stories on the basis of 3 themes essential to Delft: William the Silent, Delftware and Delft Masters. Besides these, the museum inspires with its temporary exhibitions, presentations and with projects like the Delft Perspective. We want all visitors to feel recognized, acknowledged and welcome.The museum is a former monastery and was used as the court of William the Silent. It is housed in one of the Cultural Heritage Agency’s top 100 listed buildings.

About the museum

Johann Georg Holtzhey

Notitieboekje van de VOC kamer Delft, met zilveren tweedelige stift, heeft toebehoord aan Joan Carel van Alderwerelt, bewindhebber van de VOC kamer Delft. Het boekje is omkleed met roggenleer en voorzien van vier zilveren klampen met oog en op voor- en achterzijde een zilveren schild met afbeelding van een VOC schip.

Notitieboekje van de VOC-Kamer Delft

David de Klerk (Haarlem, 1744-1795)

Gepolychromeerd houten beeld van Hanuman, overhoeks staande op een voetstuk met zwart en gouden wolkenmotief, zijn apenvoeten van elkaar en de knieën gebogen. Hij heeft de armen gebogen en de handen in de zij. De aap heeft aan zijn rechterhand een lange gebogen duimnagel. Zijn lichaam is lichtblauw gekleurd, terwijl op armen en benen en in de oksels zwarte haartjes zijn weergegeven. 
Zijn korte broek is rood met in verguldsel een Chinees siermotief. Verder heeft hij een schouderbedekking met franje, vergulde sieraden: halsketting, waardigheidsteken en een gordel, met in een driehoek twee banen over de dijen. Van de korte dodot zijn plooien zichtbaar tussen de voeten, achter en op zij van de figuur. Zijn staart houdt hij sierlijk in drie bochten, die eindigen in een vergulde knop, omhoog. De figuur is moeilijk te identificeren, daar hij de blauwe kleur van Nila heeft maar de lange duimnagel van Hanoman, die gewoonlijk als een witte aap wordt voorgesteld met een geblokte dodot, ten teken dat hij kan vliegen.

Gepolychromeerd houten beeld van Hanuman

In veel delen van Indonesië droegen de kinderen tot hun vijfde geen kleren. Hun schaamdelen waren afgedekt met beschermende sieraden, zoals dit juweel voor een jongen. Het vertoont Maleise invloeden.

Schaamsieraad

Toiletdoos met het familiewapen Van Steelandt uit Den Haag

De bodebus was een onderscheidingsteken dat werd gedragen door boden die in dienst waren van bestuurslichamen zoals de Kamers der Staten Generaal, de Provinciale Staten, gemeentebesturen, Hoogheemraadschappen, Waterschappen en polders. 
In de middeleeuwen werden geschreven en verzegelde berichten door bodes overgebracht. De berichten werden in een bus aan een gordel gedragen. Soms droeg zo'n bode een staf wanneer hij op reis was. De bode kon gratis gebruik maken van het toenmalige vervoer zoals de trekschuit, veerpont of diligence. 
Vanaf de 15de eeuw werd aan de bodebus een schildje toegevoegd met het wapen van de instantie die werd vertegenwoordigd door de bode.

Bodebus van Delft

Adolf le Comte

A.P. Guerain

Met de nieuwe types: het Berbas met het Reflet Métallique en het Jacoba-aardewerk speelde Adolf le Comte in op de nieuwe productiemogelijkheden. Hiervan bleef de productie echter een nevenactiviteit naast de productie van Blauw-Delfts en traditioneel aardewerk. Bij de nieuwe types stond het ambachtelijke aspect voorop. Zowel het vormen van de voorwerpen als het beschilderen gebeurde handmatig. 
Het derde vernieuwde product, het Porselein-Biscuit, is anders van karakter dan het Berbas en Jacoba-aardewerk. Het werd rond 1900 ontwikkeld en in 1902 geïntroduceerd op de Eerste Internationale Tentoonstelling van Moderne Decoratieve Kunst in Turijn waar de kritieken lovend waren. Desondanks werd deze productie nooit echt populair bij het grote publiek en werd de fabricage dan ook na enkele jaren gestaakt. 
Het product bestaat uit een mat, ongeglazuurd porselein dat is versierd met een ingegrifte abstracte decoratie gecombineerd met slibvlakjes in blauw, groen, rood of zwart. De lijnen zijn opgevuld met goud. Le Comte was ook nu verantwoordelijk voor het ontwerpen van de decors en de modellen. Het assortiment bestaat voornamelijk uit vazen, aangevuld met een enkele tegel of pendule. De keuze voor het vervaardigen van porselein kwam deels voort uit het streven de kwaliteit te verbeteren en poreusheid tegen te gaan. Ook zal het een concurrerende reactie zijn geweest op het zo populaire eierschaalporselein van de Haagse plateelbakkerij Rozenburg. 
Het ongeglazuurde porselein was voor gebruik echter niet geschikt omdat het vuil aantrok. De binnenkant van het gebruiksgoed werd daarom voorzien van een transparant glazuur. Deze vaas die aan de binnenkant is geglazuurd, is een voorbeeld van deze Porselein-Biscuit productie. De ingegrifte symmetrische decoratie bestaat uit gestileerde florale motieven van met goud ingekleurde lijnen en groen porseleinslib.

Cornelis Jansz. van der Burch

Ciborie

Informele systemen, Centrum

Maximiliaan van der Gucht

Stoelen bekleed met tapijtweefsel, waarschijnlijk gediend hebbende voor de vergaderingen van de Veertigraden. Zowel rug en zitting als achterstijlen tussen rug en zitting zijn bekleed met tapisserie met een patroon van gestrooide bloemen (op een donker fond) en door een lint samengebonden en -gestrikte bloemtakken en -tuiltjes. Drie verschillende patronen. 
 
Opdracht aan Van der Gucht 'een en veertich tapijte stolen daer onder eene presidiale armstoel' welke M. v.d. Gucht 8 mei 1662 aannam te vervaardigen. Uit het oorspronkelijke contract verder dat 'de heeren Burgemeesteren zullen tot voldoeninge van betalinge van de voorz. tapijten aan voorn. Van der Gucht cedeeren en opdragen zeeckere huysinge en de erve daerinne de voorn. Van der Gucht tegenswoordig woont, genaemt het Catarinen Convent, vrij sonder eenige oncosten van de opdrachte XL penningh, mitsgadens noch twee hondert guldens des zal bij Van der Gucht gehouden zijn gelijck hij belooft mits dese boven de voorsz. tapijten ten behoeven als voren te maecken een en veertich tapijte stoelen [...]'

Serie van zes stoelen

Jan Frederik Christiaan Reckleben

Moordaanslag op Willem van Oranje door Jean Jaureguy te Antwerpen, 18 maart 1582. 
De gewonde prins wordt ondersteund door omstanders, rechts wordt Jaureguy door soldaten gevangen genomen.

'Aanslag op het leven van prins Willem I door Jean Jaureguy'

Voorouderbeeld, korwar, verzameld tussen 1878 en 1881 door Johannes van Oldenborgh, controleur van de Residentie Ternate waar Nieuw-Guinea destijds toe behoorde. 
 
Ancestor figure collected between 1878 and 1881 by Johannes van Oldenborgh, district officer of Ternate. At that time New-Guinea was administrated from the Residency of Ternate, Dore Bay (Bird's Head).

Voorouderbeeld, korwar

J.D. van Velzen

Aan het einde van de negentiende eeuw bewerkstelligde tsaar Nicolaas II van Rusland (1868-1918) dat conflicten tussen volkeren door middel van arbitrage worden opgelost. 
Over deze kwestie werd in 1899 te Den Haag de eerste internationale conferentie gehouden. Hierbij werd besloten het nog op te richten Internationale Hof van Justitie en het Hof van Arbitrage in deze stad te vestigen. De Franse architect L.M. Cordonnier kreeg de opdracht een gebouw hiervoor te ontwerpen. Hij werkte daarbij samen met prof.ir. J.A.G. van der Steur. In 1913 werd de bouw voltooid van 'Het Vredespaleis' zoals dit bouwwerk al spoedig in de volksmond werd genoemd. De bouw werd mede mogelijk gemaakt door een genereuze schenking van de Amerikaanse filantroop Andrew Carnegie. Alle naties droegen bij door kunst- en kunstnijverheid objecten te schenken, hetgeen de samenwerking tussen de landen symboliseert. De decoratie van deze 'tempel voor de vrede' werd uitgevoerd door diverse kunstindustriële bedrijven waaronder Brouwers aardewerkfabriek Leiderdorp, De Porceleyne Fles en meubelbedrijf H. Pander en Zonen uit Den Haag. De leiding was in handen van de Haagse architect en decorateur Herman Rosse (1887-1965). 
Een schenking van de Nederlandse regering bestond uit de zeven glas-in-lood ramen boven de hoofdtrap. De opdracht tot vervaardiging werd verstrekt aan het atelier van Jan Schouten (1852-1937) die de opdracht doorspeelde aan Adolf le Comte. 
De zeven grote ramen bestaan uit een rond venster met hieronder een dubbel boograam en een titelraam. Volgens een verklaring van Le Comte symboliseren de afbeeldingen op deze ramen enerzijds de zegeningen van de Vrede, anderzijds de Oorlog en de hieruit voortvloeiende Dood met alle gevolgen van dien. Het ronde venster boven het middelste raam 'Pax in Terris' (Vrede op aarde), toont een zittende vrouwenfiguur met een muts op het hoofd. De armen houdt zij gestrekt aan weerszijden van haar lichaam. Deze zittende vrouw vertoont sterke overeenkomsten met de vrouw op deze schotel, die wordt geflankeerd door de personificaties van De Vrede en Justitia. Ongetwijfeld verwijst het opschrift 'Anno 1913 pax in terras' eveneens naar de voorstelling op dit roosvenster in het Vredespaleis.

Herinneringsschotel ter gelegenheid van de opening van het Vredespaleis

Jacobus Anthonie Meessen

Banka, Kazerne te Muntok

De schaal is lotusvormig en heeft een standring en een licht gecontourneerde, gepunte rand. Het plat heeft, binnen een dubbele cirkel, een decor van bloementakken. Langs de rand loopt een grillige band met servetwerk, waarin zich bloemen en blaadjes bevinden. De buitenwand is gedecoreerd met bloempjes in bovenglazuur ijzerrood.

Schaal

Leon Senf

Aan het einde van de negentiende eeuw bewerkstelligde tsaar Nicolaas II van Rusland (1868-1918) dat conflicten tussen volkeren door middel van arbitrage worden opgelost. 
Over deze kwestie werd in 1899 te Den Haag de eerste internationale conferentie gehouden. 
Hierbij werd besloten het nog op te richten Internationale Hof van Justitie en het Hof van Arbitrage in deze stad te vestigen. 
De Franse architect L.M. Cordonnier kreeg de opdracht een gebouw hiervoor te ontwerpen. 
Hij werkte daarbij samen met prof.ir. J.A.G. van der Steur. 
In 1913 werd de bouw voltooid van 'Het Vredespaleis' zoals dit bouwwerk al spoedig in de volksmond werd genoemd. 
De bouw werd mede mogelijk gemaakt door een genereuze schenking van de Amerikaanse filantroop Andrew Carnegie. 
Alle naties droegen bij door kunst- en kunstnijverheid objecten te schenken, hetgeen de samenwerking tussen de landen symboliseert. 
De decoratie van deze 'tempel voor de vrede' werd uitgevoerd door diverse kunstindustriele bedrijven waaronder Brouwers aardewerkfabriek Leiderdorp, De Porceleyne Fles en meubelbedrijf H. Pander en Zonen uit Den Haag. 
De leiding was in handen van de Haagse architect en decorateur Herman Rosse (1887-1965). 
Een schenking van de Nederlandse regering bestond uit de zeven glas-in-lood ramen boven de hoofdtrap. 
De opdracht tot vervaardiging werd verstrekt aan het atelier van Jan Schouten (1852-1937) die de opdracht doorspeelde aan Adolf le Comte. 
De zeven grote ramen bestaan uit een rond venster met hieronder een dubbel boograam en een titelraam. 
Volgens een verklaring van Le Comte symboliseren de afbeeldingen op deze ramen enerzijds de zegeningen van de Vrede, anderzijds de Oorlog en de hieruit voortvloeiende Dood met alle gevolgen van dien. 
Het ronde venster boven het middelste raam 'Pax in Terris' (Vrede op aarde), toont een zittende vrouwenfiguur met een muts op het hoofd. 
De armen houdt zij gestrekt aan weerszijden van haar lichaam. 
Deze zittende vrouw vertoont sterke overeenkomsten met de vrouw op deze schotel, die wordt geflankeerd door de personificaties van De Vrede en Justitia. Ongetwijfeld verwijst het opschrift 'Anno 1913 pax in terras' eveneens naar de voorstelling op dit roosvenster in het Vredespaleis.

Lint met de tekst 'Dem Andenken König Wilhelm III Oberstinhaber des ehem. 2 Westfälischen Husaren. Rgt. nr. 11'

Henk Tieman

'Koninklijke F.W. Braat N.V. Delft jubileum'

Erik Pape

Op een lichte grijsblauwe achtergrond lopen donkere lijnen van linksonder naar rechtsboven, die in een flauwe s-bocht naar boven toe iets uitwaaieren. Boven loopt een brede witte horizontale baan, met middenop een kleine witte cirkel. Hieronder loopt een verticale wittige baan, die naar onder toe iets breder wordt.

Maanlicht over het Canal Grande, december 1989

Jacob Feeterse

Reinier Hendricksz van Hasselt

Lepel met hoef

Schedel van een hertzwijn. 
Verzameld voor het aanschouwelijk maken van de fauna van voormalig Nederlands Indië ten behoeve van het onderwijs op de Indische Instelling, de opleiding tot bestuursambtenaar. 
 
De latijnse naam van het hertzwijn is 'Sus Babirussa', met zeer ontwikkelde slagtanden in de beide kaken, welke in de bovenkaak vooral buitengewoon verlengd en naar achteren omgekruld zijn, de staart is niet zoals bij andere zwijnen schroefvormig gedraaid maar zeer recht naar beneden hangend. 
Komt allen op Sulawesi voor en enige omliggende eilanden. 
 
De schedel is het eerst geregistreerde object van de collectie

Dierenschedel (zwijn)

De draagstoel is samengesteld uit een zitbank met zijpanelen en een achterpaneel beide met snijwerk en goudversiering met taferelen uit de Arjuna wiwaha of Mintaraga en een voetenbank, waaraan ter weerszijden een fraai gesneden slang (Naga) is aangebracht. 
Het geheel is bevestigd op een baar bestaande uit twee draagstokken met twee tussenlatten. 
 
De geschilderde panelen stellen drie gebeurtenissen voor uit de de arjuna wiwaha of Mintaraga. 
De arjuna wiwaha is ontleend aan een episode uit het Mahabharata en wel Arjuna's huwelijk. Op Java is deze episode al een eeuwenlang geliefd verhaal en eindeloos uitgesponnen tot lakons voor de wajang, die opgevoerd worden bij huwelijken. Omdat op de draagstoel episodes zijn afgebeeld uit de Arjuna wiwaha, zal deze bestemd zijn geweest voor een bruid. 
Arjuna heeft zich, teneinde zich voor te bereiden op de hulp, die de goden hem verzocht hebben, in hun strijd tegen de demonen, teruggetrokken in ascese. Hij wordt op de proef gesteld door de goden, die hemelse nimfen naar hem toe zenden om hem te verleiden. Het achterschot vertoont de geijkte, oude compositie: Arjuna, roerloos gezeten in een grot met de blik gericht in de verte en met een kluizenaarshoofdtooi. Aan weerszijden van hem de nimfen in bevallige beweeglijkheid; voorts bladeren en bloemen, als aanduidingen van een bos. Merkwaardig is het, dat de panakawans, de gezellen van Arjuna, die hem onafscheidelijk plegen te begeleiden, hier niet te zien zijn. Op andere schilderingen van hetzelfde voorwerp ziet men ze steeds, bezweken voor de verleidngskunst der nimfen, in omarming met een nimf, of met een nimf op schoot, terwijl hun meester juist in geen enkel opzicht is af te leiden. 
Op de zijpanelen staan nog twee taferelen, niet helemaal compleet, omdat iedereen op Bali toch wel weet waar het om gaat. Aan de ene kant het wilde zwijn, door de Reuzenvorst gezonden Arjuna's kluizenarij te verwoesten. Arjuna schiet er een pijl op af, tegelijk met god Siva, die zich vermomd heeft als jager. Dan ontstaat er een twist, die kosmische omvang aanneemt, om het zwijn. De strijd blijft onbeslist en Siva legt zijn vermomming af. Arjuna valt hem te voet om hem hulde te bewijzen. Dat is te zien op de andere zijde. Daar zijn trouwens nog twee andere personages: nl. semar, arjuna's panakawan, met zijn dikke lijf, geruite kain, grote mond met een tand, vrouwenogen en zijn haar in een 'paardenstaart' opgebonden. Semar is een zeer gevenereerde figuur. Hij is niet alleen een grappige poetsenmaker, maar ook god der goden en zeer waarschijnlijk een oude voorouderfiguur van Javanen en Baliers. 
Achter Semar staat een oude man, met een kluizenaarshoofdtooi. Dit zal God Indra zijn, die ook weer vermomd als oude heilige Arjuna kwam verzoeken.

Pieter van Ellinckhuysen

Het ronde doosje heeft een los gewelfd deksel met extra rand. De wand is afgezet met twee profiellijstjes. In het deksel is een gekroond wapen gegraveerd. Het gekroonde, horizontaal doorstreepte wapen met de letters HVD is niet geidentificeerd. 
Het doosje is opgebouwd uit een vlakke bodem en een rond gezette wand, waarop twee profiellijsten zijn gesoldeerd. Het deksel is opgehamerd en voorzien van een horizontale band en een verticale rand. 
Kleine doosjes als deze functioneerden veelal als moesjesdoosje van een toiletstel.

Doosje van een toiletstel met ongeïdentificeerd wapen met de letters HVD

Bokaal op hoge voet, rijk versierd met Lodewijk XIV motieven en gladde cuppa, bewerkt met eenvoudig rankenmotief, waar- tussen reliefmedaillons van Koning George II van Engeland en Caroline van Brandenburg. Deksel in dezelfde trant versierd als de voet. In deksel inscriptie: 'Qui bibis hoc, regi bene sit, populisque precare, quos animes iunctos dividit unda duos.

Dekselbokaal met daarop koningin Caroline van Engeland (1683 - 1737)

Christina Linaris-Coridou

Tonny van Sommeren

Aan dit project werkten groepen vrouwen mee van verschillende nationaliteiten, achtergronden en leeftijden uit diverse wijken van Delft. 
Gedurende 10 weken hebben zij gewerkt aan onderdelen van dit kunstwerk De Jurk van Delft. Ruim 500 lapjes zijn er gemaakt; een verzameling van voorwerpen, teksten, klederdrachtpoppen en kleine borduurwerken waarin verschillende herinneringen, persoonlijke verhalen, eigen dingen, recht uit het hart uitgebeeld werden. 
 
Bij het project zijn zoveel vrouwen betrokken die in groepjes werken of thuis of op hun werk ook een lapje mee borduren, soms omdat ze niet naar de bijeenkomsten kunnen komen, soms omdat ze het idee achter het project willen ondersteunen. Maar steeds staat de wens om deel te zijn van dit aparte netwerk van vrouwen, ondergronds, in het verborgene, dwars door alle sociale structuren heen voorop. Vrouwen die sinds hun lagere schooltijd niets hadden met naald en draad naast virtuoze borduursters, vrouwen die een beetje lacherig doen over borduren. Maar het gaat niet over het borduren, het gaat over een verbond. Al deze vrouwen maken een statement, staan voor de wil tot samenwerking. Verbroedering is een thema dat zo vaak voorkomt op de lapjes. Maar ook het eigen land, vaak ver van hier, oude patronen en de verhalen, zoveel verhalen achter de lapjes. Verhalen van vroeger, maar ook van dit moment, over de situatie waarin de vrouwen zich nu bevinden.

De Jurk van Delft

Jacob Jan van Goor

Koninklijke Begeer [Voorschoten]

Bronzen legpenning op de 300ste geboortedag van Antoni van Leeuwenhoek

Schetsen van witte lelies

Plateelbakkerij Zuid-Holland

Bord, vervaardigd ter gelegenheid van de geboorte van prinses Juliana, aan de voorkant in het plat gedecoreerd met een boompje met oranjeappels in een kuip. Voor de stam van de boom is een banderole met het opschrift 'D'Oranjeboom bloeit voort 30 April 1909'. Op de rand zjin oranjeappels tussen bladwerk geschiderd.

Bord vervaardigt ter gelegenheid van de geboorte van Juliana, 30 april 1909

De Paauw

Schotel gedecoreerd met het bliksemdecor. De achterkant van de weinig verdiepte schotel is voorzien van een standring en beschilderd met gestileerde bloemen/symbolen. De decoratie aan de voorkant toont het vaak op Delfts afgebeelde chinoiserie decor van het bliksemmotief in combinatie met gestileerde wolken, bloesemtakken en cartouches met bloemen en bladeren. Mogelijk is dit decor afgeleid van een Japanse Imari voorstelling met hekwerk of kronkelende twijgen.

Zeepbol met het familiewapen Van Steelandt uit Den Haag

Robert Smit

Jean Lurçat's choice

Bijl

Frederik van Frijtom

Het met standring uitgevoerde, ronde geschulpte schaaltje is aan de voorkant in het plat zeer gedetailleerd beschilderd met twee figuren aan rand van water, enkele grote bomen en een boerderij op de achtergrond. De rand is voorzien van een blauwe band. 
Dit schaaltje maakt deel uit van een set van vijf schaaltjes, elk gedecoreerd met een ander Hollands landschap.

Een Delftse faience schaaltje met een vierpas vorm.

op 50-jarig bestaan van het L.L. Genootschap 'Geestesbeschaving', 1860-1910

Koperen ovaalvormig doosje, mogelijk een snuifdoosje, met scharnierend deksel met op deksel een borstbeeld van prins Maurits met randschrift 'Mauritius Auraniae Princeps Comes NAssauiae et Mursiae Marchio Verae Flissingae Eques Ordinis Periscelidis' 
(Maurits prins van Oranje, graaf van Nassau en Meurs, markgraaf van Veere en Vlissingen, Ridder in de Orde van de Hoosband). 
Op de rugzijde het wapen van prins Maurits en het randschrift: 'Honi soit qui mal y pense' (Schande aan hem die er kwaad van denkt). Op de wand van de doos Sint-Joris en de draak en arabesken.

Doos met borstbeeld van prins Maurits

Anoniem

Penning ter herinnering aan de onderhandelingen over het aanbieden van de grafelijke titel van Holland, West-Friesland en Zeeland aan Willem van Oranje. Hij zou daarmee de nieuwe soeverein worden. De plannen hiervoor worden doorkruist door de moord in 1584. Op de voorzijde wordt Oranje afgebeeld als een gekroonde David met een slinger. Het rondschrift luidt: 'Non naec humanis opib' (Dit is niet door menselijke middelen). Hiermee wordt bedoeld dat de Nederlandse Opstand welhaast zeker de steun van God had. Op de keerzijde staat een galei met vele riemen, duidend op een veelhoofdige regering, en Oranje op de voorsteven. Het rondschrift luidt: 'Fata viam invenient 1580' (Het noodlot zal de weg ontdekken). Dit is een spreuk van Vigilius. Boven de galei is de inquisitiepaal weergegeven.

Gedenkpenning op de onderhandelingen over de soevereiniteitsoverdracht aan Willem van Oranje

A.J. van Kampenhout

Rijk van Lavieren

'aangemeerde boot in stralende zon'

De kommen zijn omgekeerd klokvormig en hebben een standring. Het plat heeft, binnen een cirkel, een decor van een vogel. De binnenwand heeft zes brede kaders waarin afwisselend een tak en een bloem op steel. Tussen de kaders bevinden zich smalle vakken met vijf parels. De buitenwand heeft zes brede kaders waarin vlinders tussen blad- en floraal motieven. Tussen de kaders bevinden zich smalle vakken met parels.

jachthoorn versierd met geknepen banden; in diamantgravure het portret van prins Maurits, zijn wapen (in spiegelbeeld) met hartschild Saksen in een oranjeboom; de datum 1630 en de inscriptie: 'Mauritius Prins van Orangien' en een vlinder; daaronder een uil, bloesems en een wesp;

Glazen jachthoorn met een portret van Maurits

De Jubelflora wordt geopend

Herman Veldhuis

'Die mij vroeg zoeken, zullen mij vinden'

Fragment van een houten kam; één zijde is een piten- of luizenkam.

BV De Sphinx Maastricht

Schotel

Pavan's padova green

Caspar Jacobsz Philips

Johan Christoffel Schultz

Jan Barend Elwe, Amsterdam

Prent met een afbeelding van de koffer waarmee Hugo de Groot ontsnapt is uit Slot Loevestein, met onderschrift: 'Afbeelding (in twee plaaten) van een koffer, waarmede Hugo de Groot van Loevestein naar Gorinchem, volgends aloude overleveringen zou zijn getransporteerd, in den toestand zoals dezelve thans binnen Amsteldam, berustende is, onder den Heer Mr Jacob Klinkhamer, die de aftekening daar van, op gedaan versoek, heeft toegestaan, in de maand December des jaars 1783'.

'Afbeelding (in twee plaaten) van een koffer, waarmede Hugo de Groot (1583 - 1645) van Loevestein naar Gorinchem, volgends aloude overleveringen zou zijn getransporteerd, in den toestand zoals dezelve thans binnen Amsteldam....'

Willem Jacobsz. Delff

Michiel van Mierevelt

Portret van Amalia van Solms (1602 - 1675)

Koos van de Water

Een gele band als kader. Daarbinnen rechts een gele 'wig' met bruin/blauwe punt (naar links wijzend)' geplaatst tegen een lichtgele achtergrond.

Zonder titel

Het met standring uitgevoerde, hartvormige geschulpte schaaltje is aan de voorkant in het plat zeer gedetailleerd beschilderd met figuren op een havenhoofd met een roeiboot in de voorgrond. Achter het havenhoofd zijn masten te zien en verder op de rivier een zeilboot. In de achtergrond ligt op de andere oever een dorp. De rand is voorzien van een blauwe band. Dit schaaltje maakt deel uit van een set van vijf schaaltjes, elk gedecoreerd met een ander Hollands landschap.

Een Delftse faience schaaltje met een geaccoleerde hart vorm.

Bronzen knop, sehad of sekad, behorend bij een priester- of wichelaarsstaf. 
De stafknop symboliseert Si Apo' nimema' in Tana: de Grootmoeder die de aarde heeft bewerkt. Het is een andere naam voor Lumimuut, de stammoeder van de Minahassers, die hen volgens de overlevering de landbouw heeft geleerd.

Pieter Gerritsz. Groen

Bierpuldeksel met het wapen van de Delftse rederijkerskamer 'Wij Rapen gheneugt', De Rapenbloem gegraveerd in een wapenschild met helm en helmversiersel.

Bord

Object details

Any comments?

Will you accept our cookies?