Weet je al wanneer je ons museum gaat bezoeken? Je bestelt alvast eenvoudig je tickets online.

Koop je tickets alvast online

Kom nog één keer, voordat de deuren sluiten

Willem van Oranje

Van februari tot juni 2023 presenteerden we de tentoonstelling Het Delft van Vermeer. Wie was deze beroemde schilder? Hoe was hij verbonden aan Delft? En hoe zag Delft er eigenlijk uit in de 17de eeuw? We blikken terug op een uitzonderlijke tentoonstelling aan de hand van enkele highlights.

Een terugblik op de tentoonstelling 

Highlights uit Het Delft van Vermeer

Prinsenhof delft homepage

If you know when you will be visiting the museum, book your tickets now, online.

Book your tickets online

William the Silent

onbekend

Onafhankelijk Nederland 17 nov. 1813 - 1913

Leon Senf

De Porceleyne Fles - Royal Delft

stoelkleedje met wapens van Hoffer en Steengracht, omrand door kader waarin rozen en vruchten in de hoeken

Jonas Suyderhoef

Pieter Soutman

Antonio Moro

Gravure met het portret van Filips II (1527-1598) door Jonas Suyderhoef naar een voorbeeld van Antonio Moro. Filips, met een hoge kraag en hoed, draagt om zijn hals een lint met een lam als symbool van de zelfopoffering van Christus. Het was het embleem van de Ridderorde van het Gulden Vlies waarin Filips in 1555 zijn vader opvolgde als grootmeester. Eerder in dat jaar kreeg Filips van zijn vader het gezag over de 'Bourgondische erfenis': de Spaanse, Nederlandse, Amerikaanse en enkele Italiaanse gebiedsdelen.

Portret van Filips II

De Porceleyne Fles

Fragment van een koker, voor het plaatsen van aardewerk in de oven

Maggi Giles

'Stoneham by sea'

Alain Girel

Beschrijving van het (kunst)werk: Vaas bekleed met 'Delfts blauwe' tegelscherven welke door een goudkleurige rand omgeven zijn. Op de open stukken zijn afbeeldingen van tegels getekend.

De cilindrische vazen hebben een omgekeerd convex-conische bodem op een hoge standring, een convex-conische schouder, en een omgekeerd concaaf-conische hals met een opstaande monding. Op de standring en langs de rand lopen banden met floraalmotieven. De buik en de hals zijn gedecoreerd met bloesemtakken, vruchten, peulen, bladeren, vogels en vlinders.

In februari 2024 heeft de gemeenteraad van Delft het definitieve akkoord gegeven op de verbouwings- en vernieuwingsplannen van ons museum. De deuren zijn op 5 januari 2025 gesloten. We zijn nu echt gestart met de verbouwing. Graag lichten we de grote veranderingen die het historische monument binnen én buiten zal ondergaan toe.

Bouwen aan een nieuw Museum Prinsenhof Delft

Verbouwing & vernieuwing

De met standring uitgevoerde schotel is aan de achterkant versierd met gestileerde symbolen. De decoratie aan de voorkant is uitgevoerd in de Chinese overgangsstijl en toont in het plat een medaillon gevuld met oosterse figuren in een rotsachtig landschap met een hek. Rechts is in de achtergrond een gedeelte van een huis te zien. 
Hieromheen is een band met gestileerde acanthusbladeren. 
De rand is beschilderd met vakken waarvan vier gevuld zijn met een figuur en vier met dubbele tulpen geflankeerd door enkele bloemen.

Een Delftse faience schotel.

Een zogenaamde burgemeestersstoel, een ebbenhouten pronkstoel met zes poten, afkomstig uit India of Ceylon. Deze pronkstoel dateert uit de tweede helft van de achttiende eeuw en was bedoeld voor mannen die een hoge functie binnen de V.O.C. vervulden. De zitting van dergelijke stoelen kan los bewegen op het onderstel. Dit doet vermoeden dat deze stoelen in een open ruimte stonden. 
 
De knoppen bij de leuning zijn in de vorm van hoofden met een hoge muts, bekroond met een knop. Dit is een bijzondere versiering, die niet voorkomt op andere burgemeestersstoelen. In de rugleuning zijn drie medaillons met bloemmotieven aangebracht. De zes poten lopen uit in klauwen, waar diagonalen onderin bij elkaar komen. Dit zijn onversierde blokken hout. De zitting is van riet.

burgemeestersstoel, koningsstoel

Cornelis van Dijck

Borstel met het familiewapen Van Steelandt uit Den Haag

Adolf le Comte

Aan het einde van de negentiende eeuw bewerkstelligde tsaar Nicolaas II van Rusland (1868-1918) dat conflicten tussen volkeren door middel van arbitrage worden opgelost. 
Over deze kwestie werd in 1899 te Den Haag de eerste internationale conferentie gehouden. 
Hierbij werd besloten het nog op te richten Internationale Hof van Justitie en het Hof van Arbitrage in deze stad te vestigen. 
De Franse architect L.M. Cordonnier kreeg de opdracht een gebouw hiervoor te ontwerpen. 
Hij werkte daarbij samen met prof.ir. J.A.G. van der Steur. 
In 1913 werd de bouw voltooid van 'Het Vredespaleis' zoals dit bouwwerk al spoedig in de volksmond werd genoemd. 
De bouw werd mede mogelijk gemaakt door een genereuze schenking van de Amerikaanse filantroop Andrew Carnegie. 
Alle naties droegen bij door kunst- en kunstnijverheid objecten te schenken, hetgeen de samenwerking tussen de landen symboliseert. 
De decoratie van deze 'tempel voor de vrede' werd uitgevoerd door diverse kunstindustriele bedrijven waaronder Brouwers aardewerkfabriek Leiderdorp, De Porceleyne Fles en meubelbedrijf H. Pander en Zonen uit Den Haag. 
De leiding was in handen van de Haagse architect en decorateur Herman Rosse (1887-1965). 
Een schenking van de Nederlandse regering bestond uit de zeven glas-in-lood ramen boven de hoofdtrap. 
De opdracht tot vervaardiging werd verstrekt aan het atelier van Jan Schouten (1852-1937) die de opdracht doorspeelde aan Adolf le Comte. 
De zeven grote ramen bestaan uit een rond venster met hieronder een dubbel boograam en een titelraam. 
Volgens een verklaring van Le Comte symboliseren de afbeeldingen op deze ramen enerzijds de zegeningen van de Vrede, anderzijds de Oorlog en de hieruit voortvloeiende Dood met alle gevolgen van dien. 
Het ronde venster boven het middelste raam 'Pax in Terris' (Vrede op aarde), toont een zittende vrouwenfiguur met een muts op het hoofd. 
De armen houdt zij gestrekt aan weerszijden van haar lichaam. 
Deze zittende vrouw vertoont sterke overeenkomsten met de vrouw op deze schotel, die wordt geflankeerd door de personificaties van De Vrede en Justitia. Ongetwijfeld verwijst het opschrift 'Anno 1913 pax in terras' eveneens naar de voorstelling op dit roosvenster in het Vredespaleis.

Herinneringsschotel ter gelegenheid van de opening van het Vredespaleis

Egbert Lievensz. van der Poel

De ontploffing van het kruithuis in Delft, 12 oktober 1654. De ravage was ontzettend. Bijna geen gebouw bleef onbeschadigd. Volgens overlevering was de klap van de explosie tot in Den Helder te horen. 
Van der Poel heeft de ontploffing diverse malen geschilderd, zowel het moment zelf als de situatie erna.

Explosie van het kruithuis te Delft

Het wapen van Hoogheemraadschap Delfland in Hollandse Tuin omkranst door twee bloesemtakken verbonden aan lint; links de letter D en rechts de L (Delfland?); boven het wapen een gekroonde A

Magistraatskussen

Stempel "na dien verborgen schat Mat. XIII Delft" met een gravende man als afbeelding.

na dien verborgen schat Mat. XIII Delft

Ronald van Ooijen

Beschrijving van het (kunst)werk: Uurwerkmaker en goudsmid. Naakt leunend op een klok

Portret van Tjan van Loenen

N. de Graaf

Een rond bord, zogenaamd Zwart Delfts met floraal decor op zwart fond, op standring. Decoratie aan de rand met bloemmotieven en in het midden bloemmotieven en een vliegende vogel. 
 
In 1978 bestond De Porceleyne Fles 325 jaar. Ter gelegenheid van dit jubileum werd de productie hervat van het befaamde Zwart-Delfts van weleer. De voorwerpen met een polychrome versiering op een glanzende lakzwarte ondergrond komen wat betreft de vorm in grote lijnen overeen met het type producten dat al eeuwen lang in Delft werd gemaakt. De hier afgebeelde collectie uit 1978 bestaat uit een serie schotels en tevens uit nieuw ontworpen vazen, schaaltjes en een kom. 
Aan het begin van de achttiende eeuw liet men zich inspireren tot dergelijk zwart Delfts door lakwerk en het zogenoemde Famille Noir porselein na te bootsen. Dergelijk geëmailleerd Chinees porselein in de kleuren vert, rose, noire en jaune ontstond tijdens het bewind van keizer Kangxi (1662-1722). In de negentiende eeuw verdeelde men dit porselein onder in familles en werd de overheersende kleur hieraan toegevoegd. 
Om in het jubileumjaar 1978 het Zwart-Delfts te introduceren, werd het jaar daarvoor opnieuw begonnen met de ontwikkeling van dit product. Nieuwe decors werden ontworpen die in samenwerking met de modelleur en het ceramisch laboratorium werden afgestemd op kleuren, modellen en glazuur. 
In een publicatie uit 1978 waarvan de titel verwijst naar de gelijknamige in 1962-1963 te Amsterdam gehouden tentoonstelling 'Het wondere zwart van Delft', spreekt de toenmalige directeur van De Porceleyne Fles, J. Dekker, zijn bewondering uit voor 'de levendige plateelkleuren met teruggehouden toon, aangebracht tegen het diepe, lakzwarte fond, afgedekt met transparante glazuur, waardoor de typische zachte hoogglans ontstaat en daardoor sterke herinneringen oproept aan de zo beroemde chinese lakpanelen'. Hierbij vallen op 'de fraaie oosters-georiënteerde bloem- en bladmotieven, die tot evenwichtige decors zijn samengesteld', aldus Dekker, 'terwijl veel van deze decors verder uitgewerkt werden door de toevoeging van een sierlijk vogelmotief'. Op 26 september 1978 werd de jubileumcollectie Zwart-Delfts aan Koningin Juliana gepresenteerd. 
Ongetwijfeld zal vooral de faam van het achttiende eeuwse Zwart-Delfts de beweegreden zijn geweest om juist bij het 325-jarig jubileum een dergelijke productie te hervatten. Het glanzende lakzwarte Delfts geldt immers als het ultieme bewijs van de technische hoogstandjes uit die tijd. Tot op de dag van vandaag wordt een keur aan zwart siergoed op de markt gebracht: van wandversiering en kaststellen tot kandelaars en in tal van kleuren uitgevoerde koetjes. 
In de jaren 70-80 werd in Gouda eveneens aardewerk met een hoogglanzend zwart oppervlak op de markt gebracht. Voorwerpen als een plateau en theebusjes vertonen een fraai Oosters decor met karakteristiek bloemwerk en pagodeachtige bouwsels.

3 Gulden uit de provincie Utrecht 
 
vz: 'HAC NITIMUR HANC TUEMUR' 
az: 'MO: ARG: ORD: FOED: BELG: TRAI'

3 Gulden uit de provincie Utrecht

Margriet Smulders

Roses for Goya

Jan van Lijnschooten

Petrus Leonardus Dijkman

Louis Apol

Technische verbetering maken het mogelijk om schilderijen op keramiek na te schilderen. Werken van oude meesters, zoals Rembrandt en Vermeer, maar ook werken van in die tijd moderne meesters van de Haagse School worden hiervoor gebruikt. Kunstenaars leveren soms zelf ontwerpen aan. Ondanks de dikwijls geuite kritiek van de zijde van kunstcritici was het een veel gevraagd genre.

Schotel met winterlandschap


Borstbeeld van een vrouw, mogelijk voorstellende een oranjevorstin, rustend op sokkel met voluutvormige driepotige voet. Ze wendt haar hoofd naar rechts, draagt een laag décolleté (met moesjes op de borsten) met kanten kraag, daarover een geplooide omslagdoek. Het blauwe haar zit in een knot en is getooid met een diadeem. Ze draagt oorhangers en om de hals een gele ketting met hanger. 
Het voetstuk heeft mangaankleurige poten en is versierd met gele, bruinrode en blauwe banden en noppen. 
De achterzijde en zijkanten van het borstbeeld is m.u.v. het hoofd onbeschilderd.

Plastiek van een borstbeeld van een vrouw, mogelijk een oranjevorstin

lekschaal in de vorm van een vis: ringvormige open handgreep; rustend op drie pootjes; ongedecoreerd.

De Dubbelde Schenkkan

De Metaale Pot

Delfts zwarte (ook wel 'het wondere zwart van Delft' genoemd) conische koffiekan naar voorbeeld van (edel)metalen exemplaren, is beschilderd met een chinoiserie bestaande uit een rotspartij bij water, bloeiende struiken en vogels. De zwarte ondergrond van deze kan is geïnspireerd op het Japanse en Chinese lakwerk dat erg populair was in de zeventiende en achttiende eeuw. 
 
Blijkens een inventaris van de plateelbakkerij De Metaale Pot uit 1691 werden koffiepotten in deze periode nog niet geproduceerd, in tegenstelling tot theepotten en chocoladekannen. Overgebleven koffiepotten met een wit fond dateren uit het eerste kwart van de achttiende eeuw.

Koffiepot

Het met een lage standring uitgevoerde bord heeft een oranje rand. Het plat is beschilderd met een Oriëntaals figuur met een pijl en boog in de handen, gericht op een hert. De scène is geplaatst in een rotsachtig landscha. Links bovenin de afbeelding zijn de letters G W*S boven het jaartal 1738 afgebeeld. Op de rand worden lambrequins afgewisseld door bloemen en ranken.

Bord gedecoreerd met een Chinoiserie voorstelling

Deksel van een sigarenstandaard

Cor Dam

Jan Henderikse

One Dime

Rijk van Lavieren

doodsportret  van een man

Maarten van Heemskerck

In 1566 geeft Cornelis Musius – rector van het Sint Agathaklooster (later bekend als het Prinsenhof), humanist en dichter – opdracht aan Maarten van Heemskerck voor het schilderen van een altaarstuk met daarop de bewening van Christus. Het resultaat is een artistiek meesterwerk. 
Op dramatische wijze wordt het sterven van Christus weergegeven: Christus op de lijkwade in het midden, omringd door Maria, die wordt ondersteund door Apostel Johannes met een uitdrukking van diepe smart op zijn gezicht, Nicodemus (rechtsboven met zalfpot als attribuut), Maria Magdalena (met zalfflesje) die de voeten van Jezus net heeft gezalft, wijst naar de wond op zijn voet. Jozef van Arimatea (bij het hoofd van Christus) heeft zijn eigen graf aan Jezus ter beschikking gesteld. Hij toont de beschouwer het smartelijk vertrokken hoofd van de dode Christus. Op de achtergrond zien we Golgotha en drie kruizen (Calvarieberg). 
Prominent links vooraan zit een vrouw in rijkversierd kostuum. Ze kijkt ons recht aan, wijst met haar ene hand naar Christus en heeft in de ander zijn hand. Zij wordt geïdentificeerd als de heilige Agatha: ‘ze spoort de kloosterzusters aan tot contemplatie en gebed’ schrijft kunsthistoricus Ilja M. Veldman in haar publicatie (2024) over Maarten van Heemskerck. Die identificatie bevestigt de aanname dat het schilderij speciaal gemaakt is voor de kapel van het Agathaklooster. 
1566 was het jaar van de beeldenstorm. We weten niet precies wanneer, maar ergens kort daarna is het schilderij overgeplaatst naar het stadhuis. Veel katholieke kunst is in die roerige periode beschadigd of verloren gegaan. Daarmee is het een van de weinige schilderijen uit de collectie van het museum waarmee we de katholieke geschiedenis van Delft en de bijzondere nalatenschap van Cornelis Musius kunnen illustreren.

De bewening van Christus

Herman Veldhuis

Atelier van gebrandschilderd glas 'T Prinsenhof

Afgebeeld is in een driehoekige compositie een knielende vrouw omgeven door bloemen, vogels en een konijn. Zij houdt een bloem in de hand. Deze voorstelling symboliseert de lente en de zomer. Bovenaan de driehoek zijn de stralen van de zon te zien. In de linkerbovenhoek is een engel afgebeeld waarvan de vleugels worden gevormd door korenaren; deze staat symbool voor de herfst. De engel in de rechterbovenhoek is omgeven door sneeuwvlokken; deze symboliseert de winter.

Glas-in-lood raam 'Lente'

'96. Cheyne Walk'

Arend Willem Maurits Odé

Portretbuste van Jan Toorop

Maurits van Oranje

Brief geschreven door Maurits van Oranje

Greet van Amstel

No. 72-032 "Diary in red I"

laatste weekend 4 en 5 januari speciale programmering

Laatste maand: Kom nog één keer!

Philip van Pieterson

atelieropstelling van "Collectors"

De tweede groep die tot het Nieuw Delfts behoort is het Nieuw-Perzisch dat is geïnspireerd op Syrische en Iranese keramiek uit de zeventiende eeuw. Kenmerkend voor dit Islamitische product zijn de kleuren blauw en groen op een wit fond onder een doorzichtig, kleurloos glazuur. Hiernaast werd ook gebruik gemaakt van een karakteristiek turkooize, doorzichtig glazuur waaronder de zwarte tekening direct op de lichtgrijze scherf werd aangebracht. 
Dit laatste inspireerde De Porceleyne Fles tot het maken van de groene, dekkende glazuurlaag die een enkele keer kobaltblauw was. De beschildering van de voorwerpen is eenvoudig. De decoratie van flessen en kleine vazen bestaat voornamelijk uit geometrische en florale motieven in banden of compartimenten. De patronen op kleine borden worden vanuit het midden opgebouwd en waaieren als bloemen uit. De grote vazen en borden tenslotte zijn voorzien van een hoofdmotief van een hert of een vogel tussen rankwerk. Ondanks de overeenkomsten zijn de voorbeelden niet slaafs gekopieerd maar zijn de repeterende geometrische ornamenten en slingerende plantenranken eerder geïmiteerd. 
Bij vroege voorbeelden werd niet alleen gebruik gemaakt van doorzichtig turkooiskleurig glazuur, maar ook van kleurloos transparant glazuur. Om de kleuren wat op te lichten, gebruikte De Porceleyne Fles licht- en donkerblauw in plaats van de combinatie donkerblauw en zwart zoals bij de Oriëntaalse voorbeelden. Het oppervlak van de vazen, kannetjes en kommen van De Porceleyne Fles is veelal verdeeld in rechthoekige vlakken of ruitpatronen die zijn opgevuld met kleine spiralen of gestileerde fantasiebloemen in een alles bedekkend patroon (horror vacui). Verder werden herten afgebeeld en vissen in scholen of paarsgewijs.

Een buitengewone Raadszitting en receptie van B en W

We willen dat iedereen netjes omgaat met elkaar, het gebouw en de tentoonstellingen. Lees hier hoe je samen met ons zorgt voor een veilig en fijn bezoek. Ook vind je hier de algemene voorwaarden.

Regels en voorwaarden

Aart Houtman

Beschrijving van het (kunst)werk: Een groot aantal min of meer vierkante vormen in verschillende kleuren zijn geplaatst tegen een grijs/witte achtergrond. De vierkanten lijken zich te orienteren op het midden van het doek. Het werk doet enigszins denken aan een muur met ingemetselde stenen, maar heeft tegelijkertijd iets lichts en doorschijnends.

Zonder titel

Lakstempel 'Juge de Paix à Delft'

De Grieksche A

Pieter Adriaensz. Kocx

Johanna van der Heul

De cilindrische geribde bus is rondom beschilderd met bloemtoeven tussen banden met lambrequinmotieven en gestileerde florale motieven. 
Het deksel met schroefdraad is voorzien van een knop gemodelleerd als een zittende Fo-leeuw. 
kleuren: blauw, rood, goud op romig witte ondergrond;

Willem Jacobsz. Delff

Michiel van Mierevelt

Portret van Frederik Hendrik van de Palts

Feest op het Oude Delft voor het gebouw dat tot 1645 diende als herberg en sedertdien zetel van het Hoogheemraadschap van Delfland is. Verlichting met 5 pektonnen en de aankomst van een reiskoets, in de lucht vuurwerk. Het feest kan verband houden met het sluiten van de Vrede van Munster, maar ook met het in gebruik nemen van het gebouw door het Hoogheemraadschap.

Feest op het Oude Delft voor het Hoogheemraadschap van Delfland

Jan Naezer

3e staat no 4073

Beschrijving van het (kunst)werk: Kalender met 14 foto's van ondernemers uit Delft, naakt in hun werksituatie geportretteerd. 
Met opdracht en gesigneerd 'Ter herinnering aan een geslaagde expositie 
1998 Ronald R. van Ooijen'

kalender 'De naakte waarheid van het Ondernemen'

Willem J.M. Kerklaan

TGW-804

Hynes Haag

Portret van Adriaan van der Goes

Adriaan Waaldijk

De bodebus was een onderscheidingsteken dat werd gedragen door boden die in dienst waren van bestuurslichamen zoals de Kamers der Staten Generaal, de Provinciale Staten, gemeentebesturen, Hoogheemraadschappen, Waterschappen en polders. 
In de middeleeuwen werden geschreven en verzegelde berichten door bodes overgebracht. De berichten werden in een bus aan een gordel gedragen. Soms droeg zo'n bode een staf wanneer hij op reis was. De bode kon gratis gebruik maken van het toenmalige vervoer zoals de trekschuit, veerpont of diligence. 
Vanaf de 15de eeuw werd aan de bodebus een schildje toegevoegd met het wapen van de instantie die werd vertegenwoordigd door de bode. 
 
De letter A in het schild duidt op de gemeente Ackersdijk waaronder Vrouwenregt ressorteerde.

Bodebus van Vrouwenregt

Zoals ook elders droegen de weeskinderen in Delft tot 1920 een uniform. Deze pop draagt weeshuiskleding zoals deze door de meisje van Het Meisjeshuis werd gedragen.

Meisjeshuispop Delft

'17. South Molton Street'

Thomas van der Wilt

Portret van Dirk Scholl (1641-1727), borststuk naar links in ovaal, in huiskleding met in zijn hand een rol bladmuziek. Op de achtergrond rechts een raam waardoor de spits van de Nieuwe Kerk is te zien en linksachter een gordijn. 
Onderschrift: 'Dirk Scholl. Organist en klokkenist, voor dezen tot Arnhem, en nú, zedert den Jare 1665, tot Delft. / Dit beeld dien Phenix úijt, die Orgels, klokken, snaaren / Bezield met Hemel galm. Sijn vrúgtbare Geest en vlijt / Verbeeld zig zelf alom, door groots Músijk te baaren : / Dies sal sijn Naam en Loff verdúúren nijd en tijd.'

Portret van Dirk Scholl (1641-1727)

Christiaen Jansz. van Bieselingen

Portret van Willem van Oranje op zijn doodsbed. Het betreft een dun, schetsmatig opgezet schilderij dat Van Bieselingen waarschijnlijk heeft gemaakt naar het opgebaarde lichaam van Oranje. Het leverde een realistisch aandoend portret op. 
Op de lijst staat het rondschrift: 'den.tienden.iuli.twelck.den.menschen.heft.verdoeten.werde.den.Prinsche.Dorange.tot.Delft.doerschoeten'. De rode letters vormen een chronodisticon (rijmend chronogram): omgezet naar Romeinse cijfers leveren zij opgeteld het jaartal 1584 op. 
Het opschrift 'Aetatis 51' duidt op de leeftijd van Oranje in 1584. 
De Staten van Holland hadden verboden een portret van de dode prins te maken.

Doodsportret van Willem van Oranje (1533-1584)

Noach

Hendrik van Loghem de Josselin de Jong

Willem van der Vliet

Portret van Catharina van der Burch

For Jan van Huysum I

Portret van Filips Willem, borstbeeld rechts, borststuk met kanten kraag en teken van de Ridderorde van het Gulden Vlies. 
In ovaal met randschrift 'Sustinendo Progedior Natus MDLIV OBIIT MDCXVIII' en 5-regelig Latijns onderschrift: 
'Philippi Guilielmi D. G. Principis Arausionensium, Comitis Nassaviae, Cattimelibocii, Viandae, Dietziae, Burae, Leerdami, etc. Baronis Bredae, Diestae, Arlaci, Grimbergae, Rolincurtis, Iselsteini, etc. Toparchae Lanaei, Xanthis Oeniaci, Vahangiaci, Steenbergae, Nozeraei, etc. Antwerpiae et Vesontiorum hereditario iure Vicecomitis, Velleris Aurati Equitis, etc. effigiem hanc Fratris Illmi. F. Henrico D. G. Arausionensium Principi, etc. Summo confoederatae Belgicae Duci, a Michaele Joh. Miereveldio ad vivum pictam, a Guilielmo Jacobi Delphio coelo expressam ydem Pictor atque Sculptor. D. D. Cum privilegio Illustr. D. D. Ordinum General. ad annos octo Anno Doni. 1628'

Portret van Filips Willem van Oranje

Hendrick Goltzius

Hendrik Hondius (I)

Charlotte de Bourbon, kniestuk links in rijk gebloemd gewaad met halsketting, staande geplooide kraag. In ovaal met randschrift, 4-regelig onderschrift. 
 
Charlotte is de derde echtgenote van Willem van Oranje.

Portret van Charlotte de Bourbon

Adriaen van de Venne

Jan Pietersz. van de Venne

Portret van Maurits, prins van Oranje, staand in een interieur met commadostaf in rechterhand. Rechts een doorkijkje, mogelijk het interieur van de Ridderzaal. 
Onderschrift; Mauritius D.G. Princeps Auraïcæ; Comes Nassaviæ, Catzenellenbogiæ, Viandæ. Dietziæ, Lingæ, Mursiæ, Buijræ, [...]

Portret van Maurits, Prins van Oranje

Cornelis Troost

Familieportret van Johanna Suzanna Teding van Berkhout-Ghijs (1688-1717) en haar drie zonen, Pieter (1711-1744), Jan (1713-1766) en Coenraad (1714-1770). 
 
Johanna Susanna Ghijs is postuum afgebeeld als Flora achter een balustrade met haar drie zoontjes: Pieter (1711-1744), Jan (1713-1766) en Coenraad (1714-1770); dochter Susanna Maria (1717-1779) niet afgebeeld; het geheel in een landschap, met linksboven grote draperie, op de voorgrond een etend aapje. 
Johanna Susanna Ghijs was in 1717 overleden na de geboorte van haar vierde zoontje, dat in 1720 stierf. Troost maakte haar portret naar een schilderij van Hieronymus van der My, dat hij in opzet vrij nauwkeurig overnam. Hij voegde er wel zijn zwierige schilderwijze aan toe en gaf haar in plaats van de pruik, met stijve naar achteren lopende rijen krullen, een bloemenmutsje. 
Volgens Mario Praz, in zijn boek "Conversation Pieces" (London 1971), heeft Troost in het schilderij willen aanduiden dat de moeder was overleden door haar als het ware uit een graftombe te laten rijzen. De beide cypressen op de achtergrond zouden dan een funeraire betekenis hebben. Het stenen postament was echter een zeer gebruikelijk compositie-element en het landschap en de bloemen zijn geheel in traditie van Caspar Netscher. Wel typerend voor Troost is het virtuoze kleurgebruik, de directheid waarmee hij zijn geportretteerden heeft 'gevangen' en de ongedwongen pose, die vooral opvalt bij de blokfluit spelende jongen rechts. 
 
Jan Teding van Berkhout (1713-1766) bezat later een collectie schilderijen en tekeningen die in 1767 geveild werd. De familieportretten bleven buiten de veiling.

Our collection

Sort by

Nautilusbeker met zingende faunen

'Afbeeldinghe van den ellendighen staet der Nederlanden onder de wreede tijrannije van den hertog van Alba'

Plattegrond van Delft na de stadsbrand van 1536

Portret van Juliana van Stolberg (1506 - 1580)

De verdediging van de Nederlandse maagd

'De Groote Sael op het Princenhof te Delft'

'Ehrlich währt am längsten'

'HET BELEGH VAN OOSTENDE In de jaeren MDCI, MDCII, MDCIII en MDCIV'

'Namen der vier-en twintig gedelegeerde Rechters van den advokaat Johan van Oldenbarnevelt Bij den Ambassadeur van Vrankrijk Beuls genoemt: Waer voor ijder vier-en-twintig honderd guldens heeft genoten'

'Namen Der vier-en-twintig gedelegeerde Rechters, van den advokaat Johan van Oldenbarnevelt, Bij den Ambassadeur van Vrankrijk Beuls genoemt: Waer voor ijder vier-en twintig honderd guldens heeft genoten'

'Praalbeeld voor den Vader des Vaderlands.'

'Prins van Orangien vermoort'

'Prins van Orangien vermoort'

'Request der edelen tegen d' Inquisitie'

'Stadhuis te Delft voor den brand van 4 februari 1618'

Allegorische voorstelling van de oorlog

View

About us

Address

Towards a new museum

Stay in touch

Will you accept our cookies?

Our collection

Sort by

Nautilusbeker met zingende faunen

'Afbeeldinghe van den ellendighen staet der Nederlanden onder de wreede tijrannije van den hertog van Alba'

Plattegrond van Delft na de stadsbrand van 1536

Portret van Juliana van Stolberg (1506 - 1580)

De verdediging van de Nederlandse maagd

'De Groote Sael op het Princenhof te Delft'

'Ehrlich währt am längsten'

'HET BELEGH VAN OOSTENDE In de jaeren MDCI, MDCII, MDCIII en MDCIV'

'Namen der vier-en twintig gedelegeerde Rechters van den advokaat Johan van Oldenbarnevelt Bij den Ambassadeur van Vrankrijk Beuls genoemt: Waer voor ijder vier-en-twintig honderd guldens heeft genoten'

'Namen Der vier-en-twintig gedelegeerde Rechters, van den advokaat Johan van Oldenbarnevelt, Bij den Ambassadeur van Vrankrijk Beuls genoemt: Waer voor ijder vier-en twintig honderd guldens heeft genoten'

'Praalbeeld voor den Vader des Vaderlands.'

'Prins van Orangien vermoort'

'Prins van Orangien vermoort'

'Request der edelen tegen d' Inquisitie'

'Stadhuis te Delft voor den brand van 4 februari 1618'

Allegorische voorstelling van de oorlog

View

About us

Address

Towards a new museum

Sign up to our newsletter

Stay in touch

Will you accept our cookies?